Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Σεβασμός για την Εξουσία—Γιατί Είναι Απαραίτητος;

Σεβασμός για την Εξουσία—Γιατί Είναι Απαραίτητος;

Σεβασμός για την Εξουσία​—Γιατί Είναι Απαραίτητος;

ΠΟΙΟΣ δεν είναι ευγνώμων για το ότι η αστυνομία έχει την εξουσία να συλλαμβάνει εγκληματίες οι οποίοι κλέβουν τα υπάρχοντά μας ή απειλούν την οικογένειά μας; Επίσης, μήπως δεν εκτιμούμε το γεγονός ότι τα δικαστήρια έχουν την εξουσία να τιμωρούν τους εγκληματίες προκειμένου να προστατέψουν την κοινωνία;

Ίσως σας έρχονται στο νου και άλλες κοινωφελείς υπηρεσίες, όπως η συντήρηση του οδικού δικτύου, η παροχή κατάλληλων συνθηκών υγιεινής και η εκπαίδευση​—των οποίων το κόστος καλύπτεται από τους φόρους που επιβάλλει η κυβερνητική εξουσία. Οι αληθινοί Χριστιανοί είναι από τους πρώτους που αναγνωρίζουν ότι ο σεβασμός για την κατάλληλα διορισμένη εξουσία είναι απαραίτητος. Αλλά μέχρι πού πρέπει να φτάνει αυτός ο σεβασμός; Και σε ποιους τομείς της ζωής απαιτείται σεβασμός για την εξουσία;

Η Εξουσία στην Κοινωνία

Η Γραφή προσκαλεί όλους τους ανθρώπους, είτε είναι θεοφοβούμενοι είτε όχι, να σέβονται την πολιτική εξουσία, η οποία εργάζεται για το καλό της κοινωνίας. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε στους ομοπίστους του στη Ρώμη σχετικά με αυτό, και θα είναι υποβοηθητικό να εξετάσουμε τα λόγια του, όπως καταγράφονται στα εδάφια Ρωμαίους 13:1-7.

Ο Παύλος ήταν Ρωμαίος πολίτης, και η Ρώμη ήταν η παγκόσμια δύναμη εκείνης της εποχής. Με αυτή την επιστολή, η οποία γράφτηκε γύρω στο 56 Κ.Χ., ο Παύλος συμβούλεψε τους Χριστιανούς να είναι υποδειγματικοί πολίτες, γράφοντας: «Κάθε ψυχή ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, γιατί δεν υπάρχει εξουσία παρά μόνο από τον Θεό· οι υπάρχουσες εξουσίες βρίσκονται τοποθετημένες στις σχετικές τους θέσεις από τον Θεό».

Ο Παύλος εξηγεί εδώ ότι δεν θα υπήρχε καμία ανθρώπινη εξουσία αν δεν το επέτρεπε ο Θεός. Με αυτή την έννοια, οι ανώτερες εξουσίες κατέχουν μια σχετική θέση μέσα στο πλαίσιο του σκοπού του Θεού. Κατά συνέπεια, «αυτός που εναντιώνεται στην εξουσία έχει ταχθεί εναντίον της διευθέτησης του Θεού».

Ενώ οι πολίτες που κάνουν το καλό μπορεί να λαβαίνουν έπαινο από τις ανώτερες εξουσίες, αυτές οι εξουσίες έχουν επίσης τη δικαιοδοσία να επιβάλλουν τιμωρία σε όσους πράττουν το κακό. Τέτοια άτομα έχουν πολλούς λόγους να φοβούνται το δικαίωμα που διαθέτουν οι εξουσίες να ενεργούν ως “εκδικητές”, εφόσον οι κυβερνήσεις ενεργούν έτσι ως “διάκονοι του Θεού”.

Ο Παύλος ολοκληρώνει το συλλογισμό του λέγοντας: «Υπάρχει, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη να υποτάσσεστε, όχι μόνο λόγω αυτής της οργής, αλλά και λόγω της συνείδησής σας. Διότι γι’ αυτό πληρώνετε και φόρους· διότι αυτοί είναι δημόσιοι υπηρέτες του Θεού, που υπηρετούν διαρκώς γι’ αυτόν το σκοπό».

Η ευθύνη για τη διαχείριση των χρημάτων από τους φόρους ανήκει στις ανώτερες εξουσίες, όχι στον φορολογούμενο. Ως έντιμος πολίτης, ο Χριστιανός έχει καλή συνείδηση. Γνωρίζει ότι, με το να υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες και να πληρώνει τους οφειλόμενους φόρους, όχι μόνο υποστηρίζει τις αρχές της κοινωνίας στην οποία διαβιώνει, αλλά επίσης ζει σε αρμονία με τις θεϊκές απαιτήσεις.

Οικογένεια και Εξουσία

Τι θα λεχθεί για την εξουσία στην οικογένεια; Ένα μωρό, τις πρώτες ημέρες της ζωής του, συνήθως απαιτεί την προσοχή κλαίγοντας ή ακόμη και τσιρίζοντας. Αλλά ο σοφός γονέας διακρίνει τις πραγματικές ανάγκες του μωρού και δεν αφήνει ένα τέτοιο ξέσπασμα να του υπαγορεύει τι να κάνει. Μερικά παιδιά, καθώς μεγαλώνουν, αφήνονται ανεξέλεγκτα και τους επιτρέπεται να θέτουν τους δικούς τους κανόνες. Επειδή τους λείπει η πείρα, μπορεί να εμπλακούν σε παρανομίες ή σε άλλου είδους κακή συμπεριφορά, προξενώντας αναστάτωση τόσο στην οικογένειά τους όσο και στην κοινωνία γενικά, όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι τοπικές αρχές σε πολλά μέρη.

«Οι γονείς αργούν πολύ να διαπαιδαγωγήσουν τα παιδιά τους», λέει η Ρόζαλιντ Μάιλς, συγγραφέας του βιβλίου Τα Παιδιά που μας Αξίζουν (Children We Deserve). «Η κατάλληλη στιγμή για να αρχίσουμε είναι η στιγμή της γέννησης του παιδιού». Αν οι γονείς μιλούν από την αρχή με τρόπο που εκφράζει καλοσυνάτη, στοργική εξουσία και ενεργούν με συνέπεια, τα παιδιά τους θα μάθουν σύντομα να δέχονται αυτή την εξουσία και τη στοργική διαπαιδαγώγηση που προέρχεται από αυτήν.

Η Γραφή περιέχει πληθώρα πληροφοριών σχετικά με την εξουσία εντός της οικογένειας. Στο βιβλίο των Παροιμιών, ο σοφός Σολομών εφιστά την προσοχή στην ενότητα με την οποία πρέπει να ενεργούν οι θεοφοβούμενοι γονείς μπροστά στα παιδιά τους, λέγοντας: «Άκου, γιε μου, τη διαπαιδαγώγηση του πατέρα σου και μην εγκαταλείπεις το νόμο της μητέρας σου». (Παροιμίες 1:8) Όταν οι γονείς κρατούν αυτή τη λογική, ομόφωνη στάση μπροστά στα παιδιά τους, τα παιδιά θα γνωρίζουν τι αναμένεται από αυτά. Ίσως προσπαθήσουν να στρέψουν τον ένα γονέα εναντίον του άλλου προκειμένου να πετύχουν αυτό που θέλουν, αλλά η ενωμένη γονική εξουσία αποτελεί προστασία για τους νέους.

Η Γραφή εξηγεί ότι ο σύζυγος έχει την κύρια ευθύνη για την πνευματική ευημερία, όχι μόνο των παιδιών του, αλλά και της συζύγου του. Αυτό περιγράφεται ως ηγεσία. Πώς θα πρέπει να ασκείται αυτή η ηγεσία; Ο Παύλος υπογραμμίζει ότι, όπως ακριβώς ο Χριστός είναι Κεφαλή της εκκλησίας, έτσι και ο άντρας είναι κεφαλή της συζύγου του. Κατόπιν προσθέτει: «Σύζυγοι, να αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως και ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία [την πνευματική του νύφη] και παρέδωσε τον εαυτό του για αυτήν». (Εφεσίους 5:25) Όταν ένας άντρας ακολουθεί το παράδειγμα του Ιησού και ασκεί ηγεσία με αγάπη, θα κερδίσει το «βαθύ σεβασμό» της συζύγου του. (Εφεσίους 5:33) Τα παιδιά, επίσης, που ζουν σε ένα τέτοιο σπιτικό θα βλέπουν την αξία της θεόδοτης εξουσίας και θα ενθαρρύνονται να τη δέχονται.​—Εφεσίους 6:1-3.

Πώς μπορούν να χειριστούν αυτό το ζήτημα οι μεμονωμένοι γονείς, περιλαμβανομένων και εκείνων των οποίων ο σύντροφος έχει πεθάνει; Είτε είναι πατέρες είτε μητέρες, μπορούν να επικαλούνται άμεσα την εξουσία του Ιεχωβά Θεού και του Ιησού Χριστού. Ο Ιησούς μιλούσε πάντα με εξουσία​—την εξουσία που του έδινε ο Πατέρας του και οι θεόπνευστες Γραφές.​—Ματθαίος 4:1-10· 7:29· Ιωάννης 5:19, 30· 8:28.

Η Γραφή παρέχει αφθονία πολύτιμων αρχών όσον αφορά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά. Εντοπίζοντας αυτές τις αρχές και τηρώντας τες, ο γονέας θα είναι σε θέση να παρέχει στοργικές και υποβοηθητικές συμβουλές στα παιδιά. (Γένεση 6:22· Παροιμίες 13:20· Ματθαίος 6:33· 1 Κορινθίους 15:33· Φιλιππησίους 4:8, 9) Οι γονείς μπορούν επίσης να ανατρέχουν σε έντυπη ύλη βασισμένη στη Γραφή που έχει σχεδιαστεί ειδικά για να τους βοηθήσει να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους ώστε να εκτιμούν τα οφέλη που απορρέουν από το σεβασμό για την εξουσία των Γραφών. *

Χριστιανική Εκκλησία και Εξουσία

«Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει· να τον ακούτε». (Ματθαίος 17:5) Αυτά τα λόγια του ίδιου του Ιεχωβά Θεού επιβεβαίωσαν το γεγονός ότι ο Ιησούς μιλάει με θεϊκή εξουσία. Τα όσα είπε είναι καταγραμμένα στις τέσσερις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, στις οποίες είναι εύκολο να ανατρέχουμε.

Λίγο πριν από την ανάληψή του στον ουρανό, ο Ιησούς πληροφόρησε τους μαθητές του: «Μου έχει δοθεί όλη η εξουσία στον ουρανό και στη γη». (Ματθαίος 28:18) Ως Κεφαλή της εκκλησίας του, ο Ιησούς, όχι μόνο πρόσεχε τους χρισμένους πιστούς ακολούθους του στη γη, αλλά, από την έκχυση του αγίου πνεύματος την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και μετά, τους χρησιμοποίησε επίσης ως αγωγό αλήθειας, ως τον “πιστό και φρόνιμο δούλο”. (Ματθαίος 24:45-47· Πράξεις 2:1-36) Τι έχει κάνει ο Χριστός για να τα επιτελέσει όλα αυτά και να ενισχύσει τη Χριστιανική εκκλησία; «Όταν ανέβηκε στα ύψη, . . . έδωσε δώρα σε μορφή ανθρώπων». (Εφεσίους 4:8) Αυτά τα «δώρα σε μορφή ανθρώπων» είναι οι διορισμένοι από το άγιο πνεύμα Χριστιανοί πρεσβύτεροι, στους οποίους έχει δοθεί η εξουσία να φροντίζουν για τα πνευματικά συμφέροντα των ομοπίστων τους.—Πράξεις 20:28.

Γι’ αυτό, ο Παύλος συμβουλεύει: «Να θυμάστε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ σας, οι οποίοι έχουν αναγγείλει το λόγο του Θεού σε εσάς, και καθώς συλλογίζεστε την έκβαση της διαγωγής τους, να μιμείστε την πίστη τους». Εφόσον αυτοί οι πιστοί άντρες ακολουθούν προσεκτικά τα ίχνη του Ιησού, είναι ασφαλώς πορεία σοφίας το να μιμούμαστε την πίστη τους. Στη συνέχεια, ο Παύλος προσθέτει: «Να είστε υπάκουοι σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ σας και να είστε υποτακτικοί [«να αναγνωρίζετε διαρκώς την εξουσία που έχουν πάνω σας», Η Επαυξημένη Βίβλος (The Amplified Bible)], γιατί εκείνοι επαγρυπνούν για τις ψυχές σας ως άτομα που θα δώσουν λογαριασμό· ώστε να το κάνουν αυτό με χαρά και όχι στενάζοντας, γιατί αυτό θα ήταν επιζήμιο για εσάς».​—Εβραίους 13:7, 17.

Τι συμβαίνει όταν παραβλέπεται αυτή η οδηγία; Μερικά μέλη της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας έκαναν ακριβώς αυτό και έγιναν αποστάτες. Ο Υμέναιος και ο Φιλητός αναφέρεται ότι υπονόμευαν την πίστη μερικών και έλεγαν κενά λόγια που “βεβήλωναν ό,τι είναι άγιο”. Ένας από τους ισχυρισμούς τους ήταν πως η ανάσταση είχε ήδη λάβει χώρα, προφανώς είτε με πνευματικό είτε με συμβολικό τρόπο, και επομένως δεν επρόκειτο να συμβεί στο μέλλον κάποια άλλη ανάσταση υπό τη Βασιλεία του Θεού.​—2 Τιμόθεο 2:16-18.

Η διορισμένη εξουσία επενέβη για να τακτοποιήσει τα πράγματα. Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι μπόρεσαν να αντικρούσουν τέτοια επιχειρήματα επειδή, ως εκπρόσωποι του Ιησού Χριστού, χρησιμοποίησαν την εξουσία της Γραφής. (2 Τιμόθεο 3:16, 17) Το ίδιο αληθεύει και σήμερα στη Χριστιανική εκκλησία, η οποία περιγράφεται ως «στύλος και στήριγμα της αλήθειας». (1 Τιμόθεο 3:15) Ποτέ δεν θα επιτραπεί στις ψεύτικες διδασκαλίες να ανατρέψουν «το υπόδειγμα των υγιών λόγων», το οποίο έχει διαφυλαχτεί για εμάς σαν μια καλή παρακαταθήκη μέσω των σελίδων της Γραφής.​—2 Τιμόθεο 1:13, 14.

Ενώ ο σεβασμός για την εξουσία χάνεται με ραγδαίο ρυθμό στον κόσμο, εμείς ως Χριστιανοί αναγνωρίζουμε ότι στην κοινωνία, στην οικογένεια και στη Χριστιανική εκκλησία υπάρχουν κατάλληλες εξουσίες τοποθετημένες για το δικό μας όφελος. Ο σεβασμός για την εξουσία είναι απαραίτητος για τη σωματική, συναισθηματική και πνευματική μας ευημερία. Αν εμείς αποδεχόμαστε και σεβόμαστε αυτή τη θεόδοτη εξουσία, οι μεγαλύτερες εξουσίες​—ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός—​θα μας διαφυλάξουν για το αιώνιο καλό μας.​—Ψαλμός 119:165· Εβραίους 12:9.

[Υποσημείωση]

^ παρ. 17 Βλέπε τα βιβλία Οι Νεαροί Ρωτούν​—Αποτελεσματικές Απαντήσεις και Το Μυστικό της Οικογενειακής Ευτυχίας, που είναι εκδόσεις της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

Η Γραφή περιέχει πληθώρα πληροφοριών σχετικά με την εξουσία εντός της οικογένειας

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Οι μεμονωμένοι γονείς μπορούν να επικαλούνται άμεσα την εξουσία του Ιεχωβά Θεού και του Ιησού Χριστού

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Οι Χριστιανοί αναγνωρίζουν ότι στην οικογένεια, στη Χριστιανική εκκλησία και στην κοινωνία υπάρχουν κατάλληλες εξουσίες τοποθετημένες για το δικό τους όφελος

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 4]

Φωτογραφία από Josh Mathes, Collection of the Supreme Court of the United States