Βοηθώντας τις Χήρες στις Δοκιμασίες Τους

ΜΙΑ από τις γνωστότερες ιστορίες που αναφέρονται σε χήρες είναι η Γραφική αφήγηση σχετικά με τη Ρουθ και την πεθερά της τη Ναομί. Και οι δύο ήταν χήρες. Η Ναομί, όμως, δεν είχε χάσει μόνο το σύζυγό της αλλά και τους δυο γιους της, ο ένας από τους οποίους ήταν ο σύζυγος της Ρουθ. Εφόσον ζούσαν σε μια αγροτική κοινωνία που εξαρτόταν πολύ από τους άντρες, η κατάστασή τους ήταν πραγματικά τραγική.​—Ρουθ 1:1-5, 20, 21.

Παρ’ όλα αυτά, η Ναομί είχε μια εξαίρετη φίλη και πηγή παρηγοριάς, τη νύφη της τη Ρουθ, η οποία αρνήθηκε να την εγκαταλείψει. Με τον καιρό, η Ρουθ αποδείχτηκε «καλύτερη για [τη Ναομί] από εφτά γιους»​—όχι μόνο λόγω της βαθιάς της αγάπης για τη Ναομί αλλά και λόγω της αγάπης της για τον Θεό. (Ρουθ 4:15) Όταν η Ναομί σύστησε στη Ρουθ να γυρίσει στην οικογένεια και στους φίλους της στον Μωάβ, η Ρουθ απάντησε με μια από τις πιο συγκινητικές εκφράσεις οσιότητας που έχουν καταγραφεί ποτέ: «Όπου πας εσύ θα πάω και εγώ, και όπου διανυκτερεύσεις εσύ θα διανυκτερεύσω και εγώ. Ο λαός σου θα είναι λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου. Όπου  πεθάνεις εσύ θα πεθάνω και εγώ, και εκεί θα θαφτώ. Έτσι να κάνει ο Ιεχωβά σε εμένα και έτσι να προσθέσει σε αυτό, αν κάτι άλλο εκτός από το θάνατο με χωρίσει από εσένα».​—Ρουθ 1:16, 17.

Η στάση της Ρουθ δεν διέφυγε της προσοχής του Ιεχωβά Θεού. Εκείνος ευλόγησε το μικρό σπιτικό της Ναομί και της Ρουθ, και τελικά η Ρουθ παντρεύτηκε τον Ισραηλίτη Βοόζ. Το παιδί τους, που έγινε πρόγονος του Ιησού Χριστού, το φρόντισε η Ναομί σαν να ήταν δικό της. Αυτή η ιστορία είναι ένα παράδειγμα το οποίο δείχνει πώς φροντίζει στοργικά ο Ιεχωβά τις χήρες που τον πλησιάζουν και εμπιστεύονται σε αυτόν. Επιπλέον, η Γραφή μάς λέει ότι εκείνος εκτιμάει όσους βοηθούν στοργικά τις χήρες στις δοκιμασίες τους. Πώς μπορούμε λοιπόν να συμπαραστεκόμαστε εμείς σήμερα στις χήρες που έχουμε ανάμεσά μας;​—Ρουθ 4:13, 16-22· Ψαλμός 68:5.

Συγκεκριμένοι Αλλά Όχι Φορτικοί

Όταν προσφέρετε βοήθεια σε κάποια χήρα, είναι καλύτερο να είστε σαφείς και συγκεκριμένοι αλλά όχι φορτικοί. Να αποφεύγετε αόριστα σχόλια όπως: «Ειδοποίησέ με αν χρειαστείς κάτι». Αυτό θα μπορούσε να ισοδυναμεί με το να πείτε: “Να ζεσταίνεσαι και να χορταίνεις” σε κάποιον που κρυώνει και πεινάει χωρίς κατόπιν να κάνετε κάτι για να βοηθήσετε. (Ιακώβου 2:16) Πολλοί άνθρωποι δεν θα ζητήσουν βοήθεια όταν χρειαστούν κάτι. Απεναντίας, υποφέρουν σιωπηλά. Για να βοηθάμε τέτοια άτομα χρειάζεται διάκριση, χρειάζεται να αντιλαμβανόμαστε ποιες είναι οι ανάγκες τους. Από την άλλη μεριά, αν οι πρωτοβουλίες μας ξεπεράσουν τα όρια​—αν αναλάβουμε ουσιαστικά τον έλεγχο της ζωής της χήρας—​θα μπορούσαν να υπάρξουν πληγωμένα αισθήματα ή συγκρούσεις. Γι’ αυτό, η Γραφή τονίζει την ανάγκη για ισορροπία στις σχέσεις μας με τους άλλους. Μολονότι μας ενθαρρύνει να δείχνουμε ανιδιοτελές προσωπικό ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, μας υπενθυμίζει να μην ανακατευόμαστε σε ξένες υποθέσεις.​—Φιλιππησίους 2:4· 1 Πέτρου 4:15.

Η Ρουθ εκδήλωνε τέτοια ισορροπημένη στάση προς τη Ναομί. Αν και προσκολλήθηκε όσια στην πεθερά της, δεν την πίεζε ούτε της φερόταν αυταρχικά. Έπαιρνε λογικές πρωτοβουλίες, όπως το να εξασφαλίζει τροφή για τη Ναομί και τον εαυτό της, αλλά ακολουθούσε επίσης τις οδηγίες της Ναομί.​—Ρουθ 2:2, 22, 23· 3:1-6.

Ασφαλώς, οι ανάγκες μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από άτομο σε άτομο. Η Σάντρα, η οποία αναφέρθηκε προηγουμένως, λέει: «Είχα αυτό που χρειαζόμουν στη δυστυχία μου​—πολύ αγαπητούς και στοργικούς φίλους οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στο πλευρό μου». Από την άλλη μεριά, η Ιλέιν, που επίσης αναφέρθηκε προηγουμένως, είχε ανάγκη να μείνει κάποιο διάστημα μόνη. Το να είμαστε υποβοηθητικοί, λοιπόν, σημαίνει να δείχνουμε διάκριση και να κρατάμε την ισορροπία ανάμεσα στο να σεβόμαστε την ιδιωτική ζωή του άλλου και στο να είμαστε διαθέσιμοι για να βοηθάμε όταν χρειάζεται.

Υποστήριξη από την Οικογένεια

Μια ένθερμη, στοργική οικογένεια, εφόσον υπάρχει, είναι δυνατόν να κάνει πολλά για να διαβεβαιώσει τη χήρα ότι θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα. Μολονότι μερικά μέλη της οικογένειας ίσως είναι σε θέση να προσφέρουν περισσότερη βοήθεια από ό,τι άλλα, όλοι μπορούν να συμβάλουν. «Αν κάποια χήρα έχει παιδιά ή εγγόνια, ας μαθαίνουν αυτά πρώτα να ασκούν θεοσεβή αφοσίωση μέσα στο ίδιο τους το σπιτικό και να αποδίδουν την οφειλόμενη ανταμοιβή στους γονείς τους και στους παππούδες τους, γιατί αυτό είναι ευπρόσδεκτο ενώπιον του Θεού».​—1 Τιμόθεο 5:4.

Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να μην είναι απαραίτητη κάποια οικονομική υποστήριξη ή «ανταμοιβή». Μερικές χήρες έχουν επαρκείς πόρους για την κάλυψη των αναγκών τους και άλλες πληρούν τις προϋποθέσεις για να λάβουν κρατική βοήθεια, η οποία είναι διαθέσιμη σε μερικές χώρες. Όταν, όμως, κάποιες χήρες βρίσκονται σε ανάγκη, τα μέλη της οικογένειας  οφείλουν να βοηθούν. Αν μια χήρα δεν έχει στενούς συγγενείς για να της προσφέρουν υποστήριξη ή αν αυτοί οι συγγενείς δεν μπορούν να βοηθήσουν, οι Γραφές ενθαρρύνουν τους ομοπίστους της να προστρέξουν σε βοήθειά της: «Η θρησκεία που είναι καθαρή και αμόλυντη από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά και τις χήρες στη θλίψη τους».​—Ιακώβου 1:27.

Εκείνοι που ενεργούν σε αρμονία με αυτές τις Γραφικές αρχές πραγματικά “τιμούν τις χήρες”. (1 Τιμόθεο 5:3) Το να τιμούμε ένα άτομο σημαίνει, στην ουσία, να του φερόμαστε με σεβασμό. Οι άνθρωποι στους οποίους αποδίδεται τιμή νιώθουν ότι οι άλλοι τους εκτιμούν, ότι τους θεωρούν πολύτιμους και ότι σέβονται την αξιοπρέπειά τους. Δεν νιώθουν ότι τους βοηθούν απλώς και μόνο από αίσθημα καθήκοντος. Η Ρουθ, παρότι ήταν και η ίδια χήρα για κάποιο διάστημα, τιμούσε πραγματικά τη Ναομί φροντίζοντας πρόθυμα και στοργικά για την κάλυψη των υλικών και των συναισθηματικών της αναγκών. Αυτή δε η στάση της Ρουθ τής χάρισε γρήγορα πολύ καλή φήμη, με αποτέλεσμα να της πει ο μελλοντικός της σύζυγος: «Ο καθένας στην πόλη του λαού μου ξέρει ότι εσύ είσαι έξοχη γυναίκα». (Ρουθ 3:11, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Συγχρόνως, η αγάπη της Ναομί για τον Θεό, ο μη απαιτητικός χαρακτήρας της, καθώς και η βαθιά της εκτίμηση για τις προσπάθειες που κατέβαλλε η Ρουθ για χάρη της, αναμφίβολα έκαναν τη Ρουθ να χαίρεται να τη βοηθάει. Τι θαυμάσιο παράδειγμα είναι η Ναομί για τις χήρες σήμερα!

Πλησιάστε τον Θεό

Βεβαίως, τα μέλη της οικογένειας και οι φίλοι δεν μπορούν να γεμίσουν το κενό που άφησε ο θάνατος του συντρόφου. Συνεπώς, είναι σημαντικό για το άτομο που πενθεί να έρθει πολύ πιο κοντά στον “Πατέρα του τρυφερού ελέους και Θεό κάθε παρηγοριάς, ο οποίος μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη”. (2 Κορινθίους 1:3, 4) Εξετάστε το παράδειγμα της Άννας, μιας ευλαβούς χήρας που ήταν 84 χρονών τον καιρό της γέννησης του Ιησού.

Όταν πέθανε ο σύζυγος της Άννας ύστερα από εφτά μόλις χρόνια γάμου, εκείνη στράφηκε στον Ιεχωβά για παρηγοριά. «Δεν έλειπε ποτέ από το ναό, αποδίδοντας ιερή υπηρεσία νύχτα και ημέρα με νηστείες και δεήσεις». (Λουκάς 2:36, 37) Ανταποκρίθηκε ο Ιεχωβά στη θεοσεβή αφοσίωση της Άννας; Ναι! Έδειξε την αγάπη του για αυτήν με πολύ ιδιαίτερο τρόπο, αφήνοντάς την να δει το βρέφος που θα μεγάλωνε για να γίνει ο Σωτήρας του κόσμου. Πόσο συναρπαστικό και παρηγορητικό ήταν αυτό για την Άννα! Σαφώς, ένιωσε πόσο αληθινά είναι τα λόγια του εδαφίου Ψαλμός 37:4: «Να βρίσκεις εξαιρετική ευχαρίστηση στον Ιεχωβά, και αυτός θα σου δώσει τα αιτήματα της καρδιάς σου».

Ο Θεός Ενεργεί Μέσω των Συγχριστιανών Μας

Η Ιλέιν λέει: «Επί αρκετό καιρό μετά το θάνατο του Ντέιβιντ, ένιωθα έναν πόνο λες και μου έστριβαν κάποιο μαχαίρι στα πλευρά. Νόμιζα ότι επρόκειτο για δυσπεψία. Κάποια ημέρα αισθανόμουν τόσο άσχημα ώστε σκέφτηκα ότι έπρεπε να πάω στο γιατρό. Μια οξυδερκής πνευματική αδελφή και φίλη μου μού είπε ότι ίσως συνέβαλλε σε αυτό η θλίψη μου και με ενθάρρυνε να ζητήσω από τον Ιεχωβά βοήθεια και παρηγοριά. Εφάρμοσα αμέσως τη συμβουλή της και ανέπεμψα μια σιωπηλή αλλά εγκάρδια προσευχή, ζητώντας από τον Ιεχωβά να με στηρίξει στη θλίψη μου. Και εκείνος το έκανε!» Η Ιλέιν άρχισε να νιώθει καλύτερα, και ακόμη και ο σωματικός της πόνος σύντομα εξαφανίστηκε.

Οι πρεσβύτεροι, ιδιαίτερα, μπορούν να φέρονται με φιλικότητα και καλοσύνη στις θλιμμένες χήρες. Παρέχοντας τακτική πνευματική υποστήριξη και παρηγοριά με διακριτικό και οξυδερκή τρόπο, οι πρεσβύτεροι μπορούν να τις βοηθούν να παραμένουν κοντά στον Ιεχωβά παρά τις δοκιμασίες τους. Όπου χρειάζεται, οι πρεσβύτεροι μπορούν επίσης να κάνουν διευθετήσεις για υλική υποστήριξη. Τέτοιοι συμπονετικοί, οξυδερκείς πρεσβύτεροι γίνονται πραγματικά «καταφύγιο από τον άνεμο».​—Ησαΐας 32:2· Πράξεις 6:1-3.

Μόνιμη Παρηγοριά από τον Καινούριο Βασιλιά της Γης

Εκείνος τον οποίο είχε τη χαρά να δει η ηλικιωμένη Άννα πριν από δύο χιλιάδες περίπου χρόνια έχει γίνει τώρα ο Μεσσιανικός Βασιλιάς της ουράνιας Βασιλείας του Θεού. Αυτή η κυβέρνηση σύντομα θα εξαλείψει όλες τις αιτίες για θλίψη, μεταξύ αυτών και το θάνατο. Αναφορικά με αυτό, τα εδάφια Αποκάλυψη 21:3, 4 λένε: «Δείτε! Η σκηνή του Θεού είναι με τους ανθρώπους  . . . Και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει». Προσέξατε ότι αυτή η περικοπή αναφέρεται στους «ανθρώπους»; Ναι, οι άνθρωποι θα ελευθερωθούν από το θάνατο και από κάθε πένθος και κραυγή που φέρνει αυτός.

Αλλά υπάρχουν και άλλα καλά νέα! Η Γραφή υπόσχεται επίσης ανάσταση νεκρών. «Έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία θα ακούσουν τη φωνή του [Ιησού] και θα βγουν». (Ιωάννης 5:28, 29) Ακριβώς όπως ο Λάζαρος, τον οποίο ήγειρε ο Ιησούς από τους νεκρούς, αυτοί θα βγουν ως άνθρωποι, όχι ως πνευματικά πλάσματα. (Ιωάννης 11:43, 44) Όσοι θα κάνουν κατόπιν «καλά πράγματα» θα φερθούν σε ανθρώπινη τελειότητα και θα γευτούν προσωπικά την πατρική φροντίδα του Ιεχωβά, καθώς Εκείνος θα “ανοίγει το χέρι του και θα χορταίνει την επιθυμία κάθε ζωντανού πλάσματος”.​—Ψαλμός 145:16.

Όσοι έχουν χάσει κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο εξαιτίας του θανάτου και θέτουν πίστη σε αυτή τη βέβαιη ελπίδα διαπιστώνουν ότι αποτελεί πηγή μεγάλης παρηγοριάς. (1 Θεσσαλονικείς 4:13) Αν είστε λοιπόν χήρα, μην παραλείπετε να «προσεύχεστε ακατάπαυστα» για την παρηγοριά και τη βοήθεια που χρειάζεστε καθημερινά ώστε να βαστάζετε τα ποικίλα φορτία σας. (1 Θεσσαλονικείς 5:17· 1 Πέτρου 5:7) Επίσης, να αφιερώνετε χρόνο κάθε ημέρα για να διαβάζετε το Λόγο του Θεού, ώστε να μπορούν οι σκέψεις του Θεού να σας παρηγορούν. Αν τα κάνετε αυτά, θα διαπιστώσετε προσωπικά πώς μπορεί πράγματι ο Ιεχωβά, παρ’ όλες τις δοκιμασίες και τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζετε ως χήρα, να σας βοηθάει να βρίσκετε ειρήνη.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

Το να είμαστε υποβοηθητικοί σημαίνει να κρατάμε την ισορροπία ανάμεσα στο να σεβόμαστε την ιδιωτική ζωή του άλλου και στο να είμαστε διαθέσιμοι για να βοηθάμε όταν χρειάζεται

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Η ηλικιωμένη χήρα Άννα ευλογήθηκε από τον Θεό