Αντιμετώπισαν τα Αγκάθια της Σάρκας Τους

«Μου δόθηκε ένα αγκάθι στη σάρκα, ένας άγγελος του Σατανά, για να με χαστουκίζει συνεχώς».​—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 12:7.

1. Ποια είναι μερικά προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι σήμερα;

ΜΗΠΩΣ παλεύετε με κάποια συνεχιζόμενη δοκιμασία; Αν ναι, δεν είστε οι μόνοι. Σε αυτούς τους “κρίσιμους καιρούς που είναι δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους”, οι πιστοί Χριστιανοί βρίσκονται αντιμέτωποι με σφοδρή εναντίωση, οικογενειακά προβλήματα, αρρώστιες, οικονομικές ανησυχίες, συναισθηματικές πιέσεις, την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων εξαιτίας του θανάτου και άλλες προκλήσεις. (2 Τιμόθεο 3:1-5) Σε ορισμένες χώρες, η ζωή πολλών απειλείται από την πείνα και τον πόλεμο.

2, 3. Ποια αρνητική στάση μπορεί να προκύψει από τα ακανθώδη προβλήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι, και πώς θα μπορούσε να αποδειχτεί επικίνδυνη;

² Τέτοια προβλήματα μπορούν να κάνουν κάποιον να νιώθει εντελώς καταβαρημένος, ιδίως αν τον πλήξουν αρκετές δυσκολίες ταυτόχρονα. Προσέξτε τι λέει το εδάφιο Παροιμίες 24:10: «Αποθαρρύνθηκες την ημέρα της στενοχώριας; Η δύναμή σου θα είναι λιγοστή». Ναι, η αποθάρρυνση εξαιτίας των δοκιμασιών μπορεί να μας στερήσει τη δύναμη που μας είναι τόσο απαραίτητη και να εξασθενίσει την απόφαση που έχουμε πάρει να υπομείνουμε ως το τέλος. Πώς συμβαίνει αυτό;

³ Η αποθάρρυνση θα μπορούσε να μας κάνει να χάσουμε την αντικειμενικότητά μας. Παραδείγματος χάρη, είναι εύκολο να διογκώσουμε τις δυσκολίες μας και να αρχίσουμε να λυπόμαστε τον εαυτό μας. Μερικοί μπορεί μάλιστα να κραυγάζουν στον Θεό: «Γιατί επιτρέπεις να μου συμβαίνει αυτό;» Αν ριζώσει αυτή η αρνητική στάση στην καρδιά ενός ατόμου, θα μπορούσε να διαβρώσει τη χαρά και την πεποίθησή του. Ο υπηρέτης του Θεού θα μπορούσε να αποθαρρυνθεί τόσο πολύ ώστε ίσως και να σταματήσει να αγωνίζεται «τον καλό αγώνα της πίστης».​—1 Τιμόθεο 6:12.

4, 5. Σε μερικές περιπτώσεις, πώς περιλαμβάνεται ο Σατανάς στα προβλήματά μας, αλλά ποια πεποίθηση μπορούμε να έχουμε;

⁴ Ασφαλώς ο Ιεχωβά Θεός δεν προκαλεί τις δοκιμασίες μας. (Ιακώβου 1:13) Μερικές δοκιμασίες μάς βρίσκουν απλώς επειδή προσπαθούμε να είμαστε πιστοί σε αυτόν. Στην πραγματικότητα, όλοι όσοι υπηρετούν τον Ιεχωβά καθίστανται στόχος του μεγαλύτερου εχθρού του, του Σατανά του Διαβόλου. Στο σύντομο χρονικό διάστημα που του απομένει, ο πονηρός «θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων» προσπαθεί να κάνει οποιονδήποτε αγαπάει τον Ιεχωβά να σταματήσει να εκτελεί το θέλημά Του. (2 Κορινθίους 4:4) Ο Σατανάς επιφέρει όσο περισσότερα παθήματα μπορεί σε ολόκληρη την αδελφότητά μας παντού στον κόσμο. (1 Πέτρου 5:9) Ομολογουμένως, ο Σατανάς δεν προκαλεί άμεσα όλα τα προβλήματά μας, αλλά μπορεί να εκμεταλλεύεται τα προβλήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι, επιδιώκοντας να μας εξασθενίσει ακόμη περισσότερο.

⁵ Άσχετα, όμως, με το πόσο φοβερός και αν είναι ο Σατανάς ή τα όπλα του, εμείς μπορούμε να τον νικήσουμε! Πώς είναι δυνατόν να είμαστε βέβαιοι για αυτό; Είμαστε βέβαιοι επειδή ο Ιεχωβά Θεός μάχεται για εμάς. Εκείνος έχει φροντίσει ώστε οι υπηρέτες του να μην έχουν άγνοια για τις μεθόδους του Σατανά. (2 Κορινθίους 2:11) Μάλιστα, ο Λόγος του Θεού μάς λέει πολλά σχετικά με τις δοκιμασίες που ταλαιπωρούν τους αληθινούς Χριστιανούς. Στην περίπτωση του αποστόλου Παύλου, η Γραφή χρησιμοποίησε την έκφραση «αγκάθι στη σάρκα». Γιατί; Ας δούμε πώς εξηγεί ο Λόγος του Θεού αυτή τη φράση. Κατόπιν θα διακρίνουμε ότι σίγουρα δεν είμαστε οι μόνοι που χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Ιεχωβά για να θριαμβεύουμε επί των δοκιμασιών.

 Γιατί Μοιάζουν οι Δοκιμασίες με Αγκάθια

6. Τι εννοούσε ο Παύλος με την έκφραση «ένα αγκάθι στη σάρκα», και τι μπορεί να ήταν εκείνο το αγκάθι;

⁶ Ο Παύλος, έχοντας δοκιμαστεί πολύ σκληρά, έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Μου δόθηκε ένα αγκάθι στη σάρκα, ένας άγγελος του Σατανά, για να με χαστουκίζει συνεχώς, ώστε να μην εξυψώνομαι υπερβολικά». (2 Κορινθίους 12:7) Τι ήταν αυτό το αγκάθι στη σάρκα του Παύλου; Ένα αγκάθι βαθιά μπηγμένο στο δέρμα θα προξενούσε οπωσδήποτε πολύ πόνο. Επομένως, η παρομοίωση αναφέρεται σε κάτι που προκαλούσε πόνο στον Παύλο—είτε σωματικό είτε συναισθηματικό είτε και τα δύο. Ο Παύλος ίσως να υπέφερε από μια πάθηση στα μάτια ή από κάποια άλλη νόσο. Ή, το αγκάθι μπορεί να αφορούσε εκείνους οι οποίοι αμφισβητούσαν τόσο τα διαπιστευτήρια του Παύλου ως αποστόλου όσο και το έργο κηρύγματος και διδασκαλίας που έκανε. (2 Κορινθίους 10:10-12· 11:5, 6, 13) Ό,τι και αν ήταν, εκείνο το αγκάθι παρέμενε στη θέση του και δεν μπορούσε να αφαιρεθεί.

7, 8. (α) Τι δείχνει η έκφραση «χαστουκίζει συνεχώς»; (β) Γιατί είναι ζωτικό να αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε αγκάθια μάς ταλαιπωρούν τώρα;

⁷ Προσέξτε ότι το αγκάθι χαστούκιζε συνεχώς τον Παύλο. Είναι ενδιαφέρον ότι το πρωτότυπο ελληνικό ρήμα που χρησιμοποίησε εδώ ο Παύλος προέρχεται από μια λέξη η οποία μεταξύ άλλων αναφέρεται στις κλειδώσεις των δαχτύλων. Αυτό το ρήμα χρησιμοποιείται με κατά γράμμα σημασία στο εδάφιο Ματθαίος 26:67 και με συμβολική στο εδάφιο 1 Κορινθίους 4:11. Σε αυτά τα εδάφια, μεταδίδει την έννοια του να δέχεται κάποιος χτυπήματα με γροθιές. Έχοντας υπόψη το φλογερό μίσος του Σατανά για τον Ιεχωβά και τους υπηρέτες Του, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Διάβολος χαιρόταν που ένα αγκάθι χαστούκιζε συνεχώς τον Παύλο. Σήμερα, ο Σατανάς είναι το ίδιο χαρούμενος όταν εμείς ταλαιπωρούμαστε παρόμοια από κάποιο αγκάθι στη σάρκα.

⁸ Συνεπώς, σαν τον Παύλο, εμείς χρειάζεται να γνωρίζουμε πώς να αντιμετωπίζουμε τέτοια αγκάθια. Από αυτό εξαρτάται η ίδια μας η ζωή! Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά θέλει να παρατείνει τη ζωή μας για πάντα στο νέο του κόσμο, όπου ποτέ ξανά δεν θα μας πλήξουν ακανθώδη προβλήματα. Για να μας βοηθήσει να κερδίσουμε αυτό το υπέροχο βραβείο, ο Θεός μάς έχει δώσει πολλά παραδείγματα στον άγιο Λόγο του, τη Γραφή, τα οποία δείχνουν ότι οι πιστοί υπηρέτες του αντιμετώπισαν επιτυχώς αγκάθια της σάρκας τους. Εκείνοι ήταν συνηθισμένοι, ατελείς άνθρωποι, σαν και εμάς. Κάνοντας σκέψεις γύρω από μερικούς που ανήκαν σε αυτό το μεγάλο «σύννεφο μαρτύρων» θα βοηθηθούμε να «τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας». (Εβραίους 12:1) Οι στοχασμοί σχετικά με τα όσα υπέμειναν εκείνοι μπορούν να οικοδομήσουν την πεποίθησή μας ότι και εμείς είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε αγκάθια και αν χρησιμοποιήσει ο Σατανάς εναντίον μας.

Τα Αγκάθια που Ταλαιπωρούσαν τον Μεφιβοσθέ

9, 10. (α) Πώς έφτασε ο Μεφιβοσθέ στο σημείο να έχει ένα αγκάθι στη σάρκα; (β) Πώς έδειξε καλοσύνη ο Βασιλιάς Δαβίδ στον Μεφιβοσθέ, και πώς μπορούμε εμείς να μιμούμαστε τον Δαβίδ;

⁹ Σκεφτείτε τον Μεφιβοσθέ, το γιο του Ιωνάθαν, του φίλου του Δαβίδ. Όταν ο Μεφιβοσθέ ήταν πέντε χρονών, μαθεύτηκε ότι ο πατέρας του, ο Ιωνάθαν, και ο παππούς του, ο Βασιλιάς Σαούλ, είχαν σκοτωθεί. Η παραμάνα του αγοριού πανικοβλήθηκε. «Τον πήρε και τράπηκε σε φυγή, αλλά καθώς έτρεχε πανικόβλητη να φύγει, εκείνος έπεσε και έμεινε ανάπηρος». (2 Σαμουήλ 4:4) Αυτή η αναπηρία πρέπει να αποτελούσε βασανιστικό αγκάθι το οποίο ήταν αναγκασμένος να υπομένει ο Μεφιβοσθέ καθώς μεγάλωνε.

¹⁰ Μερικά χρόνια αργότερα, ο Βασιλιάς Δαβίδ, λόγω της μεγάλης του αγάπης για τον Ιωνάθαν, εκδήλωσε στοργική καλοσύνη στον Μεφιβοσθέ. Ο Δαβίδ τού παραχώρησε όλη την περιουσία του Σαούλ και ανέθεσε στον Ζιβά, τον υπηρέτη του Σαούλ, να φροντίζει αυτή τη γη. Ο Δαβίδ είπε επίσης στον Μεφιβοσθέ: “Θα τρως ψωμί στο τραπέζι μου μόνιμα”. (2 Σαμουήλ 9:6-10) Αναμφίβολα, η στοργική καλοσύνη του Δαβίδ παρηγόρησε τον Μεφιβοσθέ και βοήθησε να καταπραϋνθεί ο πόνος της αναπηρίας του. Τι θαυμάσιο μάθημα! Και εμείς επίσης πρέπει να δείχνουμε καλοσύνη σε όσους αγωνίζονται με κάποιο αγκάθι στη σάρκα.

11. Τι ισχυρίστηκε ο Ζιβά σχετικά με τον Μεφιβοσθέ, αλλά πώς γνωρίζουμε εμείς ότι ο ισχυρισμός του ήταν ψευδής; (Βλέπε υποσημείωση.)

¹¹ Αργότερα, ο Μεφιβοσθέ χρειάστηκε να αγωνιστεί με άλλο ένα αγκάθι στη σάρκα του. Ο υπηρέτης του ο Ζιβά τον συκοφάντησε ενώπιον του  Βασιλιά Δαβίδ, ο οποίος έφευγε τότε από την Ιερουσαλήμ εξαιτίας της ανταρσίας του Αβεσσαλώμ, του γιου του Δαβίδ. Ο Ζιβά είπε ότι ο Μεφιβοσθέ, ενεργώντας ανόσια, είχε παραμείνει στην Ιερουσαλήμ με την ελπίδα ότι θα έπαιρνε τη βασιλεία. * Ο Δαβίδ πίστεψε τη συκοφαντία του Ζιβά και παραχώρησε όλη την περιουσία του Μεφιβοσθέ σε εκείνον τον ψεύτη!​—2 Σαμουήλ 16:1-4.

12. Πώς αντιμετώπισε ο Μεφιβοσθέ την κατάστασή του, και πώς αποτελεί θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς;

¹² Εντούτοις, όταν ο Μεφιβοσθέ συναντήθηκε τελικά με τον Δαβίδ, είπε στο βασιλιά τι είχε συμβεί στην πραγματικότητα. Ο ίδιος είχε ετοιμαστεί να ακολουθήσει τον Δαβίδ όταν ο Ζιβά τον εξαπάτησε και προσφέρθηκε να πάει εκείνος στη θέση του. Επανόρθωσε ο Δαβίδ αυτή την αδικία; Εν μέρει. Μοίρασε την περιουσία ανάμεσα στους δύο άντρες. Εδώ, λοιπόν, υπήρχε άλλο ένα πιθανό αγκάθι στη σάρκα του Μεφιβοσθέ. Μήπως απογοητεύτηκε πικρά; Μήπως διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση του Δαβίδ, φωνάζοντας ότι ήταν άδικη; Όχι, αποδέχτηκε ταπεινά τις επιθυμίες του βασιλιά. Έστρεψε την προσοχή του στη θετική πλευρά των πραγμάτων, χαρούμενος που ο δικαιωματικός βασιλιάς του Ισραήλ είχε επιστρέψει ασφαλής. Ο Μεφιβοσθέ έθεσε πραγματικά εξαίρετο παράδειγμα υπομένοντας την αναπηρία, τη συκοφαντία και την απογοήτευση.​—2 Σαμουήλ 19:24-30.

Ο Νεεμίας Αντιμετώπισε τις Δοκιμασίες Του

13, 14. Ποια αγκάθια χρειάστηκε να υπομείνει ο Νεεμίας όταν επέστρεψε για να ανοικοδομήσει τα τείχη της Ιερουσαλήμ;

¹³ Σκεφτείτε τα συμβολικά αγκάθια που υπέμεινε ο Νεεμίας όταν επέστρεψε στην ατείχιστη πόλη της Ιερουσαλήμ τον πέμπτο αιώνα Π.Κ.Χ. Βρήκε την πόλη ουσιαστικά ανυπεράσπιστη και τους επαναπατρισμένους Ιουδαίους ανοργάνωτους, αποθαρρυμένους και ακάθαρτους στα μάτια του Ιεχωβά. Αν και ήταν εξουσιοδοτημένος από τον Βασιλιά Αρταξέρξη να ανοικοδομήσει τα τείχη της Ιερουσαλήμ, ο Νεεμίας δεν άργησε να μάθει ότι η αποστολή του προκαλούσε την απέχθεια των κυβερνητών των κοντινών περιοχών. «Τους φάνηκε πολύ κακό το ότι κάποιος είχε έρθει με σκοπό να επιδιώξει κάτι καλό για τους γιους του Ισραήλ».​—Νεεμίας 2:10.

¹⁴ Εκείνοι οι αλλοεθνείς εναντιούμενοι έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να σταματήσουν το έργο του Νεεμία. Οι απειλές τους, τα ψέματά τους, οι συκοφαντίες τους και οι εκφοβισμοί τους—μεταξύ αυτών και το ότι έστελναν κατασκόπους για να τον αποθαρρύνουν—πρέπει να ήταν σαν επίμονα αγκάθια στη σάρκα του. Μήπως υπέκυψε στις μηχανορραφίες εκείνων των εχθρών; Όχι! Έθεσε την απόλυτη εμπιστοσύνη του στον Θεό, χωρίς να εξασθενήσει. Έτσι λοιπόν, όταν τα τείχη της Ιερουσαλήμ ανοικοδομήθηκαν τελικά, παρείχαν διαρκή μαρτυρία της στοργικής υποστήριξης του Ιεχωβά προς τον Νεεμία.​—Νεεμίας 4:1-12· 6:1-19.

15. Ποια προβλήματα των Ιουδαίων στενοχωρούσαν βαθιά τον Νεεμία;

 ¹⁵ Ως κυβερνήτης, ο Νεεμίας χρειάστηκε επίσης να παλέψει με πολλά προβλήματα ανάμεσα στο λαό του Θεού. Αυτές οι δυσκολίες ήταν σαν αγκάθια που τον στενοχωρούσαν βαθιά επειδή επηρέαζαν τη σχέση του λαού με τον Ιεχωβά. Πλούσια άτομα απαιτούσαν μεγάλους τόκους, και οι φτωχότεροι αδελφοί τους, προκειμένου να πληρώνουν τα χρέη τους και τον περσικό φόρο, ήταν αναγκασμένοι να δίνουν τη γη τους, ακόμη και να πουλούν τα παιδιά τους ως δούλους. (Νεεμίας 5:1-10) Πολλοί Ιουδαίοι παραβίαζαν το Σάββατο και δεν φρόντιζαν για τη συντήρηση των Λευιτών και του ναού. Επίσης, μερικοί είχαν παντρευτεί «Αζώτιες, Αμμωνίτισσες και Μωαβίτισσες συζύγους». Πόσο έθλιβε αυτό τον Νεεμία! Κανένα, όμως, από εκείνα τα αγκάθια δεν τον έκανε να παραιτηθεί. Στάθηκε επανειλημμένα στο ύψος των περιστάσεων ως ζηλωτής υποστηρικτής των δίκαιων νόμων του Θεού. Όπως ο Νεεμίας, είθε και εμείς να αρνούμαστε να επιτρέψουμε στην άπιστη διαγωγή άλλων να μας εμποδίσει να υπηρετούμε όσια τον Ιεχωβά.​—Νεεμίας 13:10-13, 23-27.

Πολλά Άλλα Πιστά Άτομα τα Έβγαλαν Πέρα

16-18. Πώς βασάνιζαν διάφορες οικογενειακές διενέξεις τον Ισαάκ και τη Ρεβέκκα, καθώς επίσης την Άννα, τον Δαβίδ και τον Ωσηέ;

¹⁶ Η Γραφή περιέχει πολλά άλλα παραδείγματα ανθρώπων που τα έβγαλαν πέρα με βασανιστικές καταστάσεις οι οποίες έμοιαζαν με αγκάθια. Μια συνηθισμένη πηγή τέτοιων αγκαθιών ήταν τα οικογενειακά προβλήματα. Οι δύο σύζυγοι του Ησαύ «έφερναν πίκρα στο πνεύμα του Ισαάκ και της Ρεβέκκας», των γονέων του Ησαύ. Η Ρεβέκκα έλεγε μάλιστα ότι είχε σιχαθεί τη ζωή της με εκείνες τις συζύγους. (Γένεση 26:34, 35· 27:46) Σκεφτείτε επίσης την Άννα και το πώς «την παρόξυνε πολύ» η αντίζηλή της σύζυγος, η Φενίννα, επειδή η Άννα ήταν στείρα. Η Άννα ίσως να υφίστατο συχνά αυτό το μαρτύριο μέσα στο ιδιωτικό περιβάλλον του σπιτιού τους. Η Φενίννα την παρόξυνε και δημοσίως—αναμφίβολα μπροστά σε συγγενείς και φίλους—όταν η οικογένεια παρευρισκόταν στη γιορτή στη Σηλώ. Αυτό ήταν σαν να έσπρωχνε κάποιος βαθύτερα το αγκάθι στη σάρκα της Άννας.​—1 Σαμουήλ 1:4-7.

¹⁷ Αναλογιστείτε τι υπέμεινε ο Δαβίδ εξαιτίας της παράλογης ζήλιας του πεθερού του, του Βασιλιά Σαούλ. Για να σώσει τη ζωή του, ο Δαβίδ αναγκάστηκε να ζήσει σε σπηλιές στην έρημο της Εν-γαδί, όπου χρειαζόταν να χρησιμοποιεί απόκρημνα και επικίνδυνα βραχώδη περάσματα. Η αδικία πρέπει να ήταν οδυνηρή, διότι ο ίδιος δεν είχε κάνει τίποτε κακό εναντίον του Σαούλ. Ωστόσο, χρόνια ολόκληρα ο Δαβίδ ήταν αναγκασμένος να ζει κυνηγημένος—όλα αυτά εξαιτίας της ζήλιας του Σαούλ.​—1 Σαμουήλ 24:14, 15· Παροιμίες 27:4.

¹⁸ Φανταστείτε τις οικογενειακές διενέξεις που βασάνιζαν τον προφήτη Ωσηέ. Η σύζυγός του έγινε μοιχαλίδα. Η ανηθικότητά της πρέπει να έμοιαζε με αγκάθια μπηγμένα στην καρδιά του. Και πόση ακόμη οδύνη πρέπει να υπέμεινε όταν εκείνη γέννησε δύο νόθα παιδιά που προέρχονταν από την πορνεία της!​—Ωσηέ 1:2-9.

19. Ποιος διωγμός ταλαιπώρησε τον προφήτη Μιχαΐα;

¹⁹ Ένα άλλο αγκάθι στη σάρκα είναι ο διωγμός. Εξετάστε την εμπειρία του προφήτη Μιχαΐα. Το  να βλέπει ότι ο πονηρός Βασιλιάς Αχαάβ περιβαλλόταν από ψευδοπροφήτες και ότι ο Αχαάβ πίστευε τα κραυγαλέα ψέματά τους πρέπει να ήταν οδυνηρό για τη δίκαιη ψυχή του Μιχαΐα. Κατόπιν, όταν ο Μιχαΐας είπε στον Αχαάβ ότι όλοι εκείνοι οι προφήτες μιλούσαν υποκινούμενοι από «απατηλό πνεύμα», τι έκανε ο αρχηγός εκείνων των απατεώνων; «Χτύπησε τον Μιχαΐα στο μάγουλο»! Ακόμη χειρότερη ήταν η αντίδραση του Αχαάβ στην προειδοποίηση του Ιεχωβά ότι η εκστρατεία για την ανάκτηση της Ραμώθ-γαλαάδ ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Ο Αχαάβ διέταξε να ρίξουν τον Μιχαΐα στη φυλακή και να του δίνουν μειωμένες μερίδες τροφής. (1 Βασιλέων 22:6, 9, 15-17, 23-28) Θυμηθείτε, επίσης, τον Ιερεμία και το πώς τον μεταχειρίστηκαν οι διώκτες του που ήθελαν να τον δολοφονήσουν.​—Ιερεμίας 20:1-9.

20. Ποια αγκάθια χρειάστηκε να υπομείνει η Ναομί, και πώς ανταμείφθηκε;

²⁰ Η απώλεια αγαπημένων προσώπων είναι άλλη μια κατάσταση που φέρνει θλίψη και μπορεί να μοιάζει με αγκάθι στη σάρκα. Η Ναομί χρειάστηκε να υπομείνει την οδυνηρή απώλεια του συζύγου της και των δύο γιων της. Εξακολουθώντας να νιώθει εκείνα τα συντριπτικά χτυπήματα, επέστρεψε στη Βηθλεέμ. Είπε στους φίλους της να την αποκαλούν, όχι Ναομί, αλλά Μαρά, ένα όνομα που έδειχνε πόσο πικρές ήταν οι εμπειρίες που είχε ζήσει. Στο τέλος, όμως, ο Ιεχωβά αντάμειψε την υπομονή της χαρίζοντάς της έναν εγγονό ο οποίος έγινε συνδετικός κρίκος στη γραμμή που οδήγησε στον Μεσσία.​—Ρουθ 1:3-5, 19-21· 4:13-17· Ματθαίος 1:1, 5.

21, 22. Πώς πλήγηκε ο Ιώβ από την απώλεια, και πώς αντέδρασε;

²¹ Σκεφτείτε πόσο πρέπει να συγκλονίστηκε ο Ιώβ όταν άκουσε για τον ξαφνικό και βίαιο θάνατο των δέκα αγαπημένων του παιδιών, για να μην αναφερθούμε στην απώλεια όλων των ζώων του καθώς και των υπηρετών του. Ξαφνικά, ολόκληρος ο κόσμος του φάνηκε να καταρρέει! Κατόπιν, καθώς ο Ιώβ παρέπαιε από αυτά τα χτυπήματα, ο Σατανάς τον έπληξε με κάποια αρρώστια. Ο Ιώβ μπορεί κάλλιστα να σκεφτόταν ότι αυτή η κακοήθης ασθένεια επρόκειτο να τον σκοτώσει. Ο πόνος του έγινε τόσο αβάσταχτος ώστε πίστευε ότι ο θάνατος θα αποτελούσε ανακούφιση.​—Ιώβ 1:13-20· 2:7, 8.

²² Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η σύζυγός του, μέσα στη θλίψη και στην οδύνη της, πήγε σε αυτόν και φώναξε: «Καταράσου τον Θεό και πέθανε!» Τι αγκάθι ήταν εκείνο για την πονεμένη του σάρκα! Κατόπιν, τρεις σύντροφοι του Ιώβ, αντί να τον παρηγορήσουν, του επιτέθηκαν με αληθοφανείς συλλογισμούς, κατηγορώντας τον για κρυφά αμαρτήματα και ισχυριζόμενοι ότι αυτό έφταιγε για τη δυστυχία του. Τα εσφαλμένα τους επιχειρήματα έμπηγαν, σαν να λέγαμε, όλο και βαθύτερα τα αγκάθια στη σάρκα του. Θυμηθείτε, επίσης, ότι ο Ιώβ δεν γνώριζε ούτε γιατί του συνέβαιναν αυτά τα τρομερά πράγματα ούτε και ότι η ζωή του επρόκειτο να σωθεί. Εντούτοις, «σε όλα αυτά, ο Ιώβ δεν αμάρτησε ούτε καταλόγισε κάτι απρεπές στον Θεό». (Ιώβ 1:22· 2:9, 10· 3:3· 14:13· 30:17) Μολονότι είχε πληγεί από πολλά αγκάθια συγχρόνως, ποτέ δεν εγκατέλειψε την πορεία ακεραιότητας που ακολουθούσε. Πόσο ενθαρρυντικό είναι αυτό!

23. Γιατί μπόρεσαν τα παραπάνω πιστά άτομα να υπομείνουν διάφορα αγκάθια στη σάρκα;

²³ Τα παραπάνω παραδείγματα σε καμία περίπτωση δεν είναι σπάνια. Η Γραφή περιέχει πολύ περισσότερα. Όλοι αυτοί οι πιστοί υπηρέτες χρειάστηκε να παλέψουν με τα δικά τους συμβολικά αγκάθια. Και με τι πολυποίκιλα προβλήματα ήρθαν αντιμέτωποι! Ωστόσο, είχαν κάτι κοινό. Κανένας τους δεν εγκατέλειψε την υπηρεσία του προς τον Ιεχωβά. Παρ’ όλες τις οδυνηρές τους δοκιμασίες, νίκησαν τον Σατανά με τη δύναμη που τους παρείχε ο Ιεχωβά. Πώς; Το επόμενο άρθρο θα απαντήσει σε αυτό το ερώτημα και θα μας δείξει πώς μπορούμε και εμείς να αντιμετωπίζουμε οτιδήποτε είναι σαν αγκάθι στη σάρκα μας.

[Υποσημείωση]

Πώς θα Απαντούσατε;

• Γιατί μπορούν να παρομοιαστούν με αγκάθια στη σάρκα τα προβλήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι;

• Ποια ήταν μερικά αγκάθια που χρειάστηκε να υπομείνουν ο Μεφιβοσθέ και ο Νεεμίας;

• Μεταξύ των Γραφικών παραδειγμάτων αντρών και γυναικών που υπέμειναν διάφορα αγκάθια στη σάρκα, ποιο σας άγγιξε ιδιαίτερα, και γιατί;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Ο Μεφιβοσθέ χρειάστηκε να αντιμετωπίσει την αναπηρία, τη συκοφαντία και την απογοήτευση

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Ο Νεεμίας εγκαρτέρησε παρά την εναντίωση