Πόσο Ισχυρή Είναι η Πίστη Σας;
Πόσο Ισχυρή Είναι η Πίστη Σας;
«Με την πίστη σας στέκεστε».—2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:24.
1, 2. Γιατί πρέπει να έχουμε πίστη, και πώς μπορεί να γίνει αυτή η πίστη ισχυρότερη;
ΟΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ του Ιεχωβά γνωρίζουν ότι πρέπει να έχουν πίστη. Στην πραγματικότητα, “χωρίς πίστη είναι αδύνατον να ευαρεστήσει κανείς τον Θεό”. (Εβραίους 11:6) Συνεπώς, είναι σοφό να προσευχόμαστε για άγιο πνεύμα και για πίστη, η οποία αποτελεί μέρος των ευλογημένων καρπών του. (Λουκάς 11:13· Γαλάτες 5:22, 23) Το να μιμούμαστε την πίστη των ομοπίστων μας μπορεί επίσης να ενισχύσει αυτή την ιδιότητα σε εμάς.—2 Τιμόθεο 1:5· Εβραίους 13:7.
2 Η πίστη μας θα γίνεται ισχυρότερη αν εμμένουμε στην επιδίωξη της πορείας που παρουσιάζει ο Λόγος του Θεού για όλους τους Χριστιανούς. Αυξημένη πίστη μπορεί να προέλθει από την καθημερινή ανάγνωση της Αγίας Γραφής και την επιμελή μελέτη των Γραφών με τη βοήθεια των εντύπων που παρέχονται μέσω “του πιστού οικονόμου”. (Λουκάς 12:42-44· Ιησούς του Ναυή 1:7, 8) Ενθαρρυνόμαστε ο ένας από την πίστη του άλλου μέσω της τακτικής μας παρουσίας στις Χριστιανικές συναθροίσεις και συνελεύσεις. (Ρωμαίους 1:11, 12· Εβραίους 10:24, 25) Επίσης, η πίστη μας ενισχύεται όταν μιλάμε σε άλλους στη διακονία.—Ψαλμός 145:10-13· Ρωμαίους 10:11-15.
3. Σε ό,τι αφορά την πίστη, ποια βοήθεια λαβαίνουμε από τους στοργικούς Χριστιανούς πρεσβυτέρους;
3 Παρέχοντας Γραφικές συμβουλές και ενθάρρυνση, οι στοργικοί Χριστιανοί πρεσβύτεροι μας βοηθούν να εποικοδομούμε την πίστη μας. Έχουν πνεύμα παρόμοιο με εκείνο του αποστόλου Παύλου, ο οποίος είπε στους Κορινθίους: «Είμαστε συνεργάτες για τη χαρά σας, γιατί με την πίστη σας στέκεστε». (2 Κορινθίους 1:23, 24) Μια άλλη μετάφραση αναφέρει: «Συνεργαζόμαστε μαζί σας ώστε να σας κάνουμε να χαίρεστε, γιατί η πίστη σας είναι ισχυρή». (Σύγχρονη Αγγλική Μετάφραση [Contemporary English Version]) Οι δίκαιοι ζουν λόγω πίστης. Ασφαλώς, κανένας άλλος δεν μπορεί να ασκήσει πίστη για λογαριασμό μας ή να μας κάνει όσιους τηρητές ακεραιότητας. Από αυτή την άποψη, “εμείς πρέπει να βαστάξουμε το δικό μας φορτίο”.—Γαλάτες 3:11· 6:5.
4. Πώς μπορούν οι Γραφικές αφηγήσεις σχετικά με πιστούς υπηρέτες του Θεού να συμβάλουν στην ενίσχυση της πίστης μας;
4 Οι Γραφές είναι γεμάτες αφηγήσεις σχετικά με άτομα που είχαν πίστη. Μπορεί να είμαστε εξοικειωμένοι με πολλές από τις εξαιρετικές πράξεις τους, αλλά τι θα λεχθεί για την πίστη που εκδήλωναν σε καθημερινή βάση, ίσως σε όλη τη διάρκεια μιας μακράς ζωής; Το να συλλογιζόμαστε τώρα πώς επιδείκνυαν αυτή την ιδιότητα σε περιστάσεις παρόμοιες με τις δικές μας μπορεί να συμβάλλει στην ενίσχυση της πίστης μας.
Η Πίστη μάς Δίνει Θάρρος
5. Ποιες Γραφικές αποδείξεις δείχνουν ότι η πίστη μάς ενισχύει για να διακηρύττουμε το λόγο του Θεού θαρραλέα;
5 Η πίστη μάς ενισχύει για να διακηρύττουμε το λόγο του Θεού με θάρρος. Ο Ενώχ προείπε θαρραλέα την εκτέλεση θεϊκής κρίσης. «Δείτε!» είπε, «ήρθε ο Ιεχωβά με τις άγιες μυριάδες του να εκτελέσει κρίση εναντίον όλων και να καταδικάσει όλους τους ασεβείς για όλες τις ασεβείς πράξεις τους που έκαναν με ασεβή τρόπο, και για όλα τα συνταρακτικά πράγματα που είπαν εναντίον του ασεβείς αμαρτωλοί». (Ιούδα 14, 15) Ακούγοντας αυτά τα λόγια, είναι βέβαιο ότι οι ασεβείς εχθροί του Ενώχ ήθελαν να τον σκοτώσουν. Ωστόσο, εκείνος ενεργώντας θαρραλέα μίλησε με πίστη, και ο Θεός «τον πήρε» κάνοντάς τον να κοιμηθεί τον ύπνο του θανάτου, προφανώς χωρίς να τον αφήσει να υποστεί τις οδύνες αυτού του θανάτου. (Γένεση 5:24· Εβραίους 11:5) Εμείς δεν βιώνουμε τέτοια θαύματα, αλλά ο Ιεχωβά απαντάει στις προσευχές μας ώστε να μπορούμε να διακηρύττουμε το λόγο του με πίστη και θάρρος.—Πράξεις 4:24-31.
6. Πώς βοήθησε τον Νώε η πίστη και το θάρρος που δίνει ο Θεός;
6 Μέσω πίστης ο Νώε «κατασκεύασε μια κιβωτό για τη σωτηρία του σπιτικού του». (Εβραίους 11:7· Γένεση 6:13-22) Ο Νώε ήταν επίσης “κήρυκας δικαιοσύνης” ο οποίος διακήρυξε θαρραλέα την προειδοποίηση του Θεού στους συγχρόνους του. (2 Πέτρου 2:5) Εκείνοι πρέπει να χλεύαζαν το άγγελμά του σχετικά με έναν επερχόμενο Κατακλυσμό, ακριβώς όπως μερικοί χλευάζουν όταν παραθέτουμε Γραφικές αποδείξεις που δείχνουν ότι το παρόν σύστημα πραγμάτων θα καταστραφεί σύντομα. (2 Πέτρου 3:3-12) Ωστόσο, όπως ο Ενώχ και ο Νώε, μπορούμε και εμείς να μεταδίδουμε αυτό το άγγελμα χάρη στην πίστη και στο θάρρος που μας δίνει ο Θεός.
Η Πίστη μάς Κάνει Υπομονετικούς
7. Πώς εκδήλωσαν ο Αβραάμ και άλλοι πίστη και υπομονή;
7 Χρειαζόμαστε πίστη και υπομονή, ιδιαίτερα καθώς περιμένουμε το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος. Μεταξύ εκείνων “οι οποίοι μέσω πίστης και υπομονής θα κληρονομήσουν τις υποσχέσεις” είναι και ο θεοφοβούμενος πατριάρχης Αβραάμ. (Εβραίους 6:11, 12) Μέσω πίστης άφησε την πόλη της Ουρ, με όλα τα πλεονεκτήματά της, και έγινε πάροικος σε μια ξένη γη την οποία του είχε υποσχεθεί ο Θεός. Ο Ισαάκ και ο Ιακώβ ήταν κληρονόμοι της ίδιας ακριβώς υπόσχεσης. Εντούτοις, «έχοντας πίστη πέθαναν όλοι αυτοί, αν και δεν έλαβαν την εκπλήρωση των υποσχέσεων». Μέσω πίστης “επιδίωξαν έναν καλύτερο τόπο, δηλαδή έναν που ανήκει στον ουρανό”. Ως εκ τούτου, ο Θεός «έχει ετοιμάσει για αυτούς μια πόλη». (Εβραίους 11:8-16) Ναι, ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ—καθώς και οι θεοσεβείς γυναίκες τους—περίμεναν υπομονετικά την ουράνια Βασιλεία του Θεού, υπό την οποία θα αναστηθούν σε ζωή στη γη.
8. Παρά την ύπαρξη ποιων καταστάσεων εκδήλωσαν υπομονή και πίστη ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ;
8 Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ δεν έχασαν την πίστη τους. Η Υποσχεμένη Γη δεν περιήλθε υπό τον έλεγχό τους, και οι ίδιοι δεν είδαν όλα τα έθνη να φέρνουν ευλογία στον εαυτό τους μέσω του σπέρματος του Αβραάμ. (Γένεση 15:5-7· 22:15-18) Παρότι η “πόλη της οποίας οικοδόμος είναι ο Θεός” δεν θα γινόταν πραγματικότητα προτού περάσουν αιώνες, αυτοί εξακολούθησαν να εκδηλώνουν πίστη και υπομονή σε όλη τους τη ζωή. Ασφαλώς, πρέπει και εμείς να κάνουμε το ίδιο τώρα που η Μεσσιανική Βασιλεία είναι πραγματικότητα στον ουρανό.—Ψαλμός 42:5, 11· 43:5.
Η Πίστη μάς Προσφέρει τους Υψηλότερους Στόχους
9. Πώς επηρεάζει η πίστη τους στόχους και τους σκοπούς μας;
9 Οι πιστοί πατριάρχες ποτέ δεν υιοθέτησαν τον εξαχρειωμένο τρόπο ζωής των Χαναναίων, διότι οι ίδιοι είχαν πολύ υψηλότερους στόχους και σκοπούς. Η πίστη προσφέρει και σε εμάς παρόμοια πνευματικούς στόχους που μας καθιστούν ικανούς να αντιστεκόμαστε στην αφομοίωση από τον κόσμο που βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού, του Σατανά του Διαβόλου.—1 Ιωάννη 2:15-17· 5:19.
10. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιωσήφ επιδίωκε έναν στόχο πολύ υψηλότερο από αυτόν της κοσμικής εξοχότητας;
10 Με θεϊκή πρόνοια, ο γιος του Ιακώβ ο Ιωσήφ υπηρέτησε ως ο διαχειριστής των τροφίμων στην Αίγυπτο, αλλά δεν είχε στόχο να γίνει σπουδαίος σε αυτόν τον κόσμο. Με πίστη στην εκπλήρωση των υποσχέσεων του Ιεχωβά, ο ηλικίας 110 ετών Ιωσήφ είπε στους αδελφούς του: «Εγώ πεθαίνω· ο Θεός, όμως, εξάπαντος θα στρέψει την προσοχή του σε εσάς και θα σας ανεβάσει από αυτή τη γη στη γη για την οποία ορκίστηκε στον Αβραάμ, στον Ισαάκ και στον Ιακώβ». Ο Ιωσήφ ζήτησε να ταφεί στη γη της υπόσχεσης. Μετά το θάνατό του, τον ταρίχευσαν και τον έβαλαν σε ένα φέρετρο στην Αίγυπτο. Όταν όμως οι Ισραηλίτες ελευθερώθηκαν από την αιγυπτιακή δουλεία, ο προφήτης Μωυσής φρόντισε να πάρουν μαζί τους τα κόκαλα του Ιωσήφ για να τα θάψουν στην Υποσχεμένη Γη. (Γένεση 50:22-26· Έξοδος 13:19) Πίστη σαν και αυτήν του Ιωσήφ πρέπει να μας υποκινεί να επιδιώκουμε στόχους πολύ υψηλότερους από την κοσμική εξοχότητα.—1 Κορινθίους 7:29-31.
11. Με ποιον τρόπο απέδειξε ο Μωυσής ότι είχε πνευματικούς στόχους;
11 Ο Μωυσής “επέλεξε την κακομεταχείριση με το λαό του Θεού μάλλον παρά την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας” ως μορφωμένο μέλος της βασιλικής οικογένειας της Αιγύπτου. (Εβραίους 11:23-26· Πράξεις 7:20-22) Αυτό του στοίχισε το κοσμικό γόητρο που θα είχε, ίσως δε και μια μεγαλοπρεπή ταφή σε περίτεχνο φέρετρο σε κάποια ξακουστή αιγυπτιακή τοποθεσία. Αλλά τι αξία θα είχε αυτό σε σύγκριση με το προνόμιο του να είναι “άνθρωπος του αληθινού Θεού”, ο μεσίτης της διαθήκης του Νόμου, προφήτης του Ιεχωβά και Βιβλικός συγγραφέας; (Έσδρας 3:2) Είναι αυτό που επιθυμείτε εσείς η κοσμική πρόοδος με το γόητρο που τη συνοδεύει ή μήπως σας έχει προσφέρει η πίστη πολύ υψηλότερους πνευματικούς στόχους;
Η Πίστη Οδηγεί σε Ανταμειφτική Ζωή
12. Ποια επίδραση είχε η πίστη στη ζωή της Ραάβ;
12 Η πίστη δεν προσφέρει μόνο τους υψηλότερους στόχους στους ανθρώπους, αλλά και ανταμειφτική ζωή. Η Ραάβ από την Ιεριχώ δεν πρέπει να έβρισκε και πολύ νόημα στη ζωή της ως πόρνη. Ωστόσο, πόσο άλλαξε αυτό όταν άσκησε πίστη! «Ανακηρύχτηκε δίκαιη μέσω έργων [πίστης], αφού πρώτα δέχτηκε φιλόξενα τους [Ισραηλίτες] αγγελιοφόρους και τους έστειλε από άλλον δρόμο», ώστε να ξεφύγουν από τους Χαναναίους εχθρούς τους. (Ιακώβου 2:24-26) Αναγνωρίζοντας τον Ιεχωβά ως τον αληθινό Θεό, η Ραάβ εκδήλωσε πίστη και με το να πάψει να ζει ως πόρνη. (Ιησούς του Ναυή 2:9-11· Εβραίους 11:30, 31) Παντρεύτηκε έναν υπηρέτη του Ιεχωβά, όχι κάποιον άπιστο Χαναναίο. (Δευτερονόμιο 7:3, 4· 1 Κορινθίους 7:39) Η Ραάβ είχε το μεγαλειώδες προνόμιο να γίνει πρόγονος του Μεσσία. (1 Χρονικών 2:3-15· Ρουθ 4:20-22· Ματθαίος 1:5, 6) Όπως και άλλοι, μερικοί από τους οποίους έχουν εγκαταλείψει μια ανήθικη ζωή, αυτή θα λάβει και άλλη ανταμοιβή—ανάσταση σε ζωή σε μια παραδεισιακή γη.
13. Πώς αμάρτησε ο Δαβίδ σε σχέση με τη Βηθ-σαβεέ, αλλά ποια στάση εκδήλωσε;
13 Αφού εγκατέλειψε την αμαρτωλή της ζωή, η Ραάβ προφανώς παρέμεινε σε μια πορεία ευθύτητας. Ωστόσο, μερικά άτομα αφιερωμένα επί πάρα πολύ καιρό στον Θεό διέπραξαν βαριά αμαρτήματα. Ο Βασιλιάς Δαβίδ μοίχευσε με τη Βηθ-σαβεέ, φρόντισε να σκοτωθεί ο σύζυγός της στη μάχη και κατόπιν την πήρε γυναίκα του. (2 Σαμουήλ 11:1-27) Μετανοώντας και με βαθιά λύπη, ο Δαβίδ ικέτευσε τον Ιεχωβά: «Το άγιο πνεύμα σου μην το αφαιρέσεις από εμένα». Ο Δαβίδ δεν έχασε το πνεύμα του Θεού. Είχε πίστη ότι ο Ιεχωβά, με το έλεός του, δεν θα καταφρονούσε μια «καρδιά συντετριμμένη και καταθλιμμένη» από την αμαρτία. (Ψαλμός 51:11, 17· 103:10-14) Λόγω της πίστης τους, ο Δαβίδ και η Βηθ-σαβεέ έλαβαν μια ανταμειφτική θέση στη γενεαλογική γραμμή του Μεσσία.—1 Χρονικών 3:5· Ματθαίος 1:6, 16· Λουκάς 3:23, 31.
Η Πίστη Ενισχύεται από τη Διαβεβαίωση
14. Ποιες διαβεβαιώσεις έλαβε ο Γεδεών, και πώς μπορεί να επηρεάσει αυτή η αφήγηση την πίστη μας;
14 Μολονότι περπατάμε μέσω πίστης, μπορεί μερικές φορές να χρειαζόμαστε διαβεβαίωση για τη θεϊκή βοήθεια. Αυτό συνέβη με τον Κριτή Γεδεών, έναν από εκείνους «οι οποίοι διαμέσου πίστης νίκησαν βασίλεια στη μάχη». (Εβραίους 11:32, 33) Όταν οι Μαδιανίτες και οι σύμμαχοί τους εισέβαλαν στον Ισραήλ, το πνεύμα του Θεού περικάλυψε τον Γεδεών. Επιζητώντας τη διαβεβαίωση ότι ο Ιεχωβά ήταν μαζί του, πρότεινε κάποιες δοκιμές που περιλάμβαναν έναν πόκο μαλλιού ο οποίος θα έμενε εκτεθειμένος σε κάποιο αλώνι όλη τη νύχτα. Στην πρώτη δοκιμή, εμφανίστηκε δροσιά μόνο πάνω στον πόκο, ενώ η γη παρέμεινε στεγνή. Η κατάσταση αντιστράφηκε στη δεύτερη δοκιμή. Ενισχυμένος από αυτές τις διαβεβαιώσεις, ο επιφυλακτικός Γεδεών ενήργησε με πίστη και νίκησε τους εχθρούς του Ισραήλ. (Κριτές 6:33-40· 7:19-25) Αν εμείς επιζητούμε διαβεβαίωση όταν έχουμε να πάρουμε κάποια απόφαση, αυτό δεν σημαίνει ότι μας λείπει η πίστη. Στην πραγματικότητα δείχνουμε πίστη καθώς συμβουλευόμαστε τη Γραφή και τα Χριστιανικά έντυπα και προσευχόμαστε για την καθοδηγία του αγίου πνεύματος όταν παίρνουμε αποφάσεις.—Ρωμαίους 8:26, 27.
15. Πώς μπορούμε να βοηθηθούμε συλλογιζόμενοι την πίστη του Βαράκ;
15 Η πίστη του Κριτή Βαράκ ενισχύθηκε μέσω διαβεβαίωσης που έλαβε με τη μορφή ενθάρρυνσης. Η προφήτισσα Δεββώρα τον παρακίνησε να πάρει την πρωτοβουλία και να απελευθερώσει τους Ισραηλίτες από την καταδυνάστευση του Χαναναίου Βασιλιά Ιαβίν. Με πίστη και με τη διαβεβαίωση για τη θεϊκή υποστήριξη, ο Βαράκ οδήγησε 10.000 ανεπαρκώς οπλισμένους άντρες στη μάχη και θριάμβευσε επί των πολύ μεγαλύτερων δυνάμεων του Ιαβίν τις οποίες διοικούσε ο Σισάρα. Εκείνη η νίκη πανηγυρίστηκε με το συναρπαστικό ύμνο της Δεββώρας και του Βαράκ. (Κριτές 4:1–5:31) Η Δεββώρα ενθάρρυνε τον Βαράκ να ενεργήσει ως ο διορισμένος από τον Θεό ηγέτης του Ισραήλ, και εκείνος ήταν ένας από τους υπηρέτες του Ιεχωβά οι οποίοι διαμέσου πίστης «κατατρόπωσαν τα στρατεύματα ξένων». (Εβραίους 11:34) Το να συλλογιζόμαστε πώς ευλόγησε ο Θεός τον Βαράκ επειδή ενήργησε με πίστη μπορεί κάλλιστα να υποκινήσει και εμάς σε δράση αν διστάζουμε κάπως για την εκπλήρωση κάποιου δύσκολου διορισμού στην υπηρεσία του Ιεχωβά.
Η Πίστη Προάγει την Ειρήνη
16. Ποιο θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε ο Αβραάμ επιδιώκοντας ειρήνη με τον Λωτ;
16 Όπως η πίστη μάς βοηθάει να εκπληρώνουμε δύσκολους διορισμούς στην υπηρεσία του Θεού, έτσι προάγει την ειρήνη και την ηρεμία. Ο ηλικιωμένος Αβραάμ επέτρεψε στο νεότερο ανιψιό του τον Λωτ να διαλέξει τα καλύτερα βοσκοτόπια όταν φιλονίκησαν οι βοσκοί τους και εκείνοι χρειάστηκε να χωριστούν. (Γένεση 13:7-12) Ο Αβραάμ πρέπει να είχε προσευχηθεί με πίστη για τη βοήθεια του Θεού όσον αφορά την επίλυση αυτού του προβλήματος. Αντί να βάλει τα δικά του συμφέροντα στην πρώτη θέση, διευθέτησε τα πράγματα ειρηνικά. Αν εμείς βρεθούμε σε διένεξη με κάποιον Χριστιανό αδελφό μας, ας προσευχηθούμε με πίστη και ας “επιζητήσουμε ειρήνη”, φέρνοντας στο μυαλό μας το παράδειγμα του στοχαστικού ενδιαφέροντος που έδειξε ο Αβραάμ.—1 Πέτρου 3:10-12.
17. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι η φανερή ρήξη που αφορούσε τον Παύλο, τον Βαρνάβα και τον Μάρκο τακτοποιήθηκε ειρηνικά;
17 Σκεφτείτε πώς μπορούμε να βοηθηθούμε να προάγουμε την ειρήνη αν εφαρμόζουμε τις Χριστιανικές αρχές με πίστη. Όταν ο Παύλος επρόκειτο να ξεκινήσει το δεύτερο ιεραποστολικό του ταξίδι, ο Βαρνάβας συμφώνησε με την πρόταση να επισκεφτούν και πάλι τις εκκλησίες της Κύπρου και της Μικράς Ασίας. Ωστόσο, ο Βαρνάβας ήθελε να πάρει μαζί και τον εξάδελφό του τον Μάρκο. Ο Παύλος διαφώνησε επειδή ο Μάρκος τούς είχε εγκαταλείψει στην Παμφυλία. Συνέβη «ένα έντονο ξέσπασμα θυμού», και αυτή η διένεξη οδήγησε σε χωρισμό. Ο Βαρνάβας πήρε τον Μάρκο μαζί του στην Κύπρο, ενώ ο Παύλος διάλεξε τον Σίλα ως σύντροφό του και «περνούσε . . . από τη Συρία και την Κιλικία, ενισχύοντας τις εκκλησίες». (Πράξεις 15:36-41) Με τον καιρό, η φανερή αυτή ρήξη τακτοποιήθηκε, διότι ο Μάρκος ήταν με τον Παύλο στη Ρώμη, και ο απόστολος μίλησε ευνοϊκά για εκείνον. (Κολοσσαείς 4:10· Φιλήμονα 23, 24) Όταν ο Παύλος ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη περίπου το 65 Κ.Χ., είπε στον Τιμόθεο: «Πάρε τον Μάρκο και φέρε τον μαζί σου, γιατί μου είναι χρήσιμος για τη διακονία». (2 Τιμόθεο 4:11) Ο Παύλος προφανώς είχε κάνει τη σχέση του με τον Βαρνάβα και τον Μάρκο θέμα των προσευχών που ανέπεμπε με πίστη, και αυτό οδήγησε στην ηρεμία που συνδέεται με “την ειρήνη του Θεού”.—Φιλιππησίους 4:6, 7.
18. Τι συνέβη πιθανώς στην περίπτωση της Ευοδίας και της Συντύχης;
18 Βεβαίως, όντας ατελείς, «όλοι σφάλλουμε πολλές φορές». (Ιακώβου 3:2) Δυσκολίες ανέκυψαν μεταξύ δύο Χριστιανών γυναικών, σχετικά με τις οποίες ο Παύλος έγραψε: «Την Ευοδία προτρέπω και τη Συντύχη προτρέπω να εκδηλώνουν το ίδιο φρόνημα σε σχέση με τον Κύριο. . . . Να βοηθάς αυτές τις γυναίκες, οι οποίες έχουν αγωνιστεί ώμο προς ώμο μαζί μου στα καλά νέα». (Φιλιππησίους 4:1-3) Πιθανότατα, εκείνες οι θεοσεβείς γυναίκες έλυσαν το πρόβλημά τους ειρηνικά εφαρμόζοντας συμβουλές όπως αυτές που είναι καταγραμμένες στα εδάφια Ματθαίος 5:23, 24. Η εφαρμογή των Γραφικών αρχών με πίστη θα βοηθήσει πολύ στην προώθηση της ειρήνης σήμερα.
Η Πίστη μάς Καθιστά Ικανούς να Υπομένουμε
19. Ποια δύσκολη κατάσταση δεν κατέστρεψε ποτέ την πίστη του Ισαάκ και της Ρεβέκκας;
19 Μέσω πίστης μπορούμε επίσης να υπομένουμε αντιξοότητες. Ίσως θλιβόμαστε επειδή κάποιο βαφτισμένο μέλος της οικογένειάς μας παρήκουσε τον Θεό και παντρεύτηκε μη ομόπιστο άτομο. (1 Κορινθίους 7:39) Ο Ισαάκ και η Ρεβέκκα υπέφεραν εξαιτίας του γάμου του γιου τους του Ησαύ με ασεβείς γυναίκες. Οι Χετταίες σύζυγοί του «έφερναν πίκρα στο πνεύμα» τους—τόσο πολύ ώστε η Ρεβέκκα είπε: «Έχω σιχαθεί τη ζωή μου εξαιτίας των θυγατέρων του Χετ. Αν ο Ιακώβ πάρει ποτέ σύζυγο από τις κόρες του Χετ σαν αυτές, από τις κόρες του τόπου, τι με ωφελεί η ζωή;» (Γένεση 26:34, 35· 27:46) Ωστόσο, αυτή η δύσκολη κατάσταση ποτέ δεν κατέστρεψε την πίστη του Ισαάκ και της Ρεβέκκας. Είθε να διατηρούμε και εμείς ισχυρή πίστη αν κάποιες δύσκολες περιστάσεις γίνονται πρόκληση για εμάς.
20. Ποια παραδείγματα πίστης μάς προσφέρει η Ναομί και η Ρουθ;
20 Η ηλικιωμένη χήρα Ναομί ήταν Ιουδαία και γνώριζε ότι ορισμένες γυναίκες του Ιούδα ίσως γεννούσαν γιους που θα γίνονταν προπάτορες του Μεσσία. Εφόσον, όμως, οι γιοι της είχαν πεθάνει άτεκνοι και εκείνη είχε περάσει την ηλικία της τεκνοποίησης, η πιθανότητα να συμβάλει η δική της οικογένεια στη Μεσσιανική γενεαλογική γραμμή ήταν πράγματι πολύ μικρή. Εντούτοις, η χήρα νύφη της η Ρουθ έγινε σύζυγος του ηλικιωμένου Βοόζ, του γέννησε γιο και έγινε πρόγονος του Ιησού, του Μεσσία! (Γένεση 49:10, 33· Ρουθ 1:3-5· 4:13-22· Ματθαίος 1:1, 5) Η πίστη της Ναομί και της Ρουθ ξεπέρασε τις αντιξοότητες και τους έφερε χαρά. Θα νιώσουμε και εμείς μεγάλη χαρά αν διατηρήσουμε την πίστη μας παρά τις αντιξοότητες.
21. Τι κάνει η πίστη για εμάς, και τι πρέπει να είμαστε εμείς αποφασισμένοι να κάνουμε;
21 Μολονότι δεν μπορούμε να πούμε τι θα φέρει το αύριο για εμάς ως άτομα, με την πίστη μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε δυσκολία. Η πίστη μάς κάνει θαρραλέους και υπομονετικούς. Μας προσφέρει τους υψηλότερους στόχους και ανταμειφτική ζωή. Η πίστη έχει θετική επίδραση στη σχέση μας με τους άλλους και ξεπερνάει τις αντιξοότητες. Είθε λοιπόν να είμαστε «από εκείνους που έχουν πίστη για τη διατήρηση της ψυχής ζωντανής». (Εβραίους 10:39) Με τη δύναμη του στοργικού μας Θεού, του Ιεχωβά, και για τη δική του δόξα, ας εξακολουθήσουμε να ασκούμε ισχυρή πίστη.
Πώς θα Απαντούσατε;
• Ποιες Γραφικές αποδείξεις δείχνουν ότι η πίστη μπορεί να μας κάνει θαρραλέους;
• Γιατί μπορούμε να πούμε ότι η πίστη μάς προσφέρει ανταμειφτική ζωή;
• Πώς προάγει η πίστη την ειρήνη;
• Ποιες αποδείξεις δείχνουν ότι η πίστη μάς καθιστά ικανούς να υπομένουμε αντιξοότητες;
[Ερωτήσεις Μελέτης]
[Εικόνες στη σελίδα 16]
Η πίστη έδωσε στον Νώε και στον Ενώχ το θάρρος να διακηρύξουν τα αγγέλματα του Ιεχωβά
[Εικόνες στη σελίδα 17]
Πίστη σαν και αυτήν του Μωυσή μάς υποκινεί να επιδιώκουμε πνευματικούς στόχους
[Εικόνες στη σελίδα 18]
Η διαβεβαίωση για τη θεϊκή βοήθεια ενίσχυσε την πίστη του Βαράκ, της Δεββώρας και του Γεδεών