Ένας Κόσμος με Διεστραμμένες Απόψεις για την Οσιότητα
Ένας Κόσμος με Διεστραμμένες Απόψεις για την Οσιότητα
ΚΑΠΟΙΟ ζεστό βράδυ Παρασκευής, στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ, ένας νεαρός αναμείχθηκε με μια ομάδα νέων που περίμεναν έξω από κάποιο νυχτερινό κέντρο. Μερικά λεπτά αργότερα μια καταστροφική έκρηξη σκόρπισε τον όλεθρο.
Άλλος ένας βομβιστής σε αποστολή αυτοκτονίας είχε δώσει τη ζωή του και είχε πάρει βίαια τη ζωή άλλων 19 νεαρών. «Παντού υπήρχαν ανθρώπινα μέλη. Όλοι τους ήταν νέοι, τόσο νέοι—η πιο τρομακτική σκηνή που έχω δει ποτέ», είπε αργότερα ένας τραυματιοφορέας στους δημοσιογράφους.
«Ιδιότητες τις οποίες όλοι θαυμάζουν, όπως η οσιότητα . . . , είναι εκείνες που καθιστούν πιο πιθανή την έναρξη των πολέμων και πιο δύσκολη την κατάπαυσή τους», έγραψε ο Θέρσταν Μπρούιν στο περιοδικό Δε Λάνσετ (The Lancet). Ναι, από τις Σταυροφορίες του Χριστιανικού κόσμου μέχρι τους εξοντωτικούς διωγμούς στη ναζιστική Γερμανία, η ανθρώπινη ιστορία είναι βαμμένη με αίμα εξαιτίας των σφαγών που διαπράχθηκαν στο όνομα της οσιότητας.
Αυξάνονται τα Θύματα της Ανοσιότητας
Αναμφισβήτητα, η οσιότητα που υποκινείται από φανατισμό μπορεί να είναι καταστροφική, αλλά και η έλλειψη οσιότητας μπορεί επίσης να αποδειχτεί ολέθρια για την κοινωνία. Το να είναι κανείς όσιος, δηλώνει το Νέο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό του Γουέμπστερ (Webster’s New Encyclopedic Dictionary), σημαίνει να είναι “πιστός σε κάποιο πρόσωπο ή σκοπό” και «υποδηλώνει προσωπική ακλόνητη προσκόλληση παρά τον οποιονδήποτε πειρασμό για εγκατάλειψη ή προδοσία». Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι λένε ότι θαυμάζουν αυτό το είδος οσιότητας, η κοινωνία υποφέρει από τεράστια έλλειψη οσιότητας στο πιο θεμελιώδες επίπεδο—μέσα στον οικογενειακό κύκλο. Το ποσοστό διαζυγίων έχει εκτοξευτεί στα ύψη, τροφοδοτούμενο από την έμφαση που δίνεται στην προσωπική ικανοποίηση, από το άγχος και τις πιέσεις της καθημερινής ζωής, καθώς και από τις συνέπειες της ευρέως διαδεδομένης σεξουαλικής απιστίας. Και όπως οι νεκροί από τη βομβιστική επίθεση στο Τελ Αβίβ, οι νέοι είναι συχνά τα αθώα θύματα.
«Συνήθως η εκπαίδευση των παιδιών είναι ένα από τα πράγματα που επηρεάζονται δυσμενώς λόγω της οικογενειακής αστάθειας η οποία οφείλεται στο διαζύγιο, στο χωρισμό και στην ύπαρξη ενός μόνο γονέα», αναφέρει μια έκθεση. Τα αγόρια που ανατρέφονται μόνο από τη μητέρα τους φαίνεται ότι κινδυνεύουν ιδιαίτερα να μη λάβουν κατάλληλη εκπαίδευση, να αυτοκτονήσουν ή να εμπλακούν σε νεανική εγκληματικότητα. Κάθε χρόνο, ένα εκατομμύριο παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν τους γονείς τους να παίρνουν διαζύγιο και τα μισά από όλα τα παιδιά που γεννιούνται ετησίως από παντρεμένους γονείς σε αυτή τη χώρα πιθανότατα θα υποστούν τις συνέπειες του διαζυγίου μέχρι να φτάσουν στην ηλικία των 18 ετών. Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι προοπτικές είναι το ίδιο οδυνηρές και για πολλούς νέους σε άλλα μέρη του κόσμου.
Οσιότητα—Άφταστη Αρετή;
Η τωρινή κατάρρευση της πατροπαράδοτης οσιότητας κάνει τα λόγια του Βασιλιά Δαβίδ να φαίνονται πιο κατάλληλα από ποτέ: «Σώσε με, Ιεχωβά, διότι ο όσιος έφτασε στο τέλος του· διότι οι πιστοί εξαφανίστηκαν ανάμεσα από τους γιους των ανθρώπων». (Ψαλμός 12:1) Γιατί υπάρχει τόσο εκτεταμένη έλλειψη οσιότητας; Ο Ρότζερ Ρόζενμπλατ, αρθρογράφος στο περιοδικό Τάιμ (Time), σχολιάζει: «Αν και η οσιότητα αποτελεί σπουδαία αρετή, μέσα μας ενυπάρχει απλώς τόσο πολύς φόβος, έλλειψη αυτοπεποίθησης, καιροσκοπισμός και φιλοδοξία ώστε δεν μπορούμε να αναμένουμε από το επιρρεπές στην κακία είδος μας να ανταποκρίνεται σε αυτή την αρετή». Περιγράφοντας τον καιρό στον οποίο ζούμε, η Αγία Γραφή λέει με κάθε ειλικρίνεια: «Οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, . . . χωρίς οσιότητα, άστοργοι».—2 Τιμόθεο 3:1-5.
Λαβαίνοντας υπόψη την ισχυρή επιρροή που ασκεί η οσιότητα—ή η έλλειψή της—στον τρόπο σκέψης και ενέργειας ενός ατόμου, θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε: “Ποιος αξίζει δικαιωματικά την οσιότητά μας;” Προσέξτε τι έχει να πει το επόμενο άρθρο σχετικά με αυτό το ερώτημα.
[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]
Φωτογραφία επάνω: © AFP/CORBIS