Η Αυθάδεια Οδηγεί στην Ατίμωση

«Έχει έρθει η αυθάδεια; Τότε θα έρθει και η ατίμωση· αλλά η σοφία είναι με τους μετριόφρονες».​—ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 11:2.

1, 2. Τι είναι αυθάδεια, και με ποιους τρόπους έχει οδηγήσει στη συμφορά;

ΚΑΠΟΙΟΣ φθονερός Λευίτης ηγείται ενός στασιαστικού όχλου ο οποίος στρέφεται εναντίον εξουσιοδοτημένων από τον Ιεχωβά ατόμων. Κάποιος φιλόδοξος πρίγκιπας καταστρώνει ένα ύπουλο σχέδιο για να σφετεριστεί το θρόνο του πατέρα του. Κάποιος ανυπόμονος βασιλιάς αψηφά τις ρητές οδηγίες του προφήτη του Θεού. Αυτοί οι τρεις Ισραηλίτες έχουν ένα κοινό γνώρισμα: την αυθάδεια.

² Η αυθάδεια είναι ένα χαρακτηριστικό της καρδιάς το οποίο αποτελεί σοβαρή απειλή για όλους. (Ψαλμός 19:13) Ο αυθάδης υπερβαίνει με θράσος τα επιτρεπτά όρια χωρίς να έχει εξουσιοδότηση. Συχνά, αυτό οδηγεί στη συμφορά. Στην πραγματικότητα, η αυθάδεια έχει καταστρέψει βασιλιάδες και έχει ανατρέψει αυτοκρατορίες. (Ιερεμίας 50:29, 31, 32· Δανιήλ 5:20) Έχει μάλιστα παγιδέψει μερικούς υπηρέτες του Ιεχωβά οδηγώντας τους στην καταστροφή.

3. Πώς μπορούμε να μάθουμε για τους κινδύνους της αυθάδειας;

³ Εύλογα, η Γραφή δηλώνει: «Έχει έρθει η αυθάδεια; Τότε θα έρθει και η ατίμωση· αλλά η σοφία είναι με τους μετριόφρονες». (Παροιμίες 11:2) Η Γραφή μάς παρέχει παραδείγματα που βεβαιώνουν ότι αυτή η παροιμία είναι αληθινή. Εξετάζοντας μερικά από αυτά θα βοηθηθούμε να διακρίνουμε τον κίνδυνο της υπέρβασης  των κατάλληλων ορίων. Ας δούμε, λοιπόν, πώς ο φθόνος, η φιλοδοξία και η ανυπομονησία έκαναν τους τρεις άντρες που αναφέρθηκαν στην αρχή να ενεργήσουν με αυθάδεια, φέρνοντας την ατίμωσή τους.

Κορέ​—Ένας Φθονερός Στασιαστής

4. (α) Ποιος ήταν ο Κορέ, και, αναμφίβολα, σε ποια ιστορικά γεγονότα συμπεριλήφθηκε; (β) Στα μετέπειτα χρόνια του, ποια διαβόητη ενέργεια υποκίνησε ο Κορέ;

⁴ Ο Κορέ ήταν ένας Κααθίτης Λευίτης, πρώτος εξάδελφος του Μωυσή και του Ααρών. Προφανώς, ήταν όσιος στον Ιεχωβά επί δεκαετίες. Ο Κορέ είχε το προνόμιο να είναι ανάμεσα σε εκείνους που ελευθερώθηκαν θαυματουργικά μέσα από την Ερυθρά Θάλασσα, και πιθανότατα έλαβε μέρος στην εκτέλεση της κρίσης του Ιεχωβά εναντίον των Ισραηλιτών που συμμετείχαν στη μοσχολατρία στο Όρος Σινά. (Έξοδος 32:26) Τελικά όμως, ο Κορέ ηγήθηκε μιας εξέγερσης εναντίον του Μωυσή και του Ααρών, στην οποία πήραν μέρος οι Ρουβηνίτες Δαθάν, Αβιρών και Ων, μαζί με 250 Ισραηλίτες αρχηγούς. * «Αρκετά πια με εσάς», είπαν στον Μωυσή και στον Ααρών, «επειδή ολόκληρη η σύναξη, όλοι τους είναι άγιοι και ο Ιεχωβά βρίσκεται ανάμεσά τους. Γιατί, λοιπόν, υψώνετε τον εαυτό σας πάνω από την εκκλησία του Ιεχωβά;»​—Αριθμοί 16:1-3.

5, 6. (α) Γιατί στασίασε ο Κορέ εναντίον του Μωυσή και του Ααρών; (β) Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι ο Κορέ πιθανώς υποτίμησε τη δική του θέση στη διευθέτηση του Θεού;

⁵ Ύστερα από χρόνια πιστότητας, γιατί στασίασε ο Κορέ; Ασφαλώς, η ηγεσία του Μωυσή στον Ισραήλ δεν ήταν καταπιεστική, διότι εκείνος ήταν «πολύ πιο πράος από όλους τους ανθρώπους που υπήρχαν πάνω στην επιφάνεια της γης». (Αριθμοί 12:3) Ωστόσο, φαίνεται ότι ο Κορέ φθονούσε τον Μωυσή και τον Ααρών και δυσανασχετούσε με τη θέση εξοχότητας που κατείχαν, και αυτό τον έκανε να πει​—εσφαλμένα—​ότι είχαν υψώσει αυθαίρετα και με ιδιοτέλεια τον εαυτό τους πάνω από την εκκλησία.​—Ψαλμός 106:16.

⁶ Πιθανότατα, το πρόβλημα του Κορέ οφειλόταν εν μέρει στο ότι δεν θεωρούσε πολύτιμα τα προνόμια που είχε ο ίδιος στη διευθέτηση του Θεού. Ομολογουμένως, οι Κααθίτες Λευίτες δεν ήταν ιερείς, αλλά ήταν δάσκαλοι του Νόμου του Θεού. Επίσης βάσταζαν τα έπιπλα και τα σκεύη της σκηνής όταν αυτά έπρεπε να μεταφέρονται. Αυτό δεν ήταν ασήμαντο έργο, διότι τα άγια σκεύη μπορούσαν να τα αγγίζουν μόνο άτομα που ήταν καθαρά από θρησκευτική και ηθική άποψη. (Ησαΐας 52:11) Επομένως, όταν ο Μωυσής αντέκρουσε τον Κορέ, στην ουσία ρωτούσε: Μήπως θεωρείς το διορισμό σου τόσο μηδαμινό  ώστε να πρέπει να εξασφαλίσεις και την ιεροσύνη; (Αριθμοί 16:9, 10) Ο Κορέ δεν αντιλήφθηκε ότι η μεγαλύτερη τιμή είναι το να υπηρετεί κανείς πιστά τον Ιεχωβά σύμφωνα με τη διευθέτησή του​—όχι το να αποκτήσει κάποια ειδική θέση ή αξίωμα.​—Ψαλμός 84:10.

7. (α) Πώς αντιμετώπισε ο Μωυσής τον Κορέ και τους ανθρώπους του; (β) Πώς οδηγήθηκε ο στασιασμός του Κορέ σε καταστροφικό τέλος;

⁷ Ο Μωυσής ζήτησε από τον Κορέ και τους ανθρώπους του να συγκεντρωθούν το επόμενο πρωί στη σκηνή της συνάντησης έχοντας μαζί τους πυροδοχεία και θυμίαμα. Ο Κορέ και οι άνθρωποί του δεν είχαν την εξουσιοδότηση να προσφέρουν θυμίαμα, εφόσον δεν ήταν ιερείς. Αν έρχονταν με πυροδοχεία και θυμίαμα, αυτό θα έδειχνε ξεκάθαρα ότι εξακολουθούσαν να πιστεύουν πως δικαιούνταν να ενεργούν ως ιερείς​—ακόμη και αφού είχαν στη διάθεσή τους μια ολόκληρη νύχτα για να επανεξετάσουν το ζήτημα. Όταν παρουσιάστηκαν το επόμενο πρωί, ο Ιεχωβά εξέφρασε δικαιολογημένα την οργή του. Τους μεν Ρουβηνίτες, “η γη άνοιξε το στόμα της και τους κατάπιε”. Τους δε υπόλοιπους, περιλαμβανομένου και του Κορέ, τους κατέφαγε φωτιά από τον Θεό. (Δευτερονόμιο 11:6· Αριθμοί 16:16-35· 26:10) Η αυθάδεια του Κορέ οδήγησε στην απόλυτη ατίμωση​—στην αποδοκιμασία του Θεού!

Αντισταθείτε στην «Τάση για Φθόνο»

8. Πώς μπορεί να εκδηλωθεί η «τάση για φθόνο» ανάμεσα σε Χριστιανούς;

⁸ Η αφήγηση σχετικά με τον Κορέ αποτελεί προειδοποίηση για εμάς. Εφόσον η «τάση για φθόνο» υπάρχει στους ατελείς ανθρώπους, μπορεί να εκδηλωθεί ακόμη και στη Χριστιανική εκκλησία. (Ιακώβου 4:5) Παραδείγματος χάρη, ίσως δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στα αξιώματα. Όπως ο Κορέ, ίσως φθονούμε εκείνους που έχουν προνόμια τα οποία εμείς επιθυμούμε. Ή θα μπορούσαμε να γίνουμε σαν έναν Χριστιανό του πρώτου αιώνα που ονομαζόταν Διοτρεφής. Αυτός επέκρινε με δριμύτητα την αποστολική εξουσία, προφανώς επειδή ήθελε να έχει ο ίδιος τον έλεγχο. Μάλιστα ο Ιωάννης έγραψε ότι ο Διοτρεφής «θέλει να έχει την πρώτη θέση».​—3 Ιωάννη 9.

9. (α) Ποια στάση απέναντι στις εκκλησιαστικές ευθύνες χρειάζεται να αποφεύγουμε; (β) Ποια είναι η κατάλληλη άποψη για τη θέση μας στη διευθέτηση του Θεού;

⁹ Ασφαλώς, δεν είναι εσφαλμένο να επιδιώκει ο Χριστιανός άντρας εκκλησιαστικές ευθύνες. Ο Παύλος ενθάρρυνε μάλιστα μια τέτοια πορεία. (1 Τιμόθεο 3:1) Ωστόσο, ποτέ δεν θα πρέπει να θεωρούμε τα προνόμια υπηρεσίας τιμητικές διακρίσεις, λες και η απόκτησή τους σημαίνει ότι έχουμε ανέβει άλλο ένα σκαλοπάτι στην αποκαλούμενη κλίμακα της επιτυχίας. Θυμηθείτε ότι ο Ιησούς είπε: «Όποιος θέλει να γίνει μεγάλος μεταξύ σας πρέπει να είναι διάκονός σας, και όποιος θέλει να είναι πρώτος μεταξύ σας πρέπει να είναι δούλος σας». (Ματθαίος 20:26, 27) Σαφώς, θα ήταν εσφαλμένο να φθονούμε εκείνους που έχουν μεγαλύτερες ευθύνες, σαν να εξαρτόταν η αξία μας για τον Θεό από το «βαθμό» μας στην οργάνωσή του. Ο Ιησούς είπε: «Όλοι εσείς είστε αδελφοί». (Ματθαίος 23:8) Ναι, είτε είναι ευαγγελιζόμενοι είτε σκαπανείς, είτε νεοβαφτισμένοι είτε τηρητές ακεραιότητας επί πολλά χρόνια​—όλοι όσοι υπηρετούν ολόψυχα τον Ιεχωβά έχουν μια πολύτιμη θέση στη διευθέτησή του. (Λουκάς 10:27· 12:6, 7· Γαλάτες 3:28· Εβραίους 6:10) Αποτελεί στ’ αλήθεια ευλογία το να εργαζόμαστε ώμο προς ώμο με εκατομμύρια άτομα που αγωνίζονται να εφαρμόζουν τη Γραφική συμβουλή: «Περιζωστείτε με ταπεινοφροσύνη ο ένας προς τον άλλον».​—1 Πέτρου 5:5.

Αβεσσαλώμ—Ένας Φιλόδοξος Καιροσκόπος

10. Ποιος ήταν ο Αβεσσαλώμ, και πώς προσπάθησε να κερδίσει την εύνοια όσων έρχονταν στο βασιλιά για κρίση;

¹⁰ Η πορεία της ζωής του τρίτου γιου του Βασιλιά Δαβίδ, του Αβεσσαλώμ, δείχνει τι εστί φιλοδοξία. Αυτός ο ραδιούργος καιροσκόπος προσπάθησε να κερδίσει την εύνοια όσων έρχονταν στο βασιλιά για κρίση. Πρώτα υπαινισσόταν ότι ο Δαβίδ αδιαφορούσε για τις ανάγκες τους. Κατόπιν άφηνε τους υπαινιγμούς και έμπαινε κατευθείαν στο θέμα. «Μακάρι να διοριζόμουν κριτής σε αυτή τη γη», επαναλάμβανε ο Αβεσσαλώμ, «για να έρχεται σε εμένα κάθε άνθρωπος που έχει κάποια δικαστική υπόθεση ή κρίση! Τότε εγώ σίγουρα θα του απέδιδα δικαιοσύνη». Η πανούργα πολιτική του Αβεσσαλώμ δεν γνώριζε όρια. «Όποτε κάποιος πλησίαζε να τον προσκυνήσει», λέει η Γραφή, «αυτός άπλωνε το χέρι του και τον έπιανε και τον φιλούσε. Και ο Αβεσσαλώμ το έκανε αυτό σε όλους τους Ισραηλίτες που έρχονταν για κρίση στο βασιλιά». Με ποιο αποτέλεσμα; «Έκλεβε ο Αβεσσαλώμ τις καρδιές των αντρών του Ισραήλ».​—2 Σαμουήλ 15:1-6.

11. Πώς προσπάθησε ο Αβεσσαλώμ να σφετεριστεί το θρόνο του Δαβίδ;

 ¹¹ Ο Αβεσσαλώμ ήταν αποφασισμένος να σφετεριστεί τη βασιλεία του πατέρα του. Πέντε χρόνια νωρίτερα, είχε βάλει να δολοφονήσουν το μεγαλύτερο γιο του Δαβίδ, τον Αμνών, υποτίθεται εκδικούμενος το βιασμό της αδελφής του, της Θάμαρ. (2 Σαμουήλ 13:28, 29) Ωστόσο, ο Αβεσσαλώμ μπορεί ακόμη και τότε να είχε βλέψεις για το θρόνο, θεωρώντας ότι ο φόνος του Αμνών τον εξυπηρετούσε ώστε να εξαλείψει έναν αντίζηλο. * Όπως και αν είχαν τα πράγματα, όταν ωρίμασε ο καιρός, ο Αβεσσαλώμ έκανε την κίνησή του. Έβαλε να διακηρύξουν σε όλη τη χώρα ότι είχε γίνει βασιλιάς.​—2 Σαμουήλ 15:10.

12. Εξηγήστε πώς οδήγησε η αυθάδεια του Αβεσσαλώμ στην ατίμωση.

¹² Για κάποιο διάστημα, ο Αβεσσαλώμ είχε επιτυχία, διότι «η συνωμοσία γινόταν όλο και ισχυρότερη, και αυξανόταν συνεχώς ο αριθμός του λαού που πήγαινε με τον Αβεσσαλώμ». Αργότερα, ο Βασιλιάς Δαβίδ αναγκάστηκε να φύγει για να σώσει τη ζωή του. (2 Σαμουήλ 15:12-17) Σύντομα, όμως, η σταδιοδρομία του Αβεσσαλώμ τερματίστηκε πρόωρα όταν θανατώθηκε από τον Ιωάβ, ρίχτηκε σε ένα κοίλωμα και καλύφτηκε με πέτρες. Φανταστείτε​—αυτός ο φιλόδοξος άνθρωπος που ήθελε να γίνει βασιλιάς δεν είχε ούτε καν αξιοπρεπή ταφή όταν πέθανε! * Η αυθάδεια πράγματι οδήγησε στην ατίμωση του Αβεσσαλώμ.​—2 Σαμουήλ 18:9-17.

Να Αποφεύγετε την Ιδιοτελή Φιλοδοξία

13. Πώς μπορεί να ριζώσει το φιλόδοξο πνεύμα στην καρδιά ενός Χριστιανού;

¹³ Η άνοδος του Αβεσσαλώμ στην εξουσία και η επακόλουθη πτώση του χρησιμεύουν ως μάθημα για εμάς. Στο σημερινό αδίστακτο κόσμο, συνηθίζεται να κολακεύουν οι άνθρωποι τους ανωτέρους τους, προσπαθώντας να γίνουν αρεστοί σε αυτούς απλώς και μόνο για να κάνουν εντύπωση ή ίσως για να κερδίσουν κάποιο προνόμιο ή προαγωγή. Συγχρόνως, ίσως να κάνουν πομπώδεις δηλώσεις στους κατωτέρους τους, αποβλέποντας στην εύνοια και στην υποστήριξή τους. Αν δεν προσέξουμε, αυτό το φιλόδοξο πνεύμα μπορεί να ριζώσει στην καρδιά μας. Προφανώς, αυτό συνέβη ανάμεσα σε μερικούς τον πρώτο αιώνα, αναγκάζοντας τους αποστόλους να δώσουν ισχυρές προειδοποιήσεις αναφορικά με τέτοια άτομα.​—Γαλάτες 4:17· 3 Ιωάννη 9, 10.

14. Γιατί πρέπει να αποφεύγουμε το πνεύμα της φιλοδοξίας και της αυτοεξύψωσης;

¹⁴ Ο Ιεχωβά δεν δέχεται στην οργάνωσή του αυτοεξυψούμενους ραδιούργους οι οποίοι προσπαθούν να “επιζητούν τη δική τους δόξα”. (Παροιμίες 25:27) Πράγματι, η Γραφή προειδοποιεί: «Ο Ιεχωβά θα εκκόψει όλα τα μελιστάλακτα χείλη, τη γλώσσα που λέει μεγάλα λόγια». (Ψαλμός 12:3) Ο Αβεσσαλώμ είχε μελιστάλακτα χείλη. Έλεγε παραφουσκωμένα πράγματα σε ανθρώπους των οποίων χρειαζόταν την εύνοια​—όλα αυτά για να αποκτήσει τη θέση εξουσίας που εποφθαλμιούσε. Αντίθετα, πόσο ευλογημένοι είμαστε εμείς για το ότι βρισκόμαστε σε μια αδελφότητα που ακολουθεί τη συμβουλή του Παύλου: «[Μην κάνετε] τίποτα από φιλόνικη διάθεση ή από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη [να θεωρείτε] τους άλλους ανώτερους από εσάς».​—Φιλιππησίους 2:3.

Σαούλ​—Ένας Ανυπόμονος Βασιλιάς

15. Πώς έδειξε ο Σαούλ ότι κάποτε ήταν μετριόφρων;

¹⁵ Κάποτε ο Σαούλ, ο οποίος αργότερα έγινε βασιλιάς του Ισραήλ, ήταν μετριόφρων. Αναλογιστείτε, λόγου χάρη, τι συνέβη τότε που ήταν νέος. Όταν ο προφήτης του Θεού ο Σαμουήλ μίλησε ευνοϊκά για αυτόν, ο Σαούλ αποκρίθηκε ταπεινά: «Δεν είμαι εγώ Βενιαμινίτης, από μία από τις μικρότερες φυλές του Ισραήλ, και δεν είναι η οικογένειά μου η πιο ασήμαντη από όλες τις οικογένειες της φυλής του Βενιαμίν; Γιατί, λοιπόν, μου είπες αυτό το πράγμα;»​—1 Σαμουήλ 9:21.

16. Με ποιον τρόπο εκδήλωσε ο Σαούλ στάση ανυπομονησίας;

¹⁶ Αργότερα, όμως, η μετριοφροσύνη του Σαούλ εξανεμίστηκε. Ενώ βρισκόταν σε πόλεμο με τους Φιλισταίους, αποσύρθηκε στα Γάλγαλα, όπου έπρεπε να περιμένει να έρθει ο Σαμουήλ και να κάνει ικεσία στον Θεό με θυσίες. Όταν ο Σαμουήλ δεν ήρθε στον προσδιορισμένο καιρό, ο Σαούλ, με αυθάδεια, πρόσφερε ο ίδιος το ολοκαύτωμα. Μόλις τέλειωσε, ο Σαμουήλ έφτασε. «Τι ήταν αυτό που έκανες;» ρώτησε ο Σαμουήλ. Ο Σαούλ αποκρίθηκε: «Είδα ότι ο λαός διαλυόταν  και έφευγε από κοντά μου, και εσύ δεν ήρθες μέσα στις προσδιορισμένες ημέρες . . . Έτσι λοιπόν, πίεσα τον εαυτό μου και πρόσφερα το ολοκαύτωμα».​—1 Σαμουήλ 13:8-12.

17. (α) Εκ πρώτης όψεως, γιατί οι ενέργειες του Σαούλ ίσως φαίνονταν δικαιολογημένες; (β) Γιατί επέκρινε ο Ιεχωβά τον Σαούλ για εκείνη την πράξη ανυπομονησίας;

¹⁷ Εκ πρώτης όψεως, οι ενέργειες του Σαούλ ίσως φαίνονταν δικαιολογημένες. Στο κάτω κάτω, ο λαός του Θεού βρισκόταν «σε πολύ δυσχερή θέση», δεχόταν «μεγάλη πίεση» και έτρεμε εξαιτίας της απελπιστικής του κατάστασης. (1 Σαμουήλ 13:6, 7) Ασφαλώς, δεν είναι λάθος να πάρει κάποιος την πρωτοβουλία όταν οι περιστάσεις το δικαιολογούν. * Να θυμάστε, όμως, ότι ο Ιεχωβά είναι σε θέση να διαβάζει καρδιές και να αντιλαμβάνεται τα ενδόμυχα κίνητρά μας. (1 Σαμουήλ 16:7) Επομένως, θα πρέπει να είχε διακρίνει μερικούς παράγοντες σχετικά με τον Σαούλ οι οποίοι δεν αναφέρονται ευθέως στη Βιβλική αφήγηση. Παραδείγματος χάρη, ο Ιεχωβά μπορεί να είχε διακρίνει ότι η ανυπομονησία του Σαούλ υποκινούνταν από υπερηφάνεια. Ο Σαούλ ίσως να ήταν έντονα ενοχλημένος για το ότι εκείνος​—ο βασιλιάς όλου του Ισραήλ—​χρειαζόταν να περιμένει έναν γηραλέο, βραδυκίνητο προφήτη, όπως τον θεωρούσε ο ίδιος. Όπως και αν είχαν τα πράγματα, ο Σαούλ πίστευε ότι η καθυστέρηση του Σαμουήλ τού έδινε το δικαίωμα να πάρει τα ζητήματα στα δικά του χέρια και να αψηφήσει τις ρητές οδηγίες που του είχαν δοθεί. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο Σαμουήλ δεν επαίνεσε τον Σαούλ για την πρωτοβουλία που πήρε. Απεναντίας, τον επέπληξε έντονα, λέγοντας: «Η βασιλεία σου δεν θα διαρκέσει . . . επειδή εσύ δεν τήρησες αυτό που σε διέταξε ο Ιεχωβά». (1 Σαμουήλ 13:13, 14) Για άλλη μια φορά, η αυθάδεια οδήγησε στην ατίμωση.

Να Φυλάγεστε από την Ανυπομονησία

18, 19. (α) Περιγράψτε πώς μπορεί η ανυπομονησία να κάνει ένα σύγχρονο υπηρέτη του Θεού να ενεργεί με αυθάδεια. (β) Τι πρέπει να θυμόμαστε σχετικά με τη λειτουργία της Χριστιανικής εκκλησίας;

¹⁸ Η αφήγηση σχετικά με την αυθάδη πράξη του Σαούλ έχει καταγραφεί στο Λόγο του Θεού προς όφελός μας. (1 Κορινθίους 10:11) Είναι πολύ εύκολο να ενοχλούμαστε με τις ατέλειες των αδελφών μας. Όπως ο Σαούλ, μπορεί να γίνουμε ανυπόμονοι, πιστεύοντας ότι για να διεκπεραιώνονται σωστά τα ζητήματα πρέπει να τα παίρνουμε στα δικά μας χέρια. Υποθέστε, λόγου χάρη, ότι κάποιος αδελφός ξεχωρίζει όσον αφορά ορισμένες οργανωτικές ικανότητες. Είναι συνεπής, ενημερωμένος σε σχέση με τις εκκλησιαστικές διαδικασίες και χαρισματικός στην ομιλία και στη διδασκαλία. Συγχρόνως, αντιλαμβάνεται ότι οι άλλοι δεν μπορούν να φτάσουν τα δικά του πρότυπα σχολαστικότητας και δεν είναι τόσο αποτελεσματικοί όσο εκείνος. Μήπως του δίνει αυτό την άδεια να δείχνει ανυπομονησία; Μήπως πρέπει να επικρίνει τους αδελφούς του, αφήνοντας ίσως να εννοηθεί ότι χωρίς τις δικές του προσπάθειες δεν θα γινόταν τίποτε και η εκκλησία θα παρέπαιε; Αυτό θα ήταν αυθάδες!

¹⁹ Στην πραγματικότητα, τι κρατάει ενωμένη μια Χριστιανική εκκλησία; Οι διαχειριστικές ικανότητες; η αποτελεσματικότητα; το βάθος της γνώσης; Ομολογουμένως, αυτά τα πράγματα συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία της εκκλησίας. (1 Κορινθίους 14:40· Φιλιππησίους 3:16· 2 Πέτρου 3:18) Ωστόσο, ο Ιησούς είπε ότι οι ακόλουθοί του θα προσδιορίζονταν πρωτίστως από την αγάπη τους. (Ιωάννης 13:35) Να γιατί οι στοργικοί πρεσβύτεροι, αν και εύτακτοι, αντιλαμβάνονται ότι η εκκλησία δεν είναι μια επιχείρηση που χρειάζεται αυστηρή διαχείριση. Απεναντίας, αποτελείται από ένα ποίμνιο το οποίο χρειάζεται τρυφερή φροντίδα. (Ησαΐας 32:1, 2· 40:11) Η  αυθάδης περιφρόνηση τέτοιων αρχών συχνά οδηγεί στην έριδα. Αντίθετα, η θεοσεβής τάξη παράγει ειρήνη.​—1 Κορινθίους 14:33· Γαλάτες 6:16.

20. Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²⁰ Οι Βιβλικές αφηγήσεις σχετικά με τον Κορέ, τον Αβεσσαλώμ και τον Σαούλ δείχνουν καθαρά ότι η αυθάδεια οδηγεί σε ατίμωση, όπως δηλώνει το εδάφιο Παροιμίες 11:2. Εντούτοις, το ίδιο Γραφικό εδάφιο προσθέτει: «Η σοφία είναι με τους μετριόφρονες». Τι είναι μετριοφροσύνη; Ποια παραδείγματα από τη Γραφή μπορούν να μας βοηθήσουν να ρίξουμε φως σε αυτή την ιδιότητα, και πώς μπορούμε να δείχνουμε μετριοφροσύνη σήμερα; Αυτά τα ερωτήματα θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

• Τι είναι αυθάδεια;

• Πώς έκανε ο φθόνος τον Κορέ να ενεργήσει με αυθάδεια;

• Τι μπορούμε να μάθουμε από την αφήγηση σχετικά με τον φιλόδοξο Αβεσσαλώμ;

• Πώς μπορούμε να αποφύγουμε το πνεύμα ανυπομονησίας που εκδήλωσε ο Σαούλ;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Σαούλ έγινε ανυπόμονος και ενήργησε με αυθάδεια