Πρέπει η Πίστη να Βασίζεται στη Λογική;

«Υπάρχουν πάρα πολλοί “θρησκευόμενοι” οι οποίοι γίνονται θρησκευόμενοι ακριβώς για να μη χρειάζεται να σκέφτονται», γράφει ο κοσμήτορας κάποιας θεολογικής σχολής στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Θέλουν απλώς να αποδέχονται τα πάντα “βάσει πίστης”», προσθέτει.

ΑΥΤΟ που υπονοείται είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι ισχυρίζονται πως έχουν θρησκευτική πίστη, δεν σκέφτονται και πολύ το γιατί πιστεύουν αυτό που πιστεύουν ή κατά πόσο υπάρχει λογική βάση για την πίστη τους. Δεν είναι άξιο απορίας το ότι η θρησκεία έχει γίνει ένα θέμα για το οποίο πολλοί άνθρωποι διστάζουν να μιλήσουν.

Δυστυχώς, συνήθειες όπως η χρήση εικόνων και η μηχανική επανάληψη προσευχών επίσης αποθαρρύνουν τους λογικούς συλλογισμούς. Αυτές οι συνήθειες, μαζί με την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική, τα περίτεχνα βιτρό και την υποβλητική μουσική, προσδιορίζουν λίγο πολύ αυτό που θεωρούν θρησκεία τους εκατομμύρια άνθρωποι. Μολονότι μερικές εκκλησίες ισχυρίζονται ότι η πίστη τους βασίζεται στην Αγία Γραφή, το άγγελμα που διακηρύττουν, “πίστεψε στον Ιησού και θα σωθείς”, υποβαθμίζει την αξία της σοβαρής μελέτης της Γραφής. Άλλοι επιδίδονται στο κήρυγμα ενός κοινωνικού ή πολιτικού ευαγγελίου. Ποιο είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών;

Σχετικά με την κατάσταση στη Βόρεια Αμερική, ένας θρησκευτικός συγγραφέας είπε: «Η Χριστιανοσύνη . . . τείνει να είναι ρηχή [και] οι υποστηρικτές της έχουν ελλιπή θρησκευτική παιδεία». Κάποιος ειδικός στις δημοσκοπήσεις έφτασε μάλιστα στο σημείο να περιγράψει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως «έθνος αναλφάβητων όσον αφορά την Αγία Γραφή». Είναι σωστό όμως να πούμε επίσης ότι αυτές οι παρατηρήσεις ισχύουν και για άλλες χώρες όπου επικρατεί η κατ’ όνομα Χριστιανοσύνη. Παρόμοια, πολλές μη Χριστιανικές θρησκείες αποθαρρύνουν τη λογική και, απεναντίας, δίνουν έμφαση στις ψαλμωδίες, στις τελετουργικές προσευχές και σε διάφορα είδη διαλογισμού που σχετίζονται με το μυστικισμό, και όχι με το λογικό, εποικοδομητικό τρόπο σκέψης.

Εντούτοις, στην καθημερινή τους ζωή, οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι δεν σκέφτονται και πολύ την ακρίβεια ή την ορθότητα των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων σκέφτονται συνήθως άλλα ζητήματα με πολύ μεγάλη προσοχή. Δεν σας παραξενεύει το ότι κάποιο άτομο που κάνει επισταμένη έρευνα απλώς για να αγοράσει ένα αυτοκίνητο​—το οποίο μια μέρα θα γίνει παλιοσίδερα—​λέει σχετικά με τη θρησκεία του: “Αν έκανε για τους γονείς μου, τότε κάνει και για εμένα”;

Αν ενδιαφερόμαστε πραγματικά να ευαρεστούμε τον Θεό, δεν θα πρέπει άραγε να σκεφτόμαστε σοβαρά πόσο ακριβή είναι όσα πιστεύουμε για αυτόν; Ο απόστολος Παύλος μίλησε για συγκεκριμένα θρησκευόμενα άτομα των ημερών του τα οποία είχαν «ζήλο για τον Θεό αλλά όχι σύμφωνα με ακριβή γνώση». (Ρωμαίους 10:2) Τέτοια άτομα μπορούν να παρομοιαστούν με κάποιον μισθωτό ελαιοχρωματιστή ο οποίος εργάζεται σκληρά για να βάψει ένα σπίτι αλλά χρησιμοποιεί λάθος  χρώματα επειδή δεν δίνει προσοχή στις οδηγίες του ιδιοκτήτη. Ο ελαιοχρωματιστής μπορεί να είναι ικανοποιημένος με την εργασία του, αλλά θα τη δεχόταν ο ιδιοκτήτης;

Τι είναι ευπρόσδεκτο στον Θεό αναφορικά με την αληθινή λατρεία; Η Γραφή απαντάει: «Αυτό είναι καλό και ευπρόσδεκτο στα μάτια του Σωτήρα μας του Θεού, του οποίου θέλημα είναι να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να έρθουν σε ακριβή γνώση της αλήθειας». (1 Τιμόθεο 2:3, 4) Μερικοί ίσως θεωρούν ότι είναι αδύνατον να βρεθεί αυτή η γνώση ανάμεσα στις πολλές θρησκείες που υπάρχουν σήμερα. Αλλά για σκεφτείτε​—αν είναι θέλημα του Θεού να έρθουν οι άνθρωποι σε ακριβή γνώση της αλήθειας, θα ήταν τόσο άδικος ο Θεός ώστε να την αποκρύψει από αυτούς; Όχι, σύμφωνα με τη Γραφή, η οποία λέει: «Αν . . . αναζητάς [τον Θεό], αυτός θα σε αφήνει να τον βρίσκεις».​—1 Χρονικών 28:9.

Πώς κάνει ο Θεός γνωστό τον εαυτό του σε εκείνους που τον αναζητούν ειλικρινά; Το επόμενο άρθρο θα δώσει την απάντηση.