Καιρός Χαράς στα Βαλκάνια

Ήταν το έτος 1922. Οι Ειλικρινείς Σπουδαστές της Γραφής, όπως ήταν τότε γνωστοί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, διεξήγαν μια συνάθροιση στο Ίνσμπρουκ της Αυστρίας. Στο ακροατήριο βρισκόταν ο Φραντς Μπραντ, ένας νεαρός από το Άπατιν της Βοϊβοδίνα στη Σερβία. Μόλις ο ομιλητής ανέφερε το όνομα του Θεού, Ιεχωβά, ένας όχλος άρχισε να τον αποδοκιμάζει, καθιστώντας αδύνατον να συνεχιστεί η ομιλία, και η συνάθροιση διαλύθηκε. Εντούτοις, τα όσα άκουσε ο Φραντς του έκαναν βαθιά εντύπωση και ανέλαβε να κηρύξει τα καλά νέα της Βασιλείας. Αυτό ήταν το ταπεινό ξεκίνημα της εντυπωσιακής πνευματικής ανάπτυξης σε μια από τις βαλκανικές χώρες.

ΓΙΑ τους περισσότερους ανθρώπους σήμερα, το όνομα Γιουγκοσλαβία θυμίζει εικόνες πολέμου και αιματοχυσίας. Έρχονται στο μυαλό βασανιστικές εικόνες τρομερών σφαγών, απεγνωσμένων προσφύγων, κατεστραμμένων σπιτιών και δυστυχισμένων ορφανών. Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν το φρικτό πόνο και την αθλιότητα που προκάλεσε ο πόλεμος ο οποίος σάρωσε τη Βαλκανική Χερσόνησο ανάμεσα στα έτη 1991 και 1995, καταστρέφοντας κάθε ελπίδα για ένα ανθηρό και ξένοιαστο μέλλον που θα προερχόταν από ανθρώπινες προσπάθειες. Εξαιτίας του πολέμου, οι άνθρωποι στην πρώην Γιουγκοσλαβία στενάζουν κάτω από οικονομικές δυσχέρειες και απόλυτη φτώχεια. *

Έχοντας υπόψη αυτά τα παθήματα, δύσκολα θα ανέμενε κανείς να βρει ευτυχισμένους ανθρώπους σε αυτό το μέρος της γης. Όσο παράξενο και αν φαίνεται, όμως, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Μάλιστα, αυτοί απόλαυσαν μια ημέρα ιδιαίτερης χαράς προς τα τέλη του 20ού αιώνα. Ποια σχέση έχει με όλα αυτά ο Φραντς Μπραντ, ο νεαρός που αναφέρθηκε στην εισαγωγή;

Πνευματική Ανάπτυξη στα Βαλκάνια

Ο Φραντς Μπραντ ήταν κατενθουσιασμένος με τις νέες αλήθειες που είχε ακούσει και αποφάσισε ότι έπρεπε να διαδώσει τα καλά νέα. Βρήκε δουλειά ως κουρέας στο Μάριμπορ, μια πόλη στη Σλοβενία κοντά στα σύνορα με την Αυστρία, και άρχισε να κηρύττει στους πελάτες του, οι οποίοι συνήθως κάθονταν και άκουγαν ήσυχα καθώς τους ξύριζε. Ως αποτέλεσμα των προσπαθειών του, στα τέλη της δεκαετίας του 1920 δημιουργήθηκε στο Μάριμπορ ένας μικρός όμιλος διαγγελέων της Βασιλείας. Οι Βιβλικές  ομιλίες εκφωνούνταν σε κάποιο εστιατόριο, το οποίο αργότερα ονομάστηκε κατάλληλα Εστιατόριο Νέος Κόσμος.

Με τον καιρό, τα καλά νέα διαδόθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα. Η χρήση του “Φωτοδράματος της Δημιουργίας” (μιας οχτάωρης παρουσίασης που περιλάμβανε κινηματογραφική ταινία, διαφάνειες και ηχογραφήσεις) έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτή την επέκταση. Κατόπιν, στη δεκαετία του 1930, όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιμετώπισαν σκληρό διωγμό στη Γερμανία, οι τάξεις των Μαρτύρων στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας ενισχύθηκαν από Γερμανούς σκαπανείς οι οποίοι έφυγαν από την πατρίδα τους. Αφήνοντας κατά μέρος την προσωπική τους άνεση και ευκολία, πήγαν να κηρύξουν μέχρι τα πιο απομονωμένα μέρη αυτής της ορεινής χώρας. Αρχικά, φαινόταν ότι υπήρχε μικρή ανταπόκριση στο άγγελμά τους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, μόνο 150 ευαγγελιζόμενοι έδιναν έκθεση υπηρεσίας αγρού.

Το 1941 άρχισε σφοδρός διωγμός, ο οποίος διήρκεσε μέχρι το 1952. Πόσο χάρηκαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά όταν τελικά στις 9 Σεπτεμβρίου 1953, υπό το κομμουνιστικό καθεστώς του Στρατηγού Τίτο, απέκτησαν νομική υπόσταση! Εκείνο το έτος, υπήρχαν 914 ευαγγελιζόμενοι των καλών νέων και ο αριθμός αύξανε σταθερά. Το 1991, ο αριθμός των ευαγγελιζομένων είχε αυξηθεί σε 7.420 και 16.072 άτομα παρευρέθηκαν στην Ανάμνηση εκείνο το έτος.

Η πρώτη διεθνής συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη χώρα διεξάχθηκε στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας από τις 16 έως τις 18 Αυγούστου 1991. Παρευρέθηκαν 14.684 άτομα, τόσο από αυτή τη χώρα όσο και από το εξωτερικό. Εκείνη η αλησμόνητη συνέλευση προετοίμασε το λαό του Ιεχωβά για τις δοκιμασίες που βρίσκονταν μπροστά τους. Ανάμεσα στα τελευταία οχήματα που πέρασαν το σημείο ελέγχου μεταξύ Κροατίας και Σερβίας ήταν τα πούλμαν που μετέφεραν πίσω τους Σέρβους εκπροσώπους. Αφού πέρασε και το τελευταίο πούλμαν, τα σύνορα έκλεισαν και άρχισε πόλεμος.

Ο Λαός του Ιεχωβά Έχει Λόγους να Χαίρεται

Τα χρόνια του πολέμου αποδείχτηκαν καιρός σοβαρής δοκιμής για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στα Βαλκάνια. Παρ’ όλα αυτά, έχουν λόγους να χαίρονται επειδή ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει το λαό του εκεί με εξαιρετική αύξηση. Από το 1991, ο αριθμός των ευαγγελιζομένων της Βασιλείας στην περιοχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας έχει αυξηθεί κατά 80 τοις εκατό και πλέον. Το υπηρεσιακό έτος 2001 υπήρξε ένας ανώτατος αριθμός 13.472 ευαγγελιζομένων.

Τα γραφεία στο Ζάγκρεμπ και στο Βελιγράδι (Σερβία) φρόντιζαν κάποτε για το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε ολόκληρη την πρώην Γιουγκοσλαβία. Λόγω της αύξησης και των πολιτικών αλλαγών, ήταν απαραίτητο να ιδρυθούν νέα γραφεία στη Λιουμπλιάνα (Σλοβενία) και στα Σκόπια, εκτός από την απόκτηση νέων γραφείων στο Βελιγράδι και στο Ζάγκρεμπ. Περίπου 140 εθελοντές υπηρετούν σε αυτά τα γραφεία. Οι περισσότεροι είναι νεαρής ηλικίας και γεμάτοι ζήλο και αγάπη για τον Ιεχωβά. Αρκετοί ασχολούνται με τη μετάφραση βοηθημάτων μελέτης της Γραφής στις γλώσσες που μιλιούνται στην Κροατία, στη Σερβία, στα Σκόπια και στη Σλοβενία. Τι ευλογία είναι που τα περισσότερα περιοδικά και έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε αυτές τις γλώσσες τυπώνονται ταυτόχρονα με την πρωτότυπη αγγλική έκδοση! Αυτά τα έντυπα βοηθούν πολλούς ανθρώπους να βρουν παρηγοριά και ελπίδα.

Ένας επιπρόσθετος λόγος για χαρά είναι η ανιδιοτελής υποστήριξη που παρέχουν πολυάριθμοι  ολοχρόνιοι υπηρέτες από άλλες χώρες. Αρκετές όμορφες Αίθουσες Βασιλείας έχουν οικοδομηθεί τα πρόσφατα χρόνια, αυξάνοντας τη χαρά των εκκλησιών. Ωστόσο, επιφυλασσόταν ακόμη μεγαλύτερη χαρά. Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό;

Ένα Μοναδικό Έργο

Πολλοί ευαγγελιζόμενοι αναρωτιούνταν συχνά: “Θα πάρουμε ποτέ τη Μετάφραση Νέου Κόσμου στη γλώσσα μας;” Τον έναν χρόνο μετά τον άλλον έτρεφαν την ελπίδα να ακούσουν τη σχετική ανακοίνωση σε κάποια συνέλευση περιφερείας. Ωστόσο, πώς θα μπορούσε να φερθεί σε πέρας ένα τέτοιο τεράστιο έργο, δεδομένου ότι οι μεταφραστικές ομάδες για αυτές τις γλώσσες είχαν δημιουργηθεί μόνο λίγα χρόνια νωρίτερα και υπήρχαν σχετικά λίγοι μεταφραστές;

Αφού εξέτασε τα ζητήματα, το Κυβερνών Σώμα ενέκρινε να γίνει μια κοινή προσπάθεια στην οποία οι μεταφραστικές ομάδες της Κροατίας, της Σερβίας και των Σκοπίων θα συνεργάζονταν στενά μεταξύ τους και έτσι θα επωφελούνταν η μία από την εργασία και τις προτάσεις της άλλης. Η κροατική ομάδα θα είχε την επίβλεψη.

Ημέρα Χαράς

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στα Βαλκάνια δεν θα ξεχάσουν ποτέ την 23η Ιουλίου 1999. Η σειρά των Συνελεύσεων Περιφερείας «Ο Προφητικός Λόγος του Θεού» θα διεξαγόταν ταυτόχρονα στο Βελιγράδι, στο Ζάγκρεμπ, στο Σεράγεβο (Βοσνία-Ερζεγοβίνη) και στα Σκόπια. Για κάποιο διάστημα ήταν αβέβαιο αν θα μπορούσε να διεξαχθεί η συνέλευση στο Βελιγράδι επειδή, στη διάρκεια των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ, δεν επιτρέπονταν οι δημόσιες συγκεντρώσεις. Πόσο χαρούμενοι ήταν οι αδελφοί με την προοπτική να μπορούν να συναναστραφούν ο ένας τον άλλον έπειτα από μήνες αβεβαιότητας! Ωστόσο, η πραγματικότητα ξεπέρασε τις προσδοκίες τους.

Την Παρασκευή το απόγευμα έγινε μια ειδική ανακοίνωση και στις τέσσερις πόλεις των συνελεύσεων. Οι 13.497 εκπρόσωποι ανέμεναν σιωπηλά να ακούσουν τι επρόκειτο να λεχθεί. Όταν ο ομιλητής ανακοίνωσε τελικά την κυκλοφορία της Μετάφρασης Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών στην κροατική και στη σερβική, καθώς και ότι το έργο της μεταφραστικής ομάδας των Σκοπίων προχωρούσε αρκετά καλά, οι εκπρόσωποι δεν μπορούσαν πλέον να συγκρατηθούν. Τα βροντερά χειροκροτήματα δεν άφηναν τον ομιλητή να ολοκληρώσει την ανακοίνωση. Στη συνέλευση του Σεράγεβο, μια ξαφνική σιωπή επικράτησε στο ακροατήριο, το οποίο είχε αιφνιδιαστεί πλήρως. Ακολούθησαν παρατεταμένα χειροκροτήματα. Δάκρυα χαράς κυλούσαν σε πολλά μάγουλα στο Βελιγράδι, και επαναλαμβανόμενα χειροκροτήματα διέκοπταν τον ομιλητή προτού μπορέσει να ολοκληρώσει την ανακοίνωση. Πόσο χαρούμενοι ήταν όλοι!

Αυτό το δώρο ήταν διπλά πολύτιμο λόγω του ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν εξασφαλίσει τα εκτυπωτικά δικαιώματα για μια κροατική καθώς και για μια σερβική μετάφραση της Γραφής. Έτσι λοιπόν, η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών στην καθεμιά από αυτές τις δύο γλώσσες κυκλοφόρησε σε έναν τόμο μαζί με μια μετάφραση των Εβραϊκών Γραφών στην ίδια γλώσσα. Επιπλέον, η σερβική Γραφή τυπώθηκε τόσο σε λατινικό όσο και σε κυριλλικό αλφάβητο.

Ευγνώμονες για όλες τις ευλογίες και την καθοδηγία που έλαβαν, τα μέλη του λαού του Ιεχωβά στα Βαλκάνια εκτιμούν πραγματικά τα λόγια του Δαβίδ: «Αν και περπατώ σε κοιλάδα βαθιάς σκιάς, δεν φοβάμαι κανένα κακό, γιατί εσύ [Ιεχωβά] είσαι μαζί μου». Παρ’ όλες τις δυσκολίες που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν, είναι αποφασισμένοι να κάνουν “τη χαρά του Ιεχωβά οχυρό τους”.​—Ψαλμός 23:4· Νεεμίας 8:10.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Η πρώτη ομάδα ευαγγελιζομένων από το Μάριμπορ της Σλοβενίας κηρύττει σε απομακρυσμένο τομέα