Μουσική που Ευαρεστεί τον Θεό

Η μουσική έχει περιγραφτεί ως «η αρχαιότερη και η πιο αυθεντική από όλες τις καλές τέχνες». Όπως η γλώσσα, είναι ένα αξιόλογο δώρο που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα ζώα. Η μουσική διεγείρει τα αισθήματα. Μπορεί να φέρει ευχαρίστηση στο αφτί και να στριφογυρίζει στο νου. Το κυριότερο, η μουσική μπορεί να ευαρεστήσει τον Θεό.

ΟΠΩΣ δείχνει η Γραφή, οι Ισραηλίτες ήταν μουσικός λαός. Η μουσική ήταν «τέχνη που κατείχε εξέχουσα θέση στους αρχαίους Βιβλικούς χρόνους», σχολιάζει το Βιβλικό Λεξικό του Άνγκερ (Unger’s Bible Dictionary). Όντας μέρος της καθημερινής ζωής, η φωνητική και η ενόργανη μουσική έπαιζαν βασικό ρόλο στη λατρεία τους. Εντούτοις, η ανθρώπινη φωνή ήταν εκείνη που χρησιμοποιούνταν πρωτίστως.

Ο Βασιλιάς Δαβίδ διόρισε εκπροσώπους των Λευιτών «για να διευθύνουν την υμνωδία» στη σκηνή, προτού εγκαινιαστεί ο ναός που οικοδόμησε ο γιος του ο Σολομών. (1 Χρονικών 6:31, 32) Όταν η κιβωτός της διαθήκης, που αντιπροσώπευε την παρουσία του Ιεχωβά, έφτασε στην Ιερουσαλήμ, ο Δαβίδ διευθέτησε ώστε μερικοί από τους Λευίτες “να ανακαλούν στη μνήμη και να ευχαριστούν και να αινούν τον Ιεχωβά”. Τον αίνο που ανέπεμπαν με τη φωνή τους τον συνόδευαν “όργανα έγχορδα και άρπες, . . . κύμβαλα που έπαιζαν δυνατά, . . . σάλπιγγες”. Αυτοί οι άντρες «ορίστηκαν ονομαστικά να ευχαριστούν τον Ιεχωβά, επειδή “στον αιώνα παραμένει η στοργική του καλοσύνη”».​—1 Χρονικών 16:4-6, 41· 25:1.

Το ρεφρέν “η στοργική καλοσύνη [του Ιεχωβά] παραμένει στον αιώνα” εμφανίζεται πολλές φορές στους Ψαλμούς, το βιβλίο της Γραφής που συνδέεται όσο κανένα άλλο με τη μουσική. Λόγου χάρη, αποτελεί το δεύτερο μέρος καθενός από τα 26 εδάφια του 136ου Ψαλμού. «Η λακωνικότητά του το καθιστά εύχρηστο στα χείλη του λαού», παρατηρεί ένας Βιβλικός λόγιος. «Καθένας που το άκουγε μπορούσε να το θυμάται».

Οι επιγραφές των ψαλμών δείχνουν ότι ήταν διαδεδομένη η χρήση μουσικών οργάνων. Ο 150ός Ψαλμός αναφέρεται στο κέρας,  στην άρπα, στο ντέφι, στη φλογέρα και στα κύμβαλα, καθώς και στις χορδές. Ωστόσο, η έκκληση απευθύνεται πρωτίστως στην ανθρώπινη φωνή. Το εδάφιο 6 προτρέπει: «Καθετί που έχει πνοή ας αινεί τον Γιαχ. Αινείτε τον Γιαχ!»

Εφόσον η μουσική εκφράζει τα αισθήματά μας, οι θλιβερές σκέψεις στους Βιβλικούς χρόνους οδηγούσαν σε θρηνωδίες ή πένθιμα μονότονα τραγούδια. Αυτό το είδος υμνωδίας, όμως, ήταν περιορισμένο στο ρεπερτόριο της ισραηλιτικής μουσικής. «Μόνο σε μια θρηνωδία θα δινόταν μεγαλύτερη έμφαση στο πένθιμο ύφος παρά στη μελωδία της μουσικής ή στη διακύμανση και στον τονισμό του καθαρού λόγου», παρατηρεί η Βιβλική εγκυκλοπαίδεια Ενόραση στις Γραφές (στην αγγλική). a

Ο Ιησούς και οι πιστοί του απόστολοι έψαλαν ύμνους αίνου στον Ιεχωβά τη νύχτα πριν από το θάνατο του Ιησού, τραγουδώντας αναμφίβολα τα λόγια των Ψαλμών Χαλέλ. (Ψαλμοί 113-118) Πόσο θα πρέπει να ενίσχυσε αυτό τους μαθητές του Ιησού για να αντιμετωπίσουν την απώλεια του Κυρίου τους! Εκτός αυτού, η απόφασή τους να παραμείνουν πιστοί υπηρέτες του Υπέρτατου Κυρίαρχου του σύμπαντος, του Ιεχωβά, θα πρέπει να ενισχύθηκε καθώς έψαλαν πέντε φορές το ρεφρέν «διότι η στοργική του καλοσύνη παραμένει στον αιώνα».​—Ψαλμός 118:1-4, 29.

Οι πρώτοι Χριστιανοί της Εφέσου και των Κολοσσών έψαλλαν «ψαλμούς και αίνους προς τον Θεό» (ύμνοις, Κείμενο). Επίσης, έψαλλαν «πνευματικούς ύμνους» στην καρδιά τους. (Εφεσίους 5:19· Κολοσσαείς 3:16) Με τους ύμνους και με τα λόγια τους, χρησιμοποιούσαν κατάλληλα το στόμα τους για να εκφράσουν αίνο. Δεν είχε δηλώσει ο Ιησούς ότι «από την αφθονία της καρδιάς μιλάει το στόμα»;​—Ματθαίος 12:34.

Μουσική που Δυσαρεστεί τον Θεό

Δεν ευαρεστούσε τον Θεό κάθε είδους μουσική που αναφέρεται στη Γραφή. Σκεφτείτε το περιστατικό που συνέβη στο Όρος Σινά, όπου ο Μωυσής έλαβε το Νόμο, περιλαμβανομένων και των Δέκα Εντολών. Όταν ο Μωυσής κατέβηκε από το βουνό, τι άκουσε; “Όχι ήχο τραγουδιού για κραταιά πράξη”, “όχι ήχο τραγουδιού ήττας”, αλλά “ήχο άλλου τραγουδιού”. Αυτή η μουσική ήταν συνδεδεμένη με την ειδωλολατρία, κάτι που προκάλεσε τη δυσαρέσκεια του Θεού και οδήγησε στο θάνατο περίπου 3.000 από αυτούς που συμμετείχαν στο μουσικό ξεφάντωμα.​—Έξοδος 32:18, 25-28.

Μολονότι οι άνθρωποι μπορούν να συνθέτουν, να παίζουν και να απολαμβάνουν κάθε είδους μουσική, αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα είδη μουσικής ευαρεστούν τον Θεό. Γιατί; Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος εξηγεί: «Όλοι έχουν αμαρτήσει και υστερούν ως προς τη δόξα του Θεού». (Ρωμαίους 3:23) Οι ειδωλολατρικές τελετές γονιμότητας, το δόγμα της αθανασίας της ανθρώπινης ψυχής και ο λατρευτικός σεβασμός προς τη Μαρία ως «μητέρα του Θεού» συχνά αποτελούν θέματα μουσικών συνθέσεων. Ωστόσο, τέτοιες πεποιθήσεις και συνήθειες ατιμάζουν τον Θεό της αλήθειας, διότι έρχονται σε αντίθεση με ό,τι είναι αποκαλυμμένο στον εμπνευσμένο του Λόγο, την Αγία Γραφή.​—Δευτερονόμιο 18:10-12· Ιεζεκιήλ 18:4· Λουκάς 1:35, 38.

Κάνοντας Σοφή Επιλογή της Μουσικής

Η επιλογή της διαθέσιμης μουσικής είναι περίπλοκο ζήτημα. Τα καλύμματα των CD είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να παρακινούν τους πελάτες να αγοράζουν κάθε είδους μουσικές συνθέσεις. Αλλά αν ο λάτρης του Θεού επιθυμεί να Τον ευαρεστεί, θα είναι προσεκτικός και θα επιλέγει σοφά έτσι ώστε να αποφεύγει φωνητική και ενόργανη μουσική που είναι εμπνευσμένη από εσφαλμένες θρησκευτικές απόψεις ή που έχει ως θέμα την ανηθικότητα και το δαιμονισμό.

Ο Άλμπερτ, ο οποίος κάποτε υπηρέτησε ως Χριστιανός ιεραπόστολος στην Αφρική, ομολογεί ότι είχε λίγες ευκαιρίες να παίζει πιάνο εκεί. Άκουγε όμως ξανά και ξανά τους λίγους δίσκους που είχε πάρει μαζί του. Τώρα που έχει επιστρέψει στον τόπο του, ο Άλμπερτ επισκέπτεται Χριστιανικές εκκλησίες ως περιοδεύων επίσκοπος. Ο χρόνος που έχει για να ακούει μουσική είναι περιορισμένος. «Ο αγαπημένος μου συνθέτης είναι ο Μπετόβεν», αναφέρει. «Στο πέρασμα των ετών, έχω κάνει μια συλλογή από τις συμφωνίες, τα κονσέρτα, τις σονάτες και τα κουαρτέτα του». Όταν τα ακούει, νιώθει μεγάλη απόλαυση. Ασφαλώς, κάθε άτομο έχει τις μουσικές του προτιμήσεις αλλά, ως Χριστιανοί, έχουμε υπόψη τη συμβουλή του Παύλου: «Είτε τρώτε είτε πίνετε είτε κάνετε οτιδήποτε άλλο, να κάνετε τα πάντα για τη δόξα του Θεού».​—1 Κορινθίους 10:31.

 Μουσική και Αφιέρωση

Η πρώτη αγάπη της Σούζι ήταν η μουσική. «Άρχισα να παίζω πιάνο στα 6 μου χρόνια, βιολί στα 10, και τελικά άρπα στα 12», εξηγεί. Αργότερα, η Σούζι σπούδασε άρπα στο Βασιλικό Κολέγιο Μουσικής στο Λονδίνο της Αγγλίας. Σπούδασε τέσσερα χρόνια δίπλα σε κάποια διάσημη Ισπανίδα αρπίστρια και έναν ακόμη χρόνο στο Ωδείο του Παρισιού, πήρε ειδικό πτυχίο στη μουσική καθώς και δίπλωμα άρπας και δασκάλας του πιάνου.

Η Σούζι ήρθε σε επαφή με κάποια εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Λονδίνο. Εκεί βρήκε γνήσιο ενδιαφέρον και αγάπη ανάμεσα στους Μάρτυρες. Σταδιακά, η αγάπη της για τον Ιεχωβά μεγάλωσε και ο ζήλος της για την υπηρεσία του την υποκίνησε να αναζητήσει τρόπους για να τον υπηρετεί. Αυτό οδήγησε σε αφιέρωση και βάφτισμα. «Η μουσική ως σταδιοδρομία είναι ένας τρόπος ζωής που απαιτεί αφιέρωση. Έτσι, η ιδέα της αφιέρωσης δεν ήταν καινούρια για εμένα», παρατηρεί η Σούζι. Ο χρόνος που διέθετε σε συναυλίες μειωνόταν καθώς ενασχολούνταν με τη Χριστιανική διακονία κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού, υπακούοντας στις οδηγίες του Ιησού.​—Ματθαίος 24:14· Μάρκος 13:10.

Τώρα που δαπανά λίγο μόνο χρόνο στη μουσική, πώς αισθάνεται; «Μερικές φορές νιώθω κάπως απογοητευμένη επειδή δεν έχω περισσότερο χρόνο για εξάσκηση», παραδέχεται, «αλλά εξακολουθώ να παίζω μουσική και να την απολαμβάνω. Η μουσική είναι ένα δώρο από τον Ιεχωβά. Την απολαμβάνω περισσότερο τώρα που έχω βάλει την υπηρεσία του στην πρώτη θέση στη ζωή μου».​—Ματθαίος 6:33.

Μουσική που Αινεί τον Θεό

Ο Άλμπερτ και η Σούζι, καθώς και οι σχεδόν έξι εκατομμύρια άλλοι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αινούν τακτικά τον Ιεχωβά Θεό με μουσική. Στις Χριστιανικές συναθροίσεις που διεξάγονται στις Αίθουσες Βασιλείας σε 234 χώρες, αρχίζουν και τελειώνουν τις συναθροίσεις τους, όπου είναι δυνατόν, ψάλλοντας ύμνους στον Ιεχωβά. Αυτές οι όμορφες μελωδίες, σε μείζονα και ελάσσονα κλίμακα, συνδυάζονται με βασισμένους στη Γραφή στίχους οι οποίοι αινούν τον Ιεχωβά Θεό.

Όλοι στο ακροατήριο υψώνουν τις φωνές τους για να ψάλουν ένθερμα ότι ο Ιεχωβά είναι Θεός που φροντίζει (Ύμνος 44). Ψάλλουν ύμνο αίνου στον Ιεχωβά (Ύμνος 190). Οι ύμνοι τους αναγνωρίζουν τις χαρές και τις ευθύνες που σχετίζονται με τη Χριστιανική αδελφότητα, το Χριστιανικό τρόπο ζωής και τις Χριστιανικές ιδιότητες. Ένας πρόσθετος λόγος για τον οποίο απολαμβάνουν αυτή την υμνωδία είναι η ποικιλία που υπάρχει στο μουσικό ύφος των μελωδιών, τις οποίες συνέθεσαν Μάρτυρες από την Ασία, την Αυστραλία, τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική και την Ευρώπη. b

«Ψάλλετε στον Ιεχωβά έναν νέο ύμνο. Ψάλλετε στον Ιεχωβά, όλοι οι άνθρωποι της γης. Ψάλλετε στον Ιεχωβά, ευλογείτε το όνομά του», είναι τα εναρκτήρια λόγια ενός μεγαλειώδους βασιλικού ύμνου που συντέθηκε την εποχή ενός συγγραφέα των Ψαλμών. «Κάθε ημέρα να λέτε τα καλά νέα της σωτηρίας του. Διακηρύξτε ανάμεσα στα έθνη τη δόξα του, ανάμεσα σε όλους τους λαούς τα θαυμαστά του έργα». (Ψαλμός 96:1-3) Αυτό κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην περιοχή σας, και σας προσκαλούν να ψάλλετε και εσείς μαζί τους αυτόν τον αίνο. Είστε ευπρόσδεκτοι στις Αίθουσες Βασιλείας τους, όπου μπορείτε να μάθετε πώς να αινείτε τον Ιεχωβά με μουσική που τον ευαρεστεί.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 28]

Ψάλλοντας αίνους στον Ιεχωβά