Βλέπετε τους Βίαιους Όπως τους Βλέπει ο Θεός;

Οι άνθρωποι από παλιά θαύμαζαν και τιμούσαν τους κραταιούς άντρες, εκείνους που επιδείκνυαν μεγάλη σωματική δύναμη και ανδρεία. Ένας από αυτούς ήταν ο μυθικός ήρωας της αρχαίας Ελλάδας, ο Ηρακλής.

 Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ήταν ένας θρυλικός ήρωας μεγάλης φήμης, ο κραταιότερος πολεμιστής. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν ημίθεος, παιδί του θεού Δία και της θνητής Αλκμήνης. Οι άθλοι του άρχισαν ενώ ήταν ακόμη μωρό στην κούνια. Όταν μια ζηλόφθονη θεά έστειλε δυο τεράστια φίδια να τον σκοτώσουν, ο Ηρακλής τα έπνιξε. Αργότερα, έκανε μάχες, νίκησε τέρατα και πάλεψε με τον Θάνατο για να σώσει κάποια φίλη του. Επίσης, κατέστρεψε πόλεις, βίασε γυναίκες, πέταξε κάποιο αγόρι από έναν πύργο και σκότωσε τη γυναίκα και τα παιδιά του.

Αν και δεν ήταν πραγματικό πρόσωπο, ο μυθικός Ηρακλής πρωταγωνιστούσε από παλιά στις ιστορίες των αρχαίων χωρών που γνώριζαν οι Έλληνες. Οι Ρωμαίοι τον λάτρευαν ως θεό. Οι έμποροι και οι ταξιδευτές προσεύχονταν σε αυτόν για ευημερία και προστασία από τον κίνδυνο. Οι ιστορίες των άθλων του συναρπάζουν ανθρώπους εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Η Προέλευση του Μύθου

Βασίζονται άραγε στην πραγματικότητα οι ιστορίες για τον Ηρακλή και άλλους μυθικούς ήρωες; Κατά μία έννοια, ίσως. Η Αγία Γραφή μιλάει για έναν καιρό, στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας, κατά τον οποίο πράγματι περπατούσαν στη γη «θεοί» και «ημίθεοι».

Περιγράφοντας εκείνη την εποχή, ο Μωυσής έγραψε: «Και όταν οι άνθρωποι άρχισαν να αυξάνονται αριθμητικά πάνω στην επιφάνεια της γης, και γεννήθηκαν κόρες σε αυτούς, τότε οι γιοι του αληθινού Θεού άρχισαν να παρατηρούν τις κόρες των ανθρώπων, ότι ήταν όμορφες· και άρχισαν να παίρνουν συζύγους​—όλες όσες διάλεξαν».​—Γένεση 6:1, 2.

Εκείνοι «οι γιοι του αληθινού Θεού» δεν ήταν άνθρωποι· ήταν αγγελικοί γιοι του Θεού. (Παράβαλε Ιώβ 1:6· 2:1· 38:4, 7.) Ο Βιβλικός συγγραφέας Ιούδας αναφέρει ότι μερικοί άγγελοι «δεν κράτησαν την αρχική τους θέση αλλά εγκατέλειψαν την κατοικία που τους άρμοζε». (Ιούδα 6) Με άλλα λόγια, άφησαν το διορισμό τους στην ουράνια οργάνωση του Θεού επειδή προτίμησαν να ζήσουν με τις όμορφες γυναίκες στη γη. Ο Ιούδας προσθέτει ότι αυτοί οι στασιαστές άγγελοι ήταν σαν τους ανθρώπους των Σοδόμων και των Γομόρρων, οι οποίοι «πόρνευσαν αχαλίνωτα . . . και κυνήγησαν τη σάρκα για αφύσικη χρήση».​—Ιούδα 7.

Η Αγία Γραφή δεν αφηγείται όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με τις δραστηριότητες εκείνων των ανυπάκουων αγγέλων. Εντούτοις, οι αρχαίοι μύθοι της Ελλάδας και άλλων τόπων μεταδίδουν την εικόνα πολυάριθμων θεοτήτων που ζούσαν ανάμεσα στους ανθρώπους, ορατά ή αόρατα. Όταν έπαιρναν ανθρώπινη μορφή, είχαν μεγάλη ομορφιά. Έτρωγαν, έπιναν, κοιμούνταν και είχαν σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ τους καθώς και με ανθρώπους. Αν και υποτίθεται πως ήταν άγιοι και αθάνατοι, ψεύδονταν και εξαπατούσαν, μάλωναν και πολεμούσαν, αποπλανούσαν και βίαζαν. Τέτοιες μυθικές αφηγήσεις ίσως αντανακλούν, αν και με ωραιοποιημένο και παραποιημένο τρόπο, τις πραγματικές προκατακλυσμιαίες συνθήκες που αναφέρονται στο Γραφικό βιβλίο της Γένεσης.

Κραταιοί της Αρχαιότητας, Άντρες Φημισμένοι

Οι ανυπάκουοι υλοποιημένοι άγγελοι είχαν σεξουαλικές σχέσεις με γυναίκες, και οι γυναίκες γέννησαν παιδιά. Αυτά τα παιδιά δεν ήταν συνηθισμένα. Ήταν Νεφιλείμ, κατά το ήμισυ άνθρωποι και κατά το ήμισυ άγγελοι. Η Γραφική αφήγηση λέει: «Οι Νεφιλείμ ήταν στη γη εκείνες τις ημέρες, καθώς και έπειτα από αυτό, όταν οι γιοι του αληθινού Θεού είχαν σχέσεις με τις κόρες των ανθρώπων και αυτές τους γέννησαν γιους· αυτοί ήταν οι κραταιοί της αρχαιότητας, οι άντρες οι φημισμένοι».​—Γένεση 6:4.

Η εβραϊκή λέξη «νεφιλείμ» σημαίνει κατά γράμμα «καταρρίπτοντες», εκείνοι που ρίχνουν άλλους ή που κάνουν άλλους να πέσουν μέσω βίαιων ενεργειών. Επομένως, δεν εκπλήσσει το ότι η Γραφική αφήγηση προσθέτει: «Γέμισε η γη βία». (Γένεση 6:11) Οι μυθικοί ημίθεοι, όπως ο Ηρακλής και ο Βαβυλώνιος ήρωας Γιλγαμές, μοιάζουν πολύ με τους Νεφιλείμ.

Προσέξτε ότι οι Νεφιλείμ αποκαλούνταν «κραταιοί» και “άντρες φημισμένοι”. Αντίθετα  από τον δίκαιο Νώε, που ζούσε την ίδια περίοδο, οι Νεφιλείμ δεν ενδιαφέρονταν για την εξάπλωση της φήμης του Ιεχωβά. Ενδιαφέρονταν για τη δική τους φήμη, δόξα και υπόληψη. Μέσω κραταιών πράξεων, οι οποίες αναμφίβολα περιλάμβαναν βία και αιματοχυσία, κέρδιζαν τη φήμη που λαχταρούσαν από τον ασεβή κόσμο που τους περιέβαλλε. Ήταν οι θρυλικοί ήρωες της εποχής τους και οι άλλοι τους φοβούνταν και τους σέβονταν επειδή ήταν φαινομενικά αήττητοι.

Ενώ οι Νεφιλείμ και οι υποβιβασμένοι αγγελικοί πατέρες τους μπορεί να ήταν φημισμένοι ανάμεσα στους συγχρόνους τους, ασφαλώς δεν ήταν περίφημοι στα μάτια του Θεού. Ο τρόπος της ζωής τους ήταν απεχθής. Γι’ αυτό, ο Θεός ενήργησε εναντίον των έκπτωτων αγγέλων. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Ο Θεός δεν δίστασε να τιμωρήσει τους αγγέλους που αμάρτησαν, αλλά ρίχνοντάς τους στον Τάρταρο τους παρέδωσε σε λάκκους πυκνού σκοταδιού για να φυλάττονται για κρίση· και δεν δίστασε να τιμωρήσει έναν αρχαίο κόσμο, αλλά διατήρησε τον Νώε, έναν κήρυκα δικαιοσύνης, ασφαλή μαζί με εφτά άλλους όταν επέφερε κατακλυσμό σε έναν κόσμο ασεβών ανθρώπων».​—2 Πέτρου 2:4, 5.

Στον παγγήινο Κατακλυσμό, οι στασιαστές άγγελοι άφησαν τα σώματά τους και επέστρεψαν ντροπιασμένοι στο πνευματικό βασίλειο. Ο Θεός τούς τιμώρησε απαγορεύοντάς τους να πάρουν και πάλι ανθρώπινα σώματα. Οι Νεφιλείμ, οι υπερανθρώπινοι απόγονοι των ανυπάκουων αγγέλων, πέθαναν όλοι. Μόνο ο Νώε και η μικρή οικογένειά του επέζησαν από τον Κατακλυσμό.

Φημισμένοι Άντρες Σήμερα

Σήμερα, δεν περπατούν πια στη γη θεοί και ημίθεοι. Ωστόσο, η βία αφθονεί. Οι σύγχρονοι φημισμένοι άντρες εκθειάζονται στα βιβλία, στις κινηματογραφικές ταινίες, στην τηλεόραση και στη μουσική. Αυτοί σε καμία περίπτωση δεν γυρνούν το άλλο μάγουλο, δεν αγαπούν τους εχθρούς τους, δεν επιζητούν ειρήνη, δεν συγχωρούν και δεν απομακρύνονται από τη βία. (Ματθαίος 5:39, 44· Ρωμαίους 12:17· Εφεσίους 4:32· 1 Πέτρου 3:11) Αντίθετα, οι σύγχρονοι κραταιοί άντρες απολαμβάνουν το θαυμασμό λόγω της δύναμής τους και της ικανότητάς τους να πολεμούν, να εκδικούνται και να ανταποδίδουν τη βία με περισσότερη βία. a

Η άποψη του Θεού για τέτοια άτομα δεν έχει αλλάξει από τις ημέρες του Νώε. Ο Ιεχωβά δεν θαυμάζει αυτούς που αγαπούν τη βία ούτε διασκεδάζει με τους «άθλους» τους. Ο ψαλμωδός έψαλε: «Ο Ιεχωβά εξετάζει τον δίκαιο καθώς και τον πονηρό, και εκείνον που αγαπάει τη βία τον μισεί η ψυχή του».​—Ψαλμός 11:5.

Ένα Διαφορετικό Είδος Δύναμης

Σε τέλεια αντίθεση με τους κραταιούς άντρες βίας είναι ο πιο φημισμένος άνθρωπος που έζησε ποτέ, ο Ιησούς Χριστός, ένας ειρηνικός άνθρωπος. Ενόσω ήταν στη γη δεν έκανε «κακό». (Ησαΐας 53:9) Όταν οι εχθροί του ήρθαν να τον συλλάβουν στον κήπο της Γεθσημανή, οι ακόλουθοί του είχαν μερικά σπαθιά. (Λουκάς 22:38, 47-51) Θα μπορούσαν να σχηματίσουν μια μαχόμενη ομάδα για να μην τον αφήσουν να πέσει στα χέρια των Ιουδαίων.​—Ιωάννης 18:36.

Μάλιστα, ο απόστολος Πέτρος τράβηξε το σπαθί του για να υπερασπιστεί τον Ιησού, αλλά εκείνος του είπε: «Επίστρεψε το σπαθί σου στη θέση του, γιατί όλοι εκείνοι που παίρνουν σπαθί θα αφανιστούν από σπαθί». (Ματθαίος 26:51, 52) Ναι, η βία γεννάει βία, όπως έχει καταδείξει επανειλημμένα η ανθρώπινη ιστορία. Εκτός από την ευκαιρία που του δόθηκε να  υπερασπιστεί τον εαυτό του με όπλα, ο Ιησούς είχε και ένα άλλο μέσο άμυνας. Συνεχίζοντας, είπε στον Πέτρο: «Νομίζεις ότι δεν μπορώ να επικαλεστώ τον Πατέρα μου για να μου χορηγήσει αυτή τη στιγμή περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων;»​—Ματθαίος 26:53.

Αντί να καταφύγει στη βία ή στην αγγελική προστασία, ο Ιησούς άφησε να τον συλλάβουν εκείνοι που τον θανάτωσαν. Γιατί; Ένας λόγος ήταν ότι γνώριζε πως δεν είχε έρθει ακόμη ο καιρός να τερματίσει ο ουράνιος Πατέρας του την αδικοπραγία στη γη. Αντί να πάρει τα πράγματα στα δικά του χέρια, ο Ιησούς εμπιστεύτηκε στον Ιεχωβά.

Αυτή δεν ήταν στάση αδυναμίας αλλά μεγάλης εσωτερικής δύναμης. Ο Ιησούς έδειξε ισχυρή πίστη στο ότι ο Ιεχωβά θα τακτοποιούσε τα ζητήματα στο δικό Του χρόνο και με το δικό Του τρόπο. Λόγω της υπακοής του, ο Ιησούς εξυψώθηκε σε μια θέση φήμης δεύτερη μόνο μετά τον ίδιο τον Ιεχωβά. Ο απόστολος Παύλος έγραψε σχετικά με τον Ιησού: «Ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού. Γι’ αυτόν το λόγο και ο Θεός τον εξύψωσε σε ανώτερη θέση και του έδωσε με καλοσύνη το όνομα που είναι πάνω από κάθε άλλο όνομα, ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο εκείνων που είναι στον ουρανό και εκείνων που είναι στη γη και εκείνων που είναι κάτω από το έδαφος, και κάθε γλώσσα να ομολογήσει φανερά ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος για τη δόξα του Θεού του Πατέρα».​—Φιλιππησίους 2:8-11.

Η Υπόσχεση του Θεού για τον Τερματισμό της Βίας

Οι αληθινοί Χριστιανοί ακολουθούν το παράδειγμα και τις διδασκαλίες του Ιησού στη ζωή τους. Δεν θαυμάζουν ούτε μιμούνται τους φημισμένους και βίαιους ανθρώπους του κόσμου. Γνωρίζουν ότι στον ορισμένο καιρό του Θεού τέτοια άτομα οπωσδήποτε θα αφανιστούν για πάντα, όπως ακριβώς έγινε και με τους πονηρούς των ημερών του Νώε.

Ο Θεός είναι ο Δημιουργός της γης και του ανθρώπου. Είναι επίσης ο δικαιωματικός Κυρίαρχος. (Αποκάλυψη 4:11) Αν κάποιος ανθρώπινος κριτής έχει τη νομική εξουσία να εκφέρει δικαστικές αποφάσεις, ο Θεός έχει ακόμη μεγαλύτερη εξουσία να το κάνει αυτό. Ο σεβασμός του για τις δικές του δίκαιες αρχές, καθώς και η αγάπη του για εκείνους που τον αγαπούν, θα τον ωθήσει να τερματίσει κάθε πονηρία και όσους τη διαπράττουν.​—Ματθαίος 13:41, 42· Λουκάς 17:26-30.

Αυτό θα οδηγήσει σε μόνιμη ειρήνη στη γη, ειρήνη που θα έχει ως ακλόνητο θεμέλιο την κρίση και τη δικαιοσύνη. Αυτό προειπώθηκε στη γνωστή προφητεία σχετικά με τον Ιησού Χριστό: «Παιδί γεννήθηκε σε εμάς, γιος δόθηκε σε εμάς· και η αρχοντική διακυβέρνηση θα είναι στον ώμο του. Και το όνομά του θα κληθεί Θαυμαστός Σύμβουλος, Κραταιός Θεός, Αιώνιος Πατέρας, Άρχοντας Ειρήνης. Στην αφθονία της αρχοντικής διακυβέρνησης και στην ειρήνη δεν θα υπάρχει τέλος, πάνω στο θρόνο του Δαβίδ και πάνω στη βασιλεία του, για να την εδραιώσει και να τη στηρίξει με κρίση και με δικαιοσύνη, από τώρα μέχρι και στον αιώνα. Ο ζήλος του Ιεχωβά των στρατευμάτων θα το κάνει αυτό».​—Ησαΐας 9:6, 7.

Επομένως, οι Χριστιανοί έχουν βάσιμο λόγο να δίνουν προσοχή στη θεόπνευστη συμβουλή που ακούστηκε πριν από πολύ καιρό: «Μη φθονείς το βίαιο άντρα και μη διαλέξεις καμιά από τις οδούς του. Διότι το άτομο που χρησιμοποιεί πλάγια μέσα είναι απεχθές στον Ιεχωβά, αλλά στενή σχέση με Αυτόν απολαμβάνουν οι ευθείς».​—Παροιμίες 3:31, 32.

[Υποσημείωση]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 29]

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΡΑΤΑΙΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΟΥΝ ΤΗ ΒΙΑ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΒΙΑ

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 26]

Alinari/​Art Resource, NY