Ποιοι Είναι Διάκονοι του Θεού Σήμερα;

«Το ότι έχουμε επαρκή προσόντα προέρχεται από τον Θεό, ο οποίος και μας έχει δώσει επαρκή προσόντα για να είμαστε διάκονοι μιας νέας διαθήκης».​—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:5, 6.

1, 2. Ποια ευθύνη είχαν όλοι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, αλλά πώς άλλαξαν τα πράγματα;

ΤΟΝ πρώτο αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας, όλοι οι Χριστιανοί είχαν μια σπουδαία ευθύνη​—το καθήκον να κηρύξουν τα καλά νέα. Όλοι τους ήταν χρισμένοι καθώς και διάκονοι της νέας διαθήκης. Μερικοί είχαν επιπρόσθετες ευθύνες, όπως ήταν η διδασκαλία στην εκκλησία. (1 Κορινθίους 12:27-29· Εφεσίους 4:11) Οι γονείς είχαν σοβαρές υποχρεώσεις μέσα στην οικογένεια. (Κολοσσαείς 3:18-21) Όλοι τους όμως συμμετείχαν στο ουσιώδες και ζωτικό έργο κηρύγματος. Σύμφωνα με το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο, αυτή η ευθύνη ήταν μια διακονία, δηλαδή υπηρεσία.​—Κολοσσαείς 4:17.

² Με το πέρασμα του χρόνου, τα πράγματα άλλαξαν. Σταδιακά εμφανίστηκε μια τάξη, γνωστή ως “ο κλήρος”, τα μέλη της οποίας κρατούσαν για τον εαυτό τους το προνόμιο του κηρύγματος. (Πράξεις 20:30) Ο κλήρος αποτελούσε μια μικρή μειονότητα ανάμεσα σε εκείνους που αυτοαποκαλούνταν Χριστιανοί. Η συντριπτική πλειονότητα έγιναν γνωστοί ως “οι λαϊκοί”. Μολονότι οι λαϊκοί διδάσκονται ότι έχουν ορισμένες υποχρεώσεις, περιλαμβανομένου και του να συνεισφέρουν για τη συντήρηση του κλήρου, οι περισσότεροι δεν είναι παρά παθητικοί ακροατές σε ό,τι αφορά το κήρυγμα.

3, 4. (α) Πώς γίνονται διάκονοι διάφορα άτομα στο Χριστιανικό κόσμο; (β) Ποιος θεωρείται διάκονος στο Χριστιανικό κόσμο, και γιατί διαφέρουν τα πράγματα ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

³ Οι κληρικοί ισχυρίζονται ότι είναι διάκονοι  (μια λέξη του Κειμένου η οποία έχει την έννοια του «υπηρέτη»). * Για να αποκτήσουν αυτή την ιδιότητα, αποφοιτούν από ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα ή από ιερατικές σχολές και χειροτονούνται. Η Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου (The International Standard Bible Encyclopedia) λέει: «Οι λέξεις “χειροτονώ” και “χειροτονία” γενικώς αναφέρονται στην ειδική θέση που παραχωρείται στους διακόνους ή στους ιερείς μέσω επίσημων τελετών, με την έμφαση να δίνεται στην εξουσία για διακήρυξη του Λόγου ή για τέλεση μυστηρίων, ή και για τα δύο». Ποιος χειροτονεί τους διακόνους; Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica) λέει: «Στις εκκλησίες που έχουν διατηρήσει τον ιστορικό θεσμό του επισκοπικού αξιώματος, ο χειροτονών διάκονος είναι πάντοτε επίσκοπος. Στις Πρεσβυτεριανές εκκλησίες, η χειροτονία γίνεται από διακόνους του πρεσβυτερίου».

⁴ Επομένως, στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου, το προνόμιο του να είναι κανείς διάκονος δίνεται σε πολύ λίγους. Εντούτοις, δεν έχουν έτσι τα πράγματα ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Γιατί; Διότι κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε στη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα.

Ποιοι Είναι Πραγματικά Διάκονοι του Θεού;

5. Σύμφωνα με τη Γραφή, ποιοι περιλαμβάνονται σε εκείνους που υπηρετούν ως διάκονοι;

⁵ Σύμφωνα με τη Γραφή, όλοι οι λάτρεις του Ιεχωβά​—ουράνιοι και επίγειοι—​είναι διάκονοι. Άγγελοι διακονούσαν τον Ιησού. (Ματθαίος 4:11· 26:53· Λουκάς 22:43) Επίσης, άγγελοι «διακονούν για εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν σωτηρία». (Εβραίους 1:14· Ματθαίος 18:10) Ο Ιησούς ήταν διάκονος, όπως είπε ο ίδιος: «Ο Γιος του ανθρώπου ήρθε, όχι για να τον διακονήσουν, αλλά για να διακονήσει». (Ματθαίος 20:28· Ρωμαίους 15:8) Συνεπώς, εφόσον οι ακόλουθοι του Ιησού αναμενόταν να “ακολουθούν τα ίχνη του πιστά”, δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι και αυτοί επίσης έπρεπε να είναι διάκονοι.​—1 Πέτρου 2:21.

6. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι οι μαθητές του έπρεπε να είναι διάκονοι;

⁶ Λίγο πριν από την ανάληψή του στον ουρανό, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Πηγαίνετε . . . και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, βαφτίζοντάς τους στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει». (Ματθαίος 28:19, 20) Οι μαθητές του Ιησού έπρεπε να κάνουν μαθητές​—να είναι διάκονοι. Οι καινούριοι μαθητές θα μάθαιναν να τηρούν όλα όσα είχε παραγγείλει ο Ιησούς, περιλαμβανομένης και της εντολής να πάνε και να κάνουν μαθητές. Είτε ήταν άντρας είτε γυναίκα, είτε ενήλικος είτε παιδί, ο αληθινός μαθητής του Ιησού Χριστού θα ήταν διάκονος.​—Ιωήλ 2:28, 29.

7, 8. (α) Ποια εδάφια δείχνουν ότι όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί είναι διάκονοι; (β) Ποια ερωτήματα εγείρονται σχετικά με τη χειροτονία;

⁷ Σε αρμονία με αυτό, την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 Κ.Χ., όλοι οι παρευρισκόμενοι μαθητές του Ιησού, άντρες και γυναίκες, άρχισαν να εξαγγέλλουν μαζί «τα μεγαλεία του Θεού». (Πράξεις 2:1-11) Επιπλέον, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Με την καρδιά ασκεί κανείς πίστη για δικαιοσύνη, αλλά με το στόμα κάνει δημόσια διακήρυξη για σωτηρία». (Ρωμαίους 10:10) Ο Παύλος απηύθυνε αυτά τα λόγια, όχι σε μια κλειστή τάξη κληρικών, αλλά σε «όλους εκείνους που [ήταν] στη Ρώμη ως αγαπητοί του Θεού». (Ρωμαίους 1:1, 7) Παρόμοια, όλοι “οι άγιοι στην Έφεσο και πιστοί σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού” έπρεπε να “φορούν στα πόδια τους τον εξοπλισμό των καλών νέων της ειρήνης”. (Εφεσίους 1:1· 6:15) Και όλοι όσοι άκουσαν την επιστολή που απευθυνόταν στους Εβραίους έπρεπε να  “κρατούν γερά τη δημόσια διακήρυξη της ελπίδας τους χωρίς να αμφιταλαντεύονται”.​—Εβραίους 10:23.

⁸ Πότε, όμως, γίνεται ένα άτομο διάκονος; Με άλλα λόγια, πότε χειροτονείται; Και ποιος τον χειροτονεί;

Πότε Χειροτονείται Κάποιος ως Διάκονος;

9. Πότε χειροτονήθηκε ο Ιησούς, και από ποιον;

⁹ Όσον αφορά το πότε και από ποιον χειροτονείται ένα άτομο, εξετάστε το παράδειγμα του Ιησού Χριστού. Εκείνος δεν είχε πιστοποιητικό χειροτονίας ούτε δίπλωμα από κάποια ιερατική σχολή που να αποδεικνύει ότι ήταν διάκονος, και δεν χειροτονήθηκε από κανέναν άνθρωπο. Τότε γιατί μπορούμε να λέμε ότι ήταν διάκονος; Επειδή σε αυτόν εκπληρώθηκαν τα θεόπνευστα λόγια του Ησαΐα: «Πνεύμα του Ιεχωβά είναι πάνω μου, επειδή αυτός με έχρισε για να διακηρύξω καλά νέα». (Λουκάς 4:17-19· Ησαΐας 61:1) Εκείνα τα λόγια δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το ότι είχε ανατεθεί στον Ιησού η αποστολή να διαγγείλει καλά νέα. Από ποιον; Εφόσον το πνεύμα του Ιεχωβά τον έχρισε για το έργο, είναι σαφές ότι ο Ιησούς χειροτονήθηκε από τον Ιεχωβά Θεό. Πότε έγινε αυτό; Το πνεύμα του Ιεχωβά ήρθε πάνω στον Ιησού όταν εκείνος βαφτίστηκε. (Λουκάς 3:21, 22) Επομένως, η χειροτονία έλαβε χώρα κατά το βάφτισμά του.

10. Από πού λαβαίνει ο Χριστιανός διάκονος «επαρκή προσόντα»;

¹⁰ Τι θα λεχθεί για τους ακολούθους του Ιησού τον πρώτο αιώνα; Και ο δικός τους διορισμός ως διακόνων προερχόταν από τον Ιεχωβά. Ο Παύλος είπε: «Το ότι έχουμε επαρκή προσόντα προέρχεται από τον Θεό, ο οποίος και μας έχει δώσει επαρκή προσόντα για να είμαστε διάκονοι μιας νέας διαθήκης». (2 Κορινθίους 3:5, 6) Πώς δίνει ο Ιεχωβά στους λάτρεις του τα προσόντα για να είναι διάκονοι; Εξετάστε το παράδειγμα του Τιμόθεου, τον οποίο ο Παύλος αποκάλεσε «διάκονο του Θεού όσον αφορά τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό».​—1 Θεσσαλονικείς 3:2.

11, 12. Πώς προόδευσε ο Τιμόθεος ώστε να γίνει διάκονος;

¹¹ Τα ακόλουθα λόγια που απευθύνθηκαν στον Τιμόθεο μας βοηθούν να κατανοήσουμε πώς έγινε διάκονος: «Εσύ, όμως, να παραμένεις στα πράγματα τα οποία έμαθες και πείστηκες να πιστεύεις, γνωρίζοντας από ποιους τα έμαθες και ότι από τη βρεφική ηλικία γνωρίζεις τα άγια συγγράμματα, τα οποία μπορούν να σε κάνουν σοφό για σωτηρία μέσω της πίστης που είναι σε σχέση με τον Χριστό Ιησού». (2 Τιμόθεο 3:14, 15) Το θεμέλιο της πίστης του Τιμόθεου, η οποία θα τον υποκινούσε να κάνει δημόσια διακήρυξη, ήταν η γνώση των Γραφών. Μήπως το μόνο που χρειαζόταν για αυτό ήταν η προσωπική ανάγνωση; Όχι. Ο Τιμόθεος χρειαζόταν βοήθεια  για να αποκτήσει ακριβή γνώση και πνευματική κατανόηση των όσων διάβαζε. (Κολοσσαείς 1:9) Έτσι λοιπόν, ο Τιμόθεος “πείστηκε να πιστεύει”. Εφόσον γνώριζε τις Γραφές «από τη βρεφική ηλικία», οι πρώτοι του εκπαιδευτές πρέπει να ήταν η μητέρα του και η γιαγιά του, καθώς ο πατέρας του όπως φαίνεται δεν ήταν Χριστιανός.​—2 Τιμόθεο 1:5.

¹² Ωστόσο, απαιτήθηκαν περισσότερα για να γίνει ο Τιμόθεος διάκονος. Πρώτα πρώτα, η πίστη του ενισχύθηκε από τη συναναστροφή του με Χριστιανούς των γύρω εκκλησιών. Πώς το γνωρίζουμε αυτό; Το γνωρίζουμε επειδή, όταν ο Παύλος συνάντησε για πρώτη φορά τον Τιμόθεο, ο νεαρός «είχε καλή φήμη μεταξύ των αδελφών στα Λύστρα και στο Ικόνιο». (Πράξεις 16:2) Επιπλέον, εκείνες τις ημέρες, ορισμένοι αδελφοί έγραφαν επιστολές στις εκκλησίες για να τις ενισχύουν. Επίσης, τις επισκέπτονταν επίσκοποι για να τις εποικοδομούν. Τέτοιες προμήθειες βοηθούσαν Χριστιανούς όπως ο Τιμόθεος να σημειώνουν πνευματική πρόοδο.​—Πράξεις 15:22-32· 1 Πέτρου 1:1.

13. Πότε χειροτονήθηκε ο Τιμόθεος ως διάκονος, και γιατί θα λέγατε ότι η πνευματική του πρόοδος δεν τερματίστηκε εκεί;

¹³ Λαβαίνοντας υπόψη την εντολή του Ιησού που είναι καταγραμμένη στα εδάφια Ματθαίος 28:19, 20, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι κάποια στιγμή η πίστη του Τιμόθεου τον υποκίνησε να μιμηθεί τον Ιησού και να βαφτιστεί. (Ματθαίος 3:15-17· Εβραίους 10:5-9) Αυτό συμβόλιζε την ολόψυχη αφιέρωση του Τιμόθεου στον Θεό. Με το βάφτισμά του, ο Τιμόθεος έγινε διάκονος. Έκτοτε, η ζωή του, η δύναμή του, ό,τι και αν είχε, ανήκαν στον Θεό. Αυτό αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της λατρείας του, «ιερή υπηρεσία». Ωστόσο, ο Τιμόθεος δεν επαναπαύτηκε στις δάφνες του. Συνέχισε να αναπτύσσεται πνευματικά και έγινε ένας ώριμος Χριστιανός διάκονος. Αυτό οφειλόταν στη στενή συναναστροφή του Τιμόθεου με ώριμους Χριστιανούς όπως ο Παύλος, στην προσωπική του μελέτη και στη γεμάτη ζήλο δράση του στο κήρυγμα.​—1 Τιμόθεο 4:14· 2 Τιμόθεο 2:2· Εβραίους 6:1.

14. Σήμερα, πώς προοδεύει ώστε να γίνει διάκονος κάποιος που “έχει τη σωστή διάθεση για αιώνια ζωή”;

¹⁴ Σήμερα, η χειροτονία για τη Χριστιανική διακονία είναι παρόμοια. Κάποιος που “έχει τη σωστή διάθεση για αιώνια ζωή” βοηθιέται να μάθει για τον Θεό και τους σκοπούς του μέσω Γραφικής μελέτης. (Πράξεις 13:48) Μαθαίνει να εφαρμόζει τις Γραφικές αρχές στη ζωή του και να αναπέμπει στον Θεό προσευχές γεμάτες νόημα. (Ψαλμός 1:1-3· Παροιμίες 2:1-9· 1 Θεσσαλονικείς 5:17, 18) Συναναστρέφεται με άλλους πιστούς και επωφελείται από τις προμήθειες και τις διευθετήσεις που κάνει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος». (Ματθαίος 24:45-47· Παροιμίες 13:20· Εβραίους 10:23-25) Έτσι, προοδεύει μέσω μιας καθορισμένης διαδικασίας εκπαίδευσης.

15. Τι συμβαίνει όταν βαφτίζεται ένα άτομο; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

¹⁵ Τελικά, ο σπουδαστής της Γραφής, έχοντας αναπτύξει αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και ισχυρή πίστη στη λυτρωτική θυσία, επιθυμεί να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον ουράνιο Πατέρα του. (Ιωάννης 14:1) Κάνει αυτή την αφιέρωση με προσωπική προσευχή και κατόπιν βαφτίζεται για να συμβολίσει δημόσια αυτή την πράξη που έχει κάνει κατ’ ιδίαν. Το βάφτισμά του αποτελεί την τελετή της χειροτονίας του επειδή τότε αναγνωρίζεται ως πλήρως αφιερωμένος υπηρέτης,  διάκονος, του Θεού. Πρέπει να παραμένει αποχωρισμένος από τον κόσμο. (Ιωάννης 17:16· Ιακώβου 4:4) Έχει παρουσιάσει ολόκληρο τον εαυτό του «ως θυσία ζωντανή, άγια, ευπρόσδεκτη στον Θεό» χωρίς επιφυλάξεις ή όρους. (Ρωμαίους 12:1) * Είναι διάκονος του Θεού, μιμούμενος τον Χριστό.

Τι Είναι η Χριστιανική Διακονία;

16. Ποιες ήταν μερικές από τις ευθύνες που είχε ο Τιμόθεος ως διάκονος;

¹⁶ Τι περιλάμβανε η διακονία του Τιμόθεου; Εκείνος είχε ειδικά καθήκοντα ως περιοδεύων σύντροφος του Παύλου. Και όταν έγινε πρεσβύτερος, ο Τιμόθεος εργαζόταν σκληρά για να διδάσκει και να ενισχύει τους συγχριστιανούς του. Ωστόσο, το επίκεντρο της διακονίας του, όπως συνέβαινε με τον Ιησού και τον Παύλο, ήταν το κήρυγμα των καλών νέων και η μαθήτευση. (Ματθαίος 4:23· 1 Κορινθίους 3:5) Ο Παύλος είπε στον Τιμόθεο: «Εσύ, όμως, διατήρησε τη διανοητική σου διαύγεια σε όλα τα πράγματα, κακοπάθησε, κάνε έργο ευαγγελιστή, επιτέλεσε τη διακονία σου στο πλήρες».​—2 Τιμόθεο 4:5.

17, 18. (α) Σε ποια διακονία συμμετέχουν οι Χριστιανοί; (β) Πόσο σημαντικό είναι το έργο κηρύγματος για έναν Χριστιανό διάκονο;

¹⁷ Έτσι έχουν τα πράγματα και για τους Χριστιανούς διακόνους σήμερα. Συμμετέχουν σε μια δημόσια διακονία, ένα ευαγγελιστικό έργο, κατευθύνοντας άλλους στη σωτηρία με βάση τη θυσία του Ιησού και διδάσκοντας τους πράους να επικαλούνται το όνομα του Ιεχωβά. (Πράξεις 2:21· 4:10-12· Ρωμαίους 10:13) Αποδεικνύουν από τη Γραφή ότι η Βασιλεία είναι η μόνη ελπίδα για την πάσχουσα ανθρωπότητα και δείχνουν ότι ακόμη και τώρα τα πράγματα είναι καλύτερα αν ζούμε σύμφωνα με τις θεϊκές αρχές. (Ψαλμός 15:1-5· Μάρκος 13:10) Παρ’ όλα αυτά, ο Χριστιανός διάκονος δεν κηρύττει κάποιο κοινωνικό ευαγγέλιο. Απεναντίας, διδάσκει ότι “η θεοσεβής αφοσίωση περιέχει υπόσχεση για την τωρινή ζωή και για αυτήν που θα έρθει”.​—1 Τιμόθεο 4:8.

¹⁸ Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι διάκονοι έχουν επιπρόσθετους τρόπους για να υπηρετούν, οι οποίοι μπορεί να διαφέρουν από τον έναν Χριστιανό στον άλλον. Πολλοί έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις. (Εφεσίους 5:21–6:4) Οι πρεσβύτεροι και οι διακονικοί υπηρέτες έχουν καθήκοντα στην εκκλησία. (1 Τιμόθεο 3:1, 12, 13· Τίτο 1:5· Εβραίους 13:7) Πολλοί Χριστιανοί βοηθούν στην οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας. Μερικοί έχουν το θαυμάσιο προνόμιο να υπηρετούν ως εθελοντές σε κάποιον από τους οίκους Μπέθελ της Εταιρίας Σκοπιά. Εντούτοις, όλοι οι Χριστιανοί διάκονοι συμμετέχουν στο κήρυγμα των καλών νέων. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Η συμμετοχή σε αυτό το έργο είναι εκείνο που προσδιορίζει κάποιον δημόσια ως γνήσιο Χριστιανό διάκονο.

Η Στάση του Χριστιανού Διακόνου

19, 20. Ποια στάση πρέπει να καλλιεργούν οι Χριστιανοί διάκονοι;

¹⁹ Οι περισσότεροι διάκονοι του Χριστιανικού κόσμου αναμένουν να τους αποδίδεται ιδιαίτερος σεβασμός και δέχονται τίτλους όπως «σεβασμιότατος» και «πατέρας». Ωστόσο, ο Χριστιανός διάκονος γνωρίζει ότι μόνο ο Ιεχωβά αξίζει ευλαβικό σεβασμό. (1 Τιμόθεο 2:9, 10) Κανένας Χριστιανός διάκονος δεν διεκδικεί τέτοιον υψηλό σεβασμό ούτε εποφθαλμιά ειδικούς τίτλους. (Ματθαίος 23:8-12) Γνωρίζει ότι η βασική έννοια της λέξης διακονία είναι «υπηρεσία». Το ρήμα που συνδέεται με αυτήν χρησιμοποιείται μερικές φορές στη Γραφή αναφορικά με προσωπικές υπηρεσίες, όπως είναι τα καθήκοντα κάποιου που σερβίρει. (Λουκάς 4:39· 17:8· Ιωάννης 2:5) Μολονότι η χρήση της λέξης σε σχέση με τη Χριστιανική διακονία είναι πιο εξυψωμένη, ο διάκονος δεν παύει να είναι υπηρέτης.

²⁰ Συνεπώς, κανένας Χριστιανός διάκονος δεν έχει λόγους να νιώθει σπουδαίος. Οι γνήσιοι Χριστιανοί διάκονοι​—ακόμη και εκείνοι που έχουν ειδικές ευθύνες στην εκκλησία—​είναι ταπεινοί δούλοι. Ο Ιησούς είπε: «Όποιος θέλει να γίνει μεγάλος μεταξύ σας πρέπει να είναι διάκονός σας, και όποιος θέλει να είναι πρώτος μεταξύ σας πρέπει να είναι δούλος σας». (Ματθαίος 20:26, 27) Δείχνοντας στους μαθητές του τη σωστή στάση που έπρεπε να καλλιεργούν, ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια τους, κάνοντας την εργασία τού πιο ασήμαντου δούλου. (Ιωάννης 13:1-15) Τι ταπεινή υπηρεσία! Επομένως, οι Χριστιανοί διάκονοι υπηρετούν ταπεινά τον Ιεχωβά Θεό και τον Ιησού Χριστό. (2 Κορινθίους 6:4· 11:23) Δείχνουν  ταπεινοφροσύνη καθώς υπηρετούν ο ένας τον άλλον. Και όταν κηρύττουν τα καλά νέα, υπηρετούν ανιδιοτελώς τους μη ομόπιστους συνανθρώπους τους.​—Ρωμαίους 1:14, 15· Εφεσίους 3:1-7.

Να Υπομένετε στη Διακονία

21. Πώς ανταμείφθηκε ο Παύλος για το ότι υπέμεινε στη διακονία;

²¹ Για τον Παύλο, το να είναι διάκονος απαιτούσε υπομονή. Ο ίδιος είπε στους Κολοσσαείς ότι είχε υποφέρει πολλά προκειμένου να τους κηρύξει τα καλά νέα. (Κολοσσαείς 1:24, 25) Επειδή όμως υπέμεινε, πολλοί δέχτηκαν τα καλά νέα και έγιναν διάκονοι. Γεννήθηκαν ως γιοι του Θεού και αδελφοί του Ιησού Χριστού, με την προοπτική να γίνουν πνευματικά πλάσματα που θα είναι δίπλα του στον ουρανό. Τι ένδοξη ανταμοιβή για την υπομονή!

22, 23. (α) Γιατί χρειάζονται υπομονή σήμερα οι Χριστιανοί διάκονοι; (β) Ποιοι υπέροχοι καρποί προέρχονται από τη Χριστιανική υπομονή;

²² Η υπομονή είναι αναγκαία σήμερα για όσους είναι πραγματικά διάκονοι του Θεού. Πολλοί παλεύουν καθημερινά με την αρρώστια ή με τους πόνους των γηρατειών. Οι γονείς εργάζονται σκληρά​—πολλοί από αυτούς χωρίς σύντροφο—​για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Δείχνοντας θάρρος, τα παιδιά στο σχολείο αντιστέκονται στις εσφαλμένες επιρροές που τα περιβάλλουν. Πολλοί Χριστιανοί αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα με σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Και πολλοί υπομένουν διωγμό ή πλήττονται από αντιξοότητες εξαιτίας των σημερινών “κρίσιμων καιρών που είναι δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους”! (2 Τιμόθεο 3:1) Ναι, οι σχεδόν έξι εκατομμύρια διάκονοι του Ιεχωβά σήμερα μπορούν να λένε όπως ο απόστολος Παύλος: «Με κάθε τρόπο συνιστούμε τους εαυτούς μας ως διακόνους του Θεού: με το να υπομένουμε πολλά». (2 Κορινθίους 6:4) Οι Χριστιανοί διάκονοι δεν παραιτούνται. Πραγματικά, αξίζουν έπαινο για την υπομονή τους.

²³ Επιπλέον, όπως στην περίπτωση του Παύλου, η υπομονή φέρνει υπέροχους καρπούς. Υπομένοντας, διατηρούμε τη στενή μας σχέση με τον Ιεχωβά και κάνουμε την καρδιά του να χαίρεται. (Παροιμίες 27:11) Ενισχύουμε τη δική μας πίστη και κάνουμε μαθητές, αυξάνοντας τη Χριστιανική αδελφότητα. (1 Τιμόθεο 4:16) Ο Ιεχωβά στηρίζει τους διακόνους του και ευλογεί τη διακονία τους σε αυτές τις τελευταίες ημέρες. Ως αποτέλεσμα, τα τελευταία μέλη των 144.000 έχουν συγκεντρωθεί, και εκατομμύρια άλλα άτομα έχουν τη βέβαιη ελπίδα ότι θα απολαύσουν αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη. (Λουκάς 23:43· Αποκάλυψη 14:1) Αληθινά, η Χριστιανική διακονία αποτελεί έκφραση του ελέους του Ιεχωβά. (2 Κορινθίους 4:1) Είθε όλοι μας να τη θεωρούμε πολύτιμη και να είμαστε ευγνώμονες για το ότι οι καρποί της θα διαρκέσουν για πάντα.​—1 Ιωάννη 2:17.

[Υποσημειώσεις]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

• Ποια ευθύνη είχαν όλοι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα;

• Πότε και από ποιον χειροτονείται ο Χριστιανός διάκονος;

• Ποια στάση πρέπει να καλλιεργεί ο Χριστιανός διάκονος;

• Γιατί πρέπει ο Χριστιανός διάκονος να υπομένει καθώς αντιμετωπίζει δυσκολίες;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 16, 17]

Ο Τιμόθεος διδάχτηκε το Λόγο του Θεού από τη βρεφική ηλικία. Έγινε χειροτονημένος διάκονος όταν βαφτίστηκε

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Το βάφτισμα συμβολίζει την αφιέρωση στον Θεό και σηματοδοτεί τη χειροτονία κάποιου ως διακόνου

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Οι Χριστιανοί διάκονοι είναι πρόθυμοι να υπηρετούν