Χαρούμενοι που Έμαθαν να Διαβάζουν!

ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ μέρη των Νησιών Σολομώντος, μέχρι και το 80 τοις εκατό εκείνων που είναι τώρα Μάρτυρες του Ιεχωβά έπρεπε να υπερπηδήσουν το πρόβλημα του αναλφαβητισμού το οποίο, όχι μόνο περιόριζε τη συμμετοχή τους στις εβδομαδιαίες συναθροίσεις, αλλά επίσης τους δυσκόλευε ακόμη περισσότερο να διδάσκουν τις αλήθειες της Βασιλείας σε άλλους. Είναι πραγματικά δυνατόν να μάθουν ανάγνωση και γραφή ενήλικοι που δεν έχουν πιάσει ποτέ τους ούτε μολύβι;

Το ειδικό βιβλιάριο Να Επιδίδεστε στην Ανάγνωση και στη Γραφή (Apply Yourself to Reading and Writing), που είναι έκδοση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, χρησιμοποιείται στα μαθήματα ανάγνωσης και γραφής σε όλες σχεδόν τις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά από τη μια άκρη των Νησιών Σολομώντος ως την άλλη. Οι ακόλουθες εμπειρίες δείχνουν παραστατικά πώς έχουν βοηθηθεί εκατοντάδες άτομα να βελτιώσουν γενικότερα τις ικανότητές τους μέσω αυτού του προγράμματος. Κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Το ότι έμαθαν να διαβάζουν τους παρέχει τη δυνατότητα να δίνουν πιο αποτελεσματική μαρτυρία για την πίστη τους.​—1 Πέτρου 3:15.

Κάποια ιεραπόστολος η οποία διορίστηκε σε μια εκκλησία με εκατό και πλέον ευαγγελιζομένους της Βασιλείας παρατήρησε ότι, στην εβδομαδιαία μελέτη της Γραφής που διεξάγεται με τη χρήση της Σκοπιάς, λίγοι είχαν το δικό τους αντίτυπο και ακόμη λιγότεροι έκαναν σχόλια. Ο λόγος; Ο αναλφαβητισμός. Όταν η εκκλησία ανακοίνωσε το σχηματισμό μιας σχολής στην οποία θα διδασκόταν ανάγνωση και γραφή, η ιεραπόστολος προσφέρθηκε ευχαρίστως να διδάξει. Στην αρχή, ήρθαν λίγοι μόνο σπουδαστές, αλλά σύντομα άρχισαν να την παρακολουθούν πάνω από 40 άτομα όλων των ηλικιών.

Ποια ήταν τα αποτελέσματα; Η ιεραπόστολος αναφέρει: «Λίγο καιρό μετά την έναρξη των μαθημάτων ανάγνωσης και γραφής, πήγα στην αγορά στις 6 η ώρα το πρωί προκειμένου να αγοράσω τρόφιμα για τον ιεραποστολικό οίκο. Εκεί είδα μερικούς από τους σπουδαστές, ακόμη και πολύ μικρούς, να πουλούν καρύδες και λαχανικά. Γιατί;  Επειδή ήθελαν να βρουν χρήματα ώστε να αγοράσουν στυλό και σημειωματάριο για τα μαθήματα ανάγνωσης και γραφής! Επίσης, η παρακολούθηση των μαθημάτων τούς υποκίνησε να έχουν το προσωπικό τους αντίτυπο του περιοδικού Η Σκοπιά». Η ίδια προσθέτει: «Τώρα, στη διάρκεια της Μελέτης Σκοπιάς, τόσο οι νέοι όσο και οι ηλικιωμένοι συμμετέχουν, και οι συζητήσεις μας είναι ζωντανές». Αυτή η ιεραπόστολος ήταν ιδιαίτερα χαρούμενη όταν τέσσερα μέλη της τάξης ρώτησαν αν μπορούσαν να λάβουν μέρος στο δημόσιο έργο κηρύγματος επειδή, όπως είπαν, “δεν φοβούνταν πια”.

Τα θετικά αποτελέσματα στους σπουδαστές αυτών των τάξεων έχουν ξεπεράσει κατά πολύ την εκμάθηση ανάγνωσης και γραφής. Λόγου χάρη, επί πολλά χρόνια η μη ομόπιστη σύζυγος ενός Μάρτυρα αποτελούσε πηγή ανησυχίας για την εκκλησία. Πετούσε πέτρες στους ανθρώπους με το παραμικρό και μάλιστα επιτιθόταν σε άλλες γυναίκες με ένα ξύλο. Όταν παρακολουθούσε κάπου κάπου τις Χριστιανικές συναθροίσεις με το σύζυγό της, τον ζήλευε τόσο πολύ ώστε εκείνος αναγκαζόταν να φοράει μαύρα γυαλιά για να μην μπορεί να τον κατηγορήσει ότι κοίταζε άλλες γυναίκες.

Ωστόσο, λίγο καιρό μετά την έναρξη των μαθημάτων ανάγνωσης και γραφής, αυτή η γυναίκα ρώτησε ήρεμα: «Μπορώ να λάβω μέρος και εγώ στην τάξη;» Η απάντηση ήταν ναι. Από τότε και έπειτα δεν έχασε ποτέ μάθημα ούτε συνάθροιση. Κατέβαλλε σκληρές προσπάθειες στα μαθήματα ανάγνωσης και σημείωσε εκπληκτική πρόοδο, πράγμα που την έκανε πολύ ευτυχισμένη. Το επόμενο αίτημά της ήταν: «Μπορώ να κάνω Γραφική μελέτη;» Ο σύζυγός της άρχισε ευχαρίστως να μελετάει μαζί της, και αυτή συνεχίζει να προοδεύει όσον αφορά την ικανότητά της στην ανάγνωση και στη γραφή καθώς και τη Γραφική της γνώση.

Για έναν 50χρονο που δεν έχει πιάσει ποτέ ούτε μολύβι, και μόνο το να κρατήσει το στυλό και να σχηματίσει τα γράμματα της αλφαβήτου μπορεί να είναι εμπόδιο που φαίνεται σαν βουνό. Μερικοί βγάζουν φουσκάλες στα δάχτυλά τους από την πίεση που ασκούν στο μολύβι και στο χαρτί στα πρώτα στάδια της εκμάθησης. Έπειτα από εβδομάδες προσπαθειών που καταβάλλουν για να κρατούν και να ελέγχουν το μολύβι, μερικοί σπουδαστές αναφωνούν με πλατύ χαμόγελο: «Μπορώ να μετακινώ το χέρι μου απαλά πάνω στο χαρτί!» Και οι εκπαιδευτές επίσης χαίρονται όταν βλέπουν την πρόοδο των σπουδαστών. Μια εκπαιδεύτρια είπε: «Είναι πολύ ευχάριστο να διδάσκεις σε μια τάξη, και η γνήσια εκτίμηση των σπουδαστών για αυτή την προμήθεια από τον Ιεχωβά εκφράζεται συχνά με χειροκροτήματα στο τέλος του μαθήματος».

Μαζί με τους ιεραποστόλους χαίρονται και αυτοί οι Μάρτυρες οι οποίοι γνωρίζουν τώρα ανάγνωση και γραφή. Γιατί; Επειδή μπορούν τώρα να χρησιμοποιούν αυτές τις ικανότητές τους για να τιμούν τον Ιεχωβά.

[Εικόνες στη σελίδα 8, 9]

Τόσο οι νέοι όσο και οι ηλικιωμένοι εκτιμούν τα μαθήματα ανάγνωσης και γραφής