“Να Επιζητείτε Ειρήνη και να την Επιδιώκετε”

«Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους».​—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:18.

1, 2. Ποιοι είναι μερικοί λόγοι για τους οποίους καμιά ανθρωποποίητη ειρήνη δεν θα διαρκέσει;

 ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ένα σπίτι με σαθρά θεμέλια, σαπισμένα δοκάρια και οροφή που κοντεύει να πέσει. Θα θέλατε να μετακομίσετε εκεί και να το κάνετε σπίτι σας; Πιθανώς όχι. Ακόμη και αν ήταν φρεσκοβαμμένο, αυτό δεν θα άλλαζε το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ασφαλές κτίσμα. Αργά ή γρήγορα, ενδέχεται να καταρρεύσει.

² Οποιαδήποτε ειρήνη εμφανίζεται σε αυτόν τον κόσμο μοιάζει με το παραπάνω σπίτι. Είναι οικοδομημένη σε σαθρά θεμέλια​—στις υποσχέσεις και στις μεθόδους του ανθρώπου, «από τον οποίο δεν υπάρχει σωτηρία». (Ψαλμός 146:3) Η ιστορία είναι μια μακρά σειρά από συγκρούσεις μεταξύ εθνών, εθνοτήτων και φυλών. Είναι αλήθεια ότι υπήρξαν και σύντομες περίοδοι ειρήνης, αλλά τι είδους ειρήνης; Αν δύο έθνη βρίσκονται σε πόλεμο και κατόπιν συνάπτεται ειρήνη είτε γιατί το ένα έθνος έχει ηττηθεί είτε γιατί και τα δύο έθνη μπορούν να διακρίνουν ότι δεν θα αποκομίσουν κάποιο περαιτέρω όφελος πολεμώντας, τι είδους ειρήνη είναι αυτή; Τα μίση, οι υποψίες και οι ζήλιες που πυροδότησαν τον πόλεμο εξακολουθούν να υφίστανται. Η ειρήνη που είναι απλώς φαινομενική, “μια κάλυψη της εχθρότητας με μπογιά”, δεν είναι διαρκής ειρήνη.​—Ιεζεκιήλ 13:10.

3. Γιατί είναι η ειρήνη του λαού του Θεού διαφορετική από οποιαδήποτε ανθρωποποίητη ειρήνη;

³ Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει πραγματική ειρήνη σε αυτόν το σπαρασσόμενο από τον πόλεμο κόσμο. Πού; Ανάμεσα στους πιστούς ακολούθους του Ιησού Χριστού, τους γνήσιους Χριστιανούς οι οποίοι δίνουν προσοχή στα λόγια του Ιησού και προσπαθούν να μιμούνται τη δική του πορεία ζωής. (1 Κορινθίους 11:1· 1 Πέτρου 2:21) Η ειρήνη που υπάρχει ανάμεσα στους αληθινούς Χριστιανούς από διαφορετικές φυλές, κοινωνικά στρώματα και εθνικότητες είναι γνήσια επειδή πηγάζει από την ειρηνική σχέση που έχουν με τον Θεό, μια σχέση η οποία βασίζεται στην πίστη τους στη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού. Η ειρήνη τους είναι δώρο από τον Θεό, όχι ανθρώπινο επίτευγμα. (Ρωμαίους 15:33· Εφεσίους 6:23, 24) Έρχεται ως αποτέλεσμα του ότι υποτάσσονται στον “Άρχοντα Ειρήνης”, τον Ιησού Χριστό, και λατρεύουν τον Ιεχωβά, “τον Θεό της αγάπης και της ειρήνης”.​—Ησαΐας 9:6· 2 Κορινθίους 13:11.

4. Πώς “επιδιώκει” ειρήνη ο Χριστιανός;

⁴ Η ειρήνη δεν έρχεται αυτόματα στους ατελείς ανθρώπους. Γι’ αυτό, ο Πέτρος είπε ότι κάθε Χριστιανός πρέπει να «επιζητήσει ειρήνη και [να] την επιδιώξει». (1 Πέτρου 3:11) Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Μια αρχαία προφητεία υποδεικνύει την απάντηση. Μιλώντας μέσω του Ησαΐα, ο Ιεχωβά είπε: «Όλοι οι γιοι σου θα είναι άτομα που διδάσκονται από τον Ιεχωβά, και η ειρήνη των γιων σου θα είναι άφθονη». (Ησαΐας 54:13· Φιλιππησίους 4:9) Ναι, η γνήσια ειρήνη έρχεται σε όσους δίνουν προσοχή στις διδασκαλίες του Ιεχωβά. Επιπλέον, η ειρήνη μαζί με “την αγάπη, τη χαρά, . . . τη μακροθυμία, την καλοσύνη, την αγαθότητα, την πίστη, την πραότητα, την εγκράτεια” είναι καρπός του αγίου πνεύματος του Θεού. (Γαλάτες 5:22, 23) Δεν μπορεί να απολαύσει ειρήνη όποιος δεν έχει αγάπη, χαρά, υπομονή, καλοσύνη, όποιος είναι κακός, άπιστος, άγριος ή χωρίς εγκράτεια.

«Ειρηνικοί με Όλους τους Ανθρώπους»

5, 6. (α) Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο να βρίσκεται κάποιος απλώς σε ειρηνική κατάσταση και στο να είναι ειρηνικός; (β) Με ποιους πρέπει να προσπαθούν οι Χριστιανοί να είναι ειρηνικοί;

⁵ Η ειρήνη έχει περιγραφεί ως μια κατάσταση  γαλήνης ή ηρεμίας. Μια τέτοια περιγραφή καλύπτει πολλές περιστάσεις στις οποίες απουσιάζουν οι συγκρούσεις. Μάλιστα, ακόμη και ένας νεκρός βρίσκεται σε κατάσταση ειρήνης! Ωστόσο, για να απολαμβάνει κάποιος αληθινή ειρήνη, δεν φτάνει να βρίσκεται απλώς σε ειρηνική κατάσταση. Στην Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς είπε: «Ευτυχισμένοι είναι οι ειρηνοποιοί, επειδή αυτοί θα αποκληθούν “γιοι του Θεού”». (Ματθαίος 5:9) Ο Ιησούς μιλούσε σε άτομα που θα είχαν αργότερα την ευκαιρία να γίνουν πνευματικοί γιοι του Θεού και να λάβουν αθάνατη ζωή στον ουρανό. (Ιωάννης 1:12· Ρωμαίους 8:14-17) Τελικά δε, όλοι οι πιστοί άνθρωποι που δεν έχουν ουράνια ελπίδα θα απολαύσουν «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού». (Ρωμαίους 8:21) Μόνο οι ειρηνοποιοί, ή αλλιώς οι ειρηνικοί, μπορούν να έχουν τέτοια ελπίδα. Το να βρίσκεται κάποιος απλώς σε ειρηνική κατάσταση συχνά διαφέρει από το να είναι ειρηνικός. Το να είναι κανείς ειρηνικός με τη Γραφική έννοια σημαίνει να προάγει ενεργά την ειρήνη, να δημιουργεί μερικές φορές ειρηνικές συνθήκες εκεί όπου προηγουμένως έλειπε η ειρήνη.

⁶ Με αυτά υπόψη, εξετάστε τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους: «Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους». (Ρωμαίους 12:18) Ο Παύλος δεν έλεγε στους Ρωμαίους απλώς να έχουν ήρεμη διάθεση, μολονότι αυτό θα βοηθούσε. Τους ενθάρρυνε να κάνουν ειρήνη. Με ποιον; Με «όλους τους ανθρώπους»​—με τα μέλη της οικογένειάς τους, με τους συγχριστιανούς τους, ακόμη και με άτομα που δεν συμμερίζονταν τις πεποιθήσεις τους. Ενθάρρυνε τους Ρωμαίους να κάνουν ειρήνη με τους άλλους “όσο εξαρτόταν από αυτούς”. Όχι, δεν ήθελε να συμβιβάζουν τις πεποιθήσεις τους για χάρη της ειρήνης. Αντί να φέρονται ανταγωνιστικά στους άλλους χωρίς λόγο, έπρεπε να τους πλησιάζουν με ειρηνικές προθέσεις. Οι Χριστιανοί έπρεπε να ενεργούν έτσι είτε είχαν να κάνουν με μέλη της εκκλησίας είτε με άτομα εκτός της εκκλησίας. (Γαλάτες 6:10) Σε αρμονία με αυτό, ο Παύλος έγραψε: «Πάντοτε να επιδιώκετε το καλό ο ένας προς τον άλλον και προς όλους τους άλλους».​—1 Θεσσαλονικείς 5:15.

7, 8. Πώς και γιατί είναι οι Χριστιανοί ειρηνικοί με εκείνους που δεν συμμερίζονται τις πεποιθήσεις τους;

⁷ Πώς μπορούμε να είμαστε ειρηνικοί με εκείνους που δεν συμμερίζονται τις πεποιθήσεις μας και οι οποίοι μπορεί μάλιστα να εναντιώνονται σε αυτές; Ένας τρόπος είναι με το να αποφεύγουμε ένα ύφος ανωτερότητας. Παραδείγματος χάρη, δεν θα ήταν καθόλου ειρηνικό να μιλάμε για συγκεκριμένα άτομα με υποτιμητικούς όρους. Ο Ιεχωβά έχει αποκαλύψει τις κρίσεις του εναντίον οργανώσεων και τάξεων, αλλά εμείς δεν δικαιούμαστε να μιλάμε για οποιοδήποτε άτομο σαν να έχει ήδη καταδικαστεί. Πραγματικά, δεν κρίνουμε τους άλλους, ούτε ακόμη και τους εναντίους μας. Αφού πρώτα είπε στον Τίτο να συμβουλέψει τους Χριστιανούς στην Κρήτη σχετικά με τη συμπεριφορά τους προς τις ανθρώπινες εξουσίες, ο Παύλος τού σύστησε να τους υπενθυμίσει «να μην κακολογούν κανέναν, να μην είναι εριστικοί, να είναι λογικοί, δείχνοντας κάθε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους».​—Τίτο 3:1, 2.

⁸ Το να είμαστε ειρηνικοί με εκείνους που δεν συμμερίζονται την πίστη μας μάς βοηθάει πολύ στο να τους συστήνουμε την αλήθεια. Ασφαλώς, δεν καλλιεργούμε φιλίες που «φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες». (1 Κορινθίους 15:33) Εντούτοις, μπορούμε να είμαστε ευγενικοί και πρέπει να φερόμαστε σε όλους με αξιοπρέπεια και  ανθρώπινη καλοσύνη. Ο Πέτρος έγραψε: «Να διατηρείτε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, σε ό,τι μιλούν εναντίον σας σαν να είστε κακοποιοί, να δοξάσουν τον Θεό, ως αποτέλεσμα των καλών σας έργων των οποίων είναι αυτόπτες μάρτυρες, την ημέρα που αυτός θα κάνει την επιθεώρησή του».​—1 Πέτρου 2:12.

Ειρηνικοί στη Διακονία

9, 10. Ποιο παράδειγμα έθεσε ο απόστολος Παύλος όσον αφορά την ειρηνική συμπεριφορά προς άτομα που δεν είναι Χριστιανοί;

⁹ Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα ήταν γνωστοί για την τόλμη τους. Δεν «νέρωναν» το άγγελμά τους, και όταν αντιμετώπιζαν εναντίωση ήταν αποφασισμένοι να υπακούν στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους. (Πράξεις 4:29· 5:29) Παρ’ όλα αυτά, δεν συνέχεαν την τόλμη με την αυθάδεια. Σκεφτείτε την προσέγγιση που χρησιμοποίησε ο Παύλος υπερασπιζόμενος την πίστη του ενώπιον του Βασιλιά Ηρώδη Αγρίππα Β΄. Ο Ηρώδης Αγρίππας είχε αιμομεικτική σχέση με την αδελφή του, τη Βερνίκη. Ωστόσο, ο Παύλος δεν άρχισε να κάνει κήρυγμα περί ηθικής στον Αγρίππα. Απεναντίας, τόνισε σημεία στα οποία συμφωνούσαν, αναγνωρίζοντας ότι ο Αγρίππας ήταν ειδικός στα Ιουδαϊκά έθιμα και ότι πίστευε στους προφήτες.​—Πράξεις 26:2, 3, 27.

 ¹⁰ Μήπως απηύθυνε ο Παύλος ανειλικρινείς κολακείες στον άνθρωπο που θα μπορούσε να του χαρίσει την ελευθερία του; Όχι. Ο Παύλος ακολουθούσε την ίδια τη συμβουλή του και έλεγε την αλήθεια. Τίποτε από όσα είπε στον Ηρώδη Αγρίππα δεν ήταν αναληθές. (Εφεσίους 4:15) Ωστόσο, ο Παύλος ήταν ειρηνοποιός και γνώριζε πώς να γίνεται «τα πάντα σε ανθρώπους κάθε είδους». (1 Κορινθίους 9:22) Στόχος του ήταν να υπερασπιστεί το δικαίωμα που είχε να κηρύττει για τον Ιησού. Ως καλός δάσκαλος, άρχισε αναφέροντας κάτι στο οποίο θα μπορούσαν ο ίδιος και ο Αγρίππας να συμφωνήσουν. Με αυτόν τον τρόπο, ο Παύλος βοήθησε εκείνον τον ανήθικο βασιλιά να αποκτήσει καλύτερη εντύπωση για τη Χριστιανοσύνη.​—Πράξεις 26:28-31.

11. Πώς μπορούμε να είμαστε ειρηνοποιοί στη διακονία μας;

¹¹ Πώς μπορούμε εμείς να είμαστε ειρηνοποιοί στη διακονία μας; Όπως ο Παύλος, πρέπει να αποφεύγουμε τους διαπληκτισμούς. Ομολογουμένως, μερικές φορές χρειάζεται να “αναγγέλλουμε το λόγο του Θεού άφοβα”, υπερασπιζόμενοι με τόλμη την πίστη μας. (Φιλιππησίους 1:14) Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πρώτιστος στόχος μας είναι να κηρύξουμε τα καλά νέα. (Ματθαίος 24:14) Αν κάποιο άτομο διακρίνει την αλήθεια σχετικά με τους σκοπούς του Θεού, μπορεί κατόπιν να αρχίσει να απορρίπτει τις εσφαλμένες θρησκευτικές αντιλήψεις και να καθαρίσει τον εαυτό του από τις ακάθαρτες συνήθειες. Στο βαθμό λοιπόν που είναι δυνατόν, θα ήταν καλό να τονίζουμε πράγματα που θα ελκύσουν τους ακροατές μας, αρχίζοντας με αυτά στα οποία συμφωνούμε. Δεν θα ήταν καθόλου αποτελεσματικό να συγκρουστούμε με ένα άτομο που, αν το πλησιάζαμε με διακριτικότητα, ίσως να άκουγε το άγγελμά μας.​—2 Κορινθίους 6:3.

Ειρηνοποιοί στην Οικογένεια

12. Με ποιους τρόπους μπορούμε να είμαστε ειρηνοποιοί στην οικογένεια;

¹² Ο Παύλος είπε ότι εκείνοι που παντρεύονται «θα έχουν θλίψη στη σάρκα τους». (1 Κορινθίους 7:28) Θα αντιμετωπίζουν ποικίλες δυσκολίες. Μεταξύ άλλων, μερικά ζευγάρια θα έχουν διαφωνίες από καιρό σε καιρό. Πώς πρέπει να τις χειρίζονται; Με ειρηνικό τρόπο. Ο ειρηνοποιός θα προσπαθεί να εμποδίζει την κλιμάκωση μιας σύγκρουσης. Πώς; Πρώτα πρώτα με το να προσέχει τη γλώσσα του. Όταν αυτό το μικρό μέλος χρησιμοποιείται για να κάνει σαρκαστικά και προσβλητικά σχόλια, μπορεί πράγματι να είναι “ανυπότακτο, βλαβερό πράγμα, γεμάτο θανατηφόρο δηλητήριο”. (Ιακώβου 3:8) Ο ειρηνοποιός χρησιμοποιεί τη γλώσσα του για να εποικοδομεί και όχι για να κατεδαφίζει.​—Παροιμίες 12:18.

13, 14. Πώς μπορούμε να διατηρούμε την ειρήνη όταν σφάλλουμε με λόγια ή όταν υπάρχει συναισθηματική φόρτιση;

¹³ Όντας ατελείς, όλοι λέμε κατά καιρούς πράγματα για τα οποία μετανιώνουμε αργότερα. Όταν συμβαίνει αυτό, να σπεύδετε να επανορθώσετε​—να κάνετε ειρήνη. (Παροιμίες 19:11· Κολοσσαείς 3:13) Μην παγιδεύεστε σε «διαφωνίες γύρω από λέξεις» και σε «βίαιες λογομαχίες για επουσιώδη πράγματα». (1 Τιμόθεο 6:4, 5) Απεναντίας, να βλέπετε κάτω από την επιφάνεια και να προσπαθείτε να κατανοήσετε τα αισθήματα του συντρόφου σας. Αν σας μιλήσει με απότομο τρόπο, μην ανταποδώσετε τα ίσα. Να θυμάστε ότι «η απάντηση που δίνεται με πραότητα απομακρύνει την οργή».—Παροιμίες 15:1.

¹⁴ Μερικές φορές, μπορεί να χρειαστεί να λάβετε υπόψη τη συμβουλή του εδαφίου Παροιμίες 17:14: «Προτού ξεσπάσει ο καβγάς, σήκω και φύγε». Απομακρυνθείτε από την εκρηκτική κατάσταση. Αργότερα, όταν θα έχουν ηρεμήσει τα πνεύματα, θα είστε πιθανώς σε θέση να λύσετε το πρόβλημα με φιλικό τρόπο. Σε μερικές περιπτώσεις, ίσως να είναι ενδεδειγμένο να καλέσετε κάποιον ώριμο Χριστιανό επίσκοπο για να βοηθήσει. Τέτοιοι έμπειροι και συμπονετικοί άντρες μπορούν να αποτελέσουν αναζωογονητική βοήθεια όταν απειλείται η γαμήλια ειρήνη.​—Ησαΐας 32:1, 2.

Ειρηνοποιοί στην Εκκλησία

15. Σύμφωνα με τον Ιάκωβο, ποιο κακό πνεύμα είχε αναπτυχθεί ανάμεσα σε μερικούς Χριστιανούς, και γιατί είναι αυτό το πνεύμα “επίγειο, ζωώδες και δαιμονικό”;

¹⁵ Δυστυχώς, μερικοί Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έδειχναν ότι είχαν πνεύμα ζήλιας και φιλόνικης διάθεσης​—ακριβώς το αντίθετο της ειρήνης. Ο Ιάκωβος είπε: «Αυτή δεν είναι η σοφία που κατεβαίνει από πάνω, αλλά είναι επίγεια, ζωώδης, δαιμονική. Διότι όπου υπάρχει ζήλια και φιλόνικη διάθεση, εκεί υπάρχει ακαταστασία  και κάθε απαίσιο πράγμα». (Ιακώβου 3:14-16) Μερικοί πιστεύουν ότι η λέξη της κοινής ελληνικής που αποδίδεται «φιλόνικη διάθεση» σχετίζεται με την ιδιοτελή φιλοδοξία, τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Εύλογα, ο Ιάκωβος την αποκαλεί “επίγεια, ζωώδη, δαιμονική”. Σε όλη την ιστορία, διάφοροι ηγέτες του κόσμου έχουν ενεργήσει με φιλόνικη διάθεση, σαν άγρια ζώα που επιτίθενται το ένα στο άλλο. Η φιλόνικη διάθεση είναι πράγματι «επίγεια» και «ζωώδης». Είναι επίσης «δαιμονική». Αυτό το ύπουλο χαρακτηριστικό το εκδήλωσε πρώτα ο διψασμένος για εξουσία άγγελος που εναντιώθηκε στον Ιεχωβά Θεό και έγινε Σατανάς, ο άρχοντας των δαιμόνων.

16. Πώς εκδήλωναν μερικοί Χριστιανοί του πρώτου αιώνα πνεύμα παρόμοιο με του Σατανά;

¹⁶ Ο Ιάκωβος παρότρυνε τους Χριστιανούς να αντιστέκονται στην τάση για ανάπτυξη φιλόνικου πνεύματος, διότι αυτό υπονομεύει την ειρήνη. Έγραψε τα εξής: «Από πού προέρχονται πόλεμοι και από πού προέρχονται διαμάχες μεταξύ σας; Δεν προέρχονται από αυτό, δηλαδή από τους πόθους σας για αισθησιακή απόλαυση που συγκρούονται μέσα στα μέλη σας;» (Ιακώβου 4:1) Εδώ, η έκφραση “πόθοι για αισθησιακή απόλαυση” θα μπορούσε να αναφέρεται στον άπληστο πόθο για υλικά πράγματα ή στην επιθυμία για εξοχότητα, έλεγχο ή επιρροή. Όπως ο Σατανάς, μερικοί στην εκκλησία προφανώς ήθελαν να υπερέχουν και όχι να είναι “μικρότεροι”, όπως είπε ο Ιησούς ότι θα ήταν οι αληθινοί ακόλουθοί του. (Λουκάς 9:48) Αυτό το πνεύμα μπορεί να στερήσει από την εκκλησία την ειρήνη.

17. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί σήμερα να είναι ειρηνοποιοί στην εκκλησία;

¹⁷ Σήμερα, πρέπει και εμείς επίσης να αντιστεκόμαστε στην τάση προς τον υλισμό, τη ζήλια ή τη μάταιη φιλοδοξία. Αν είμαστε γνήσιοι ειρηνοποιοί, δεν θα νιώθουμε ότι απειλούμαστε αν κάποιοι στην εκκλησία είναι πιο ικανοί από εμάς σε ορισμένα πράγματα ούτε θα τους υποτιμούμε στα μάτια των άλλων αμφισβητώντας τα κίνητρά τους. Αν εμείς κατέχουμε κάποια αξιόλογη ικανότητα, δεν θα τη χρησιμοποιούμε για να δείχνουμε ότι είμαστε καλύτεροι από τους άλλους, σαν να υπονοούσαμε ότι η εκκλησία θα ευημερεί μόνο χάρη στις δικές μας ικανότητες και γνώσεις. Αυτό το πνεύμα θα προκαλούσε διαίρεση, δεν θα έφερνε ειρήνη. Οι ειρηνοποιοί δεν διαλαλούν τα ταλέντα τους αλλά τα χρησιμοποιούν με μετριοφροσύνη για να υπηρετούν τους αδελφούς τους και να φέρνουν τιμή στον Ιεχωβά. Αντιλαμβάνονται ότι τελικά η αγάπη​—όχι οι ικανότητες—​είναι εκείνο που προσδιορίζει τον αληθινό Χριστιανό.​—Ιωάννης 13:35· 1 Κορινθίους 13:1-3.

“Η Ειρήνη ως Επίσκοποί Σου”

18. Πώς προάγουν οι πρεσβύτεροι την ειρήνη μεταξύ τους;

¹⁸ Οι πρεσβύτεροι αναλαμβάνουν την ηγεσία όσον αφορά την ειρηνοποιό στάση. Ο Ιεχωβά προείπε σχετικά με το λαό του: «Θα διορίσω την ειρήνη ως επισκόπους σου και τη δικαιοσύνη ως εργοδηγούς σου». (Ησαΐας 60:17) Σε αρμονία με αυτά τα προφητικά λόγια, εκείνοι που υπηρετούν ως Χριστιανοί ποιμένες εργάζονται σκληρά για να προάγουν την ειρήνη μεταξύ τους καθώς και ανάμεσα στο ποίμνιο. Οι πρεσβύτεροι μπορούν να διατηρούν την ειρήνη μεταξύ τους εκδηλώνοντας την ειρηνική και λογική «σοφία που κατεβαίνει από πάνω». (Ιακώβου 3:17) Εφόσον το παρελθόν και οι εμπειρίες τους στη ζωή ποικίλλουν, οι πρεσβύτεροι σε μια εκκλησία θα έχουν διαφορετικές απόψεις μερικές φορές. Μήπως σημαίνει αυτό ότι τους λείπει η ειρήνη; Όχι, αν γίνεται κατάλληλος χειρισμός μιας τέτοιας κατάστασης. Οι ειρηνοποιοί εκφράζουν με μετριοφροσύνη τις σκέψεις τους και κατόπιν ακούν με σεβασμό τις σκέψεις των άλλων. Αντί να επιμένει να γίνεται το δικό του, ο ειρηνοποιός θα εξετάζει με προσευχή την άποψη του αδελφού του. Αν δεν παραβιάζεται κάποια Γραφική  αρχή, υπάρχει συνήθως περιθώριο για ποικιλία απόψεων. Όταν οι άλλοι διαφωνούν μαζί του, ο ειρηνοποιός θα υποχωρεί και θα υποστηρίζει την απόφαση της πλειοψηφίας. Έτσι θα δείχνει ότι είναι λογικός. (1 Τιμόθεο 3:2, 3) Οι έμπειροι επίσκοποι γνωρίζουν ότι η διατήρηση της ειρήνης είναι σπουδαιότερη από το να επιβάλει κάποιος την άποψή του.

19. Πώς ενεργούν οι πρεσβύτεροι ως ειρηνοποιοί μέσα στην εκκλησία;

¹⁹ Οι πρεσβύτεροι προάγουν την ειρήνη με τα μέλη του ποιμνίου όταν τα υποστηρίζουν και δεν επικρίνουν ακατάλληλα τις προσπάθειές τους. Ομολογουμένως, μερικές φορές κάποιοι μπορεί να χρειάζονται διόρθωση. (Γαλάτες 6:1) Ωστόσο, το κύριο έργο του Χριστιανού επισκόπου δεν είναι η παροχή διαπαιδαγώγησης. Αυτός δίνει έπαινο συχνά. Οι στοργικοί πρεσβύτεροι προσπαθούν να βλέπουν το καλό στους άλλους. Οι επίσκοποι εκτιμούν το σκληρό έργο των συγχριστιανών τους και είναι πεπεισμένοι ότι οι ομόπιστοί τους κάνουν το καλύτερο που μπορούν.​—2 Κορινθίους 2:3, 4.

20. Με ποιον τρόπο ωφελείται η εκκλησία αν όλοι είναι ειρηνοποιοί;

²⁰ Συνεπώς, στην οικογένεια, στην εκκλησία και στη συμπεριφορά μας προς εκείνους που δεν συμμερίζονται τις πεποιθήσεις μας, προσπαθούμε να είμαστε ειρηνικοί, να εργαζόμαστε για την ειρήνη. Αν καλλιεργούμε επιμελώς την ειρήνη, θα συμβάλλουμε στην ευτυχία της εκκλησίας. Συγχρόνως, θα προστατευόμαστε και θα ενισχυόμαστε με πολλούς τρόπους, όπως θα δούμε στο επόμενο άρθρο.

Θυμάστε;

• Τι σημαίνει το να είναι κάποιος ειρηνικός;

• Πώς μπορούμε να είμαστε ειρηνικοί όταν έχουμε να κάνουμε με άτομα που δεν είναι Μάρτυρες;

• Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους καλλιεργούμε ειρήνη στην οικογένεια;

• Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να προάγουν την ειρήνη στην εκκλησία;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Οι ειρηνοποιοί αποφεύγουν ένα ύφος ανωτερότητας

[Εικόνες στη σελίδα 10]

Οι Χριστιανοί είναι ειρηνοποιοί στη διακονία, στο σπίτι και στην εκκλησία