Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Γευτείτε τη Χαρά τού να Δίνετε!

Γευτείτε τη Χαρά τού να Δίνετε!

Γευτείτε τη Χαρά τού να Δίνετε!

«Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει».​—ΠΡΑΞΕΙΣ 20:35.

1. Πώς δείχνει έμπρακτα ο Ιεχωβά ότι υπάρχει χαρά στο να δίνει κανείς;

 Η ΧΑΡΑ που φέρνει η γνώση της αλήθειας και οι συνακόλουθες ευλογίες είναι πολύτιμα δώρα από τον Θεό. Εκείνοι που έχουν γνωρίσει τον Ιεχωβά έχουν πολλούς λόγους για να χαίρονται. Αλλά μολονότι χαιρόμαστε όταν παίρνουμε ένα δώρο, χαιρόμαστε επίσης και όταν προσφέρουμε κάποιο δώρο. Ο Ιεχωβά είναι ο Δότης “κάθε καλού δώρου και κάθε τέλειου δωρήματος”, και επίσης είναι “ο ευτυχισμένος Θεός”. (Ιακώβου 1:17· 1 Τιμόθεο 1:11) Αυτός μεταδίδει υγιείς διδασκαλίες σε όλους όσους θέλουν να ακούν και χαίρεται με την υπακοή εκείνων τους οποίους διδάσκει, όπως χαίρονται οι γονείς όταν τα παιδιά τους ανταποκρίνονται στη στοργική εκπαίδευση.​—Παροιμίες 27:11.

2. (α) Τι είπε ο Ιησούς όσον αφορά το να δίνει κανείς; (β) Ποια ευτυχία νιώθουμε όταν διδάσκουμε σε άλλους την αλήθεια της Γραφής;

2 Παρόμοια, όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, χαιρόταν να βλέπει τους ανθρώπους να ανταποκρίνονται θετικά στη διδασκαλία του. Ο απόστολος Παύλος ανέφερε ότι ο Ιησούς είπε: «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει». (Πράξεις 20:35) Η ευτυχία που νιώθουμε όταν διδάσκουμε σε άλλους την αλήθεια της Γραφής δεν συνίσταται απλώς στο ότι έχουμε την ικανοποίηση πως κάνουμε κάποιον να συμφωνήσει με τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις. Πολύ σημαντικότερο είναι το ότι έχουμε τη χαρά να γνωρίζουμε πως δίνουμε κάτι που έχει γνήσια και διαρκή αξία. Δίνοντας πνευματικά δώρα, μπορούμε να βοηθάμε τους ανθρώπους να ωφελούνται και τώρα και σε όλη την αιωνιότητα.​—1 Τιμόθεο 4:8.

Το να Δίνουμε Φέρνει Χαρά

3. (α) Πώς εξέφρασαν οι απόστολοι Παύλος και Ιωάννης τη χαρά που αντλούσαν προσφέροντας πνευματική βοήθεια σε άλλους; (β) Γιατί αποτελεί έκφραση αγάπης η μετάδοση της Γραφικής αλήθειας στα παιδιά μας;

3 Ναι, όπως χαίρονται ο Ιεχωβά και ο Ιησούς προσφέροντας πνευματικά δώρα, έτσι αισθάνονται και οι Χριστιανοί. Ο απόστολος Παύλος χαιρόταν καθώς γνώριζε ότι είχε βοηθήσει και άλλους να μάθουν την αλήθεια του Λόγου του Θεού. Στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης έγραψε: «Ποια είναι η ελπίδα μας ή η χαρά μας ή το στεφάνι της αγαλλίασής μας​—δεν είστε στην πραγματικότητα εσείς;—​ενώπιον του Κυρίου μας Ιησού στην παρουσία του; Εσείς είστε σίγουρα η δόξα και η χαρά μας». (1 Θεσσαλονικείς 2:19, 20) Παρόμοια, ο απόστολος Ιωάννης, αναφερόμενος στα πνευματικά του παιδιά, έγραψε: «Τίποτα δεν μου δίνει μεγαλύτερη αιτία για ευγνωμοσύνη από ό,τι αυτά τα πράγματα, από το να ακούω ότι τα παιδιά μου περπατούν στην αλήθεια». (3 Ιωάννη 4) Σκεφτείτε, επίσης, τη χαρά που αισθανόμαστε βοηθώντας τα παιδιά μας να γίνουν πνευματικά μας παιδιά! Η ανατροφή παιδιών με «τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά» αποτελεί έκφραση αγάπης από μέρους των γονέων. (Εφεσίους 6:4) Οι γονείς δείχνουν με αυτόν τον τρόπο ότι ενδιαφέρονται για την αιώνια ευημερία των παιδιών τους. Όταν αυτά ανταποκρίνονται, οι γονείς νιώθουν μεγάλη χαρά και ικανοποίηση.

4. Ποια εμπειρία δείχνει τη χαρά που νιώθει κάποιος όταν δίνει πνευματικά δώρα;

4 Η Ντελ είναι ολοχρόνια σκαπάνισσα και μητέρα πέντε παιδιών. Η ίδια λέει: «Μπορώ να νιώσω πολύ καλά το νόημα των λόγων του αποστόλου Ιωάννη επειδή είμαι εξαιρετικά ευγνώμων για το ότι τέσσερα από τα παιδιά μου “περπατούν στην αλήθεια”. Γνωρίζω ότι ο Ιεχωβά λαβαίνει τιμή και δόξα όταν οι οικογένειες είναι ενωμένες στην αληθινή λατρεία, και έτσι αισθάνομαι βαθιά ικανοποίηση καθώς βλέπω την ευλογία του στις προσπάθειες που καταβάλλω για να ενσταλάζω την αλήθεια στα παιδιά μου. Η υπέροχη προοπτική της ατέλειωτης ζωής στον Παράδεισο μαζί με την οικογένειά μου με γεμίζει ελπίδα και με υποκινεί να υπομένω παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια». Δυστυχώς, μια από τις κόρες της Ντελ αποκόπηκε από την εκκλησία επειδή ακολούθησε αντιχριστιανική πορεία. Εντούτοις, η Ντελ προσπαθεί σκληρά να διατηρεί θετική στάση. «Ελπίζω ότι κάποια ημέρα η κόρη μου θα επιστρέψει ταπεινά και ειλικρινά στον Ιεχωβά», λέει. «Ωστόσο, ευχαριστώ τον Θεό για το ότι τα περισσότερα από τα παιδιά μου συνεχίζουν να τον υπηρετούν πιστά. Η χαρά που αισθάνομαι έχει αποτελέσει πραγματική πηγή δύναμης για εμένα».​—Νεεμίας 8:10.

Κάνοντας Παντοτινούς Φίλους

5. Καθώς δίνουμε από τον εαυτό μας στο έργο μαθήτευσης, ποια γνώση μάς φέρνει ικανοποίηση;

5 Ο Ιησούς έδωσε στους ακολούθους του την οδηγία να κάνουν Χριστιανούς μαθητές και να τους διδάξουν για τον Ιεχωβά και τις απαιτήσεις του. (Ματθαίος 28:19, 20) Τόσο ο Ιεχωβά όσο και ο Ιησούς βοηθούν ανιδιοτελώς τους ανθρώπους να μάθουν την οδό της αλήθειας. Επομένως, καθώς δίνουμε από τον εαυτό μας στο έργο μαθήτευσης, νιώθουμε ικανοποίηση γνωρίζοντας ότι μιμούμαστε το παράδειγμα του Ιεχωβά και του Ιησού, όπως έκαναν οι πρώτοι Χριστιανοί. (1 Κορινθίους 11:1) Όταν συνεργαζόμαστε έτσι με τον Παντοδύναμο Θεό και τον αγαπητό του Γιο, η ζωή μας αποκτάει πραγματικό νόημα. Τι ευλογία είναι να συγκαταλεγόμαστε ανάμεσα στους «συνεργάτες» του Θεού! (1 Κορινθίους 3:9) Και δεν είναι συναρπαστικό το ότι ακόμη και άγγελοι συμμετέχουν σε αυτή τη δραστηριότητα που αφορά το κήρυγμα των καλών νέων;​—Αποκάλυψη 14:6, 7.

6. Καθώς δίνουμε πνευματικά δώρα, ποιοι γίνονται φίλοι μας;

6 Στην πραγματικότητα, δίνοντας σε άλλους πνευματικά δώρα, μπορούμε να γίνουμε κάτι παραπάνω από συνεργάτες του Θεού​—μπορούμε να εισέλθουμε σε μια παντοτινή φιλία μαζί του. Λόγω της πίστης του, ο Αβραάμ αποκλήθηκε φίλος του Ιεχωβά. (Ιακώβου 2:23) Καθώς αγωνιζόμαστε να κάνουμε το θέλημα του Θεού, μπορούμε και εμείς να γίνουμε φίλοι του Θεού. Αν το κάνουμε αυτό, γινόμαστε επίσης φίλοι του Ιησού. Εκείνος είπε στους μαθητές του: «Σας αποκάλεσα φίλους, επειδή όλα όσα έχω ακούσει από τον Πατέρα μου σας τα έχω γνωστοποιήσει». (Ιωάννης 15:15) Πολλοί χαίρονται να θεωρούνται φίλοι ισχυρών ή υψηλά ιστάμενων ανθρώπων, αλλά εμείς μπορούμε να θεωρηθούμε φίλοι των δύο μεγαλύτερων προσωπικοτήτων σε όλο το σύμπαν!

7. (α) Πώς βρήκε κάποια γυναίκα μια αληθινή φίλη; (β) Είχατε εσείς κάποια παρόμοια εμπειρία;

7 Επιπλέον, όταν βοηθάμε άλλους να γνωρίσουν τον Θεό, γίνονται και αυτοί φίλοι μας, πράγμα που μας φέρνει ιδιαίτερη ευτυχία. Η Τζόαν, η οποία ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες, άρχισε να μελετάει τη Γραφή με μια γυναίκα ονόματι Θέλμα. Μολονότι η οικογένεια της Θέλμα εναντιώθηκε στη μελέτη της, εκείνη εγκαρτέρησε και βαφτίστηκε έναν χρόνο αργότερα. Η Τζόαν έγραψε: «Η συναναστροφή μας δεν τέλειωσε εκεί. Απεναντίας, εξελίχθηκε σε φιλία η οποία διαρκεί εδώ και 35 περίπου χρόνια. Πολλές φορές πηγαίναμε μαζί στη διακονία και στις συνελεύσεις. Τελικά, εγώ μετακόμισα σε ένα άλλο μέρος 800 χιλιόμετρα μακριά. Ωστόσο, η Θέλμα εξακολουθεί να μου στέλνει γράμματα που ξεχειλίζουν από στοργή και θέρμη, λέγοντάς μου ότι με σκέφτεται με αγάπη και ευχαριστώντας με που είμαι για εκείνη φίλη και παράδειγμα καθώς και για το ότι της δίδαξα την αλήθεια από τη Γραφή. Το να έχω μια τόσο στενή και αγαπητή φίλη είναι υπέροχη ανταμοιβή για την προσπάθεια που κατέβαλα ώστε να τη βοηθήσω να μάθει για τον Ιεχωβά».

8. Ποια θετική στάση θα μας βοηθάει στη διακονία;

8 Η προοπτική τού να βρούμε κάποιο άτομο που θέλει να γνωρίσει την αλήθεια μπορεί να μας βοηθήσει να υπομείνουμε ακόμη και όταν πολλοί από τους ανθρώπους που συναντάμε δείχνουν λίγο ή καθόλου ενδιαφέρον για το Λόγο του Ιεχωβά. Αυτή η απάθεια μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για την πίστη και την υπομονή μας. Εντούτοις, η θετική στάση θα μας βοηθάει. Ο Φαούστο, ο οποίος κατάγεται από τη Γουατεμάλα, είπε: «Όταν δίνω μαρτυρία σε άλλους, σκέφτομαι πόσο ωραία θα ήταν αν το άτομο στο οποίο μιλώ γινόταν πνευματικός αδελφός ή αδελφή. Συλλογίζομαι ότι τουλάχιστον ένα άτομο που θα συναντήσω μπορεί τελικά να δεχτεί την αλήθεια του Λόγου του Θεού. Αυτή η σκέψη με βοηθάει να συνεχίζω και μου φέρνει πραγματική χαρά».

Συσσωρεύοντας Θησαυρούς στον Ουρανό

9. Τι είπε ο Ιησούς για τη συσσώρευση θησαυρών στον ουρανό, και τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από αυτό;

9 Η μαθήτευση, είτε των παιδιών μας είτε άλλων ατόμων, δεν είναι πάντοτε εύκολη. Μπορεί να απαιτήσει χρόνο, υπομονή και εγκαρτέρηση. Να θυμάστε, όμως, ότι πολλοί είναι διατεθειμένοι να εργαστούν σκληρά για να συσσωρεύσουν άφθονα υλικά πράγματα, τα οποία συνήθως δεν τους φέρνουν χαρά ούτε και διαρκούν για πάντα. Ο Ιησούς είπε στους ακροατές του ότι ήταν καλύτερο να εργάζονται για πνευματικά πράγματα: «Μη συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς πάνω στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά καταστρέφουν και όπου κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και κλέβουν. Απεναντίας, να συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά καταστρέφουν και όπου κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις ούτε κλέβουν». (Ματθαίος 6:19, 20) Με την επιδίωξη πνευματικών στόχων​—οι οποίοι περιλαμβάνουν και τη συμμετοχή στο σπουδαίο έργο της μαθήτευσης—​μπορούμε να νιώθουμε ικανοποίηση γνωρίζοντας ότι κάνουμε το θέλημα του Θεού και ότι εκείνος θα μας ανταμείψει. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του».​—Εβραίους 6:10.

10. (α) Γιατί είχε ο Ιησούς πνευματικούς θησαυρούς; (β) Πώς έδωσε ο Ιησούς από τον εαυτό του, και με ποιο μεγάλο όφελος για άλλους;

10 Αν προσπαθούμε με επιμέλεια να κάνουμε μαθητές, συσσωρεύουμε για τον εαυτό μας «θησαυρούς στον ουρανό», σε αρμονία με τα λόγια του Ιησού. Από αυτό αντλούμε τη χαρά που νιώθει κανείς όταν λαβαίνει. Αν δίνουμε με ανιδιοτέλεια, τελικά πλουτίζουμε εμείς οι ίδιοι. Ο Ιησούς είχε υπηρετήσει πιστά τον Ιεχωβά επί δισεκατομμύρια χρόνια. Σκεφτείτε τους θησαυρούς που είχε συσσωρεύσει στον ουρανό! Εντούτοις, ο Ιησούς δεν επιζητούσε τα δικά του συμφέροντα. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «[Ο Ιησούς] έδωσε τον εαυτό του για τις αμαρτίες μας ώστε να μας ελευθερώσει από το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και Πατέρα μας». (Γαλάτες 1:4) Ο Ιησούς, όχι μόνο έδινε ανιδιοτελώς από τον εαυτό του στη διακονία του, αλλά έδωσε και την ίδια του τη ζωή ως λύτρο ώστε να έχουν άλλοι την ευκαιρία να συσσωρεύουν θησαυρούς στον ουρανό.

11. Γιατί είναι καλύτερα τα πνευματικά δώρα από τα υλικά;

11 Διδάσκοντας τους ανθρώπους για τον Θεό, τους βοηθάμε να διακρίνουν πώς μπορούν και εκείνοι να συσσωρεύουν άφθαρτους πνευματικούς θησαυρούς. Ποιο μεγαλύτερο δώρο θα μπορούσατε να προσφέρετε; Αν δώσετε σε κάποιον φίλο σας ένα ακριβό ρολόι, ένα αυτοκίνητο ή ακόμη και ένα σπίτι, αυτός ο φίλος πιθανώς θα είναι ευγνώμων και ευτυχής, και εσείς θα είστε χαρούμενοι επειδή δώσατε αυτό το δώρο. Ποια θα είναι όμως η κατάσταση του δώρου σε 20 χρόνια; Σε 200 χρόνια; Σε 2.000 χρόνια; Από την άλλη μεριά, αν δώσετε από τον εαυτό σας για να βοηθήσετε κάποιον να υπηρετεί τον Ιεχωβά, εκείνος θα μπορεί να ωφελείται από αυτό το δώρο για πάντα.

Αναζητώντας Εκείνους που Θέλουν την Αλήθεια

12. Πώς έχουν δώσει πολλοί από τον εαυτό τους για να προσφέρουν σε άλλους πνευματική βοήθεια;

12 Για να απολαμβάνουν τη χαρά τού να δίνουν πνευματικά δώρα, τα μέλη του λαού του Ιεχωβά έχουν φτάσει ως τα πέρατα της γης. Χιλιάδες έχουν αφήσει το σπίτι τους και την οικογένειά τους για να αναλάβουν την ιεραποστολική υπηρεσία σε χώρες όπου χρειάστηκε να προσαρμοστούν σε καινούριες γλώσσες και πολιτισμούς. Άλλοι μετακόμισαν σε κάποια μέρη μέσα στην ίδια τους τη χώρα όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας. Κάποιοι άλλοι έμαθαν μια ξένη γλώσσα, πράγμα που τους έδωσε νέες ευκαιρίες για να κηρύττουν στην περιοχή τους σε πληθυσμούς μεταναστών. Λόγου χάρη, ένα ζευγάρι στο Νιου Τζέρσι των ΗΠΑ, αφού ανέθρεψαν δύο παιδιά τα οποία υπηρετούν τώρα στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, άρχισαν να κάνουν σκαπανικό και έμαθαν την κινεζική. Σε μια περίοδο τριών ετών, διεξήγαγαν Γραφικές μελέτες με 74 κινεζόφωνους φοιτητές ενός κοντινού κολεγίου. Μπορείτε εσείς να επεκτείνετε τη διακονία σας με κάποιον τρόπο ώστε να βρίσκετε περισσότερη χαρά στο έργο μαθήτευσης;

13. Τι θα μπορούσατε να κάνετε αν θέλετε να έχετε πιο καρποφόρα διακονία;

13 Ίσως λαχταράτε να αποκτήσετε μια Γραφική μελέτη αλλά δεν το έχετε καταφέρει. Σε μερικές χώρες είναι δύσκολο να βρεθούν ενδιαφερόμενα άτομα. Οι άνθρωποι που συναντάτε μπορεί να μη δείχνουν ενδιαφέρον για τη Γραφή. Αν συμβαίνει αυτό, ίσως μπορείτε να αναφέρετε συχνότερα την επιθυμία σας στις προσευχές σας, γνωρίζοντας ότι τόσο ο Ιεχωβά όσο και ο Ιησούς Χριστός ενδιαφέρονται ένθερμα για το έργο και μπορεί να σας οδηγήσουν σε κάποιο προβατοειδές άτομο. Να ζητάτε εισηγήσεις από μέλη της εκκλησίας σας που είναι πιο έμπειρα ή των οποίων η διακονία είναι πιο καρποφόρα. Να αξιοποιείτε την εκπαίδευση και τις εισηγήσεις που παρέχονται στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Να ωφελείστε από τις συμβουλές των περιοδευόντων επισκόπων και των συζύγων τους. Πάνω από όλα, ποτέ μην παραιτείστε. Ο σοφός άντρας έγραψε: «Το πρωί σπείρε το σπόρο σου και ως το βράδυ ας μην αναπαυτεί το χέρι σου· γιατί δεν ξέρεις πού θα πετύχει αυτό». (Εκκλησιαστής 11:6) Στο μεταξύ, να θυμάστε πιστούς ανθρώπους σαν τον Νώε και τον Ιερεμία. Μολονότι πολύ λίγοι ανταποκρίθηκαν θετικά στο κήρυγμά τους, η διακονία τους ήταν επιτυχής. Πάνω από όλα, ευαρέστησε τον Ιεχωβά.

Κάνοντας το Καλύτερο που Μπορείτε

14. Πώς θεωρεί ο Ιεχωβά όσους έχουν γεράσει στην υπηρεσία του;

14 Οι περιστάσεις σας ίσως να μη σας επιτρέπουν να κάνετε όσα θα θέλατε στη διακονία. Λόγου χάρη, τα γηρατειά ίσως να περιορίζουν τα όσα μπορείτε να κάνετε στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ωστόσο, να θυμάστε τι έγραψε ο σοφός άντρας: «Τα γκρίζα μαλλιά είναι στεφάνι ωραιότητας όταν βρίσκονται στην οδό της δικαιοσύνης». (Παροιμίες 16:31) Για τον Ιεχωβά, η ζωή που δαπανάται στην υπηρεσία του είναι ωραία. Επίσης, οι Γραφές λένε: «Και μέχρι τα γηρατειά κάποιου εγώ [ο Ιεχωβά] είμαι ο Ίδιος· και ως τον καιρό των γκρίζων μαλλιών του εγώ θα εξακολουθήσω να βαστάζω. Εγώ θα ενεργήσω οπωσδήποτε, για να σηκώσω και να βαστάξω και να παράσχω διαφυγή». (Ησαΐας 46:4) Ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας υπόσχεται να ενισχύει και να στηρίζει τους οσίους του.

15. Πιστεύετε ότι ο Ιεχωβά κατανοεί τις περιστάσεις σας; Γιατί;

15 Ίσως να παλεύετε με κάποια αρρώστια, με την εναντίωση από το μη ομόπιστο σύντροφό σας, με βαριές οικογενειακές ευθύνες ή με κάποιο άλλο δύσκολο πρόβλημα. Ο Ιεχωβά αναγνωρίζει τους περιορισμούς μας και τις περιστάσεις μας και μας αγαπάει επειδή καταβάλλουμε ειλικρινείς προσπάθειες για να τον υπηρετούμε. Κάτι τέτοιο αληθεύει ακόμη και όταν αυτό που κάνουμε μπορεί να είναι λιγότερο από ό,τι κάνουν άλλοι. (Γαλάτες 6:4) Ο Ιεχωβά γνωρίζει πως είμαστε ατελείς και έχει ρεαλιστικές προσδοκίες από εμάς. (Ψαλμός 147:11) Αν κάνουμε το καλύτερο δυνατόν, μπορούμε να νιώθουμε βέβαιοι ότι είμαστε πολύτιμοι στα μάτια του Θεού και ότι εκείνος δεν θα ξεχάσει τις πράξεις της πίστης μας.​—Λουκάς 21:1-4.

16. Με ποιον τρόπο συμμετέχει ολόκληρη η εκκλησία στη μαθήτευση ενός ατόμου;

16 Να θυμάστε επίσης ότι το έργο μαθήτευσης είναι συλλογική προσπάθεια. Κανένας δεν κάνει μόνος του κάποιον μαθητή, όπως και μία σταγόνα βροχής δεν τρέφει μόνη της ένα φυτό. Είναι αλήθεια ότι κάποιος Μάρτυρας μπορεί να εντοπίσει ένα ενδιαφερόμενο άτομο και να διεξαγάγει μια Γραφική μελέτη. Από τη στιγμή όμως που αυτό το καινούριο άτομο θα έρθει στην Αίθουσα Βασιλείας, ολόκληρη η εκκλησία το βοηθάει να αναγνωρίσει την αλήθεια. Η θέρμη της αδελφότητας δείχνει την επιρροή του πνεύματος του Θεού. (1 Κορινθίους 14:24, 25) Τα παιδιά και οι έφηβοι κάνουν ενδιαφέροντα σχόλια, δείχνοντας στο καινούριο άτομο ότι οι νέοι μας διαφέρουν από τους νεαρούς του κόσμου. Οι ασθενείς, οι ανήμποροι και οι ηλικιωμένοι στην εκκλησία διδάσκουν τα καινούρια άτομα τι σημαίνει υπομονή. Ανεξάρτητα από την ηλικία ή τους περιορισμούς μας, όλοι παίζουμε σημαντικό ρόλο στην υποβοήθηση των καινούριων ατόμων καθώς η αγάπη τους για την αλήθεια της Γραφής γίνεται βαθύτερη και προοδεύουν προς το βάφτισμα. Κάθε ώρα που δαπανάμε στη διακονία, κάθε επανεπίσκεψη, κάθε συζήτηση με ένα ενδιαφερόμενο άτομο στην Αίθουσα Βασιλείας μπορεί να φαίνεται ασήμαντη αυτή καθαυτή, αλλά αποτελεί μέρος του τεράστιου έργου που επιτελεί ο Ιεχωβά.

17, 18. (α) Εκτός από τη συμμετοχή στο έργο μαθήτευσης, πώς μπορούμε να γευτούμε τη χαρά τού να δίνουμε; (β) Όταν γευόμαστε τη χαρά τού να δίνουμε, ποιον μιμούμαστε;

17 Ασφαλώς, εκτός από τη συμμετοχή στο σπουδαίο έργο μαθήτευσης, ως Χριστιανοί απολαμβάνουμε επίσης χαρά όταν δίνουμε και με άλλους τρόπους. Μπορούμε να ξεχωρίζουμε κάποια χρήματα προκειμένου να συνεισφέρουμε για την υποστήριξη της αγνής λατρείας και για την παροχή βοήθειας σε όσους έχουν ανάγκη. (Λουκάς 16:9· 1 Κορινθίους 16:1, 2) Μπορούμε να αναζητούμε ευκαιρίες για να δείχνουμε φιλοξενία. (Ρωμαίους 12:13) Μπορούμε να αγωνιζόμαστε για να «εργαζόμαστε το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους είμαστε συγγενείς στην πίστη». (Γαλάτες 6:10) Μπορούμε δε να δίνουμε σε άλλους με απλούς αλλά σημαντικούς τρόπους​—μια επιστολή, ένα τηλεφώνημα, ένα δώρο, λίγη βοήθεια, έναν ενθαρρυντικό λόγο.

18 Δίνοντας, δείχνουμε ότι μιμούμαστε τον ουράνιο Πατέρα μας. Επίσης εκδηλώνουμε την αδελφική μας αγάπη, που είναι το διακριτικό γνώρισμα των αληθινών Χριστιανών. (Ιωάννης 13:35) Το να θυμόμαστε αυτά τα πράγματα μπορεί να μας βοηθάει να γευόμαστε τη χαρά τού να δίνουμε.

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

• Πώς έχουν θέσει ο Ιεχωβά και ο Ιησούς το παράδειγμα δίνοντας πνευματικά δώρα;

• Πώς μπορούμε να κάνουμε παντοτινούς φίλους;

• Ποιες ενέργειες μπορούμε να κάνουμε για να γίνει η διακονία μας πιο επιτυχής;

• Πώς μπορούν όλοι στην εκκλησία να γευτούν τη χαρά τού να δίνουν;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 13]

Όταν τα παιδιά ανταποκρίνονται στην εκπαίδευση, οι γονείς νιώθουν μεγάλη χαρά και ικανοποίηση

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Κάνοντας μαθητές, μπορούμε να αποκτήσουμε πραγματικούς φίλους

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Ο Ιεχωβά μάς βαστάζει στη διάρκεια των γηρατειών

[Εικόνες στη σελίδα 17]

Με απλούς αλλά σημαντικούς τρόπους, δίνουμε και βρίσκουμε χαρά