Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Η Ανοχή των Παθημάτων από Μέρους του Θεού Τελειώνει σε Λίγο

Η Ανοχή των Παθημάτων από Μέρους του Θεού Τελειώνει σε Λίγο

Η Ανοχή των Παθημάτων από Μέρους του Θεού Τελειώνει σε Λίγο

ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ κοιτάξετε, υπάρχουν παθήματα. Μερικοί άνθρωποι τα προκαλούν στον εαυτό τους. Προσβάλλονται από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες ή υφίστανται τις συνέπειες των ναρκωτικών, της κατάχρησης αλκοόλ ή του καπνίσματος. Ή μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας λόγω κακών συνηθειών διατροφής. Ωστόσο, πολλά παθήματα οφείλονται σε παράγοντες ή γεγονότα που βρίσκονται πέρα από τον έλεγχο του μέσου ανθρώπου: πόλεμος, βία μεταξύ εθνοτήτων, έγκλημα, φτώχεια, πείνα, ασθένειες. Κάτι άλλο το οποίο οι άνθρωποι βασικά δεν μπορούν να ελέγξουν είναι τα παθήματα που σχετίζονται με τα γηρατειά και το θάνατο.

Η Αγία Γραφή μάς βεβαιώνει ότι «ο Θεός είναι αγάπη». (1 Ιωάννη 4:8) Γιατί, λοιπόν, έχει επιτρέψει ένας στοργικός Θεός να συνεχίζονται όλα αυτά τα παθήματα τόσο πολλούς αιώνες; Πότε θα διορθώσει τα πράγματα; Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, χρειάζεται να εξετάσουμε το σκοπό του Θεού για τον άνθρωπο. Έτσι θα βοηθηθούμε να κατανοήσουμε γιατί έχει επιτρέψει ο Θεός τα παθήματα καθώς και τι πρόκειται να κάνει για αυτό.

Το Δώρο της Ελεύθερης Βούλησης

Όταν ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο, δεν έφτιαξε απλώς ένα σώμα με εγκέφαλο. Επιπλέον, ο Θεός δεν δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα σαν ρομπότ χωρίς νόηση. Εμφύτευσε σε αυτούς την ικανότητα της ελεύθερης βούλησης. Αυτό αποτελούσε ένα υπέροχο δώρο, δεδομένου ότι «ο Θεός είδε καθετί που είχε κάνει, και ήταν πολύ καλό». (Γένεση 1:31) Ναι, «οι ενέργειές του είναι τέλειες». (Δευτερονόμιο 32:4) Όλοι μας εκτιμούμε αυτό το δώρο της ελεύθερης βούλησης, επειδή δεν θέλουμε να μας υπαγορεύονται όλες οι σκέψεις και οι ενέργειές μας χωρίς να έχουμε ποτέ την επιλογή για οτιδήποτε.

Εντούτοις, μήπως το υπέροχο δώρο της ελεύθερης βούλησης προοριζόταν να χρησιμοποιείται χωρίς όρια; Σε κάποιες οδηγίες που δόθηκαν στους πρώτους Χριστιανούς, ο Λόγος του Θεού απαντάει: «Να είστε ως ελεύθεροι, και εντούτοις να έχετε την ελευθερία σας, όχι ως επικάλυμμα για την κακία, αλλά ως δούλοι του Θεού». (1 Πέτρου 2:16) Για το κοινό καλό, πρέπει να υπάρχουν όρια. Γι’ αυτό, η ελεύθερη βούληση έπρεπε να ρυθμίζεται από το νόμο. Αλλιώς, θα επικρατούσε αναρχία.

Τίνος το Νόμο;

Τίνος ο νόμος θα καθόριζε τα κατάλληλα όρια ελευθερίας; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα σχετίζεται με το βασικό λόγο για τον οποίο έχει επιτρέψει ο Θεός τα παθήματα. Εφόσον ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, γνωρίζει καλύτερα σε ποιους νόμους χρειάζεται να υπακούν για το δικό τους καλό και για το καλό των άλλων. Η Γραφή το θέτει ως εξής: «Εγώ, ο Ιεχωβά, είμαι ο Θεός σου, Εκείνος που σε διδάσκει για την ωφέλειά σου, Εκείνος που σε κάνει να βαδίζεις στην οδό στην οποία πρέπει να περπατάς».—Ησαΐας 48:17.

Είναι φανερό ότι υπάρχει ένα σημαντικό σημείο: Οι άνθρωποι δεν δημιουργήθηκαν να είναι ανεξάρτητοι από τον Θεό. Εκείνος τους δημιούργησε με τέτοιον τρόπο ώστε η επιτυχία και η ευτυχία τους να εξαρτώνται από την υπακοή στους δίκαιους νόμους του. Ο προφήτης του Θεού Ιερεμίας είπε: «Γνωρίζω καλά, Ιεχωβά, ότι δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του».​—Ιερεμίας 10:23.

Ο Θεός έκανε την ανθρωπότητα να υπόκειται στους φυσικούς του νόμους, όπως είναι ο νόμος της βαρύτητας. Παρόμοια, έκανε τους ανθρώπους να υπόκεινται στους ηθικούς του νόμους, οι οποίοι είναι σχεδιασμένοι να συμβάλλουν στην ύπαρξη μιας αρμονικής κοινωνίας. Εύλογα, λοιπόν, ο Λόγος του Θεού παροτρύνει: «Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση».​—Παροιμίες 3:5.

Έτσι λοιπόν, η ανθρώπινη οικογένεια δεν θα μπορούσε ποτέ να καθοδηγείται με επιτυχία χωρίς τη διακυβέρνηση του Θεού. Προσπαθώντας να είναι ανεξάρτητοι από αυτόν, οι άνθρωποι θα επινοούσαν κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και θρησκευτικά συστήματα τα οποία θα συγκρούονταν μεταξύ τους, και “ο άνθρωπος θα εξουσίαζε τον άνθρωπο προς βλάβη του”.​—Εκκλησιαστής 8:9.

Τι Δεν Πήγε Καλά;

Ο Θεός πρόσφερε στους πρώτους μας γονείς, τον Αδάμ και την Εύα, ένα τέλειο ξεκίνημα. Διέθεταν τέλειο σώμα και μυαλό, καθώς και έναν παραδεισιακό κήπο για να κατοικούν σε αυτόν. Αν είχαν υποταχθεί στη διακυβέρνηση του Θεού, θα είχαν παραμείνει τέλειοι και ευτυχισμένοι. Με τον καιρό, θα ήταν οι γονείς μιας ολόκληρης ανθρώπινης οικογένειας, τέλειας και ευτυχισμένης, η οποία θα ζούσε σε παραδεισιακή γη. Αυτός ήταν ο σκοπός του Θεού για την ανθρώπινη φυλή.​—Γένεση 1:27-29· 2:15.

Ωστόσο, οι αρχικοί μας πρόγονοι χρησιμοποίησαν λανθασμένα την ελεύθερη βούλησή τους. Νόμισαν εσφαλμένα ότι θα μπορούσαν να έχουν επιτυχία ανεξάρτητα από τον Θεό. Με τη δική τους ελεύθερη βούληση, προχώρησαν πέρα από τα όρια των νόμων του. (Γένεση, κεφάλαιο 3) Επειδή απέρριψαν τη διακυβέρνησή του, αυτός δεν ήταν πλέον υποχρεωμένος να τους διατηρεί τέλειους. “Εκείνοι ενήργησαν καταστροφικά από μόνοι τους, δεν παρέμειναν παιδιά του και το ελάττωμα ήταν δικό τους”.​—Δευτερονόμιο 32:5.

Από τη στιγμή που παρήκουσαν τον Θεό, ο Αδάμ και η Εύα άρχισαν να εκφυλίζονται σωματικά και διανοητικά. Στον Ιεχωβά είναι η πηγή της ζωής. (Ψαλμός 36:9) Επειδή λοιπόν αποκόπηκε από τον Ιεχωβά, το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι έγινε ατελές και τελικά πέθανε. (Γένεση 3:19) Σύμφωνα με τους νόμους της γενετικής κληρονομικότητας, οι απόγονοί τους μπορούσαν να λάβουν μόνο ό,τι κατείχαν οι γονείς τους. Και τι ήταν αυτό; Ατέλεια και θάνατος. Γι’ αυτό, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μέσω ενός ανθρώπου [του Αδάμ] μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει».​—Ρωμαίους 5:12.

Το Κύριο Ζήτημα​—Η Κυριαρχία

Όταν ο Αδάμ και η Εύα στασίασαν εναντίον του Θεού, προκάλεσαν την κυριαρχία του, δηλαδή το δικαίωμά του να κυβερνάει. Ο Ιεχωβά θα μπορούσε να τους είχε καταστρέψει και να δημιουργήσει ένα άλλο ζευγάρι, αλλά αυτό δεν θα διευθετούσε το ζήτημα που είχε προκύψει: Τίνος η διακυβέρνηση είναι η σωστή και η καλύτερη για τους ανθρώπους. Αν τους δινόταν ο χρόνος να αναπτύξουν τις κοινωνίες τους σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες, οι άνθρωποι θα αποδείκνυαν πέραν πάσης αμφιβολίας αν θα μπορούσε ποτέ να έχει επιτυχία η διακυβέρνηση ανεξάρτητα από τον Θεό.

Τι μας λένε τα χιλιάδες χρόνια της ανθρώπινης ιστορίας; Όλους αυτούς τους αιώνες, οι άνθρωποι έχουν δοκιμάσει πολλά είδη κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και θρησκευτικών συστημάτων. Ωστόσο, η πονηρία και τα παθήματα συνεχίζονται. Μάλιστα, “οι πονηροί άνθρωποι έχουν προχωρήσει από το κακό στο χειρότερο”, ιδιαίτερα στην εποχή μας.​—2 Τιμόθεο 3:13.

Ο 20ός αιώνας είδε κορυφαία επιστημονικά και βιομηχανικά επιτεύγματα. Αλλά είδε επίσης τα χειρότερα παθήματα σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρώπινης φυλής. Παρά δε τα οποιαδήποτε βήματα προόδου στην ιατρική, ο νόμος του Θεού παραμένει αληθινός: Οι άνθρωποι αποχωρισμένοι από τον Θεό​—την πηγή της ζωής—​αρρωσταίνουν, γερνούν και πεθαίνουν. Πόσο ξεκάθαρα έχει αποδειχτεί ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να “κατευθύνουν τα βήματά τους”!

Επιβολή της Κυριαρχίας του Θεού

Αυτός ο τραγικός πειραματισμός με την ανεξαρτησία από τον Θεό έχει αποδείξει μια για πάντα ότι η διακυβέρνηση των ανθρώπων μακριά από αυτόν δεν μπορεί ποτέ να επιτύχει. Μόνο η διακυβέρνηση του Θεού μπορεί να φέρει ευτυχία, ενότητα, υγεία και ζωή. Επιπλέον, ο αλάνθαστος Λόγος του Ιεχωβά Θεού, η Αγία Γραφή, δείχνει ότι ζούμε «στις τελευταίες ημέρες» της ανθρώπινης διακυβέρνησης που είναι ανεξάρτητη από τον Θεό. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Η ανοχή αυτής της κατάστασης, καθώς και της πονηρίας και των παθημάτων, από μέρους του Ιεχωβά πλησιάζει στο τέλος της.

Ο Θεός θα επέμβει σύντομα στις ανθρώπινες υποθέσεις. Οι Γραφές μάς λένε: «Στις ημέρες εκείνων των βασιλιάδων [των ανθρώπινων κυβερνητικών συστημάτων που υπάρχουν τώρα], ο Θεός του ουρανού θα εγκαθιδρύσει μια βασιλεία [στον ουρανό] η οποία ποτέ δεν θα καταστραφεί. Και η βασιλεία αυτή δεν θα περάσει σε άλλον λαό [ποτέ ξανά δεν θα κυβερνήσουν οι άνθρωποι τη γη]. Θα συντρίψει και θα βάλει τέλος σε όλες αυτές τις βασιλείες [τα τωρινά κυβερνητικά συστήματα] και η ίδια θα παραμένει στους αιώνες».​—Δανιήλ 2:44.

Η δικαίωση της κυριαρχίας του Ιεχωβά Θεού μέσω της ουράνιας Βασιλείας είναι το θέμα της Γραφής. Ο Ιησούς έκανε αυτό το θέμα κύρια διδασκαλία του και είπε: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος».​—Ματθαίος 24:14.

Όταν η διακυβέρνηση του Θεού αντικαταστήσει την ανθρώπινη, ποιοι θα επιζήσουν και ποιοι όχι; Τα εδάφια Παροιμίες 2:21, 22 μας βεβαιώνουν: «Οι ευθείς [οι οποίοι υποστηρίζουν τη διακυβέρνηση του Θεού] θα κατοικήσουν στη γη και οι άμεμπτοι θα απομείνουν σε αυτήν. Όσο για τους πονηρούς [οι οποίοι δεν υποστηρίζουν τη διακυβέρνηση του Θεού], αυτοί θα εκκοπούν από τη γη». Ο θεόπνευστος ψαλμωδός έψαλε: «Λίγο ακόμη και ο πονηρός δεν θα υπάρχει πια . . . Οι πράοι όμως θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης. Οι δίκαιοι θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα κατοικούν για πάντα σε αυτήν».​—Ψαλμός 37:10, 11, 29.

Ένας Θαυμάσιος Νέος Κόσμος

Υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού, αυτοί που θα επιβιώσουν από το τέλος του τωρινού συστήματος πραγμάτων θα εισέλθουν σε μια γη απαλλαγμένη από την πονηρία και τα παθήματα. Θα παρασχεθούν θεόδοτες οδηγίες για την ανθρωπότητα, και με τον καιρό «η γη θα γεμίσει από τη γνώση του Ιεχωβά όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα». (Ησαΐας 11:9) Αυτή η εποικοδομητική, θετική διδασκαλία θα έχει ως αποτέλεσμα μια πραγματικά ειρηνική, αρμονική ανθρώπινη κοινωνία. Γι’ αυτό, δεν θα υπάρχουν πλέον πόλεμοι, φόνοι, βία, βιασμοί, κλοπές ή οποιαδήποτε άλλα εγκλήματα.

Θαυμαστά ευεργετήματα για την υγεία θα χορηγηθούν άφθονα στους υπάκουους ανθρώπους που θα ζουν στο νέο κόσμο του Θεού. Θα εξαλειφθούν όλες οι άσχημες συνέπειες του στασιασμού εναντίον της διακυβέρνησης του Θεού. Η ατέλεια, οι αρρώστιες, τα γηρατειά και ο θάνατος θα ανήκουν στο παρελθόν. Η Γραφή μάς διαβεβαιώνει: «Κανένας κάτοικος δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”». Επιπλέον, οι Γραφές υπόσχονται: «Εκείνον τον καιρό τα μάτια των τυφλών θα ανοιχτούν και τα αφτιά των κουφών θα πάψουν να είναι κλειστά. Εκείνον τον καιρό ο κουτσός θα σκαρφαλώνει σαν το ελάφι και η γλώσσα του άλαλου θα βγάζει κραυγές ευφροσύνης». (Ησαΐας 33:24· 35:5, 6) Πόσο συναρπαστικό θα είναι να σφύζουμε από υγεία κάθε ημέρα​—για πάντα!

Υπό τη στοργική καθοδήγηση του Θεού, οι κάτοικοι εκείνου του νέου κόσμου θα χρησιμοποιήσουν τις δυνάμεις και τις ικανότητές τους για να φτιάξουν έναν παγγήινο παράδεισο. Η φτώχεια, η πείνα και η έλλειψη στέγης θα παρέλθουν για πάντα, διότι η προφητεία του Ησαΐα δηλώνει: «Θα χτίσουν σπίτια και θα κατοικήσουν· θα φυτέψουν αμπέλια και θα φάνε τον καρπό τους. Δεν θα χτίζουν αυτοί και άλλος να κατοικεί· δεν θα φυτεύουν αυτοί και άλλος να τρώει». (Ησαΐας 65:21, 22) Πράγματι, «θα κάθονται ο καθένας κάτω από το κλήμα του και κάτω από τη συκιά του, και δεν θα υπάρχει κανείς που να τους κάνει να τρέμουν».​—Μιχαίας 4:4.

Η γη θα ανταποκρίνεται στη στοργική φροντίδα του Θεού και των υπάκουων ανθρώπων. Έχουμε τις ακόλουθες Γραφικές διαβεβαιώσεις: «Η έρημος και η άνυδρη περιοχή θα νιώσουν αγαλλίαση, και η έρημη πεδιάδα θα χαρεί και θα ανθίσει σαν το σαφράνι. . . . Στην έρημο θα αναβλύσουν νερά, και χείμαρροι στην έρημη πεδιάδα». (Ησαΐας 35:1, 6) «Θα υπάρχει πληθώρα σιτηρών στη γη· στην κορυφή των βουνών θα υπάρχει υπεραφθονία».​—Ψαλμός 72:16.

Τι θα λεχθεί για τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν πεθάνει; Όσοι είναι στη μνήμη του Θεού θα επιστρέψουν στη ζωή, διότι «πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων». (Πράξεις 24:15) Ναι, οι νεκροί θα επανέλθουν στη ζωή. Θα διδαχτούν τις θαυμάσιες αλήθειες σχετικά με τη διακυβέρνηση του Θεού και θα τους δοθεί η ευκαιρία να ζήσουν για πάντα στον Παράδεισο.​—Ιωάννης 5:28, 29.

Με αυτά τα μέσα, ο Ιεχωβά Θεός θα αντιστρέψει πλήρως τη φρικτή κατάσταση των παθημάτων, των ασθενειών και του θανάτου, η οποία κρατάει παγιδευμένη την ανθρωπότητα στη λαβή της χιλιάδες χρόνια. Δεν θα υπάρχουν πια ασθένειες! Ούτε αναπηρίες! Ούτε θάνατος! Ο Θεός «θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά [θα] έχουν παρέλθει».​—Αποκάλυψη 21:3, 4.

Έτσι θα τερματίσει ο Θεός τα παθήματα. Θα καταστρέψει αυτόν το διεφθαρμένο κόσμο και θα φέρει ένα εντελώς νέο σύστημα πραγμάτων στο οποίο “θα κατοικεί δικαιοσύνη”. (2 Πέτρου 3:13) Τι καλά νέα είναι αυτά! Χρειαζόμαστε απεγνωσμένα αυτόν το νέο κόσμο. Και δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ για να τον δούμε. Από την εκπλήρωση των Γραφικών προφητειών, γνωρίζουμε ότι ο νέος κόσμος βρίσκεται επί θύραις και ότι η ανοχή των παθημάτων από μέρους του Θεού τελειώνει σε λίγο.​—Ματθαίος 24:3-14.

[Πλαίσιο στη σελίδα 8]

Η Αποτυχία της Ανθρώπινης Διακυβέρνησης

Σχετικά με την ανθρώπινη διακυβέρνηση, ο Γερμανός πρώην Καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ δήλωσε: «Εμείς οι άνθρωποι . . . ανέκαθεν κυβερνούσαμε τον κόσμο μόνο μερικώς και τις περισσότερες φορές πολύ άσχημα. . . . Ποτέ δεν τον έχουμε κυβερνήσει με πλήρη ειρήνη». Η Έκθεση για την Παγκόσμια Ανάπτυξη​—1999 (Human Development Report 1999) παρατήρησε: «Όλες οι χώρες αναφέρουν διάβρωση στην κοινωνική τους δομή, με κοινωνικές αναταραχές, περισσότερο έγκλημα, περισσότερη βία στο σπίτι. . . . Οι παγκόσμιες απειλές αυξάνονται, ξεπερνώντας τις δυνατότητες που έχουν τα έθνη να τις αναχαιτίσουν και υπερνικώντας τις διεθνείς αντιδράσεις».

[Εικόνες στη σελίδα 8]

«Θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης».​—Ψαλμός 37:11

[Ευχαριστίες για την προσφορά των εικόνων στη σελίδα 5]

Τρίτη από επάνω, μητέρα και παιδί: FAO photo/​B. Imevbore· κάτω, έκρηξη: U.S. National Archives photo