«Ελάτε σε Εμένα . . . και Εγώ θα σας Αναζωογονήσω»

Νεαροί που Είναι σαν Αναζωογονητικές Δροσοσταλιές

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ αναμφίβολα αναφερόταν και στους νεότερους ακολούθους του όταν είπε: «Ελάτε σε εμένα . . . και εγώ θα σας αναζωογονήσω». (Ματθαίος 11:28) Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να του φέρνουν τα παιδιά τους, οι μαθητές του προσπάθησαν να τους σταματήσουν. Αλλά ο Ιησούς είπε: «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα· μην προσπαθείτε να τα σταματήσετε». Ο Ιησούς μάλιστα «πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και άρχισε να τα ευλογεί». (Μάρκος 10:14-16) Αναμφισβήτητα, ο Ιησούς θεωρούσε τα παιδιά πολύτιμα.

Η Αγία Γραφή μιλάει για πιστούς νεαρούς και νεαρές, καθώς και για μικρότερα παιδιά, που θέτουν εξαίρετο παράδειγμα υπηρετώντας τον Θεό. Μια «ομάδα . . . νεαρών αντρών» που είναι αναζωογονητικοί σαν δροσοσταλιές προλέγεται στο βιβλίο των Ψαλμών. Οι Ψαλμοί μιλούν επίσης για “νεαρούς” και «παρθένες» που αινούν το όνομα του Ιεχωβά.​—Ψαλμός 110:3· 148:12, 13.

Ένα Μέρος Όπου Ακμάζουν οι Νεαροί

Η παρομοίωση με τις δροσοσταλιές είναι κατάλληλη, επειδή η δροσιά συνδέεται με αφθονία και ευλογία. (Γένεση 27:28) Οι δροσοσταλιές είναι απαλές και αναζωογονητικές. Σε αυτόν τον καιρό της παρουσίας του Χριστού, πάρα πολλοί νεαροί Χριστιανοί προσφέρουν πρόθυμα και με ενθουσιασμό τον εαυτό τους. Σαν αναζωογονητικές δροσοσταλιές, πολλοί νέοι και νέες υπηρετούν τον Θεό χαρωπά και βοηθούν τους συλλάτρεις τους.​—Ψαλμός 71:17.

Οι Χριστιανοί νεαροί δεν είναι αναζωογονητικοί μόνο για τους άλλους. Βρίσκουν και οι ίδιοι αναζωογόνηση στην υπηρεσία τους. Η οργάνωση του Θεού παρέχει ένα περιβάλλον όπου μπορούν να ακμάζουν. Διατηρώντας υψηλές ηθικές αρχές, οι νέοι και οι νέες απολαμβάνουν στενή σχέση με τον Θεό. (Ψαλμός 119:9) Μέσα στην εκκλησία επίσης ασχολούνται με υγιείς δραστηριότητες και βρίσκουν καλούς φίλους​—παράγοντες οι οποίοι συμβάλλουν σε ικανοποιητική και γεμάτη νόημα ζωή.

“Γιατρειά και Αναζωογόνηση”

Νιώθουν οι ίδιοι οι Χριστιανοί νεαροί σαν «δροσοσταλιές»; Γνωρίστε την Τάνια, μια κοπέλα η οποία συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες της εκκλησίας και αφιερώνει με χαρά περισσότερες από 70 ώρες το μήνα στη διακονία. Πώς νιώθει; «Νιώθω αναζωογονημένη και ενθαρρυμένη», λέει. «Το να έχω τον Ιεχωβά και την επίγεια οργάνωσή του στη ζωή μου αποτελεί για εμένα “γιατρειά και αναζωογόνηση”».​—Παροιμίες 3:8.

Η Άριελ, μια άλλη νεαρή ολοχρόνια διάκονος, εκτιμάει την πνευματική τροφή που λαβαίνει μέσα στην εκκλησία. «Όταν πηγαίνω στις Χριστιανικές συναθροίσεις καθώς και στις συνελεύσεις περιφερείας και περιοχής και μπορώ να απολαμβάνω τα συμπόσια στο πνευματικό τραπέζι του Ιεχωβά,  πραγματικά αναζωογονούμαι πνευματικά», αναφέρει η ίδια. «Ενθαρρύνομαι επίσης καθώς γνωρίζω ότι έχω συνεργάτες σε όλο τον κόσμο». Περιγράφοντας την υπέρτατη πηγή αναζωογόνησης, λέει: «Είναι εξαιρετικά αναζωογονητικό να έχω φίλο τον Ιεχωβά, ιδιαίτερα όταν ακούω για τα τρομερά πράγματα που επιφέρει αυτό το σύστημα στους ανθρώπους ή όταν τα βλέπω προσωπικά να συμβαίνουν».​—Ιακώβου 2:23.

Σε ηλικία 20 ετών, ο Αβισαί υπηρετεί ως ολοχρόνιος κήρυκας και διακονικός υπηρέτης στην εκκλησία. Περιγράφει την εμπειρία του ως εξής: «Νιώθω αναζωογονημένος επειδή γνωρίζω πώς να αντεπεξέρχομαι σε πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νεαροί σήμερα. Η αλήθεια της Γραφής με έχει βοηθήσει να παραμένω συγκεντρωμένος σε αυτό που χρειάζεται να κάνω για να υπηρετώ τον Ιεχωβά ολόψυχα».

Στα πρώτα χρόνια της εφηβείας του, ο Αντουάν ήταν οξύθυμος. Κάποτε χτύπησε κάποιον συμμαθητή του με μια καρέκλα και χρησιμοποίησε ένα μολύβι για να τρυπήσει κάποιον άλλον. Ο Αντουάν δεν ήταν αναζωογονητικό άτομο! Αλλά η εκπαίδευση από τη Γραφή άλλαξε τη συμπεριφορά του. Τώρα, σε ηλικία 19 ετών και υπηρετώντας ως διακονικός υπηρέτης και ολοχρόνιος διάκονος στην εκκλησία, λέει: «Ευχαριστώ τον Ιεχωβά που μου επέτρεψε να αποκτήσω γνώση για αυτόν και που με βοήθησε να διακρίνω ότι χρειαζόταν να ασκώ εγκράτεια και να αλλάξω την πορεία μου. Με αυτόν τον τρόπο, έχω αποφύγει πολλά προβλήματα».

Οι άλλοι παρατηρούν την αναζωογονητική στάση των νεαρών Χριστιανών. Ο Ματέο είναι ένας νεαρός Μάρτυρας στην Ιταλία. Η δασκάλα του αποφάσισε ότι όποιος μαθητής της τάξης χρησιμοποιούσε αισχρή γλώσσα θα έπρεπε να πληρώσει ένα μικρό πρόστιμο. Λίγο καιρό αργότερα, τα παιδιά ζήτησαν να καταργηθεί αυτός ο κανόνας επειδή, όπως είπαν, «είναι αδύνατον να μη χρησιμοποιούμε άσχημη γλώσσα». «Ωστόσο», εξηγεί ο Ματέο, «η δασκάλα είπε ότι δεν ήταν έτσι, και έθεσε εμένα, έναν Μάρτυρα του Ιεχωβά, ως παράδειγμα, επαινώντας με μπροστά σε όλη την τάξη για την καθαρή γλώσσα που χρησιμοποιώ».

Σε μια σχολική αίθουσα στην Ταϋλάνδη γεμάτη άτακτα παιδιά, η δασκάλα κάλεσε τον 11χρονο Ρατσά να σταθεί μπροστά σε όλη την τάξη και τον επαίνεσε για τη συμπεριφορά του, λέγοντας: «Γιατί δεν παραδειγματίζεστε όλοι σας από αυτόν; Είναι επιμελής στα μαθήματα και έχει καλούς τρόπους». Κατόπιν είπε στους μαθητές: «Μου φαίνεται, όμως, πως θα έπρεπε να γίνετε Μάρτυρες του Ιεχωβά σαν τον Ρατσά για να βελτιώσετε τη διαγωγή σας».

Είναι συγκινητικό να βλέπει κάποιος χιλιάδες Χριστιανούς νεαρούς να γνωρίζουν καλύτερα τον Ιεχωβά και να κάνουν το θέλημά του. Τέτοιοι θαυμάσιοι νέοι εκδηλώνουν σοφία σπάνια για την ηλικία τους. Ο Θεός είναι σε θέση να τους βοηθήσει να πετύχουν στην τωρινή τους ζωή καθώς επίσης να τους χαρίσει ένα ένδοξο μέλλον στον ερχόμενο νέο κόσμο. (1 Τιμόθεο 4:8) Στην άγονη από πνευματική άποψη γη αυτού του παρόντος συστήματος πραγμάτων, που είναι γεμάτη δυσαρεστημένους και απογοητευμένους νεαρούς, οι Χριστιανοί νέοι αποτελούν αναζωογονητική αντίθεση!