Οι Χριστιανοί Χρειάζονται ο Ένας τον Άλλον

«Είμαστε μέλη που ανήκουν το ένα στο άλλο».​—ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:25.

1. Τι λέει μια εγκυκλοπαίδεια για το ανθρώπινο σώμα;

 ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ σώμα είναι ένα θαύμα της δημιουργίας! Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) λέει: «Οι άνθρωποι αποκαλούν μερικές φορές το ανθρώπινο σώμα μηχανή​—την πιο θαυμαστή μηχανή που κατασκευάστηκε ποτέ. Ασφαλώς, το ανθρώπινο σώμα δεν είναι μηχανή. Μπορεί όμως να παρομοιαστεί με αυτήν από πολλές απόψεις. Όπως μια μηχανή, το σώμα αποτελείται από πολλά μέρη. Το κάθε μέρος του σώματος, όπως και το κάθε μέρος μιας μηχανής, επιτελεί ειδικές εργασίες. Αλλά όλα τα μέρη συνεργάζονται, κάνοντας έτσι το σώμα ή τη μηχανή να λειτουργεί ομαλά».

2. Από ποια άποψη μοιάζουν μεταξύ τους το ανθρώπινο σώμα και η Χριστιανική εκκλησία;

² Ναι, το ανθρώπινο σώμα έχει πολλά μέρη, ή αλλιώς μέλη, και το καθένα προσφέρει κάτι απαραίτητο. Κανένα μεμονωμένο αγγείο, μυς ή άλλο μέλος του σώματος δεν υφίσταται χωρίς σκοπό. Παρόμοια, το κάθε μέλος της Χριστιανικής εκκλησίας μπορεί να συνεισφέρει κάτι στην πνευματική της υγεία και ομορφιά. (1 Κορινθίους 12:14-26) Μολονότι ένα μέλος της εκκλησίας δεν πρέπει να νιώθει ανώτερο από τα άλλα, αντίστοιχα κανένας δεν πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του ασήμαντο.​—Ρωμαίους 12:3.

3. Πώς δείχνει το εδάφιο Εφεσίους 4:25 ότι οι Χριστιανοί χρειάζονται ο ένας τον άλλον;

³ Όπως τα αλληλεξαρτώμενα μέλη του ανθρώπινου σώματος, οι Χριστιανοί χρειάζονται ο ένας τον άλλον. Ο απόστολος Παύλος είπε σε χρισμένους με το πνεύμα ομοπίστους του: «Τώρα που έχετε αποβάλει το ψεύδος, να λέτε την αλήθεια ο καθένας με τον πλησίον του, επειδή είμαστε μέλη που ανήκουν το ένα στο άλλο». (Εφεσίους 4:25) Εφόσον «ανήκουν το ένα στο άλλο», υπάρχει ειλικρινής επικοινωνία και πλήρης συνεργασία ανάμεσα στα μέλη του πνευματικού Ισραήλ​—«του σώματος του Χριστού». Ναι, το καθένα από αυτά ανήκει σε όλα τα άλλα. (Εφεσίους 4:11-13) Χαρωπά ενωμένοι με αυτούς είναι οι φιλαλήθεις, συνεργατικοί Χριστιανοί που έχουν επίγεια ελπίδα.

4. Με ποιους τρόπους μπορούν να βοηθούνται τα καινούρια άτομα;

⁴ Κάθε χρόνο, βαφτίζονται χιλιάδες άτομα που ελπίζουν να ζήσουν σε έναν επίγειο παράδεισο. Άλλα μέλη της εκκλησίας τούς βοηθούν με χαρά να “προχωρούν εντατικά προς την ωριμότητα”.  (Εβραίους 6:1-3) Αυτή η υποβοήθηση μπορεί να περιλαμβάνει την απάντηση σε Γραφικά ερωτήματα ή την παροχή πρακτικής βοήθειας στη διακονία. Μπορούμε να βοηθούμε τα καινούρια άτομα δίνοντας το καλό παράδειγμα μέσω τακτικής συμμετοχής στις Χριστιανικές συναθροίσεις. Σε καιρούς στενοχώριας, μπορούμε επίσης να προσφέρουμε ενθάρρυνση ή ίσως παρηγοριά. (1 Θεσσαλονικείς 5:14, 15) Πρέπει να αναζητούμε τρόπους για να βοηθούμε άλλους να «περπατούν στην αλήθεια». (3 Ιωάννη 4) Είτε είμαστε νέοι είτε ηλικιωμένοι, είτε έχουμε μόλις αρχίσει να περπατάμε στην αλήθεια είτε περπατάμε σε αυτήν εδώ και χρόνια, μπορούμε να προάγουμε την πνευματική ευημερία των ομοπίστων μας—και εκείνοι όντως μας χρειάζονται.

Πρόσφεραν την Απαραίτητη Βοήθεια

5. Πώς αποδείχτηκαν υποβοηθητικοί για τον Παύλο ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα;

⁵ Τα αντρόγυνα των Χριστιανών συγκαταλέγονται σε αυτούς που βρίσκουν ικανοποίηση βοηθώντας τους ομοπίστους τους. Παραδείγματος χάρη, ο Ακύλας και η σύζυγός του, η Πρίσκιλλα (Πρίσκα), βοήθησαν τον Παύλο. Τον φιλοξένησαν στο σπίτι τους, εργάστηκαν μαζί του ως σκηνοποιοί και τον βοήθησαν να εποικοδομήσει την καινούρια εκκλησία στην Κόρινθο. (Πράξεις 18:1-4) Με κάποιον τρόπο που δεν αποκαλύπτεται, έθεσαν μάλιστα τη ζωή τους σε κίνδυνο για χάρη του Παύλου. Ζούσαν στη Ρώμη όταν ο Παύλος είπε στους Χριστιανούς που βρίσκονταν εκεί: «Δώστε τους χαιρετισμούς μου στην Πρίσκα και στον Ακύλα, τους συνεργάτες μου σε σχέση με τον Χριστό Ιησού, οι οποίοι έχουν διακινδυνεύσει τον τράχηλό τους για την ψυχή μου, στους οποίους, όχι μόνο εγώ, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών εκφράζουν ευχαριστίες». (Ρωμαίους 16:3, 4) Όπως ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα, μερικοί σύγχρονοι Χριστιανοί εποικοδομούν εκκλησίες και βοηθούν τους συλλάτρεις τους με διάφορους τρόπους, μερικές φορές μάλιστα διακινδυνεύοντας την ίδια τους τη ζωή προκειμένου να μην εκθέσουν άλλους υπηρέτες του Θεού στον κίνδυνο της ωμής βίας ή του θανάτου στα χέρια διωκτών.

6. Ποια βοήθεια έλαβε ο Απολλώς;

⁶ Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα βοήθησαν επίσης τον εύγλωττο Χριστιανό Απολλώ, ο οποίος δίδασκε τους κατοίκους της Εφέσου σχετικά με τον Ιησού Χριστό. Εκείνη την εποχή, ο Απολλώς γνώριζε μόνο το βάφτισμα που έκανε ο Ιωάννης ως σύμβολο μετάνοιας για αμαρτήματα τα οποία είχαν διαπραχθεί εναντίον της διαθήκης του Νόμου. Διακρίνοντας ότι ο Απολλώς χρειαζόταν κάποια βοήθεια, ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα «του εξέθεσαν πιο ορθά την οδό του Θεού». Πιθανότατα του εξήγησαν ότι το Χριστιανικό βάφτισμα περιλάμβανε το να βυθιστεί κάποιος στο νερό αλλά και να εκχυθεί πάνω του το άγιο πνεύμα. Ο Απολλώς τα έμαθε καλά αυτά. Αργότερα στην Αχαΐα, «βοήθησε πολύ εκείνους που είχαν πιστέψει λόγω της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού· διότι με έντονο τρόπο καταδείκνυε δημόσια ότι οι Ιουδαίοι είχαν λάθος, δείχνοντας από τις Γραφές ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός». (Πράξεις 18:24-28) Διάφορα σχόλια από συλλάτρεις μας μπορούν πολλές φορές να μας προσφέρουν ευρύτερη κατανόηση του Λόγου του Θεού. Και από αυτή την άποψη, επίσης, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.

Παροχή Υλικής Βοήθειας

7. Πώς ανταποκρίθηκαν οι Φιλιππήσιοι όταν κάποιοι συγχριστιανοί τους χρειάζονταν υλική βοήθεια;

⁷ Τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας στους Φιλίππους αγαπούσαν πολύ τον Παύλο και του έστειλαν υλικά εφόδια κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Θεσσαλονίκη. (Φιλιππησίους 4:15, 16) Όταν οι αδελφοί στην Ιερουσαλήμ χρειάζονταν υλική βοήθεια, οι Φιλιππήσιοι έδειξαν  προθυμία να συνεισφέρουν ακόμη και πέρα από τις δυνατότητές τους. Ο Παύλος εκτίμησε τόσο πολύ το θαυμάσιο πνεύμα των αδελφών του στους Φιλίππους, ώστε τους ανέφερε ως παράδειγμα στους άλλους πιστούς.​—2 Κορινθίους 8:1-6.

8. Ποιο πνεύμα επέδειξε ο Επαφρόδιτος;

⁸ Όταν ο Παύλος ήταν δέσμιος στη φυλακή, οι Φιλιππήσιοι δεν του έστειλαν απλώς υλικά δώρα, αλλά φρόντισαν επίσης να πάει εκεί ως προσωπικός τους απεσταλμένος ο Επαφρόδιτος. «Λόγω του έργου του Κυρίου [ο Επαφρόδιτος] έφτασε πολύ κοντά στο θάνατο, εκθέτοντας την ψυχή του σε κίνδυνο», είπε ο Παύλος, «ώστε να αναπληρώσει στο πλήρες το ότι δεν ήσασταν εσείς εδώ για να μου αποδώσετε προσωπική υπηρεσία». (Φιλιππησίους 2:25-30· 4:18) Δεν μας λέγεται αν ο Επαφρόδιτος ήταν πρεσβύτερος ή διακονικός υπηρέτης. Ωστόσο, ήταν ένας αυτοθυσιαστικός και υποβοηθητικός Χριστιανός, και ο Παύλος τον χρειαζόταν πραγματικά. Υπάρχει κάποιος σαν τον Επαφρόδιτο στη δική σας εκκλησία;

Αποτέλεσαν «Ενισχυτική Βοήθεια»

9. Ποιο παράδειγμα μας παρέχει ο Αρίσταρχος;

⁹ Οι στοργικοί αδελφοί και αδελφές, όπως ήταν ο Ακύλας, η Πρίσκιλλα και ο Επαφρόδιτος, εκτιμώνται πολύ σε οποιαδήποτε εκκλησία. Μερικοί συλλάτρεις μας μπορεί να μοιάζουν πολύ με τον Αρίσταρχο, έναν Χριστιανό του πρώτου αιώνα. Ο ίδιος και άλλοι αποτέλεσαν «ενισχυτική βοήθεια», ίσως πηγή παρηγοριάς και βοήθειας σε σχέση με στοιχειώδη, πρακτικά ζητήματα. (Κολοσσαείς 4:10, 11) Βοηθώντας τον Παύλο, ο Αρίσταρχος αποδείχτηκε πραγματικός φίλος σε καιρούς ανάγκης. Ήταν το είδος του ανθρώπου για τον οποίο γίνεται λόγος στο εδάφιο Παροιμίες 17:17: «Ο αληθινός σύντροφος αγαπάει πάντοτε και είναι αδελφός που γεννιέται για καιρό στενοχώριας». Δεν θα πρέπει άραγε όλοι μας να προσπαθούμε να αποτελούμε «ενισχυτική βοήθεια» για τους συγχριστιανούς μας; Ιδιαίτερα πρέπει να προσφέρουμε χείρα βοηθείας σε εκείνους που περνούν αντιξοότητες.

10. Ποιο παράδειγμα έθεσε ο Πέτρος για τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους;

¹⁰ Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι ιδίως πρέπει να αποτελούν ενισχυτική βοήθεια για τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές τους. Ο Χριστός είπε στον απόστολο Πέτρο: «Ενίσχυσε τους αδελφούς σου». (Λουκάς 22:32) Ο Πέτρος μπόρεσε να το κάνει αυτό επειδή εκδήλωνε ισχυρές ιδιότητες​—σαν βράχος—​ιδιαίτερα μετά την ανάσταση του Ιησού. Πρεσβύτεροι, να προσπαθείτε εξάπαντος να κάνετε το ίδιο με προθυμία και με τρυφερότητα, επειδή οι ομόπιστοί σας σάς χρειάζονται.​—Πράξεις 20:28-30· 1 Πέτρου 5:2, 3.

11. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε αναλογιζόμενοι το πνεύμα του Τιμόθεου;

¹¹ Ο Τιμόθεος, σύντροφος του Παύλου στα ταξίδια του, ήταν πρεσβύτερος που ενδιαφερόταν βαθιά για τους άλλους Χριστιανούς. Μολονότι είχε ορισμένα προβλήματα υγείας, ο Τιμόθεος εκδήλωνε ολόκαρδη πίστη και “υπηρέτησε ως δούλος μαζί με τον Παύλο στην επέκταση των καλών νέων”. Ο απόστολος μπορούσε λοιπόν να πει στους Φιλιππησίους: «Δεν έχω κανέναν άλλον με διάθεση σαν τη δική του, ο οποίος θα ενδιαφερθεί γνήσια για αυτά που σας αφορούν». (Φιλιππησίους 2:20, 22· 1 Τιμόθεο 5:23· 2 Τιμόθεο 1:5) Εμείς μπορούμε να αποτελούμε ευλογία για όσους λατρεύουν μαζί μας τον Ιεχωβά εκδηλώνοντας πνεύμα σαν του Τιμόθεου. Είναι αλήθεια ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε με τις δικές μας ανθρώπινες αδυναμίες και ποικίλες δοκιμασίες, αλλά και εμείς επίσης μπορούμε και πρέπει να εκδηλώνουμε ισχυρή πίστη και στοργικό ενδιαφέρον για τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές μας. Πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε ότι μας χρειάζονται.

Γυναίκες που Ενδιαφέρονταν για τους Άλλους

12. Τι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμα της Δορκάδας;

¹² Ανάμεσα στις θεοσεβείς γυναίκες που ενδιαφέρονταν για τους άλλους ήταν η Δορκάδα. Όταν πέθανε, οι μαθητές κάλεσαν τον Πέτρο και τον οδήγησαν σε ένα ανώγειο. Εκεί, «όλες οι χήρες παρουσιάστηκαν σε αυτόν κλαίγοντας και δείχνοντας πολλά εσωτερικά ενδύματα και εξωτερικά ενδύματα που έφτιαχνε η Δορκάδα όσον καιρό ήταν μαζί τους». Η Δορκάδα αναστήθηκε και αναμφίβολα εξακολούθησε να “αφθονεί σε καλά έργα και σε δώρα ελέους”. Στη σύγχρονη Χριστιανική εκκλησία, υπάρχουν γυναίκες σαν τη Δορκάδα οι οποίες μπορεί να φτιάχνουν ενδύματα ή να κάνουν άλλα στοργικά πράγματα για όσους βρίσκονται σε ανάγκη. Ασφαλώς, τα  καλά τους έργα σχετίζονται πρωτίστως με την προώθηση των συμφερόντων της Βασιλείας και τη συμμετοχή στο έργο μαθήτευσης.​—Πράξεις 9:36-42· Ματθαίος 6:33· 28:19, 20.

13. Πώς έδειξε η Λυδία ενδιαφέρον για συγχριστιανούς της;

¹³ Μια θεοφοβούμενη γυναίκα ονόματι Λυδία ενδιαφερόταν για τους άλλους. Καταγόταν από τα Θυάτειρα αλλά ζούσε στους Φιλίππους όταν ο Παύλος κήρυξε εκεί περίπου το 50 Κ.Χ. Η Λυδία ήταν πιθανώς Ιουδαία προσήλυτη, αλλά ίσως να μην υπήρχαν παρά μόνο λίγοι Ιουδαίοι και καμία συναγωγή στους Φιλίππους. Η ίδια και άλλες θεοσεβείς γυναίκες είχαν συναχθεί για λατρεία κοντά σε έναν ποταμό όταν ο απόστολος τους διακήρυξε τα καλά νέα. Η αφήγηση λέει: «Ο Ιεχωβά άνοιξε διάπλατα την καρδιά [της Λυδίας] για να προσέχει τα όσα έλεγε ο Παύλος. Αφού, λοιπόν, βαφτίστηκε αυτή και το σπιτικό της, είπε ικετεύοντας: “Αν έχετε κρίνει ότι είμαι πιστή στον Ιεχωβά, μπείτε στο σπίτι μου και μείνετε”. Και μας ανάγκασε να πάμε». (Πράξεις 16:12-15) Επειδή η Λυδία ήθελε να κάνει καλά πράγματα για τους άλλους, κατάφερε να πείσει τον Παύλο και τους συντρόφους του να μείνουν μαζί της. Πόσο το εκτιμούμε όταν εκδηλώνεται παρόμοια φιλοξενία από καλοσυνάτους και στοργικούς Χριστιανούς σήμερα!​—Ρωμαίους 12:13· 1 Πέτρου 4:9.

Νεαροί​—Σας Χρειαζόμαστε και Εσάς

14. Πώς συμπεριφερόταν ο Ιησούς Χριστός στα νεαρά άτομα;

¹⁴ Η Χριστιανική εκκλησία ξεκίνησε από τον καλοσυνάτο, γεμάτο ένθερμα αισθήματα Γιο του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Οι άνθρωποι ένιωθαν άνετα κοντά του επειδή ο Ιησούς ήταν στοργικός και συμπονετικός. Σε κάποια περίπτωση, όταν μερικά άτομα άρχισαν να φέρνουν τα παιδάκια τους στον Ιησού, οι μαθητές του προσπάθησαν να τα απομακρύνουν. Αλλά ο Ιησούς είπε: «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα· μην προσπαθείτε να τα σταματήσετε, γιατί σε τέτοιου είδους άτομα ανήκει η βασιλεία του Θεού. Αληθινά σας λέω: Όποιος δεν δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδάκι δεν πρόκειται να μπει σε αυτήν». (Μάρκος 10:13-15) Για να λάβουμε τις ευλογίες της Βασιλείας, πρέπει να είμαστε ταπεινοί και ευδίδακτοι σαν μικρά παιδιά. Ο Ιησούς έδειξε την αγάπη του για τα παιδιά παίρνοντάς τα στην αγκαλιά του και ευλογώντας τα. (Μάρκος 10:16) Τι θα λεχθεί για εσάς νεαροί σήμερα; Να είστε βέβαιοι ότι σας αγαπάμε και σας χρειαζόμαστε στην εκκλησία.

15. Ποια γεγονότα της ζωής του Ιησού είναι καταγραμμένα στα εδάφια Λουκάς 2:40-52, και ποιο παράδειγμα έθεσε εκείνος για τα νεαρά άτομα;

¹⁵ Ενόσω ο Ιησούς ήταν ακόμη νεαρός, έδειχνε αγάπη για τον Θεό και τις Γραφές. Όταν ήταν  12 χρονών, ο ίδιος και οι γονείς του, ο Ιωσήφ και η Μαρία, ταξίδεψαν από την πατρίδα τους τη Ναζαρέτ προς την Ιερουσαλήμ για να γιορτάσουν το Πάσχα. Στο ταξίδι της επιστροφής, οι γονείς του ανακάλυψαν ότι ο Ιησούς δεν ήταν ανάμεσα στους συνοδοιπόρους τους. Τελικά τον βρήκαν να κάθεται σε μια από τις αίθουσες του ναού, ακούγοντας τους Ιουδαίους δασκάλους και κάνοντάς τους ερωτήσεις. Έκπληκτος για το ότι ο Ιωσήφ και η Μαρία δεν γνώριζαν πού να τον βρουν, ρώτησε: «Δεν ξέρατε ότι πρέπει να είμαι στον οίκο του Πατέρα μου;» Ο Ιησούς επέστρεψε στο σπίτι με τους γονείς του, συνέχισε να υποτάσσεται σε αυτούς και εξακολούθησε να προοδεύει σε σοφία και σωματική ανάπτυξη. (Λουκάς 2:40-52) Τι θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς για τα νεαρά άτομα! Ασφαλώς, αυτοί πρέπει να υπακούν στους γονείς τους και να ενδιαφέρονται να μαθαίνουν για πνευματικά πράγματα.​—Δευτερονόμιο 5:16· Εφεσίους 6:1-3.

16. (α) Τι κραύγαζαν μερικά αγόρια όταν ο Ιησούς έδινε μαρτυρία στο ναό; (β) Ποιο προνόμιο έχουν οι νεαροί Χριστιανοί σήμερα;

¹⁶ Ως νεαρά άτομα, μπορεί να δίνετε μαρτυρία για τον Ιεχωβά στο σχολείο καθώς και από σπίτι σε σπίτι μαζί με τους γονείς σας. (Ησαΐας 43:10-12· Πράξεις 20:20, 21) Όταν ο Ιησούς έδωσε μαρτυρία και γιάτρεψε κάποιους ανθρώπους στο ναό λίγο καιρό πριν από το θάνατό του, μερικά αγόρια κραύγαζαν: «Σώσε, σε ικετεύουμε, τον Γιο του Δαβίδ!» Εξοργισμένοι από αυτό, οι πρωθιερείς και οι γραμματείς διαμαρτυρήθηκαν: «Ακούς τι λένε αυτά;» «Ναι», απάντησε ο Ιησούς. «Ποτέ δεν διαβάσατε ότι: “Από το στόμα νηπίων και βρεφών που θηλάζουν ετοίμασες αίνο”;» (Ματθαίος 21:15-17) Όπως εκείνα τα παιδιά, εσείς νεαροί στην εκκλησία έχετε το μεγαλειώδες προνόμιο να αινείτε τον Θεό και τον Γιο του. Σας θέλουμε και σας χρειαζόμαστε στο πλευρό μας ως διαγγελείς της Βασιλείας.

Όταν Ξεσπούν Αντιξοότητες

17, 18. (α) Γιατί οργάνωσε ο Παύλος τη συλλογή συνεισφορών για τους Χριστιανούς στην Ιουδαία; (β) Ποια επίδραση είχαν στους Ιουδαίους και στους Εθνικούς Χριστιανούς οι προαιρετικές συνεισφορές για τους Ιουδαίους πιστούς;

¹⁷ Όποιες και αν είναι οι περιστάσεις μας, η αγάπη μάς υποκινεί να βοηθούμε τους συγχριστιανούς μας που βρίσκονται σε ανάγκη. (Ιωάννης 13:34, 35· Ιακώβου 2:14-17) Η αγάπη του για τους αδελφούς και τις αδελφές του στην Ιουδαία ήταν εκείνο που υποκίνησε τον Παύλο να οργανώσει τη συλλογή συνεισφορών για αυτούς ανάμεσα σε εκκλησίες της Αχαΐας, της Γαλατίας, της Μακεδονίας και της περιφέρειας της Ασίας. Ο διωγμός, η πολιτική αναταραχή και η πείνα που αντιμετώπιζαν οι μαθητές στην Ιερουσαλήμ μπορεί να είχαν οδηγήσει σε «παθήματα», σε «θλίψεις» και “στην αρπαγή των υπαρχόντων τους”, σύμφωνα με την περιγραφή του Παύλου. (Εβραίους 10:32-34· Πράξεις 11:27–12:1) Έτσι λοιπόν, επέβλεψε τη συγκέντρωση συνεισφορών για τους φτωχούς Χριστιανούς στην Ιουδαία.​—1 Κορινθίους 16:1-3· 2 Κορινθίους 8:1-4, 13-15· 9:1, 2, 7.

¹⁸ Οι προαιρετικές συνεισφορές για τους αγίους στην Ιουδαία απέδειξαν ότι υπήρχε αδελφικός δεσμός ανάμεσα στους Ιουδαίους και στους μη Ιουδαίους λάτρεις του Ιεχωβά. Όταν παρέδωσαν τις συνεισφορές, οι μη Ιουδαίοι Χριστιανοί είχαν την ευκαιρία να δείξουν στους Ιουδαίους συλλάτρεις τους ευγνωμοσύνη για τα πνευματικά πλούτη που είχαν λάβει από αυτούς. Συνεπώς, μοιράστηκαν μεταξύ τους τόσο υλικά όσο και πνευματικά πράγματα. (Ρωμαίους 15:26, 27) Οι συνεισφορές για τους ομοπίστους μας που βρίσκονται σε ανάγκη σήμερα είναι και αυτές προαιρετικές και υποκινούνται από αγάπη. (Μάρκος 12:28-31) Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον και από αυτή την άποψη επίσης, ώστε να υπάρχει εξισορρόπηση “και αυτός που έχει λίγο να μην έχει πολύ λίγο”.​—2 Κορινθίους 8:15.

19, 20. Δώστε παράδειγμα που να δείχνει πώς παρέχει βοήθεια ο λαός του Ιεχωβά όταν συμβαίνουν καταστροφές.

 ¹⁹ Έχοντας υπόψη ότι οι Χριστιανοί χρειάζονται ο ένας τον άλλον, προστρέχουμε γρήγορα σε βοήθεια των αδελφών μας στην πίστη. Λόγου χάρη, προσέξτε τι συνέβη όταν καταστροφικοί σεισμοί και κατολισθήσεις έπληξαν το Ελ Σαλβαδόρ στις αρχές του 2001. Κάποια έκθεση ανέφερε: «Αδελφοί σε όλα τα μέρη του Ελ Σαλβαδόρ συμμετείχαν σε προσπάθειες παροχής βοήθειας. Ομάδες αδελφών από τη Γουατεμάλα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά ήρθαν να μας βοηθήσουν. . . . Πάνω από 500 σπίτια και 3 όμορφες Αίθουσες Βασιλείας οικοδομήθηκαν σε μικρό χρονικό διάστημα. Έχει δοθεί μεγάλη μαρτυρία από τη σκληρή εργασία και τη συνεργασία αυτών των αυτοθυσιαστικών αδελφών».

²⁰ Κάποια έκθεση από τη Νότια Αφρική ανέφερε: «Οι τρομερές πλημμύρες που σάρωσαν μεγάλα τμήματα της Μοζαμβίκης έπληξαν και πολλούς Χριστιανούς αδελφούς μας. Το γραφείο τμήματος στη Μοζαμβίκη διευθέτησε να τύχουν φροντίδας οι περισσότερες από τις ανάγκες τους. Ωστόσο, το γραφείο ζήτησε να στείλουμε καλής ποιότητας μεταχειρισμένα ρούχα στους αδελφούς μας που είχαν ανάγκη. Μαζέψαμε αρκετά ρούχα και στείλαμε ένα εμπορευματοκιβώτιο μήκους 12 μέτρων γεμάτο ρουχισμό στους αδελφούς μας στη Μοζαμβίκη». Ναι, και από αυτές τις απόψεις επίσης, χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.

21. Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²¹ Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, όλα τα μέρη του ανθρώπινου σώματος είναι σημαντικά. Το ίδιο ασφαλώς αληθεύει και για τη Χριστιανική εκκλησία. Όλα τα μέλη της χρειάζονται το ένα το άλλο. Χρειάζεται επίσης να εξακολουθούν να υπηρετούν ενωμένα. Το επόμενο άρθρο θα εξετάσει μερικούς παράγοντες που το καθιστούν αυτό εφικτό.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Ποια ομοιότητα υπάρχει ανάμεσα στο ανθρώπινο σώμα και στη Χριστιανική εκκλησία;

• Πώς ανταποκρίνονταν οι πρώτοι Χριστιανοί όταν οι ομόπιστοί τους χρειάζονταν βοήθεια;

• Ποια είναι μερικά Γραφικά παραδείγματα που δείχνουν ότι οι Χριστιανοί χρειάζονται και βοηθούν ο ένας τον άλλον;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα ενδιαφέρονταν για τους άλλους

[Εικόνες στη σελίδα 12]

Τα μέλη του λαού του Ιεχωβά αλληλοβοηθούνται και βοηθούν άλλους όταν ξεσπούν αντιξοότητες