“Οι Ευλογίες Είναι για τον Δίκαιο”

«ΝΕΟΣ ήμουν και γέρασα, και όμως δεν είδα δίκαιο εγκαταλειμμένο ούτε κάποιον απόγονό του να ζητάει ψωμί», είπε ο ψαλμωδός Δαβίδ στα γηρατειά του. (Ψαλμός 37:25) Ο Ιεχωβά Θεός αγαπάει τους δικαίους και τους φροντίζει στοργικά. Στο Λόγο του, την Αγία Γραφή, προτρέπει τους αληθινούς λάτρεις του να εκζητούν δικαιοσύνη.​—Σοφονίας 2:3.

Δικαιοσύνη σημαίνει το να είναι κάποιος σωστός ενώπιον του Θεού υπακούοντας στους κανόνες του σχετικά με το καλό και το κακό. Ενθαρρύνοντάς μας να συμμορφωνόμαστε με το θέλημα του Θεού, το 10ο κεφάλαιο του Γραφικού βιβλίου των Παροιμιών στρέφει την προσοχή στις πλούσιες πνευματικές ευλογίες που απολαμβάνουν όσοι το κάνουν αυτό. Μεταξύ αυτών των ευλογιών είναι η αφθονία θρεπτικής πνευματικής τροφής, ένα ανταμειφτικό και ικανοποιητικό έργο, καθώς και η καλή σχέση με τον Θεό και τους ανθρώπους. Ας κάνουμε, λοιπόν, μερικές σκέψεις γύρω από τα εδάφια Παροιμίες 10:1-14.

Ένα Καλό Κίνητρο

Τα εναρκτήρια λόγια του κεφαλαίου δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ως προς την ταυτότητα του συγγραφέα του επόμενου τμήματος του βιβλίου των Παροιμιών. Εκεί διαβάζουμε: «Παροιμίες του Σολομώντα». Προσδιορίζοντας ένα καλό κίνητρο για να ακολουθεί κάποιος την ορθή πορεία, ο Βασιλιάς Σολομών του αρχαίου Ισραήλ λέει: «Ο σοφός γιος κάνει τον πατέρα του να χαίρεται και ο άφρονας γιος είναι η λύπη της μητέρας του».​—Παροιμίες 10:1.

Πόση λύπη νιώθουν οι γονείς όταν ένα από τα παιδιά τους εγκαταλείπει τη λατρεία του αληθινού και ζωντανού Θεού! Ο σοφός βασιλιάς ξεχωρίζει τη λύπη της μητέρας, πιθανώς για να δείξει ότι εκείνη λυπάται βαθύτερα. Αυτό συνέβη πράγματι στην Ντόρις, a η οποία λέει: «Όταν ο 21χρονος γιος μας έφυγε από την αλήθεια, ο σύζυγός μου, ο Φρανκ, και εγώ νιώσαμε συντετριμμένοι. Ο συναισθηματικός πόνος είναι εντονότερος για εμένα παρά για τον Φρανκ. Τα 12 χρόνια που έχουν περάσει από τότε δεν έχουν γιατρέψει την πληγή».

Τα παιδιά μπορούν να επηρεάσουν την ευτυχία του πατέρα τους και μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη στενοχώρια στη μητέρα τους. Είθε να δείχνουμε σοφία και να φέρνουμε χαρά στους γονείς μας. Οπωσδήποτε δε, είθε να κάνουμε χαρούμενη την καρδιά του ουράνιου Πατέρα μας, του Ιεχωβά.

“Η Ψυχή του Δικαίου Είναι Χορτασμένη”

«Οι θησαυροί του πονηρού δεν θα ωφελήσουν», λέει ο βασιλιάς, «αλλά η δικαιοσύνη θα ελευθερώσει από το θάνατο». (Παροιμίες 10:2) Για τους αληθινούς Χριστιανούς που ζουν βαθιά στον καιρό του τέλους, αυτά τα λόγια είναι πράγματι πολύτιμα. (Δανιήλ 12:4) Η καταστροφή του ασεβούς κόσμου επίκειται. Κανένα ανθρωποποίητο μέσο για ασφάλεια​—υλικό, οικονομικό ή στρατιωτικό—​δεν θα προσφέρει προστασία στη διάρκεια της επερχόμενης “μεγάλης θλίψης”. (Αποκάλυψη 7:9, 10, 13, 14) Μόνο «οι ευθείς θα κατοικήσουν στη γη και οι άμεμπτοι θα απομείνουν σε αυτήν». (Παροιμίες 2:21) Είθε, λοιπόν, να συνεχίζουμε να “επιζητούμε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη” του Θεού.​—Ματθαίος 6:33.

Οι υπηρέτες του Ιεχωβά δεν χρειάζεται να περιμένουν μέχρι τον υποσχεμένο νέο κόσμο για να απολαύσουν τις ευλογίες του Θεού. «Ο Ιεχωβά δεν θα φέρει πείνα στην ψυχή του δικαίου, αλλά την έντονη επιθυμία των πονηρών θα την απωθήσει». (Παροιμίες 10:3) Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει άφθονη πνευματική τροφή μέσω του “πιστού και φρόνιμου δούλου”. (Ματθαίος 24:45) Ο δίκαιος οπωσδήποτε έχει λόγους να “κραυγάζει με ευφροσύνη λόγω της ευθυμίας της καρδιάς”. (Ησαΐας 65:14) Η γνώση τέρπει την ψυχή του. Η αναζήτηση πνευματικών θησαυρών είναι η ευχαρίστησή  του. Ο πονηρός δεν γνωρίζει τέτοιες απολαύσεις.

“Η Επιμέλεια Φέρνει Πλούτο”

Ο δίκαιος ευλογείται με άλλον έναν τρόπο. «Αυτός που εργάζεται με νωθρό χέρι θα έχει λιγοστά υπάρχοντα, αλλά το χέρι του επιμελή θα φέρει πλούτο. Ο γιος που ενεργεί με ενόραση μαζεύει στη διάρκεια του καλοκαιριού· ο γιος που ενεργεί επαίσχυντα κοιμάται βαθιά στη διάρκεια του θερισμού».​—Παροιμίες 10:4, 5.

Τα λόγια του βασιλιά έχουν ιδιαίτερη σημασία για τους εργάτες στη διάρκεια του θερισμού. Η εποχή του θερισμού δεν είναι καιρός για νωθρότητα. Είναι μια περίοδος που απαιτεί επιμέλεια και πολύωρη εργασία. Πράγματι, είναι ένας καιρός για να ενεργεί κάποιος με το αίσθημα του επείγοντος.

Έχοντας υπόψη του το θερισμό, όχι σιτηρών, αλλά ανθρώπων, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Ο μεν θερισμός είναι πολύς, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι. Γι’ αυτό, παρακαλέστε τον Κύριο του θερισμού [τον Ιεχωβά Θεό] να στείλει εργάτες στο θερισμό του». (Ματθαίος 9:35-38) Το έτος 2000 παρακολούθησαν την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού 14 και πλέον εκατομμύρια άτομα​—περισσότερα από το διπλάσιο αριθμό των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να αρνηθεί ότι “οι αγροί είναι λευκοί για θερισμό”; (Ιωάννης 4:35) Οι αληθινοί λάτρεις ζητούν από τον Κύριο περισσότερους εργάτες ενώ παράλληλα αγωνίζονται σθεναρά στο έργο μαθήτευσης σε αρμονία με τις προσευχές τους. (Ματθαίος 28:19, 20) Και πόσο πλούσια έχει ευλογήσει ο Ιεχωβά τις προσπάθειές τους! Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 2000, βαφτίστηκαν 280.000 και πλέον καινούρια άτομα. Και αυτοί επίσης προσπαθούν να γίνουν δάσκαλοι του Λόγου του Θεού. Είθε να βρίσκουμε χαρά και ικανοποίηση σε αυτή την περίοδο του θερισμού έχοντας πλήρη συμμετοχή στο έργο μαθήτευσης.

«Οι Ευλογίες Είναι για το Κεφάλι Του»

«Οι ευλογίες είναι για το κεφάλι του δικαίου», συνεχίζει ο Σολομών, «το στόμα όμως των πονηρών καλύπτει βία».​—Παροιμίες 10:6.

Αυτός που είναι αγνός και δίκαιος στην καρδιά δίνει άφθονες αποδείξεις για τη δικαιοσύνη του. Η ομιλία του είναι καλοσυνάτη και εποικοδομητική, οι ενέργειές του θετικές και γενναιόδωρες. Είναι καλοδεχούμενος από τους άλλους. Ένα τέτοιο άτομο κερδίζει την εκτίμησή τους​—τις ευλογίες τους—​με την έννοια ότι μιλούν καλά για αυτόν.

Από την άλλη πλευρά, ο πονηρός είναι κακεντρεχής, δηλαδή μοχθηρός, και έχει ως κύριο σκοπό να βλάπτει τους άλλους. Τα λόγια του ίσως είναι γλυκά και μπορεί να “καλύπτουν τη βία” που κρύβεται στην καρδιά του, αλλά τελικά αυτός καταφεύγει σε σωματικές ή προφορικές επιθέσεις. (Ματθαίος 12:34, 35) Ή, σύμφωνα με μια εναλλακτική απόδοση, «το στόμα των πονηρών θα το καλύψει [ή θα το κλείσει] η βία». (Παροιμίες 10:6, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Αυτό υποδηλώνει ότι το πονηρό άτομο λαβαίνει συνήθως από τους άλλους ό,τι εκδηλώνει, δηλαδή εχθρότητα. Αυτή η εχθρότητα καλύπτει, σαν να λέγαμε, ή κλείνει, το στόμα του και τον κατασιωπά. Τι είδους ευλογίες μπορεί να αναμένει ένα τέτοιο άτομο να λάβει από τους άλλους;

«Η ενθύμηση του δικαίου θα είναι ευλογημένη»,  γράφει ο βασιλιάς του Ισραήλ, «αλλά το όνομα των πονηρών θα σαπίσει». (Παροιμίες 10:7) Οι άλλοι θυμούνται ευνοϊκά τον δίκαιο, και το σημαντικότερο είναι ότι τον θυμάται ο Ιεχωβά Θεός. Δείχνοντας πιστότητα μέχρι θανάτου, ο Ιησούς “κληρονόμησε ένα όνομα εξοχότερο” από των αγγέλων. (Εβραίους 1:3, 4) Οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα θυμούνται τους πιστούς άντρες και γυναίκες της προχριστιανικής εποχής ως παραδείγματα άξια μίμησης. (Εβραίους 12:1, 2) Πόσο διαφέρει αυτό από το όνομα των πονηρών, το οποίο γίνεται κάτι το απεχθές και αποκρουστικό! Ναι, «το όνομα είναι προτιμότερο από τα άφθονα πλούτη· η εύνοια είναι καλύτερη από το ασήμι και το χρυσάφι». (Παροιμίες 22:1) Είθε να κάνουμε καλό όνομα με τον Ιεχωβά και με τους συνανθρώπους μας.

«Όποιος Περπατάει με Ακεραιότητα θα Περπατάει με Ασφάλεια»

Αντιπαραβάλλοντας τον σοφό με τον ανόητο, ο Σολομών δηλώνει: «Αυτός που έχει σοφή καρδιά θα αποδέχεται εντολές, αλλά αυτός που είναι ανόητος με τα χείλη του θα ποδοπατηθεί». (Παροιμίες 10:8) Το σοφό άτομο γνωρίζει καλά ότι «στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του». (Ιερεμίας 10:23) Αναγνωρίζει ότι χρειάζεται να επιζητεί καθοδηγία από τον Ιεχωβά και να αποδέχεται πρόθυμα τις εντολές του Θεού. Απεναντίας, αυτός που είναι ανόητος με τα χείλη του δεν κατανοεί αυτό το βασικό γεγονός. Η ασύνετη φλυαρία του τον καταστρέφει.

Το δίκαιο άτομο απολαμβάνει επίσης ασφάλεια, τέτοια που δεν μπορεί να βρει ο πονηρός. «Όποιος περπατάει με ακεραιότητα θα περπατάει με ασφάλεια, αλλά όποιος κάνει στρεβλές τις οδούς του θα φανερωθεί. Αυτός που κλείνει το μάτι θα φέρει πόνο και αυτός που είναι ανόητος με τα χείλη του θα ποδοπατηθεί».​—Παροιμίες 10:9, 10.

Το άτομο που περπατάει με ακεραιότητα είναι έντιμο στις σχέσεις του. Κερδίζει το σεβασμό και την εμπιστοσύνη των άλλων. Το έντιμο άτομο χαίρει εκτίμησης ως εργαζόμενος και συχνά του εμπιστεύονται μεγαλύτερες ευθύνες. Η φήμη για την εντιμότητά του μπορεί να τον βοηθήσει να διατηρήσει την εργασία του ακόμη και όταν οι δουλειές είναι σπάνιες. Επιπλέον, η εντιμότητά του συμβάλλει σε μια ευχάριστη και ειρηνική ατμόσφαιρα στο σπίτι. (Ψαλμός 34:13, 14) Ο ίδιος αισθάνεται ασφαλής όσον αφορά τη σχέση που έχει με τα μέλη της οικογένειάς του. Πράγματι η ασφάλεια είναι ένας καρπός της ακεραιότητας.

Η κατάσταση είναι διαφορετική για εκείνον που ενδίδει στην ανεντιμότητα επιδιώκοντας το ιδιοτελές κέρδος. Ένας απατεώνας ίσως προσπαθήσει να συγκαλύψει τις αναλήθειές του μιλώντας στρεβλά ή χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του σώματος. (Παροιμίες 6:12-14) Το κλείσιμο του ματιού του με κακόβουλη ή απατηλή πρόθεση μπορεί να προκαλέσει στα θύματα της απάτης του μεγάλη ψυχική οδύνη. Αλλά αργά ή γρήγορα, η στρεβλότητα ενός τέτοιου ατόμου γίνεται γνωστή. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Οι αμαρτίες μερικών ανθρώπων είναι δημόσια φανερές, οδηγώντας κατευθείαν σε κρίση, άλλων όμως γίνονται φανερές αργότερα. Έτσι και τα καλά έργα είναι δημόσια φανερά και εκείνα που δεν είναι έτσι δεν μπορούν να μείνουν κρυμμένα». (1 Τιμόθεο 5:24, 25) Άσχετα με το ποιος είναι αναμειγμένος​—γονέας, φίλος, γαμήλιος σύντροφος ή γνωστός—​η ανεντιμότητα τελικά φανερώνεται. Ποιος μπορεί να εμπιστευτεί κάποιον που έχει τη φήμη ότι είναι ανέντιμος;

“Το Στόμα του Είναι Πηγή Ζωής”

«Το στόμα του δικαίου είναι πηγή ζωής», λέει ο Σολομών, «το στόμα όμως των πονηρών  καλύπτει βία». (Παροιμίες 10:11) Τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα μπορούν να θεραπεύσουν ή να πληγώσουν. Μπορούν να εμψυχώσουν και να αναζωογονήσουν ένα άτομο ή μπορούν να το κατεδαφίσουν.

Προσδιορίζοντας το κίνητρο πίσω από τα εκφρασμένα λόγια, ο βασιλιάς του Ισραήλ δηλώνει: «Το μίσος διεγείρει φιλονικίες, αλλά η αγάπη καλύπτει όλες τις παραβάσεις». (Παροιμίες 10:12) Το μίσος προξενεί φιλονικίες στην ανθρώπινη κοινωνία, διεγείροντας έριδες. Τα άτομα που αγαπούν τον Ιεχωβά πρέπει να εξαλείψουν από τη ζωή τους το μίσος. Πώς; Αντικαθιστώντας το με την αγάπη. «Η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών». (1 Πέτρου 4:8) Η αγάπη «ανέχεται τα πάντα», ή, όπως αναφέρει το πρωτότυπο κείμενο, στέγει, δηλαδή “καλύπτει”, τα πάντα. (1 Κορινθίους 13:7) Η θεοσεβής αγάπη δεν αναμένει τελειότητα από ατελείς ανθρώπους. Αντί να διαλαλεί τα λάθη των άλλων, αυτή η αγάπη μάς βοηθάει να παραβλέπουμε τα σφάλματά τους, εκτός και αν περιλαμβάνεται σοβαρή αδικοπραγία. Η αγάπη ανέχεται ακόμη και την άσχημη συμπεριφορά στη διακονία αγρού, στο χώρο της εργασίας μας ή στο σχολείο.

Ο σοφός βασιλιάς συνεχίζει: «Στα χείλη του ατόμου που έχει κατανόηση βρίσκεται σοφία, αλλά το ραβδί είναι για τη ράχη εκείνου που στερείται καρδιάς». (Παροιμίες 10:13) Η σοφία ενός ατόμου που έχει κατανόηση καθοδηγεί τα βήματά του. Τα εποικοδομητικά λόγια που βρίσκονται στα χείλη του βοηθούν τους άλλους να περπατούν στην οδό της δικαιοσύνης. Ούτε αυτός ούτε όσοι τον ακούν χρειάζεται να οδηγηθούν στη σωστή κατεύθυνση διά της βίας​—με το ραβδί της τιμωρίας.

«Αποταμιεύουν Γνώση»

Τι βοηθάει τα λόγια μας να είναι “χείμαρρος που αναβλύζει σοφία” και όχι ρυάκι που “αναβλύζει” με φλυαρία μηδαμινά πράγματα; (Παροιμίες 18:4) Ο Σολομών απαντάει: «Οι σοφοί αποταμιεύουν γνώση, αλλά το στόμα του ανόητου είναι κοντά στην καταστροφή».​—Παροιμίες 10:14.

Ως πρώτη απαίτηση, η διάνοιά μας πρέπει να είναι γεμάτη με την εποικοδομητική γνώση του Θεού. Υπάρχει μόνο μία πηγή για αυτή τη γνώση. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για τακτοποίηση ζητημάτων, για διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη, ώστε ο άνθρωπος του Θεού να είναι πλήρως ικανός, απόλυτα εξοπλισμένος για κάθε καλό έργο». (2 Τιμόθεο 3:16, 17) Πρέπει να αποταμιεύουμε γνώση και να σκάβουμε στο Λόγο του Θεού σαν να ψάχνουμε για κρυμμένο θησαυρό. Πόσο συναρπαστική και ανταμειφτική είναι αυτή η έρευνα!

Για να βρεθεί η σοφία στα χείλη μας, η γνώση των Γραφών πρέπει επίσης να φτάσει στην καρδιά μας. Ο Ιησούς είπε στους ακροατές του: «Ο αγαθός άνθρωπος βγάζει το αγαθό από τον αγαθό θησαυρό της καρδιάς του, αλλά ο πονηρός άνθρωπος βγάζει το πονηρό από τον πονηρό θησαυρό του· διότι από την αφθονία της καρδιάς μιλάει το στόμα του». (Λουκάς 6:45) Άρα λοιπόν, πρέπει να έχουμε τη συνήθεια να στοχαζόμαστε αυτά που μαθαίνουμε. Είναι αλήθεια ότι η μελέτη και ο στοχασμός απαιτούν προσπάθεια, αλλά πόσο ανταμειφτική είναι από πνευματική άποψη αυτή η μελέτη! Δεν υπάρχει κανένας λόγος για οποιονδήποτε να ακολουθεί την καταστροφική πορεία ενός φλύαρου ατόμου που λέει αστόχαστα λόγια.

Ναι, το σοφό άτομο κάνει ό,τι είναι σωστό στα μάτια του Θεού και ασκεί καλή επιρροή στους άλλους. Απολαμβάνει αφθονία πνευματικής τροφής και έχει πολλά να κάνει στο ανταμειφτικό έργο του Κυρίου. (1 Κορινθίους 15:58) Επειδή είναι άνθρωπος ακεραιότητας, περπατάει με ασφάλεια και έχει την επιδοκιμασία του Θεού. Πραγματικά, πολλές είναι οι ευλογίες για τον δίκαιο. Είθε να επιζητούμε δικαιοσύνη συμμορφώνοντας τη ζωή μας με τους κανόνες του Θεού σχετικά με το καλό και το κακό.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Η εντιμότητα συμβάλλει σε μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή

[Εικόνα στη σελίδα 26]

«Οι σοφοί αποταμιεύουν γνώση»