«Πλησιάστε τον Θεό, και Αυτός θα Πλησιάσει Εσάς»

Πριν και Μετά—Η Ζωή της Άλλαξε Τελείως

ΠΟΣΟ δυσάρεστη και μάταιη είχε γίνει η ζωή για τη Ματσεπάνγκ! Ήταν ένα νεαρό κορίτσι στο Λεσότο, μια χώρα στην καρδιά της Νότιας Αφρικής. Η Ματσεπάνγκ ανατράφηκε ως Καθολική. Αντί όμως να βοηθηθεί να πλησιάσει τον Θεό, χρόνια ολόκληρα κακοποιούνταν από καλόγριες οι οποίες χρησιμοποιούσαν χρήματα για να τη δελεάζουν ώστε να συμμετέχει σε ανήθικες πράξεις.

Ως αποτέλεσμα, η Ματσεπάνγκ απογοητεύτηκε από τη θρησκεία και δεν μπορούσε να αποδεχτεί την πίστη σε έναν στοργικό Δημιουργό που ενδιαφέρεται γνήσια για την ανθρώπινη δημιουργία του. Εξαιτίας της παραμέλησης και της κακοποίησης που υπέστη, η Ματσεπάνγκ είχε βαθιά συναισθηματικά τραύματα και αισθήματα απόλυτης αναξιότητας. Μεγαλώνοντας έγινε πολύ βίαιη και επιθετική. Αυτό την οδήγησε σε εγκληματική συμπεριφορά.

Η Ματσεπάνγκ έγινε τελικά μέλος κάποιας συμμορίας η οποία λήστευε ανθρώπους μέσα στα τρένα. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση στη Νότια Αφρική. Αργότερα, εξορίστηκε στην πατρίδα της, το Λεσότο, όπου συνέχισε μια ζωή εγκλήματος, μέθης, βίας και ανηθικότητας.

Σε κάποια άσχημη περίοδο της ζωής της, η Ματσεπάνγκ προσευχήθηκε απεγνωσμένα στον Θεό για βοήθεια, και υποσχέθηκε: «Θεέ μου, αν επιζήσω, θα κάνω ό,τι μπορώ για να σε υπηρετώ».

Σύντομα, πλησίασαν τη Ματσεπάνγκ κάποιες ιεραπόστολοι οι οποίες ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Προσφέρθηκαν να μελετήσουν την Αγία Γραφή μαζί της. Από τη μελέτη της, εκείνη κατανόησε ότι ο Θεός δεν είναι αδιάφορος ούτε απαθής. Μάλιστα, διέκρινε ότι ο Σατανάς, «ο πατέρας του ψέματος», χρησιμοποιεί πανούργες και απατηλές μεθόδους για να διεγείρει σε μερικούς αισθήματα αναξιότητας και να τους κάνει να πιστεύουν ότι ο Ιεχωβά δεν θα μπορούσε ποτέ να τους θεωρεί αξιαγάπητους.—Ιωάννης 8:44· Εφεσίους 6:11.

Απεναντίας, πόσο παρηγορήθηκε η Ματσεπάνγκ όταν έμαθε ότι μπορούμε να έχουμε υγιή αυτοσεβασμό αν μετανιώσουμε για το αμαρτωλό παρελθόν μας, αν επιζητήσουμε τη συγχώρηση του Θεού και αν προσπαθούμε να τον ευαρεστούμε! Βοηθήθηκε να κατανοήσει ότι «ο Θεός είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας» και μας βλέπει με τρόπο που μπορεί να είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν με τον οποίο βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας.—1 Ιωάννη 3:19, 20.

Η Ματσεπάνγκ ενθουσιάστηκε όταν διάβασε τα παρακάτω λόγια του ψαλμωδού Δαβίδ: «Ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα». (Ψαλμός 34:18) Ως άτομο με «καταθλιμμένο πνεύμα», συνειδητοποίησε ότι ο Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει τους υπηρέτες του,  ακόμη και αν μερικοί από αυτούς αποκαρδιώνονται ή νιώθουν ασήμαντοι. Συγκινήθηκε όταν έμαθε ότι ο Θεός ενδιαφέρεται για όλα τα πρόβατά του και τα στηρίζει στους δύσκολους καιρούς. (Ψαλμός 55:22· 1 Πέτρου 5:6, 7) Την άγγιξαν ιδιαίτερα τα εξής λόγια: «Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς».—Ιακώβου 4:8.

Η δύναμη του Λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, έγινε γρήγορα φανερή στη ζωή της Ματσεπάνγκ. Άρχισε να παρακολουθεί τις Χριστιανικές συναθροίσεις τακτικά και εγκατέλειψε τις αντιγραφικές της συνήθειες. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Δεν νιώθει πια ανάξια της αγάπης και της εύνοιας του Θεού. Αφότου βαφτίστηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, έχει δαπανήσει χιλιάδες ώρες στη Χριστιανική διακονία ως διαγγελέας των καλών νέων της Βασιλείας. Παρά τις πληγές του παρελθόντος, η Ματσεπάνγκ ζει τώρα μια ευτυχισμένη και γεμάτη νόημα ζωή. Τι επίδειξη της δύναμης που έχει η Γραφή να βελτιώνει τη ζωή των ανθρώπων!—Εβραίους 4:12.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]

«Θεέ μου, αν επιζήσω, θα κάνω ό,τι μπορώ για να σε υπηρετώ»

[Πλαίσιο στη σελίδα 9]

Οι Γραφικές Αρχές σε Δράση

Μεταξύ των Γραφικών αρχών που έχουν παρηγορήσει θύματα κακοποίησης είναι και οι ακόλουθες:

«Όταν οι ανησυχητικές μου σκέψεις πληθύνθηκαν μέσα μου, η παρηγοριά σου [του Θεού] άρχισε να χαϊδεύει την ψυχή μου». (Ψαλμός 94:19) Η «παρηγοριά» του Ιεχωβά που βρίσκεται στο Λόγο του αποτελεί πηγή μεγάλης ανακούφισης. Το να εντρυφούμε σε αυτήν όταν στοχαζόμαστε και προσευχόμαστε μας βοηθάει να καταπραΰνουμε τις ανησυχητικές σκέψεις και οικοδομεί την εμπιστοσύνη μας στον Θεό ως Φίλο που δείχνει κατανόηση.

«[Ο Ιεχωβά] γιατρεύει αυτούς που έχουν συντετριμμένη καρδιά και επιδένει τα σημεία στα οποία πονούν». (Ψαλμός 147:3) Αν εκτιμούμε το έλεος του Ιεχωβά και την προμήθεια που έχει κάνει για να καλύψει τις αμαρτίες μας μέσω της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού, μπορούμε να πλησιάζουμε τον Θεό με πεποίθηση χωρίς να νιώθουμε ότι μας καταδικάζει περαιτέρω η καρδιά μας. Αυτό μπορεί να φέρει ασύγκριτη παρηγοριά και ειρήνη διάνοιας.

«Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε εμένα [τον Ιησού Χριστό] αν ο Πατέρας, που με έστειλε, δεν τον ελκύσει· και εγώ θα τον αναστήσω την τελευταία ημέρα». (Ιωάννης 6:44) Μέσω του αγίου του πνεύματος και του έργου κηρύγματος της Βασιλείας, ο Ιεχωβά μάς ελκύει προσωπικά στον Γιο του και μας δίνει την ελπίδα της αιώνιας ζωής.