Μικρά Σώματα, Μεγάλες Καρδιές

ΠΩΣ θα νιώθατε όταν θα μιλούσατε σε αγνώστους για τη Βασιλεία του Θεού, αν το ύψος σας ήταν μόνο 76 εκατοστά; Η Λάουρα μπορεί να σας πει. Σε ηλικία 33 ετών, έχει αυτό το ύψος​—μόλις 76 εκατοστά. Μαζί με την αδελφή της τη Μαρία, που είναι 24 ετών και έχει ύψος 86 εκατοστά, ζουν στο Κίτο του Ισημερινού. Θα ήθελαν να σας εξηγήσουν τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν στη Χριστιανική τους διακονία.

«Για να πάμε στον τομέα όπου κηρύττουμε καθώς και στις Χριστιανικές συναθροίσεις, περπατάμε περίπου μισό χιλιόμετρο μέχρι τη στάση του λεωφορείου. Όταν κατεβαίνουμε, περπατάμε άλλο μισό χιλιόμετρο για να πάρουμε δεύτερο λεωφορείο. Δυστυχώς, σε αυτό το μονοπάτι υπάρχουν πέντε εχθρικά σκυλιά. Φοβόμαστε πολύ τα σκυλιά επειδή μας φαίνονται μεγάλα σαν άλογα. Για να τα διώχνουμε όποτε χρειαστεί, παίρνουμε μαζί ένα ραβδί, το οποίο κρύβουμε κάπου προτού ανέβουμε στο λεωφορείο ώστε να το χρησιμοποιήσουμε πάλι στο δρόμο της επιστροφής.

»Το να ανέβουμε στο λεωφορείο είναι στην κυριολεξία ένα μεγάλο βήμα για εμάς. Στεκόμαστε πάνω σε ένα χωμάτινο σωρό στη στάση, επειδή από εκεί ανεβαίνουμε πιο εύκολα. Μερικοί οδηγοί σταματούν κοντά στο σωρό, ενώ άλλοι όχι. Σε αυτή την περίπτωση, η πιο ψηλή βοηθάει την πιο κοντή να ανέβει. Για να πάρουμε το δεύτερο λεωφορείο πρέπει να διασχίσουμε μια πολυσύχναστη λεωφόρο​—πραγματική προσπάθεια για εμάς που έχουμε μικρά πόδια. Επίσης, λόγω του μικρού μας αναστήματος, είναι δύσκολο να κουβαλάμε βαριά τσάντα. Για να ελαφρύνουμε την τσάντα, χρησιμοποιούμε Γραφή σε μέγεθος τσέπης και επίσης παίρνουμε πιο λίγα έντυπα.

»Από μικρά παιδιά ήμασταν και οι δύο πολύ εσωστρεφείς. Οι γείτονές μας γνωρίζουν ότι το να μιλάμε σε αγνώστους μάς έφερνε ανέκαθεν αμηχανία. Γι’ αυτό, εκπλήσσονται και εντυπωσιάζονται όταν μας βλέπουν να χτυπάμε την πόρτα τους, και συνήθως μας ακούν. Αλλά όταν οι άνθρωποι δεν μας γνωρίζουν πολύ καλά, συχνά το μόνο που βλέπουν είναι ότι είμαστε νάνοι· έτσι, δεν δίνουν πάντα τη δέουσα προσοχή στο άγγελμά μας. Εντούτοις, το ότι αισθανόμαστε την αγάπη του Ιεχωβά μάς δίνει το κουράγιο να συνεχίζουμε το ευαγγελιστικό έργο. Επίσης, παίρνουμε θάρρος όταν στοχαζόμαστε τα εδάφια Παροιμίες 3:5, 6».

Όπως δείχνει η περίπτωση της Λάουρας και της Μαρίας, η εγκαρτέρηση παρά τους σωματικούς περιορισμούς μπορεί να φέρει δόξα στον Θεό. Ο απόστολος Παύλος προσευχήθηκε να απομακρυνθεί το “αγκάθι που είχε στη σάρκα”, πιθανώς κάποια σωματική αρρώστια. Αλλά ο Θεός τού είπε: «Η παρ’ αξία καλοσύνη μου είναι επαρκής για εσένα· διότι η δύναμή μου τελειοποιείται στην αδυναμία». Ναι, δεν είναι απαραίτητο να απαλλαχτούμε από κάποιο σωματικό μειονέκτημα για να είμαστε σε  θέση να υπηρετούμε τον Θεό. Το να στηριζόμαστε πλήρως σε Αυτόν μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε το καλύτερο με βάση τις περιστάσεις μας. Επειδή ο Παύλος αντιμετώπιζε με αυτόν τον τρόπο το “αγκάθι που είχε στη σάρκα”, μπορούσε να πει: «Όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός». (2 Κορινθίους 12:7, 9, 10) Λίγα χρόνια αργότερα, ο Παύλος έγραψε: «Για όλα τα πράγματα έχω τη δύναμη χάρη σε αυτόν που μου δίνει δύναμη».​—Φιλιππησίους 4:13.

Στους σύγχρονους καιρούς, ο Θεός επιτελεί ένα κραταιό έργο μέσω αντρών, γυναικών και παιδιών που είναι πλήρως αφοσιωμένοι σε αυτόν. Ορισμένοι από αυτούς έχουν κάποιες αναπηρίες. Μολονότι όλοι αυτοί αποβλέπουν σε θεραπεία από τον Θεό κάτω από τη Βασιλεία Του, δεν περιμένουν να τους ανακουφίσει πρώτα ο Θεός από τα προβλήματά τους και μετά να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι στην υπηρεσία του.

Υποφέρετε από κάποια σωματική αδυναμία; Πάρτε θάρρος! Μέσω της πίστης σας, μπορείτε να είστε μεταξύ εκείνων που μοιάζουν με τον Παύλο, τη Λάουρα και τη Μαρία. Για αυτούς μπορεί να ειπωθεί ό,τι λέχθηκε για τους άντρες και τις γυναίκες πίστης των αρχαίων χρόνων: «Από την αδύναμη κατάσταση στην οποία βρίσκονταν καταστάθηκαν δυνατοί».​—Εβραίους 11:34.

[Εικόνα στη σελίδα 8]

Μαρία

Λάουρα

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Η Μαρία βοηθάει τη Λάουρα να ανέβει στο λεωφορείο

[Εικόνες στη σελίδα 9]

«Φοβόμαστε πολύ τα σκυλιά επειδή μας φαίνονται μεγάλα σαν άλογα»

Κάτω: Η Λάουρα και η Μαρία, με τα άτομα που έκαναν Γραφική μελέτη μαζί τους