Καταφύγιο από τον Άνεμο

ΨΗΛΑ στα αλπικά βουνά της Ευρώπης αναπτύσσεται ένας ανθεκτικός θάμνος που ονομάζεται αλπικό ροδόδενδρο. Αυτό το νανώδες ροδόδενδρο συνήθως αναπτύσσεται σε πυκνές χαμηλές συστάδες στριμωγμένες κοντά στο έδαφος ώστε να προστατεύεται από τους δριμύτατους ανέμους των βουνών. Ο άνεμος που φυσάει ανελέητα απειλεί την ύπαρξη των αλπικών φυτών επειδή μειώνει τη θερμοκρασία τους, ξηραίνει τον αέρα και το χώμα και τα ξεριζώνει.

Το αλπικό ροδόδενδρο γλιτώνει συνήθως από την καταστροφική μανία του ανέμου αναπτυσσόμενο σε σχισμές βράχων. Αν και το χώμα σε αυτά τα σημεία μπορεί να μην είναι αρκετό, οι ρωγμές στα βράχια παρέχουν προστασία από τον άνεμο και βοηθούν το φυτό να συγκρατεί νερό. Μένοντας ουσιαστικά κρυμμένα κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, αυτά τα ροδόδενδρα το καλοκαίρι διακοσμούν τα ορεινά καταφύγιά τους με κατακόκκινα λουλούδια.

Ο προφήτης Ησαΐας εξήγησε ότι ο Θεός θα διόριζε «άρχοντες» και ο καθένας τους θα χρησίμευε σαν «καταφύγιο από τον άνεμο». (Ησαΐας 32:1, 2) Υπό την κατεύθυνση του Βασιλιά, του Χριστού Ιησού, αυτοί οι πνευματικοί άρχοντες, δηλαδή οι επίσκοποι, θα ήταν σαν ακλόνητοι βράχοι, αμετακίνητοι σε καιρούς στενοχώριας ή ταλαιπωρίας. Θα πρόσφεραν ασφαλές καταφύγιο απέναντι στις αντιξοότητες και θα βοηθούσαν όσους είχαν ανάγκη να προφυλάσσουν τα δικά τους αποθέματα πνευματικού νερού που προέρχεται από το Λόγο του Θεού.

Οι άνεμοι του διωγμού, της αποθάρρυνσης ή των παθήσεων μπορούν να σφυροκοπούν κάποιον Χριστιανό, κάνοντας την πίστη του να μαραζώσει αν είναι απροστάτευτος. Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι μπορούν να παράσχουν προστασία ακούγοντας προσεκτικά το πρόβλημά του, προσφέροντας Γραφικές συμβουλές και δίνοντάς του ενθάρρυνση ή πρακτική βοήθεια. Όπως ο διορισμένος Βασιλιάς τους, ο Χριστός Ιησούς, θέλουν να βοηθούν όσους είναι «παραπεταμένοι». (Ματθαίος 9:36) Επίσης, επιθυμούν να ενισχύουν άλλα άτομα που έχουν υποστεί βλάβη από τους ανέμους των ψεύτικων διδασκαλιών. (Εφεσίους 4:14) Τέτοια ενίσχυση στον κατάλληλο καιρό θα αποδειχτεί ζωτική.

«Πέρασα μια τραυματική περίοδο στη ζωή μου όταν κάποιοι στενοί φίλοι μου εγκατέλειψαν την εκκλησία και, τον ίδιο καιρό, ο πατέρας μου έπαθε εγκεφαλική αιμορραγία», αναφέρει η Μίριαμ. «Στην προσπάθεια να υπερνικήσω την κατάθλιψή μου, άρχισα να βγαίνω ραντεβού με έναν κοσμικό φίλο. Λίγο καιρό αργότερα, νιώθοντας ανάξια, πληροφόρησα τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας ότι είχα αποφασίσει να εγκαταλείψω την αλήθεια, εφόσον ήμουν σίγουρη ότι δεν ήταν δυνατόν να με αγαπάει ο Ιεχωβά.

»Εκείνη τη δύσκολη στιγμή, ένας συμπονετικός πρεσβύτερος μου υπενθύμισε τα χρόνια που είχα υπηρετήσει ως τακτική σκαπάνισσα. Μου είπε ότι θαύμαζε πάντοτε την πιστότητά μου και μου ζήτησε με καλοσύνη να αφήσω τους πρεσβυτέρους να με βοηθήσουν, να με διαβεβαιώσουν για την αγάπη του Ιεχωβά. Το στοργικό τους ενδιαφέρον σε εκείνη την κρίσιμη περίοδο ήταν σαν “καταφύγιο” για εμένα στη διάρκεια της πνευματικής καταιγίδας που με έπληττε με τόση μανία. Μέσα σε έναν μήνα, τερμάτισα τη σχέση μου με το φίλο μου και από τότε συνεχίζω να περπατάω στην οδό της αλήθειας».

Οι πρεσβύτεροι νιώθουν ότι ανταμείβονται όταν βλέπουν τους συγχριστιανούς τους να ανθίζουν πνευματικά, χάρη στην προστασία που τους παρέχεται στον κατάλληλο καιρό. Μάλιστα, αυτά τα “καταφύγια” μας δίνουν μια πρόγευση για την άφθονη πνευματική βοήθεια που θα απολαμβάνουμε στη διάρκεια της Χιλιετούς Διακυβέρνησης του Χριστού.