Περπατούν στην Αλήθεια

«Τίποτα δεν μου δίνει μεγαλύτερη αιτία για ευγνωμοσύνη από ό,τι αυτά τα πράγματα, από το να ακούω ότι τα παιδιά μου περπατούν στην αλήθεια».​—3 ΙΩΑΝΝΗ 4.

1. Πού επικεντρώνεται η «αλήθεια των καλών νέων»;

 Ο ΙΕΧΩΒΑ επιδοκιμάζει μόνο όσους τον λατρεύουν «με πνεύμα και αλήθεια». (Ιωάννης 4:24) Αυτοί υπακούν στην αλήθεια, αποδεχόμενοι όλες τις Χριστιανικές διδασκαλίες οι οποίες βασίζονται στο Λόγο του Θεού. Αυτή η «αλήθεια των καλών νέων» επικεντρώνεται στον Ιησού Χριστό και στη δικαίωση της κυριαρχίας του Ιεχωβά μέσω της Βασιλείας. (Γαλάτες 2:14) Ο Θεός επιτρέπει να φτάσει «μια ενέργεια πλάνης» σε όσους προτιμούν το ψεύδος, αλλά η σωτηρία εξαρτάται από το να έχει κάποιος πίστη στα καλά νέα και να περπατάει στην αλήθεια.​—2 Θεσσαλονικείς 2:9-12· Εφεσίους 1:13, 14.

2. Για ποιο πράγμα ήταν ιδιαίτερα ευγνώμων ο απόστολος Ιωάννης, και ποια ήταν η φύση της σχέσης του με τον Γάιο;

² Οι διαγγελείς της Βασιλείας είναι «συνεργάτες στην αλήθεια». Όπως έκανε ο απόστολος Ιωάννης και ο φίλος του ο Γάιος, έτσι και αυτοί προσκολλώνται αποφασιστικά στην αλήθεια και περπατούν σε αυτήν. Έχοντας κατά νου τον Γάιο, ο Ιωάννης έγραψε: «Τίποτα δεν μου δίνει μεγαλύτερη αιτία για ευγνωμοσύνη από ό,τι αυτά τα πράγματα, από το να ακούω ότι τα παιδιά μου περπατούν στην αλήθεια». (3 Ιωάννη 3-8) Έστω και αν ο ηλικιωμένος Ιωάννης δεν ήταν αυτός που έφερε τον Γάιο σε επαφή με την αλήθεια, ωστόσο λόγω της προχωρημένης ηλικίας του αποστόλου, καθώς και της Χριστιανικής του ωριμότητας και της πατρικής του στοργής, ήταν κατάλληλο να θεωρείται αυτός ο προφανώς νεότερος άντρας πνευματικό παιδί του Ιωάννη.

Η Αλήθεια και η Χριστιανική Λατρεία

3. Ποιος ήταν ο σκοπός και το όφελος των συναθροίσεων που διεξήγαν οι πρώτοι Χριστιανοί;

³ Για να μάθουν την αλήθεια, οι πρώτοι Χριστιανοί συναθροίζονταν ως εκκλησίες, συχνά σε ιδιωτικά σπίτια. (Ρωμαίους 16:3-5) Έτσι λάβαιναν ενθάρρυνση και παρακινούσαν ο ένας τον άλλον σε αγάπη και καλά έργα. (Εβραίους 10:24, 25) Αναφορικά με τους καθ’ ομολογία Χριστιανούς των μεταγενέστερων χρόνων, ο Τερτυλλιανός (περ. 155–μετά το 220 Κ.Χ.) έγραψε: «Συναθροιζόμαστε για να διαβάζουμε τα βιβλία του Θεού . . . Με αυτά τα άγια λόγια τρέφουμε την πίστη μας, ανορθώνουμε την ελπίδα μας, επιβεβαιώνουμε την πεποίθησή μας».​—Απολογητικός, κεφάλαιο 39.

4. Ποιο ρόλο έχει παίξει η υμνολογία στις Χριστιανικές συναθροίσεις;

⁴ Η υμνολογία πιθανότατα συμπεριλαμβανόταν στις συναθροίσεις των πρώτων Χριστιανών. (Εφεσίους 5:19· Κολοσσαείς 3:16) Ο καθηγητής Χένρι Τσάντγουικ γράφει ότι ο Κέλσος, ένας επικριτής που έζησε το δεύτερο αιώνα, θεωρούσε τις προφανώς μελωδικές ωδές των καθ’ ομολογία Χριστιανών «τόσο ωραίες ώστε θύμωνε με τον εαυτό του για το ότι συγκινούνταν και ο ίδιος από αυτές». Ο Τσάντγουικ προσθέτει: «Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς είναι ο αρχαιότερος Χριστιανός συγγραφέας που εξετάζει το τι είδους μουσική είναι κατάλληλο να χρησιμοποιείται  στις Χριστιανικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με τις υποδείξεις του, δεν πρέπει να είναι τέτοια ώστε να συσχετίζεται με την αισθησιακή χορευτική μουσική». (Η Πρώτη Εκκλησία [The Early Church], σελίδες 274, 275) Όπως οι πρώτοι Χριστιανοί που προφανώς έψαλλαν όταν συναθροίζονταν, έτσι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά συνήθως ψάλλουν Γραφικούς ύμνους οι οποίοι αινούν με δυναμικό τρόπο τον Θεό και τη Βασιλεία.

5. (α) Πώς παρεχόταν πνευματική καθοδήγηση στις πρώτες Χριστιανικές εκκλησίες; (β) Πώς έχουν εφαρμόσει οι αληθινοί Χριστιανοί τα λόγια του Ιησού που είναι καταγραμμένα στα εδάφια Ματθαίος 23:8, 9;

⁵ Στις πρώτες Χριστιανικές εκκλησίες, οι επίσκοποι δίδασκαν την αλήθεια, και οι διακονικοί υπηρέτες βοηθούσαν τους ομοπίστους τους με ποικίλους τρόπους. (Φιλιππησίους 1:1) Ένα κυβερνών σώμα το οποίο στηριζόταν στο Λόγο του Θεού και στο άγιο πνεύμα παρείχε πνευματική καθοδήγηση. (Πράξεις 15:6, 23-31) Δεν χρησιμοποιούνταν θρησκευτικοί τίτλοι διότι ο Ιησούς είχε προστάξει τους μαθητές του: «Μην αποκληθείτε Ραββί, γιατί ένας είναι ο δάσκαλός σας, ενώ όλοι εσείς είστε αδελφοί. Επιπλέον, μην αποκαλέσετε κανέναν πατέρα σας πάνω στη γη, γιατί ένας είναι ο Πατέρας σας, ο Ουράνιος». (Ματθαίος 23:8, 9) Από αυτές και από πολλές άλλες απόψεις, υπάρχουν παράλληλα ανάμεσα στους πρώτους Χριστιανούς και στους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Διώκονταν Επειδή Κήρυτταν την Αλήθεια

6, 7. Μολονότι διακηρύττουν ένα ειρηνικό άγγελμα, ποια μεταχείριση έχουν υποστεί οι αληθινοί Χριστιανοί;

⁶ Μολονότι διακήρυτταν το ειρηνικό άγγελμα της Βασιλείας, οι πρώτοι Χριστιανοί διώκονταν, όπως είχε διωχθεί και ο Ιησούς. (Ιωάννης 15:20· 17:14) Ο ιστορικός Γιόχαν Λ. φον Μόσχαϊμ αποκάλεσε τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα «μια ομάδα ανθρώπων με τον πλέον αβλαβή και ακίνδυνο χαρακτήρα, οι οποίοι ποτέ δεν καλλιέργησαν στο μυαλό τους κάποια επιθυμία ή σκέψη επιζήμια για την ευημερία του κράτους». Ο Δρ Μόσχαϊμ δήλωσε ότι αυτό που «εξόργιζε τους Ρωμαίους αναφορικά με τους Χριστιανούς ήταν η απλότητα της λατρείας τους, η οποία δεν έμοιαζε καθόλου με τις ιεροτελεστίες οποιουδήποτε άλλου λαού». Ο ίδιος πρόσθεσε: «Δεν είχαν θυσίες, ναούς, θρησκευτικές αναπαραστάσεις, μαντεία ή ιερατικά τάγματα, και αυτό αρκούσε για να φέρει πάνω τους τα πυρά που εκτόξευε το αδαές πλήθος, το οποίο φανταζόταν ότι δεν μπορούσε να υπάρξει θρησκεία χωρίς αυτά τα πράγματα. Έτσι λοιπόν, τους περιφρονούσαν ως ένα είδος άθεων, και, σύμφωνα με τους ρωμαϊκούς νόμους, όσοι κατηγορούνταν για αθεϊσμό θεωρούνταν παράσιτα της ανθρώπινης κοινωνίας».

⁷ Ιερείς, τεχνίτες και άλλοι που έβγαζαν τα προς το ζην από την ειδωλολατρία ξεσήκωναν τον κόσμο εναντίον των Χριστιανών, οι οποίοι δεν συμμετείχαν σε ειδωλολατρικές πράξεις.  (Πράξεις 19:23-40· 1 Κορινθίους 10:14) Ο Τερτυλλιανός έγραψε: «Θεωρούν ότι οι Χριστιανοί ευθύνονται για κάθε καταστροφή που πλήττει το Κράτος, για κάθε δυστυχία των ανθρώπων. Αν ο Τίβερης φτάσει μέχρι τα τείχη, αν ο Νείλος δεν φουσκώσει για να πλημμυρίσει τους αγρούς, αν τα σύννεφα δεν κινούνται στον ουρανό αλλά κινείται η γη, αν γίνει πείνα, αν γίνει επιδημία, τότε ακούγεται αμέσως η κραυγή: “Ρίξτε τους Χριστιανούς στα λιοντάρια!”» Άσχετα με τις συνέπειες, οι αληθινοί Χριστιανοί “φυλάγονται από τα είδωλα”.​—1 Ιωάννη 5:21.

Η Αλήθεια και οι Θρησκευτικές Γιορτές

8. Γιατί δεν γιορτάζουν τα Χριστούγεννα όσοι περπατούν στην αλήθεια;

⁸ Όσοι περπατούν στην αλήθεια αποφεύγουν τις αντιγραφικές γιορτές διότι “το φως δεν έχει συμμετοχή με το σκοτάδι”. (2 Κορινθίους 6:14-18) Λόγου χάρη, δεν τηρούν τη γιορτή των Χριστουγέννων, η οποία λαβαίνει χώρα στις 25 Δεκεμβρίου. «Κανένας δεν γνωρίζει την ακριβή ημερομηνία της γέννησης του Χριστού», παραδέχεται Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia). Η Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια (The Encyclopedia Americana, Έκδοση 1956) δηλώνει: «Τα Σατουρνάλια, μια ρωμαϊκή γιορτή που γιορταζόταν στα μέσα Δεκεμβρίου, προμήθευσαν το πρότυπο για πολλά από τα εύθυμα έθιμα των Χριστουγέννων». Η Εγκυκλοπαίδεια (Cyclopædia) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ επισημαίνει: «Η τήρηση των Χριστουγέννων δεν είναι αποτέλεσμα θεϊκής εντολής ούτε προέρχεται από την Κ[αινή] Δ[ιαθήκη]». Επίσης, το βιβλίο Καθημερινή Ζωή στην Εποχή του Ιησού (Daily Life in the Time of Jesus) παρατηρεί: «Τα ποίμνια . . . περνούσαν το χειμώνα σε καλυμμένους χώρους. Από αυτό και μόνο μπορεί να φανεί ότι η παραδοσιακή ημερομηνία για τα Χριστούγεννα, στο καταχείμωνο, είναι απίθανο να είναι σωστή, αφού το Ευαγγέλιο λέει ότι οι ποιμένες βρίσκονταν στους αγρούς».​—Λουκάς 2:8-11.

9. Γιατί απέφευγαν τους εορτασμούς του Πάσχα οι υπηρέτες του Ιεχωβά κατά το παρελθόν, όπως κάνουν και οι σύγχρονοι υπηρέτες του;

⁹ Το Πάσχα (Ίστερ, στην αγγλική) υποτίθεται ότι τιμά την ανάσταση του Χριστού, αλλά αξιόπιστες πηγές το συνδέουν με την ψεύτικη λατρεία. Το Λεξικό της Αγίας Γραφής, έκδοση Γουεστμίνστερ (The Westminster Dictionary of the Bible) λέει ότι το Πάσχα (Ίστερ) ήταν «αρχικά η εαρινή γιορτή προς τιμήν της τευτονικής θεάς του φωτός και της άνοιξης γνωστής στην αγγλοσαξονική ως Ίστερ» ή Όστερ. Πάντως, η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica, 11η Έκδοση) δηλώνει: «Στην Καινή Διαθήκη δεν υπάρχει καμιά ένδειξη για τήρηση της γιορτής του Πάσχα (Ίστερ)». Το Πάσχα δεν αποτελούσε γιορτή των πρώτων Χριστιανών και δεν γιορτάζεται από το λαό του Ιεχωβά σήμερα.

10. Ποια γιορτή εγκαινίασε ο Ιησούς, και ποιοι εξακολουθούν να την τηρούν με τον κατάλληλο τρόπο;

¹⁰ Ο Ιησούς δεν διέταξε τους ακολούθους του να γιορτάζουν ούτε τη γέννησή του ούτε την ανάστασή του, αλλά εγκαινίασε την Ανάμνηση του θυσιαστικού του θανάτου. (Ρωμαίους 5:8) Πράγματι, αυτή είναι η μόνη περίσταση την οποία διέταξε τους μαθητές του να γιορτάζουν. (Λουκάς 22:19, 20) Αυτή η ετήσια επέτειος, η οποία αποκαλείται επίσης το Δείπνο του Κυρίου, εξακολουθεί να γιορτάζεται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.​—1 Κορινθίους 11:20-26.

Η Αλήθεια Διακηρύττεται σε Όλη τη Γη

11, 12. Πώς υποστήριζαν ανέκαθεν τη δράση τους στο κήρυγμα αυτοί που περπατούν στην αλήθεια;

¹¹ Όσοι γνωρίζουν την αλήθεια το θεωρούν προνόμιο να αφιερώνουν το χρόνο, την ενεργητικότητα και άλλους πόρους τους στο έργο κηρύγματος των καλών νέων. (Μάρκος 13:10) Η δράση των πρώτων Χριστιανών στο κήρυγμα υποστηριζόταν από προαιρετικές συνεισφορές. (2 Κορινθίους 8:12· 9:7) Ο Τερτυλλιανός έγραψε: «Ακόμα και αν υπάρχει κάποιο είδος κουτιού, τα χρήματα δεν συλλέγονται στην είσοδο μέσω εισιτηρίων, σαν να ήταν η θρησκεία ζήτημα συμβολαίου. Καθένας φέρνει μία φορά το μήνα κάποιο μικρό νόμισμα​—ή οποτεδήποτε επιθυμεί, και μόνο αν το επιθυμεί και αν μπορεί· κανένας δεν υποχρεώνεται· είναι μια εκούσια προσφορά».​—Απολογητικός, κεφάλαιο 39.

¹² Το παγγήινο έργο κηρύγματος της Βασιλείας που κάνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υποστηρίζεται και αυτό από προαιρετικές συνεισφορές. Εκτός από τους Μάρτυρες, ενδιαφερόμενα άτομα γεμάτα ευγνωμοσύνη θεωρούν προνόμιό τους το να υποστηρίζουν αυτή τη δραστηριότητα με τις συνεισφορές τους. Και εδώ, επίσης, υπάρχει ομοιότητα ανάμεσα στους πρώτους Χριστιανούς και στους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

 Η Αλήθεια και η Προσωπική Διαγωγή

13. Σε ό,τι αφορά τη διαγωγή τους, σε ποια συμβουλή του Πέτρου δίνουν προσοχή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹³ Ως άτομα που περπατούσαν στην αλήθεια, οι πρώτοι Χριστιανοί συμμορφώνονταν με τη συμβουλή του αποστόλου Πέτρου: «Να διατηρείτε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε, σε ό,τι μιλούν εναντίον σας σαν να είστε κακοποιοί, να δοξάσουν τον Θεό, ως αποτέλεσμα των καλών σας έργων των οποίων είναι αυτόπτες μάρτυρες, την ημέρα που αυτός θα κάνει την επιθεώρησή του». (1 Πέτρου 2:12) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά λαβαίνουν σοβαρά υπόψη αυτά τα λόγια.

14. Ποια είναι η Χριστιανική άποψη για την ανήθικη ψυχαγωγία;

¹⁴ Ακόμη και μετά τη διείσδυση της αποστασίας, οι κατ’ όνομα Χριστιανοί απέφευγαν τις ανήθικες δραστηριότητες. Ο Γ. Ντ. Κίλεν, καθηγητής εκκλησιαστικής ιστορίας, έγραψε: «Κατά το δεύτερο και τον τρίτο αιώνα, το θέατρο σε κάθε μεγάλη πόλη αποτελούσε το επίκεντρο της προσοχής και, εφόσον οι ηθοποιοί κατά κανόνα ήταν άνθρωποι εξαιρετικά χαλαρής ηθικής, οι παραστάσεις τους ικανοποιούσαν διαρκώς τις διεφθαρμένες ορέξεις της εποχής. . . . Όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί ένιωθαν απέχθεια για το θέατρο. . . . Αποστρέφονταν τη χυδαιότητά του, και οι συνεχείς επικλήσεις του στους θεούς και στις θεές των ειδωλολατρών αποτελούσαν προσβολή για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις». (Η Αρχαία Εκκλησία [The Ancient Church], σελίδες 318, 319) Οι αληθινοί ακόλουθοι του Ιησού σήμερα αποφεύγουν και αυτοί τις χυδαίες και εξαχρειωτικές μορφές ψυχαγωγίας.​—Εφεσίους 5:3-5.

Η Αλήθεια και “οι Ανώτερες Εξουσίες”

15, 16. Ποιες είναι “οι ανώτερες εξουσίες”, και πώς τις θεωρούν εκείνοι που περπατούν στην αλήθεια;

¹⁵ Παρά την καλή διαγωγή των πρώτων Χριστιανών, οι περισσότεροι Ρωμαίοι αυτοκράτορες είχαν εσφαλμένη άποψη για αυτούς. Ο ιστορικός Ε. Τζ. Χάρντι λέει ότι οι αυτοκράτορες θεωρούσαν τους Χριστιανούς «κατά κάποιον τρόπο αξιοκαταφρόνητους φανατικούς». Αλληλογραφία ανάμεσα στον Κυβερνήτη Πλίνιο τον Νεότερο της Βιθυνίας και στον Αυτοκράτορα Τραϊανό δείχνει ότι οι άρχουσες τάξεις γενικά αγνοούσαν την αληθινή φύση της Χριστιανοσύνης. Πώς βλέπουν οι Χριστιανοί το Κράτος;

¹⁶ Όπως συνέβαινε με τους πρώτους ακολούθους του Ιησού, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκδηλώνουν σχετική υποταγή στις κυβερνητικές «ανώτερες εξουσίες». (Ρωμαίους 13:1-7) Αν υπάρξει σύγκρουση ανάμεσα σε μια ανθρώπινη απαίτηση και στο θεϊκό θέλημα, η θέση τους είναι: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους». (Πράξεις 5:29) Το βιβλίο Μετά τον Ιησού​—Ο Θρίαμβος της Χριστιανοσύνης (After Jesus​—The Triumph of Christianity) λέει: «Παρότι οι Χριστιανοί δεν συμμετείχαν στη λατρεία του αυτοκράτορα, δεν ήταν δημαγωγοί, και η θρησκεία τους, αν και παράξενη και μερικές φορές ενοχλητική κατά την άποψη των ειδωλολατρών, δεν εγκυμονούσε καμία πραγματική απειλή για την αυτοκρατορία».

17. (α) Ποια κυβέρνηση υποστήριζαν οι πρώτοι Χριστιανοί; (β) Πώς έχουν εφαρμόσει στη ζωή τους οι αληθινοί ακόλουθοι του Χριστού τα λόγια του εδαφίου Ησαΐας 2:4;

¹⁷ Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν υποστηρικτές  της Βασιλείας του Θεού, ακριβώς όπως οι πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ ασκούσαν πίστη σε εκείνη την υποσχεμένη “πόλη που είναι κατασκευασμένη από τον Θεό”. (Εβραίους 11:8-10) Όπως ο Κύριός τους, έτσι και οι μαθητές του Ιησού δεν ήταν «μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 17:14-16) Αναφορικά δε με τους πολέμους και τις διαμάχες των ανθρώπων, αυτοί επιδίωκαν την ειρήνη “σφυρηλατώντας τα σπαθιά τους σε υνιά”. (Ησαΐας 2:4) Επισημαίνοντας ένα ενδιαφέρον παράλληλο, ο λέκτορας εκκλησιαστικής ιστορίας Τζέφρι Φ. Νάτολ σχολίασε: «Η στάση των πρώτων Χριστιανών απέναντι στον πόλεμο έμοιαζε με εκείνη των ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται Μάρτυρες του Ιεχωβά, και μάλιστα περισσότερο από όσο θα μας ήταν εύκολο να παραδεχτούμε».

18. Γιατί δεν έχει καμία κυβέρνηση λόγο να φοβάται τους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁸ Ως ουδέτερα άτομα που υποτάσσονταν «στις ανώτερες εξουσίες», οι πρώτοι Χριστιανοί δεν αποτελούσαν απειλή για καμιά πολιτική οντότητα, το ίδιο συμβαίνει δε και με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. «Πρέπει να έχει κανείς μισαλλόδοξη και παρανοϊκή φαντασία για να πιστεύει ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν κάποιου είδους απειλή για οποιοδήποτε πολιτικό καθεστώς», έγραψε ένας αρθρογράφος από τη Βόρεια Αμερική. «Αυτοί αποτελούν την πιο αμέτοχη σε ανατρεπτικές ενέργειες και φιλειρηνική θρησκευτική ομάδα που υπάρχει». Οι ενημερωμένοι ιθύνοντες γνωρίζουν ότι δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

19. Όσον αφορά τους φόρους, τι μπορεί να λεχθεί για τους πρώτους Χριστιανούς και για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁹ Ένας τρόπος με τον οποίο οι πρώτοι Χριστιανοί έδειχναν σεβασμό για “τις ανώτερες εξουσίες” ήταν το ότι πλήρωναν τους φόρους τους. Γράφοντας στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Αντωνίνο Πίο (138-161 Κ.Χ.), ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας υποστήριξε ότι οι Χριστιανοί πλήρωναν τους φόρους τους «πιο πρόθυμα από όλους τους άλλους ανθρώπους». (Πρώτη Απολογία, κεφάλαιο 17) Επίσης, ο Τερτυλλιανός είπε σε Ρωμαίους κυβερνήτες ότι οι εισπράκτορες φόρων που είχαν στην υπηρεσία τους χρωστούσαν «ευγνωμοσύνη στους Χριστιανούς» για τον ευσυνείδητο τρόπο με τον οποίο πλήρωναν τους φόρους. (Απολογητικός, κεφάλαιο 42) Οι Χριστιανοί ωφελούνταν από την Παξ Ρομάνα, δηλαδή τη Ρωμαϊκή Ειρήνη, υπό την οποία επικρατούσε νόμος και τάξη και υπήρχαν καλοί δρόμοι και σχετική ασφάλεια  στα θαλάσσια ταξίδια. Αναγνωρίζοντας το χρέος τους προς την κοινωνία, έδιναν προσοχή στα λόγια του Ιησού: «Αποδώστε αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». (Μάρκος 12:17) Τα μέλη του λαού του Ιεχωβά σήμερα ακολουθούν αυτή τη συμβουλή και επαινούνται για την εντιμότητα που επιδεικνύουν, όπως στην πληρωμή των φόρων.​—Εβραίους 13:18.

Η Αλήθεια​—Ένας Συνεκτικός Δεσμός

20, 21. Σε ό,τι αφορά την ειρήνη και την αδελφοσύνη, τι αλήθευε για τους πρώτους Χριστιανούς όπως αληθεύει και για τους σημερινούς υπηρέτες του Ιεχωβά;

²⁰ Επειδή περπατούσαν στην αλήθεια, οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν ενωμένοι σε μια ειρηνική αδελφότητα, όπως είναι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα. (Πράξεις 10:34, 35) Μια επιστολή που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Δε Μόσκοου Τάιμς (The Moscow Times) ανέφερε: «[Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι] πασίγνωστοι ως πολύ καλοί, ευγενικοί, πράοι και συνεργάσιμοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν πιέζουν ποτέ τους συνανθρώπους τους και πάντοτε προσπαθούν να είναι ειρηνικοί στις σχέσεις τους με τους άλλους . . . Ανάμεσά τους δεν υπάρχουν άνθρωποι που δωροδοκούνται, μέθυσοι ή ναρκομανείς, για έναν πολύ απλό λόγο: Προσπαθούν να καθοδηγούνται από τις Γραφικές τους πεποιθήσεις σε οτιδήποτε κάνουν ή λένε. Αν όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο τουλάχιστον προσπαθούσαν να ζουν σύμφωνα με την Αγία Γραφή όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ο σκληρός κόσμος μας θα ήταν εντελώς διαφορετικός».

²¹ Η Εγκυκλοπαίδεια της Πρώτης Χριστιανοσύνης (Encyclopedia of Early Christianity) δηλώνει: «Η πρώτη εκκλησία έβλεπε τον εαυτό της ως μία νέα ανθρώπινη οικογένεια στην οποία πρώην αντιμαχόμενες ομάδες, Ιουδαίοι και Εθνικοί, μπορούσαν να ζουν μαζί ως ένα ειρηνικό σώμα». Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν και αυτοί μια ειρηνόφιλη διεθνή αδελφότητα​—στ’ αλήθεια, μια κοινωνία νέου κόσμου. (Εφεσίους 2:11-18· 1 Πέτρου 5:9· 2 Πέτρου 3:13) Όταν ο υπεύθυνος για την ασφάλεια του Εκθεσιακού Χώρου της Πρετόρια, στη Νότια Αφρική, είδε πώς είχαν συναθροιστεί εκεί ειρηνικά Μάρτυρες από όλες τις φυλές για να παρακολουθήσουν κάποια συνέλευση, είπε: «Το γεγονός ότι όλοι ήταν και είναι ευγενικοί και μιλούν όμορφα ο ένας στον άλλον, καθώς και η στάση που εκδήλωσαν τις περασμένες λίγες ημέρες​—όλα αυτά αποδεικνύουν την αξία των μελών της κοινωνίας σας, και ότι όλοι ζουν μαζί σαν μια ευτυχισμένη οικογένεια».

Ευλογούνται Επειδή Διδάσκουν την Αλήθεια

22. Τι συμβαίνει λόγω του ότι οι Χριστιανοί φανερώνουν την αλήθεια;

²² Με τη διαγωγή τους και με το έργο κηρύγματος που επιτελούσαν, ο Παύλος και οι άλλοι Χριστιανοί “φανέρωναν την αλήθεια”. (2 Κορινθίους 4:2) Δεν συμφωνείτε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν το ίδιο και διδάσκουν την αλήθεια σε όλα τα έθνη; Άνθρωποι σε ολόκληρη τη γη δέχονται την αληθινή λατρεία και συρρέουν “στο βουνό του οίκου του Ιεχωβά” σε ολοένα και μεγαλύτερους αριθμούς. (Ησαΐας 2:2, 3) Κάθε χρόνο, χιλιάδες βαφτίζονται συμβολίζοντας την αφιέρωσή τους στον Θεό, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται πολλές νέες εκκλησίες.

23. Πώς θεωρείτε εσείς εκείνους που διδάσκουν την αλήθεια σε όλα τα έθνη;

²³ Αν και έχουν διαφορετική προέλευση, τα μέλη του λαού του Ιεχωβά είναι ενωμένα στην αληθινή λατρεία. Η αγάπη που εκδηλώνουν τους προσδιορίζει ως μαθητές του Ιησού. (Ιωάννης 13:35) Μπορείτε εσείς να διακρίνετε ότι “ο Θεός είναι όντως ανάμεσά τους”; (1 Κορινθίους 14:25) Έχετε ταχθεί με το μέρος εκείνων που διδάσκουν την αλήθεια σε όλα τα έθνη; Αν ναι, είθε να δείχνετε διαρκώς ευγνωμοσύνη για την αλήθεια και να έχετε το προνόμιο να περπατάτε σε αυτήν για πάντα.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Σε ό,τι αφορά τον τρόπο λατρείας, ποια ομοιότητα υπάρχει ανάμεσα στους πρώτους Χριστιανούς και στους Μάρτυρες του Ιεχωβά;

• Ποια είναι η μόνη θρησκευτική γιορτή που τηρούν όσοι περπατούν στην αλήθεια;

• Ποιες είναι “οι ανώτερες εξουσίες”, και πώς τις θεωρούν οι Χριστιανοί;

• Πώς αποτελεί η αλήθεια συνεκτικό δεσμό;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Οι Χριστιανικές συναθροίσεις αποτελούσαν ανέκαθεν ευλογία για όσους περπατούν στην αλήθεια

[Εικόνες στη σελίδα 23]

Ο Ιησούς διέταξε τους ακολούθους του να τηρούν την Ανάμνηση του θυσιαστικού του θανάτου

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Σαν τους πρώτους Χριστιανούς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δείχνουν σεβασμό για “τις ανώτερες εξουσίες”