Ιεχωβά—Το Υπέρτατο Παράδειγμα Αγαθότητας

«Εξυμνείτε τον Ιεχωβά των στρατευμάτων, διότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός».​—ΙΕΡΕΜΙΑΣ 33:11.

1. Γιατί υποκινούμαστε να αινούμε τον Θεό για την αγαθότητά του;

 Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ είναι αγαθός με την απόλυτη έννοια. «Πόσο μεγάλη είναι η αγαθότητά του!» αναφώνησε ο προφήτης Ζαχαρίας. (Ζαχαρίας 9:17) Πράγματι, η αγαθότητα αντανακλάται σε καθετί που έκανε ο Θεός προκειμένου να προετοιμάσει τη γη για τη δική μας απόλαυση. (Γένεση 1:31) Ποτέ δεν θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε όλους τους περίπλοκους νόμους που έθεσε σε λειτουργία ο Θεός όταν δημιούργησε το σύμπαν. (Εκκλησιαστής 3:11· 8:17) Ωστόσο, τα λίγα που όντως γνωρίζουμε μας υποκινούν να αινούμε τον Θεό για την αγαθότητά του.

2. Πώς θα ορίζατε την αγαθότητα;

² Τι είναι αγαθότητα; Είναι η ηθική υπεροχή, ή αλλιώς αρετή. Αλλά είναι κάτι παραπάνω από την απουσία κάθε κακίας. Η αγαθότητα, ένας από τους καρπούς του πνεύματος, είναι θετική ιδιότητα. (Γαλάτες 5:22, 23) Εκδηλώνουμε αγαθότητα όταν κάνουμε καλές και ωφέλιμες πράξεις για τους άλλους. Σε αυτό το σύστημα πραγμάτων, εκείνο που θεωρείται καλό σε μερικούς κύκλους μπορεί να θεωρείται κακό σε άλλους. Αν θέλουμε, όμως, να απολαμβάνουμε ειρήνη και ευτυχία, πρέπει να υπάρχει ένα πρότυπο αγαθότητας. Ποιος μπορεί δικαιολογημένα να θέσει αυτό το πρότυπο;

3. Τι δείχνουν τα εδάφια Γένεση 2:16, 17 σχετικά με το πρότυπο της αγαθότητας;

³ Ο Θεός θέτει το πρότυπο της αγαθότητας. Στο ξεκίνημα της ανθρώπινης ιστορίας, ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που έδωσε στον πρώτο άνθρωπο την εντολή: «Από κάθε δέντρο του κήπου μπορείς να τρως μέχρι να χορτάσεις. Αλλά από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού δεν πρέπει να φας, γιατί την ημέρα που θα φας από αυτό οπωσδήποτε θα πεθάνεις». (Γένεση 2: 16, 17) Ναι, οι άνθρωποι χρειάζεται να αποβλέπουν στον Δημιουργό τους για γνώση όσον αφορά το καλό και το κακό.

Παρ’ Αξία Εκδήλωση Αγαθότητας

4. Τι έκανε ο Θεός για την ανθρωπότητα αφότου αμάρτησε ο Αδάμ;

⁴ Η προοπτική της ανθρωπότητας για αιώνια ευτυχία με τελειότητα απειλήθηκε όταν ο Αδάμ αμάρτησε και αρνήθηκε να αναγνωρίσει το δικαίωμα που έχει ο Θεός να θέτει πρότυπα αγαθότητας. (Γένεση 3:1-6) Προτού γεννηθούν όμως οι απόγονοι του Αδάμ ως κληρονόμοι της αμαρτίας και του θανάτου, ο Θεός προείπε την έλευση ενός τέλειου Σπέρματος. Απευθυνόμενος στην πραγματικότητα στο «αρχικό φίδι», τον Σατανά τον Διάβολο, ο Ιεχωβά δήλωσε: «Εγώ θα βάλω έχθρα ανάμεσα σε εσένα και στη γυναίκα και ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της. Εκείνος θα σε πλήξει στο κεφάλι και εσύ θα τον πλήξεις στη φτέρνα». (Αποκάλυψη 12:9· Γένεση 3:15) Ο σκοπός του Ιεχωβά ήταν να απολυτρώσει την αμαρτωλή ανθρωπότητα. Σε μια παρ’ αξία εκδήλωση αγαθότητας, ο Ιεχωβά έκανε πράγματι μια τέτοια προμήθεια για τη σωτηρία όσων ασκούν πίστη στη λυτρωτική θυσία του αγαπητού του Γιου.​—Ματθαίος 20:28· Ρωμαίους 5:8, 12.

5. Αν και έχουμε κληρονομήσει μια κακή τάση καρδιάς, γιατί μπορούμε να εκδηλώνουμε αγαθότητα σε κάποιον βαθμό;

⁵ Φυσικά, εξαιτίας της αμαρτίας του Αδάμ, εμείς έχουμε κληρονομήσει μια κακή τάση καρδιάς. (Γένεση 8:21) Ευτυχώς, όμως, ο Ιεχωβά μάς βοηθάει να εκδηλώνουμε αγαθότητα σε κάποιον βαθμό. Το να παραμένουμε στα πράγματα τα οποία μάθαμε από τα πολύτιμα άγια συγγράμματά του, όχι μόνο “μας κάνει σοφούς για σωτηρία” και μας “εξοπλίζει για κάθε καλό έργο”, αλλά μας καθιστά επίσης ικανούς να κάνουμε ό,τι είναι καλό ενώπιόν του. (2 Τιμόθεο 3:14-17) Ωστόσο, για να ωφελούμαστε από τη Γραφική εκπαίδευση και να εκδηλώνουμε αγαθότητα, πρέπει να έχουμε τη στάση του ψαλμωδού ο οποίος έψαλε: «Εσύ [Ιεχωβά] είσαι αγαθός και αγαθοποιός. Δίδαξέ με τις διατάξεις σου».​—Ψαλμός 119:68.

Η Αγαθότητα του Ιεχωβά Εξυμνείται

6. Ποια έκφραση περιείχε ο ύμνος που έψαλαν οι Λευίτες μετά τη μεταφορά της κιβωτού της διαθήκης από τον Βασιλιά Δαβίδ στην Ιερουσαλήμ;

⁶ Ο Βασιλιάς Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ αναγνώριζε την αγαθότητα του Θεού και επιζητούσε την καθοδηγία Του. «Αγαθός και ευθύς είναι ο Ιεχωβά», είπε ο Δαβίδ. «Γι’ αυτό διδάσκει στους αμαρτωλούς την οδό». (Ψαλμός 25:8) Η θεϊκή διδασκαλία που είχε δοθεί στους Ισραηλίτες εμπεριείχε δέκα σημαντικούς νόμους—τις Δέκα Εντολές—οι οποίοι είχαν γραφτεί σε δύο πέτρινες πλάκες και φυλάσσονταν σε ένα ιερό κιβώτιο που αποκαλούνταν κιβωτός της διαθήκης. Μετά τη μεταφορά της Κιβωτού από τον Δαβίδ στην πρωτεύουσα του Ισραήλ, την Ιερουσαλήμ, οι Λευίτες έψαλαν έναν ύμνο που περιείχε την εξής έκφραση: «Αποδώστε ευχαριστίες στον Ιεχωβά, διότι είναι αγαθός· διότι στον αιώνα παραμένει η στοργική του καλοσύνη». (1 Χρονικών 16:34, 37-41) Πόσο απολαυστικό πρέπει να ήταν να ακούει κανείς αυτά τα λόγια από τα χείλη των Λευιτών υμνωδών!

7. Τι συνέβη ύστερα από τη μεταφορά της Κιβωτού στα Άγια των Αγίων και μετά την προσευχή αφιέρωσης που ανέπεμψε ο Σολομών;

⁷ Στα ίδια λόγια αίνου δόθηκε έμφαση κατά την αφιέρωση του ναού του Ιεχωβά που οικοδόμησε ο γιος του Δαβίδ, ο Σολομών. Μετά την τοποθέτηση της κιβωτού της διαθήκης στα Άγια των Αγίων του ναού που μόλις είχε οικοδομηθεί, οι Λευίτες άρχισαν να αινούν τον Ιεχωβά «διότι είναι αγαθός, διότι στον αιώνα παραμένει η στοργική του καλοσύνη». Σε εκείνη την περίπτωση, ο ναός γέμισε θαυματουργικά από ένα σύννεφο που συμβόλιζε την ένδοξη παρουσία του Ιεχωβά. (2 Χρονικών 5:13, 14) Ύστερα από την προσευχή αφιέρωσης που ανέπεμψε ο Σολομών, «έπεσε φωτιά από τους ουρανούς και κατέφαγε την προσφορά ολοκαυτώματος και  τις θυσίες». Βλέποντάς το αυτό, «όλοι οι γιοι του Ισραήλ . . . ευθύς προσκύνησαν φέρνοντας το πρόσωπό τους μέχρις εδάφους στο πλακόστρωτο και πρόσπεσαν και ευχαρίστησαν τον Ιεχωβά, “διότι είναι αγαθός, διότι η στοργική του καλοσύνη παραμένει στον αιώνα”». (2 Χρονικών 7:1-3) Έπειτα από μια 14ήμερη γιορτή, οι Ισραηλίτες επέστρεψαν στα σπίτια τους “χαρούμενοι και με εύθυμη καρδιά για την αγαθότητα που είχε εκδηλώσει ο Ιεχωβά προς τον Δαβίδ και προς τον Σολομώντα και προς τον Ισραήλ το λαό του”.​—2 Χρονικών 7:10.

8, 9. (α) Μολονότι οι Ισραηλίτες αινούσαν τον Ιεχωβά για την αγαθότητά του, ποια πορεία ακολούθησαν τελικά; (β) Τι προειπώθηκε για την Ιερουσαλήμ μέσω του Ιερεμία, και πώς εκπληρώθηκε εκείνη η προφητεία;

⁸ Δυστυχώς, οι Ισραηλίτες δεν εξακολούθησαν να ζουν σε αρμονία με τις εκφράσεις αίνου που είχαν απευθύνει στον Θεό. Αργότερα, ο λαός του Ιούδα “δόξαζε τον Ιεχωβά μόνο με τα χείλη του”. (Ησαΐας 29:13) Αντί να συμμορφώνονται με τα θεϊκά πρότυπα αγαθότητας, άρχισαν να πράττουν το κακό. Και σε τι συνίστατο η κακία τους; Σκεφτείτε, έγιναν ένοχοι ειδωλολατρίας, ανηθικότητας, καταδυνάστευσης των φτωχών και άλλων χονδροειδών αμαρτημάτων! Ως αποτέλεσμα, η Ιερουσαλήμ καταστράφηκε και οι κάτοικοι του Ιούδα οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα το 607 Π.Κ.Χ.

⁹ Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός διαπαιδαγώγησε το λαό του. Μέσω του προφήτη Ιερεμία, όμως, προείπε ότι στην Ιερουσαλήμ θα ακουγόταν και πάλι η φωνή εκείνων που θα έψαλλαν: «Εξυμνείτε τον Ιεχωβά των στρατευμάτων, διότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός· διότι στον αιώνα παραμένει η στοργική του καλοσύνη!» (Ιερεμίας 33:10, 11) Έτσι και έγινε. Ύστερα από μια 70χρονη ερήμωση της γης, το 537 Π.Κ.Χ. ένα Ιουδαϊκό υπόλοιπο επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ. (Ιερεμίας 25:11· Δανιήλ 9:1, 2) Ανοικοδόμησαν το θυσιαστήριο στην τοποθεσία του ναού στο Όρος Μοριά και άρχισαν να προσφέρουν θυσίες εκεί. Το θεμέλιο του ναού τέθηκε το δεύτερο έτος μετά την επιστροφή τους. Τι συναρπαστικός καιρός! «Όταν οι οικοδόμοι έθεσαν το θεμέλιο του ναού του Ιεχωβά», ανέφερε ο Έσδρας, «τότε σηκώθηκαν οι ιερείς ντυμένοι με επίσημη ενδυμασία,  κρατώντας τις σάλπιγγες, και οι Λευίτες, οι γιοι του Ασάφ, κρατώντας τα κύμβαλα, για να αινέσουν τον Ιεχωβά σύμφωνα με τις οδηγίες του Δαβίδ, του βασιλιά του Ισραήλ. Και αποκρίνονταν αινώντας και αποδίδοντας ευχαριστίες στον Ιεχωβά, “διότι είναι αγαθός, διότι η στοργική του καλοσύνη προς τον Ισραήλ παραμένει στον αιώνα”».​—Έσδρας 3:1-11.

10. Με ποια σημαντική έκφραση αρχίζει και τελειώνει ο 118ος Ψαλμός;

¹⁰ Μια παρόμοια έκφραση αίνου αναφορικά με την αγαθότητα του Ιεχωβά εμφανίζεται σε αρκετούς ψαλμούς. Μεταξύ αυτών είναι και ο 118ος Ψαλμός, τον οποίο έψαλλαν τα ισραηλιτικά σπιτικά για να ολοκληρώσουν τη γιορτή του Πάσχα. Αυτός ο ψαλμός αρχίζει και τελειώνει με τα λόγια: «Αποδώστε ευχαριστίες στον Ιεχωβά, διότι είναι αγαθός· διότι η στοργική του καλοσύνη παραμένει στον αιώνα». (Ψαλμός 118:1, 29) Αυτά μπορεί κάλλιστα να ήταν τα τελευταία λόγια αίνου που έψαλε ο Ιησούς Χριστός μαζί με τους πιστούς του αποστόλους τη νύχτα πριν από το θάνατό του το 33 Κ.Χ.​—Ματθαίος 26:30.

«Κάνε με να Δω, σε Παρακαλώ, τη Δόξα Σου»

11, 12. Όταν ο Μωυσής πήρε μια γεύση της δόξας του Θεού, ποια διακήρυξη άκουσε;

¹¹ Ένας συσχετισμός ανάμεσα στην αγαθότητα του Ιεχωβά και στη στοργική του καλοσύνη έγινε για πρώτη φορά αιώνες πριν από την εποχή του Έσδρα. Λίγο καιρό αφότου οι Ισραηλίτες είχαν λατρέψει το χρυσό μοσχάρι στην έρημο και οι παραβάτες είχαν εκτελεστεί, ο Μωυσής ικέτευσε τον Ιεχωβά: «Κάνε με να δω, σε παρακαλώ, τη δόξα σου». Αναγνωρίζοντας ότι ο Μωυσής δεν μπορούσε να δει το πρόσωπό Του και να ζήσει, ο Ιεχωβά είπε: «Εγώ ο ίδιος θα κάνω να περάσει όλη μου η αγαθότητα μπροστά από το πρόσωπό σου».​—Έξοδος 33:13-20.

¹² Η αγαθότητα του Ιεχωβά πέρασε μπροστά από το πρόσωπο του Μωυσή την επόμενη ημέρα στο Όρος Σινά. Σε εκείνη την περίπτωση, ο Μωυσής πήρε μια γεύση της δόξας του Θεού και άκουσε την εξής διακήρυξη: «Ιεχωβά, Ιεχωβά, Θεός ελεήμων και φιλεύσπλαχνος, που είναι μακρόθυμος και αφθονεί σε στοργική καλοσύνη και αλήθεια, που διατηρεί στοργική καλοσύνη για χιλιάδες, που συγχωρεί σφάλμα και παράβαση και αμαρτία, αλλά δεν πρόκειται να δώσει απαλλαγή από την τιμωρία, ο οποίος επιφέρει τιμωρία για το σφάλμα των πατέρων στους γιους και στους εγγονούς, στην τρίτη γενιά και στην τέταρτη γενιά». (Έξοδος 34:6, 7) Αυτά τα λόγια δείχνουν ότι η αγαθότητα του Ιεχωβά συνδέεται με τη στοργική του καλοσύνη και με άλλες πτυχές της προσωπικότητάς του. Εξετάζοντάς τες θα βοηθηθούμε να εκδηλώνουμε αγαθότητα. Ας δούμε πρώτα την ιδιότητα που αναφέρεται δύο φορές σε αυτή τη θαυμαστή διακήρυξη της αγαθότητας του Θεού.

“Θεός που Αφθονεί σε Στοργική Καλοσύνη”

13. Για ποια ιδιότητα γίνεται δύο φορές λόγος στη διακήρυξη σχετικά με την αγαθότητα του Θεού, και γιατί είναι κατάλληλο αυτό;

¹³ “Ο Ιεχωβά είναι Θεός που αφθονεί σε στοργική καλοσύνη και διατηρεί στοργική καλοσύνη για χιλιάδες”. Η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται «στοργική καλοσύνη» σημαίνει επίσης «όσια αγάπη». Είναι η μόνη ιδιότητα που αναφέρεται δύο φορές στη διακήρυξη του Θεού προς τον Μωυσή. Πόσο κατάλληλο είναι αυτό, εφόσον η κυρίαρχη ιδιότητα του Ιεχωβά είναι η αγάπη! (1 Ιωάννη 4:8) Η ευρέως γνωστή έκφραση αίνου προς τον Ιεχωβά «διότι είναι αγαθός, διότι η στοργική του καλοσύνη παραμένει στον αιώνα» εξαίρει αυτή την ιδιότητα.

14. Ποιοι, ιδιαίτερα, απολαμβάνουν την αγαθότητα και τη στοργική καλοσύνη του Θεού;

¹⁴ Μια εκδήλωση της αγαθότητας του Ιεχωβά  είναι το ότι αυτός «αφθονεί σε στοργική καλοσύνη και αλήθεια». Κάτι τέτοιο γίνεται ιδιαίτερα φανερό από την τρυφερή φροντίδα που παρέχει στους αφιερωμένους, πιστούς ανθρώπινους υπηρέτες του. (1 Πέτρου 5:6, 7) Όπως μπορούν να πιστοποιήσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αυτός «διατηρεί στοργική καλοσύνη» προς εκείνους που τον αγαπούν και τον υπηρετούν. (Έξοδος 20:6) Το έθνος του φυσικού Ισραήλ έπαψε να γεύεται τη στοργική καλοσύνη του Ιεχωβά, δηλαδή την όσια αγάπη του, επειδή απέρριψε τον Γιο του. Ωστόσο, η αγαθότητα και η όσια αγάπη του Θεού για τους πιστούς Χριστιανούς από όλα τα έθνη θα διαρκέσουν για πάντα.​—Ιωάννης 3:36.

Ιεχωβά—Ελεήμων και Φιλεύσπλαχνος

15. (α) Με ποια έκφραση άρχιζε η διακήρυξη που άκουσε ο Μωυσής στο Όρος Σινά; (β) Τι εμπεριέχει το έλεος;

¹⁵ Η διακήρυξη που άκουσε ο Μωυσής στο Όρος Σινά άρχιζε με την έκφραση: «Ιεχωβά, Ιεχωβά, Θεός ελεήμων και φιλεύσπλαχνος». Η εβραϊκή λέξη που μεταφράζεται «έλεος» μπορεί να αναφέρεται στα «σπλάχνα» και συνδέεται στενά με τον όρο που αποδίδεται «μήτρα». Επομένως, το έλεος εμπεριέχει αισθήματα τρυφερής συμπόνιας που βρίσκονται βαθιά μέσα σε ένα άτομο. Εντούτοις, το έλεος περιλαμβάνει περισσότερα από τη γνήσια ευσπλαχνία. Θα πρέπει να μας υποκινεί να κάνουμε κάτι για να ανακουφίζουμε τους άλλους από τα βάσανά τους. Παραδείγματος χάρη, οι στοργικοί Χριστιανοί πρεσβύτεροι διακρίνουν την ανάγκη να είναι ελεήμονες προς τους ομοπίστους τους, “δείχνοντας έλεος με χαρά” όποτε αυτό είναι κατάλληλο.​—Ρωμαίους 12:8· Ιακώβου 2:13· Ιούδα 22, 23.

16. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι ο Ιεχωβά είναι φιλεύσπλαχνος;

¹⁶ Η αγαθότητα του Θεού εκδηλώνεται και στη φιλευσπλαχνία του. Ο φιλεύσπλαχνος άνθρωπος είναι «εμφανώς στοχαστικός απέναντι στα αισθήματα του άλλου» και εκδηλώνει “καλοσύνη ιδιαίτερα προς άτομα που βρίσκονται σε κατώτερη θέση από αυτόν, καλοσύνη που τον καθιστά αγαπητό”. Ο Ιεχωβά αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα φιλευσπλαχνίας σε ό,τι αφορά την πολιτεία του με τους πιστούς υπηρέτες του. Μέσω αγγέλων, λόγου χάρη, ο Θεός ενίσχυσε φιλεύσπλαχνα τον ηλικιωμένο προφήτη Δανιήλ και πληροφόρησε την παρθένο Μαρία για το προνόμιο που θα είχε να γεννήσει τον Ιησού. (Δανιήλ 10:19· Λουκάς 1:26-38) Ως λαός του Ιεχωβά, εμείς οπωσδήποτε εκτιμούμε το φιλεύσπλαχνο τρόπο με τον οποίο αυτός μας απευθύνει έκκληση μέσω των σελίδων της Γραφής. Τον αινούμε για αυτή την εκδήλωση της αγαθότητάς του και επιδιώκουμε να είμαστε φιλεύσπλαχνοι στη συμπεριφορά μας προς τους άλλους. Όταν εκείνοι που έχουν πνευματικά προσόντα διορθώνουν κάποιον ομόπιστο «με πνεύμα πραότητας», προσπαθούν να είναι καλοσυνάτοι, φιλεύσπλαχνοι.​—Γαλάτες 6:1.

Θεός Μακρόθυμος

17. Γιατί είμαστε ευγνώμονες που ο Ιεχωβά είναι «μακρόθυμος»;

¹⁷ «Θεός . . . μακρόθυμος». Αυτά τα λόγια εφιστούν την προσοχή σε άλλη μια εκδήλωση της αγαθότητας του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά ανέχεται τα ελαττώματά μας υπομονετικά και μας δίνει το χρόνο να υπερνικούμε σοβαρές αδυναμίες και να κάνουμε πνευματική πρόοδο. (Εβραίους 5:12–6:3· Ιακώβου 5:14, 15) Η υπομονή του Θεού ωφελεί επίσης εκείνους που δεν έχουν γίνει ακόμη λάτρεις του. Αυτοί εξακολουθούν να έχουν το χρόνο να ανταποκριθούν στο άγγελμα της Βασιλείας και να μετανοήσουν. (Ρωμαίους 2:4) Μολονότι, όμως, ο Ιεχωβά είναι υπομονετικός, η αγαθότητά του μερικές φορές τον υποκινεί να εκδηλώνει το θυμό του, όπως έκανε όταν οι Ισραηλίτες λάτρεψαν το χρυσό μοσχάρι στο Όρος Σινά. Ο θυμός του Θεού θα εκδηλωθεί σύντομα σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό όταν ο Ιεχωβά θα φέρει τέλος στο πονηρό σύστημα του Σατανά.​—Ιεζεκιήλ 38:19, 21-23.

18. Όσον αφορά την αλήθεια, ποια αντίθεση υπάρχει ανάμεσα στον Ιεχωβά και στους ανθρώπινους ηγέτες;

¹⁸ “Ο Ιεχωβά είναι Θεός που αφθονεί σε αλήθεια”. Πόσο διαφέρει ο Ιεχωβά από τους ανθρώπινους ηγέτες, οι οποίοι δίνουν μεγάλες υποσχέσεις και κατόπιν αποτυγχάνουν να τις τηρήσουν! Σε αντίθεση, οι λάτρεις του Ιεχωβά μπορούν να στηρίζονται σε καθετί που αναφέρεται στο θεόπνευστο Λόγο του. Εφόσον ο Θεός αφθονεί σε αλήθεια, εμείς μπορούμε να εμπιστευόμαστε στις υποσχέσεις του πάντοτε. Με την αγαθότητά του, ο ουράνιος Πατέρας μας απαντάει με συνέπεια στις προσευχές με τις οποίες του ζητάμε  πνευματική αλήθεια, παρέχοντάς την σε αφθονία.​—Ψαλμός 43:3· 65:2.

19. Πώς έχει εκδηλώσει ο Ιεχωβά με εξαιρετικό τρόπο την αγαθότητά του προς τους μετανοημένους αμαρτωλούς;

¹⁹ “Ο Ιεχωβά είναι Θεός που συγχωρεί σφάλμα και παράβαση και αμαρτία”. Με την αγαθότητά του, ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να συγχωρεί τους μετανοημένους αμαρτωλούς. Οπωσδήποτε, είμαστε πολύ ευγνώμονες που ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας έχει κάνει προμήθεια για συγχώρηση μέσω της θυσίας του Ιησού. (1 Ιωάννη 2:1, 2) Πράγματι, είμαστε ευτυχείς για το ότι όλοι όσοι ασκούν πίστη στο λύτρο μπορούν να απολαμβάνουν μια ευνοημένη σχέση με τον Ιεχωβά, διακρατώντας την ελπίδα ατέλειωτης ζωής στον υποσχεμένο νέο του κόσμο. Πόσο εξαιρετικοί είναι οι λόγοι που μας υποκινούν να αινούμε τον Ιεχωβά για το ότι εκδηλώνει αγαθότητα προς την ανθρωπότητα!​—2 Πέτρου 3:13.

20. Ποια απόδειξη έχουμε για το ότι ο Θεός δεν παραβλέπει την κακία;

²⁰ «Δεν πρόκειται να δώσει [ο Ιεχωβά] απαλλαγή από την τιμωρία». Αυτός είναι στην πραγματικότητα άλλος ένας λόγος που μας υποκινεί να εξυμνούμε τον Ιεχωβά για την αγαθότητά του. Γιατί; Επειδή μια ζωτική πτυχή της αγαθότητας είναι το ότι σε καμία περίπτωση δεν παραβλέπει την κακία. Επιπλέον, «στην αποκάλυψη του Κυρίου Ιησού από τον ουρανό με τους δυνατούς αγγέλους του», θα φερθεί εκδίκηση «πάνω σε εκείνους οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον Θεό και σε εκείνους οι οποίοι δεν υπακούν στα καλά νέα». Αυτοί «θα υποστούν τη δικαστική τιμωρία της αιώνιας καταστροφής». (2 Θεσσαλονικείς 1:6-9) Οι επιζώντες λάτρεις του Ιεχωβά θα μπορούν τότε να απολαμβάνουν τη ζωή στο πλήρες χωρίς να ταλαιπωρούνται από τους ασεβείς, οι οποίοι δεν έχουν «αγάπη για την αγαθότητα».​—2 Τιμόθεο 3:1-3.

Να Μιμείστε την Αγαθότητα του Ιεχωβά

21. Γιατί πρέπει να εκδηλώνουμε αγαθότητα;

²¹ Αναντίρρητα, έχουμε πολλούς λόγους για να αινούμε και να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά για την αγαθότητά του. Ως υπηρέτες του, δεν πρέπει άραγε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να εκδηλώνουμε αυτή την ιδιότητα; Ναι, διότι ο απόστολος Παύλος πρότρεψε τους συγχριστιανούς του: «Να γίνεστε . . . μιμητές του Θεού, ως αγαπητά παιδιά». (Εφεσίους 5:1) Ο ουράνιος Πατέρας μας εκδηλώνει με συνέπεια αγαθότητα, και το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς.

22. Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

²² Αν είμαστε αφιερωμένοι στον Ιεχωβά ολόκαρδα, αναμφίβολα θα επιθυμούμε διακαώς να μιμούμαστε την αγαθότητά του. Εφόσον είμαστε απόγονοι του αμαρτωλού Αδάμ, δεν μας είναι εύκολο να κάνουμε το καλό. Εντούτοις, στο επόμενο άρθρο θα δούμε γιατί είναι εφικτό να εκδηλώνουμε αγαθότητα. Θα εξετάσουμε επίσης διάφορους τρόπους με τους οποίους μπορούμε και πρέπει να μιμούμαστε τον Ιεχωβά—το υπέρτατο παράδειγμα αγαθότητας.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Τι είναι αγαθότητα;

• Ποια Γραφική έκφραση εξαίρει την αγαθότητα του Θεού;

• Ποιες είναι μερικές εκδηλώσεις της αγαθότητας του Ιεχωβά;

• Γιατί πρέπει να μιμούμαστε το παράδειγμα αγαθότητας που έχει θέσει ο Ιεχωβά;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Ο Ιεχωβά διαπαιδαγώγησε τον αρχαίο λαό του επειδή δεν ζούσαν σύμφωνα με τις εκφράσεις αίνου που ανέπεμπαν

[Εικόνα στη σελίδα 12]

Ένα πιστό υπόλοιπο επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Ο Μωυσής άκουσε μια θαυμαστή διακήρυξη της αγαθότητας του Θεού

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Η αγαθότητα του Ιεχωβά φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο μας απευθύνει έκκληση μέσω των σελίδων της Γραφής