Ο Θεός Καλοδέχεται Όλα τα Έθνη

ΣΤΟ πρώτο του ταξίδι στο Μάλι, ο Τζον συγκινήθηκε από τη θερμή φιλοξενία που του έδειξε ο Μάμαντου και η οικογένειά του. Ενώ καθόταν στο έδαφος και έτρωγε αδέξια από το κοινό πιάτο, ο Τζον αναρωτιόταν ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να μεταδώσει στον οικοδεσπότη του το πολυτιμότερο δώρο​—τα καλά νέα της Βασιλείας από το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Αν και ήξερε γαλλικά, μια από τις γλώσσες που μιλιούνται στο Μάλι, ο Τζον αναρωτιόταν πώς θα μπορούσε να επικοινωνήσει με μια οικογένεια η οποία είχε εντελώς διαφορετική θρησκεία και τρόπο σκέψης.

Δεν ήταν παράξενο το ότι ο Τζον αναλογίστηκε τη Βιβλική αφήγηση για την πόλη της Βαβέλ. Εκεί ο Θεός σύγχυσε τη γλώσσα του στασιαστικού λαού. (Γένεση 11:1-9) Ως αποτέλεσμα, σε διάφορα μέρη της γης εμφανίστηκαν πληθυσμοί με διαφορετική γλώσσα, θρησκεία και νοοτροπία. Σήμερα, σε μια εποχή όπου τα ταξίδια και η μετανάστευση έχουν γίνει κάτι το συνηθισμένο, πολλοί αντιμετωπίζουν μια πρόκληση παρόμοια με εκείνη που αντιμετώπισε ο Τζον, ακόμη και στη γειτονιά τους: Πώς μπορούν να μεταδώσουν τη Βιβλική τους ελπίδα σε άτομα με διαφορετικό παρελθόν;

Ένα Αρχαίο Παράδειγμα

Όπως και οι άλλοι προφήτες στον Ισραήλ, ο Ιωνάς μίλησε κυρίως στους Ισραηλίτες. Προφήτευσε σε μια περίοδο όπου το αποστατικό δεκάφυλο βασίλειο επιδιδόταν φανερά σε ατιμωτικές για τον Θεό συνήθειες. (2 Βασιλέων 14:23-25) Φανταστείτε την αντίδραση του Ιωνά όταν έλαβε την ειδική αποστολή να φύγει από την πατρίδα του και να πάει στην Ασσυρία για να κηρύξει στους κατοίκους της Νινευή, έναν λαό με διαφορετική θρησκεία και πολιτισμό. Ο Ιωνάς ίσως ακόμη και να μη μιλούσε τη γλώσσα των Νινευιτών, τουλάχιστον όχι άπταιστα. Όπως και αν είχαν τα πράγματα, ο Ιωνάς προφανώς θεώρησε την πρόκληση υπερβολικά δύσκολη, γι’ αυτό και έφυγε προς άλλη κατεύθυνση.​—Ιωνάς 1:1-3.

Είναι φανερό πως ο Ιωνάς χρειαζόταν να μάθει ότι ο Ιεχωβά Θεός βλέπει πέρα από την απλή εμφάνιση και εξετάζει την καρδιά. (1 Σαμουήλ 16:7) Ύστερα από τη θαυματουργική διάσωση του Ιωνά από πνιγμό, ο Ιεχωβά τον πρόσταξε για δεύτερη φορά να κηρύξει στους κατοίκους της Νινευή. Ο Ιωνάς υπάκουσε και, ως αποτέλεσμα, υπήρξε μαζική μετάνοια των Νινευιτών. Εντούτοις, ο Ιωνάς εξακολούθησε να μην έχει τη σωστή άποψη. Μέσω ενός ισχυρού μαθήματος, ο Ιεχωβά τού έδειξε ότι χρειαζόταν να αλλάξει τη στάση του. Ο Ιεχωβά ρώτησε τον Ιωνά: «Δεν έπρεπε να λυπηθώ για τη Νινευή, τη μεγάλη πόλη, στην οποία υπάρχουν περισσότεροι από εκατόν είκοσι χιλιάδες άνθρωποι που δεν ξέρουν καθόλου τη διαφορά ανάμεσα στο δεξί τους χέρι και στο αριστερό;» (Ιωνάς 4:5-11) Τι μπορεί να λεχθεί για εμάς σήμερα; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε ανθρώπους με διαφορετικό παρελθόν;

 Καλοδέχεται τους Σαμαρείτες και τους Μη Ιουδαίους

Τον πρώτο αιώνα, ο Ιησούς πρόσταξε τους ακολούθους του να κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη. (Ματθαίος 28:19) Αυτό δεν ήταν εύκολο για εκείνους. Οι μαθητές του Ιησού ήταν Ιουδαίοι και, όπως ο Ιωνάς, συνήθιζαν να μιλούν μόνο σε ανθρώπους που είχαν το ίδιο παρελθόν και πολιτισμό με αυτούς. Όπως ήταν φυσιολογικό, θα ένιωθαν επίσης να τους πιέζουν οι κοινές προκαταλήψεις εκείνης της εποχής. Ωστόσο, ο Ιεχωβά κατηύθυνε τα ζητήματα ώστε οι υπηρέτες του να διακρίνουν προοδευτικά το θέλημά του για αυτούς.

Το πρώτο βήμα ήταν να υπερνικηθεί η προκατάληψη ανάμεσα στους Ιουδαίους και στους Σαμαρείτες. Οι Ιουδαίοι δεν είχαν δοσοληψίες με τους Σαμαρείτες. Εντούτοις, περισσότερες από μία φορές, ο Ιησούς προετοίμασε το έδαφος ώστε οι Σαμαρείτες να δεχτούν τα καλά νέα στο μέλλον. Έδειξε την απροσωποληψία του μιλώντας σε κάποια Σαμαρείτισσα. (Ιωάννης 4:7-26) Σε μια άλλη περίπτωση, μέσω της παραβολής του καλού Σαμαρείτη, έδειξε σε κάποιον θρησκευόμενο Ιουδαίο ότι και άλλοι άνθρωποι, εκτός από τους Ιουδαίους, μπορούσαν να εκδηλώνουν αγάπη για τον πλησίον τους. (Λουκάς 10:25-37) Όταν έφτασε ο καιρός να φέρει ο Ιεχωβά τους Σαμαρείτες στη Χριστιανική εκκλησία, ο Φίλιππος, ο Πέτρος και ο Ιωάννης​—όλοι τους Ιουδαϊκής καταγωγής—​κήρυξαν στους κατοίκους της Σαμάρειας. Το άγγελμά τους έφερε μεγάλη χαρά σε εκείνη την πόλη.​—Πράξεις 8:4-8, 14-17.

Αν οι Ιουδαίοι Χριστιανοί δυσκολεύονταν να αγαπούν τους Σαμαρείτες, οι οποίοι στην πραγματικότητα ήταν μακρινοί συγγενείς τους, την αγάπη για τον πλησίον πρέπει να δυσκολεύονταν ακόμη περισσότερο να την εκδηλώνουν προς μη Ιουδαίους, δηλαδή Εθνικούς, τους οποίους περιφρονούσαν και μισούσαν. Ωστόσο, μετά το θάνατο του Ιησού, μπορούσε να αφαιρεθεί ο φραγμός που χώριζε τους Ιουδαίους Χριστιανούς από τους Εθνικούς. (Εφεσίους 2:13, 14) Για να βοηθήσει τον Πέτρο να αποδεχτεί αυτή τη νέα διευθέτηση, ο Ιεχωβά τού έδειξε ένα όραμα στο οποίο Εκείνος του είπε “να μην αποκαλεί μολυσμένα αυτά που ο Θεός καθάρισε”. Κατόπιν, το πνεύμα του Ιεχωβά τον οδήγησε σε κάποιον Εθνικό ονόματι Κορνήλιο. Όταν ο Πέτρος κατανόησε την άποψη του Θεού​—ότι δεν έπρεπε να αποκαλεί μολυσμένο αυτόν τον Εθνικό επειδή ο Θεός τον είχε καθαρίσει—​είπε υπό θεϊκή έμπνευση: «Πραγματικά αντιλαμβάνομαι ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν». (Πράξεις 10:9-35) Τι κατάπληξη ένιωσε ο Πέτρος όταν ο Θεός έδειξε ότι δέχτηκε τον Κορνήλιο και την οικογένειά του εκχέοντας άγιο πνεύμα πάνω τους!

Παύλος—Σκεύος Εκλεγμένο για τα Έθνη

Η διακονία του Παύλου αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς ο Ιεχωβά προετοιμάζει τους υπηρέτες του προοδευτικά ώστε να αγαπούν και να βοηθούν κάθε είδους ανθρώπους. Τον καιρό της μεταστροφής του Παύλου, ο Ιησούς είπε ότι ο Παύλος θα υπηρετούσε ως σκεύος εκλεγμένο για να φέρει το όνομά Του στα έθνη. (Πράξεις 9:15) Ο Παύλος πήγε κατόπιν στην Αραβία, πιθανώς για να στοχαστεί γύρω από το σκοπό που είχε ο Θεός να τον χρησιμοποιήσει  για να διακηρύξει τα καλά νέα στα έθνη.​—Γαλάτες 1:15-17.

Στη διάρκεια του πρώτου ιεραποστολικού του ταξιδιού, ο Παύλος έδειξε ζήλο όσον αφορά το κήρυγμα σε μη Ιουδαίους. (Πράξεις 13:46-48) Ο Ιεχωβά ευλόγησε τη δράση του Παύλου, πράγμα που αποδείκνυε ότι ο απόστολος ενεργούσε σύμφωνα με τη διευθέτηση του Ιεχωβά. Ο Παύλος έδειξε ότι αντιλαμβανόταν πλήρως την άποψη του Ιεχωβά όταν διόρθωσε άφοβα τον Πέτρο, ο οποίος είχε εκδηλώσει προσωποληψία αποφεύγοντας τη συναναστροφή με μη Ιουδαίους αδελφούς του.​—Γαλάτες 2:11-14.

Περαιτέρω αποδείξεις για το ότι ο Θεός κατηύθυνε τις προσπάθειες του Παύλου φαίνονται στο δεύτερο ιεραποστολικό του ταξίδι, όταν το άγιο πνεύμα εμπόδισε τον Παύλο να κηρύξει στη ρωμαϊκή επαρχία της Βιθυνίας. (Πράξεις 16:7) Προφανώς, ο καιρός δεν ήταν κατάλληλος. Αργότερα, όμως, μερικοί Βιθυνοί έγιναν Χριστιανοί. (1 Πέτρου 1:1) Σε όραμα, ένας Μακεδόνας ικέτευε τον Παύλο, λέγοντας: «Πέρασε στη Μακεδονία και βοήθησέ μας». Ο Παύλος συμπέρανε ότι έπρεπε να αλλάξει την πορεία του ταξιδιού του προκειμένου να διακηρύξει τα καλά νέα σε εκείνη τη ρωμαϊκή επαρχία.​—Πράξεις 16:9, 10.

Η ικανότητα που είχε ο Παύλος να προσαρμόζεται δοκιμάστηκε σε μεγάλο βαθμό όταν κήρυξε στους Αθηναίους. Ο ελληνικός και ο ρωμαϊκός νόμος απαγόρευαν την παρουσίαση ξένων θεών και καινούριων θρησκευτικών εθίμων. Η αγάπη του Παύλου για τους ανθρώπους τον υποκίνησε να εξετάσει επισταμένα τις θρησκευτικές τους συνήθειες. Στην Αθήνα παρατήρησε έναν βωμό με την επιγραφή «στον Άγνωστο Θεό». Αναφέρθηκε σε αυτή τη λεπτομέρεια όταν έδωσε μαρτυρία. (Πράξεις 17:22, 23) Τι ωραίος τρόπος για να παρουσιάσει το άγγελμά του με ευγένεια και σεβασμό!

Πόσο χαρούμενος πρέπει να ήταν ο Παύλος όταν αναπολούσε τα αποτελέσματα του έργου του ως αποστόλου των εθνών! Βοήθησε να ιδρυθούν εκκλησίες, που απαρτίζονταν από αρκετούς Χριστιανούς μη Ιουδαϊκής καταγωγής, στην Κόρινθο, στους Φιλίππους, στη Θεσσαλονίκη και σε πόλεις της Γαλατίας. Βοήθησε άντρες και γυναίκες πίστης, όπως η Δάμαρις, ο Διονύσιος, ο Σέργιος Παύλος και ο Τίτος. Τι προνόμιο ήταν να βλέπει άτομα που δεν γνώριζαν ούτε τον Ιεχωβά ούτε τη Γραφή να δέχονται την αλήθεια της Χριστιανοσύνης! Σχετικά με το ρόλο του στην υποβοήθηση μη Ιουδαίων να αποκτήσουν γνώση  της αλήθειας, ο Παύλος δήλωσε: «Έβαλα έτσι στόχο μου να μη διακηρύξω τα καλά νέα εκεί που ο Χριστός είχε ήδη ονομαστεί, . . . αλλά, όπως είναι γραμμένο: “Εκείνοι στους οποίους δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα σχετικά με αυτόν θα δουν, και εκείνοι που δεν έχουν ακούσει θα κατανοήσουν”». (Ρωμαίους 15:20, 21) Μπορούμε εμείς να συμμετέχουμε στη διακήρυξη των καλών νέων σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν το δικό μας παρελθόν;

Παροχή Βοήθειας σε Όλους τους Λαούς της Γης

Ο Σολομών προσευχήθηκε στον Ιεχωβά σχετικά με τους μη Ισραηλίτες που θα έρχονταν στο ναό της Ιερουσαλήμ για λατρεία, παρακαλώντας: «Εσύ να τον εισακούσεις από τους ουρανούς, το σταθερό τόπο της κατοίκησής σου, και να ενεργήσεις σύμφωνα με όλα εκείνα για τα οποία θα σε επικαλεστεί ο αλλοεθνής· προκειμένου να γνωρίσουν όλοι οι λαοί της γης το όνομά σου». (1 Βασιλέων 8:41-43) Σήμερα, χιλιάδες διαγγελείς της Βασιλείας σε πολλές χώρες απηχούν αυτά τα αισθήματα. Συναντούν ανθρώπους σαν τους Νινευίτες οι οποίοι, από πνευματική άποψη, “δεν ξέρουν τη διαφορά ανάμεσα στο δεξί τους χέρι και στο αριστερό”. Επίσης, οι κήρυκες της Βασιλείας επιθυμούν ένθερμα να συμμετέχουν στην εκπλήρωση προφητειών που αφορούν τη συγκέντρωση αληθινών λάτρεων από πολλά και διάφορα έθνη.​—Ησαΐας 2:2, 3· Μιχαίας 4:1-3.

Όπως έχουν δεχτεί το άγγελμα ελπίδας της Γραφής άτομα από το Χριστιανικό κόσμο, έτσι και άτομα με διαφορετικό θρησκευτικό παρελθόν κάνουν το ίδιο. Πώς θα πρέπει να σας επηρεάζει αυτό προσωπικά; Εξετάστε τον εαυτό σας με ειλικρίνεια. Αν πιστεύετε ότι η προκατάληψη έχει ριζώσει βαθιά μέσα σας, απαλλαχτείτε από αυτήν αντικαθιστώντας την με αγάπη. * Μην απορρίπτετε ανθρώπους τους οποίους ο Θεός είναι πρόθυμος να δεχτεί.​—Ιωάννης 3:16.

Να προετοιμάζεστε διανοητικά προτού μιλήσετε σε άτομα με διαφορετικό παρελθόν. Γνωρίστε τις πεποιθήσεις τους, τις ανησυχίες τους και τον τρόπο σκέψης τους. Κατόπιν αναζητήστε κοινή βάση. Να εκδηλώνετε καλοσύνη και συμπόνια προς τους άλλους. Να αποφεύγετε τις αντιπαραθέσεις, να είστε ευέλικτοι και θετικοί. (Λουκάς 9:52-56) Αν ενεργείτε έτσι θα ευαρεστείτε τον Ιεχωβά, «του οποίου θέλημα είναι να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να έρθουν σε ακριβή γνώση της αλήθειας».​—1 Τιμόθεο 2:4.

Πόσο χαρούμενοι είμαστε που έχουμε στις εκκλησίες μας άτομα με πολυποίκιλο παρελθόν! (Ησαΐας 56:6, 7) Πόσο συγκινητικό είναι να ακούμε σήμερα, όχι μόνο ονόματα όπως Μαρία, Γιάννης, Κώστας και Γιώργος, αλλά και άλλα όπως Ίγκορ, Ρατζίβ, Μάμαντου και Τσαν! Πραγματικά, “μας έχει ανοιχτεί μεγάλη πόρτα που οδηγεί σε δραστηριότητα”. (1 Κορινθίους 16:9) Είθε να εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες που μας δίνονται ώστε να απευθύνουμε την πρόσκληση του απροσωπόληπτου Θεού, του Ιεχωβά, καλοδεχόμενοι ανθρώπους από όλα τα έθνη!

[Υποσημείωση]

[Εικόνες στη σελίδα 23]

Ο Παύλος μετέδωσε τα καλά νέα στους ανθρώπους παντού με το να είναι προσαρμοστικός

. . . στην Αθήνα

. . . στους Φιλίππους

. . . καθώς ταξίδευε