Καλή Ηγεσία—Η Παγκόσμια Πρόκληση

Ήταν συγγραφέας και ποιητής. Η καρδιά του ήταν γεμάτη ελπίδα για το μέλλον. Πριν από 90 χρόνια περίπου, φαντάστηκε ένα μέρος «όπου ο νους δεν φοβάται και οι άνθρωποι κρατούν το κεφάλι ψηλά, όπου η γνώση είναι δωρεάν, όπου ο κόσμος δεν είναι κατακερματισμένος από εθνικούς φραγμούς, όπου τα λόγια προέρχονται από τα βάθη της αλήθειας [και] όπου οι άοκνες προσπάθειες στρέφονται προς την επίτευξη τελειότητας».

ΑΥΤΟΣ ο συγγραφέας εξέφρασε κατόπιν την ελπίδα ότι, ξυπνώντας μια μέρα, η χώρα του και ο υπόλοιπος κόσμος θα βρίσκονταν σε ένα τέτοιο μέρος. Αν αυτός ο νομπελίστας ποιητής ζούσε σήμερα, θα ήταν πράγματι πολύ απογοητευμένος. Παρ’ όλη την πρόοδο και τις ανακαλύψεις του, ο κόσμος είναι πιο κατακερματισμένος από ποτέ. Και οι γενικές προοπτικές για το μέλλον του ανθρώπου παραμένουν ζοφερές.

Όταν ρωτήθηκε γιατί ξέσπασε ξαφνικά βία ανάμεσα σε ορισμένες φατρίες στη χώρα του, κάποιος αγρότης αναφέρθηκε σε έναν, κατά την άποψή του, λόγο. «Εξαιτίας των κακών ηγετών», είπε. Στο βιβλίο του Ανθρωπότητα—Ηθική Ιστορία του Εικοστού Αιώνα (Humanity—A Moral History of the Twentieth Century), ο ιστορικός Τζόναθαν Γκλόβερ εκφράζει παρόμοια άποψη, λέγοντας: «Η γενοκτονία [στην ίδια χώρα] δεν ήταν αυθόρμητο ξέσπασμα φυλετικού μίσους, αλλά σχεδιάστηκε από ανθρώπους που ήθελαν να διατηρήσουν την εξουσία τους».

Όταν ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα σε δύο δημοκρατίες της πρώην  Γιουγκοσλαβίας στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κάποια δημοσιογράφος έγραψε: «Ζούσαμε μαζί ευτυχισμένα εδώ και πολλά χρόνια, και τώρα φτάσαμε στο σημείο να σκοτώνουμε ο ένας τα μωρά του άλλου. Τι μας συμβαίνει;»

Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ευρώπη βρίσκεται η Ινδία, η πατρίδα του ποιητή που αναφέρθηκε στην αρχή. Σε μια διάλεξη με τίτλο «Μπορεί η Ινδία να Επιβιώσει ως Ενιαίο Έθνος;», ο συγγραφέας Πραναΐ Γκούπτα επισήμανε: “Μολονότι το 70 περίπου τοις εκατό του τεράστιου πληθυσμού της Ινδίας αποτελείται από άτομα κάτω των 30 ετών, δεν υπάρχουν ηγέτες που να τους παρέχουν κάποιο πρότυπο”.

Σε ορισμένες χώρες, διάφοροι ηγέτες χρειάστηκε να παραιτηθούν από τη θέση τους λόγω κατηγοριών περί διαφθοράς. Για ποικίλους λόγους, λοιπόν, είναι φανερό ότι ο κόσμος περνάει κρίση ηγεσίας. Οι συνθήκες δείχνουν πόσο αληθινά είναι τα λόγια ενός προφήτη που έζησε πριν από 2.600 περίπου χρόνια, και ο οποίος είπε: «Δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του».​—Ιερεμίας 10:23.

Υπάρχει άραγε διέξοδος από την οικτρή κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο κόσμος; Ποιος μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε έναν κόσμο όπου η ανθρώπινη κοινωνία δεν θα σπαράσσεται από διαμάχες ούτε θα μαστίζεται από φόβο, όπου η αληθινή γνώση θα είναι δωρεάν και άφθονη, και όπου οι άνθρωποι θα οδεύουν προς την τελειότητα;

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]

Fatmir Boshnjaku