«Ποτέ Δεν Έχει Μιλήσει Έτσι Άλλος Άνθρωπος»

«Όλοι άρχισαν να δίνουν ευνοϊκή μαρτυρία σχετικά με αυτόν και να θαυμάζουν για τα ελκυστικά λόγια που έβγαιναν από το στόμα του».​—ΛΟΥΚΑΣ 4:22.

1, 2. (α) Γιατί επέστρεψαν άπραγοι οι υπηρέτες που στάλθηκαν να πιάσουν τον Ιησού; (β) Τι δείχνει ότι οι υπηρέτες δεν ήταν οι μόνοι που εντυπωσιάστηκαν από τη διδασκαλία του Ιησού;

ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ απέτυχαν στην αποστολή τους. Στάλθηκαν να πιάσουν τον Ιησού Χριστό, αλλά επέστρεψαν άπραγοι. Οι πρωθιερείς και οι Φαρισαίοι απαίτησαν μια εξήγηση: «Γιατί δεν τον φέρατε;» Πράγματι, γιατί δεν συνέλαβαν οι υπηρέτες έναν άνθρωπο που δεν θα πρόβαλλε καμιά αντίσταση; Οι υπηρέτες εξήγησαν: «Ποτέ δεν έχει μιλήσει έτσι άλλος άνθρωπος». Εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από τη διδασκαλία του Ιησού ώστε δεν μπορούσαν να πείσουν τον εαυτό τους να συλλάβει αυτόν τον ειρηνικό άνθρωπο. *​—Ιωάννης 7:32, 45, 46.

² Εκείνοι οι υπηρέτες δεν ήταν οι μόνοι που εντυπωσιάστηκαν από τη διδασκαλία του Ιησού. Η Γραφή μάς λέει ότι έρχονταν πάρα πολλοί άνθρωποι απλώς και μόνο για να τον ακούσουν να μιλάει. Οι άνθρωποι στη γενέτειρά του θαύμαζαν «για τα ελκυστικά λόγια που έβγαιναν από το στόμα του». (Λουκάς 4:22) Σε κάποιες περιπτώσεις ο Ιησούς μίλησε από ένα πλοιάριο σε μεγάλα πλήθη που είχαν συγκεντρωθεί στην ακτή της Θάλασσας της Γαλιλαίας. (Μάρκος 3:9· 4:1· Λουκάς 5:1-3) Σε μια περίπτωση, «ένα μεγάλο πλήθος» έμεινε μαζί του επί ημέρες, χωρίς καν να έχουν τίποτα να φάνε.​—Μάρκος 8:1, 2.

3. Ποιος ήταν ο πρώτιστος λόγος για τον οποίο ο Ιησούς ήταν τόσο εξέχων δάσκαλος;

³ Τι έκανε τον Ιησού εξέχοντα δάσκαλο; Η αγάπη ήταν ο πρώτιστος λόγος. * Ο Ιησούς αγαπούσε τις αλήθειες που μετέδιδε καθώς και τους ανθρώπους τους οποίους δίδασκε. Αλλά ο Ιησούς είχε επίσης εξαιρετικές ικανότητες όσον αφορά τις μεθόδους διδασκαλίας. Στα άρθρα μελέτης αυτού του τεύχους, θα εξετάσουμε μερικές από τις αποτελεσματικές μεθόδους που χρησιμοποιούσε και το πώς μπορούμε εμείς να τις μιμούμαστε.

Απλότητα και Σαφήνεια

4, 5. (α) Γιατί χρησιμοποιούσε ο Ιησούς απλή γλώσσα στη διδασκαλία του, και τι το αξιοσημείωτο υπάρχει στο ότι το έκανε αυτό; (β) Πώς αποτελεί η Επί του Όρους Ομιλία παράδειγμα της απλότητας με την οποία δίδασκε ο Ιησούς;

⁴ Δεν είναι ασυνήθιστο να χρησιμοποιούν οι μορφωμένοι άνθρωποι γλώσσα που ξεπερνάει κατά πολύ τις δυνατότητες κατανόησης των ακροατών τους. Αν όμως εμείς δεν γινόμαστε κατανοητοί στους άλλους, πώς θα μπορέσουν εκείνοι να ωφεληθούν από τη γνώση μας; Ως δάσκαλος, ο Ιησούς ποτέ δεν μιλούσε με τέτοιον τρόπο ώστε να μην τον καταλαβαίνουν οι άλλοι. Φανταστείτε το εύρος του λεξιλογίου που μπορούσε να έχει στη διάθεσή του. Εντούτοις, παρά την τεράστια γνώση του, σκεφτόταν τους ακροατές του, όχι τον εαυτό του. Γνώριζε ότι πολλοί από αυτούς ήταν «αγράμματοι και συνηθισμένοι». (Πράξεις 4:13) Για να τους αγγίξει, χρησιμοποιούσε γλώσσα την οποία μπορούσαν να καταλαβαίνουν τέτοιοι άνθρωποι. Τα λόγια μπορεί να ήταν απλά, αλλά οι αλήθειες που μετέδιδαν ήταν βαθιές.

 ⁵ Πάρτε για παράδειγμα την Επί του Όρους Ομιλία, η οποία είναι καταγραμμένη στα εδάφια Ματθαίος 5:3–7:27. Ο Ιησούς μπορεί να χρειάστηκε μόνο 20 λεπτά για να εκφωνήσει αυτή την ομιλία. Ωστόσο, οι διδασκαλίες της είναι βαθιές, φτάνοντας στην ουσία ζητημάτων όπως η μοιχεία, το διαζύγιο και ο υλισμός. (Ματθαίος 5:27-32· 6:19-34) Εντούτοις, δεν περιέχει περίπλοκες ή πομπώδεις εκφράσεις. Στην πραγματικότητα, δύσκολα μπορεί να βρει κανείς έστω και μία λέξη την οποία δεν θα καταλάβαινε εύκολα ακόμη και ένα παιδί! Δεν είναι καθόλου παράξενο πως, όταν τέλειωσε, τα πλήθη​—στα οποία πιθανώς υπήρχαν πολλοί αγρότες, ποιμένες και ψαράδες—​“έμειναν έκπληκτα με τον τρόπο με τον οποίο δίδασκε”!​—Ματθαίος 7:28.

6. Δείξτε με παράδειγμα πώς έλεγε ο Ιησούς λόγια απλά αλλά μεστά σε νόημα.

⁶ Χρησιμοποιώντας συχνά σαφείς, σύντομες φράσεις, ο Ιησούς έλεγε λόγια απλά αλλά μεστά σε νόημα. Σε μια εποχή που δεν υπήρχαν έντυπα, εκείνος εντύπωσε κατ’ αυτόν τον τρόπο ανεξίτηλα το άγγελμά του στη διάνοια και στην καρδιά των ακροατών του. Προσέξτε μερικά παραδείγματα: «Κανείς δεν μπορεί να υπηρετεί ως δούλος δύο κυρίους· . . . δεν μπορείτε να υπηρετείτε ως δούλοι τον Θεό και τον Πλούτο». «Μην κρίνετε για να μην κριθείτε». «Από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε αυτούς». «Δεν χρειάζονται γιατρό οι υγιείς αλλά οι άρρωστοι». «Όλοι εκείνοι που παίρνουν σπαθί θα αφανιστούν από σπαθί». «Αποδώστε αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». «Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κανείς παρά στο να λαβαίνει». * (Ματθαίος 6:24· 7:1, 20· 9:12· 26:52· Μάρκος 12:17· Πράξεις 20:35) Μέχρι σήμερα, σχεδόν 2.000 χρόνια αφότου ειπώθηκαν από τον Ιησού, αυτά τα δυναμικά λόγια έρχονται εύκολα στη μνήμη.

Χρήση Ερωτήσεων

7. Γιατί έκανε ερωτήσεις ο Ιησούς;

⁷ Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε ερωτήσεις με αξιοθαύμαστο τρόπο. Πολλές φορές το έκανε αυτό ακόμη και όταν θα ήταν λιγότερο χρονοβόρο να πει απλώς στους ακροατές του το συγκεκριμένο σημείο. Γιατί, λοιπόν, έκανε ερωτήσεις; Μερικές φορές, χρησιμοποιούσε διερευνητικές ερωτήσεις για να αποκαλύψει τα κίνητρα εκείνων που του εναντιώνονταν αποστομώνοντάς τους. (Ματθαίος 12:24-30· 21:23-27· 22:41-46) Ωστόσο, σε πολλές  περιπτώσεις, ο Ιησούς αφιέρωνε χρόνο για να κάνει ερωτήσεις με σκοπό να μεταδίδει αλήθειες, να βοηθάει τους ακροατές του να εκφράζουν αυτά που είχαν στην καρδιά τους, καθώς επίσης να διεγείρει και να εκπαιδεύει τη σκέψη των μαθητών του. Ας εξετάσουμε δύο παραδείγματα, που τόσο το ένα όσο και το άλλο αφορούν τον απόστολο Πέτρο.

8, 9. Πώς χρησιμοποίησε ο Ιησούς ερωτήσεις για να βοηθήσει τον Πέτρο να φτάσει στο σωστό συμπέρασμα σχετικά με το ζήτημα της πληρωμής του φόρου για το ναό;

⁸ Κατ’ αρχάς θυμηθείτε την περίπτωση κατά την οποία κάποιοι εισπράκτορες φόρων ρώτησαν τον Πέτρο αν ο Ιησούς πλήρωνε το φόρο για το ναό. * Ο Πέτρος, παρορμητικός μερικές φορές, απάντησε: «Ναι». Ωστόσο, λίγο αργότερα, ο Ιησούς τον βοήθησε να σκεφτεί λογικά: «“Τι νομίζεις, Σίμων; Από ποιους λαβαίνουν οι βασιλιάδες της γης δασμούς ή κεφαλικό φόρο; Από τους γιους τους ή από τους ξένους;” Όταν αυτός είπε: “Από τους ξένους”, ο Ιησούς τού είπε: “Άρα λοιπόν, οι γιοι απαλλάσσονται από το φόρο”». (Ματθαίος 17:24-27) Το σημείο που τόνιζαν οι ερωτήσεις του Ιησού πρέπει να ήταν ολοφάνερο για τον Πέτρο. Γιατί;

⁹ Στις ημέρες του Ιησού, ήταν γνωστό ότι οι οικογένειες των μοναρχών απαλλάσσονταν από τους φόρους. Επομένως, ως ο μονογενής Γιος του ουράνιου Βασιλιά που λατρευόταν στο ναό, ο Ιησούς δεν έπρεπε να υποχρεώνεται να πληρώνει το φόρο. Προσέξτε ότι, αντί να πει απλώς στον Πέτρο τη σωστή απάντηση, ο Ιησούς χρησιμοποίησε ερωτήσεις αποτελεσματικά αλλά και με λεπτότητα για να βοηθήσει τον Πέτρο να φτάσει στο σωστό συμπέρασμα​—και να διακρίνει ίσως την ανάγκη που υπήρχε να σκέφτεται πιο προσεκτικά προτού μιλήσει.

10, 11. Πώς αντέδρασε ο Ιησούς όταν ο Πέτρος έκοψε το αφτί κάποιου τη νύχτα του Πάσχα του 33 Κ.Χ., και πώς δείχνει αυτό ότι ο Ιησούς εκτιμούσε την αξία των ερωτήσεων;

¹⁰ Το δεύτερο παράδειγμα αφορούσε ένα περιστατικό που έλαβε χώρα τη νύχτα του Πάσχα του 33 Κ.Χ., όταν ένας όχλος ήρθε να συλλάβει τον Ιησού. Οι μαθητές τον ρώτησαν αν έπρεπε να τον υπερασπιστούν μαχόμενοι. (Λουκάς 22:49) Χωρίς να περιμένει απάντηση, ο Πέτρος έκοψε με σπαθί το αφτί κάποιου (αν και ίσως είχε την πρόθεση να προκαλέσει σοβαρότερη βλάβη). Ο Πέτρος ενήργησε αντίθετα με το θέλημα του κυρίου του, διότι ο Ιησούς ήταν πλήρως προετοιμασμένος να παραδώσει τον εαυτό του. Πώς αντέδρασε ο Ιησούς; Πάντοτε υπομονετικός, έκανε στον Πέτρο τρεις ερωτήσεις: «Το ποτήρι που μου έχει δώσει ο Πατέρας, δεν πρέπει οπωσδήποτε να το πιω;» «Νομίζεις ότι δεν μπορώ να επικαλεστώ τον Πατέρα μου για να μου χορηγήσει αυτή τη στιγμή περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων; Τότε πώς θα εκπληρώνονταν οι Γραφές ότι έτσι πρέπει να γίνει;»​—Ιωάννης 18:11· Ματθαίος 26:52-54.

¹¹ Συλλογιστείτε για λίγο αυτή την αφήγηση. Ο Ιησούς, περικυκλωμένος από έναν οργισμένο όχλο, γνώριζε ότι επίκειτο ο θάνατός του και ότι η απαλλαγή του ονόματος του Πατέρα του από τη μομφή καθώς και η σωτηρία της ανθρώπινης οικογένειας βάραιναν τους δικούς του ώμους. Παρ’ όλα αυτά, εκείνη ακριβώς τη στιγμή αφιέρωσε χρόνο για να εντυπώσει σπουδαίες αλήθειες στη διάνοια του Πέτρου μέσω ερωτήσεων. Δεν είναι προφανές ότι ο Ιησούς εκτιμούσε την αξία των ερωτήσεων;

 Παραστατικές Υπερβολές

12, 13. (α) Τι είναι η υπερβολή; (β) Πώς χρησιμοποίησε ο Ιησούς την υπερβολή για να τονίσει πόσο ανόητο είναι να επικρίνουμε τις μικροαδυναμίες των αδελφών μας;

¹² Στη διακονία του, ο Ιησούς χρησιμοποιούσε συχνά άλλη μια αποτελεσματική μέθοδο διδασκαλίας​—τις υπερβολές. Οι σκόπιμες υπερβολές χρησιμοποιούνται για λόγους έμφασης. Με τις υπερβολές, ο Ιησούς δημιουργούσε νοερές εικόνες που ήταν δύσκολο να τις ξεχάσει κανείς. Ας εξετάσουμε μερικά παραδείγματα.

¹³ Στην Επί του Όρους Ομιλία, θέλοντας να τονίσει την ανάγκη που υπάρχει να “μην κρίνουμε” τους άλλους, ο Ιησούς είπε: «Γιατί, λοιπόν, κοιτάζεις το άχυρο στο μάτι του αδελφού σου, αλλά δεν παρατηρείς το δοκάρι στο δικό σου μάτι;» (Ματθαίος 7:1-3) Μπορείτε να οραματιστείτε τη σκηνή; Κάποιο επικριτικό άτομο προσφέρεται να βγάλει ένα απλό άχυρο από το «μάτι» του αδελφού του. Ο επικριτής ισχυρίζεται ότι ο αδελφός του δεν μπορεί να δει τα ζητήματα αρκετά καθαρά για να τα κρίνει με αποδεκτό τρόπο. Ωστόσο, η ικανότητα κρίσης του ίδιου του επικριτή παρεμποδίζεται από ένα «δοκάρι»​—ένα μεγάλο ξύλο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη στήριξη μιας στέγης. Τι αλησμόνητος τρόπος για να τονιστεί πόσο ανόητο είναι να επικρίνουμε τις μικροαδυναμίες των αδελφών μας όταν εμείς ίσως έχουμε δικές μας σοβαρές αδυναμίες!

14. Γιατί ήταν ιδιαίτερα δυναμική η υπερβολή που χρησιμοποίησε ο Ιησούς λέγοντας ότι οι Φαρισαίοι διύλιζαν το κουνούπι και κατάπιναν την καμήλα;

¹⁴ Σε μια άλλη περίπτωση, ο Ιησούς κατήγγειλε τους Φαρισαίους ως “τυφλούς οδηγούς, που διύλιζαν το κουνούπι αλλά κατάπιναν την καμήλα”. (Ματθαίος 23:24) Εδώ χρησιμοποίησε με ιδιαίτερα δυναμικό τρόπο την υπερβολή. Γιατί; Η αντίθεση ανάμεσα σε ένα μικροσκοπικό κουνούπι και σε μια καμήλα, από τα μεγαλύτερα ζώα που γνώριζαν οι ακροατές του Ιησού, ήταν εντυπωσιακή. Υπολογίζεται ότι θα χρειάζονταν έως και 70 εκατομμύρια κουνούπια για να φτάσουν το βάρος της μέσης καμήλας! Επίσης, ο Ιησούς γνώριζε ότι οι Φαρισαίοι διύλιζαν το κρασί περνώντας το από ένα κομμάτι ύφασμα. Άτεγκτα προσκολλημένοι σε κανόνες, το έκαναν αυτό για να αποφύγουν να καταπιούν κάποιο κουνούπι και να γίνουν έτσι τελετουργικά ακάθαρτοι. Ωστόσο, με συμβολικό τρόπο κατάπιναν την καμήλα, η οποία ήταν επίσης ακάθαρτη. (Λευιτικό 11:4, 21-24) Το σημείο που τόνιζε ο Ιησούς ήταν σαφές. Οι Φαρισαίοι συμμορφώνονταν σχολαστικά με τις μικρότερες απαιτήσεις του Νόμου, αλλά αδιαφορούσαν για τα πιο βαρυσήμαντα ζητήματα​—«τη δικαιοσύνη και το έλεος και την πιστότητα». (Ματθαίος 23:23) Πόσο ξεκάθαρα τους εξέθεσε ο Ιησούς αποκαλύπτοντας το πραγματικό ποιόν τους!

15. Ποια είναι μερικά μαθήματα που δίδαξε ο Ιησούς χρησιμοποιώντας υπερβολές;

¹⁵ Σε όλη τη διακονία του, ο Ιησούς χρησιμοποιούσε συχνά υπερβολές. Εξετάστε μερικά παραδείγματα. «Πίστη στο μέγεθος ενός [μικροσκοπικού] κόκκου σιναπιού» η οποία θα μπορούσε να μετακινήσει ένα βουνό​—δεν θα ήταν δυνατόν να βρει ο Ιησούς πιο αποτελεσματικό τρόπο για να τονίσει ότι ακόμη και λίγη πίστη μπορεί να κάνει πολλά. (Ματθαίος 17:20) Μια τεράστια καμήλα που προσπαθεί να στριμωχτεί για να περάσει μέσα από την τρύπα της βελόνας​—πόσο εύστοχα περιγράφει αυτό τη δυσκολία που αντιμετωπίζει κάποιος πλούσιος ο οποίος προσπαθεί να υπηρετεί τον Θεό ενώ παράλληλα παραμένει προσκολλημένος σε έναν υλιστικό τρόπο ζωής! (Ματθαίος 19:24) Δεν θαυμάζετε εσείς τα παραστατικά σχήματα λόγου που χρησιμοποιούσε ο Ιησούς και την ικανότητα που διέθετε να επιτυγχάνει το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με τα λιγότερα λόγια;

Ακαταμάχητη Λογική

16. Με ποιον τρόπο χρησιμοποιούσε πάντοτε ο Ιησούς τις οξύτατες διανοητικές του λειτουργίες;

¹⁶ Με την τέλεια διάνοιά του, ο Ιησούς ήταν αριστοτέχνης στη χρήση λογίκευσης καθώς συζητούσε με τους ανθρώπους. Εντούτοις, ποτέ δεν έκανε εσφαλμένη χρήση αυτής της ικανότητας. Στη διδασκαλία του, μεταχειριζόταν πάντοτε τις οξύτατες διανοητικές του λειτουργίες έτσι ώστε να προάγει την αλήθεια. Μερικές φορές, χρησιμοποιούσε ισχυρά, λογικά επιχειρήματα για να αντικρούει τις ψευδείς κατηγορίες των θρησκευτικών του εναντιουμένων. Σε πολλές περιπτώσεις, χρησιμοποίησε λογίκευση για να διδάξει στους μαθητές του σπουδαία μαθήματα. Ας εξετάσουμε την αριστοτεχνική ικανότητα που είχε ο Ιησούς να χρησιμοποιεί τη λογική.

17, 18. Ποια ισχυρά, λογικά επιχειρήματα χρησιμοποίησε ο Ιησούς για να αντικρούσει μια ψευδή κατηγορία των Φαρισαίων;

¹⁷ Εξετάστε την περίπτωση κατά την οποία ο  Ιησούς θεράπευσε έναν δαιμονισμένο που ήταν τυφλός και βουβός. Μόλις το άκουσαν, οι Φαρισαίοι είπαν: «Αυτός ο άνθρωπος δεν εκβάλλει τους δαίμονες παρά μόνο μέσω του Βεελζεβούλ [του Σατανά], του άρχοντα των δαιμόνων». Προσέξτε ότι οι Φαρισαίοι παραδέχτηκαν πως χρειαζόταν υπερανθρώπινη δύναμη για να εκβληθούν δαίμονες του Σατανά. Ωστόσο, για να εμποδίσουν τους ανθρώπους να πιστέψουν στον Ιησού, απέδωσαν τη δύναμή του στον Σατανά. Δείχνοντας ότι δεν είχαν σκεφτεί διεξοδικά το επιχείρημά τους ώστε να αντιληφθούν σε ποιο λογικό συμπέρασμα οδηγούσε, ο Ιησούς απάντησε: «Κάθε βασίλειο που διαιρείται εναντίον του εαυτού του ερημώνεται, και κάθε πόλη ή σπίτι που διαιρείται εναντίον του εαυτού του δεν θα σταθεί. Με τον ίδιο τρόπο, αν ο Σατανάς εκβάλλει τον Σατανά, έχει διαιρεθεί εναντίον του εαυτού του· πώς, λοιπόν, θα σταθεί η βασιλεία του;» (Ματθαίος 12:22-26) Ο Ιησούς έλεγε στην ουσία: “Αν εγώ ήμουν, όπως λέτε, όργανο του Σατανά, και αναιρούσα αυτά που έκανε ο Σατανάς, τότε ο Σατανάς θα ενεργούσε ενάντια στα ίδια του τα συμφέροντα και θα έπεφτε σύντομα”. Ισχυρά, λογικά επιχειρήματα, έτσι δεν είναι;

¹⁸ Κατόπιν, ο Ιησούς συνέχισε τη λογίκευση γύρω από αυτό το ζήτημα. Γνώριζε ότι μερικοί από τις τάξεις των ίδιων των Φαρισαίων είχαν εκβάλει δαίμονες. Γι’ αυτό, έκανε μια απλή αλλά αποστομωτική ερώτηση: «Αν εγώ εκβάλλω τους δαίμονες μέσω του Βεελζεβούλ, οι γιοι σας [δηλαδή οι μαθητές σας] μέσω τίνος τους εκβάλλουν;» (Ματθαίος 12:27) Το επιχείρημα του Ιησού στην ουσία ήταν: “Αν εγώ, στην πραγματικότητα, εκβάλλω δαίμονες με τη δύναμη του Σατανά, τότε οι δικοί σας μαθητές πρέπει να ενεργούν με την ίδια δύναμη”. Τι μπορούσαν να πουν οι Φαρισαίοι; Ποτέ δεν θα παραδέχονταν ότι οι μαθητές τους ενεργούσαν με τη δύναμη του Σατανά. Με ακαταμάχητη λογική, ο Ιησούς μετέτρεψε την κατηγορία που εκτόξευσαν εναντίον του σε παραλογισμό.

19, 20. (α) Με ποιο θετικό τρόπο χρησιμοποιούσε ο Ιησούς τη λογική; (β) Πώς χρησιμοποίησε ο Ιησούς τη λογίκευση του “πόσο μάλλον” ή “πόσο περισσότερο” ανταποκρινόμενος στο αίτημα των μαθητών του να τους διδάξει πώς να προσεύχονται;

¹⁹ Εκτός από το ότι χρησιμοποιούσε τη λογική για να αποστομώνει τους εναντιουμένους του, ο Ιησούς έκανε επίσης χρήση λογικών, πειστικών επιχειρημάτων για να διδάσκει θετικές, συγκινητικές αλήθειες σχετικά με τον Ιεχωβά. Σε μερικές περιπτώσεις, χρησιμοποιούσε τη λογίκευση του “πόσο μάλλον” ή “πόσο περισσότερο”, όπως θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε, βοηθώντας τους ακροατές του να προχωρήσουν από μια οικεία αλήθεια στην απόκτηση μεγαλύτερης πεποίθησης. Ας εξετάσουμε δύο μόνο παραδείγματα.

²⁰ Ανταποκρινόμενος στο αίτημα των μαθητών του να τους διδάξει πώς να προσεύχονται, ο Ιησούς αφηγήθηκε την παραβολή ενός ανθρώπου του οποίου η “τολμηρή επιμονή” έπεισε τελικά κάποιον απρόθυμο φίλο να ικανοποιήσει το αίτημά του. Ο Ιησούς περιέγραψε επίσης την προθυμία που δείχνουν οι γονείς “να δίνουν καλά δώρα” στα παιδιά τους. Κατόπιν συμπέρανε: «Αν εσείς, μολονότι είστε πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά δώρα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας που είναι στον ουρανό θα δώσει άγιο πνεύμα σε εκείνους που ζητούν από αυτόν!» (Λουκάς 11:1-13) Το σημείο που τόνιζε ο Ιησούς δεν βασιζόταν στην ομοιότητα, αλλά στην αντίθεση. Αν ένας απρόθυμος φίλος μπορούσε τελικά να πειστεί να καλύψει την ανάγκη του γείτονά του και αν οι ατελείς ανθρώπινοι γονείς φροντίζουν για τις ανάγκες των παιδιών τους, πόσο μάλλον ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας θα χορηγεί άγιο πνεύμα στους όσιους υπηρέτες του που τον πλησιάζουν ταπεινά μέσω προσευχής!

21, 22. (α) Ποια λογίκευση χρησιμοποίησε ο Ιησούς όταν έδωσε συμβουλές όσον αφορά την αντιμετώπιση της ανησυχίας για τα υλικά πράγματα; (β) Αφού ανασκοπήσαμε μερικές από τις μεθόδους διδασκαλίας του Ιησού, σε ποιο συμπέρασμα φτάνουμε;

²¹ Ο Ιησούς χρησιμοποίησε παρόμοια λογίκευση  όταν έδωσε συμβουλές όσον αφορά την αντιμετώπιση της ανησυχίας για τα υλικά πράγματα, λέγοντας: «Προσέξτε ότι τα κοράκια ούτε σπέρνουν ούτε θερίζουν και δεν έχουν ούτε σιτοβολώνα ούτε αποθήκη, και όμως ο Θεός τα τρέφει. Πόσο περισσότερο αξίζετε εσείς από τα πουλιά! Προσέξτε πώς μεγαλώνουν τα κρίνα· ούτε μοχθούν ούτε κλώθουν . . . Αν, λοιπόν, ο Θεός ντύνει με αυτόν τον τρόπο τη βλάστηση στον αγρό, η οποία σήμερα υπάρχει και αύριο ρίχνεται στο φούρνο, πόσο μάλλον θα ντύσει εσάς, ολιγόπιστοι!» (Λουκάς 12:24, 27, 28) Ναι, αν ο Ιεχωβά φροντίζει για τα πουλιά και τα λουλούδια, πόσο περισσότερο θα μεριμνά για τους υπηρέτες του! Αυτή η τρυφερή αλλά και ισχυρή λογίκευση αναμφίβολα άγγιξε την καρδιά των ακροατών του Ιησού.

²² Αφού ανασκοπήσαμε μερικές από τις μεθόδους διδασκαλίας του Ιησού, μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε ότι εκείνοι οι υπηρέτες που δεν τον συνέλαβαν είναι βέβαιο ότι δεν υπερέβαλλαν όταν είπαν: «Ποτέ δεν έχει μιλήσει έτσι άλλος άνθρωπος». Ωστόσο, η μέθοδος διδασκαλίας για την οποία ο Ιησούς είναι ίσως περισσότερο γνωστός είναι η χρήση παραβολών. Γιατί χρησιμοποιούσε αυτή τη μέθοδο; Και τι καθιστούσε τόσο αποτελεσματικές τις παραβολές του; Αυτές οι ερωτήσεις θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

• Ποια παραδείγματα δείχνουν ότι ο Ιησούς δίδασκε με απλότητα και σαφήνεια;

• Γιατί χρησιμοποιούσε ερωτήσεις ο Ιησούς στη διδασκαλία του;

• Τι είναι η υπερβολή, και πώς χρησιμοποιούσε ο Ιησούς αυτή τη μέθοδο διδασκαλίας;

• Πώς χρησιμοποιούσε ο Ιησούς λογίκευση για να διδάσκει στους μαθητές του συγκινητικές αλήθειες σχετικά με τον Ιεχωβά;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε απλή γλώσσα την οποία μπορούσαν να καταλάβουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Οι Φαρισαίοι “διύλιζαν το κουνούπι αλλά κατάπιναν την καμήλα”