Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Είναι συνετό για έναν αληθινό Χριστιανό να παρευρεθεί σε κηδεία ή τελετή γάμου που διεξάγεται σε κάποιον ναό του Χριστιανικού κόσμου;

Η συμμετοχή σε οποιαδήποτε μορφή ψευδούς θρησκείας δυσαρεστεί τον Ιεχωβά και πρέπει να αποφεύγεται. (2 Κορινθίους 6:14-17· Αποκάλυψη 18:4) Η κηδεία που γίνεται σε ναό του Χριστιανικού κόσμου αποτελεί θρησκευτική τελετή η οποία πιθανώς εμπεριέχει κάποιο κήρυγμα με αντιγραφικές αντιλήψεις, όπως η αθανασία της ψυχής και η ουράνια ανταμοιβή για όλους τους καλούς ανθρώπους. Μπορεί επίσης να συνεπάγεται για τους παρόντες να κάνουν το σημείο του σταυρού και να συμμετάσχουν ενεργά στην προσευχή του ιερέα ή του θρησκευτικού λειτουργού. Προσευχές καθώς και άλλες θρησκευτικές συνήθειες που αντιβαίνουν στις διδασκαλίες της Γραφής μπορεί επίσης να αποτελούν μέρος μιας θρησκευτικής γαμήλιας τελετής που διεξάγεται σε κάποιον ναό ή αλλού. Αν ένας Χριστιανός βρίσκεται μέσα σε μια ομάδα ατόμων όπου όλοι μετέχουν σε κάποια εσφαλμένη θρησκευτική πράξη, μπορεί να δυσκολευτεί να αντισταθεί στην πίεση για ενεργή συμμετοχή. Πόσο άσοφο είναι να εκθέτει κανείς τον εαυτό του σε τέτοια πίεση!

Τι μπορεί να γίνει σε περίπτωση που ένας Χριστιανός νιώθει ότι είναι υποχρεωμένος να παρευρεθεί σε μια κηδεία ή τελετή γάμου η οποία διεξάγεται σε κάποιον ναό; Λόγου χάρη, ο μη ομόπιστος σύζυγος μπορεί να πιέζει τη Χριστιανή σύζυγό του να παραστεί μαζί του σε μια τέτοια περίσταση. Θα μπορούσε άραγε να τον συνοδεύσει ως σιωπηλή παρατηρήτρια; Σεβόμενη τις επιθυμίες του συζύγου της, η σύζυγος μπορεί να δεχτεί να τον ακολουθήσει, παραμένοντας αποφασισμένη να μη συμμετάσχει σε οποιαδήποτε θρησκευτική τελετή. Από την άλλη μεριά, μπορεί να αποφασίσει να μην πάει, σκεπτόμενη ότι οι συναισθηματικές πιέσεις που θα ασκηθούν πάνω της θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα όρια της αντίστασής της, κάνοντάς την ίσως να συμβιβάσει τις θεϊκές αρχές. Η απόφαση εναπόκειται στην ίδια. Χωρίς αμφιβολία, θα θέλει να είναι σίγουρη ενδόμυχα για αυτό που κάνει και να έχει καθαρή τη συνείδησή της.​—1 Τιμόθεο 1:19.

Ούτως ή άλλως, θα είναι προς όφελός της το να εξηγήσει στο σύζυγό της ότι η συνείδησή της δεν της επιτρέπει να λάβει μέρος σε οποιαδήποτε θρησκευτική τελετή ή να συμμετάσχει στην ψαλμωδία ή να σκύψει το κεφάλι της κατά τη διάρκεια της προσευχής. Λόγω αυτής της εξήγησης, εκείνος ίσως συμπεράνει ότι η παρουσία της συζύγου του θα μπορούσε να σταθεί αφορμή για να δημιουργηθεί μια δυσάρεστη για τον ίδιο κατάσταση. Μπορεί να προτιμήσει να πάει μόνος του από αγάπη για τη σύζυγό του, από σεβασμό για τις πεποιθήσεις της ή επειδή δεν θέλει να βρεθεί ο ίδιος σε δύσκολη θέση. Αν όμως επιμένει να τον συνοδεύσει, εκείνη θα μπορούσε να παραστεί απλώς ως παρατηρήτρια.

Δεν θα πρέπει επίσης να παραβλέψουμε την επίδραση που θα μπορούσε να έχει σε ομοπίστους μας η δική μας παρουσία σε μια τελετή που διεξάγεται σε θρησκευτικό κτίριο. Θα ήταν άραγε δυνατόν να βλάψει τη συνείδηση ορισμένων; Θα μπορούσε να εξασθενήσει η αντίστασή τους καθώς αγωνίζονται να μη συμμετέχουν στην ειδωλολατρία; «Να βεβαιώνεστε για τα πιο σπουδαία πράγματα», νουθετεί ο απόστολος Παύλος, «ώστε να είστε αψεγάδιαστοι και να μην κάνετε άλλους να προσκόπτουν μέχρι την ημέρα του Χριστού».​—Φιλιππησίους 1:10.

Αν η περίπτωση αφορά κάποιον στενό σαρκικό συγγενή, ίσως υπάρξουν επιπρόσθετες πιέσεις από το οικογενειακό περιβάλλον. Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο Χριστιανός πρέπει να ζυγίσει προσεκτικά όλους τους παράγοντες. Υπό ορισμένες συνθήκες, μπορεί να συμπεράνει ότι δεν θα προκύψουν δυσκολίες από την παρουσία του ως παρατηρητή σε κηδεία ή τελετή γάμου που διεξάγεται σε κάποιον ναό. Ωστόσο, ίσως οι συγκεκριμένες συνθήκες να υποδεικνύουν ότι η πιθανή βλάβη στη συνείδηση του ίδιου του ατόμου ή κάποιων άλλων ξεπερνάει τα ενδεχόμενα οφέλη από την παρουσία του. Όποια και αν είναι η κατάσταση, ο Χριστιανός θα πρέπει να βεβαιωθεί ότι η απόφασή του δεν θα τον εμποδίσει να διατηρεί αγαθή συνείδηση ενώπιον Θεού και ανθρώπων.