Πραότητα​—Μια Απαραίτητη Χριστιανική Ιδιότητα

«Ντυθείτε την . . . πραότητα».​—ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:12.

1. Τι καθιστά την πραότητα αξιοσημείωτη ιδιότητα;

 ΟΤΑΝ ο καιρός είναι ήπιος, δημιουργεί ένα αίσθημα ευχαρίστησης και ευφορίας. Όταν ένα άτομο είναι ήπιο, έχει δηλαδή πράο χαρακτήρα, χαίρεται κανείς να είναι μαζί του. Ωστόσο, «η γλώσσα που εκδηλώνει πραότητα μπορεί να σπάσει κόκαλα», παρατήρησε ο σοφός Βασιλιάς Σολομών. (Παροιμίες 25:15) Η πραότητα είναι μια αξιοσημείωτη ιδιότητα που συνδυάζει την τερπνότητα με τη δύναμη.

2, 3. Ποιος συσχετισμός υπάρχει ανάμεσα στην πραότητα και στο άγιο πνεύμα, και τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

² Ο απόστολος Παύλος συμπεριέλαβε την πραότητα στον κατάλογο με “τους καρπούς του πνεύματος”, ο οποίος βρίσκεται στα εδάφια Γαλάτες 5:22, 23. Η λέξη πραΰτης την οποία περιέχει το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο στο εδάφιο 23 περιγράφει, όχι την εξωτερική γλυκύτητα ή ηπιότητα, αλλά την εσωτερική πραότητα και φιλαγαθία, όχι τον τρόπο συμπεριφοράς κάποιου, αλλά την κατάσταση της διάνοιας και της καρδιάς του.

³ Για να βοηθηθούμε να αντιληφθούμε πληρέστερα το νόημα και την αξία της πραότητας, ας εξετάσουμε τέσσερα Γραφικά παραδείγματα. (Ρωμαίους 15:4) Κάνοντάς το αυτό, θα μάθουμε, όχι μόνο τι είναι αυτή η ιδιότητα, αλλά και πώς μπορούμε να την αποκτήσουμε και να την εκδηλώνουμε σε όλες μας τις σχέσεις.

Έχει «Μεγάλη Αξία στα Μάτια του Θεού»

4. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμη την πραότητα;

⁴ Εφόσον η πραότητα αποτελεί μέρος των καρπών του πνεύματος του Θεού, είναι λογικό ότι θα πρέπει να συνδέεται στενά με την υπέροχη προσωπικότητα του Θεού. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε ότι “το ήσυχο και πράο πνεύμα” έχει «μεγάλη αξία στα μάτια του Θεού». (1 Πέτρου 3:4) Πράγματι, η πραότητα είναι θεϊκή ιδιότητα και ο Ιεχωβά τη θεωρεί εξαιρετικά πολύτιμη. Ασφαλώς, αυτό είναι από μόνο του επαρκής λόγος για να καλλιεργούν όλοι οι υπηρέτες του Θεού πραότητα. Πώς, όμως, δείχνει πραότητα ο παντοδύναμος Θεός, η ύψιστη Εξουσία στο σύμπαν;

5. Χάρη στην πραότητα του Ιεχωβά, ποια προοπτική έχουμε;

⁵ Όταν το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, ο Αδάμ και η Εύα, παρήκουσαν τη ρητή εντολή του Θεού να μη φάνε από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, το έκαναν αυτό εσκεμμένα. (Γένεση 2:16, 17) Εκείνη η εκούσια πράξη ανυπακοής οδήγησε στην αμαρτία, στο θάνατο και στην αποξένωση από τον Θεό τόσο για τους ίδιους όσο και για τους μελλοντικούς τους απογόνους. (Ρωμαίους 5:12) Μολονότι ο Ιεχωβά ήταν απόλυτα δικαιολογημένος να εκφέρει εκείνη την κρίση, δεν «ξέγραψε» με σκληρότητα την ανθρώπινη οικογένεια ως ανεπίδεκτη διόρθωσης ή μη δυνάμενη να απολυτρωθεί. (Ψαλμός 130:3) Απεναντίας, λόγω της φιλαγαθίας του και της επιθυμίας που έχει να μην είναι απαιτητικός​—μια έκφραση πραότητας—​ο Ιεχωβά πρόσφερε το μέσο με το οποίο η αμαρτωλή ανθρωπότητα μπορεί να τον πλησιάσει και να αποκτήσει την εύνοιά του. Ναι, μέσω του δώρου της λυτρωτικής θυσίας του Γιου του, του Ιησού Χριστού, ο Ιεχωβά καθιστά δυνατό για εμάς να πλησιάζουμε τον εξυψωμένο θρόνο του χωρίς φόβο ή τρόμο.​—Ρωμαίους 6:23· Εβραίους 4:14-16· 1 Ιωάννη 4:9, 10, 18.

6. Πώς έγινε έκδηλη η πραότητα στην πολιτεία του Θεού με τον Κάιν;

⁶ Πολύ καιρό προτού έρθει ο Ιησούς στη γη, η πραότητα του Ιεχωβά εκδηλώθηκε όταν ο Κάιν και ο Άβελ, οι γιοι του Αδάμ, πρόσφεραν θυσίες στον Θεό. Διακρίνοντας την κατάσταση της καρδιάς τους, ο Ιεχωβά απέρριψε την  προσφορά του Κάιν αλλά “είδε με εύνοια” τον Άβελ και την προσφορά του. Η καλή διάθεση που έδειξε ο Θεός απέναντι στον πιστό Άβελ και στη θυσία του προκάλεσε την αρνητική αντίδραση του Κάιν. «Ο Κάιν άναψε από μεγάλο θυμό και η όψη του κατσούφιασε», αναφέρει η Βιβλική αφήγηση. Πώς αντέδρασε ο Ιεχωβά; Μήπως προσβλήθηκε από την κακή στάση του Κάιν; Όχι. Με πράο τρόπο ρώτησε τον Κάιν γιατί ήταν τόσο θυμωμένος. Ο Ιεχωβά εξήγησε μάλιστα τι μπορούσε να κάνει ο Κάιν ώστε να υπάρξει «εξύψωση» για αυτόν. (Γένεση 4:3-7) Πράγματι, ο Ιεχωβά είναι η προσωποποίηση της πραότητας.​—Έξοδος 34:6.

Η Πραότητα Ελκύει και Αναζωογονεί

7, 8. (α) Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε την πραότητα του Ιεχωβά; (β) Τι αποκαλύπτουν τα λόγια των εδαφίων Ματθαίος 11:27-29 για τον Ιεχωβά και τον Ιησού;

⁷ Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να κατανοήσουμε τις απαράμιλλες ιδιότητες του Ιεχωβά είναι το να μελετήσουμε τη ζωή και τη διακονία του Ιησού Χριστού. (Ιωάννης 1:18· 14:6-9) Ενόσω βρισκόταν στη Γαλιλαία κατά το δεύτερο έτος της εκστρατείας κηρύγματος που είχε ξεκινήσει, ο Ιησούς έκανε πολλά δυναμικά έργα στη Χοραζίν, στη Βηθσαϊδά, στην Καπερναούμ και στη γύρω περιοχή. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν υπερήφανοι και αδιάφοροι, και αρνούνταν να πιστέψουν. Πώς αντέδρασε ο Ιησούς; Μολονότι τους υπενθύμισε με σταθερότητα τις συνέπειες της απιστίας τους, ένιωσε ευσπλαχνία για την αξιοθρήνητη πνευματική κατάσταση των ‛αμ χα’άρετς, των ταπεινών, συνηθισμένων ανθρώπων ανάμεσά τους.​—Ματθαίος 9:35, 36· 11:20-24.

⁸ Οι ενέργειες που έκανε κατόπιν ο Ιησούς έδειξαν ότι όντως “γνώριζε πλήρως τον Πατέρα” και τον μιμούνταν. Στους κοινούς ανθρώπους, ο Ιησούς απηύθυνε την ένθερμη πρόσκληση: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω. Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας». Πόση παρηγοριά και αναζωογόνηση έφεραν αυτά τα λόγια στους καταπιεσμένους και στους καταδυναστευμένους! Ελκύουν μάλιστα και εμάς σήμερα. Αν ντυνόμαστε με ειλικρίνεια την πραότητα, τότε θα είμαστε ανάμεσα σε εκείνους “στους οποίους ο Γιος θέλει να αποκαλύψει” τον Πατέρα του.​—Ματθαίος 11:27-29.

9. Ποια ιδιότητα συνδέεται με την πραότητα, και πώς αποτελεί ο Ιησούς θαυμάσιο παράδειγμα ως προς αυτό;

⁹ Με την πραότητα συνδέεται στενά η ταπεινοφροσύνη, το να είναι κανείς «ταπεινός στην καρδιά». Η υπερηφάνεια, από την άλλη μεριά, οδηγεί στην αυτοεξύψωση και μπορεί πολλές φορές να κάνει κάποιον να συμπεριφέρεται στους άλλους σκληρά και χωρίς ευαισθησία. (Παροιμίες 16:18, 19) Ο Ιησούς εκδήλωνε ταπεινοφροσύνη σε όλη την επίγεια διακονία του. Ακόμη και όταν μπήκε στην Ιερουσαλήμ έξι ημέρες πριν από το θάνατό του και χαιρετίστηκε ως Βασιλιάς των Ιουδαίων, ο Ιησούς διέφερε πολύ από τους άρχοντες του κόσμου. Εκπλήρωσε τη Μεσσιανική προφητεία του Ζαχαρία: «Δες! Ο Βασιλιάς σου έρχεται σε εσένα πράος και ανεβασμένος σε γαϊδούρι, ναι, σε πουλάρι, σε γέννημα υποζυγίου». (Ματθαίος 21:5· Ζαχαρίας 9:9) Ο πιστός προφήτης Δανιήλ είδε ένα όραμα στο οποίο ο Ιεχωβά ανέθεσε εξουσία διακυβέρνησης στον Γιο του. Ωστόσο, σε προγενέστερη προφητεία, περιέγραψε τον Ιησού ως «τον πιο ασήμαντο των ανθρώπων».  Πράγματι, η πραότητα και η ταπεινοφροσύνη πηγαίνουν χέρι χέρι.​—Δανιήλ 4:17· 7:13, 14.

10. Γιατί δεν υποδηλώνει αδυναμία η Χριστιανική πραότητα;

¹⁰ Η θελκτική πραότητα που εκδηλώνει ο Ιεχωβά και ο Ιησούς μάς βοηθάει να τους πλησιάσουμε. (Ιακώβου 4:8) Ασφαλώς, η πραότητα δεν υποδηλώνει αδυναμία. Κάθε άλλο! Ο Ιεχωβά, ο παντοδύναμος Θεός, εκδηλώνει άφθονη δυναμική ενέργεια και δύναμη. Ο θυμός του ανάβει εναντίον της αδικίας. (Ησαΐας 30:27· 40:26) Ο Ιησούς, παρόμοια, έδειξε σταθερή αποφασιστικότητα ενάντια σε κάθε συμβιβασμό, ακόμη και όταν δέχτηκε επίθεση από τον Σατανά τον Διάβολο. Αρνήθηκε να ανεχτεί τις αθέμιτες εμπορικές συνήθειες των θρησκευτικών ηγετών των ημερών του. (Ματθαίος 4:1-11· 21:12, 13· Ιωάννης 2:13-17) Εντούτοις, διατηρούσε την πραότητά του όταν αντιμετώπιζε τα ελαττώματα των μαθητών του και ανεχόταν υπομονετικά τις αδυναμίες τους. (Ματθαίος 20:20-28) Κάποιος Βιβλικός λόγιος περιγράφει εύστοχα την πραότητα ως εξής: «Πίσω από την ηπιότητα υπάρχει χαλύβδινη δύναμη». Είθε να εκδηλώνουμε αυτή τη χριστοειδή ιδιότητα​—την πραότητα.

Ο Πιο Πράος των Ημερών Του

11, 12. Αν λάβουμε υπόψη την ανατροφή του, τι έκανε εξαιρετική την πραότητα του Μωυσή;

¹¹ Το τρίτο παράδειγμα που θα εξετάσουμε είναι το παράδειγμα του Μωυσή. Η Γραφή τον περιγράφει ως “πολύ πιο πράο από όλους τους ανθρώπους που υπήρχαν πάνω στην επιφάνεια της γης”. (Αριθμοί 12:3) Αυτή η περιγραφή καταγράφηκε υπό θεϊκή έμπνευση. Η εξαιρετική πραότητα του Μωυσή τον έκανε δεκτικό στην κατεύθυνση του Ιεχωβά.

¹² Η ανατροφή του Μωυσή ήταν ασυνήθιστη. Ο Ιεχωβά φρόντισε να διαφυλαχτεί αυτός ο γιος πιστών Εβραίων γονέων σε καιρούς δολιότητας και φόνων. Ο Μωυσής πέρασε τα πρώτα του χρόνια υπό τη φροντίδα της μητέρας του, η οποία τον δίδαξε επιμελώς για τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. Αργότερα, ο Μωυσής πάρθηκε από το σπίτι του για να ζήσει σε ένα άκρως διαφορετικό περιβάλλον. «Ο Μωυσής διδάχτηκε όλη τη σοφία των Αιγυπτίων», όπως είπε ο Στέφανος, ένας από τους πρώτους Χριστιανούς, ο οποίος υπέστη μαρτυρικό θάνατο. «Μάλιστα, [ο Μωυσής] ήταν δυνατός στα λόγια και στις πράξεις του». (Πράξεις 7:22) Η πίστη του ήρθε στο προσκήνιο όταν παρατήρησε τη σωρεία των αδικιών  που επέφεραν στους αδελφούς του οι επιστάτες των δούλων του Φαραώ. Επειδή σκότωσε έναν Αιγύπτιο, τον οποίο είδε να χτυπάει κάποιον Εβραίο, ο Μωυσής χρειάστηκε να φύγει από την Αίγυπτο και να πάει στη γη Μαδιάμ.​—Έξοδος 1:15, 16· 2:1-15· Εβραίους 11:24, 25.

13. Ποια επίδραση είχε στον Μωυσή η 40ετής διαμονή του στη Μαδιάμ;

¹³ Σε ηλικία 40 ετών, ο Μωυσής χρειάστηκε να τα βγάλει πέρα μόνος του σε μια έρημο. Στη Μαδιάμ συνάντησε τις εφτά κόρες του Ραγουήλ και τις βοήθησε να βγάλουν νερό για το μεγάλο ποίμνιο του πατέρα τους. Όταν γύρισαν στο σπίτι τους οι κοπέλες εξήγησαν με ενθουσιασμό στον Ραγουήλ ότι «κάποιος Αιγύπτιος» τις είχε γλιτώσει από τους ποιμένες που τους δημιουργούσαν προβλήματα. Ύστερα από πρόσκληση του Ραγουήλ, ο Μωυσής έμεινε με την οικογένεια. Τα δεινά που είχε περάσει δεν δημιούργησαν μέσα του πικρόχολη διάθεση ούτε τον εμπόδισαν να μάθει πώς να προσαρμόσει τον τρόπο ζωής του στο καινούριο του περιβάλλον. Η επιθυμία που είχε να κάνει το θέλημα του Ιεχωβά ποτέ δεν κλονίστηκε. Στη διάρκεια 40 ολόκληρων ετών, στα οποία φρόντιζε τα πρόβατα του Ραγουήλ, παντρεύτηκε τη Σεπφώρα και ανέθρεψε τους γιους του, ο Μωυσής ανέπτυξε και εκλέπτυνε την ιδιότητα που έφτασε στο σημείο να τον χαρακτηρίζει. Ναι, μέσα από αντιξοότητες, ο Μωυσής έμαθε την πραότητα.​—Έξοδος 2:16-22· Πράξεις 7:29, 30.

14. Περιγράψτε ένα περιστατικό τον καιρό που ηγούνταν ο Μωυσής στον Ισραήλ το οποίο κατέδειξε την πραότητά του.

¹⁴ Αφότου διορίστηκε από τον Ιεχωβά ως ηγέτης του έθνους του Ισραήλ, η ιδιότητα της πραότητας που είχε ο Μωυσής συνέχισε να εκδηλώνεται. Κάποιος νεαρός ανέφερε στον Μωυσή ότι ο Ελδάδ και ο Μηδάδ ενεργούσαν σαν προφήτες μέσα στο στρατόπεδο​—μολονότι δεν ήταν παρόντες όταν ο Ιεχωβά εξέχυσε το πνεύμα του πάνω στους 70 πρεσβυτέρους οι οποίοι επρόκειτο να υπηρετούν ως βοηθοί του Μωυσή. Ο Ιησούς του Ναυή είπε: «Κύριέ μου, Μωυσή, εμπόδισέ τους!» Ο Μωυσής αποκρίθηκε με πράο τρόπο: «Νιώθεις ζηλοτυπία για λογαριασμό μου; Απεναντίας, μακάρι όλος ο λαός του Ιεχωβά να ήταν προφήτες, επειδή ο Ιεχωβά θα έβαζε το πνεύμα του πάνω τους!» (Αριθμοί 11:26-29) Η πραότητα βοήθησε να εκτονωθεί εκείνη η τεταμένη κατάσταση.

15. Αν και ο Μωυσής ήταν ατελής, γιατί είναι άξιο μίμησης το παράδειγμά του;

¹⁵ Σε κάποια περίπτωση η πραότητα του Μωυσή  φαίνεται ότι τον εγκατέλειψε. Στη Μεριβά, κοντά στην Κάδης, παρέλειψε να αποδώσει τη δόξα στον Ιεχωβά, Εκείνον που επιτελεί τα θαύματα. (Αριθμοί 20:1, 9-13) Αν και ο Μωυσής ήταν ατελής, η ακλόνητη πίστη του τον στήριξε σε ολόκληρη τη ζωή του, και η εξαιρετική του πραότητα μας ελκύει ακόμη και σήμερα.​—Εβραίους 11:23-28.

Σκληρότητα Εναντίον Πραότητας

16, 17. Ποια προειδοποίηση αντλούμε από την αφήγηση σχετικά με τον Νάβαλ και την Αβιγαία;

¹⁶ Ένα προειδοποιητικό παράδειγμα έρχεται από την εποχή του Δαβίδ, λίγο καιρό μετά το θάνατο του προφήτη του Θεού, του Σαμουήλ. Περιλαμβάνει ένα αντρόγυνο, τον Νάβαλ και τη σύζυγό του, την Αβιγαία. Πόσο διαφορετικοί ήταν αυτοί οι δύο! Ενώ η Αβιγαία είχε «καλή φρόνηση», ο σύζυγός της ήταν «σκληρός και κακός στις πράξεις του». Ο Νάβαλ αρνήθηκε με αγένεια το αίτημα για προμήθειες που του υπέβαλαν οι άντρες του Δαβίδ, οι οποίοι είχαν βοηθήσει στην περιφρούρηση των μεγάλων ποιμνίων του Νάβαλ από τους κλέφτες. Με δικαιολογημένη αγανάκτηση, ο Δαβίδ και μια ομάδα από τους άντρες του ζώστηκαν τα σπαθιά τους και ξεκίνησαν να αντιμετωπίσουν τον Νάβαλ.​—1 Σαμουήλ 25:2-13.

¹⁷ Όταν η Αβιγαία πληροφορήθηκε τι είχε γίνει, ετοίμασε γρήγορα ψωμί, κρασί, κρέας, σταφιδόπιτες και συκόπιτες και βγήκε να συναντήσει τον Δαβίδ. «Πάνω σε εμένα, κύριέ μου, ας είναι το σφάλμα», τον παρακάλεσε. «Ας μιλήσει, σε παρακαλώ, η δούλη σου σε εσένα, και άκουσε τα λόγια της δούλης σου». Η καρδιά του Δαβίδ μαλάκωσε με τη γεμάτη πραότητα παράκληση της Αβιγαίας. Αφού άκουσε την εξήγηση της Αβιγαίας, ο Δαβίδ δήλωσε: «Ευλογημένος να είναι ο Ιεχωβά, ο Θεός του Ισραήλ, ο οποίος σε έστειλε την ημέρα αυτή να με συναντήσεις! Και ευλογημένη να είναι η σύνεσή σου, και ευλογημένη να είσαι εσύ, η οποία με εμπόδισες την ημέρα αυτή να αναμειχθώ σε ενοχή αίματος». (1 Σαμουήλ 25:18, 24, 32, 33) Η σκληρότητα του Νάβαλ οδήγησε τελικά στο θάνατό του. Οι θαυμάσιες ιδιότητες της Αβιγαίας τής έφεραν αργότερα τη χαρά να γίνει σύζυγος του Δαβίδ. Η πραότητά της θέτει υπόδειγμα για όλους όσους υπηρετούν τον Ιεχωβά σήμερα.​—1 Σαμουήλ 25:36-42.

Να Επιδιώκετε την Πραότητα

18, 19. (α) Ποιες αλλαγές γίνονται φανερές καθώς ντυνόμαστε την πραότητα; (β) Τι μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε αποτελεσματική αυτοεξέταση;

¹⁸ Η πραότητα, λοιπόν, είναι απαραίτητη. Δεν πρόκειται απλώς για ηπιότητα στους τρόπους, αλλά για μια ελκυστική ιδιότητα του χαρακτήρα η οποία αναζωογονεί τους άλλους. Στο παρελθόν, ίσως συνηθίζαμε να μιλάμε σκληρά ή να συμπεριφερόμαστε χωρίς καλοσύνη. Όταν γνωρίσαμε, όμως, τη Γραφική αλήθεια, αλλάξαμε και γίναμε πιο ευχάριστοι και καλοσυνάτοι. Ο Παύλος μίλησε για αυτή την αλλαγή όταν παρότρυνε κάποιους συγχριστιανούς του: «Ντυθείτε την τρυφερή στοργή της συμπόνιας, την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα και τη μακροθυμία». (Κολοσσαείς 3:12) Η Γραφή παρομοιάζει αυτή τη μεταμόρφωση με την αλλαγή άγριων θηρίων​—όπως ο λύκος, η λεοπάρδαλη, το λιοντάρι, η αρκούδα και η κόμπρα—​που γίνονται ειρηνικά κατοικίδια ζώα​—όπως το αρνί, το κατσικάκι, το μοσχάρι και η αγελάδα. (Ησαΐας 11:6-9· 65:25) Τέτοιες αλλαγές προσωπικότητας είναι τόσο αξιοσημείωτες ώστε όσοι τις βλέπουν εκπλήσσονται. Ωστόσο, εμείς αποδίδουμε αυτή τη μεταμόρφωση στην επενέργεια του πνεύματος του Θεού, διότι ανάμεσα στους πραγματικά αξιόλογους καρπούς του είναι και η πραότητα.

¹⁹ Μήπως σημαίνει αυτό ότι, από τη στιγμή που έχουμε κάνει τις απαραίτητες αλλαγές και έχουμε αφιερωθεί στον Ιεχωβά, δεν χρειάζεται πλέον να προσπαθούμε να είμαστε πράοι; Κάθε άλλο. Εξάλλου, τα καινούρια ρούχα χρειάζονται  διαρκή φροντίδα για να εξακολουθούν να φαίνονται καθαρά και ευπαρουσίαστα. Το να εμβαθύνουμε στο Λόγο του Θεού και να στοχαζόμαστε τα παραδείγματα που περιέχει μας βοηθάει να ρίχνουμε μια ανανεωμένη και αντικειμενική ματιά στον εαυτό μας. Τι αποκαλύπτει για εσάς ο καθρέφτης του εμπνευσμένου Λόγου του Θεού;​—Ιακώβου 1:23-25.

20. Πώς μπορούμε να επιτύχουμε στην εκδήλωση πραότητας;

²⁰ Οι χαρακτήρες διαφέρουν εκ φύσεως. Μερικοί υπηρέτες του Θεού το βρίσκουν πιο εύκολο να εκδηλώνουν πραότητα από ό,τι άλλοι. Εντούτοις, όλοι οι Χριστιανοί χρειάζεται να καλλιεργούν τους καρπούς του πνεύματος του Θεού, περιλαμβανομένης και της πραότητας. Ο Παύλος νουθέτησε στοργικά τον Τιμόθεο: «Να επιδιώκεις δικαιοσύνη, θεοσεβή αφοσίωση, πίστη, αγάπη, υπομονή, πραότητα». (1 Τιμόθεο 6:11) Η λέξη «επιδιώκεις» υποδηλώνει ότι χρειάζεται προσπάθεια. Κάποια Βιβλική μετάφραση αποδίδει αυτή την προτροπή ως εξής: “Να προσηλώνεις την καρδιά σου”. (Καινή Διαθήκη στη Σύγχρονη Αγγλική [New Testament in Modern English], του Τζ. Μπ. Φίλιπς) Αν προσπαθείτε να στοχάζεστε τα θαυμάσια παραδείγματα που υπάρχουν στο Λόγο του Θεού, αυτά μπορούν να γίνουν μέρος του εαυτού σας, σαν ένα εμφύτευμα. Θα σας διαπλάσουν και θα σας κατευθύνουν.​—Ιακώβου 1:21.

21. (α) Γιατί πρέπει να επιδιώκουμε πραότητα; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο μας;

²¹ Η συμπεριφορά μας προς τους άλλους δείχνει πόσο καλά τα πηγαίνουμε σε αυτό το ζήτημα. «Ποιος ανάμεσά σας είναι σοφός και έχει κατανόηση;» ρωτάει ο μαθητής Ιάκωβος. «Ας δείξει από την καλή του διαγωγή τα έργα του με πραότητα που χαρακτηρίζει τη σοφία». (Ιακώβου 3:13) Πώς μπορούμε εμείς να εκδηλώνουμε αυτή τη Χριστιανική ιδιότητα στο σπίτι, στη Χριστιανική διακονία και στην εκκλησία; Το επόμενο άρθρο παρέχει χρήσιμη καθοδηγία.

Ως Ανασκόπηση

• Τι μάθατε για την πραότητα από το παράδειγμα

• του Ιεχωβά;

• του Ιησού;

• του Μωυσή;

• της Αβιγαίας;

• Γιατί χρειάζεται να επιδιώκουμε πραότητα;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Γιατί είδε ο Ιεχωβά με εύνοια την προσφορά του Άβελ;

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ο Ιησούς έδειξε ότι η πραότητα και η ταπεινοφροσύνη πηγαίνουν χέρι χέρι

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ο Μωυσής έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα πραότητας