Θρησκευτικός Διωγμός—Γιατί;

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ότι οι άνθρωποι πρέπει να διώκονται λόγω της θρησκείας τους; Μάλλον όχι—τουλάχιστον όσο δεν καταπατούν τα δικαιώματα των άλλων. Εντούτοις, ο θρησκευτικός διωγμός έχει μακρά ιστορία και εξακολουθεί να υφίσταται. Λόγου χάρη, πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου στερούνταν συχνά τα δικαιώματά τους και υπέστησαν βάναυση κακομεταχείριση κατά τον 20ό αιώνα.

Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπέφεραν απάνθρωπο, συστηματικό και παρατεταμένο διωγμό υπό τα δύο κύρια ολοκληρωτικά καθεστώτα της Ευρώπης. Τι μας διδάσκουν οι εμπειρίες τους σχετικά με το θρησκευτικό διωγμό; Και τι μπορούμε να μάθουμε από τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασαν αυτοί στα παθήματα;

«Δεν Είναι Μέρος του Κόσμου»

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αγωνίζονται να είναι νομοταγείς, ειρηνικοί και ηθικά ακέραιοι άνθρωποι. Δεν εναντιώνονται στις κυβερνήσεις ούτε επιδιώκουν να έρχονται σε αντιπαράθεση μαζί τους ούτε προκαλούν οι ίδιοι το διωγμό επιζητώντας μαρτυρικό θάνατο. Αυτοί οι Χριστιανοί είναι πολιτικά ουδέτεροι. Κάτι τέτοιο βρίσκεται σε αρμονία με τα λόγια του Ιησού: «[Οι ακόλουθοί μου] δεν είναι μέρος του κόσμου, όπως εγώ δεν είμαι μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 17:16) Οι περισσότερες κυβερνήσεις αναγνωρίζουν την ουδέτερη στάση των Μαρτύρων. Ωστόσο, οι κυβερνήτες ολοκληρωτικών καθεστώτων δεν τρέφουν μεγάλο σεβασμό για τη Γραφική απαίτηση σύμφωνα με την οποία οι Χριστιανοί δεν πρέπει να είναι μέρος του κόσμου.

 Ο λόγος για αυτό εξηγήθηκε στη διάρκεια ενός συνεδρίου που έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία το Νοέμβριο του 2000. Το συνέδριο είχε το θέμα «Καταπίεση και Αυταρχικότητα: Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπό τις Δικτατορίες του Εθνικοσοσιαλισμού και του Κομμουνισμού». Ο Δρ Κλέμενς Φόλνχαλς από το Ινστιτούτο Ερευνών Χάνα Άρεντ για τον Ολοκληρωτισμό παρατήρησε: «Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν περιορίζουν τις δραστηριότητές τους στην πολιτική. Απαιτούν την υποταγή των ανθρώπων “ψυχή τε και σώματι”».

Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν μπορούν να παραδοθούν «ψυχή τε και σώματι» σε κάποια ανθρώπινη κυβέρνηση, εφόσον έχουν κάνει ευχή για πλήρη αφοσίωση στον Ιεχωβά Θεό και μόνο. Οι Μάρτυρες που έζησαν υπό ολοκληρωτικά καθεστώτα έχουν διαπιστώσει ότι οι αξιώσεις του Κράτους και οι απαιτήσεις της πίστης τους μερικές φορές βρίσκονται σε αντίθεση. Τι έχουν κάνει όταν αντιμετωπίζουν τέτοιες συγκρούσεις; Όπως δείχνει η ιστορία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν εφαρμόσει στη ζωή τους την αρχή που εξέφρασαν οι μαθητές του Ιησού Χριστού: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους».—Πράξεις 5:29.

Χιλιάδες Μάρτυρες παρέμειναν όσιοι στην πίστη τους και διακράτησαν ουδετερότητα στα πολιτικά ζητήματα, ακόμη και υπό τον πιο βάναυσο διωγμό. Πώς μπόρεσαν να υπομείνουν; Πού βρήκαν τη δύναμη για να το κάνουν αυτό; Ας τους αφήσουμε να μας απαντήσουν οι ίδιοι. Ας δούμε επίσης τι μπορούμε να μάθουμε όλοι μας, Μάρτυρες και μη, από τις εμπειρίες τους.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γερμανία υπέφεραν απάνθρωπο και παρατεταμένο διωγμό υπό τα δύο κύρια ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20ού αιώνα

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 4]

«Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν περιορίζουν τις δραστηριότητές τους στην πολιτική. Απαιτούν την υποταγή των ανθρώπων “ψυχή τε και σώματι”».—Δρ Κλέμενς Φόλνχαλς

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Τα μέλη της οικογένειας Κουσερόβ στερήθηκαν την ελευθερία τους λόγω του ότι δεν συμβίβασαν την πίστη τους

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Ο Γιοχάνες Χαρμς εκτελέστηκε σε ναζιστική φυλακή για τις πεποιθήσεις του