Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Όταν ο Ιωάννης είδε το «μεγάλο πλήθος» να αποδίδει ιερή υπηρεσία στο ναό του Ιεχωβά, σε ποιο τμήμα του ναού το έκαναν αυτό;​—Αποκάλυψη 7:9-15.

Είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι το μεγάλο πλήθος λατρεύει τον Ιεχωβά σε μια από τις επίγειες αυλές του μεγάλου πνευματικού ναού του, συγκεκριμένα σε εκείνη που αντιστοιχεί στην εξωτερική αυλή του ναού του Σολομώντα.

Παλιότερα, είχε ειπωθεί ότι το μεγάλο πλήθος βρίσκεται σε ένα πνευματικό αντίστοιχο, ή αντίτυπο, της Αυλής των Εθνικών που υπήρχε στις ημέρες του Ιησού. Εντούτοις, περαιτέρω έρευνα έχει αποκαλύψει τουλάχιστον πέντε λόγους για τους οποίους δεν συμβαίνει αυτό. Πρώτον, δεν έχουν όλα τα χαρακτηριστικά του ναού του Ηρώδη κάποιο αντίτυπο στο μεγάλο πνευματικό ναό του Ιεχωβά. Παραδείγματος χάρη, ο ναός του Ηρώδη είχε μια Αυλή των Γυναικών και μια Αυλή του Ισραήλ. Τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες μπορούσαν να μπαίνουν στην Αυλή των Γυναικών, αλλά μόνο οι άντρες επιτρεπόταν να εισέρχονται στην Αυλή του Ισραήλ. Στις επίγειες αυλές του μεγάλου πνευματικού ναού του Ιεχωβά, οι άντρες και οι γυναίκες δεν διαχωρίζονται σε σχέση με τη λατρεία τους. (Γαλάτες 3:28, 29) Συνεπώς, δεν υπάρχει αντίστοιχο της Αυλής των Γυναικών και της Αυλής του Ισραήλ στον πνευματικό ναό.

Δεύτερον, δεν υπήρχε Αυλή των Εθνικών στα αρχιτεκτονικά σχέδια που είχαν δοθεί από τον Θεό για το ναό του Σολομώντα ή για το ναό που είδε σε όραμα ο Ιεζεκιήλ, αλλά ούτε και στο ναό που ανοικοδόμησε ο Ζοροβάβελ. Συνεπώς, δεν υπάρχει λόγος να συμπεράνουμε ότι η Αυλή των Εθνικών πρέπει κατ’ ανάγκην να παίζει κάποιον ρόλο στη διευθέτηση για λατρεία που αφορά το μεγάλο πνευματικό ναό του Ιεχωβά, ιδιαίτερα σε συνάρτηση με το επόμενο σημείο.

Τρίτον, την Αυλή των Εθνικών την κατασκεύασε ο Εδωμίτης Βασιλιάς Ηρώδης για να φέρει δόξα στον εαυτό του και να κερδίσει την εύνοια της Ρώμης. Ο Ηρώδης ξεκίνησε την ανακαίνιση του ναού του Ζοροβάβελ ίσως το 18 ή το 17 Π.Κ.Χ. Το Λεξικό Δι Άνκορ Μπάιμπλ (The Anchor Bible Dictionary) εξηγεί: «Το γεγονός ότι η αυτοκρατορική δύναμη της Δύσης [η Ρώμη] προτιμούσε την κλασική τέχνη . . . απαιτούσε έναν ναό μεγαλύτερο από τους ναούς ανάλογων πόλεων της ανατολής». Ωστόσο οι διαστάσεις του ίδιου του ναού ήταν ήδη καθορισμένες. Το λεξικό εξηγεί: «Αν και αυτός καθαυτόν ο Ναός θα έπρεπε να έχει τις ίδιες διαστάσεις με τους προηγούμενους [του Σολομώντα και του Ζοροβάβελ], το Όρος του Ναού δεν είχε περιορισμούς όσον αφορά το μέγεθος». Γι’ αυτό, ο Ηρώδης επέκτεινε την περιοχή του ναού προσθέτοντας την Αυλή των Εθνικών, όπως έχει αποκληθεί στους σύγχρονους καιρούς. Γιατί να έχει αντίτυπο στη διευθέτηση του πνευματικού ναού του Ιεχωβά μια κατασκευή με τέτοιο παρελθόν;

Τέταρτον, σχεδόν ο καθένας—οι τυφλοί, οι κουτσοί και οι απερίτμητοι Εθνικοί—μπορούσε να μπαίνει στην Αυλή των Εθνικών. (Ματθαίος 21:14, 15) Είναι αλήθεια ότι η αυλή εξυπηρετούσε κάποιον σκοπό για πολλούς απερίτμητους Εθνικούς που ήθελαν να κάνουν προσφορές στον Θεό. Μέσα σε αυτήν μάλιστα ο Ιησούς μίλησε μερικές φορές στα πλήθη και έδιωξε σε δύο περιπτώσεις τους αργυραμοιβούς και τους εμπόρους, λέγοντας ότι είχαν ατιμάσει τον οίκο του Πατέρα του. (Ματθαίος 21:12, 13· Ιωάννης 2:14-16) Ωστόσο, Η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια (The Jewish Encyclopedia) λέει: «Με την αυστηρή έννοια, αυτή η εξωτερική αυλή δεν αποτελούσε μέρος του Ναού. Το έδαφός της δεν ήταν ιερό, και οποιοσδήποτε μπορούσε να μπαίνει σε αυτήν».

Πέμπτον, η λέξη ιερόν του Κειμένου που αποδίδεται «ναός» και η οποία χρησιμοποιείται σε σχέση με την  Αυλή των Εθνικών «αναφέρεται σε ολόκληρο το συγκρότημα, και όχι συγκεκριμένα στο κτίριο του Ναού αυτό καθαυτό», λέει το Εγχειρίδιο για το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (A Handbook on the Gospel of Matthew), των Μπάρκλεϊ Μ. Νιούμαν και Φίλιπ Στάιν. Σε αντιδιαστολή, η λέξη ναός του Κειμένου, που χρησιμοποιείται στο όραμα του μεγάλου πλήθους το οποίο είδε ο Ιωάννης, είναι πιο συγκεκριμένη. Όταν τα συμφραζόμενα αφορούν το ναό της Ιερουσαλήμ, συνήθως αναφέρεται στα Άγια των Αγίων, στο κτίριο του ναού ή στον περίβολο του ναού. Μερικές φορές αποδίδεται «αγιαστήριο».​—Ματθαίος 27:5, 51· Λουκάς 1:9, 21· Ιωάννης 2:20.

Τα μέλη του μεγάλου πλήθους ασκούν πίστη στη λυτρωτική θυσία του Ιησού. Είναι καθαρά από πνευματική άποψη, εφόσον «έπλυναν τις στολές τους και τις έκαναν λευκές με το αίμα του Αρνιού». Συνεπώς, ανακηρύσσονται δίκαιοι με την προοπτική να γίνουν φίλοι του Θεού και να επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψη. (Ιακώβου 2:23, 25) Από πολλές απόψεις, είναι σαν τους προσήλυτους στον Ισραήλ οι οποίοι υποτάσσονταν στη διαθήκη του Νόμου και απέδιδαν λατρεία μαζί με τους Ισραηλίτες.

Ασφαλώς, εκείνοι οι προσήλυτοι δεν υπηρετούσαν στην εσωτερική αυλή, όπου οι ιερείς εκτελούσαν τα καθήκοντά τους. Και τα μέλη του μεγάλου πλήθους δεν είναι στην εσωτερική αυλή του μεγάλου πνευματικού ναού του Ιεχωβά, η οποία αντιπροσωπεύει την τέλεια, δίκαιη κατάσταση που απολαμβάνουν ως ανθρώπινοι γιοι τα μέλη του “άγιου ιερατείου” του Ιεχωβά ενόσω βρίσκονται στη γη. (1 Πέτρου 2:5) Εντούτοις, όπως είπε ο ουράνιος πρεσβύτερος στον Ιωάννη, το μεγάλο πλήθος είναι πραγματικά στο ναό, όχι έξω από την περιοχή του ναού σε κάποια πνευματική Αυλή των Εθνικών. Τι προνόμιο είναι αυτό! Και πόσο τονίζει την ανάγκη που υπάρχει να διατηρεί ο καθένας μας πνευματική και ηθική αγνότητα πάντοτε!

[Διάγραμμα/Εικόνα στη σελίδα 31]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Ο Ναός του Σολομώντα

1. Κτίριο του Ναού

2. Εσωτερική Αυλή

3. Εξωτερική Αυλή

4. Σκάλες προς την Αυλή του Ναού