«Μάθετε από Εμένα»

«Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας».​—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 11:29.

1. Γιατί το να μαθαίνουμε από τον Ιησού είναι δυνατόν να μας φέρει ευχαρίστηση και να εμπλουτίσει τη ζωή μας;

 Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ πάντοτε σκεφτόταν, δίδασκε και ενεργούσε κατάλληλα. Το χρονικό διάστημα που πέρασε στη γη ήταν μικρό, αλλά απόλαυσε μια ανταμειφτική και ικανοποιητική σταδιοδρομία και παρέμεινε ευτυχισμένος. Συγκέντρωσε μαθητές και τους δίδαξε πώς να λατρεύουν τον Θεό, να αγαπούν τους ανθρώπους και να νικούν τον κόσμο. (Ιωάννης 16:33) Γέμισε την καρδιά τους ελπίδα και “έριξε φως στη ζωή και στην αφθαρσία μέσω των καλών νέων”. (2 Τιμόθεο 1:10) Αν συγκαταλέγετε τον εαυτό σας στους μαθητές του, τι νομίζετε ότι σημαίνει το να είναι κάποιος μαθητής; Εξετάζοντας τα όσα λέει ο Ιησούς για τους μαθητές, μπορούμε να μάθουμε πώς να εμπλουτίσουμε τη ζωή μας. Αυτό περιλαμβάνει το να ενστερνιστούμε τη δική του άποψη και να εφαρμόσουμε μερικές βασικές αρχές.​—Ματθαίος 10:24, 25· Λουκάς 14:26, 27· Ιωάννης 8:31, 32· 13:35· 15:8.

2, 3. (α) Τι είναι ο μαθητής του Ιησού; (β) Γιατί είναι σημαντικό να αναρωτηθούμε: “Τίνος μαθητής έχω γίνει εγώ;”

² Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, η λέξη μαθητής βασικά σημαίνει το άτομο που κατευθύνει τη διάνοιά του προς κάτι ή το άτομο που μαθαίνει. Μια συγγενική λέξη εμφανίζεται στο θεματικό μας εδάφιο, το Ματθαίος 11:29: «Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας». Ναι, μαθητής είναι αυτός που μαθαίνει. Τα Ευαγγέλια συνήθως εφαρμόζουν τη λέξη μαθητής στους στενούς ακολούθους του Ιησού, αυτούς που περιόδευαν μαζί του καθώς εκείνος κήρυττε και οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν από αυτόν. Μερικοί άνθρωποι μπορεί απλώς να δέχτηκαν τις διδασκαλίες του Ιησού, και μάλιστα κρυφά. (Λουκάς 6:17· Ιωάννης 19:38) Οι συγγραφείς των Ευαγγελίων αναφέρθηκαν επίσης στους “μαθητές του Ιωάννη [του Βαφτιστή] και στους μαθητές των Φαρισαίων”.  (Μάρκος 2:18) Εφόσον ο Ιησούς προειδοποίησε τους ακολούθους του να «προσέχουν . . . από τη διδασκαλία των Φαρισαίων», μπορούμε να αναρωτηθούμε: “Τίνος μαθητής έχω γίνει εγώ;”​—Ματθαίος 16:12.

³ Αν είμαστε μαθητές του Ιησού, αν έχουμε μάθει από αυτόν, τότε οι άλλοι θα πρέπει να νιώθουν πνευματικά αναζωογονημένοι κοντά μας. Θα πρέπει να διακρίνουν ότι έχουμε γίνει πιο πράοι και ταπεινοί στην καρδιά. Αν έχουμε διοικητικές ευθύνες στην εργασία μας, αν είμαστε γονείς ή αν ασκούμε ποιμαντικά καθήκοντα στη Χριστιανική εκκλησία, νιώθουν εκείνοι που είναι στη φροντίδα μας ότι τους μεταχειριζόμαστε όπως μεταχειριζόταν ο Ιησούς όσους ήταν στη δική του φροντίδα;

Πώς Συμπεριφερόταν ο Ιησούς στους Ανθρώπους

4, 5. (α) Γιατί δεν είναι δύσκολο να μάθουμε πώς συμπεριφερόταν ο Ιησούς στους ανθρώπους που είχαν προβλήματα; (β) Ποια εμπειρία είχε ο Ιησούς καθώς έτρωγε στο σπίτι ενός Φαρισαίου;

⁴ Χρειάζεται να γνωρίζουμε πώς συμπεριφερόταν ο Ιησούς στους ανθρώπους, ιδιαίτερα σε όσους είχαν σοβαρά προβλήματα. Αυτό δεν είναι δύσκολο να το μάθουμε. Η Γραφή περιέχει πολλές αφηγήσεις των επαφών του Ιησού με άλλους, μερικοί από τους οποίους ήταν βασανισμένοι. Ας προσέξουμε επίσης τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονταν οι θρησκευτικοί ηγέτες, ιδιαίτερα οι Φαρισαίοι, στους ανθρώπους που είχαν παρόμοια προβλήματα. Η αντιδιαστολή θα είναι διαφωτιστική.

⁵ Το έτος 31 Κ.Χ., ενόσω ο Ιησούς βρισκόταν σε μια περιοδεία κηρύγματος στη Γαλιλαία, “κάποιος  από τους Φαρισαίους ζητούσε [από τον Ιησού] να φάει μαζί του”. Ο Ιησούς δεν δίστασε να δεχτεί την πρόσκληση. «Εκείνος, λοιπόν, μπήκε στο σπίτι του Φαρισαίου και πλάγιασε μπροστά στο τραπέζι. Και μια γυναίκα που ήταν γνωστή στην πόλη ως αμαρτωλή έμαθε ότι αυτός πλάγιαζε για το γεύμα στο σπίτι του Φαρισαίου και έφερε ένα αλαβάστρινο δοχείο με αρωματικό λάδι και αφού στάθηκε πίσω, κοντά στα πόδια του, κλαίγοντας, άρχισε να βρέχει τα πόδια του με τα δάκρυά της και τα σκούπιζε με τα μαλλιά του κεφαλιού της. Επίσης, φιλούσε τρυφερά τα πόδια του και τα άλειβε με το αρωματικό λάδι».​—Λουκάς 7:36-38.

6. Γιατί, ίσως, βρισκόταν στο σπίτι του Φαρισαίου η «αμαρτωλή» γυναίκα;

⁶ Μπορείτε να το φανταστείτε αυτό; Κάποιο σύγγραμμα υποστηρίζει: «Η γυναίκα (εδ. 37) επωφελήθηκε από τα κοινωνικά έθιμα τα οποία επέτρεπαν σε ανθρώπους που βρίσκονταν σε ανάγκη να έρχονται σε ένα τέτοιο συμπόσιο για να πάρουν μερικά υπολείμματα». Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει πώς ήταν δυνατόν να μπει κάποιο άτομο απρόσκλητο. Ίσως υπήρχαν και άλλοι που έλπιζαν να μαζέψουν απομεινάρια στο τέλος του γεύματος. Ωστόσο, η συμπεριφορά αυτής της γυναίκας ήταν ασυνήθιστη. Αυτή δεν ήταν απλός θεατής, που περίμενε να τελειώσει το δείπνο. Είχε κακή φήμη, όντας διαβόητη «αμαρτωλή», και έτσι ο Ιησούς είπε ότι ήξερε για τις «αμαρτίες [της], αν και [ήταν] πολλές».​—Λουκάς 7:47.

7, 8. (α) Πώς θα είχαμε ίσως αντιδράσει εμείς υπό περιστάσεις σαν και αυτές που εκτίθενται στα εδάφια Λουκάς 7:36-38; (β) Πώς αντέδρασε ο Σίμων;

⁷ Φανταστείτε να ζούσατε εσείς εκείνη την εποχή και να βρισκόσασταν στη θέση του Ιησού. Πώς θα είχατε αντιδράσει; Μήπως θα νιώθατε άβολα καθώς θα σας πλησίαζε αυτή η γυναίκα; Πώς θα σας επηρέαζε μια τέτοια κατάσταση; (Λουκάς 7:45) Μήπως θα νιώθατε αποτροπιασμό, φρίκη;

⁸ Αν ήσασταν ανάμεσα στους άλλους καλεσμένους, μήπως η σκέψη σας θα έμοιαζε τουλάχιστον κάπως με εκείνη του Σίμωνα του Φαρισαίου; «Βλέποντάς το αυτό, ο Φαρισαίος που . . . προσκάλεσε [τον Ιησού] είπε μέσα του: “Αν αυτός ο άνθρωπος ήταν προφήτης, θα γνώριζε ποια και τι είδους γυναίκα είναι αυτή που τον αγγίζει​—ότι είναι αμαρτωλή”». (Λουκάς 7:39) Σε αντιδιαστολή, ο Ιησούς ήταν άνθρωπος με βαθιά συμπόνια. Κατανοούσε την οικτρή θέση της γυναίκας και συναισθανόταν την οδύνη της. Δεν μας λέγεται πώς είχε ξεπέσει εκείνη σε μια ζωή αμαρτίας. Αν ήταν όντως πόρνη, οι άνθρωποι της πόλης, αφοσιωμένοι Ιουδαίοι, προφανώς δεν την είχαν βοηθήσει.

9. Πώς αντέδρασε ο Ιησούς, και με ποιο πιθανό αποτέλεσμα;

⁹ Αλλά ο Ιησούς ήθελε να τη βοηθήσει. Της είπε: «Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες». Κατόπιν πρόσθεσε: «Η πίστη σου σε έσωσε· πήγαινε με ειρήνη». (Λουκάς 7:48-50) Εδώ τελειώνει η αφήγηση. Κάποιος μπορεί να αντιτείνει ότι ο Ιησούς δεν έκανε και πολλά πράγματα για αυτήν. Βασικά, την απέπεμψε με την ευλογία του. Μήπως πιστεύετε ότι εκείνη πιθανώς επέστρεψε στο θλιβερό τρόπο ζωής της; Μολονότι δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, προσέξτε τι λέει κατόπιν ο Λουκάς. Ανέφερε ότι ο Ιησούς άρχισε να ταξιδεύει «από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, κηρύττοντας και αναγγέλλοντας τα καλά νέα της βασιλείας». Ο Λουκάς δήλωσε επίσης ότι «ορισμένες γυναίκες» ήταν μαζί με τον Ιησού και τους μαθητές του, “διακονώντας τους από τα υπάρχοντά τους [των γυναικών]”. Δεν μπορεί να αποκλειστεί η πιθανότητα να ήταν τώρα ανάμεσά τους και εκείνη η μετανοημένη και γεμάτη εκτίμηση γυναίκα, έχοντας αρχίσει να ζει με θεοσεβή τρόπο και με καθαρή συνείδηση, με ανανεωμένη συναίσθηση σκοπού και με πολύ πιο βαθιά αγάπη για τον Θεό.​—Λουκάς 8:1-3.

Η Διαφορά Ανάμεσα στον Ιησού και στους Φαρισαίους

10. Γιατί είναι επωφελής η εξέταση της αφήγησης σχετικά με τον Ιησού και τη γυναίκα στο σπίτι του Σίμωνα;

¹⁰ Τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από αυτή τη ζωντανή αφήγηση; Μας συγκινεί, έτσι δεν είναι; Φανταστείτε τον εαυτό σας στο σπίτι του Σίμωνα. Πώς θα νιώθατε εσείς; Θα αντιδρούσατε όπως ο Ιησούς ή θα νιώθατε κάπως σαν το Φαρισαίο οικοδεσπότη του; Ο Ιησούς ήταν ο Γιος του Θεού, και συνεπώς εμείς δεν μπορούμε να νιώθουμε και να ενεργούμε ακριβώς όπως εκείνος. Από την άλλη μεριά, ίσως να μην έχουμε και μεγάλη επιθυμία να σκεφτούμε τον εαυτό μας σαν να ήταν ο Σίμων, ο Φαρισαίος. Λίγοι άνθρωποι θα θεωρούσαν καύχημά τους να είναι Φαρισαϊκά άτομα.

11. Γιατί δεν θα θέλαμε να μας κατατάξουν στην ίδια κατηγορία με τους Φαρισαίους;

¹¹ Μελετώντας τις Γραφικές και τις κοσμικές αποδείξεις, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι Φαρισαίοι είχαν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους θεωρώντας τον θεματοφύλακα του δημόσιου συμφέροντος και της ευημερίας του έθνους. Δεν  ήταν ικανοποιημένοι με το γεγονός ότι ο Νόμος του Θεού ήταν ουσιαστικά σαφής και ευκολονόητος. Οποτεδήποτε τους φαινόταν ότι ο Νόμος δεν ήταν συγκεκριμένος, επιδίωκαν να γεφυρώνουν τα φαινομενικά χάσματα με καθορισμένες εφαρμογές προκειμένου να εξαλείφεται κάθε ανάγκη για συνείδηση. Αυτοί οι θρησκευτικοί ηγέτες επιχείρησαν να επινοήσουν έναν κανόνα διαγωγής που θα έλεγχε τη συμπεριφορά σε κάθε ζήτημα, ακόμη και σε ασήμαντα πράγματα. a

12. Ποια άποψη είχαν οι Φαρισαίοι για τον εαυτό τους;

¹² Ο Ιουδαίος ιστορικός του πρώτου αιώνα Ιώσηπος δείχνει καθαρά ότι οι Φαρισαίοι πίστευαν πως ήταν καλοσυνάτοι, ευγενικοί και δίκαιοι καθώς και τα πλέον κατάλληλα πρόσωπα για την αποστολή τους. Αναμφίβολα, μερικοί από ανάμεσά τους πλησίασαν αρκετά σε αυτό. Ίσως σας έρχεται στο νου ο Νικόδημος. (Ιωάννης 3:1, 2· 7:50, 51) Αργότερα, μερικοί από αυτούς εγκολπώθηκαν τη Χριστιανική οδό. (Πράξεις 15:5) Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε για ορισμένους Ιουδαίους, όπως ήταν οι Φαρισαίοι: «Έχουν ζήλο για τον Θεό αλλά όχι σύμφωνα με ακριβή γνώση». (Ρωμαίους 10:2) Εντούτοις, τα Ευαγγέλια τους παρουσιάζουν όπως τους έβλεπε ο κοινός λαός​—υπερήφανους, αλαζονικούς και αυτοδικαιούμενους, άτομα που έβρισκαν συνεχώς λάθη, κατέκριναν και υποβίβαζαν τους άλλους.

Η Άποψη του Ιησού

13. Τι είχε να πει ο Ιησούς για τους Φαρισαίους;

¹³ Ο Ιησούς επέκρινε τους γραμματείς και τους Φαρισαίους ως υποκριτικά άτομα. «Δένουν βαριά φορτία και τα βάζουν πάνω στους ώμους των ανθρώπων, αλλά οι ίδιοι δεν είναι διατεθειμένοι να τα κουνήσουν στο ελάχιστο με το δάχτυλό τους». Ναι, το φορτίο ήταν βαρύ, και ο ζυγός που είχε επιβληθεί στους ανθρώπους ήταν σκληρός. Στη συνέχεια, ο Ιησούς αποκάλεσε τους γραμματείς και τους Φαρισαίους “ανόητους”. Το  ανόητο άτομο αποτελεί απειλή για τους συνανθρώπους του. Ο Ιησούς αποκάλεσε επίσης τους γραμματείς και τους Φαρισαίους “τυφλούς οδηγούς” και δήλωσε ότι αυτοί “αδιαφορούσαν για τα πιο βαρυσήμαντα ζητήματα του Νόμου, δηλαδή τη δικαιοσύνη και το έλεος και την πιστότητα”. Ποιος θα ήθελε να τον θεωρεί ο Ιησούς Φαρισαϊκό άτομο;​—Ματθαίος 23:1-4, 16, 17, 23.

14, 15. (α) Τι αποκαλύπτει η συμπεριφορά του Ιησού προς τον Ματθαίο Λευί για τους τρόπους με τους οποίους ενεργούσαν οι Φαρισαίοι; (β) Ποια σπουδαία μαθήματα μπορούμε να πάρουμε από αυτή την αφήγηση;

¹⁴ Σχεδόν ο κάθε αναγνώστης των αφηγήσεων των Ευαγγελίων μπορεί να διακρίνει τον επικριτικό χαρακτήρα των περισσότερων Φαρισαίων. Όταν ο Ιησούς κάλεσε τον Ματθαίο Λευί, τον εισπράκτορα φόρων, να γίνει μαθητής του, ο Λευί παρέθεσε ένα μεγάλο συμπόσιο για αυτόν. Η αφήγηση λέει: «Τότε οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς τους άρχισαν να γογγύζουν στους μαθητές του, λέγοντας: “Γιατί τρώτε και πίνετε με εισπράκτορες φόρων και αμαρτωλούς;” Απαντώντας ο Ιησούς τούς είπε: “ . . . Εγώ έχω έρθει να καλέσω, όχι δίκαιους ανθρώπους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια”».​—Λουκάς 5:27-32.

¹⁵ Ο ίδιος ο Λευί αντιλήφθηκε και κάτι άλλο που είπε ο Ιησούς σε εκείνη την περίπτωση: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και μάθετε τι σημαίνει: “Έλεος θέλω και όχι θυσία”». (Ματθαίος 9:13) Μολονότι οι Φαρισαίοι ισχυρίζονταν ότι πίστευαν στα συγγράμματα των Εβραίων προφητών, δεν εγκολπώνονταν αυτά τα λόγια από το εδάφιο Ωσηέ 6:6. Αν ήταν να σφάλουν, φρόντιζαν να γίνει αυτό για χάρη της υπακοής στην παράδοση. Ο καθένας μας μπορεί να αναρωτηθεί: “Μήπως έχω τη φήμη ότι προσκολλώμαι άκαμπτα σε ορισμένους κανόνες, λόγου χάρη σε εκείνους που αντανακλούν προσωπική γνώμη ή τις απόψεις που έχουν γενικά οι άνθρωποι για ένα θέμα; Ή πιστεύουν οι άλλοι ότι πάνω από όλα είμαι ελεήμων και καλός;”

16. Πώς ενεργούσαν οι Φαρισαίοι, και πώς μπορούμε εμείς να αποφύγουμε να είμαστε σαν αυτούς;

¹⁶ Επίκριση, επίκριση, επίκριση. Έτσι ενεργούσαν οι Φαρισαίοι. Αναζητούσαν κάθε ψεγάδι​—πραγματικό ή φανταστικό. Κρατούσαν τους ανθρώπους σε θέση άμυνας και τους υπενθύμιζαν τις αποτυχίες τους. Οι Φαρισαίοι υπερηφανεύονταν ότι έδιναν το δέκατο από τα μικρότερα βότανα, όπως ήταν ο δυόσμος, ο άνηθος και το κύμινο. Διαλαλούσαν την ευλάβειά τους με τα ρούχα που φορούσαν και προσπαθούσαν να καθοδηγούν το έθνος. Ασφαλώς, για να είναι οι δικές μας πράξεις σε αρμονία με το παράδειγμα του Ιησού, πρέπει να αποφεύγουμε την τάση να αναζητούμε και να τονίζουμε διαρκώς τα ψεγάδια των άλλων.

Πώς Χειριζόταν ο Ιησούς τα Προβλήματα;

17-19. (α) Εξηγήστε πώς χειρίστηκε ο Ιησούς μια κατάσταση που θα μπορούσε να έχει σοβαρότατες συνέπειες. (β) Τι έκανε την κατάσταση πιεστική και δυσάρεστη; (γ) Αν βρισκόσασταν εσείς εκεί όταν η γυναίκα πλησίασε τον Ιησού, πώς θα αντιδρούσατε;

¹⁷ Ο τρόπος με τον οποίο χειριζόταν ο Ιησούς τα προβλήματα ήταν πολύ διαφορετικός από των Φαρισαίων. Προσέξτε πώς χειρίστηκε ο Ιησούς κάποια κατάσταση που θα μπορούσε να αποδειχτεί πολύ σοβαρή. Περιλάμβανε μια γυναίκα η οποία είχε ροή αίματος επί 12 χρόνια. Μπορείτε να διαβάσετε την αφήγηση στα εδάφια Λουκάς 8:42-48.

¹⁸ Η αφήγηση του Μάρκου λέει ότι η γυναίκα ήταν “φοβισμένη και έτρεμε”. (Μάρκος 5:33) Γιατί; Αναμφίβολα επειδή γνώριζε ότι είχε παραβιάσει το Νόμο του Θεού. Σύμφωνα με τα εδάφια Λευιτικό 15:25-28, μια γυναίκα με αφύσικη ροή αίματος ήταν ακάθαρτη όσο καιρό διαρκούσε αυτή η ροή, συν μία εβδομάδα. Καθετί που άγγιζε και κάθε άτομο με το οποίο ερχόταν σε επαφή μιαινόταν. Προκειμένου να πλησιάσει τον Ιησού, αυτή η γυναίκα χρειάστηκε να αγωνιστεί για να περάσει μέσα από το πλήθος. Όταν βλέπουμε την αφήγηση 2.000 χρόνια αργότερα, τη συμπονούμε για τη δυσάρεστη θέση στην οποία βρισκόταν.

¹⁹ Αν βρισκόσασταν εσείς εκεί τότε, πώς θα βλέπατε την κατάσταση; Τι θα λέγατε; Προσέξτε ότι ο Ιησούς συμπεριφέρθηκε σε αυτή τη γυναίκα με καλοσυνάτο, στοργικό και στοχαστικό τρόπο, χωρίς να κάνει ούτε νύξη για τα προβλήματα που είχε ίσως προκαλέσει εκείνη.​—Μάρκος 5:34.

20. Αν τα εδάφια Λευιτικό 15:25-28 αποτελούσαν απαίτηση σήμερα, ποια πρόκληση θα έθετε αυτό σε εμάς;

²⁰ Μήπως μπορούμε να μάθουμε κάτι από αυτό  το περιστατικό; Υποθέστε ότι είστε πρεσβύτερος σε μια Χριστιανική εκκλησία σήμερα. Υποθέστε επίσης ότι τα εδάφια Λευιτικό 15:25-28 αποτελούν Χριστιανική απαίτηση σήμερα και ότι μια Χριστιανή γυναίκα έχει παραβιάσει αυτόν το νόμο, νιώθοντας απόγνωση και εγκατάλειψη. Πώς θα αντιδρούσατε εσείς; Μήπως θα την ταπεινώνατε δημόσια με κάποια επικριτική συμβουλή; «Όχι», θα λέγατε, «ποτέ δεν θα το έκανα αυτό! Ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού, θα κατέβαλλα κάθε προσπάθεια για να είμαι καλοσυνάτος, στοργικός, στοχαστικός και διακριτικός». Πολύ καλά! Ωστόσο, η πρόκληση είναι να το κάνετε αυτό, να μιμείστε το υπόδειγμα του Ιησού.

21. Τι δίδαξε ο Ιησούς στους ανθρώπους σχετικά με το Νόμο;

²¹ Στην ουσία, οι άνθρωποι ένιωθαν να αναζωογονούνται από τον Ιησού, εμψυχώνονταν και ενθαρρύνονταν. Όπου ο Νόμος του Θεού μιλούσε συγκεκριμένα, αυτά που έλεγε τα εννοούσε. Αν φαινόταν να θέτει γενικές αρχές, η συνείδησή τους θα έπαιζε το ρόλο της και εκείνοι θα μπορούσαν να δείχνουν την αγάπη τους για τον Θεό μέσω των αποφάσεών τους. Ο Νόμος τούς έδινε το περιθώριο της ευελιξίας. (Μάρκος 2:27, 28) Ο Θεός αγαπούσε το λαό του, εργαζόταν διαρκώς για το καλό τους και ήταν πρόθυμος να δείχνει έλεος όταν παρέπαιαν. Έτσι ήταν και ο Ιησούς.​—Ιωάννης 14:9.

Αποτελέσματα των Διδασκαλιών του Ιησού

22. Μαθαίνοντας από τον Ιησού, ποια διανοητική διάθεση διαμόρφωσαν οι μαθητές του;

²² Εκείνοι που άκουσαν τον Ιησού και έγιναν μαθητές του αντιλήφθηκαν πόσο αληθινή ήταν η δήλωσή του: «Ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίο μου είναι ελαφρό». (Ματθαίος 11:30) Ποτέ δεν αισθάνθηκαν ότι τους καταπίεζε, ότι τους ταλαιπωρούσε ή ότι τους έκανε φορτικά κηρύγματα. Ήταν πιο ελεύθεροι, πιο ευτυχισμένοι και πιο πεπεισμένοι για τη σχέση που είχαν με τον Θεό καθώς και μεταξύ τους. (Ματθαίος 7:1-5· Λουκάς 9:49, 50) Από αυτόν έμαθαν ότι για να είναι κάποιος πνευματικός ηγέτης απαιτείται να είναι αναζωογονητικός προς τους άλλους, να εκδηλώνει ταπεινοφροσύνη στη διάνοια και στην καρδιά του.​—1 Κορινθίους 16:17, 18· Φιλιππησίους 2:3.

23. Το ότι ήταν μαζί με τον Ιησού ποιο σπουδαίο μάθημα δίδαξε στους μαθητές, και σε ποια συμπεράσματα τους βοήθησε να καταλήξουν;

²³ Επιπλέον, σε πολλούς εντυπωνόταν βαθιά το πόσο σπουδαίο ήταν να μείνουν σε ενότητα με τον Χριστό και να ενστερνιστούν το πνεύμα που εκδήλωνε εκείνος. Ο ίδιος είπε στους μαθητές του: «Όπως με αγάπησε ο Πατέρας και εγώ σας αγάπησα, να παραμείνετε στην αγάπη μου. Αν τηρήσετε τις εντολές μου, θα παραμείνετε στην αγάπη μου, όπως εγώ έχω τηρήσει τις εντολές του Πατέρα και παραμένω στην αγάπη του». (Ιωάννης 15:9, 10) Για να είναι επιτυχημένοι ως διάκονοι και υπηρέτες του Θεού, θα έπρεπε να εφαρμόζουν επιμελώς αυτά που είχαν μάθει από τον Ιησού, τόσο στο κήρυγμα και στη δημόσια διδασκαλία σχετικά με τα υπέροχα καλά νέα του Θεού όσο και στη συμπεριφορά τους προς την οικογένεια και τους φίλους τους. Καθώς η αδελφότητα θα αυξανόταν και τα μέλη της θα συγκροτούσαν εκκλησίες, θα χρειαζόταν να θυμίζουν επανειλημμένα στον εαυτό τους ότι ο δικός του τρόπος ήταν ο καλύτερος τρόπος. Αυτό που είχε διδάξει εκείνος ήταν η αλήθεια, και η ζωή που είχαν δει να παίρνει σάρκα και οστά στο πρόσωπό του ήταν η ζωή στην οποία θα έπρεπε να αποβλέπουν.​—Ιωάννης 14:6· Εφεσίους 4:20, 21.

24. Ποια είναι μερικά πράγματα από το παράδειγμα του Ιησού τα οποία πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας;

²⁴ Καθώς συλλογίζεστε τώρα μερικά από αυτά που εξετάσαμε, διακρίνετε τρόπους με τους οποίους μπορείτε εσείς να βελτιωθείτε; Συμφωνείτε ότι ο Ιησούς πάντοτε σκεφτόταν, δίδασκε και ενεργούσε κατάλληλα; Τότε, πάρτε θάρρος. Τα ενθαρρυντικά λόγια που μας απευθύνει εκείνος είναι: «Αν γνωρίζετε αυτά τα πράγματα, ευτυχισμένοι είστε αν τα εκτελείτε».​—Ιωάννης 13:17.

[Υποσημείωση]

Πώς Απαντάτε;

• Τι σημαίνει για εσάς το να είστε μαθητής του Ιησού;

• Πώς συμπεριφερόταν ο Ιησούς στους ανθρώπους;

• Τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από τον τρόπο με τον οποίο δίδασκε ο Ιησούς;

• Πώς διέφεραν οι Φαρισαίοι και ο Ιησούς μεταξύ τους;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 18, 19]

Πόσο διαφορετική ήταν η στάση του Ιησού απέναντι στους ανθρώπους από τη στάση των Φαρισαίων!