Ο Πλούτος της Γενναιοδωρίας Φέρνει Χαρά

ΩΣ ΣΤΟΡΓΙΚΟΣ Χριστιανός επίσκοπος, ο απόστολος Παύλος είχε στην καρδιά του τα καλύτερα συμφέροντα των ομοπίστων του. (2 Κορινθίους 11:28) Γι’ αυτό, όταν οργάνωσε στα μέσα της δεκαετίας του 50, τον πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας, τη συγκέντρωση χρηματικών συνεισφορών για Χριστιανούς που βρίσκονταν σε ανάγκη στην Ιουδαία, χρησιμοποίησε αυτή την ευκαιρία για να διδάξει ένα πολύτιμο μάθημα σχετικά με τη γενναιοδωρία. Ο Παύλος τόνισε ότι το να δίνει κανείς με χαρά εκτιμάται πολύ από τον Ιεχωβά: «Ο καθένας ας ενεργήσει ακριβώς όπως έχει αποφασίσει στην καρδιά του, όχι απρόθυμα ή αναγκαστικά, γιατί ο Θεός αγαπάει το χαρωπό δότη».​—2 Κορινθίους 9:7.

Βαθιά Φτώχεια, Αλλά και Απλοχεριά

Οι περισσότεροι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα δεν ήταν σημαίνοντες από κοινωνική άποψη. Ο Παύλος ανέφερε ότι ανάμεσά τους δεν υπήρχαν «πολλοί δυνατοί». Αυτοί ήταν «τα αδύναμα του κόσμου», «τα πράγματα του κόσμου που δεν [είχαν] ευγενή καταγωγή». (1 Κορινθίους 1:26-28) Λόγου χάρη, οι Χριστιανοί που ζούσαν στη Μακεδονία βρίσκονταν σε «βαθιά . . . φτώχεια» και «ταλαιπωρούνταν». Παρ’ όλα αυτά, εκείνοι οι ταπεινοί Μακεδόνες πιστοί παρακαλούσαν να τους δοθεί το προνόμιο του να συνεισφέρουν για “τη διακονία που προοριζόταν για τους αγίους”. Και τα όσα έδωσαν ήταν, όπως πιστοποίησε ο Παύλος, «πέρα από την πραγματική δυνατότητά τους»!​—2 Κορινθίους 8:1-4.

Εντούτοις, αυτή η γενναιόδωρη προσφορά δεν κρινόταν με βάση την ποσότητα. Απεναντίας, το κίνητρο, η προθυμία για συμμετοχή και η διάθεση της καρδιάς ήταν αυτά που είχαν σημασία. Ο Παύλος υποδήλωσε στους Κορίνθιους Χριστιανούς ότι περιλαμβάνεται τόσο η διάνοια όσο και η καρδιά όταν γίνονται συνεισφορές, λέγοντας: «Γνωρίζω την προθυμία σας για την οποία καυχιέμαι στους Μακεδόνες σχετικά με εσάς, . . . και ο ζήλος σας έχει υποκινήσει την πλειονότητά τους». Αυτοί είχαν “αποφασίσει στην καρδιά τους” να δώσουν γενναιόδωρα.​—2 Κορινθίους 9:2, 7.

“Το Πνεύμα τους τούς Παρακινούσε”

Ο απόστολος Παύλος μπορεί να είχε κατά νου ένα παλιότερο παράδειγμα γενναιόδωρης προσφοράς, το οποίο έλαβε χώρα στην έρημο 15 και πλέον αιώνες πριν από την εποχή του. Οι 12 φυλές του Ισραήλ είχαν ελευθερωθεί από τη δουλεία στην Αίγυπτο. Τώρα βρίσκονταν στους πρόποδες του Όρους Σινά, και ο Ιεχωβά τούς πρόσταξε να κατασκευάσουν μια σκηνή για λατρεία και να την εφοδιάσουν με τα απαραίτητα σύνεργα. Αυτό θα απαιτούσε πολλά υλικά, και το έθνος προσκλήθηκε να συνεισφέρει.

Πώς ανταποκρίθηκαν εκείνοι οι Ισραηλίτες; «Ήρθαν, ο καθένας που τον ωθούσε η καρδιά του, και έφεραν, ο καθένας που τον παρακινούσε το πνεύμα του, τη συνεισφορά του Ιεχωβά για το έργο της σκηνής της συνάντησης». (Έξοδος 35:21) Ήταν γενναιόδωρη η προσφορά του έθνους; Βεβαίως, και μάλιστα πάρα πολύ! Στον Μωυσή αναφέρθηκαν τα ακόλουθα: «Ο λαός φέρνει πολύ περισσότερα από ό,τι χρειάζεται η υπηρεσία για το έργο που έχει διατάξει ο Ιεχωβά να γίνει».​—Έξοδος 36:5.

Ποια ήταν η οικονομική κατάσταση των Ισραηλιτών εκείνη την εποχή; Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που ήταν ταλαίπωροι δούλοι, “καταδυναστευμένοι σε σχέση με τα βάρη που είχαν να σηκώνουν”, ζώντας “πικρή ζωή”, μια ζωή “ταλαιπωρίας”. (Έξοδος 1:11, 14· 3:7· 5:10-18) Είναι απίθανο, λοιπόν, να απολάμβαναν  υλική αφθονία. Ομολογουμένως, οι Ισραηλίτες έφυγαν από τη γη της υποδούλωσής τους με ποίμνια και βόδια. (Έξοδος 12:32) Αλλά αυτά μπορεί να μην ήταν πολλά, εφόσον λίγο καιρό μετά την αναχώρησή τους από την Αίγυπτο παραπονιούνταν ότι δεν είχαν ούτε κρέας ούτε ψωμί να φάνε.​—Έξοδος 16:3.

Πού βρήκαν λοιπόν οι Ισραηλίτες τα πολύτιμα πράγματα που συνεισέφεραν για την κατασκευή της σκηνής; Τα είχαν πάρει από τους προηγούμενους κυρίους τους, τους Αιγυπτίους. Η Γραφή λέει: «Οι γιοι του Ισραήλ . . . άρχισαν να ζητούν από τους Αιγυπτίους ασημένια αντικείμενα και χρυσά αντικείμενα και μανδύες. . . . [Οι Αιγύπτιοι] τους έδωσαν ό,τι τους ζήτησαν». Αυτές οι γενναιόδωρες πράξεις των Αιγυπτίων ήταν ευλογία από τον Ιεχωβά, όχι από τον Φαραώ. Το θεϊκό υπόμνημα λέει: «Ο Ιεχωβά έκανε να βρει ο λαός εύνοια στα μάτια των Αιγυπτίων, ώστε εκείνοι τους έδωσαν ό,τι τους ζήτησαν».​—Έξοδος 12:35, 36.

Φανταστείτε λοιπόν πώς ένιωθαν οι Ισραηλίτες. Γενιές ολόκληρες είχαν υποφέρει πικρή δουλεία και στέρηση. Τώρα ήταν ελεύθεροι και είχαν πλούσια υλικά αποκτήματα. Πώς θα ένιωθαν για το ενδεχόμενο να αποχωριστούν κάποια από αυτά τα αποκτήματα; Θα μπορούσαν να πιστεύουν ότι τα είχαν κερδίσει και ότι είχαν δικαίωμα να τα κρατήσουν. Ωστόσο, όταν κλήθηκαν να συνεισφέρουν για την υποστήριξη της αγνής λατρείας, το έκαναν—και όχι απρόθυμα ούτε με τσιγκουνιά! Δεν ξέχασαν ότι χάρη στον Ιεχωβά μπορούσαν να έχουν αυτά τα υλικά πράγματα. Έτσι, έδωσαν με αφθονία από το ασήμι, το χρυσάφι και τα ζωντανά τους. Είχαν «πρόθυμη καρδιά». Η “καρδιά τους τούς ωθούσε”. “Το πνεύμα τους τούς παρακινούσε”. Στ’ αλήθεια, αυτή ήταν μια «εθελοντική προσφορά στον Ιεχωβά».​—Έξοδος 25:1-9· 35:4-9, 20-29· 36:3-7.

Δίνοντας με Προθυμία

Το μέγεθος της συνεισφοράς δεν δίνει κατ’ ανάγκη την πραγματική εικόνα της γενναιοδωρίας του δότη. Κάποτε, ο Ιησούς Χριστός παρατηρούσε καθώς οι άνθρωποι έριχναν χρήματα στα χρηματοφυλάκια του ναού. Οι πλούσιοι έριχναν πολλά νομίσματα, αλλά ο Ιησούς εντυπωσιάστηκε όταν είδε μια άπορη χήρα να ρίχνει δύο μικρά νομίσματα ελάχιστης αξίας. Ο Ιησούς είπε: «Αυτή η χήρα, αν και φτωχή, έριξε περισσότερα από όσα έριξαν όλοι. . . . Από το υστέρημά της έριξε όλο το βιος που είχε».​—Λουκάς 21:1-4· Μάρκος 12:41-44.

Τα σχόλια του Παύλου προς τους Κορινθίους εναρμονίζονταν με αυτή τη σκέψη του  Ιησού. Αναφορικά με τις συνεισφορές για την υποβοήθηση ομοπίστων που βρίσκονταν σε ανάγκη, ο Παύλος παρατήρησε: «Αν υπάρχει πρώτα η προθυμία, είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη σύμφωνα με ό,τι έχει κανείς, όχι σύμφωνα με ό,τι δεν έχει». (2 Κορινθίους 8:12) Ναι, οι συνεισφορές δεν είναι ζήτημα ανταγωνισμού ή συγκρίσεων. Δίνει κανείς σύμφωνα με τα μέσα που διαθέτει, και ο Ιεχωβά ευαρεστείται όταν υπάρχει πνεύμα γενναιοδωρίας.

Μολονότι κανένας δεν μπορεί πραγματικά να πλουτίσει τον Ιεχωβά, στον οποίο ανήκει το καθετί, οι συνεισφορές είναι ένα προνόμιο το οποίο προσφέρει την ευκαιρία στους λάτρεις να δείξουν την αγάπη τους για αυτόν. (1 Χρονικών 29:14-17) Οι συνεισφορές που δίνονται, όχι για επίδειξη ούτε με άλλα ιδιοτελή κίνητρα, αλλά με την κατάλληλη στάση και με σκοπό την προώθηση της αληθινής λατρείας, φέρνουν χαρά καθώς και την ευλογία του Θεού. (Ματθαίος 6:1-4) Ο Ιησούς είπε: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει». (Πράξεις 20:35) Μπορούμε να απολαμβάνουμε και εμείς ένα μερίδιο αυτής της ευτυχίας δίνοντας από τις δυνάμεις μας στην υπηρεσία του Ιεχωβά και βάζοντας κάτι στην άκρη από τα υλικά μας αποκτήματα για να υποστηρίζουμε την αληθινή λατρεία και να βοηθάμε άτομα που το αξίζουν.​—1 Κορινθίους 16:1, 2.

Δίνοντας με Προθυμία Σήμερα

Σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά παρατηρούν συγκινημένοι την παγκόσμια πρόοδο που σημειώνει το κήρυγμα “αυτών των καλών νέων της βασιλείας”. (Ματθαίος 24:14) Στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας του 20ού αιώνα, βαφτίστηκαν πάνω από 3.000.000 άτομα συμβολίζοντας την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά Θεό, και σχηματίστηκαν περίπου 30.000 καινούριες εκκλησίες. Ναι, το ένα τρίτο από τις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά που υπάρχουν σήμερα σχηματίστηκαν στη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών! Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αύξησης είναι αποτέλεσμα του σκληρού έργου ειλικρινών Χριστιανών, αντρών και γυναικών, που δίνουν από το χρόνο και τις δυνάμεις τους για να επισκέπτονται τους συνανθρώπους τους και να τους μιλούν σχετικά με τους σκοπούς του Ιεχωβά. Κάποια από αυτή την αύξηση είναι αποτέλεσμα του έργου ιεραποστόλων, οι οποίοι αφήνουν τα σπίτια τους και ταξιδεύουν σε μακρινές χώρες για να βοηθήσουν εκεί στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Η αύξηση έχει οδηγήσει στην οργάνωση νέων περιοχών, πράγμα που κατέστησε αναγκαίο το διορισμό καινούριων επισκόπων περιοχής. Επιπλέον, χρειάστηκαν περισσότερες Γραφές για χρήση στο κήρυγμα και στην προσωπική μελέτη. Υπήρξε ανάγκη για περισσότερα έντυπα. Επίσης, στη μια χώρα μετά την άλλη, τα κτίρια των γραφείων τμήματος χρειάστηκε να επεκταθούν ή να αντικατασταθούν από μεγαλύτερες εγκαταστάσεις. Όλες αυτές οι επιπρόσθετες ανάγκες καλύπτονται με τη βοήθεια των προαιρετικών συνεισφορών του λαού του Ιεχωβά.

Ανάγκη για Αίθουσες Βασιλείας

Μια σημαντική ανάγκη που έχει γίνει φανερή μαζί με την αύξηση του αριθμού των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι η ανάγκη για Αίθουσες Βασιλείας. Έρευνες που έγιναν στις αρχές του 2000 αποκάλυψαν ότι χρειάζονται 11.000 και πλέον Αίθουσες Βασιλείας σε αναπτυσσόμενα κράτη, όπου οι πόροι είναι περιορισμένοι. Προσέξτε την περίπτωση της Ανγκόλας. Παρά τα τόσα χρόνια εμφύλιου πολέμου, η μέση ετήσια αύξηση στον αριθμό των ευαγγελιζομένων της Βασιλείας σε αυτή τη χώρα είναι περίπου 10 τοις εκατό. Ωστόσο, οι περισσότερες από τις 675 εκκλησίες σε αυτή τη μεγάλη αφρικανική χώρα συναθροίζονται στο ύπαιθρο. Υπάρχουν μόνο 22 Αίθουσες Βασιλείας στη χώρα, και από αυτές μόνο οι 12 έχουν κάποιο είδος στέγης.

Παρόμοια κατάσταση επικρατεί στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Αν και οι εκκλησίες στην πρωτεύουσα, την Κινσάσα, φτάνουν τις 300, υπάρχουν μόνο δέκα Αίθουσες Βασιλείας. Σε ολόκληρη τη χώρα, υπάρχει άμεση ανάγκη για 1.500 και πλέον Αίθουσες Βασιλείας. Λόγω της ραγδαίας αύξησης στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, η Ρωσία και η Ουκρανία αναφέρουν ότι και οι δύο μαζί χρειάζονται εκατοντάδες Αίθουσες Βασιλείας. Η εκρηκτική αύξηση που σημειώνεται στη Λατινική Αμερική φαίνεται  καθαρά στη Βραζιλία, όπου υπάρχουν πάνω από μισό εκατομμύριο Μάρτυρες και μεγάλη ανάγκη για περισσότερες Αίθουσες Βασιλείας.

Για να ανταποκριθούν στις ανάγκες σε τέτοιες χώρες, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εφαρμόζουν ένα πρόγραμμα ταχείας οικοδόμησης Αιθουσών Βασιλείας. Το πρόγραμμα υποστηρίζεται από τις γενναιόδωρες συνεισφορές της παγκόσμιας αδελφότητας, ώστε ακόμη και οι φτωχότερες εκκλησίες να μπορούν να έχουν ένα κατάλληλο κέντρο λατρείας.

Όπως και στην εποχή του αρχαίου Ισραήλ, πολλά είναι δυνατόν να επιτευχθούν επειδή οι ειλικρινείς Χριστιανοί “τιμούν τον Ιεχωβά με τα πολύτιμα πράγματά τους”. (Παροιμίες 3:9, 10) Το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά θα ήθελε με αυτή την ευκαιρία να εκφράσει βαθιά ευγνωμοσύνη σε όλους όσους ωθούνται από καρδιάς να συμμετέχουν σε αυτή την προαιρετική προσφορά. Μπορούμε δε να είμαστε πεπεισμένοι ότι το πνεύμα του Ιεχωβά θα εξακολουθήσει να υποκινεί τις καρδιές του λαού του ώστε να υποστηρίζουν την κάλυψη των αναγκών του έργου της Βασιλείας το οποίο διαρκώς επεκτείνεται.

Καθώς προχωράει η παγκόσμια επέκταση, είθε να αναζητούμε συνεχώς ευκαιρίες για να δείχνουμε πόσο χαρούμενα και πρόθυμα προσφέρουμε από τις δυνάμεις, το χρόνο και τους πόρους μας. Και είθε να απολαμβάνουμε την αληθινή χαρά που φέρνει αυτό το γενναιόδωρο πνεύμα.

[Πλαίσιο στη σελίδα 29]

«ΝΑ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΣΟΦΑ!»

«Είμαι δέκα χρονών. Σας στέλνω αυτά τα χρήματα ώστε να μπορέσετε να αγοράσετε χαρτί ή ό,τι άλλο χρειάζεται για να φτιάξετε βιβλία».​—Σίντι.

«Σας στέλνω με πολλή χαρά αυτά τα χρήματα ώστε να φτιάξετε περισσότερα βιβλία για εμάς. Μάζεψα αυτά τα χρήματα βοηθώντας τον μπαμπά μου. Γι’ αυτό, να τα χρησιμοποιήσετε σοφά!»​—Παμ, εφτά χρονών.

«Λυπήθηκα για τον τυφώνα. Ελπίζω να είστε ασφαλείς. Αυτά [2 δολάρια (περ. 700 δρχ.)] είναι όλα τα χρήματα που έχω στον κουμπαρά μου».​—Άλισον, τεσσάρων χρονών.

«Το όνομά μου είναι Ρούντι και είμαι 11 χρονών. Ο αδελφός μου ο Ραλφ είναι έξι. Και η αδελφή μου η Τζούντιθ είναι δυόμισι. Κάναμε οικονομίες από το χαρτζιλίκι μας επί τρεις μήνες για να βοηθήσουμε τους αδελφούς μας [σε μια σπαρασσόμενη από τον πόλεμο περιοχή]. Μπορέσαμε να μαζέψουμε 20 δολάρια (περ. 7.000 δρχ.), τα οποία στέλνουμε τώρα».

«Λυπάμαι για τους αδελφούς [που πλήγηκαν από κάποιον τυφώνα]. Έβγαλα 17 δολάρια (περ. 6.000 δρχ.) εργαζόμενος με τον μπαμπά μου. Δεν στέλνω αυτά τα χρήματα για κάποιον συγκεκριμένο σκοπό, και έτσι αφήνω εσάς να αποφασίσετε».​—Μακλέιν, οχτώ χρονών.

[Πλαίσιο στη σελίδα 31]

Τρόποι με τους Οποίους Μερικοί Επιλέγουν να Δίνουν

ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στην Ελλάδα, προαιρετικές συνεισφορές μπορούν να σταλούν κατευθείαν στο Θρησκευτικό Σωματείο «Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά Ελλάδας» (Διεύθυνση: Χ.Μ.Ι.Ε., Κηφισίας 77, 151 24 Μαρούσι). Τις συνεισφορές αυτές είναι κατάλληλο να τις συνοδεύει μια σύντομη επιστολή που να δηλώνει ότι πρόκειται για συνεισφορά.

ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ

Το παραπάνω Θρησκευτικό Σωματείο μπορεί να κατονομαστεί ως δικαιούχος ασφαλιστηρίων συμβολαίων ζωής. Η Κεντρική Εκκλησία θα πρέπει να ενημερωθεί εκ των προτέρων για οποιαδήποτε διευθέτηση αυτού του είδους.

ΑΛΛΕΣ ΔΩΡΕΕΣ

Επίσης μπορούν να δωρηθούν ανώνυμες μετοχές ή και ονομαστικές, εφόσον γίνει η νόμιμη διαδικασία μεταβίβασής τους, ομολογίες, έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου ή τραπεζικά ομόλογα στον κομιστή, καθώς και άλλα περιουσιακά στοιχεία.

ΔΙΑΘΗΚΕΣ

Περιουσιακά στοιχεία και ακίνητη περιουσία μπορούν να κληροδοτηθούν στο Θρησκευτικό Σωματείο «Χριστιανοί Μάρτυρες του Ιεχωβά Ελλάδας» μέσω μιας νόμιμα εκτελεσμένης διαθήκης. Η Κεντρική Εκκλησία θα πρέπει να ενημερωθεί εκ των προτέρων για οποιαδήποτε διευθέτηση αυτού του είδους. Αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες και συμβουλές σχετικά με αυτά τα ζητήματα, γράψτε στην Κεντρική Εκκλησία:

Χ.Μ.Ι.Ε.

Κηφισίας 77

151 24 Μαρούσι

Τηλέφωνο: 6197630