Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Μήπως είχε η ατέλεια της παρθένου Μαρίας δυσμενή επίδραση στη σύλληψη του Ιησού;

Σχετικά με τη «γέννηση του Ιησού», το θεόπνευστο υπόμνημα λέει: «Τον καιρό που η μητέρα του, η Μαρία, ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ, βρέθηκε να είναι έγκυος μέσω αγίου πνεύματος, προτού αυτοί ενωθούν». (Ματθαίος 1:18) Πράγματι, το άγιο πνεύμα του Θεού έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εγκυμοσύνη της Μαρίας.

Τι θα λεχθεί, όμως, για τη Μαρία; Άραγε, συνέβαλε καθόλου στην εγκυμοσύνη της το ωάριό της; Με βάση τις υποσχέσεις του Θεού στον Αβραάμ, στον Ισαάκ, στον Ιακώβ, στον Ιούδα και στον Βασιλιά Δαβίδ​—τους προπάτορες της Μαρίας—​το παιδί που θα γεννιόταν έπρεπε να είναι γνήσιος απόγονός τους. (Γένεση 22:18· 26:24· 28:10-14· 49:10· 2 Σαμουήλ 7:16) Πώς αλλιώς θα μπορούσε το παιδί που θα γεννούσε η Μαρία να είναι δικαιωματικός κληρονόμος εκείνων των θεϊκών υποσχέσεων; Έπρεπε να είναι πραγματικός γιος της.​—Λουκάς 3:23-34.

Ο άγγελος του Ιεχωβά είχε εμφανιστεί στην παρθένο Μαρία, λέγοντας: «Μη φοβάσαι, Μαρία, γιατί έχεις βρει εύνοια από τον Θεό· και δες! θα συλλάβεις στην κοιλιά σου και θα γεννήσεις γιο και θα καλέσεις το όνομά του Ιησού». (Λουκάς 1:30, 31) Η σύλληψη απαιτεί τη γονιμοποίηση ενός ωαρίου. Προφανώς, ο Ιεχωβά Θεός φρόντισε να γονιμοποιηθεί ένα ωάριο στην κοιλιά της Μαρίας, επιτυγχάνοντάς το αυτό με τη μεταφορά της ζωής του μονογενούς Γιου του στη γη από το πνευματικό βασίλειο.​—Γαλάτες 4:4.

Θα μπορούσε ένα παιδί που είχε συλλάβει μια ατελής γυναίκα με αυτόν τον τρόπο να είναι τέλειο και, από οργανική άποψη, απαλλαγμένο από την αμαρτία; Πώς λειτουργούν οι νόμοι της κληρονομικότητας όταν ενώνεται η τελειότητα με την ατέλεια; Θυμηθείτε ότι το άγιο πνεύμα χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά της τέλειας δύναμης της ζωής του Γιου του Θεού καθώς και για να επιτευχθεί η σύλληψη. Αυτό εξουδετέρωσε κάθε ατέλεια που υπήρχε στο ωάριο της Μαρίας, παράγοντας έτσι ένα ευθύς εξαρχής τέλειο γενετικό πρότυπο.

Όπως και αν είχαν τα πράγματα, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η επενέργεια του αγίου πνεύματος του Θεού σε εκείνη την περίπτωση εγγυόταν την επιτυχία του σκοπού του Θεού. Ο άγγελος Γαβριήλ είχε εξηγήσει στη Μαρία: «Άγιο πνεύμα θα έρθει πάνω σου, και δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει. Γι’ αυτόν το λόγο, επίσης, αυτό που γεννιέται θα αποκληθεί άγιο, Γιος του Θεού». (Λουκάς 1:35) Ναι, το άγιο πνεύμα του Θεού δημιούργησε, σαν να λέγαμε, έναν προστατευτικό φραγμό ώστε καμία ατέλεια ή επιβλαβής δύναμη να μην μπορεί να επιφέρει κάποιο ψεγάδι στο αναπτυσσόμενο έμβρυο από τη σύλληψή του και έπειτα.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιησούς όφειλε την τέλεια ανθρώπινη ζωή του στον ουράνιο Πατέρα του, όχι σε κάποιον άνθρωπο. Ο Ιεχωβά τού “ετοίμασε σώμα”, και ο Ιησούς​—ήδη από τη σύλληψή του—​ήταν πραγματικά «αμόλυντος, χωρισμένος από τους αμαρτωλούς».—Εβραίους 7:26· 10:5.

[Εικόνα στη σελίδα 19]

«Θα συλλάβεις στην κοιλιά σου και θα γεννήσεις γιο»