Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

«Η Σοφία Είναι με τους Μετριόφρονες»

«Η Σοφία Είναι με τους Μετριόφρονες»

«Η Σοφία Είναι με τους Μετριόφρονες»

«Τι σου ζητάει ο Ιεχωβά σε ανταπόδοση παρά . . . να είσαι μετριόφρων καθώς περπατάς με τον Θεό σου;»​—ΜΙΧΑΙΑΣ 6:8.

1, 2. Τι είναι μετριοφροσύνη, και πώς διαφέρει από την αυθάδεια;

ΕΝΑΣ εξέχων απόστολος αρνείται να τραβήξει την προσοχή στον εαυτό του. Ένας θαρραλέος Ισραηλίτης κριτής αποκαλεί τον εαυτό του τον μικρότερο στον οίκο του πατέρα του. Ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ αναγνωρίζει ότι δεν κατέχει απεριόριστη εξουσία. Ο καθένας από αυτούς τους ανθρώπους εκδηλώνει μετριοφροσύνη.

2 Η μετριοφροσύνη είναι μια ιδιότητα αντίθετη από την αυθάδεια. Ο μετριόφρων έχει ισορροπημένη άποψη για τις ικανότητες και την αξία του και δεν διακατέχεται από αλαζονεία και ματαιοδοξία. Αντί να είναι υπερήφανος, καυχησιολόγος ή φιλόδοξος, ο μετριόφρων γνωρίζει πάντοτε τους περιορισμούς του. Ως εκ τούτου, σέβεται και λαβαίνει κατάλληλα υπόψη του τα αισθήματα και τις απόψεις των άλλων.

3. Με ποιον τρόπο είναι η σοφία «με τους μετριόφρονες»;

3 Εύλογα, η Γραφή δηλώνει: «Η σοφία είναι με τους μετριόφρονες». (Παροιμίες 11:2) Ο μετριόφρων είναι σοφός επειδή ακολουθεί μια πορεία την οποία επιδοκιμάζει ο Θεός και αποφεύγει το αυθάδες πνεύμα που οδηγεί στην ατίμωση. (Παροιμίες 8:13· 1 Πέτρου 5:5) Η σοφία της μετριοφροσύνης επιβεβαιώνεται από την πορεία της ζωής αρκετών υπηρετών του Θεού. Ας εξετάσουμε τα τρία παραδείγματα που αναφέρθηκαν στην εναρκτήρια παράγραφο.

Παύλος​—“Υφιστάμενος” και “Οικονόμος”

4. Ποια μοναδικά προνόμια απόλαυσε ο Παύλος;

4 Ο Παύλος ήταν εξέχουσα φυσιογνωμία ανάμεσα στους πρώτους Χριστιανούς, και δικαιολογημένα. Στη διάρκεια της διακονίας του, ταξίδεψε χιλιάδες χιλιόμετρα σε θάλασσα και ξηρά, και ίδρυσε πολλές εκκλησίες. Επιπλέον, ο Ιεχωβά ευλόγησε τον Παύλο δίνοντάς του οράματα καθώς και το χάρισμα τού να μιλάει σε ξένες γλώσσες. (1 Κορινθίους 14:18· 2 Κορινθίους 12:1-5) Επίσης ενέπνευσε τον Παύλο να γράψει 14 επιστολές οι οποίες αποτελούν τώρα μέρος των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Σαφώς, μπορεί να ειπωθεί ότι ο Παύλος κοπίασε περισσότερο από όλους τους άλλους αποστόλους.​—1 Κορινθίους 15:10.

5. Πώς έδειξε ο Παύλος ότι ήταν μετριόφρων;

5 Εφόσον ο Παύλος πρωτοστατούσε στη Χριστιανική δραστηριότητα, μερικοί ίσως νομίσουν ότι θα του άρεσε να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής ή και να προβάλλει επιδεικτικά την εξουσία του. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια, διότι ο Παύλος ήταν μετριόφρων. Αποκάλεσε τον εαυτό του “τον πιο μικρό από τους αποστόλους”, προσθέτοντας: «Δεν είμαι άξιος να αποκαλούμαι απόστολος, επειδή δίωξα την εκκλησία του Θεού». (1 Κορινθίους 15:9) Ως πρώην διώκτης των Χριστιανών, ο Παύλος ποτέ δεν ξέχασε πως οφειλόταν αποκλειστικά σε παρ’ αξία καλοσύνη το ότι μπορούσε έστω και να έχει κάποια σχέση με τον Θεό, πολύ δε περισσότερο να απολαμβάνει ειδικά προνόμια υπηρεσίας. (Ιωάννης 6:44· Εφεσίους 2:8) Γι’ αυτό, ο Παύλος δεν πίστευε ότι τα ασυνήθιστα επιτεύγματά του στη διακονία τον καθιστούσαν ανώτερο από τους άλλους.​—1 Κορινθίους 9:16.

6. Πώς έδειξε ο Παύλος μετριοφροσύνη στις σχέσεις του με τους Κορινθίους;

6 Η μετριοφροσύνη του Παύλου έγινε ιδιαίτερα φανερή στις σχέσεις του με τους Κορινθίους. Προφανώς, μερικοί από αυτούς είχαν γοητευτεί από εκείνους τους οποίους θεωρούσαν εξέχοντες επισκόπους, περιλαμβανομένου του Απολλώ, του Κηφά και του ίδιου του Παύλου. (1 Κορινθίους 1:11-15) Αλλά ο Παύλος ούτε διεκδίκησε τον έπαινο των Κορινθίων ούτε εκμεταλλεύτηκε το θαυμασμό τους. Όταν τους επισκέφτηκε, δεν παρουσιάστηκε «κάνοντας επίδειξη στα λόγια ή στη σοφία». Απεναντίας, ο Παύλος είπε σχετικά με τον εαυτό του και τους συντρόφους του: «Ας μας θεωρεί έτσι ο άνθρωπος, ως υφισταμένους του Χριστού και οικονόμους των ιερών μυστικών του Θεού». *​—1 Κορινθίους 2:1-5· 4:1.

7. Πώς εκδήλωνε μετριοφροσύνη ο Παύλος ακόμη και όταν έδινε συμβουλές;

7 Ο Παύλος εκδήλωνε μετριοφροσύνη ακόμη και όταν χρειαζόταν να δώσει ισχυρές συμβουλές και κατευθύνσεις. Ικέτευε τους συγχριστιανούς του «μέσω της συμπόνιας του Θεού» και «με βάση την αγάπη» αντί να χρησιμοποιεί το κύρος της αποστολικής του εξουσίας. (Ρωμαίους 12:1, 2· Φιλήμονα 8, 9) Γιατί το έκανε αυτό ο Παύλος; Επειδή όντως θεωρούσε τον εαυτό του “συνεργάτη” των αδελφών του και όχι άτομο που “εξουσίαζε την πίστη τους”. (2 Κορινθίους 1:24) Χωρίς αμφιβολία, η μετριοφροσύνη του Παύλου συνέβαλε στο να γίνει ιδιαίτερα αγαπητός στις Χριστιανικές εκκλησίες του πρώτου αιώνα.​—Πράξεις 20:36-38.

Βλέποντας με Μετριοφροσύνη τα Προνόμιά Μας

8, 9. (α) Γιατί πρέπει να είμαστε μετριόφρονες; (β) Πώς μπορούν να εκδηλώνουν μετριοφροσύνη εκείνοι που έχουν κάποια ευθύνη;

8 Ο Παύλος έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα για τους Χριστιανούς σήμερα. Ανεξάρτητα από τις ευθύνες που μας έχουν ανατεθεί, κανείς μας δεν πρέπει να πιστεύει ότι είναι ανώτερος από τους άλλους. «Αν κάποιος νομίζει ότι είναι κάτι ενώ δεν είναι τίποτα», έγραψε ο Παύλος, «απατάει τον ίδιο του το νου». (Γαλάτες 6:3) Γιατί; Επειδή «όλοι έχουν αμαρτήσει και υστερούν ως προς τη δόξα του Θεού». (Ρωμαίους 3:23· 5:12) Ναι, ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία και το θάνατο από τον Αδάμ. Τα ειδικά προνόμια δεν μας εξυψώνουν από την ταπεινή αμαρτωλή μας κατάσταση. (Εκκλησιαστής 9:2) Όπως συνέβαινε και με τον Παύλο, οφείλεται αποκλειστικά σε παρ’ αξία καλοσύνη το ότι οι άνθρωποι μπορούν έστω και να έχουν κάποια σχέση με τον Θεό, πολύ δε περισσότερο να τον υπηρετούν με κάποιο συγκεκριμένο προνόμιο.​—Ρωμαίους 3:12, 24.

9 Καθώς ο μετριόφρων το αντιλαμβάνεται αυτό, δεν θριαμβολογεί για τα προνόμιά του ούτε και καυχιέται για τα επιτεύγματά του. (1 Κορινθίους 4:7) Όταν δίνει συμβουλές ή κατευθύνσεις, το κάνει αυτό ως συνεργάτης​—όχι ως άτομο που εξουσιάζει. Οπωσδήποτε, θα ήταν εσφαλμένο για κάποιον που ξεχωρίζει σε ορισμένους τομείς να επιδιώκει τον έπαινο των ομοπίστων του ή να εκμεταλλεύεται το θαυμασμό τους. (Παροιμίες 25:27· Ματθαίος 6:2-4) Μόνο ο έπαινος που προέρχεται από τους άλλους χωρίς να τον επιδιώκουμε εμείς έχει πραγματική αξία. Αν μας δοθεί τέτοιος έπαινος, δεν θα πρέπει να του επιτρέψουμε να μας κάνει να “σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας κάτι παραπάνω από όσο είναι απαραίτητο να σκεφτόμαστε”.​—Παροιμίες 27:2· Ρωμαίους 12:3.

10. Εξηγήστε πώς μερικοί που ίσως φαίνονται ασήμαντοι μπορεί στην πραγματικότητα να είναι «πλούσιοι σε πίστη».

10 Όταν μας ανατίθεται κάποια ευθύνη, η μετριοφροσύνη θα μας βοηθάει να μη δίνουμε υπερβολική έμφαση στον εαυτό μας, δημιουργώντας την εντύπωση ότι η εκκλησία ευημερεί αποκλειστικά και μόνο λόγω των δικών μας προσπαθειών και ικανοτήτων. Παραδείγματος χάρη, ίσως να είμαστε ιδιαίτερα χαρισματικοί στη διδασκαλία. (Εφεσίους 4:11, 12) Με κάθε μετριοφροσύνη, όμως, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μερικά από τα σημαντικότερα μαθήματα που μαθαίνουμε σε μια συνάθροιση δεν διδάσκονται από το βήμα. Δεν ενθαρρύνεστε όταν βλέπετε, λόγου χάρη, το μεμονωμένο γονέα που έρχεται τακτικά στην Αίθουσα Βασιλείας μαζί με τα παιδιά του; Ή την καταθλιμμένη ψυχή η οποία έρχεται πιστά στις συναθροίσεις παρά τα επίμονα αισθήματα αναξιότητας; Ή το νεαρό άτομο το οποίο σημειώνει σταθερά πνευματική πρόοδο παρά τις κακές επιρροές που δέχεται στο σχολείο και αλλού; (Ψαλμός 84:10) Αυτά τα άτομα ίσως να μη βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής. Οι δοκιμασίες της ακεραιότητας που αντιμετωπίζουν περνούν σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητες από τους άλλους. Παρ’ όλα αυτά, μπορεί να είναι το ίδιο «πλούσιοι σε πίστη» όσο και εκείνοι που είναι πιο εξέχοντες. (Ιακώβου 2:5) Άλλωστε, τελικά η πιστότητα είναι αυτή που κερδίζει την εύνοια του Ιεχωβά.—Ματθαίος 10:22· 1 Κορινθίους 4:2.

Γεδεών​—«Ο Μικρότερος» στον Οίκο του Πατέρα Του

11. Με ποιον τρόπο έδειξε μετριοφροσύνη ο Γεδεών καθώς μιλούσε με τον άγγελο του Θεού;

11 Ο Γεδεών, ένας ρωμαλέος νεαρός από τη φυλή του Μανασσή, έζησε σε μια ταραχώδη περίοδο στην ιστορία του Ισραήλ. Επί εφτά χρόνια, ο λαός του Θεού υπέφερε υπό την τυραννία του Μαδιάμ. Ωστόσο, είχε έρθει πια ο καιρός να ελευθερώσει ο Ιεχωβά το λαό του. Γι’ αυτό, ένας άγγελος εμφανίστηκε στον Γεδεών και είπε: «Ο Ιεχωβά είναι μαζί σου, γενναίε, κραταιέ». Ο Γεδεών ήταν μετριόφρων, και έτσι δεν κολακεύτηκε με τη δόξα που του προσέδωσε αυτή η αναπάντεχη φιλοφρόνηση. Απεναντίας, είπε με σεβασμό στον άγγελο: «Συγχώρησέ με, κύριέ μου, αλλά αν ο Ιεχωβά είναι μαζί μας, τότε γιατί μας έχουν βρει όλα αυτά;» Ο άγγελος διασαφήνισε τα ζητήματα και είπε στον Γεδεών: «Σίγουρα θα σώσεις τον Ισραήλ από την παλάμη του Μαδιάμ». Πώς αντέδρασε ο Γεδεών; Αντί να σπεύσει να αρπάξει το διορισμό ως ευκαιρία για να κάνει τον εαυτό του εθνικό ήρωα, ο Γεδεών αποκρίθηκε: «Συγχώρησέ με, Ιεχωβά. Με τι θα σώσω τον Ισραήλ; Δες! Η χιλιάδα μου είναι η πιο ασήμαντη στον Μανασσή και εγώ είμαι ο μικρότερος στον οίκο του πατέρα μου». Τι μετριοφροσύνη!​—Κριτές 6:11-15.

12. Πώς έδειξε ο Γεδεών φρόνηση σε σχέση με την επιτέλεση του διορισμού του;

12 Προτού στείλει τον Γεδεών στη μάχη, ο Ιεχωβά τον δοκίμασε. Πώς; Είπε στον Γεδεών να γκρεμίσει το θυσιαστήριο του Βάαλ το οποίο είχε ο πατέρας του και να κόψει τον ιερό στύλο που βρισκόταν κοντά σε αυτό. Ένας τέτοιος διορισμός θα απαιτούσε θάρρος, αλλά ο Γεδεών έδειξε επίσης μετριοφροσύνη και φρόνηση όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο τον έφερε σε πέρας. Αντί να κάνει τον εαυτό του δημόσιο θέαμα, ο Γεδεών έδρασε κρυφά μέσα στη νύχτα, οπότε ήταν πολύ πιθανό ότι θα περνούσε απαρατήρητος. Επιπλέον, εκτέλεσε το διορισμό του με τη δέουσα προνοητικότητα. Πήρε μαζί του δέκα υπηρέτες​—ίσως για να μπορούν μερικοί να φρουρούν ενόσω οι υπόλοιποι τον βοηθούσαν να καταστρέψει το θυσιαστήριο και τον ιερό στύλο. * Ούτως ή άλλως, με την ευλογία του Ιεχωβά, ο Γεδεών έφερε σε πέρας το διορισμό του, και αργότερα ο Θεός τον χρησιμοποίησε για να ελευθερώσει τον Ισραήλ από τους Μαδιανίτες.​—Κριτές 6:25-27.

Εκδήλωση Μετριοφροσύνης και Φρόνησης

13, 14. (α) Πώς μπορούμε να δείχνουμε μετριοφροσύνη όταν μας προσφέρεται κάποιο προνόμιο υπηρεσίας; (β) Πώς έθεσε ο αδελφός Α. Χ. Μακμίλαν θαυμάσιο παράδειγμα όσον αφορά την εκδήλωση μετριοφροσύνης;

13 Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να μάθουμε από τη μετριοφροσύνη του Γεδεών. Παραδείγματος χάρη, πώς αντιδρούμε όταν μας προσφέρεται κάποιο προνόμιο υπηρεσίας; Μήπως σκεφτόμαστε πρώτα την εξοχότητα ή το γόητρο που θα μας δώσει; Ή συλλογιζόμαστε με μετριοφροσύνη και προσευχή αν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του διορισμού; Ο αδελφός Α. Χ. Μακμίλαν, ο οποίος ολοκλήρωσε την επίγεια πορεία του το 1966, έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα ως προς αυτό. Ο Κ. Τ. Ρώσσελ, ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, ρώτησε κάποτε τον αδελφό Μακμίλαν ποιος, κατά τη γνώμη του, θα μπορούσε να αναλάβει την επίβλεψη του έργου κατά την απουσία του. Στη συζήτηση που ακολούθησε, ο αδελφός Μακμίλαν δεν πρόβαλε ούτε μια φορά τον εαυτό του, αν και θα τον βόλευε αρκετά κάτι τέτοιο. Στο τέλος, ο αδελφός Ρώσσελ ζήτησε από τον αδελφό Μακμίλαν να εξετάσει την πιθανότητα να δεχτεί το διορισμό. «Έμεινα αποσβολωμένος», έγραψε ο αδελφός Μακμίλαν χρόνια αργότερα. «Πράγματι το σκέφτηκα, πολύ σοβαρά, και προσευχήθηκα σχετικά με αυτό για κάποιο διάστημα προτού τελικά του πω ότι θα χαιρόμουν να κάνω ό,τι μπορούσα για να τον βοηθήσω».

14 Δεν πέρασε πολύς καιρός, και ο αδελφός Ρώσσελ πέθανε, αφήνοντας κενή τη θέση του προέδρου της Εταιρίας Σκοπιά. Εφόσον ο αδελφός Μακμίλαν είχε την επίβλεψη στη διάρκεια της τελικής περιοδείας κηρύγματος του αδελφού Ρώσσελ, κάποιος αδελφός τού είπε: «Μακ, έχεις σοβαρές πιθανότητες να πάρεις εσύ τη θέση. Ήσουν ο ειδικός εκπρόσωπος του αδελφού Ρώσσελ όταν έφυγε, και εκείνος είπε σε όλους μας να κάνουμε ό,τι λες εσύ. Έφυγε λοιπόν και ποτέ δεν επέστρεψε. Φαίνεται ότι εσύ είσαι ο άνθρωπος που θα συνεχίσει». Ο αδελφός Μακμίλαν αποκρίθηκε: «Αδελφέ, δεν είναι αυτός ο τρόπος για να προσεγγίσουμε το ζήτημα. Πρόκειται για το έργο του Κυρίου, και η μόνη θέση που λαβαίνεις στην οργάνωση του Κυρίου είναι αυτή που ο Κύριος θεωρεί ότι πρέπει να σου δώσει. Είμαι, λοιπόν, βέβαιος ότι δεν είμαι εγώ το κατάλληλο πρόσωπο». Κατόπιν ο αδελφός Μακμίλαν σύστησε κάποιον άλλον για αυτή τη θέση. Όπως ο Γεδεών, ήταν μετριόφρων στην άποψη που είχε για τον εαυτό του​—μια άποψη την οποία πρέπει να υιοθετήσουμε και εμείς.

15. Ποιοι είναι μερικοί πρακτικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να χρησιμοποιούμε διάκριση όταν κηρύττουμε σε άλλους;

15 Και εμείς επίσης πρέπει να είμαστε μετριόφρονες σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο επιτελούμε το διορισμό μας. Ο Γεδεών ενήργησε με φρόνηση και προσπάθησε να μην εξοργίσει άσκοπα τους πολέμιούς του. Παρόμοια, στο έργο κηρύγματος που επιτελούμε, πρέπει να είμαστε μετριόφρονες και γεμάτοι φρόνηση σε σχέση με το πώς μιλάμε στους άλλους. Είναι αλήθεια ότι συμμετέχουμε σε έναν πνευματικό πόλεμο με σκοπό την ανατροπή «ισχυρά οχυρωμένων πραγμάτων» και “διαλογισμών”. (2 Κορινθίους 10:4, 5) Αλλά δεν πρέπει να μιλάμε υποτιμητικά στους άλλους ούτε να τους δίνουμε οποιαδήποτε βάσιμη αιτία για να προσβάλλονται με το άγγελμά μας. Απεναντίας, πρέπει να σεβόμαστε τις απόψεις τους, να δίνουμε έμφαση σε πράγματα στα οποία μπορεί να συμφωνούμε και κατόπιν να στρέφουμε την προσοχή στις θετικές πλευρές του αγγέλματός μας.​—Πράξεις 22:1-3· 1 Κορινθίους 9:22· Αποκάλυψη 21:4.

Ιησούς​—Το Υπέρτατο Παράδειγμα Μετριοφροσύνης

16. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι ήταν μετριόφρων;

16 Το πιο εξαίσιο παράδειγμα μετριοφροσύνης είναι το παράδειγμα του Ιησού Χριστού. * Παρά τη στενή σχέση που είχε με τον Πατέρα του, ο Ιησούς δεν δίστασε να αναγνωρίσει ότι μερικά πράγματα ξεπερνούσαν τη δική του αρμοδιότητα. (Ιωάννης 1:14) Λόγου χάρη, όταν η μητέρα του Ιακώβου και του Ιωάννη ζήτησε να καθήσουν οι δυο γιοι της κοντά στον Ιησού στη βασιλεία του, ο Ιησούς είπε: «Το να καθήσει κανείς στα δεξιά μου και στα αριστερά μου δεν εναπόκειται σε εμένα να το δώσω». (Ματθαίος 20:20-23) Σε μια άλλη περίπτωση, ο Ιησούς παραδέχτηκε ανεπιφύλακτα: «Εγώ δεν μπορώ να κάνω απολύτως τίποτα με δική μου πρωτοβουλία· . . . ζητώ, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το θέλημα εκείνου που με έστειλε».​—Ιωάννης 5:30· 14:28· Φιλιππησίους 2:5, 6.

17. Πώς έδειχνε ο Ιησούς μετριοφροσύνη στις σχέσεις του με τους άλλους;

17 Από κάθε άποψη, ο Ιησούς ήταν ανώτερος από τους ατελείς ανθρώπους και κατείχε απαράμιλλη εξουσία την οποία του είχε δώσει ο Πατέρας του, ο Ιεχωβά. Εντούτοις, ο Ιησούς ήταν μετριόφρων στις σχέσεις του με τους ακολούθους του. Δεν τους έφερνε σε αμηχανία κάνοντας εντυπωσιακή επίδειξη γνώσης. Έδειχνε ευαισθησία και συμπόνια και λάβαινε υπόψη του τις ανθρώπινες ανάγκες τους. (Ματθαίος 15:32· 26:40, 41· Μάρκος 6:31) Έτσι, μολονότι ο Ιησούς ήταν τέλειος, δεν ήταν τελειομανής. Ποτέ δεν απαιτούσε από τους μαθητές του περισσότερα από όσα μπορούσαν να δώσουν και ποτέ δεν τους επιφόρτιζε με περισσότερα από όσα μπορούσαν να αντέξουν. (Ιωάννης 16:12) Δεν μας εκπλήσσει το ότι ήταν πηγή αναζωογόνησης για τόσο πολλά άτομα!​—Ματθαίος 11:29.

Να Μιμείστε το Παράδειγμα Μετριοφροσύνης του Ιησού

18, 19. Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τη μετριοφροσύνη του Ιησού όσον αφορά (α) την άποψή μας για τον εαυτό μας, και (β) τη συμπεριφορά μας προς τους άλλους;

18 Αν ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ έδειχνε μετριοφροσύνη, πόσο περισσότερο πρέπει να δείχνουμε εμείς. Οι ατελείς άνθρωποι συχνά δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι απλούστατα δεν διαθέτουν απόλυτη εξουσία. Ωστόσο, μιμούμενοι τον Ιησού, οι Χριστιανοί προσπαθούν να είναι μετριόφρονες. Δεν είναι τόσο υπερήφανοι ώστε να μην αναθέτουν ευθύνες σε όσους διαθέτουν τα προσόντα για αυτές ούτε είναι υψηλόφρονες και απρόθυμοι να δέχονται κατεύθυνση από εκείνους που έχουν την εξουσία να την παρέχουν. Εκδηλώνοντας συνεργατικό πνεύμα, αφήνουν να γίνονται τα πάντα στην εκκλησία «με ευπρέπεια και με διευθέτηση».​—1 Κορινθίους 14:40.

19 Η μετριοφροσύνη θα μας υποκινεί επίσης να έχουμε λογικές προσδοκίες από τους άλλους και να σκεφτόμαστε τις ανάγκες τους. (Φιλιππησίους 4:5) Ίσως διαθέτουμε ορισμένες ικανότητες και προτερήματα που λείπουν από τους άλλους. Εντούτοις, αν είμαστε μετριόφρονες, δεν θα αναμένουμε πάντα να ενεργούν οι άλλοι όπως θέλουμε εμείς. Εφόσον γνωρίζουμε ότι το κάθε άτομο έχει τους δικούς του περιορισμούς, εκδηλώνοντας μετριοφροσύνη θα δείχνουμε κατανόηση για τις αδυναμίες των άλλων. Ο Πέτρος έγραψε: «Πάνω από όλα, να έχετε έντονη αγάπη ο ένας για τον άλλον, επειδή η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών».​—1 Πέτρου 4:8.

20. Τι μπορούμε να κάνουμε για να υπερνικήσουμε οποιαδήποτε ροπή προς την έλλειψη μετριοφροσύνης;

20 Όπως μάθαμε, η σοφία είναι πράγματι με τους μετριόφρονες. Τι μπορεί να γίνει όμως αν διαπιστώσετε ότι ρέπετε προς την έλλειψη μετριοφροσύνης ή την αυθάδεια; Μην αποθαρρύνεστε. Απεναντίας, να ακολουθείτε το παράδειγμα του Δαβίδ, ο οποίος προσευχήθηκε: «Από αυθάδεις πράξεις συγκράτησε τον υπηρέτη σου· ας μη με εξουσιάσουν». (Ψαλμός 19:13) Μιμούμενοι την πίστη ανθρώπων όπως ο Παύλος, ο Γεδεών και​—πάνω από κάθε άλλον—​ο Ιησούς Χριστός, θα φτάσουμε προσωπικά στο σημείο να νιώσουμε πόσο αληθινά είναι τα λόγια: «Η σοφία είναι με τους μετριόφρονες».​—Παροιμίες 11:2.

[Υποσημειώσεις]

^ παρ. 6 Η λέξη του Κειμένου που αποδίδεται «υφισταμένους» μπορεί να αναφέρεται σε δούλο που κωπηλατούσε στη χαμηλότερη σειρά κουπιών σε ένα μεγάλο πλοίο. Σε αντιδιαστολή, οι “οικονόμοι” μπορούσαν να λάβουν περισσότερες ευθύνες, ίσως τη φροντίδα μιας περιουσίας. Εντούτοις, στα μάτια των περισσότερων κυρίων, ο οικονόμος ήταν ένας υπηρέτης, ακριβώς όπως ήταν και ο δούλος σε μια γαλέρα.

^ παρ. 12 Η φρόνηση και η προνοητικότητα του Γεδεών δεν θα πρέπει να παρερμηνευτούν ως σημάδι δειλίας. Απεναντίας, το θάρρος του επιβεβαιώνεται από τα εδάφια Εβραίους 11:32-38, τα οποία περιλαμβάνουν τον Γεδεών ανάμεσα σε εκείνους που «καταστάθηκαν δυνατοί» και «έγιναν γενναίοι στον πόλεμο».

^ παρ. 16 Εφόσον η μετριοφροσύνη περιλαμβάνει το να γνωρίζει κάποιος τους περιορισμούς του, δεν μπορεί δικαιολογημένα να ειπωθεί για τον Ιεχωβά ότι είναι μετριόφρων. Είναι, όμως, ταπεινόφρων.​—Ψαλμός 18:35.

Θυμάστε;

Τι είναι μετριοφροσύνη;

Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τη μετριοφροσύνη του Παύλου;

Τι μπορούμε να μάθουμε για τη μετριοφροσύνη από το παράδειγμα του Γεδεών;

Πώς έθεσε ο Ιησούς το υπέρτατο παράδειγμα μετριοφροσύνης;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Η μετριοφροσύνη του Παύλου τον έκανε αγαπητό στους συγχριστιανούς του

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ο Γεδεών χρησιμοποίησε φρόνηση καθώς εκτελούσε το θέλημα του Θεού

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ο Ιησούς, ο Γιος του Θεού, δείχνει μετριοφροσύνη σε οτιδήποτε κάνει