Να Υποτάσσεστε Όσια στη Θεϊκή Εξουσία

«Ο Ιεχωβά είναι ο Κριτής μας, ο Ιεχωβά είναι ο Νομοθέτης μας, ο Ιεχωβά είναι ο Βασιλιάς μας».​—ΗΣΑΪΑΣ 33:22.

1. Ποιοι παράγοντες έκαναν τον αρχαίο Ισραήλ μοναδικό ανάμεσα στα έθνη;

ΤΟ 1513 Π.Κ.Χ. ήρθε σε ύπαρξη το έθνος του Ισραήλ. Εκείνον τον καιρό, δεν είχε ούτε πρωτεύουσα ούτε πατρίδα ούτε ορατό βασιλιά. Οι πολίτες του ήταν πρώην δούλοι. Παρ’ όλα αυτά, εκείνο το νέο έθνος ήταν μοναδικό και από άλλη άποψη. Ο Ιεχωβά Θεός ήταν ο αόρατος Κριτής, Νομοθέτης και Βασιλιάς του. (Έξοδος 19:5, 6· Ησαΐας 33:22) Κανένα άλλο έθνος δεν μπορούσε να ισχυριστεί κάτι τέτοιο!

2. Ποιο ερώτημα εγείρεται αναφορικά με τον τρόπο οργάνωσης του Ισραήλ, και γιατί έχει σημασία για εμάς η απάντηση;

² Εφόσον ο Ιεχωβά είναι Θεός τάξης, καθώς και Θεός ειρήνης, μπορούμε να αναμένουμε ότι οποιοδήποτε έθνος θα κυβερνούσε εκείνος θα ήταν καλά οργανωμένο. (1 Κορινθίους 14:33) Έτσι ακριβώς είχαν τα πράγματα με τον Ισραήλ. Πώς θα μπορούσε όμως μια επίγεια, ορατή οργάνωση να κατευθύνεται από έναν αόρατο Θεό; Θα είναι καλό να εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο κυβερνούσε ο Ιεχωβά εκείνο το αρχαίο έθνος, προσέχοντας ιδιαίτερα πώς τονίζει η πολιτεία του με τον Ισραήλ τη σπουδαιότητα της υποταγής στη θεϊκή εξουσία.

Πώς Κυβερνιόταν ο Αρχαίος Ισραήλ

3. Ποιες πρακτικές διευθετήσεις έκανε ο Ιεχωβά για την καθοδήγηση του λαού του;

³ Μολονότι ο Ιεχωβά ήταν ο αόρατος Βασιλιάς του Ισραήλ, διόρισε πιστούς άντρες ως ορατούς εκπροσώπους του. Υπήρχαν αρχηγοί, κεφαλές των πατρικών οίκων και πρεσβύτεροι που υπηρετούσαν το λαό ως σύμβουλοι και κριτές. (Έξοδος 18:25, 26· Δευτερονόμιο 1:15) Ωστόσο, δεν πρέπει να συμπεράνουμε ότι εκείνοι οι υπεύθυνοι άντρες μπορούσαν, χωρίς θεϊκή καθοδήγηση, να κρίνουν κατά κάποιον τρόπο τα ζητήματα με άψογη διάκριση και κατανόηση. Δεν ήταν τέλειοι και δεν μπορούσαν να διαβάζουν τις καρδιές των συλλάτρεών τους. Εντούτοις, οι θεοφοβούμενοι κριτές μπορούσαν να δίνουν στους ομοπίστους τους υποβοηθητικές συμβουλές διότι αυτές βασίζονταν στο Νόμο του Ιεχωβά.​—Δευτερονόμιο 19:15· Ψαλμός 119:97-100.

4. Ποιες τάσεις επιθυμούσαν διακαώς να αποφεύγουν οι πιστοί κριτές του Ισραήλ, και γιατί;

⁴ Ωστόσο, για να είναι κάποιος κριτής απαιτούνταν περισσότερα από το να γνωρίζει απλώς το Νόμο. Όντας ατελείς, οι πρεσβύτεροι  έπρεπε να προσέχουν ώστε να χαλιναγωγούν τις δικές τους ακατάλληλες τάσεις​—όπως ήταν η ιδιοτέλεια, η προσωποληψία και η απληστία—​οι οποίες θα μπορούσαν να διαστρέψουν την κρίση τους. Ο Μωυσής τούς είπε: «Δεν πρέπει να προσωποληπτείτε στην κρίση. Πρέπει να ακούτε τον μικρό εξίσου με τον μεγάλο. Δεν πρέπει να φοβηθείτε εξαιτίας κάποιου ανθρώπου, γιατί η κρίση ανήκει στον Θεό». Ναι, οι κριτές του Ισραήλ έκριναν εκ μέρους του Θεού. Τι φοβερό προνόμιο ήταν αυτό!​—Δευτερονόμιο 1:16, 17.

5. Εκτός από το διορισμό κριτών, ποιες άλλες προμήθειες έκανε ο Ιεχωβά για τη φροντίδα του λαού του;

⁵ Ο Ιεχωβά έκανε και άλλες προμήθειες για τη φροντίδα των πνευματικών αναγκών του λαού του. Ακόμη και προτού φτάσουν στην Υποσχεμένη Γη, τους πρόσταξε να κατασκευάσουν τη σκηνή της μαρτυρίας, το κέντρο της αληθινής λατρείας. Σύστησε επίσης ένα ιερατείο για να διδάσκει το Νόμο, να προσφέρει θυσίες ζώων και να καίει θυμίαμα πρωί και βράδυ. Ο Θεός τοποθέτησε το μεγαλύτερο αδελφό του Μωυσή, τον Ααρών, στη θέση του πρώτου αρχιερέα του Ισραήλ και διόρισε τους γιους του Ααρών για να βοηθούν τον πατέρα τους στα καθήκοντά του.​—Έξοδος 28:1· Αριθμοί 3:10· 2 Χρονικών 13:10, 11.

6, 7. (α) Ποια σχέση υπήρχε ανάμεσα στους ιερείς και στους Λευίτες που δεν είχαν ιερατικά καθήκοντα; (β) Ποιο μάθημα μπορούμε να πάρουμε εμείς από το γεγονός ότι οι Λευίτες εκτελούσαν ποικίλες εργασίες; (Κολοσσαείς 3:23)

⁶ Η φροντίδα για τις πνευματικές ανάγκες μερικών εκατομμυρίων ανθρώπων αποτελούσε τεράστιο έργο, και οι ιερείς ήταν σχετικά λίγοι. Γι’ αυτό, λήφθηκε μέριμνα ώστε να βοηθιούνται από άλλα μέλη της φυλής του Λευί. Ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Πρέπει να δώσεις τους Λευίτες στον Ααρών και στους γιους του. Αυτοί είναι δοσμένοι, δοσμένοι σε εκείνον από τους γιους του Ισραήλ».​—Αριθμοί 3:9, 39.

⁷ Οι Λευίτες ήταν καλά οργανωμένοι. Ήταν χωρισμένοι σύμφωνα με τις τρεις οικογένειες​—τους Γηρσωνίτες, του Κααθίτες και τους Μεραρίτες—​έχοντας ο καθένας το δικό του διορισμό εργασίας. (Αριθμοί 3:14-17, 23-37) Αν και μερικοί διορισμοί μπορεί να φαίνονταν σημαντικότεροι από άλλους, όλοι ήταν απαραίτητοι. Το έργο των Κααθιτών Λευιτών τούς έφερνε πολύ κοντά στην ιερή κιβωτό της διαθήκης και στον εξοπλισμό της σκηνής της μαρτυρίας. Εντούτοις, κάθε Λευίτης, είτε Κααθίτης είτε όχι, απολάμβανε υπέροχα προνόμια. (Αριθμοί 1:51, 53) Δυστυχώς, μερικοί δεν εκτίμησαν τα προνόμιά τους. Αντί να υποταχθούν όσια στη θεϊκή εξουσία, δυσαρεστήθηκαν και ενέδωσαν στην υπερηφάνεια, στη φιλοδοξία και στη ζήλια. Ένας Λευίτης ονόματι Κορέ ήταν ανάμεσά τους.

«Πρέπει . . . να Προσπαθείτε να Εξασφαλίσετε και την Ιεροσύνη;»

8. (α) Ποιος ήταν ο Κορέ; (β) Τι μπορεί να έκανε τον Κορέ να αρχίσει να βλέπει τους ιερείς από ανθρώπινη άποψη και μόνο;

⁸ Ο Κορέ δεν ήταν η κεφαλή ούτε του πατρικού οίκου του Λευί ούτε των οικογενειών των Κααθιτών. (Αριθμοί 3:30, 32) Ωστόσο, ήταν ένας ευυπόληπτος αρχηγός στον Ισραήλ. Λόγω των καθηκόντων του, ο Κορέ πρέπει να συνεργαζόταν στενά με τον Ααρών και τους γιους του. (Αριθμοί 4:18, 19) Βλέποντας από πρώτο χέρι τις ατέλειες εκείνων των ανθρώπων, ο Κορέ μπορεί να συλλογίστηκε: “Αυτοί οι ιερείς  είναι καταφανώς ατελείς, και ωστόσο αναμένεται από εμένα να υποτάσσομαι σε αυτούς! Πριν από λίγο καιρό, ο Ααρών έφτιαξε ένα χρυσό μοσχάρι. Η απόδοση λατρείας σε αυτό έκανε το λαό μας να πέσει στην ειδωλολατρία. Τώρα, ο Ααρών, ο αδελφός του Μωυσή, υπηρετεί ως αρχιερέας! Τι ευνοιοκρατία! Και τι να πει κανείς για τους γιους του Ααρών, τον Ναδάβ και τον Αβιού; Μα αυτοί έδειξαν τέτοια κατάφωρη έλλειψη σεβασμού για τα προνόμια υπηρεσίας τους ώστε ο Ιεχωβά χρειάστηκε να τους θανατώσει!” * (Έξοδος 32:1-5· Λευιτικό 10:1, 2) Όποια και αν ήταν η λογική του Κορέ, είναι σαφές ότι εκείνος άρχισε να βλέπει την ιεροσύνη από ανθρώπινη άποψη. Αυτό οδήγησε στο στασιασμό του εναντίον του Μωυσή και του Ααρών και, τελικά, εναντίον του Ιεχωβά.​—1 Σαμουήλ 15:23· Ιακώβου 1:14, 15.

9, 10. Ποια κατηγορία εκτόξευσαν ο Κορέ και οι άλλοι στασιαστές εναντίον του Μωυσή, και γιατί όφειλαν να γνωρίζουν ότι δεν έπρεπε να κάνουν κάτι τέτοιο;

⁹ Ως άνθρωπος επιρροής, ο Κορέ δεν δυσκολεύτηκε να συγκεντρώσει γύρω του άλλους που είχαν την ίδια άποψη. Από κοινού με τον Δαθάν και τον Αβιρών, βρήκαν 250 οπαδούς​—όλοι τους αρχηγοί της σύναξης. Μαζί πλησίασαν τον Μωυσή και τον Ααρών και είπαν: «Ολόκληρη η σύναξη, όλοι τους είναι άγιοι και ο Ιεχωβά βρίσκεται ανάμεσά τους. Γιατί, λοιπόν, υψώνετε τον εαυτό σας πάνω από την εκκλησία του Ιεχωβά;»​—Αριθμοί 16:1-3.

¹⁰ Οι στασιαστές όφειλαν να γνωρίζουν ότι δεν έπρεπε να αμφισβητήσουν την εξουσία του Μωυσή. Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Ααρών και η Μαριάμ είχαν κάνει ακριβώς το ίδιο. Μάλιστα είχαν χρησιμοποιήσει λογική σαν και αυτήν του Κορέ! Σύμφωνα με τα εδάφια Αριθμοί 12:1, 2, ρώτησαν: «Μόνο τον Μωυσή χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά για να μιλήσει; Δεν χρησιμοποίησε και εμάς για να μιλήσει;» Ο Ιεχωβά άκουγε. Πρόσταξε τον Μωυσή, τον Ααρών και τη Μαριάμ να πάνε και οι τρεις στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης ώστε να τους δείξει ποιον είχε επιλέξει ως ηγέτη. Κατόπιν, χωρίς περιστροφές ο Ιεχωβά είπε: «Αν υπήρχε προφήτης από εσάς για τον Ιεχωβά, σε όραμα θα του έκανα γνωστό τον εαυτό μου. Σε όνειρο θα του μιλούσα. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο με τον υπηρέτη μου τον Μωυσή! Όλος ο οίκος μου είναι εμπιστευμένος σε αυτόν». Έπειτα, ο Ιεχωβά πάταξε προσωρινά τη Μαριάμ με λέπρα.​—Αριθμοί 12:4-7, 10.

11. Πώς αντιμετώπισε ο Μωυσής την κατάσταση που περιλάμβανε τον Κορέ;

¹¹ Ο Κορέ και όσοι συμπαρατάχθηκαν μαζί του έπρεπε να είναι ενήμεροι εκείνου του περιστατικού. Ο στασιασμός τους ήταν αδικαιολόγητος. Ωστόσο, ο Μωυσής προσπάθησε υπομονετικά να τους λογικέψει. Τους παρότρυνε να δείχνουν περισσότερη εκτίμηση για τα προνόμιά τους, λέγοντας: «Μικρό πράγμα είναι για εσάς το ότι ο Θεός του Ισραήλ σάς ξεχώρισε από τη σύναξη του Ισραήλ ώστε να σας φέρει κοντά του;» Όχι, δεν ήταν «μικρό πράγμα»! Οι Λευίτες είχαν ήδη πάρα πολλά. Τι περισσότερο θα μπορούσαν να επιθυμήσουν; Τα λόγια που είπε κατόπιν ο Μωυσής αποκάλυψαν τους συλλογισμούς της καρδιάς τους: «Πρέπει . . . να προσπαθείτε να εξασφαλίσετε και την ιεροσύνη;» * (Αριθμοί 12:3· 16:9, 10) Πώς, όμως, αντέδρασε ο Ιεχωβά σε αυτόν το στασιασμό εναντίον της θεϊκής εξουσίας;

Ο Κριτής του Ισραήλ Επεμβαίνει

12. Από τι εξαρτόταν η διατήρηση της καλής σχέσης του Ισραήλ με τον Θεό;

¹² Όταν ο Ιεχωβά έδωσε το Νόμο στον Ισραήλ, είπε στο λαό ότι, αν ήταν υπάκουοι, θα γίνονταν «άγιο έθνος» και ότι το έθνος θα μπορούσε να παραμείνει άγιο όσο θα δέχονταν τη διευθέτηση του Ιεχωβά. (Έξοδος 19:5, 6) Τώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη ένας απροκάλυπτος στασιασμός, ήταν καιρός να επέμβει ο Κριτής και Νομοθέτης του Ισραήλ! Ο Μωυσής είπε στον Κορέ: «Εσύ και όλη η σύναξή σου να παρουσιαστείτε ενώπιον του Ιεχωβά αύριο, εσύ και αυτοί και ο Ααρών. Και πάρτε ο καθένας το πυροδοχείο του και βάλτε πάνω του θυμίαμα και  φέρτε ο καθένας το πυροδοχείο του ενώπιον του Ιεχωβά, διακόσια πενήντα πυροδοχεία, και εσύ και ο Ααρών, ο καθένας το πυροδοχείο του».​—Αριθμοί 16:16, 17.

13. (α) Γιατί ήταν ένδειξη αυθάδειας από μέρους των στασιαστών το να προσφέρουν θυμίαμα ενώπιον του Ιεχωβά; (β) Πώς ενήργησε ο Ιεχωβά απέναντι στους στασιαστές;

¹³ Σύμφωνα με το Νόμο του Θεού, μόνο οι ιερείς μπορούσαν να προσφέρουν θυμίαμα. Αυτή καθαυτή η ιδέα τού να προσφέρει θυμίαμα ενώπιον του Ιεχωβά ένας Λευίτης που δεν ήταν ιερέας θα έπρεπε να είχε συνεφέρει εκείνους τους στασιαστές. (Έξοδος 30:7· Αριθμοί 4:16) Αλλά δεν συνέβη αυτό με τον Κορέ και τους υποστηρικτές του! Την επομένη, «συγκέντρωσε όλη τη σύναξη εναντίον [του Μωυσή και του Ααρών] στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης». Το υπόμνημα μας λέει: «Και ο Ιεχωβά μίλησε στον Μωυσή και στον Ααρών, λέγοντας: “Αποχωριστείτε από το μέσο αυτής της σύναξης, για να τους εξοντώσω μέσα σε μια στιγμή”». Αλλά ο Μωυσής και ο Ααρών ικέτευσαν να φεισθεί το λαό. Ο Ιεχωβά δέχτηκε τις ικεσίες τους. Όσο για τον Κορέ και τους συνεργάτες του, «βγήκε φωτιά από τον Ιεχωβά και κατέφαγε τους διακόσιους πενήντα άντρες που πρόσφεραν το θυμίαμα».​—Αριθμοί 16:19-22, 35. *

14. Γιατί ανέλαβε ο Ιεχωβά σταθερή δράση εναντίον της σύναξης του Ισραήλ;

¹⁴ Παραδόξως, οι Ισραηλίτες, οι οποίοι είδαν πώς ενήργησε ο Ιεχωβά απέναντι στους στασιαστές, και πάλι δεν πήραν το μάθημά τους. «Την . . . επόμενη ημέρα ολόκληρη η σύναξη των γιων του Ισραήλ άρχισε να γογγύζει εναντίον του Μωυσή και του Ααρών, λέγοντας: “Εσείς θανατώσατε το λαό του Ιεχωβά”». Οι Ισραηλίτες έπαιρναν το μέρος των συνωμοτών! Τελικά, η υπομονή του Ιεχωβά εξαντλήθηκε. Κανένας​—ούτε ο Μωυσής ούτε ο Ααρών—​δεν μπορούσε τώρα να παρέμβει υπέρ του λαού. Ο Ιεχωβά έπληξε με μάστιγα τους απειθείς, «και οι νεκροί από τη μάστιγα έφτασαν τους δεκατέσσερις χιλιάδες εφτακόσιους, εκτός από τους νεκρούς εξαιτίας του Κορέ».​—Αριθμοί 16:41-49.

15. (α) Για ποιους λόγους έπρεπε να είχαν δεχτεί ανεπιφύλακτα οι Ισραηλίτες την ηγεσία του Μωυσή και του Ααρών; (β) Τι σας έχει διδάξει αυτή η αφήγηση για τον Ιεχωβά;

¹⁵ Όλοι εκείνοι οι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εντελώς άσκοπα. Μακάρι να είχαν δει τα ζητήματα με λογικό τρόπο. Θα μπορούσαν να είχαν αναρωτηθεί: “Ποιοι εμφανίστηκαν ενώπιον του Φαραώ διακινδυνεύοντας τη ζωή τους; Ποιοι απαίτησαν να ελευθερωθούν οι Ισραηλίτες; Ποιος μόνο προσκλήθηκε να ανεβεί στο Όρος Χωρήβ μετά την απελευθέρωση του Ισραήλ για να μιλήσει με τον άγγελο του Θεού πρόσωπο με πρόσωπο;” Ασφαλώς, το αξιοσημείωτο υπόμνημα του Μωυσή και του Ααρών αποδείκνυε την οσιότητά τους στον Ιεχωβά και την αγάπη τους για το λαό. (Έξοδος 10:28· 19:24· 24:12-15) Ο Ιεχωβά δεν χάρηκε με τη θανάτωση των στασιαστών. Εντούτοις, όταν έγινε καταφανές ότι ο λαός επρόκειτο να επιμείνει στο στασιασμό του, ανέλαβε αποφασιστική δράση. (Ιεζεκιήλ 33:11) Όλα αυτά έχουν μεγάλη σημασία για εμάς σήμερα. Γιατί;

Προσδιορισμός του Αγωγού Σήμερα

16. (α) Ποιες αποδείξεις θα έπρεπε να είχαν πείσει τους Ιουδαίους του πρώτου αιώνα ότι ο Ιησούς ήταν εκπρόσωπος του Ιεχωβά; (β) Γιατί αντικατέστησε ο Ιεχωβά το Λευιτικό ιερατείο, και με τι το αντικατέστησε;

¹⁶ Σήμερα, υπάρχει ένα νέο «έθνος» που έχει τον Ιεχωβά ως τον αόρατο Κριτή, Νομοθέτη και Βασιλιά του. (Ματθαίος 21:43) Αυτό το «έθνος» ήρθε σε ύπαρξη τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. Στο μεταξύ, η σκηνή της μαρτυρίας των ημερών του Μωυσή είχε αντικατασταθεί από έναν υπέροχο ναό στην Ιερουσαλήμ, όπου εξακολουθούσαν να υπηρετούν οι Λευίτες. (Λουκάς 1:5, 8, 9) Ωστόσο, το 29 Κ.Χ. ένας άλλος, πνευματικός ναός, ήρθε σε ύπαρξη, με τον Ιησού Χριστό ως Αρχιερέα. (Εβραίους 9:9, 11) Το ζήτημα της θεϊκής εξουσίας εγέρθηκε και πάλι. Ποιον θα χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά για να καθοδηγεί αυτό το νέο «έθνος»; Ο Ιησούς αποδείχτηκε ανεπιφύλακτα όσιος στον Θεό. Αγαπούσε τους ανθρώπους. Επίσης εκτέλεσε πολλά θαυμαστά  σημεία. Παρ’ όλα αυτά, όπως και οι σκληροτράχηλοι πρόγονοί τους, οι περισσότεροι Λευίτες αρνήθηκαν να δεχτούν τον Ιησού. (Ματθαίος 26:63-68· Πράξεις 4:5, 6, 18· 5:17) Τελικά, ο Ιεχωβά αντικατέστησε το Λευιτικό ιερατείο με ένα πολύ διαφορετικό​—ένα βασιλικό ιερατείο. Αυτό το βασιλικό ιερατείο παραμένει μέχρι σήμερα.

17. (α) Ποια ομάδα απαρτίζει το βασιλικό ιερατείο σήμερα; (β) Πώς χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά το βασιλικό ιερατείο;

¹⁷ Ποιοι απαρτίζουν αυτό το βασιλικό ιερατείο σήμερα; Ο απόστολος Πέτρος απαντάει σε αυτό το ερώτημα στην πρώτη θεόπνευστη επιστολή του. Απευθυνόμενος σε χρισμένα μέλη του σώματος του Χριστού, ο Πέτρος έγραψε: «Εσείς είστε “εκλεγμένο γένος, βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος, λαός για ειδική ιδιοκτησία, για να διακηρύξετε εκτεταμένα τις αρετές” εκείνου που σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως». (1 Πέτρου 2:9) Από αυτά τα λόγια γίνεται σαφές ότι, ως ομάδα, οι χρισμένοι, οι οποίοι ακολουθούν τα ίχνη του Ιησού, απαρτίζουν το συγκεκριμένο «βασιλικό ιερατείο», το οποίο ο Πέτρος αποκάλεσε επίσης «άγιο έθνος». Αυτοί αποτελούν τον αγωγό που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να παρέχει στο λαό του εκπαίδευση και πνευματική κατεύθυνση.​—Ματθαίος 24:45-47.

18. Ποια σχέση υπάρχει ανάμεσα στους διορισμένους πρεσβυτέρους και στο βασιλικό ιερατείο;

¹⁸ Εκπρόσωποι του βασιλικού ιερατείου είναι οι διορισμένοι πρεσβύτεροι, οι οποίοι υπηρετούν σε θέσεις ευθύνης στις εκκλησίες του λαού του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Αυτοί οι άντρες αξίζουν το σεβασμό και την ολόκαρδη υποστήριξή μας, είτε ανήκουν στους χρισμένους είτε όχι. Γιατί; Επειδή, μέσω του αγίου του πνεύματος, ο Ιεχωβά έχει διορίσει τους πρεσβυτέρους στις θέσεις τους. (Εβραίους 13:7, 17) Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό;

19. Με ποια έννοια διορίζονται οι πρεσβύτεροι από το άγιο πνεύμα;

¹⁹ Αυτοί οι πρεσβύτεροι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις που εκτίθενται στο Λόγο του Θεού, τον οποίο έχει παραγάγει το πνεύμα του Θεού. (1 Τιμόθεο 3:1-7· Τίτο 1:5-9) Επομένως, ο διορισμός τους μπορεί να λεχθεί ότι γίνεται από το άγιο πνεύμα. (Πράξεις 20:28) Οι πρεσβύτεροι πρέπει να είναι πλήρως εξοικειωμένοι με το Λόγο του Θεού. Όπως ο Υπέρτατος Κριτής που τους διόρισε, οι πρεσβύτεροι πρέπει να μισούν και αυτοί ό,τι θα μπορούσε να είναι προσωποληψία στην κρίση.​—Δευτερονόμιο 10:17, 18.

20. Τι εκτιμάτε εσείς όσον αφορά τους σκληρά εργαζόμενους πρεσβυτέρους;

²⁰ Αντί να αμφισβητούμε την εξουσία τους, εκτιμούμε αληθινά τους σκληρά εργαζόμενους πρεσβυτέρους! Το υπόμνημα της πιστής τους υπηρεσίας, συχνά πολλών δεκαετιών, μας εμπνέει εμπιστοσύνη. Με πιστότητα, αυτοί  προετοιμάζονται και διεξάγουν συναθροίσεις, εργάζονται ώμο προς ώμο μαζί μας στο κήρυγμα των “καλών νέων της Βασιλείας” και παρέχουν Γραφικές συμβουλές όταν τις χρειαζόμαστε. (Ματθαίος 24:14· Εβραίους 10:23, 25· 1 Πέτρου 5:2) Μας επισκέπτονται όταν είμαστε άρρωστοι και μας παρηγορούν όταν πενθούμε. Υποστηρίζουν τα συμφέροντα της Βασιλείας με οσιότητα και ανιδιοτέλεια. Το πνεύμα του Ιεχωβά είναι πάνω τους. Έχουν την επιδοκιμασία Του.​—Γαλάτες 5:22, 23.

21. Τι πρέπει να συναισθάνονται οι πρεσβύτεροι, και γιατί;

²¹ Βεβαίως, οι πρεσβύτεροι δεν είναι τέλειοι. Έχοντας υπόψη τους περιορισμούς τους, δεν προσπαθούν να καταδυναστεύουν το ποίμνιο, την «κληρονομιά του Θεού». Απεναντίας, θεωρούν τους εαυτούς τους “συνεργάτες για τη χαρά των αδελφών τους”. (1 Πέτρου 5:3· 2 Κορινθίους 1:24) Οι ταπεινοί, σκληρά εργαζόμενοι πρεσβύτεροι αγαπούν τον Ιεχωβά και γνωρίζουν ότι όσο πιο πιστά τον μιμούνται τόσο περισσότερο καλό θα μπορούν να κάνουν στην εκκλησία. Με αυτό υπόψη, πασχίζουν διαρκώς να καλλιεργούν θεοσεβείς ιδιότητες όπως είναι η αγάπη, η συμπόνια και η υπομονή.

22. Πώς έχει ενισχύσει την πίστη σας στην ορατή οργάνωση του Ιεχωβά η ανασκόπηση της αφήγησης σχετικά με τον Κορέ;

²² Πόσο χαρούμενοι είμαστε που έχουμε τον Ιεχωβά ως αόρατο Άρχοντά μας, τον Ιησού Χριστό ως Αρχιερέα μας, τα μέλη του χρισμένου βασιλικού ιερατείου ως δασκάλους μας και τους πιστούς Χριστιανούς πρεσβυτέρους ως συμβούλους μας! Μολονότι καμία οργάνωση που κατευθύνεται από ανθρώπους δεν μπορεί να είναι τέλεια, εμείς χαιρόμαστε που είμαστε σε θέση να υπηρετούμε τον Θεό μαζί με τους πιστούς συλλάτρεις μας, οι οποίοι υποτάσσονται χαρωπά στη θεϊκή εξουσία!

[Υποσημειώσεις]

Τι Έχετε Μάθει;

• Ποιες στοργικές προμήθειες έκανε ο Ιεχωβά για τη φροντίδα των Ισραηλιτών;

• Γιατί ήταν αδικαιολόγητος ο στασιασμός του Κορέ εναντίον του Μωυσή και του Ααρών;

• Τι διδασκόμαστε εμείς από τον τρόπο με τον οποίο ενήργησε ο Ιεχωβά απέναντι στους στασιαστές;

• Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι εκτιμούμε τις διευθετήσεις του Ιεχωβά σήμερα;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Θεωρείτε εσείς προνόμιο οποιονδήποτε διορισμό στην υπηρεσία του Ιεχωβά;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

«Γιατί, λοιπόν, υψώνετε τον εαυτό σας πάνω από την εκκλησία του Ιεχωβά;»

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Οι διορισμένοι πρεσβύτεροι εκπροσωπούν το βασιλικό ιερατείο