Τι Σημαίνει να Είναι Κάποιος Όσιος;

ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΙ Χασιδείμ του δεύτερου αιώνα Π.Κ.Χ. θεωρούσαν τους εαυτούς τους πραγματικά όσιους. Το όνομά τους προέρχεται από το χασίδ, το βασικό εβραϊκό όρο για τη λέξη «όσιος». Αυτός ο όρος παράγεται από το ουσιαστικό κέσεδ, το οποίο μεταφράζεται συχνά «στοργική καλοσύνη», «όσια αγάπη», «καλοσύνη», «αγαθότητα», «έλεος». Σύμφωνα με το Θεολογικό Λεξικό της Παλαιάς Διαθήκης (Theological Dictionary of the Old Testament), το ουσιαστικό κέσεδ «φανερώνει ενέργεια, κοινωνικότητα και διάρκεια [και] υποδηλώνει, όχι μόνο την ανθρώπινη στάση, αλλά επίσης την πράξη που προκύπτει από αυτή τη στάση. Είναι μια πράξη που διατηρεί τη ζωή ή συμβάλλει στην ευημερία της. Πρόκειται για μια παρέμβαση υπέρ κάποιου που αντιμετωπίζει δυστυχία ή στενοχώρια. Είναι εκδήλωση φιλίας».

Προφανώς, σε πολλές γλώσσες δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη λέξη που να εκφράζει την πλήρη σημασία του εν λόγω εβραϊκού όρου όπως αυτός χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή. Πάντως, η οσιότητα με τη Γραφική έννοια σημαίνει περισσότερα από την πιστή ανταπόκριση σε δεσμεύσεις. Περιλαμβάνει την έννοια της στοργικής προσκόλλησης μαζί με την ανάληψη θετικών ενεργειών προς όφελος άλλων. Για να κατανοήσετε τι σημαίνει πραγματική οσιότητα, εξετάστε πώς την εκδήλωσε ο Ιεχωβά στον Αβραάμ, στον Μωυσή, στον Δαβίδ, στο έθνος του Ισραήλ και στην ανθρωπότητα γενικά.

Ο Ιεχωβά Εκδήλωσε Οσιότητα

Ο Ιεχωβά είπε στο φίλο του τον Αβραάμ: «Εγώ είμαι ασπίδα για εσένα». (Γένεση 15:1· Ησαΐας 41:8) Αυτά δεν ήταν μόνο λόγια. Ο Ιεχωβά προστάτεψε και διέσωσε τον Αβραάμ και το σπιτικό του από τον Φαραώ καθώς και από τον Αβιμέλεχ. Βοήθησε τον Αβραάμ να σώσει τον Λωτ από έναν συνασπισμό τεσσάρων βασιλιάδων. Ο Ιεχωβά αποκατέστησε τις αναπαραγωγικές δυνάμεις του 100χρονου Αβραάμ και της 90χρονης Σάρρας ώστε μέσω αυτών να μπορέσει να έρθει το υποσχεμένο Σπέρμα. Ο Ιεχωβά επικοινωνούσε τακτικά με τον Αβραάμ μέσω οραμάτων, ονείρων και ουράνιων αγγελιοφόρων. Μάλιστα ο Ιεχωβά εκδήλωσε οσιότητα στον Αβραάμ ενόσω αυτός βρισκόταν στη ζωή καθώς και πολύ καιρό μετά το θάνατό του. Στο διάβα των αιώνων, ο Ιεχωβά τήρησε τις υποσχέσεις του προς τους απογόνους του Αβραάμ, το έθνος του Ισραήλ, παρά την πεισματική τους πορεία. Η σχέση του Ιεχωβά με τον Αβραάμ φανέρωνε τη σημασία της πραγματικής οσιότητας​—αγάπη στην πράξη.​—Γένεση, κεφάλαια 12 ως 25.

Αναφέρθηκε ότι «ο Ιεχωβά μιλούσε στον Μωυσή πρόσωπο με πρόσωπο, ακριβώς όπως θα μιλούσε κάποιος άνθρωπος στο συνάνθρωπό του». (Έξοδος 33:11) Ναι, ο Μωυσής είχε πιο στενή σχέση με τον Ιεχωβά από οποιονδήποτε άλλον προφήτη πριν από τον Ιησού Χριστό. Πώς εκδήλωσε ο Ιεχωβά οσιότητα στον Μωυσή;

Ο 40χρονος Μωυσής, έχοντας δύναμη και ικανότητες, πήρε αλαζονικά την πρωτοβουλία να ελευθερώσει το λαό του. Αλλά δεν  είχε φτάσει ακόμη ο καιρός. Ο Μωυσής αναγκάστηκε να φύγει για να σώσει τη ζωή του. Επί 40 χρόνια έβοσκε πρόβατα στη Μαδιάμ. (Πράξεις 7:23-30) Εντούτοις, ο Ιεχωβά δεν τον εγκατέλειψε. Όταν έφτασε ο κατάλληλος καιρός, επανέφερε τον Μωυσή για να οδηγήσει τον Ισραήλ έξω από την Αίγυπτο.

Παρόμοια, ο Ιεχωβά εκδήλωσε οσιότητα στον Δαβίδ, το φημισμένο δεύτερο βασιλιά του Ισραήλ. Ενώ ο Δαβίδ ήταν ακόμη νεαρός, ο Ιεχωβά είπε στον προφήτη Σαμουήλ: «Σήκω, χρίσε τον, γιατί αυτός είναι!» Από τότε και έπειτα, ο Ιεχωβά προστάτευε και καθοδηγούσε όσια τον Δαβίδ ενόσω εκείνος ωρίμαζε ως ο μελλοντικός βασιλιάς ολόκληρου του Ισραήλ. Ο Ιεχωβά τον ελευθέρωσε «από το πέλμα του λιονταριού και από το πέλμα της αρκούδας» καθώς και από το χέρι του Φιλισταίου γίγαντα Γολιάθ. Έδινε στον Δαβίδ τη μία νίκη μετά την άλλη επί των εχθρών του Ισραήλ, και ο Ιεχωβά ελευθέρωσε τον Δαβίδ από το δόρυ του Σαούλ, ο οποίος τον ζήλευε και τον μισούσε.​—1 Σαμουήλ 16:12· 17:37· 18:11· 19:10.

Βέβαια, ο Δαβίδ δεν ήταν τέλειος. Στην πραγματικότητα, διέπραξε σοβαρές αμαρτίες. Ωστόσο, αντί να τον εγκαταλείψει, ο Ιεχωβά εκδήλωσε όσια αγάπη στον βαθιά μετανοημένο Δαβίδ. Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του Δαβίδ, ο Ιεχωβά ενήργησε επανειλημμένα για να διατηρήσει τη ζωή και να συμβάλει στην ευημερία της. Παρενέβη υπέρ εκείνου που αντιμετώπιζε στενοχώρια. Αυτό πράγματι ήταν στοργική καλοσύνη!​—2 Σαμουήλ 11:1–12:25· 24:1-17.

Το έθνος του Ισραήλ ως σύνολο εισήλθε σε μια ειδική σχέση αφιέρωσης με τον Ιεχωβά όταν συμφώνησε με τους όρους της διαθήκης του Μωσαϊκού Νόμου στο Όρος Σινά. (Έξοδος 19:3-8) Γι’ αυτό, ο Ισραήλ παρουσιάζεται σαν να βρίσκεται σε γαμήλια σχέση με τον Ιεχωβά. Είχε ειπωθεί στον Ισραήλ: «Ο Ιεχωβά σε κάλεσε σαν να ήσουν σύζυγος». Και ο Ιεχωβά τού είπε: «Με στοργική καλοσύνη στον αιώνα θα σε ελεώ». (Ησαΐας 54:6, 8) Πώς εκδήλωσε ο Ιεχωβά οσιότητα σε αυτή την ειδική σχέση;

Ο Ιεχωβά πήρε την πρωτοβουλία να φροντίζει για τις ανάγκες των Ισραηλιτών και να ενισχύει τους δεσμούς τους μαζί του. Τους απελευθέρωσε από την Αίγυπτο, τους οργάνωσε σε έθνος και τους έφερε σε “μια γη όπου έρρεε το γάλα και το μέλι”. (Έξοδος 3:8) Παρείχε τακτική πνευματική καθοδηγία μέσω των ιερέων, των Λευιτών και μιας αδιάκοπης σειράς προφητών και αγγελιοφόρων. (2 Χρονικών 17:7-9· Νεεμίας 8:7-9· Ιερεμίας 7:25) Όταν το έθνος στρεφόταν στη λατρεία άλλων θεών, ο Ιεχωβά τούς διόρθωνε. Όταν μετανοούσαν, τους συγχωρούσε. Είναι αλήθεια ότι το έθνος του Ισραήλ ήταν δύσκολη «σύζυγος». Εντούτοις, ο Ιεχωβά δεν βιάστηκε να την απορρίψει. Λόγω των υποσχέσεών του στον Αβραάμ, παρέμεινε όσια προσκολλημένος στους Ισραηλίτες μέχρις ότου εκπληρώθηκαν οι σκοποί Του σχετικά με αυτούς. (Δευτερονόμιο 7:7-9) Τι θαυμάσιο παράδειγμα για τα παντρεμένα άτομα σήμερα!

Ο Ιεχωβά εκδηλώνει επίσης οσιότητα στην ανθρωπότητα γενικά με την έννοια ότι παρέχει τα αναγκαία της ζωής σε όλους τους ανθρώπους, δικαίους και αδίκους. (Ματθαίος 5:45· Πράξεις 17:25) Εκτός αυτού, έχει προμηθεύσει τη λυτρωτική θυσία του Γιου του ώστε όλη η ανθρωπότητα να μπορεί να έχει την ευκαιρία να απελευθερωθεί από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου και να απολαύσει τις  μεγαλειώδεις προοπτικές για τέλεια, αιώνια ζωή στον Παράδεισο. (Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 3:16) Η προμήθεια του λύτρου ήταν η υπέρτατη πράξη που έκανε ο Θεός με σκοπό να διατηρήσει τη ζωή και να συμβάλει στην ευημερία της. Ήταν πράγματι «παρέμβαση υπέρ κάποιου που αντιμετωπίζει δυστυχία ή στενοχώρια».

Αποδείξτε την Οσιότητά σας με Θετικές Ενέργειες

Εφόσον είναι συνώνυμη με τη στοργική καλοσύνη, η οσιότητα μεταδίδει επίσης έντονα την έννοια της αμοιβαιότητας. Αν κάποιος εκδηλώνει στοργική καλοσύνη απέναντί σας, θα μπορεί να αναμένει το ίδιο ως ανταπόδοση. Η οσιότητα ανταποδίδεται σε είδος. Το ότι ο Δαβίδ κατανοούσε τις προεκτάσεις της λέξης κέσεδ φαίνεται από τα εξής λόγια του: «Θα προσκυνήσω προς τον άγιο ναό σου και θα εξυμνήσω το όνομά σου». Γιατί; «Λόγω της στοργικής σου καλοσύνης και λόγω της φιλαλήθειάς σου». (Ψαλμός 138:2) Ως αποδέκτης της στοργικής καλοσύνης του Ιεχωβά, ο Δαβίδ υποκινήθηκε προφανώς να Τον λατρεύει και να Τον αινεί. Επομένως, καθώς εμείς συλλογιζόμαστε τη στοργική καλοσύνη που εκδηλώνει ο Ιεχωβά απέναντί μας, υποκινούμαστε να την ανταποδίδουμε; Λόγου χάρη, αν ονειδίζεται το όνομα του Ιεχωβά, σας υποκινεί το ενδιαφέρον σας για την υπόληψή του να τον υπερασπιστείτε;

Αυτό συνέβη σε έναν σχετικά καινούριο Χριστιανό και στη σύζυγό του όταν παρευρέθηκαν σε μια κηδεία κάποιου συγγενή που είχε σκοτωθεί σε ένα δυστύχημα με τη μηχανή του. Η τελετή δεν ήταν θρησκευτική και όσοι ήταν παρόντες μπορούσαν να πουν μερικά λόγια για τον νεκρό. Ένας ομιλητής κατηγόρησε τον Θεό για τον πρόωρο θάνατο εκείνου του νέου λέγοντας: “Ο Θεός τον ήθελε στον ουρανό, γι’ αυτό και τον πήρε”. Ο Χριστιανός αδελφός μας δεν μπόρεσε να παραμείνει σιωπηλός. Ανέβηκε στο βήμα, παρότι δεν είχε ούτε Γραφή ούτε σημειώσεις. «Πιστεύετε ότι ένας ελεήμων, συμπονετικός, παντοδύναμος Θεός επιδοκιμάζει τέτοιου είδους καταστάσεις;» ρώτησε. Στη συνέχεια έκανε μια δεκάλεπτη διάλεξη εκ του προχείρου με Γραφικές παραθέσεις που εξηγούσαν γιατί πεθαίνουμε, τι έχει κάνει ο Θεός για να σώσει την ανθρωπότητα από το θάνατο, καθώς και τη θαυμάσια προοπτική της ανάστασης σε αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη. Οι 100 και πλέον παρόντες ξέσπασαν σε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα. Ο αδελφός αργότερα θυμήθηκε: «Ένιωσα μια εσωτερική χαρά την οποία δεν είχα νιώσει ποτέ προηγουμένως. Ευχαρίστησα τον Ιεχωβά που μου έχει διδάξει τη σοφία του και που μου έδωσε την ευκαιρία να υπερασπιστώ το άγιο όνομά του».

Η οσιότητα στον Ιεχωβά περιλαμβάνει και την οσιότητα στο Λόγο του, την Αγία Γραφή. Γιατί; Επειδή μέσω των σελίδων της Γραφής, ο Ιεχωβά μάς διδάσκει πώς να ζούμε. Οι νόμοι και οι αρχές που καταγράφονται εκεί είναι πράγματι οι καλύτεροι και οι πιο ωφέλιμοι κανόνες για τη ζωή. (Ησαΐας 48:17) Μην επιτρέψετε στην πίεση των άλλων ή στις δικές σας αδυναμίες να σας κάνουν να παρεκκλίνετε από την προσκόλληση στους νόμους του Ιεχωβά. Να παραμένετε όσιοι στο Λόγο του Θεού.

Η οσιότητα στον Θεό περιλαμβάνει επίσης οσιότητα στην οργάνωσή του. Αναπόφευκτα, στο διάβα των ετών έχουν γίνει διορθώσεις και προσαρμογές στην κατανόηση μερικών εδαφίων. Το γεγονός είναι ότι κανείς δεν τρέφεται τόσο καλά από πνευματική άποψη όσο εμείς. (Ματθαίος 24:45-47) Αναμφισβήτητα, ο Ιεχωβά έχει παραμείνει προσκολλημένος στη σύγχρονη οργάνωσή του. Δεν μπορούμε να κάνουμε και εμείς το ίδιο; Ο Α. Χ. Μακμίλαν το έκανε αυτό. Λίγο καιρό πριν από το θάνατό του, είπε: «Έχω δει την οργάνωση του Ιεχωβά να αυξάνει από ένα μικρό ξεκίνημα, όταν αφιερώθηκα στον Θεό σε ηλικία 23 ετών το Σεπτέμβριο του 1900, σε μια παγκόσμια κοινωνία ευτυχισμένων ανθρώπων οι οποίοι διακηρύττουν με ζήλο τις αλήθειες του. . . . Είμαι πεπεισμένος περισσότερο από ποτέ άλλοτε, καθώς βλέπω να πλησιάζει το τέλος της υπηρεσίας μου στον Θεό στη γη, πως ο Ιεχωβά έχει κατευθύνει το λαό του και του έχει δώσει ό,τι χρειαζόταν στον κατάλληλο καιρό». Ο αδελφός Μακμίλαν υπηρέτησε πιστά και όσια επί σχεδόν 66 χρόνια, μέχρι το θάνατό του στις 26 Αυγούστου 1966. Ήταν ένα εξαίρετο παράδειγμα οσιότητας στην ορατή οργάνωση του Θεού.

Εκτός από το να είμαστε όσιοι στην οργάνωση,  θα είμαστε όσιοι ο ένας στον άλλον; Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με κτηνώδη διωγμό, θα παραμείνουμε όσιοι στους αδελφούς και στις αδελφές μας; Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οι αδελφοί μας στην Ολλανδία έθεσαν ένα εξαιρετικό παράδειγμα οσιότητας. Κάποιος πρεσβύτερος από την Εκκλησία Χρόνινχεν, ο Κλάας ντε Φρις, υποβλήθηκε σε βάναυση, ανήλεη ανάκριση από τη ναζιστική Γκεστάπο, πέρασε 12 ημέρες στην απομόνωση μόνο με ψωμί και νερό, και κατόπιν υποβλήθηκε ξανά σε ανάκριση. Με ένα περίστροφο στραμμένο πάνω του και υπό την απειλή του θανάτου, του δόθηκαν δύο λεπτά για να αποκαλύψει πού βρίσκονταν οι υπεύθυνοι αδελφοί, καθώς και άλλες σημαντικές πληροφορίες. Το μόνο που έλεγε ο Κλάας ήταν: «Δεν θα μάθετε τίποτα άλλο από εμένα. . . . Δεν θα γίνω προδότης». Τρεις φορές τον απείλησαν με το περίστροφο. Τελικά η Γκεστάπο εγκατέλειψε τις προσπάθειες και ο Κλάας μεταφέρθηκε σε άλλη φυλακή. Ποτέ δεν πρόδωσε τους αδελφούς του.

Θα μπορούσε η οσιότητά μας να επεκταθεί στο πλησιέστερο μέλος της οικογένειάς μας​—το γαμήλιο σύντροφό μας; Όπως τίμησε ο Ιεχωβά τη σχέση διαθήκης που είχε με το έθνος του Ισραήλ, είμαστε εμείς όσιοι στις γαμήλιες υποσχέσεις μας; Εκτός από το να παραμένετε ακλόνητοι στην αφοσίωσή σας, να επιδιώκετε ενεργά μια στενή σχέση με το σύντροφό σας. Πάρτε την πρωτοβουλία να κάνετε ασφαλή το γάμο σας. Να δαπανάτε χρόνο μαζί, να επικοινωνείτε ελεύθερα και ανοιχτά ο ένας με τον άλλον, να στηρίζετε και να ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλον, να ακούτε ο ένας τον άλλον, να γελάτε μαζί, να κλαίτε μαζί, να παίζετε μαζί, να συνεργάζεστε ώστε να πετυχαίνετε αμοιβαίους στόχους, να δίνετε χαρά ο ένας στον άλλον, να είστε φίλοι. Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ώστε να μην αναπτύσσετε ερωτικά αισθήματα για άλλους. Ενώ είναι καλό και σωστό να δημιουργείτε γνωριμίες, ακόμη και στενές φιλίες, με άλλα άτομα έξω από το γάμο σας, τα ερωτικά αισθήματα πρέπει να περιορίζονται στο σύντροφό σας. Μην επιτρέψετε σε κανένα άτομο να σταθεί ανάμεσα σε εσάς και στο σύντροφό σας.​—Παροιμίες 5:15-20.

Να παραμένετε όσιοι στους ομοπίστους σας και στην οικογένειά σας. Καθώς περνούν τα χρόνια, μην τους ξεχνάτε. Να διατηρείτε την επαφή μαζί τους, να τους γράφετε γράμματα, να τους τηλεφωνείτε, να τους επισκέπτεστε. Όπου και αν σας οδηγήσει το μονοπάτι της ζωής, προσπαθήστε να μην τους απογοητεύσετε. Να τους κάνετε χαρούμενους που μπορούν να λένε ότι σας γνωρίζουν ή ότι είναι συγγενείς σας. Η οσιότητά σας σε αυτούς θα σας κάνει να παραμένετε ακλόνητα προσκολλημένοι στο ορθό και θα αποτελεί πηγή ενθάρρυνσης για εσάς.​—Εσθήρ 4:6-16.

Ναι, η αληθινή οσιότητα συνεπάγεται θετικές ενέργειες για τη διατήρηση πολύτιμων σχέσεων. Κάντε ό,τι μπορείτε για να ανταποδίδετε τη στοργική καλοσύνη του Ιεχωβά. Να μιμείστε την οσιότητα του Ιεχωβά στη συμπεριφορά σας προς τη Χριστιανική εκκλησία, το γαμήλιο σύντροφό σας, την οικογένειά σας και τους φίλους σας. Να διακηρύττετε όσια τις αρετές του Ιεχωβά στους συνανθρώπους σας. Ο ψαλμωδός το εξέφρασε σωστά όταν είπε: «Για τις εκδηλώσεις της στοργικής καλοσύνης του Ιεχωβά θα ψάλλω στον αιώνα. Επί γενεές γενεών θα κάνω γνωστή την πιστότητά σου με το στόμα μου». (Ψαλμός 89:1) Δεν ελκυόμαστε σε έναν τέτοιον Θεό; Πράγματι, «η στοργική του καλοσύνη παραμένει στον αιώνα».​—Ψαλμός 100:5.

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Α. Χ. Μακμίλαν