Όλοι Χρειαζόμαστε Έπαινο

ΗΤΑΝ μια καλή ημέρα για το κοριτσάκι. Αν και σε άλλες περιπτώσεις είχε χρειαστεί διόρθωση, αυτή τη συγκεκριμένη ημέρα η συμπεριφορά της ήταν ιδιαίτερα καλή. Εκείνο το βράδυ, όμως, αφού η μητέρα της την έβαλε για ύπνο, την άκουσε να κλαίει. Όταν τη ρώτησε γιατί ήταν στενοχωρημένη, το κοριτσάκι είπε κλαίγοντας με αναφιλητά: «Δεν ήμουν καλό παιδί σήμερα;»

Αυτό το ερώτημα συντάραξε τη μητέρα. Πάντοτε φρόντιζε γρήγορα να διορθώνει την κόρη της. Αλλά τώρα, παρά το ότι είχε παρατηρήσει πόσο πολύ είχε προσπαθήσει το κοριτσάκι της να δείξει καλή συμπεριφορά, η μητέρα δεν είχε πει ούτε έναν λόγο εκτίμησης.

Τα κοριτσάκια δεν είναι τα μόνα άτομα που χρειάζονται έπαινο και διαβεβαίωση. Όλοι τα χρειαζόμαστε αυτά​—όπως ακριβώς χρειαζόμαστε συμβουλές και διόρθωση.

Πώς νιώθουμε όταν λαβαίνουμε εγκάρδιο έπαινο; Δεν μας συγκινεί και δεν μας φτιάχνει τη διάθεση; Πιθανώς νιώθουμε ότι κάποιος πρόσεξε, ότι κάποιος ενδιαφέρεται. Μας διαβεβαιώνει πως αυτό που κάναμε άξιζε τον κόπο, και μας υποκινεί να προσπαθήσουμε και πάλι σκληρά στο μέλλον. Δεν προξενεί απορία το γεγονός ότι ο ειλικρινής έπαινος συχνά μας ελκύει στο άτομο που αφιερώνει χρόνο για να πει κάτι ενθαρρυντικό.​—Παροιμίες 15:23.

Ο Ιησούς Χριστός διέκρινε ότι ήταν ανάγκη να δίνει έπαινο. Στην παραβολή των ταλάντων, ο κύριος (που εξεικονίζει τον ίδιο τον Ιησού) επαινεί θερμά τον καθένα από τους δύο πιστούς δούλους, λέγοντας: «Πολύ καλά, αγαθέ και πιστέ δούλε!» Πόσο συγκινητικό! Μολονότι οι ικανότητες και τα επιτεύγματά τους είναι πολύ διαφορετικά, επαινούνται εξίσου.​—Ματθαίος 25:19-23.

Ας θυμόμαστε λοιπόν τη μητέρα εκείνου του μικρού κοριτσιού. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να βάλουν οι άλλοι τα κλάματα προτού τους επαινέσουμε. Αντίθετα, μπορούμε να προσπαθούμε συνειδητά να αναζητάμε ευκαιρίες για να επαινούμε. Πράγματι, έχουμε βάσιμους λόγους να δίνουμε ειλικρινή έπαινο σε κάθε ευκαιρία.