Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Τι Είναι ο Πνευματικός Παράδεισος;

Τι Είναι ο Πνευματικός Παράδεισος;

Τι Είναι ο Πνευματικός Παράδεισος;

Ο ΓΚΟΥΣΤΑΒΟ ανατράφηκε σε μια μικρή πόλη της Βραζιλίας. a Από παιδί είχε διδαχτεί ότι οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον ουρανό μετά το θάνατό τους. Δεν γνώριζε τίποτε για το σκοπό του Θεού σύμφωνα με τον οποίο οι πιστοί άνθρωποι θα απολαμβάνουν κάποτε τέλεια ζωή σε έναν επίγειο παράδεισο. (Αποκάλυψη 21:3, 4) Υπήρχε δε και κάτι άλλο που δεν γνώριζε. Δεν αντιλαμβανόταν ότι ακόμη και τώρα μπορούσε να βρίσκεται σε έναν πνευματικό παράδεισο.

Εσείς έχετε ακούσει ποτέ για αυτόν τον πνευματικό παράδεισο; Γνωρίζετε τι είναι, καθώς και τι απαιτείται για να βρεθείτε σε αυτόν; Οποιοσδήποτε θέλει να είναι αληθινά ευτυχισμένος χρειάζεται να γνωρίζει για αυτόν τον παράδεισο.

Βρίσκοντας τον Πνευματικό Παράδεισο

Το να λέμε ότι ακόμη και σήμερα μπορεί κάποιος να ζει σε έναν παράδεισο ίσως ακούγεται εξωπραγματικό. Αυτός ο κόσμος σίγουρα δεν είναι παραδεισένιος. Πολλοί άνθρωποι υφίστανται αυτό που περιέγραψε ένας αρχαίος Εβραίος βασιλιάς: «Ορίστε! τα δάκρυα των καταδυναστευμένων, οι οποίοι όμως δεν είχαν παρηγορητή· και στο πλευρό εκείνων που τους καταδυνάστευαν υπήρχε δύναμη, και έτσι αυτοί δεν είχαν παρηγορητή». (Εκκλησιαστής 4:1) Εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα υποφέρουν κάτω από διεφθαρμένα πολιτικά, θρησκευτικά και οικονομικά συστήματα, και δεν βρίσκουν ανακούφιση, δεν έχουν «παρηγορητή». Πολλοί άλλοι μοχθούν για να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους, να ανατρέφουν τα παιδιά τους και να κάνουν τα αμέτρητα άλλα πράγματα που είναι αναγκαία για να συνεχίσουν τον αγώνα. Και αυτοί επίσης πιθανώς θα καλοδέχονταν έναν παρηγορητή, κάποιον που θα μετρίαζε έστω και λίγο το φορτίο τους. Για όλους αυτούς, η ζωή δεν είναι καθόλου παραδεισιακή.

Πού είναι, λοιπόν, ο πνευματικός παράδεισος; Η ελληνική λέξη «παράδεισος», όπως και οι αντίστοιχες λέξεις της περσικής και της εβραϊκής, μεταδίδει την ιδέα ενός πάρκου ή κήπου, ενός ειρηνικού, αναζωογονητικού μέρους. Η Γραφή υπόσχεται ότι κάποια μέρα η γη θα είναι ένας κατά γράμμα παράδεισος, ένα όμοιο με κήπο σπίτι για μια αναμάρτητη ανθρώπινη φυλή. (Ψαλμός 37:10, 11) Με αυτό υπόψη, διακρίνουμε ότι ο πνευματικός παράδεισος είναι ένα περιβάλλον που ευφραίνει τα μάτια και ηρεμεί το νευρικό σύστημα, επιτρέποντας στον άνθρωπο να απολαμβάνει ειρήνη με το συνάνθρωπό του και με τον Θεό. Σήμερα, όπως διαπίστωσε ο Γκουστάβο, υπάρχει ένας τέτοιος παράδεισος, και περιλαμβάνει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους.

Σε ηλικία 12 χρονών, ο Γκουστάβο αποφάσισε ότι ήθελε να γίνει Ρωμαιοκαθολικός ιερέας. Με την έγκριση των γονέων του, γράφτηκε σε μια θεολογική σχολή. Εκεί ασχολήθηκε με τη μουσική, το θέατρο και την πολιτική, τα οποία προωθούσε η εκκλησία για να ελκύει τους νέους. Ο ίδιος ήξερε ότι ένας ιερέας υποτίθεται πως αφοσιώνεται στους ανθρώπους και ότι δεν μπορεί να παντρευτεί. Ωστόσο, μερικοί ιερείς και σπουδαστές τους οποίους γνώριζε ο Γκουστάβο εμπλέκονταν σε ανήθικες πράξεις. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, ο Γκουστάβο άρχισε σύντομα να πίνει πολύ. Είναι σαφές ότι δεν είχε βρει ακόμη έναν πνευματικό παράδεισο.

Κάποια μέρα, ο Γκουστάβο διάβασε ένα Γραφικό φυλλάδιο που μιλούσε για τον επίγειο παράδεισο. Αυτό τον υποκίνησε να κάνει σκέψεις γύρω από το σκοπό της ζωής. Ο ίδιος λέει: «Άρχισα να διαβάζω συχνά τη Γραφή, αλλά δεν την καταλάβαινα. Δεν διέκρινα καν ότι ο Θεός έχει όνομα». Εγκατέλειψε τη σχολή και πλησίασε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ζητώντας βοήθεια για να καταλάβει τη Γραφή. Από τότε σημείωσε ραγδαία πρόοδο και σύντομα αφιέρωσε τη ζωή του στον Θεό. Ο Γκουστάβο μάθαινε για τον πνευματικό παράδεισο.

Ένας Λαός για το Όνομα του Θεού

Ο Γκουστάβο έμαθε ότι το όνομα του Θεού, Ιεχωβά, δεν είναι απλώς ένα θέμα ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος για το μελετητή της Γραφής. (Έξοδος 6:3) Αποτελεί ζωτικό μέρος της αληθινής λατρείας. Ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχονται: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου». (Ματθαίος 6:9) Αναφερόμενος σε Εθνικούς που έγιναν Χριστιανοί, ο μαθητής Ιάκωβος είπε: «Ο Θεός έστρεψε . . . την προσοχή του στα έθνη για να πάρει από αυτά έναν λαό για το όνομά του». (Πράξεις 15:14) Τον πρώτο αιώνα, ο “λαός για το όνομά του” ήταν η Χριστιανική εκκλησία. Υπάρχει ένας λαός για το όνομα του Θεού σήμερα; Ναι, και ο Γκουστάβο αντιλήφθηκε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αυτός ο λαός.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι δραστήριοι σε 235 χώρες και περιοχές. Ξεπερνούν τους έξι εκατομμύρια διακόνους, και άλλα οχτώ εκατομμύρια ενδιαφερόμενα άτομα έχουν παρευρεθεί σε συναθροίσεις τους. Όντας ευρέως γνωστοί για τη δημόσια διακονία τους, εκπληρώνουν τα λόγια του Ιησού: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη». (Ματθαίος 24:14) Γιατί όμως έκρινε ο Γκουστάβο ότι είχε βρει τον πνευματικό παράδεισο συνταυτιζόμενος με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά; Ο ίδιος λέει: «Σύγκρινα αυτά που είχα δει στον κόσμο, και ιδιαίτερα στη σχολή, με αυτά που βρήκα ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η μεγάλη διαφορά είναι η αγάπη μεταξύ των Μαρτύρων».

Και άλλοι επίσης έχουν κάνει παρόμοια σχόλια για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η Μιρίαμ, μια νεαρή Βραζιλιάνα, είπε: «Δεν γνώριζα πώς να είμαι ευτυχισμένη, ούτε ακόμη και με την οικογένειά μου. Η πρώτη φορά που είδα την αγάπη στην πράξη ήταν ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά». Κάποιος ονόματι Κρίστιαν είπε: «Ασχολούμουν περιστασιακά με τον πνευματισμό, αλλά η θρησκεία δεν ήταν σημαντική για εμένα. Θεωρούσα πιο πολύτιμη την κοινωνική μου θέση και την εργασία μου ως μηχανικού. Ωστόσο, όταν η σύζυγός μου άρχισε να μελετάει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, παρατήρησα μια αλλαγή πάνω της. Εντυπωσιάστηκα επίσης από τη χαρά και το ζήλο των Χριστιανών γυναικών που την επισκέπτονταν». Γιατί μιλούν έτσι οι άνθρωποι για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

Τι Είναι ο Πνευματικός Παράδεισος;

Κάτι που κάνει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να ξεχωρίζουν είναι η εκτίμησή τους για τη Γραφική γνώση. Πιστεύουν ότι η Γραφή είναι αληθινή και ότι είναι ο Λόγος του Θεού. Γι’ αυτό, δεν ικανοποιούνται απλώς με το να γνωρίζουν τα στοιχειώδη για τη θρησκεία τους. Έχουν ένα διαρκές πρόγραμμα προσωπικής μελέτης και ανάγνωσης της Γραφής. Όσο περισσότερο καιρό είναι κάποιο άτομο συνταυτισμένο με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τόσο περισσότερα μαθαίνει για τον Θεό και για το θέλημά Του όπως αυτό αποκαλύπτεται στη Γραφή.

Αυτή η γνώση ελευθερώνει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά από πράγματα που στερούν την ευτυχία από τους ανθρώπους, όπως είναι οι δεισιδαιμονίες και οι επιβλαβείς ιδέες. Ο Ιησούς είπε: «Η αλήθεια θα σας ελευθερώσει», και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν διαπιστώσει ότι αυτό ισχύει. (Ιωάννης 8:32) Ο Φερνάντο, ο οποίος κάποτε ασκούσε πνευματισμό, λέει: «Μαθαίνοντας για την αιώνια ζωή ένιωσα τεράστια ανακούφιση. Φοβόμουν ότι είτε οι γονείς μου είτε εγώ θα μπορούσαμε να πεθάνουμε». Η αλήθεια ελευθέρωσε τον Φερνάντο από το φόβο του για τον κόσμο των πνευμάτων και την αποκαλούμενη μετά θάνατον ζωή.

Στη Γραφή, η γνώση του Θεού συνδέεται στενά με τον παράδεισο. Ο προφήτης Ησαΐας είπε: «Δεν θα κάνουν κακό ούτε θα προκαλούν καταστροφή σε όλο το άγιο βουνό μου· επειδή η γη θα γεμίσει από τη γνώση του Ιεχωβά όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα».​—Ησαΐας 11:9.

Ασφαλώς, η γνώση από μόνη της δεν αρκεί για να φέρει την ειρήνη που προείπε ο Ησαΐας. Το άτομο πρέπει να ενεργεί σύμφωνα με αυτά που μαθαίνει. Ο Φερνάντο έκανε το εξής σχόλιο: «Όταν ένα άτομο καλλιεργεί τους καρπούς του πνεύματος, συμβάλλει στην επέκταση του πνευματικού παραδείσου». Ο Φερνάντο αναφερόταν σε λόγια του αποστόλου Παύλου, ο οποίος αποκάλεσε τις καλές ιδιότητες που πρέπει να καλλιεργεί ο Χριστιανός “καρπούς του πνεύματος”. Τις απαρίθμησε ως «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα, εγκράτεια».​—Γαλάτες 5:22, 23.

Μπορείτε να διακρίνετε γιατί το να συναναστρέφεται κάποιος με μια κοινωνία ανθρώπων που προσπαθούν να καλλιεργούν τέτοιες ιδιότητες θα ήταν πράγματι σαν να βρισκόταν στον παράδεισο; Ο πνευματικός παράδεισος που προειπώθηκε από τον προφήτη Σοφονία θα υπήρχε ανάμεσα σε τέτοιους ανθρώπους. Ο προφήτης είπε: «Δεν θα κάνουν καμιά αδικία ούτε θα λένε ψέματα ούτε θα βρεθεί στο στόμα τους δόλια γλώσσα· διότι θα βόσκουν και θα ξαπλώνουν με άνεση, και δεν θα υπάρχει κανείς που να τους κάνει να τρέμουν».​—Σοφονίας 3:13.

Ο Ζωτικός Ρόλος της Αγάπης

Ίσως προσέξατε ότι ο πρώτος από τους καρπούς του πνεύματος που ανέφερε ο Παύλος είναι η αγάπη. Αυτή είναι μια ιδιότητα για την οποία λέει πολλά η Γραφή. Ο Ιησούς είπε: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάννης 13:35) Ομολογουμένως, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι τέλειοι. Ενίοτε έχουν διαφορές μεταξύ τους, ακριβώς όπως είχαν και οι απόστολοι του Ιησού. Εντούτοις, αγαπούν αληθινά ο ένας τον άλλον και προσεύχονται να έχουν την υποστήριξη του αγίου πνεύματος καθώς καλλιεργούν αυτή την ιδιότητα.

Ως αποτέλεσμα, οι δεσμοί αγάπης που υπάρχουν μεταξύ τους είναι μοναδικοί. Δεν υπάρχει φυλετισμός ούτε διαιρετικός εθνικισμός ανάμεσά τους. Μάλιστα, πολλοί Μάρτυρες που βρέθηκαν στο επίκεντρο εθνικών εκκαθαρίσεων και φυλετικών γενοκτονιών στα τελευταία χρόνια του 20ού αιώνα προστάτεψαν ο ένας τον άλλον ακόμη και με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής. Μολονότι προέρχονται «από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες», απολαμβάνουν μια ενότητα που είναι δύσκολο να τη συλλάβετε αν δεν τη ζήσετε.​—Αποκάλυψη 7:9.

Ο Παράδεισος Ανάμεσα σε Όσους Κάνουν το Θέλημα του Θεού

Δεν υπάρχει χώρος στον πνευματικό παράδεισο για απληστία, ανηθικότητα και ιδιοτέλεια. Στους Χριστιανούς λέγεται: «Μη διαπλάθεστε σύμφωνα με αυτό το σύστημα πραγμάτων, αλλά να μεταμορφώνεστε ανακαινίζοντας το νου σας, ώστε να αποδεικνύετε στον εαυτό σας το καλό και ευπρόσδεκτο και τέλειο θέλημα του Θεού». (Ρωμαίους 12:2) Όταν ζούμε καθαρή, ηθική ζωή και κάνουμε το θέλημα του Θεού με άλλους τρόπους, βοηθάμε στην οικοδόμηση του πνευματικού παραδείσου και προάγουμε τη δική μας ευτυχία. Η Κάρλα διαπίστωσε ότι αυτό αληθεύει, και είπε: «Ο πατέρας μου με δίδαξε να εργάζομαι σκληρά για να γίνω οικονομικά ανεξάρτητη. Αλλά αν και οι πανεπιστημιακές μου σπουδές μού έδωσαν ένα αίσθημα ασφάλειας, δεν είχα την οικογενειακή ενότητα και την ασφάλεια που μόνο η γνώση από το Λόγο του Θεού μπορεί να μας δώσει».

Ασφαλώς, το ότι απολαμβάνουμε τον πνευματικό παράδεισο δεν μας απαλλάσσει από τα συνήθη προβλήματα της ζωής. Οι Χριστιανοί εξακολουθούν να αρρωσταίνουν. Το έθνος στο οποίο ζουν μπορεί να εμπλακεί σε εμφύλιες διαμάχες. Πολλοί πλήττονται από φτώχεια. Εντούτοις, το ότι έχουμε στενή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό​—πράγμα που αποτελεί σπουδαιότατο μέρος του πνευματικού παραδείσου—​σημαίνει ότι μπορούμε να αποβλέπουμε σε αυτόν για υποστήριξη. Πράγματι, εκείνος μας καλεί να “ρίξουμε πάνω του τα βάρη που σηκώνουμε”, και πολλοί μπορούν να βεβαιώσουν ότι αυτός τους στήριξε με θαυμαστό τρόπο στις πλέον δύσκολες καταστάσεις. (Ψαλμός 55:22· 86:16, 17) Ο Θεός υπόσχεται να είναι μαζί με τους λάτρεις του ακόμη και σε «κοιλάδα βαθιάς σκιάς». (Ψαλμός 23:4) Αν έχουμε πεποίθηση στην προθυμία που δείχνει ο Θεός να μας υποστηρίζει, αυτό θα μας βοηθάει να διατηρούμε μέσα μας την «ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη» και η οποία αποτελεί κλειδί για τον πνευματικό παράδεισο.​—Φιλιππησίους 4:7.

Συμβάλλοντας στη Διαμόρφωση του Πνευματικού Παραδείσου

Οι περισσότεροι άνθρωποι απολαμβάνουν μια επίσκεψη σε ένα πάρκο ή σε κάποιον κήπο. Τους αρέσει να περπατούν εκεί ή ίσως να κάθονται σε ένα παγκάκι και να απολαμβάνουν το περιβάλλον. Παρόμοια, πολλοί απολαμβάνουν τη συντροφιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Βρίσκουν τη συναναστροφή αναζωογονητική, ειρηνική και τονωτική. Εντούτοις, ένας όμορφος κήπος χρειάζεται φροντίδα για να εξακολουθήσει να είναι παραδεισιακός. Παρόμοια, ο πνευματικός παράδεισος υπάρχει μέσα σε αυτόν τον καθόλου παραδεισιακό κόσμο μόνο επειδή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τον καλλιεργούν, και ο Θεός ευλογεί τις προσπάθειές τους. Πώς, λοιπόν, μπορεί κάποιος να έχει ουσιαστική συμβολή σε αυτόν τον παράδεισο;

Κατ’ αρχάς, χρειάζεται να έρθετε σε επαφή με μια εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, να μελετήσετε τη Γραφή μαζί τους και να αποκτήσετε τη Γραφική γνώση που αποτελεί τη βάση του πνευματικού παραδείσου. Η Κάρλα ανέφερε: «Δεν υπάρχει πνευματικός παράδεισος χωρίς πνευματική τροφή». Αυτό περιλαμβάνει το να διαβάζετε τακτικά το Λόγο του Θεού και να σκέφτεστε τα όσα διαβάζετε. Η γνώση που θα αποκτάτε θα σας φέρνει πιο κοντά στον Ιεχωβά Θεό και θα φτάσετε στο σημείο να τον αγαπάτε. Θα μάθετε επίσης να του μιλάτε μέσω προσευχής και να ζητάτε την καθοδηγία του και την υποστήριξη του πνεύματός του καθώς κάνετε το θέλημά του. Ο Ιησούς μάς είπε να εμμένουμε στην προσευχή. (Λουκάς 11:9-13) Ο απόστολος Παύλος είπε: «Να προσεύχεστε ακατάπαυστα». (1 Θεσσαλονικείς 5:17) Το προνόμιο να μιλάτε στον Θεό μέσω προσευχής με την απόλυτη πεποίθηση ότι σας ακούει αποτελεί σημαντικό μέρος του πνευματικού παραδείσου.

Καθώς περνάει ο καιρός, η ζωή σας θα αλλάζει προς το καλύτερο με τα όσα μαθαίνετε, και τελικά θα θέλετε να μιλήσετε σε άλλους για αυτά. Τότε θα είστε σε θέση να υπακούσετε στην εντολή του Ιησού: «Ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς». (Ματθαίος 5:16) Το να μεταδίδετε σε άλλους τη γνώση του Ιεχωβά Θεού και του Ιησού Χριστού και να εξυμνείτε τη μεγάλη αγάπη που έχουν δείξει αυτοί για την ανθρωπότητα φέρνει πολλή ευτυχία.

Πλησιάζει ο καιρός κατά τον οποίο όλη η γη θα είναι ένας κατά γράμμα παράδεισος​—ένα μέρος όμοιο με κήπο, απαλλαγμένο από τη μόλυνση, και ένα κατάλληλο σπίτι για την πιστή ανθρωπότητα. Η ύπαρξη του πνευματικού παραδείσου σε αυτούς τους “κρίσιμους καιρούς που είναι δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους” αποτελεί απόδειξη της δύναμης του Θεού και εγγύηση για τα όσα μπορεί να κάνει και θα κάνει στο μέλλον.​—2 Τιμόθεο 3:1.

Ακόμη και τώρα, εκείνοι που απολαμβάνουν τον πνευματικό παράδεισο γεύονται μια πνευματική εκπλήρωση του εδαφίου Ησαΐας 49:10: «Δεν θα πεινάσουν ούτε θα διψάσουν ούτε θα τους χτυπήσει ο καύσωνας ή ο ήλιος. Διότι Εκείνος που τους σπλαχνίζεται θα τους οδηγήσει, και κοντά στις πηγές των νερών θα τους φέρει». Ο Ζοζέ μπορεί να βεβαιώσει ότι αυτό είναι αληθινό. Ονειρευόταν να γίνει διάσημος μουσικός, αλλά βρήκε περισσότερη ικανοποίηση υπηρετώντας τον Θεό μαζί με τη Χριστιανική εκκλησία, και λέει: «Τώρα απολαμβάνω ζωή γεμάτη νόημα. Νιώθω ασφαλής μέσα στη Χριστιανική αδελφότητα, και γνωρίζω τον Ιεχωβά ως στοργικό Πατέρα στον οποίο μπορούμε να εμπιστευόμαστε». Έτσι, η ευτυχία του Ζοζέ​—και εκατομμυρίων άλλων σαν και αυτόν—​περιγράφεται ωραία στο εδάφιο Ψαλμός 64:10: «Ο δίκαιος θα χαρεί σε σχέση με τον Ιεχωβά και θα καταφύγει σε αυτόν». Τι όμορφη περιγραφή του πνευματικού παραδείσου!

[Υποσημείωση]

a Τα άτομα που αναφέρονται είναι πραγματικά πρόσωπα, αλλά μερικά ονόματα έχουν αλλαχτεί.

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Καθώς απολαμβάνετε τον πνευματικό παράδεισο, να βοηθάτε στην επέκτασή του!