Είμαστε από Εκείνους που Έχουν Πίστη

Αναγγέλλοντας τη Βασιλεία του Θεού στα Νησιά Φίτζι

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ μίλησε κάποτε για δύο δρόμους. Ο ένας είναι ευρύχωρος και οδηγεί στο θάνατο. Ο άλλος είναι στενόχωρος αλλά οδηγεί στη ζωή. (Ματθαίος 7:13, 14) Για να δοθεί στους ανθρώπους η δυνατότητα να διαλέξουν το σωστό δρόμο, ο Ιεχωβά Θεός έθεσε ως σκοπό του να κηρυχτούν τα καλά νέα της Βασιλείας σε όλο τον κόσμο. (Ματθαίος 24:14) Γι’ αυτό, οι άνθρωποι παντού ακούν το άγγελμα της Βασιλείας, και μερικοί διαλέγουν τη ζωή με το να γίνονται «από εκείνους που έχουν πίστη για τη διατήρηση της ψυχής ζωντανής». (Εβραίους 10:39) Σας προτρέπουμε να διαβάσετε για μερικούς κατοίκους των Φίτζι και άλλων γειτονικών νησιών του Νότιου Ειρηνικού, οι οποίοι διάλεξαν τη ζωή.

Εμπιστεύτηκαν στον Ιεχωβά

Η Μερέ πήγαινε ακόμη στο σχολείο όταν πρωτοάκουσε το άγγελμα της Βασιλείας το 1964. Εφόσον έμενε σε ένα απομονωμένο νησί, είχε ελάχιστες επαφές με Μάρτυρες του Ιεχωβά. Τελικά, όμως, μπόρεσε να αποκτήσει ακριβή γνώση της Γραφής. Στο μεταξύ, είχε παντρευτεί κάποιον που ήταν αρχηγός στο χωριό του. Ως αποτέλεσμα της επιλογής που είχε κάνει η Μερέ να ζει σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές, ο σύζυγός της και οι συγγενείς του της συμπεριφέρονταν άσχημα, ενώ οι συγχωριανοί της την περιφρονούσαν. Παρ’ όλα αυτά, εκείνη βαφτίστηκε το 1991.

Λίγο αργότερα, η στάση του συζύγου της, του Χοσουά, βελτιώθηκε και αυτός άρχισε μάλιστα να παρευρίσκεται στις Γραφικές συζητήσεις που είχε η Μερέ με τα παιδιά τους. Ο Χοσουά σταμάτησε να πηγαίνει στη Μεθοδιστική Εκκλησία. Επειδή, όμως, ήταν αρχηγός, εξακολουθούσε να προΐσταται στις εβδομαδιαίες συναντήσεις του χωριού. Κατά την άποψη των χωρικών, ο Χοσουά είχε ενεργήσει ανόσια, εφόσον η Μεθοδιστική Εκκλησία αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της ζωής στα χωριά των νησιών Φίτζι. Ο ντόπιος ιερέας παρότρυνε, λοιπόν, τον Χοσουά να επιστρέψει στην παλιά του θρησκεία.

Ο Χοσουά δήλωσε κατηγορηματικά και θαρραλέα ότι ο ίδιος και η οικογένειά του είχαν κάνει την επιλογή τους και ότι ήταν αποφασισμένοι να λατρεύουν τον Ιεχωβά Θεό «με πνεύμα και αλήθεια». (Ιωάννης 4:24) Σε κάποια άλλη συνάντηση του χωριού, ο ανώτατος αρχηγός αποφάσισε ότι ο Χοσουά και η οικογένειά του έπρεπε να φύγουν από το χωριό ως απόβλητοι. Τους δόθηκε προθεσμία εφτά ημερών για να εγκαταλείψουν το νησί, το σπίτι τους, τα χωράφια τους και τις σοδειές τους​—ναι, ολόκληρο το βιος τους.

Χάρη στη βοήθεια των πνευματικών τους αδελφών που έμεναν σε ένα άλλο νησί, ο Χοσουά και η οικογένειά του μπόρεσαν να εξασφαλίσουν ένα μέρος για να μείνουν και γη για να καλλιεργούν. Ο Χοσουά και ο μεγαλύτερος γιος του είναι τώρα βαφτισμένοι, ενώ ένας άλλος γιος υπηρετεί ως αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος των καλών νέων. Η Μερέ ανέλαβε πρόσφατα την υπηρεσία τακτικού σκαπανέα (ολοχρόνιου διαγγελέα της Βασιλείας). Μολονότι η επιλογή που έκαναν να υπηρετούν τον Ιεχωβά είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη θέση τους και τα υλικά τους αγαθά, εκείνοι, όπως ο απόστολος Παύλος, το θεωρούν αυτό μηδαμινό σε σύγκριση με όσα έχουν κερδίσει.​—Φιλιππησίους 3:8.

Επιλογή με Βάση τη Συνείδηση

Το να επιλέξει κάποιος να ακολουθεί μια Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδηση απαιτεί πίστη και θάρρος. Αυτό ασφαλώς συνέβη στην περίπτωση της νεοβαφτισμένης Σουραάνγκ, μιας κοπέλας που ζούσε στην Ταράουα, ένα από τα νησιά Κιριμπάτι. Η Σουραάνγκ ζήτησε να εξαιρεθεί από ένα μέρος της εργασίας που έκανε ως νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο. Το αίτημά της δεν έγινε δεκτό και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σταλεί σε ένα μικρό ιατρικό κέντρο σε κάποιο απομονωμένο νησί όπου δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τους ομοπίστους της.

Σε εκείνο το νησί, όλοι οι νεοφερμένοι κάνουν κατά παράδοση μια προσφορά στο τοπικό «πνεύμα». Οι άνθρωποι  πιστεύουν ότι αν κάποιος το παραλείψει αυτό θα πεθάνει. Εφόσον η Σουραάνγκ δεν δέχτηκε να τελεστεί αυτή η ειδωλολατρική πράξη για αυτήν και την παρέα της, οι χωρικοί περίμεναν ότι το προσβεβλημένο πνεύμα θα τη στραγγάλιζε. Όταν δεν συνέβη κανένα κακό ούτε σε εκείνη ούτε στην παρέα της, παρουσιάστηκαν πολλές ευκαιρίες για να δώσει καλή μαρτυρία.

Αλλά οι δοκιμασίες της Σουραάνγκ δεν είχαν τελειώσει. Μερικοί από τους νεαρούς εκείνου του νησιού θεωρούν κατόρθωμα το να καταφέρουν να αποπλανήσουν τις κοπέλες που επισκέπτονται το νησί. Η Σουραάνγκ, όμως, απέρριψε τις προτάσεις τους και διακράτησε την ακεραιότητά της στον Θεό. Μπόρεσε μάλιστα να υπηρετήσει και ως τακτική σκαπάνισσα, παρ’ όλο που, ως νοσοκόμα, έπρεπε να είναι σε επιφυλακή όλο το 24ωρο.

Πριν από ένα συμπόσιο που δόθηκε προς τιμήν της όταν θα έφευγε από το νησί, οι γέροντες του χωριού είπαν ότι ήταν η πρώτη αληθινή ιεραπόστολος που τους επισκέφτηκε. Επειδή υποστήριξε σταθερά τις Γραφικές αρχές, και άλλοι σε εκείνο το νησί ανταποκρίθηκαν ευνοϊκά στο άγγελμα της Βασιλείας.

Ξεπερνούν Δυσκολίες

Η απομόνωση μερικών χωριών σημαίνει ότι οι λάτρεις του Ιεχωβά πρέπει να κάνουν μεγάλη προσπάθεια για να συμμετέχουν στη διακονία και να παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις. Προσέξτε το παράδειγμα τεσσάρων βαφτισμένων Μαρτύρων​—ενός άντρα και τριών γυναικών—​οι οποίοι δαπανούν ώρες ταξιδεύοντας προς και από τις συναθροίσεις. Σε κάθε διαδρομή τους πρέπει να διασχίσουν τρία ποτάμια. Όταν η στάθμη του νερού είναι ανεβασμένη, ο αδελφός διασχίζει πρώτος το ποτάμι, τραβώντας ένα μεγάλο τσουκάλι που περιέχει τις τσάντες, τα βιβλία και τα ρούχα που θα φορέσουν στη συνάθροιση. Κατόπιν επιστρέφει για να βοηθήσει τις τρεις αδελφές.

Ένας άλλος μικρός όμιλος αδελφών, που παρακολουθούν τις συναθροίσεις στο απομονωμένο νησί Νονούτι του Κιριμπάτι, συναντούν διαφορετικές δυσκολίες. Το σπίτι στο οποίο συναθροίζονται χωράει μόνο εφτά ή οχτώ άτομα. Οι υπόλοιποι κάθονται έξω και παρακολουθούν από τους συρματόπλεκτους «τοίχους» του. Οι άλλοι χωρικοί μπορούν να δουν πολύ καλά το χώρο της συνάθροισης καθώς πηγαινοέρχονται στους εντυπωσιακούς τους ναούς. Ασφαλώς, οι υπηρέτες του Ιεχωβά αναγνωρίζουν ότι οι άνθρωποι, και όχι τα κτίρια, είναι αυτό που ο Θεός θεωρεί αληθινά επιθυμητό. (Αγγαίος 2:7) Η μοναδική βαφτισμένη αδελφή του νησιού είναι ηλικιωμένη και δεν μπορεί να περπατήσει πολύ. Τη βοηθάει όμως στη διακονία μια κοπέλα, μια αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη που τη σπρώχνει με το καροτσάκι. Τι εκτίμηση δείχνουν για την αλήθεια!

Οι 2.100 και πλέον ευαγγελιζόμενοι που υπηρετούν στα νησιά Φίτζι και Κιριμπάτι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν να αναγγέλλουν τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Είναι δε πεπεισμένοι ότι πολύ περισσότεροι θα προστεθούν σε «εκείνους που έχουν πίστη για τη διατήρηση της ψυχής ζωντανής».

[Χάρτης στη σελίδα 8]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Αυστραλία

Φίτζι