Να Καλλιεργείτε Υπακοή Καθώς Πλησιάζει το Τέλος

«[Στον Σηλώ] θα ανήκει η υπακοή των λαών».​—ΓΕΝΕΣΗ 49:10.

1. (α) Στο παρελθόν, τι συνεπαγόταν συχνά η υπακοή στον Ιεχωβά; (β) Ποια προφητεία σχετικά με την υπακοή ανέφερε ο Ιακώβ;

 Η ΥΠΑΚΟΗ στον Ιεχωβά συχνά συνεπαγόταν υπακοή στους εκπροσώπους του. Σε αυτούς περιλαμβάνονταν άγγελοι, πατριάρχες, κριτές, ιερείς, προφήτες και βασιλιάδες. Ο θρόνος των βασιλιάδων του Ισραήλ αποκαλούνταν μάλιστα θρόνος του Ιεχωβά. (1 Χρονικών 29:23) Δυστυχώς, όμως, πολλοί ηγεμόνες του Ισραήλ έδειξαν ανυπακοή στον Θεό, φέρνοντας δεινά στον εαυτό τους και στους υπηκόους τους. Ωστόσο, ο Ιεχωβά δεν άφησε τους οσίους του χωρίς ελπίδα. Τους παρηγόρησε με την υπόσχεση να ενθρονίσει έναν άφθαρτο Βασιλιά, στον οποίο οι δίκαιοι θα χαίρονταν να υπακούν. (Ησαΐας 9:6, 7) Πεθαίνοντας, ο πατριάρχης Ιακώβ προφήτευσε για αυτόν τον μελλοντικό ηγεμόνα, λέγοντας: «Το σκήπτρο δεν θα απομακρυνθεί από τον Ιούδα ούτε η διοικητική ράβδος ανάμεσα από τα πόδια του, μέχρι να έρθει ο Σηλώ· και σε αυτόν θα ανήκει η υπακοή των λαών».​—Γένεση 49:10.

2. Ποιο είναι το νόημα της λέξης «Σηλώ», και τι θα περιλάμβανε η βασιλική του διακυβέρνηση;

² Η λέξη «Σηλώ» είναι ένας εβραϊκός όρος που σημαίνει «Εκείνος του Οποίου Είναι» ή «Εκείνος στον Οποίο Ανήκει». Ναι, ο Σηλώ επρόκειτο να κληρονομήσει το δικαίωμα διακυβέρνησης, όπως αυτό συμβολίζεται από το σκήπτρο, καθώς και την εξουσία να προστάζει, όπως αυτή αντιπροσωπεύεται από τη διοικητική ράβδο​—τίποτε λιγότερο. Επιπλέον, η βασιλική  του διακυβέρνηση δεν θα περιλάμβανε μόνο τους απογόνους του Ιακώβ, αλλά όλους τους “λαούς”. Αυτό εναρμονίζεται με την υπόσχεση του Ιεχωβά στον Αβραάμ: «Το σπέρμα σου θα πάρει στην κατοχή του την πύλη των εχθρών του. Και μέσω του σπέρματός σου όλα τα έθνη της γης οπωσδήποτε θα φέρουν ευλογία στον εαυτό τους». (Γένεση 22:17, 18) Ο Ιεχωβά επιβεβαίωσε την ταυτότητα αυτού του «σπέρματος» το 29 Κ.Χ. όταν έχρισε τον Ιησού από τη Ναζαρέτ με άγιο πνεύμα.​—Λουκάς 3:21-23, 34· Γαλάτες 3:16.

Η Πρώτη Βασιλεία του Ιησού

3. Ποια διακυβέρνηση έλαβε ο Ιησούς όταν αναλήφθηκε στον ουρανό;

³ Όταν ο Ιησούς αναλήφθηκε στον ουρανό, δεν πήρε αμέσως το σκήπτρο της διακυβέρνησης επί των λαών του κόσμου. (Ψαλμός 110:1) Ωστόσο, έλαβε μια «βασιλεία» με υπηκόους που υπάκουαν σε αυτόν. Ο απόστολος Παύλος προσδιόρισε εκείνη τη βασιλεία όταν έγραψε: «[Ο Θεός] μάς ελευθέρωσε [τους χρισμένους με το πνεύμα Χριστιανούς] από την εξουσία του σκοταδιού και μας μετέφερε στη βασιλεία του Γιου της αγάπης του». (Κολοσσαείς 1:13) Αυτή η απελευθέρωση άρχισε την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. όταν το άγιο πνεύμα εκχύθηκε στους πιστούς ακολούθους του Ιησού.​—Πράξεις 2:1-4· 1 Πέτρου 2:9.

4. Με ποιους τρόπους εκδήλωναν οι πρώτοι μαθητές του Ιησού την υπακοή τους, και πώς τους προσδιόρισε ο Ιησούς ως ομάδα;

⁴ Ως “πρεσβευτές που αναπλήρωναν τον Χριστό”, οι χρισμένοι με το πνεύμα μαθητές άρχισαν υπάκουα να συγκεντρώνουν άλλους που θα γίνονταν «συμπολίτες» σε εκείνη την πνευματική βασιλεία. (2 Κορινθίους 5:20· Εφεσίους 2:19· Πράξεις 1:8) Επιπρόσθετα, αυτοί έπρεπε να παραμείνουν «κατάλληλα ενωμένοι με τον ίδιο νου και με τον ίδιο τρόπο σκέψης» ώστε να απολαμβάνουν την επιδοκιμασία του Βασιλιά τους, του Ιησού Χριστού. (1 Κορινθίους 1:10) Ως ομάδα, αποτελούσαν έναν “πιστό και φρόνιμο δούλο”, δηλαδή μια τάξη πιστού οικονόμου.​—Ματθαίος 24:45· Λουκάς 12:42.

Ευλογημένοι Λόγω της Υπακοής στον “Οικονόμο” του Θεού

5. Από τους αρχαίους καιρούς, πώς δίδασκε ο Ιεχωβά το λαό του;

⁵ Ο Ιεχωβά παρείχε ανέκαθεν δασκάλους για το λαό του. Παραδείγματος χάρη, μετά την επιστροφή των Ιουδαίων από τη Βαβυλώνα, ο Έσδρας και μερικοί άλλοι που είχαν τα κατάλληλα προσόντα δεν διάβαζαν απλώς το Νόμο του Θεού στο λαό, αλλά «ανέλυαν» εκείνον το νόμο, “προσδίδοντάς του νόημα και κάνοντας κατανοητό” το Λόγο του Θεού.​—Νεεμίας 8:8.

6, 7. Πώς έχει παράσχει η τάξη του δούλου επίκαιρη πνευματική τροφή μέσω του Κυβερνώντος Σώματός της, και γιατί είναι κατάλληλο να υποτασσόμαστε στην τάξη του δούλου;

⁶ Τον πρώτο αιώνα, όταν εγέρθηκε το θέμα της περιτομής το 49 Κ.Χ., το κυβερνών σώμα εκείνης της αρχικής τάξης του δούλου εξέτασε το ζήτημα με προσευχή  και κατέληξε σε ένα Γραφικό συμπέρασμα. Όταν το κυβερνών σώμα ανακοίνωσε την απόφασή του μέσω επιστολής, οι εκκλησίες υπάκουσαν στην παρεχόμενη κατεύθυνση και απόλαυσαν την πλούσια ευλογία του Θεού. (Πράξεις 15:6-15, 22-29· 16:4, 5) Παρόμοια και στους σύγχρονους καιρούς, ο πιστός δούλος μέσω του Κυβερνώντος Σώματός του έχει διασαφηνίσει σημαντικά ζητήματα όπως είναι η Χριστιανική ουδετερότητα, η ιερότητα του αίματος και η χρήση ναρκωτικών και καπνού. (Ησαΐας 2:4· Πράξεις 21:25· 2 Κορινθίους 7:1) Ο Ιεχωβά ευλόγησε το λαό του για την υπακοή του στο Λόγο του και στον πιστό δούλο.

⁷ Υποτασσόμενα στην τάξη του δούλου, τα μέλη του λαού του Θεού δείχνουν επίσης την υποταγή τους στον Κύριο, τον Ιησού Χριστό. Αυτή η υποταγή έχει αποκτήσει επιπρόσθετη σημασία στους σύγχρονους καιρούς λόγω της διευρυμένης εξουσίας του Ιησού, όπως είχε προειπωθεί στην επιθανάτια προφητεία του Ιακώβ.

Ο Σηλώ Γίνεται ο Δικαιωματικός Ηγεμόνας της Γης

8. Πώς και πότε επεκτάθηκε η εξουσία του Χριστού;

⁸ Η προφητεία του Ιακώβ προείπε ότι ο Σηλώ θα απαιτούσε “την υπακοή των λαών”. Σαφώς, η διακυβέρνηση του Χριστού θα επεκτεινόταν πέρα από τον πνευματικό Ισραήλ. Τι θα περιλάμβανε; Το εδάφιο Αποκάλυψη 11:15 απαντάει: «Η βασιλεία του κόσμου έγινε βασιλεία του Κυρίου μας και του Χριστού του, και αυτός θα βασιλέψει στους αιώνες των αιώνων». Η Γραφή αποκαλύπτει ότι ο Ιησούς έλαβε αυτή την εξουσία στο τέλος των προφητικών “εφτά καιρών”​—“των προσδιορισμένων καιρών των εθνών”—​το 1914. a (Δανιήλ 4:16, 17· Λουκάς 21:24) Εκείνο το έτος άρχισε η αόρατη “παρουσία” του Χριστού ως Μεσσιανικού Βασιλιά, όπως και ο καιρός του για να “κατακυριεύει ανάμεσα στους εχθρούς του”.​—Ματθαίος 24:3· Ψαλμός 110:2.

9. Τι έκανε ο Ιησούς όταν έλαβε τη Βασιλεία του, και ποιο έμμεσο αποτέλεσμα είχε αυτό για την ανθρωπότητα, ιδιαίτερα για τους μαθητές του;

⁹ Η πρώτη πράξη του Ιησού μετά την ανάληψη της βασιλικής εξουσίας ήταν να ρίξει «κάτω στη γη» την ίδια την προσωποποίηση της ανυπακοής​—τον Σατανά—​μαζί με τους δαίμονές του. Έκτοτε, αυτά τα πονηρά πνεύματα έχουν προξενήσει άνευ προηγουμένου «αλίμονο» για την ανθρωπότητα, πέρα από το ότι προωθούν ένα περιβάλλον που καθιστά δύσκολη την υπακοή στον Ιεχωβά. (Αποκάλυψη 12:7-12· 2 Τιμόθεο 3:1-5) Στην πραγματικότητα, ο κύριος στόχος του πνευματικού πολέμου του Σατανά είναι οι χρισμένοι του Ιεχωβά, «οι οποίοι τηρούν τις εντολές του Θεού και έχουν το έργο της επίδοσης μαρτυρίας για τον Ιησού», καθώς και οι σύντροφοί τους από τα «άλλα πρόβατα».​—Αποκάλυψη 12:17· Ιωάννης 10:16.

10. Η εκπλήρωση ποιων Βιβλικών προφητειών εγγυάται την αποτυχία του πολέμου του Σατανά εναντίον των αληθινών Χριστιανών;

¹⁰ Ωστόσο, ο Σατανάς είναι καταδικασμένος να αποτύχει διότι αυτή είναι “η ημέρα του Κυρίου” και τίποτε δεν μπορεί να εμποδίσει τον Ιησού να «ολοκληρώσει τη νίκη του». (Αποκάλυψη 1:10· 6:2) Λόγου χάρη, θα διασφαλίσει το τελικό σφράγισμα των 144.000 πνευματικών Ισραηλιτών. Θα προστατέψει επίσης «ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε  να αριθμήσει, από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες». (Αποκάλυψη 7:1-4, 9, 14-16) Ανόμοια, όμως, με τους χρισμένους συντρόφους τους, αυτοί θα γίνουν επίγειοι υπήκοοι του Ιησού. (Δανιήλ 7:13, 14) Αυτή καθαυτή η εμφάνισή τους στην παγκόσμια σκηνή ήδη παρέχει απτές αποδείξεις τού ότι ο Σηλώ είναι στ’ αλήθεια ο Ηγεμόνας επί “της βασιλείας του κόσμου”.​—Αποκάλυψη 11:15.

Τώρα Είναι ο Καιρός να “Υπακούμε στα Καλά Νέα”

11, 12. (α) Ποιοι μόνο θα επιζήσουν από το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων; (β) Ποια χαρακτηριστικά αναπτύσσουν στην προσωπικότητά τους όσοι αφομοιώνουν «το πνεύμα του κόσμου»;

¹¹ Όλοι όσοι επιθυμούν αιώνια ζωή πρέπει να μάθουν την υπακοή, διότι η Γραφή δηλώνει σαφώς ότι “εκείνοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν τον Θεό και εκείνοι οι οποίοι δεν υπακούν στα καλά νέα σχετικά με τον Κύριό μας Ιησού” δεν θα επιζήσουν από την ημέρα εκδίκησης του Θεού. (2 Θεσσαλονικείς 1:8) Ωστόσο, το παρόν πονηρό περιβάλλον και το πνεύμα στασιασμού εναντίον των Γραφικών νόμων και αρχών που το χαρακτηρίζει καθιστούν δύσκολη την υπακοή στα καλά νέα.

¹² Η Γραφή περιγράφει αυτό το πνεύμα που περιφρονεί τον Θεό ως «το πνεύμα του κόσμου». (1 Κορινθίους 2:12) Εξηγώντας την επίδραση που αυτό ασκεί στους ανθρώπους, ο απόστολος Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα στην Έφεσο, λέγοντας: «Περπατήσατε κάποτε σύμφωνα με το σύστημα πραγμάτων αυτού του κόσμου, σύμφωνα με τον άρχοντα της εξουσίας του αέρα, του πνεύματος που τώρα ενεργεί στους γιους της ανυπακοής. Ναι, μεταξύ αυτών όλοι εμείς συμπεριφερθήκαμε κάποτε σε αρμονία με τις επιθυμίες της σάρκας μας, κάνοντας τα πράγματα που ήθελε η σάρκα και οι σκέψεις, και ήμασταν από τη φύση μας παιδιά οργής όπως και οι υπόλοιποι».​—Εφεσίους 2:2, 3.

13. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να αντιστέκονται αποτελεσματικά στο πνεύμα του κόσμου, και ποια είναι τα οφέλη;

¹³ Ευτυχώς, οι Εφέσιοι Χριστιανοί δεν παρέμειναν δούλοι εκείνου του πνεύματος ανυπακοής. Τουναντίον, έγιναν υπάκουα παιδιά του Θεού υποτασσόμενοι στο πνεύμα του και θερίζοντας τους άφθονους και υγιείς καρπούς του. (Γαλάτες 5:22, 23) Παρόμοια σήμερα, το πνεύμα του Θεού​—η πιο ισχυρή δύναμη στο σύμπαν—​βοηθάει εκατομμύρια ανθρώπους να γίνουν υπάκουοι στον Ιεχωβά, με αποτέλεσμα να μπορούν να έχουν «την πλήρη βεβαιότητα της ελπίδας μέχρι το τέλος».​—Εβραίους 6:11· Ζαχαρίας 4:6.

14. Πώς προειδοποίησε ο Ιησούς όλους τους Χριστιανούς που θα ζούσαν στις τελευταίες ημέρες σχετικά με συγκεκριμένα πράγματα που θα δοκίμαζαν την υπακοή τους;

¹⁴ Να θυμάστε, επίσης, ότι έχουμε την ισχυρή υποστήριξη του Σηλώ, ο οποίος μαζί με τον Πατέρα του δεν θα αφήσει κανέναν εχθρό—δαίμονα ή άνθρωπο—να δοκιμάσει την υπακοή μας πέρα από αυτό που μπορούμε να αντέξουμε. (1 Κορινθίους 10:13) Μάλιστα, για να μας βοηθήσει στον πνευματικό μας πόλεμο, ο Ιησούς περιέγραψε μια σειρά από συγκεκριμένα προβλήματα που θα αντιμετωπίζαμε σε αυτές τις τελευταίες ημέρες. Το έκανε αυτό μέσω εφτά επιστολών, τις οποίες έδωσε σε όραμα στον απόστολο Ιωάννη. (Αποκάλυψη 1:10, 11) Βεβαίως, αυτές περιείχαν ζωτικές συμβουλές για τους Χριστιανούς τότε, αλλά η κύρια εφαρμογή τους αφορά “την ημέρα του Κυρίου”, από το 1914. Πόσο κατάλληλο είναι λοιπόν να δώσουμε προσοχή σε αυτά τα αγγέλματα! b

Να Αποφεύγετε την Απάθεια, την Ανηθικότητα, τον Υλισμό

15. Γιατί πρέπει να φυλαγόμαστε από το πρόβλημα που επηρέασε την εκκλησία της Εφέσου, και πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; (2 Πέτρου 1:5-8)

¹⁵ Η πρώτη επιστολή του Ιησού απευθυνόταν στην εκκλησία της Εφέσου. Αφού πρώτα επαίνεσε την εκκλησία για την υπομονή της, ο Ιησούς δήλωσε: «Εντούτοις, έχω αυτό εναντίον σου, το ότι άφησες την αγάπη που είχες πρώτα». (Αποκάλυψη 2:1-4) Σήμερα, μερικοί που ήταν κάποτε ζηλωτές Χριστιανοί έχουν χάσει παρόμοια τη φλογερή αγάπη που είχαν πριν για τον Θεό. Μια τέτοια απώλεια μπορεί να εξασθενίσει τη σχέση κάποιου με τον Θεό και πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως. Πώς μπορεί να αναζωογονηθεί αυτή η αγάπη; Μέσω τακτικής Γραφικής μελέτης, παρακολούθησης  των συναθροίσεων, προσευχής και στοχασμού. (1 Ιωάννη 5:3) Είναι αλήθεια ότι αυτό απαιτεί «ένθερμη προσπάθεια», αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο. (2 Πέτρου 1:5-8) Αν η έντιμη αυτοεξέταση αποκαλύψει ότι η αγάπη σας έχει ψυχρανθεί, διορθώστε αμέσως την κατάσταση, υπακούοντας στην προτροπή του Ιησού: «Θυμήσου . . . από τι έχεις πέσει, και μετανόησε και κάνε τα προηγούμενα έργα».​—Αποκάλυψη 2:5.

16. Ποιες πνευματικά επικίνδυνες επιρροές υπήρχαν στις εκκλησίες της Περγάμου και των Θυατείρων, και γιατί είναι τα λόγια του Ιησού προς αυτές κατάλληλα σήμερα;

¹⁶ Οι Χριστιανοί στην Πέργαμο και στα Θυάτειρα επαινέθηκαν για την ακεραιότητα, την υπομονή και το ζήλο τους. (Αποκάλυψη 2:12, 13, 18, 19) Παρ’ όλα αυτά, επηρεάζονταν από ορισμένα άτομα που εκδήλωναν το πονηρό πνεύμα του Βαλαάμ και της Ιεζάβελ, οι οποίοι μέσω της σεξουαλικής ανηθικότητας και της Βααλολατρίας ενήργησαν ως φθοροποιά επιρροή στον αρχαίο Ισραήλ. (Αριθμοί 31:16· 1 Βασιλέων 16:30, 31· Αποκάλυψη 2:14, 16, 20-23) Αλλά τι θα λεχθεί για την εποχή μας​—“την ημέρα του Κυρίου”; Είναι φανερές οι ίδιες κακές επιρροές; Ναι, διότι η ανηθικότητα είναι η κυριότερη αιτία αποκοπών ανάμεσα στο λαό του Θεού. Πόσο σημαντικό είναι λοιπόν να αποφεύγουμε τη συναναστροφή με κάθε άτομο​—εντός και εκτός της εκκλησίας—​που αποτελεί φθοροποιά επιρροή από ηθική άποψη! (1 Κορινθίους 5:9-11· 15:33) Όσοι θέλουν να είναι υπάκουοι υπήκοοι του Σηλώ θα αποφεύγουν επίσης την αμφισβητήσιμη ψυχαγωγία καθώς και την έντυπη και ηλεκτρονική πορνογραφία.​—Αμώς 5:15· Ματθαίος 5:28, 29.

17. Πώς συγκρινόταν η άποψη και η στάση εκείνων που ζούσαν στις Σάρδεις και στη Λαοδίκεια με την άποψη που είχε ο Ιησούς για την πνευματική τους κατάσταση;

¹⁷ Με εξαίρεση λίγα άτομα, η εκκλησία στις Σάρδεις δεν έλαβε καθόλου έπαινο. Είχε «το όνομα», δηλαδή την εμφάνιση, ότι ήταν ζωντανή, αλλά η πνευματική απάθεια είχε επικρατήσει σε τέτοιον βαθμό ώστε για τον Ιησού ήταν “νεκρή”. Η υπακοή στα καλά νέα ήταν σχεδόν ολοκληρωτικά μηχανική. Τι κατάκριση! (Αποκάλυψη 3:1-3) Η εκκλησία στη Λαοδίκεια βρισκόταν σε παρόμοια κατάσταση. Καυχιόταν για τον υλικό της πλούτο, λέγοντας: “Είμαι πλούσια”, αλλά για τον Χριστό ήταν “ταλαίπωρη και αξιολύπητη και φτωχή και τυφλή και γυμνή”.​—Αποκάλυψη 3:14-17.

18. Πώς μπορεί κάποιος να αποφύγει να γίνει πνευματικά χλιαρός στα μάτια του Θεού;

¹⁸ Σήμερα, μερικοί που ήταν κάποτε πιστοί Χριστιανοί έχουν επίσης περιέλθει σε παρόμοια κατάσταση ανυπακοής. Ίσως έχουν επιτρέψει στο πνεύμα του κόσμου να απομυζήσει το αίσθημα του επείγοντος από τη ζωή τους, αναπτύσσοντας έτσι μια πνευματικά χλιαρή στάση απέναντι στη Γραφική μελέτη, στην  προσευχή, στις Χριστιανικές συναθροίσεις και στη διακονία. (2 Πέτρου 3:3, 4, 11, 12) Πόσο σημαντικό είναι να υπακούσουν στον Χριστό αυτά τα άτομα επενδύοντας σε πνευματικά πλούτη​—ναι, “να αγοράσουν από τον Χριστό χρυσάφι καθαρισμένο από τη φωτιά”! (Αποκάλυψη 3:18) Σε αυτόν το γνήσιο πλούτο εμπεριέχεται το να είμαστε “πλούσιοι σε καλά έργα, γενναιόδωροι, πρόθυμοι να δίνουμε”. Επενδύοντας σε τέτοια στ’ αλήθεια πολύτιμα αποκτήματα, “θησαυρίζουμε για τον εαυτό μας με ασφάλεια ένα καλό θεμέλιο για το μέλλον, ώστε να κρατήσουμε γερά την πραγματική ζωή”.​—1 Τιμόθεο 6:17-19.

Επαινέθηκαν για την Υπακοή Τους

19. Ποιους επαίνους και προτροπές έδωσε ο Ιησούς στους Χριστιανούς στη Σμύρνη και στη Φιλαδέλφεια;

¹⁹ Οι εκκλησίες στη Σμύρνη και στη Φιλαδέλφεια ξεχωρίζουν ως παραδείγματα υπακοής, διότι οι επιστολές του Ιησού προς αυτές δεν περιείχαν καθόλου έλεγχο. Σε εκείνους που βρίσκονταν στη Σμύρνη, είπε: «Γνωρίζω τη θλίψη και τη φτώχεια σου​—αλλά είσαι πλούσιος». (Αποκάλυψη 2:9) Τι αντίθεση με εκείνους που ζούσαν στη Λαοδίκεια, οι οποίοι καυχιούνταν για τον κοσμικό τους πλούτο αλλά ήταν στην πραγματικότητα ενδεείς! Ασφαλώς, ο Διάβολος δεν χαιρόταν όταν έβλεπε κάποιον να δείχνει πιστότητα και υπακοή στον Χριστό. Γι’ αυτό, ο Ιησούς προειδοποίησε: «Μη φοβάσαι αυτά που πρόκειται σύντομα να πάθεις. Δες! Ο Διάβολος θα εξακολουθήσει να ρίχνει μερικούς από εσάς στη φυλακή για να υποβληθείτε πλήρως σε δοκιμή και για να έχετε θλίψη δέκα ημέρες. Αποδείξου πιστός μέχρι θανάτου, και εγώ θα σου δώσω το στεφάνι της ζωής». (Αποκάλυψη 2:10) Παρόμοια, ο Ιησούς επαίνεσε εκείνους που βρίσκονταν στη Φιλαδέλφεια, λέγοντας: «Φύλαξες το λόγο μου [δηλαδή με υπάκουσες] και δεν αποδείχτηκες ψευδής ως προς το όνομά μου. Έρχομαι γρήγορα. Να κρατάς γερά αυτό που έχεις, για να μην πάρει κανείς το στεφάνι σου».​—Αποκάλυψη 3:8, 11.

20. Πώς έχουν φυλάξει εκατομμύρια άτομα σήμερα το λόγο του Ιησού, αν και αντιμετώπιζαν ποιες περιστάσεις;

²⁰ «Στην ημέρα του Κυρίου», η οποία άρχισε το 1914, ένα πιστό υπόλοιπο και οι σύντροφοί τους από τα άλλα πρόβατα, που τώρα αριθμούν εκατομμύρια, έχουν επίσης φυλάξει το λόγο του Ιησού συμμετέχοντας με ζήλο στη διακονία και διακρατώντας την ακεραιότητά τους. Όπως οι αδελφοί τους του πρώτου αιώνα, μερικοί έχουν υποφέρει για την υπακοή τους στον Χριστό, έχοντας μάλιστα ριχτεί σε φυλακές και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Άλλοι έχουν φυλάξει το λόγο του Ιησού διατηρώντας “απλό μάτι”, παρότι περιβάλλονται από υλική αφθονία και απληστία. (Ματθαίος 6:22, 23) Ναι, σε κάθε είδους περιβάλλον και σε κάθε περίσταση, οι αληθινοί Χριστιανοί, μέσω της υπακοής τους, εξακολουθούν να κάνουν την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται.​—Παροιμίες 27:11.

21. (α) Ποια πνευματική υποχρέωση θα εξακολουθήσει να εκπληρώνει η τάξη του δούλου; (β) Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι θέλουμε πραγματικά να υπακούμε στον Σηλώ;

²¹ Καθώς πλησιάζουμε στη μεγάλη θλίψη, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» παραμένει αποφασισμένος να μη συμβιβάσει την υπακοή του στον Κύριο, τον Χριστό. Αυτό περιλαμβάνει την προετοιμασία επίκαιρης πνευματικής τροφής για το σπιτικό του Θεού. Ας εξακολουθήσουμε λοιπόν να εκτιμούμε την υπέροχη θεοκρατική οργάνωση του Ιεχωβά και όσα εκείνη παρέχει. Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε την υποταγή μας στον Σηλώ, ο οποίος θα ανταμείψει όλους τους υπάκουους υπηκόους του με αιώνια ζωή.​—Ματθαίος 24:45-47· 25:40· Ιωάννης 5:22-24.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

• Ποιο ρόλο επρόκειτο να παίξει ο Ιησούς όπως προειπώθηκε στην επιθανάτια προφητεία του Ιακώβ;

• Πώς αναγνωρίζουμε τον Ιησού ως τον Σηλώ, και ποιο πνεύμα πρέπει να αποφεύγουμε;

• Ποιες κατάλληλες συμβουλές για τις ημέρες μας περιέχονται στις επιστολές προς τις εφτά εκκλησίες της Αποκάλυψης;

• Με ποιους τρόπους μπορούμε να μιμούμαστε εκείνους που ανήκαν στις εκκλησίες της Σμύρνης και της Φιλαδέλφειας κατά την αρχαιότητα;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Ο Ιεχωβά ευλογεί το λαό του για το ότι υπακούν στον πιστό “οικονόμο”

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Η επιρροή του Σατανά καθιστά δύσκολη την υπακοή στον Θεό

[Εικόνες στη σελίδα 21]

Η ισχυρή σχέση με τον Ιεχωβά μάς βοηθάει να είμαστε υπάκουοι σε αυτόν