“Να Γυμνάζετε τον Εαυτό Σας”

ΤΑΧΥΤΕΡΑ, ψηλότερα, δυνατότερα (citius, altius, fortius)! Αυτά ήταν τα ιδεώδη που επιδίωκαν οι αθλητές της αρχαιότητας στην Ελλάδα και στη Ρώμη. Επί αιώνες, στην Ολυμπία, στους Δελφούς, στη Νεμέα και στον Ισθμό της Κορίνθου διεξάγονταν με την «ευλογία» των θεών μεγάλες αθλητικές εκδηλώσεις που τις παρακολουθούσαν χιλιάδες θεατές. Το προνόμιο του να συμμετάσχει κάποιος σε αυτούς τους αγώνες ήταν αποτέλεσμα πολύχρονης σκληρής εργασίας. Η νίκη θα έφερνε δόξα τόσο στους νικητές όσο και στην πόλη τους.

Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι μέσα σε ένα τέτοιο πολιτιστικό περιβάλλον οι συγγραφείς των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών παρέβαλαν τον πνευματικό αγώνα των Χριστιανών με αθλητικά γεγονότα. Για να μεταδώσουν δυναμικά σημεία που βοηθούσαν στη διδασκαλία, οι απόστολοι Πέτρος και Παύλος χρησιμοποίησαν με επιδέξιο τρόπο παραδείγματα βασισμένα στους αγώνες. Στις ημέρες μας, συνεχίζεται ο ίδιος έντονος Χριστιανικός αγώνας. Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα είχαν να αντιμετωπίσουν το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων. Εμείς πρέπει να “αγωνιζόμαστε” σήμερα απέναντι σε ένα παγκόσμιο σύστημα που βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. (2 Τιμόθεο 2:5· 3:1-5) Μερικοί ίσως διαπιστώνουν ότι ο προσωπικός τους “αγώνας της πίστης” είναι σκληρός και εξαντλητικός. (1 Τιμόθεο 6:12) Η εξέταση μερικών αθλητικών αντιπαραβολών στην Αγία Γραφή θα αποδειχτεί πολύ ωφέλιμη.

Έξοχος Γυμναστής

Η επιτυχία ενός αθλητή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το γυμναστή του. Αναφορικά με τους αρχαίους αγώνες, το σύγγραμμα Ελληνική Αρχαιολογία (Archaeologia Graeca) λέει: «Οι διαγωνιζόμενοι ήταν υποχρεωμένοι να ορκιστούν ότι είχαν δαπανήσει δέκα ολόκληρους μήνες ασκούμενοι». Και οι Χριστιανοί επίσης χρειάζονται αυστηρή εκγύμναση. Ο Παύλος συμβούλεψε τον Τιμόθεο, έναν Χριστιανό πρεσβύτερο: «Να γυμνάζεις τον εαυτό σου με στόχο τη θεοσεβή αφοσίωση». (1 Τιμόθεο 4:7) Ποιος είναι ο γυμναστής του Χριστιανού «αθλητή»; Κανείς άλλος από τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό! Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Ο Θεός κάθε παρ’ αξία καλοσύνης . . . θα τελειώσει ο ίδιος την εκγύμνασή σας, θα σας κάνει σταθερούς, θα σας κάνει ισχυρούς».​—1 Πέτρου 5:10.

Η φράση “θα τελειώσει την εκγύμνασή σας” προέρχεται από ένα ρήμα της κοινής ελληνικής, το οποίο σύμφωνα με το Θεολογικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Theological Lexicon of the New Testament) βασικά σημαίνει «καθιστώ κάτι [ή κάποιον] κατάλληλο για το σκοπό του, το προετοιμάζω και το προσαρμόζω για τη χρήση του». Παρόμοια, το Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης (των Λίντελ και Σκοτ, Εκδόσεις «Ι. Σιδέρης», 1921, τόμ. Β΄, σ. 652) σχολιάζει ότι αυτό το ρήμα μπορεί να οριστεί ως “ετοιμάζω, ασκώ ή εφοδιάζω πλήρως”. Με ποιους τρόπους μάς “ετοιμάζει, ασκεί ή εφοδιάζει πλήρως” ο Ιεχωβά για τον απαιτητικό Χριστιανικό αγώνα; Για να κατανοήσουμε την αντιπαραβολή, ας εξετάσουμε μερικές μεθόδους που χρησιμοποιούσαν οι γυμναστές.

Το βιβλίο Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα λέει: «Αυτοί που ασχολούνταν με την προπόνηση των νέων χρησιμοποιούσαν βασικά δύο μεθόδους: με την πρώτη επιδίωκαν να καταβάλει ο νέος τη μέγιστη δυνατή σωματική προσπάθεια, ώστε να πετύχει την καλύτερη επίδοση, ενώ με τη δεύτερη να προσπαθήσει να βελτιώσει την τεχνική και το στυλ του».

Παρόμοια, ο Ιεχωβά μάς ενθαρρύνει και μας ενισχύει ώστε να φτάσουμε στο ανώτατο επίπεδο των ικανοτήτων μας και να βελτιώσουμε την επιδεξιότητά μας στην υπηρεσία του. Ο Θεός μας μάς ενδυναμώνει μέσω της Αγίας Γραφής, της επίγειας οργάνωσής του και ώριμων συγχριστιανών μας. Μερικές φορές μας εκπαιδεύει μέσω διαπαιδαγώγησης. (Εβραίους 12:6) Άλλες φορές ίσως επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε διάφορες δοκιμασίες και δυσκολίες ώστε να μπορούμε  να καλλιεργούμε υπομονή. (Ιακώβου 1:2-4) Επίσης παρέχει την απαραίτητη δύναμη. Ο προφήτης Ησαΐας λέει: «Εκείνοι που ελπίζουν στον Ιεχωβά θα ανακτήσουν τη δύναμή τους. Θα ανεβούν με φτερούγες σαν αετοί. Θα τρέξουν και δεν θα αποκάμουν· θα περπατήσουν και δεν θα εξαντληθούν».​—Ησαΐας 40:31.

Πάνω από όλα, ο Θεός μάς δίνει άφθονα το άγιο πνεύμα του, το οποίο μας ενισχύει ώστε να συνεχίζουμε να του αποδίδουμε αποδεκτή υπηρεσία. (Λουκάς 11:13) Σε πολλές περιπτώσεις οι υπηρέτες του Θεού έχουν υπομείνει μακροχρόνιες, σκληρές δοκιμασίες πίστης. Όσοι το έχουν κάνει αυτό είναι συνηθισμένοι άντρες και γυναίκες όπως ο καθένας μας. Αλλά η πλήρης εμπιστοσύνη τους στον Θεό τούς έχει βοηθήσει να υπομείνουν. Πράγματι, “η δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό είναι του Θεού και όχι από εμάς”.​—2 Κορινθίους 4:7.

Συμπονετικός Γυμναστής

Ένα από τα καθήκοντα του αρχαίου γυμναστή ήταν το να κρίνει «ποιες και πόσες έπρεπε να είναι οι ασκήσεις, ανάλογα με τον κάθε αθλητή και με το συγκεκριμένο αγώνισμα», παρατηρεί κάποιος λόγιος. Καθώς μας εκπαιδεύει ο Θεός, λαβαίνει υπόψη του τις ατομικές μας περιστάσεις, τις ικανότητες, την ψυχοσύνθεση και τους περιορισμούς μας. Αρκετά συχνά καθώς μας γυμνάζει ο Ιεχωβά, τον εκλιπαρούμε όπως ο Ιώβ: «Θυμήσου, σε παρακαλώ, ότι από πηλό με έφτιαξες». (Ιώβ 10:9) Πώς ανταποκρίνεται ο συμπονετικός γυμναστής μας; Ο Δαβίδ έγραψε για τον Ιεχωβά: «Αυτός γνωρίζει καλά την πλάση μας, θυμάται ότι είμαστε χώμα».​—Ψαλμός 103:14.

Ίσως έχετε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας το οποίο περιορίζει αυτά που μπορείτε να κάνετε στη διακονία ή ίσως παλεύετε με αισθήματα χαμηλού αυτοσεβασμού. Πιθανόν να αγωνίζεστε να σταματήσετε κάποια κακή συνήθεια ή ίσως αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε την πίεση από τον περίγυρο στη γειτονιά, στην εργασία ή στο σχολείο. Όποιες και αν είναι οι περιστάσεις σας, ποτέ να μην ξεχνάτε ότι ο Ιεχωβά κατανοεί τα προβλήματά σας καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον​—ακόμη και από εσάς! Σαν γυμναστής που δείχνει ενδιαφέρον, είναι πάντοτε διαθέσιμος για να σας βοηθάει αν εσείς τον πλησιάσετε.​—Ιακώβου 4:8.

 Οι αρχαίοι γυμναστές «μπορούσαν να ξεχωρίσουν την εξάντληση ή την αδυναμία που δεν προέρχονταν από τις ασκήσεις, αλλά από άλλους ψυχολογικούς λόγους, όπως κακή διάθεση, μελαγχολία κλπ. . . . Η δικαιοδοσία των γυμναστών ήταν τόσο πλατιά, ώστε παρακολουθούσαν ακόμη και την ιδιωτική ζωή των αθλητών και επενέβαιναν όπου το έκριναν αναγκαίο».

Μήπως εσείς αισθάνεστε μερικές φορές εξαντλημένοι ή αδύναμοι λόγω των ακατάπαυστων πιέσεων και πειρασμών αυτού του κόσμου; Ως ο γυμναστής σας, ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται ένθερμα για εσάς. (1 Πέτρου 5:7) Είναι γρήγορος στο να διακρίνει σε εσάς οποιοδήποτε σημάδι πνευματικής αδυναμίας ή κόπωσης. Αν και ο Ιεχωβά σέβεται την ελεύθερη βούλησή μας και την προσωπική μας επιλογή, από ενδιαφέρον για την αιώνια ευημερία μας, παρέχει άφθονη βοήθεια και διόρθωση όταν χρειάζεται. (Ησαΐας 30:21) Πώς; Μέσω της Γραφής και των Βιβλικών εντύπων, των πνευματικών πρεσβυτέρων στην εκκλησία και της στοργικής μας αδελφότητας.

«Εγκράτεια σε Όλα» τα Πράγματα

Βέβαια, για να υπάρξει επιτυχία δεν αρκούσε απλώς ένας καλός γυμναστής. Πολλά εξαρτόνταν από τον ίδιο τον αθλητή και την προσήλωσή του στη σκληρή εκγύμναση. Το διαιτολόγιο ήταν λιτό, εφόσον η εκγύμναση περιλάμβανε αυστηρή εγκράτεια και δίαιτα. Ο Οράτιος, ποιητής του πρώτου αιώνα Π.Κ.Χ., είπε ότι οι διαγωνιζόμενοι «απείχαν από γυναίκες και κρασί» για να «φτάσουν στον ποθούμενο στόχο». Σύμφωνα δε με τον Βιβλικό λόγιο Φ. Τσ. Κουκ, όσοι συμμετείχαν σε αγώνες έπρεπε να υποβάλλονται σε «αυτοσυγκράτηση [και] λιτό διαιτολόγιο . . . επί δέκα μήνες».

Ο Παύλος χρησιμοποίησε αυτόν τον παραλληλισμό όταν έγραψε στους Χριστιανούς της Κορίνθου, μιας πόλης η οποία γνώριζε καλά τα Ίσθμια που διεξάγονταν εκεί κοντά: «Όποιος λαβαίνει μέρος σε έναν αγώνα ασκεί εγκράτεια σε όλα». (1 Κορινθίους 9:25) Οι αληθινοί Χριστιανοί αποφεύγουν τον υλιστικό, ανήθικο και ακάθαρτο τρόπο ζωής του κόσμου. (Εφεσίους 5:3-5· 1 Ιωάννη 2:15-17) Τα ασεβή και τα αντιγραφικά χαρακτηριστικά επίσης πρέπει να τα βγάλει κανείς από πάνω του και να τα αντικαταστήσει με χριστοειδείς ιδιότητες.​—Κολοσσαείς 3:9, 10, 12.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Κατ’ αρχάς, προσέξτε την απάντηση που έδωσε ο Παύλος μέσω ενός δυναμικού παραδείγματος: «Γρονθοκοπώ το σώμα μου και το οδηγώ ως δούλο, μήπως, αφού κηρύξω σε άλλους, γίνω εγώ ο ίδιος αποδοκιμασμένος κατά κάποιον τρόπο».​—1 Κορινθίους 9:27.

Πόσο έντονα τόνισε εδώ το σημείο ο Παύλος! Δεν συνιστούσε τη σωματική αυτοτιμωρία. Τουναντίον, παραδέχτηκε ότι ο ίδιος αντιμετώπιζε εσωτερικές συγκρούσεις. Μερικές φορές, έκανε αυτά που δεν ήθελε να κάνει και όχι αυτά που επιθυμούσε να κάνει. Ωστόσο αγωνιζόταν να μην επιτρέψει ποτέ στις αδυναμίες του να υπερισχύσουν. “Γρονθοκοπούσε το σώμα του”, καταπνίγοντας σθεναρά σαρκικές επιθυμίες και χαρακτηριστικά.​—Ρωμαίους 7:21-25.

Όλοι οι Χριστιανοί χρειάζεται να κάνουν το ίδιο. Ο Παύλος ανέφερε τις αλλαγές που είχαν κάνει μερικοί στην Κόρινθο οι οποίοι επιδίδονταν παλαιότερα στην πορνεία, στην ειδωλολατρία, στην ομοφυλοφιλία, στην κλοπή και ούτω καθεξής. Τι τους βοήθησε να αλλάξουν; Η δύναμη του Λόγου του Θεού και του αγίου πνεύματος μαζί με την αποφασιστικότητά τους να συμμορφώνονται με το Λόγο του Θεού. «Αλλά καθαριστήκατε», είπε ο Παύλος, «αλλά αγιαστήκατε, αλλά ανακηρυχτήκατε δίκαιοι στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και με το πνεύμα του Θεού μας». (1 Κορινθίους 6:9-11) Ο Πέτρος έγραψε με παρόμοιο τρόπο για εκείνους που είχαν εγκαταλείψει τέτοιες άσχημες συνήθειες. Ως Χριστιανοί, όλοι τους είχαν κάνει πραγματικές αλλαγές.​—1 Πέτρου 4:3, 4.

 Προσπάθειες με Ξεκάθαρους Στόχους

Ο Παύλος έδειξε με παραστατικό τρόπο την αποφασιστικότητά του και την έντονη προσήλωσή του στην επιδίωξη πνευματικών στόχων λέγοντας: «Έτσι πυγμαχώ, όχι σαν να χτυπώ τον αέρα». (1 Κορινθίους 9:26) Πώς κατευθύνει τα χτυπήματά του ένας διαγωνιζόμενος; Το βιβλίο Η Ζωή των Ελλήνων και των Ρωμαίων (The Life of the Greeks and Romans) απαντάει: «Δεν απαιτούνταν μόνο βάναυση δύναμη, αλλά και παρατηρητικότητα για να βρεθούν τα τρωτά σημεία του αντιπάλου. Το ίδιο χρήσιμα ήταν ορισμένα έξυπνα χτυπήματα που τα μάθαιναν στις σχολές πυγμαχίας καθώς και η σβελτάδα που τους βοηθούσε να ξεγελούν τον αντίπαλο».

Η ατελής μας σάρκα είναι ένας από τους αντιπάλους μας. Έχουμε προσδιορίσει εμείς τα προσωπικά μας «τρωτά σημεία»; Είμαστε διατεθειμένοι να βλέπουμε τον εαυτό μας όπως μας βλέπουν οι άλλοι​—ιδιαίτερα όπως μας βλέπει ο Σατανάς; Αυτό απαιτεί ειλικρινή αυτοεξέταση και αυτοκριτική, καθώς και τη θέληση να κάνουμε αλλαγές. Το να αυταπατάται κανείς είναι πανεύκολο. (Ιακώβου 1:22) Πόσο εύκολο είναι να δικαιολογούμε μια άσοφη πορεία ενέργειας! (1 Σαμουήλ 15:13-15, 20, 21) Αυτό ισοδυναμεί με “χτυπήματα στον αέρα”.

Σε αυτές τις τελευταίες ημέρες, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Ιεχωβά και να αποκτήσουν ζωή δεν μπορούν να διστάζουν να επιλέξουν ανάμεσα στο σωστό και στο εσφαλμένο, ανάμεσα στην εκκλησία του Θεού και στο διεφθαρμένο κόσμο. Δεν πρέπει να αμφιταλαντεύονται, όντας “αναποφάσιστοι, ασταθείς σε όλες τις οδούς τους”. (Ιακώβου 1:8) Δεν πρέπει να σπαταλούν τις προσπάθειές τους σε άκαρπες επιδιώξεις. Όταν κάποιος ακολουθεί αυτή την ευθεία, αποφασιστική πορεία θα είναι ευτυχισμένος και “η πρόοδός του θα είναι φανερή σε όλους”.​—1 Τιμόθεο 4:15.

Ναι, ο Χριστιανικός αγώνας συνεχίζεται. Ο Ιεχωβά​—ο Μεγάλος Γυμναστής μας—​παρέχει στοργικά την εκπαίδευση και τη βοήθεια που χρειαζόμαστε για να υπομείνουμε και να φτάσουμε στην τελική νίκη. (Ησαΐας 48:17) Όπως οι αθλητές της αρχαιότητας, χρειάζεται και εμείς να καλλιεργούμε αυτοπειθαρχία, εγκράτεια και αποφασιστικότητα στον αγώνα μας για την πίστη. Οι προσπάθειές μας που έχουν ξεκάθαρους στόχους θα ανταμειφθούν πλούσια.​—Εβραίους 11:6.

[Πλαίσιο στη σελίδα 31]

“Τον Αλείβει με Λάδι”

Μέρος της αθλητικής εκγύμνασης στην αρχαία Ελλάδα γινόταν από τον αλείπτη. Αυτός είχε την ευθύνη να αλείβει με λάδι τα σώματα των ατόμων που επρόκειτο να ασκηθούν. Οι γυμναστές «πρόσεξαν πόσο ευεργετικά αποτελέσματα είχε η τεχνική μάλαξη των μυών πριν από τη γύμναση και, έπειτα, πόσο πολύ βοηθούσε στην “αποθεραπεία” και στην ξεκούραση του αθλητή που είχε επί πολλή ώρα προγυμναστεί μια ελαφριά και προσεκτική μάλαξη», παρατηρεί το βιβλίο Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα.

Όπως η επάλειψη του σώματος ενός ατόμου με κατά γράμμα λάδι μπορεί να είναι καταπραϋντική και θεραπευτική, έτσι και ο Λόγος του Θεού μπορεί να διορθώσει, να παρηγορήσει και να θεραπεύσει κάποιον αποκαμωμένο Χριστιανό «αθλητή». Γι’ αυτό, υπό την καθοδήγηση του Ιεχωβά, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας προτρέπονται να προσεύχονται για ένα τέτοιο άτομο, «αλείβοντάς τον [συμβολικά] με λάδι στο όνομα του Ιεχωβά»​—ένα ουσιαστικό μέτρο για την επίτευξη πνευματικής ανάνηψης.​—Ιακώβου 5:13-15· Ψαλμός 141:5.

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Έπειτα από μια θυσία, οι αθλητές ορκίζονταν ότι είχαν γυμναστεί επί δέκα μήνες

[Ευχαριστίες]

Musée du Louvre, Paris

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 29]

Copyright British Museum