Μπορείτε να Βρείτε Εσωτερική Ειρήνη;

Το 1854, ο Αμερικανός συγγραφέας Χένρι Θόρο έγραψε: «Η πλειονότητα των ανθρώπων ζει μια ζωή βουβής απελπισίας».

Προφανώς, στις ημέρες του οι περισσότεροι άνθρωποι δεν απολάμβαναν εσωτερική ειρήνη. Αυτό, όμως, συνέβαινε πριν από σχεδόν 150 χρόνια. Είναι διαφορετικά τα πράγματα σήμερα; Ή μήπως ισχύουν ακόμα τα λόγια του Θόρο; Τι θα λεχθεί για εσάς προσωπικά; Έχετε ικανοποίηση, ειρήνη; Ή μήπως νιώθετε ανασφάλεια, αβεβαιότητα για το μέλλον, μια “βουβή απελπισία”, σύμφωνα με τα λόγια του Θόρο;

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, υπάρχουν πολλά πράγματα στον κόσμο που στερούν από τους ανθρώπους την εσωτερική ειρήνη. Ας αναφέρουμε μόνο μερικά. Σε πολλές χώρες, η ανεργία και το χαμηλό εισόδημα φέρνουν φτώχεια και, μαζί με αυτήν, οικονομική απελπισία. Σε άλλες χώρες, πολλοί δαπανούν το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών τους κυνηγώντας πλούτη και υλικά αποκτήματα. Συχνά, όμως, ο ανταγωνιστικός τρόπος ζωής που συνεπάγεται αυτό φέρνει ανησυχία, όχι ειρήνη. Οι αρρώστιες, ο πόλεμος, το έγκλημα, η αδικία και η καταπίεση επίσης στερούν από τους ανθρώπους την ειρήνη.

Αναζητούσαν Εσωτερική Ειρήνη

Πολλοί δεν είναι διατεθειμένοι να ανεχτούν τον κόσμο έτσι όπως είναι. Ο Αντόνιο a ήταν ηγέτης των συνδικαλιστών σε κάποιο τεράστιο εργοστάσιο στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Ελπίζοντας να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης, συμμετείχε σε διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις αλλά αυτό δεν του έφερνε ειρήνη διάνοιας.

Μερικοί ελπίζουν ότι ο γάμος θα φέρει κάποια γαλήνη στη ζωή τους, αλλά μπορεί να απογοητευτούν. Ο Μάρκος ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας. Ασχολήθηκε με την πολιτική και έγινε δήμαρχος μιας βιομηχανικής πόλης. Ωστόσο, η οικογενειακή του ζωή ήταν σκέτη αποτυχία. Όταν τα παιδιά του έφυγαν από το σπίτι, αυτός και η σύζυγός του χώρισαν εξαιτίας αγεφύρωτων διαφορών.

Ο Γκέρσον, ένα παιδί του δρόμου στο Σαλβαδόρ της Βραζιλίας, αγαπούσε την περιπέτεια. Περιφερόταν από πόλη σε πόλη, ταξιδεύοντας με οδηγούς φορτηγών. Σύντομα έγινε ναρκομανής και λήστευε ανθρώπους για να  συντηρεί την κακή του συνήθεια. Η αστυνομία τον συνέλαβε αρκετές φορές. Ωστόσο, παρά την επιθετική, βίαιη προσωπικότητά του, ο Γκέρσον λαχταρούσε να έχει εσωτερική ειρήνη. Θα μπορούσε ποτέ να τη βρει;

Όταν η Βανία ήταν ακόμα μικρή, η μητέρα της πέθανε, και εκείνη ανέλαβε τις ευθύνες του σπιτιού, περιλαμβανομένης και της φροντίδας της άρρωστης αδελφής της. Η Βανία πήγαινε στην εκκλησία αλλά ένιωθε πως ο Θεός την είχε εγκαταλείψει. Ασφαλώς δεν είχε ειρήνη διάνοιας.

Μια άλλη περίπτωση ήταν αυτή του Μαρσέλο. Το μόνο μέλημα του Μαρσέλο ήταν να διασκεδάζει. Του άρεσε να πηγαίνει σε πάρτι με άλλους νεαρούς​—να χορεύει, να πίνει και να παίρνει ναρκωτικά. Κάποια φορά μπλέχτηκε σε έναν καβγά και τραυμάτισε έναν άλλο νεαρό. Κατόπιν, μετάνιωσε για αυτό που έκανε και προσευχήθηκε στον Θεό για βοήθεια. Και αυτός, επίσης, ήθελε ειρήνη διάνοιας.

Αυτές οι εμπειρίες δείχνουν μερικές καταστάσεις που μπορούν να καταστρέψουν την ειρήνη διάνοιας. Υπήρχε κάποιος τρόπος για να βρουν ο ηγέτης των συνδικαλιστών, ο πολιτικός, το παιδί του δρόμου, η κόρη με τις υπερβολικές ευθύνες και ο νεαρός που πήγαινε στα πάρτι την εσωτερική ειρήνη που αναζητούσαν; Μας διδάσκει κάτι αυτό που τους συνέβη; Η απάντηση και στις δυο ερωτήσεις είναι καταφατική, όπως θα δούμε στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 3]

Λαχταράτε να έχετε εσωτερική ειρήνη;