Εξακολουθήστε να Υπηρετείτε Ώμο προς Ώμο

«Θα αλλάξω τη γλώσσα των λαών και θα την κάνω καθαρή, για να επικαλούνται όλοι το όνομα του Ιεχωβά, για να τον υπηρετούν ώμο προς ώμο».​—ΣΟΦΟΝΙΑΣ 3:9.

1. Τι συμβαίνει σε εκπλήρωση του εδαφίου Σοφονίας 3:9;

 ΠΕΡΙΠΟΥ 6.000 γλώσσες μιλιούνται τώρα σε όλη τη γη. Εκτός από αυτές, υπάρχουν ποικίλες διάλεκτοι, δηλαδή τοπικά γλωσσικά ιδιώματα. Ανεξάρτητα όμως από το αν οι άνθρωποι μιλούν γλώσσες τόσο διαφορετικές όσο είναι η αγγλική και η χίντι, ο Θεός έχει κάνει κάτι πραγματικά αξιοπρόσεκτο. Έχει καταστήσει δυνατό για ανθρώπους παντού να μάθουν και να μιλούν τη μία και μοναδική καθαρή γλώσσα. Αυτό συμβαίνει σε εκπλήρωση της υπόσχεσης που δόθηκε μέσω του προφήτη Σοφονία: «[Εγώ ο Ιεχωβά Θεός] θα αλλάξω τη γλώσσα των λαών και θα την κάνω καθαρή [κατά γράμμα, «καθαρό χείλος», υποσημείωση στη ΜΝΚ], για να επικαλούνται όλοι το όνομα του Ιεχωβά, για να τον υπηρετούν ώμο προς ώμο».​—Σοφονίας 3:9.

2. Τι είναι η “καθαρή γλώσσα”, και τι την έχει καταστήσει εφικτή;

² Η “καθαρή γλώσσα” είναι η αλήθεια του Θεού που βρίσκεται στο Λόγο του, την Αγία Γραφή. Κυρίως είναι η αλήθεια σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού, η οποία θα αγιάσει το όνομα του Ιεχωβά, θα δικαιώσει την κυριαρχία του και θα φέρει ευλογίες στην ανθρωπότητα. (Ματθαίος 6:9, 10) Ως η μοναδική αγνή από πνευματική άποψη γλώσσα στη γη, η καθαρή γλώσσα μιλιέται από ανθρώπους όλων των εθνών και φυλών.  Αυτή τους καθιστά ικανούς να υπηρετούν τον Ιεχωβά «ώμο προς ώμο» ή, σύμφωνα με την υποσημείωση στη ΜΝΚ, «με έναν ώμο». Έτσι λοιπόν, τον υπηρετούν ενωμένα, ή αλλιώς «ομοφώνως».​—Η Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι–Α. Χαστούπη.

Δεν Υπάρχει Περιθώριο για Προσωποληψία

3. Τι μας καθιστά ικανούς να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με ενότητα;

³ Ως Χριστιανοί, είμαστε ευγνώμονες για την πολυγλωσσική συνεργασία που υπάρχει ανάμεσά μας. Αν και κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας σε πολλές γλώσσες, υπηρετούμε τον Θεό με ενότητα. (Ψαλμός 133:1) Αυτό είναι εφικτό επειδή, οπουδήποτε και αν ζούμε στη γη, μιλάμε τη μία καθαρή γλώσσα προς αίνο του Ιεχωβά.

4. Γιατί δεν πρέπει να υπάρχει προσωποληψία ανάμεσα στο λαό του Θεού;

⁴ Δεν πρέπει να υπάρχει προσωποληψία ανάμεσα στο λαό του Θεού. Ο απόστολος Πέτρος το κατέστησε αυτό σαφές όταν κήρυξε στο σπίτι του Εθνικού αξιωματικού Κορνήλιου το 36 Κ.Χ. και υποκινήθηκε να πει: «Πραγματικά αντιλαμβάνομαι ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και εργάζεται δικαιοσύνη είναι ευπρόσδεκτος σε αυτόν». (Πράξεις 10:34, 35) Εφόσον αληθεύει αυτό, η Χριστιανική εκκλησία δεν είναι μέρος για προσωποληψία, κλίκες ή μεροληψία.

5. Γιατί είναι εσφαλμένο να συμβάλλουμε στο να υπάρχουν κλίκες στην εκκλησία;

⁵ Αναφορικά με την επίσκεψή της στην Αίθουσα Βασιλείας, μια φοιτήτρια είπε: «Συνήθως, οι εκκλησίες προσελκύουν μέλη μιας ορισμένης φυλής ή εθνικής ομάδας. . . . Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κάθονταν όλοι μαζί και όχι σύμφωνα με κλίκες». Εντούτοις, μερικά μέλη της εκκλησίας στην αρχαία Κόρινθο δημιουργούσαν φατρίες. Προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο διενέξεις, εναντιώνονταν στην επενέργεια του αγίου πνεύματος του Θεού, διότι αυτό προάγει την ενότητα και την ειρήνη. (Γαλάτες 5:22) Αν προωθούσαμε τις κλίκες στην εκκλησία, θα ενεργούσαμε αντίθετα με την καθοδηγία του πνεύματος. Γι’ αυτό, ας θυμόμαστε τα λόγια του αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους:  «Σας παρακαλώ . . . , αδελφοί, μέσω του ονόματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είστε όλοι ομόφωνοι σε αυτά που λέτε και να μην υπάρχουν διαιρέσεις μεταξύ σας, αλλά να είστε κατάλληλα ενωμένοι με τον ίδιο νου και με τον ίδιο τρόπο σκέψης». (1 Κορινθίους 1:10) Ο Παύλος τόνισε επίσης την ενότητα στην επιστολή του προς τους Εφεσίους.​—Εφεσίους 4:1-6, 16.

6, 7. Ποια συμβουλή έδωσε ο Ιάκωβος αναφορικά με τη μεροληψία, και πώς εφαρμόζονται τα λόγια του;

⁶ Η απροσωποληψία απαιτούνταν ανέκαθεν από τους Χριστιανούς. (Ρωμαίους 2:11) Επειδή μερικοί στην εκκλησία του πρώτου αιώνα έδειχναν μεροληψία σε πλούσια άτομα, ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Αδελφοί μου, δεν διακρατείτε την πίστη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, της δόξας μας, κάνοντας πράξεις μεροληψίας, έτσι δεν είναι; Διότι, αν μπει σε μια συνάθροισή σας ένας άντρας με χρυσά δαχτυλίδια στα δάχτυλά του και με λαμπρά ρούχα, αλλά μπει και ένας φτωχός με ακάθαρτα ρούχα, εσείς όμως δείτε με εύνοια εκείνον που φοράει τα λαμπρά ρούχα και πείτε: “Εσύ κάθησε εδώ, σε ένα καλό μέρος”, και πείτε στον φτωχό: “Εσύ μείνε όρθιος”, ή “Κάθησε εκεί, κάτω από το υποπόδιό μου”, δεν έχετε ταξικές διακρίσεις μεταξύ σας και δεν έχετε γίνει κριτές που βγάζουν πονηρές αποφάσεις;»​—Ιακώβου 2:1-4.

⁷ Αν πήγαιναν σε μια Χριστιανική συνάθροιση κάποια πλούσια μη ομόπιστα άτομα με χρυσά δαχτυλίδια και λαμπρά ρούχα καθώς και φτωχοί μη ομόπιστοι με ακάθαρτα ρούχα, οι πλούσιοι λάβαιναν ιδιαίτερη μεταχείριση. Τους δίνονταν θέσεις «σε ένα καλό μέρος», ενώ στους φτωχούς λεγόταν να μείνουν όρθιοι ή να καθήσουν στο πάτωμα στα πόδια κάποιου. Ωστόσο, ο Θεός πρόσφερε απροσωπόληπτα τη λυτρωτική θυσία του Ιησού και για τους πλούσιους και για τους φτωχούς. (Ιώβ 34:19· 2 Κορινθίους 5:14) Επομένως, αν θέλουμε να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά και να τον υπηρετούμε ώμο προς ώμο, δεν πρέπει να δείχνουμε μεροληψία ούτε να “θαυμάζουμε προσωπικότητες για το δικό μας όφελος”.​—Ιούδα 4, 16.

Να Αποφεύγετε το Γογγυσμό

8. Τι συνέβη στους Ισραηλίτες επειδή γόγγυσαν;

⁸ Για να διατηρούμε την ενότητά μας και να εξακολουθήσουμε να έχουμε τη θεϊκή εύνοια, πρέπει να δίνουμε προσοχή στη συμβουλή του Παύλου: «Να κάνετε τα πάντα χωρίς γογγυσμούς». (Φιλιππησίους 2:14, 15) Οι άπιστοι Ισραηλίτες που απελευθερώθηκαν από την αιγυπτιακή δουλεία γόγγυσαν εναντίον του Μωυσή και του Ααρών, και επομένως ακόμη και εναντίον του Ιεχωβά Θεού. Επειδή το έκαναν αυτό, όλοι οι άντρες από 20 ετών και πάνω, εκτός από τους πιστούς Ιησού του Ναυή και Χάλεβ καθώς και τους Λευίτες, δεν εισήλθαν στην Υποσχεμένη Γη αλλά πέθαναν στη διάρκεια της 40χρονης οδοιπορίας του Ισραήλ στην έρημο. (Αριθμοί 14:2, 3, 26-30· 1 Κορινθίους 10:10) Τι τίμημα πλήρωσαν για το γογγυσμό τους!

9. Τι υπέστη η Μαριάμ εξαιτίας του γογγυσμού της;

⁹ Αυτό δείχνει τι μπορεί να συμβεί σε ένα ολόκληρο έθνος που γογγύζει. Τι θα λεχθεί για τους γογγυστές ως άτομα; Η αδελφή του Μωυσή, η Μαριάμ, μαζί με τον αδελφό της τον Ααρών, γόγγυσε: «Μόνο τον Μωυσή χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά για να μιλήσει; Δεν χρησιμοποίησε και εμάς για να μιλήσει;» Η αφήγηση προσθέτει: «Ο Ιεχωβά άκουγε». (Αριθμοί 12:1, 2) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η Μαριάμ, η οποία προφανώς πρωτοστάτησε σε αυτό το παράπονο, ταπεινώθηκε από τον Θεό. Πώς; Πλήγηκε με λέπρα και αναγκάστηκε να μείνει έξω από το στρατόπεδο εφτά ημέρες μέχρι να καθαριστεί.​—Αριθμοί 12:9-15.

10, 11. Αν δεν τεθεί υπό έλεγχο, πού μπορεί να καταλήξει ο γογγυσμός; Δείξτε το με παράδειγμα.

¹⁰ Ο γογγυσμός δεν αποτελεί απλώς παράπονο σχετικά με κάποια κακή πράξη. Οι επίμονοι γογγυστές προσδίδουν υπερβολική σημασία στα αισθήματά τους ή στη θέση τους, ελκύοντας την  προσοχή στον εαυτό τους μάλλον παρά στον Θεό. Αν δεν τεθεί υπό έλεγχο, αυτό προκαλεί διενέξεις ανάμεσα στους πνευματικούς αδελφούς και παρεμποδίζει τις προσπάθειες που καταβάλλουν για να υπηρετούν τον Ιεχωβά ώμο προς ώμο. Αυτό συμβαίνει επειδή οι γογγυστές εξωτερικεύουν πάντοτε τα παράπονά τους, ελπίζοντας αναμφίβολα ότι θα πάρουν και άλλους με το μέρος τους.

¹¹ Λόγου χάρη, ένα άτομο μπορεί να επικρίνει τον τρόπο με τον οποίο κάποιος πρεσβύτερος χειρίζεται τα μέρη του στην εκκλησία ή φροντίζει για τα καθήκοντά του. Αν εμείς δώσουμε προσοχή στον παραπονούμενο, μπορεί να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε όπως εκείνος. Προτού σπαρθεί ο σπόρος της δυσαρέσκειας στη διάνοιά μας, οι δραστηριότητες του πρεσβυτέρου ίσως να μη μας ενοχλούσαν, αλλά τώρα μας ενοχλούν. Τελικά, τίποτε από όσα κάνει ο πρεσβύτερος δεν θα φαίνεται σωστό στα μάτια μας, και μπορεί να αρχίσουμε και εμείς να παραπονιόμαστε σχετικά με αυτόν. Τέτοιου είδους διαγωγή δεν αρμόζει σε εκκλησία του λαού του Ιεχωβά.

12. Ποια επίδραση μπορεί να έχει ο γογγυσμός στη σχέση μας με τον Θεό;

¹² Ο γογγυσμός σχετικά με ανθρώπους των οποίων το καθήκον είναι να ποιμαίνουν το ποίμνιο του Θεού μπορεί να οδηγήσει σε υβριστικά λόγια. Το να γογγύζουμε με αυτόν τον τρόπο εναντίον τους ή να τους “καταριόμαστε” συκοφαντικά μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τη σχέση μας με τον Ιεχωβά. (Έξοδος 22:28) Οι αμετανόητοι υβριστές δεν θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού. (1 Κορινθίους 5:11· 6:10) Ο μαθητής Ιούδας έγραψε σχετικά με γογγυστές που “αδιαφορούσαν για την κυριότητα και μιλούσαν υβριστικά για τους ενδόξους”, δηλαδή για τους υπεύθυνους άντρες μέσα στην εκκλησία. (Ιούδα 8) Εκείνοι οι γογγυστές δεν είχαν τη θεϊκή επιδοκιμασία, και εμείς αποφεύγουμε σοφά την ασεβή πορεία τους.

13. Γιατί δεν είναι απαράδεκτα όλα τα παράπονα;

¹³ Ομολογουμένως, δεν δυσαρεστούν τον Θεό όλα τα παράπονα. Αυτός δεν αγνόησε “την κραυγή του παραπόνου” για τα Σόδομα και τα Γόμορρα αλλά κατέστρεψε εκείνες τις ασεβείς πόλεις. (Γένεση 18:20, 21· 19:24, 25) Στην Ιερουσαλήμ, λίγο μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., «έγινε γογγυσμός από την πλευρά των ελληνόφωνων Ιουδαίων εναντίον των εβραιόφωνων Ιουδαίων, επειδή οι χήρες τους παραβλέπονταν στην καθημερινή διανομή». Το αποτέλεσμα ήταν να τακτοποιήσουν «οι δώδεκα» τα πράγματα διορίζοντας «εφτά αναγνωρισμένους άντρες» υπεύθυνους για την «αναγκαία . . . εργασία» της διανομής τροφής. (Πράξεις 6:1-6) Οι σύγχρονοι πρεσβύτεροι δεν πρέπει να “φράζουν τα αφτιά τους” στα δικαιολογημένα παράπονα. (Παροιμίες 21:13) Αντί δε να επικρίνουν τους συλλάτρεις τους, οι πρεσβύτεροι οφείλουν να είναι ενθαρρυντικοί και εποικοδομητικοί.​—1 Κορινθίους 8:1.

14. Για να αποφεύγουμε το γογγυσμό, ποια ιδιότητα χρειαζόμαστε ιδιαίτερα;

¹⁴ Όλοι χρειάζεται να αποφεύγουμε το γογγυσμό, διότι το πνεύμα παραπόνων είναι νοσηρό από πνευματική άποψη. Αυτή η στάση θα διαρρήξει την ενότητά μας. Απεναντίας, ας επιτρέπουμε πάντοτε στο άγιο πνεύμα να παράγει αγάπη σε εμάς. (Γαλάτες 5:22) Το να συμμορφωνόμαστε με “το βασιλικό νόμο της αγάπης” θα μας βοηθήσει να εξακολουθήσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά ώμο προς ώμο.​—Ιακώβου 2:8· 1 Κορινθίους 13:4-8· 1 Πέτρου 4:8.

Να Φυλάγεστε από τη Συκοφαντία

15. Πώς θα διαχωρίζατε το κουτσομπολιό από τη συκοφαντία;

¹⁵ Εφόσον ο γογγυσμός μπορεί να οδηγήσει σε επιβλαβές κουτσομπολιό, πρέπει να προσέχουμε τι λέμε. Κουτσομπολιό είναι τα επιπόλαια λόγια σχετικά με ανθρώπους και τις υποθέσεις τους. Συκοφαντία όμως είναι μια ψευδής φήμη που αποσκοπεί στο να σπιλωθεί η υπόληψη κάποιου. Τέτοιου είδους λόγια είναι κακόβουλα και ασεβή. Γι’ αυτό, ο Θεός είπε στους Ισραηλίτες: «Δεν πρέπει να περιφέρεσαι ανάμεσα στο λαό σου για να συκοφαντείς».​—Λευιτικό 19:16.

16. Τι είπε ο Παύλος σχετικά με ορισμένα άτομα που κουτσομπόλευαν, και πώς πρέπει να επηρεαζόμαστε εμείς από τη συμβουλή του;

¹⁶ Εφόσον τα επιπόλαια λόγια μπορούν να οδηγήσουν σε συκοφαντία, ο Παύλος μίλησε εναντίον ορισμένων ατόμων που κουτσομπόλευαν. Αφού πρώτα αναφέρθηκε στις χήρες που πληρούσαν τις προϋποθέσεις για βοήθεια από την εκκλησία, αναφέρθηκε σε χήρες οι οποίες μάθαιναν «να είναι αργόσχολες, να περιφέρονται άσκοπα  στα σπίτια· ναι, όχι μόνο αργόσχολες, αλλά και σπερμολόγοι και άτομα που ανακατεύονται στις υποθέσεις των άλλων, μιλώντας για πράγματα που δεν πρέπει». (1 Τιμόθεο 5:11-15) Αν μια Χριστιανή διαπιστώσει ότι έχει κάποια αδυναμία που την ωθεί στο είδος της ομιλίας η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε συκοφαντία, θα είναι καλό να δώσει προσοχή στη συμβουλή του Παύλου να είναι “σοβαρή, όχι συκοφάντρια”. (1 Τιμόθεο 3:11) Ασφαλώς, και οι Χριστιανοί άντρες επίσης πρέπει να φυλάγονται από το επιβλαβές κουτσομπολιό.​—Παροιμίες 10:19.

Μην Κρίνετε!

17, 18. (α) Τι είπε ο Ιησούς όσον αφορά το να κρίνουμε τον αδελφό μας; (β) Πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε τα λόγια του Ιησού σχετικά με την κρίση;

¹⁷ Ακόμη και αν δεν συκοφαντούμε κάποιον, μπορεί να χρειάζεται να καταβάλουμε σοβαρή προσπάθεια για να μη γινόμαστε επικριτικοί. Ο Ιησούς καταδίκασε αυτό το πνεύμα όταν είπε: «Μην κρίνετε για να μην κριθείτε· διότι με όποια κρίση κρίνετε θα κριθείτε· και με το μέτρο με το οποίο μετράτε θα μετρήσουν σε εσάς. Γιατί, λοιπόν, κοιτάζεις το άχυρο στο μάτι του αδελφού σου, αλλά δεν παρατηρείς το δοκάρι στο δικό σου μάτι; Ή πώς μπορείς να λες στον αδελφό σου: “Άφησέ με να βγάλω το άχυρο από το μάτι σου”, όταν ένα δοκάρι είναι στο δικό σου μάτι; Υποκριτή! Πρώτα βγάλε το δοκάρι από το δικό σου μάτι και τότε θα δεις καθαρά πώς να βγάλεις το άχυρο από το μάτι του αδελφού σου».​—Ματθαίος 7:1-5.

¹⁸ Δεν πρέπει να αναλαμβάνουμε να βγάλουμε ένα απλό «άχυρο» από το μάτι του αδελφού μας για να τον βοηθήσουμε όταν η δική μας ικανότητα για κατάλληλη κρίση παρεμποδίζεται από ένα συμβολικό «δοκάρι». Μάλιστα, αν αντιλαμβανόμαστε πραγματικά πόσο ελεήμων είναι ο Θεός, δεν θα έχουμε την τάση να κρίνουμε τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές μας. Πώς θα μπορούσαμε να τους καταλάβουμε τόσο καλά όσο τους καταλαβαίνει ο ουράνιος Πατέρας μας; Δεν είναι παράξενο που ο Ιησούς μάς προειδοποίησε να “μην κρίνουμε για να μην κριθούμε”! Αν είμαστε έντιμοι σε ό,τι αφορά τις δικές μας ατέλειες, θα αποφεύγουμε να εκφέρουμε κρίσεις τις οποίες ο Θεός θα θεωρούσε άδικες.

Εύθραυστοι Αλλά Αξιότιμοι

19. Πώς πρέπει να θεωρούμε τους ομοπίστους μας;

¹⁹ Αν παραμένουμε αποφασισμένοι να υπηρετούμε τον Θεό ώμο προς ώμο με τους ομοπίστους μας, δεν θα αποφεύγουμε απλώς το να είμαστε επικριτικοί. Θα παίρνουμε την πρωτοβουλία  στο να τους αποδίδουμε τιμή. (Ρωμαίους 12:10) Μάλιστα, θα επιζητούμε το συμφέρον τους, όχι το δικό μας, και θα κάνουμε με χαρά ταπεινές εργασίες για χάρη τους. (Ιωάννης 13:12-17· 1 Κορινθίους 10:24) Πώς μπορούμε να διατηρούμε αυτό το θαυμάσιο πνεύμα; Με το να θυμόμαστε ότι ο κάθε πιστός είναι πολύτιμος για τον Ιεχωβά και ότι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον, ακριβώς όπως το κάθε μέλος του ανθρώπινου σώματος εξαρτάται από τα άλλα.​—1 Κορινθίους 12:14-27.

20, 21. Ποιο νόημα έχουν για εμάς τα λόγια των εδαφίων 2 Τιμόθεο 2:20, 21;

²⁰ Ομολογουμένως, οι Χριστιανοί είναι εύθραυστα χωμάτινα σκεύη στα οποία είναι εμπιστευμένος ο ένδοξος θησαυρός της διακονίας. (2 Κορινθίους 4:7) Για να επιτελούμε αυτή την ευλογητή δραστηριότητα προς αίνο του Ιεχωβά, πρέπει να διατηρούμε αξιότιμη υπόσταση ενώπιόν του και ενώπιον του Γιου του. Μόνο με το να διατηρούμαστε ηθικά και πνευματικά αγνοί μπορούμε να παραμένουμε αξιότιμα σκεύη τα οποία θα χρησιμοποιεί ο Θεός. Ως προς αυτό, ο Παύλος έγραψε: «Σε ένα μεγάλο σπίτι υπάρχουν σκεύη, όχι μόνο χρυσά και ασημένια, αλλά και ξύλινα και πήλινα, και μερικά για αξιότιμο σκοπό, άλλα όμως για σκοπό που στερείται τιμής. Αν, λοιπόν, κανείς κρατιέται καθαρός από τα τελευταία, θα είναι σκεύος για αξιότιμο σκοπό, αγιασμένο, χρήσιμο στον ιδιοκτήτη του, ετοιμασμένο για κάθε καλό έργο».​—2 Τιμόθεο 2:20, 21.

²¹ Όσοι δεν συμπεριφέρονται σε αρμονία με τις θεϊκές απαιτήσεις είναι “σκεύη που στερούνται τιμής”. Ακολουθώντας, όμως, θεοσεβή πορεία, θα είμαστε “σκεύη για αξιότιμο σκοπό, αγιασμένα, δηλαδή ξεχωρισμένα, για την υπηρεσία του Ιεχωβά και ετοιμασμένα για κάθε καλό έργο”. Επομένως, μπορούμε κάλλιστα να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Είμαι εγώ «αξιότιμο σκεύος»; Αποτελώ καλή επιρροή για τους ομοπίστους μου; Ως μέλος της εκκλησίας, εργάζομαι ώμο προς ώμο με τους συλλάτρεις μου;”

Συνεχίστε να Υπηρετείτε Ώμο προς Ώμο

22. Με τι μπορεί να παρομοιαστεί η Χριστιανική εκκλησία;

²² Η Χριστιανική εκκλησία είναι μια διευθέτηση που θυμίζει οικογένεια. Υπάρχει στοργική, υποβοηθητική και ευχάριστη ατμόσφαιρα σε μια οικογένεια όταν όλα τα μέλη της λατρεύουν τον Ιεχωβά. Μια οικογένεια μπορεί να αποτελείται από διάφορα άτομα με ποικίλες προσωπικότητες, αλλά το καθένα έχει αξιότιμη θέση. Η κατάσταση είναι παρόμοια στην εκκλησία. Μολονότι όλοι είμαστε διαφορετικοί​—και ατελείς—​ο Θεός μάς έχει ελκύσει στον εαυτό του μέσω του Χριστού. (Ιωάννης 6:44· 14:6) Ο Ιεχωβά και ο Ιησούς μάς αγαπούν και, όπως μια ενωμένη οικογένεια, εμείς χρειάζεται οπωσδήποτε να δείχνουμε αγάπη ο ένας για τον άλλον.​—1 Ιωάννη 4:7-11.

23. Τι πρέπει να θυμόμαστε και να είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε;

²³ Η όμοια με οικογένεια Χριστιανική εκκλησία αποτελεί επίσης μέρος όπου αναμένουμε δικαιολογημένα να βρούμε οσιότητα. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Θέλω . . . σε κάθε τόπο οι άντρες να συνεχίζουν να προσεύχονται, σηκώνοντας όσια χέρια, χωρίς οργή και αντιλογίες». (1 Τιμόθεο 2:8) Με αυτόν τον τρόπο, ο Παύλος συνέδεσε την οσιότητα με τη δημόσια προσευχή «σε κάθε τόπο» όπου συναθροίζονται οι Χριστιανοί. Μόνο όσιοι άντρες πρέπει να εκπροσωπούν την εκκλησία στη δημόσια προσευχή. Ασφαλώς, ο Θεός αναμένει από όλους μας να είμαστε όσιοι σε αυτόν και ο ένας στον άλλον. (Εκκλησιαστής 12:13, 14) Ας είμαστε λοιπόν αποφασισμένοι να συνεργαζόμαστε αρμονικά, όπως τα μέλη του ανθρώπινου σώματος. Είθε επίσης να υπηρετούμε ενωμένα ως μέρος της οικογένειας των λάτρεων του Ιεχωβά. Πάνω από όλα, ας θυμόμαστε ότι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον και ότι θα απολαμβάνουμε θεϊκή επιδοκιμασία και ευλογίες αν εξακολουθήσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά ώμο προς ώμο.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Τι καθιστά ικανά τα μέλη του λαού του Ιεχωβά να τον υπηρετούν ώμο προς ώμο;

• Γιατί αποφεύγουν οι Χριστιανοί την προσωποληψία;

• Τι θα λέγατε ότι είναι εσφαλμένο στο γογγυσμό;

• Γιατί πρέπει να τιμούμε τους ομοπίστους μας;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ο Πέτρος αντιλήφθηκε ότι «ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης»

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Γνωρίζετε γιατί ταπείνωσε ο Θεός τη Μαριάμ;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Οι όσιοι Χριστιανοί υπηρετούν χαρωπά τον Ιεχωβά ώμο προς ώμο