Ποτέ Δεν Είναι Κάποιος Πολύ Μεγάλος για να Μάθει
Ποτέ Δεν Είναι Κάποιος Πολύ Μεγάλος για να Μάθει
Η ΞΕΝΙΑ γεννήθηκε το 1897. Απέκτησε 3 κόρες, έναν γιο, 15 εγγόνια και 25 δισέγγονα. Όλη της τη ζωή έκανε αυτό που τη δίδαξαν οι γονείς της. Μολονότι είχε έρθει στη Μόσχα ως πρόσφυγας από τη Δημοκρατία της Αμπχαζίας που σπαρασσόταν από πόλεμο, και η οποία βρίσκεται ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και στον Καύκασο, ήταν πολύ ικανοποιημένη με τη ζωή της, ιδιαίτερα με την πατροπαράδοτη πίστη της, όπως την αποκαλούσε η ίδια.
Το 1993, η κόρη της Ξένιας, η Μαίρη, έγινε Μάρτυρας του Ιεχωβά. Η Μαίρη άρχισε να μιλάει στην Ξένια για τον Ιεχωβά Θεό και την Αγία Γραφή, αλλά εκείνη δεν ήθελε να ακούσει. Η Ξένια έλεγε συνεχώς στην κόρη της: «Είναι πολύ αργά για να μάθω κάτι καινούριο».
Ωστόσο, η κόρη της, η Μαίρη, η σύζυγος του εγγονού της, η Λόντα, και οι δισέγγονές της Νάνα και Ζάζα, που είχαν γίνει όλες τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, συνέχισαν να της μιλούν για τη Γραφή. Κάποιο βράδυ το 1999, διάβασαν στην Ξένια ένα εδάφιο το οποίο άγγιξε την καρδιά της. Περιείχε τα συγκινητικά λόγια που είπε ο Ιησούς στους πιστούς αποστόλους του όταν εγκαινίασε το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20) Σε ηλικία 102 χρονών, η Ξένια αποφάσισε εκείνο το βράδυ να μελετήσει τη Γραφή.
«Αφού έζησα 102 χρόνια», λέει η Ξένια, «τελικά κατάλαβα το νόημα της ζωής. Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από το να υπηρετούμε τον θαυμαστό, στοργικό Θεό μας, τον Ιεχωβά. Εξακολουθώ να είμαι δραστήρια και υγιής. Μπορώ να διαβάζω χωρίς γυαλιά και να έχω δραστήρια συναναστροφή με την οικογένειά μου».
Στις 5 Νοεμβρίου 2000, η Ξένια βαφτίστηκε. Η ίδια λέει: «Τώρα προσφέρω τη ζωή μου στον Ιεχωβά για να τον υπηρετώ με αγάπη. Δίνω περιοδικά και φυλλάδια ενώ κάθομαι στη στάση του λεωφορείου κοντά στο σπίτι μου. Συχνά έρχονται να με επισκεφτούν συγγενείς και εγώ τους μεταδίδω με χαρά την αλήθεια για τον Ιεχωβά».
Η Ξένια αποβλέπει στην ημέρα που “η σάρκα της θα γίνει πιο δροσερή από ό,τι στη νεότητά της, και θα επιστρέψει στις ημέρες του νεανικού της σφρίγους”. (Ιώβ 33:25) Αν μια εκατοντάχρονη δεν νιώθει πολύ ηλικιωμένη για να μάθει το νόημα της ζωής από την Αγία Γραφή, τι θα λεχθεί για εσάς;