Παραμείνετε Σταθεροί και Κερδίστε τον Αγώνα για τη Ζωή

ΑΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ να ταξιδέψετε σε τρικυμισμένη θάλασσα, τι είδους πλεούμενο θα προτιμούσατε; Μια εύθραυστη βαρκούλα ή ένα γερό, καλά κατασκευασμένο πλοίο; Αναμφίβολα θα επιλέγατε το πλοίο, εφόσον αυτό θα μπορούσε να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη επιτυχία τα βίαια κύματα.

Καθώς περνάμε μέσα από αυτό το τρικυμισμένο και επικίνδυνο σύστημα πραγμάτων, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με προκλήσεις που μας προξενούν αναστάτωση. Τα νεαρά άτομα, λόγου χάρη, μπορεί να αισθάνονται μερικές φορές αποπροσανατολισμένα και ανασφαλή καθώς περιβάλλονται από τις συγκεχυμένες ιδέες και τάσεις αυτού του κόσμου. Άλλα άτομα που έχουν αρχίσει πρόσφατα τη Χριστιανική τους πορεία ίσως εξακολουθούν να αισθάνονται κάπως ασταθή. Ακόμη και μερικά σταθερά άτομα με πολλά χρόνια πιστής υπηρεσίας στον Θεό μπορεί να δοκιμάζονται επειδή δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί πλήρως οι προσδοκίες τους.

Τέτοια αισθήματα δεν είναι πρωτόγνωρα. Πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά, όπως ο Μωυσής, ο Ιώβ και ο Δαβίδ, ένιωθαν αναστατωμένοι μερικές φορές. (Αριθμοί 11:14, 15· Ιώβ 3:1-4· Ψαλμός 55:4) Εντούτοις, η πορεία της ζωής τους χαρακτηρίστηκε από σταθερή αφοσίωση στον Ιεχωβά. Το καλό τους παράδειγμα μας παρακινεί να είμαστε σταθεροί, αλλά ο Σατανάς ο Διάβολος θέλει να μας κάνει να παρεκκλίνουμε από τον αγώνα για την αιώνια ζωή. (Λουκάς 22:31) Επομένως, πώς μπορούμε να παραμείνουμε σταθεροί, «στερεοί στην πίστη»; (1 Πέτρου 5:9) Και πώς μπορούμε να ενισχύουμε τους ομοπίστους μας;

Ο Ιεχωβά Θέλει να Είμαστε Σταθεροί

Αν είμαστε πιστοί στον Ιεχωβά, εκείνος θα είναι πάντα κοντά μας για να μας βοηθάει να διατηρούμε τη σταθερότητά μας. Ο ψαλμωδός Δαβίδ αντιμετώπισε πολλές δύσκολες καταστάσεις, αλλά έλπιζε στον Θεό και γι’ αυτό μπορούσε να ψάλει: «[Ο Ιεχωβά] με έβγαλε από πολύβουο λάκκο, από τη λάσπη του βόρβορου. Έπειτα ανέβασε τα πόδια μου σε απόκρημνο βράχο· στερέωσε τα βήματά μου».​—Ψαλμός 40:2.

Ο Ιεχωβά μάς ενισχύει για να διεξάγουμε «τον καλό αγώνα της πίστης» ώστε να μπορούμε να “κρατάμε γερά την αιώνια ζωή”. (1 Τιμόθεο 6:12) Μας παρέχει επίσης τα μέσα για να παραμείνουμε σταθεροί και να βγούμε νικητές στον πνευματικό μας πόλεμο. Ο απόστολος Παύλος πρότρεψε τους συγχριστιανούς του “να αποκτούν δύναμη αναφορικά με τον Κύριο και την κραταιότητα της ισχύος του” και να “ντυθούν ολόκληρη την πανοπλία του Θεού για να μπορέσουν να μείνουν σταθεροί ενάντια στις μηχανορραφίες του Διαβόλου”. (Εφεσίους 6:10-17) Αλλά τι θα μπορούσε να μας αναστατώσει; Και πώς μπορούμε να αποφεύγουμε τέτοιες επικίνδυνες επιρροές;

Να Φυλάγεστε από Παράγοντες που Αποσταθεροποιούν

Είναι σοφό να θυμόμαστε το εξής ζωτικό γεγονός: Οι αποφάσεις που παίρνουμε επηρεάζουν τελικά τη Χριστιανική μας σταθερότητα είτε θετικά είτε αρνητικά. Οι νέοι πρέπει να πάρουν  αποφάσεις για ζητήματα όπως η σταδιοδρομία, η επιπρόσθετη εκπαίδευση και ο γάμος. Οι ενήλικοι μπορεί να χρειαστεί να αποφασίσουν αν θα μετακομίσουν σε κάποιο άλλο μέρος ή αν θα βρουν και δεύτερη εργασία. Παίρνουμε αποφάσεις καθημερινά σχετικά με τη χρήση του χρόνου μας και πολλά άλλα ζητήματα. Τι θα μας βοηθήσει να παίρνουμε σοφές αποφάσεις οι οποίες θα συμβάλλουν στη σταθερότητά μας ως υπηρετών του Θεού; Μια παλαίμαχη Χριστιανή είπε: «Όταν πρόκειται να πάρω αποφάσεις, ζητώ τη βοήθεια του Ιεχωβά. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αποδεχόμαστε και να εφαρμόζουμε τις συμβουλές που προσφέρονται μέσω της Αγίας Γραφής, των Χριστιανικών συναθροίσεων, των πρεσβυτέρων και των Βιβλικών εντύπων».

Όταν παίρνουμε αποφάσεις, είναι καλό να ρωτάμε τον εαυτό μας: “Σε πέντε ή δέκα χρόνια από τώρα, θα είμαι ευτυχισμένος με τις αποφάσεις που παίρνω σήμερα ή θα μετανιώνω για αυτές; Προσπαθώ να βεβαιώνομαι ότι οι αποφάσεις μου δεν θα με αποσταθεροποιήσουν πνευματικά, αλλά θα συμβάλουν στην πνευματική μου πρόοδο;”​—Φιλιππησίους 3:16.

Ορισμένα βαφτισμένα άτομα, ενδίδοντας στους πειρασμούς ή επιτρέποντας στον εαυτό τους να πλησιάζει κοντά στην παραβίαση των νόμων του Θεού, διάγουν ασταθή ζωή. Μερικοί που έχουν αποβληθεί από την εκκλησία επειδή ακολουθούσαν αμαρτωλή πορεία αμετανόητα εργάστηκαν σκληρά για να επανενταχθούν, μόνο και μόνο για να αποκοπούν ξανά​—ορισμένες φορές λίγο καιρό αργότερα—​λόγω παρόμοιας αδικοπραγίας. Μήπως αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχουν προσευχηθεί για θεϊκή βοήθεια ώστε “να αποστρέφονται ό,τι είναι πονηρό και να προσκολλούνται σε ό,τι είναι καλό”; (Ρωμαίους 12:9· Ψαλμός 97:10) Όλοι μας χρειάζεται να “κάνουμε ευθείς δρόμους για τα πόδια μας”. (Εβραίους 12:13) Γι’ αυτό, ας εξετάσουμε μερικά σημεία που μπορούν να μας βοηθήσουν να διατηρήσουμε πνευματική σταθερότητα.

Παραμείνετε Σταθεροί Μέσω Χριστιανικών Δραστηριοτήτων

Ένας τρόπος για να διατηρούμε σταθερό ρυθμό στον αγώνα μας για τη ζωή είναι το να έχουμε πολλά να κάνουμε στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Ναι, η Χριστιανική μας διακονία αποτελεί πολύτιμο βοήθημα για να έχουμε την καρδιά και τη διάνοιά μας συγκεντρωμένες στην εκτέλεση του θελήματος του Θεού και σταθερά προσηλωμένες στο βραβείο της αιώνιας ζωής. Σχετικά με αυτό, ο Παύλος πρότρεψε τους Κορίνθιους: «Αγαπητοί μου αδελφοί, να γίνεστε σταθεροί, αμετακίνητοι, έχοντας πάντοτε πολλά να κάνετε στο έργο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος σε σχέση με τον Κύριο». (1 Κορινθίους 15:58) Το να είναι κάποιος “σταθερός” σημαίνει να είναι “καλά στερεωμένος στη θέση του”. Επιπλέον, το να είναι “αμετακίνητος” υποδηλώνει ότι δεν επιδέχεται μετατόπιση. Επομένως, το να είμαστε πολυάσχολοι στη διακονία μας θα έχει σταθεροποιητική επίδραση στη Χριστιανική μας πορεία. Το να βοηθούμε άλλους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Ιεχωβά δίνει νόημα στη ζωή μας και μας φέρνει ευτυχία.​—Πράξεις 20:35.

Η Πολίν, μια Χριστιανή η οποία έχει δαπανήσει 30 και πλέον χρόνια στο ιεραποστολικό έργο και σε άλλες μορφές του ολοχρόνιου έργου κηρύγματος, παρατηρεί: «Η διακονία αποτελεί προστασία επειδή το να δίνω μαρτυρία σε άλλους με διαβεβαιώνει ότι έχω πραγματικά την αλήθεια». Παρόμοια πεποίθηση απορρέει επίσης από την τακτική ενασχόληση με άλλες Χριστιανικές δραστηριότητες, όπως είναι η παρακολούθηση συναθροίσεων για λατρεία και η επιμελής προσωπική μελέτη της Γραφής.

Να Σταθεροποιείστε Μέσω της Στοργικής Αδελφότητας

Το ότι αποτελούμε μέρος της παγκόσμιας οργάνωσης των αληθινών λάτρεων μπορεί να ασκεί ισχυρή σταθεροποιητική επίδραση πάνω μας. Τι ευλογία είναι να συναναστρεφόμαστε με μια τέτοια στοργική, παγγήινη αδελφότητα! (1 Πέτρου 2:17) Μπορούμε δε να αποτελούμε και εμείς σταθεροποιητική επιρροή για τους ομοπίστους μας.

Εξετάστε τη βοήθεια που πρόσφερε ο δίκαιος Ιώβ. Ακόμη και ο ψευτοπαρηγορητής Ελιφάς αναγκάστηκε να παραδεχτεί: «Εκείνον που σκόνταφτε τον σήκωναν τα λόγια σου· και στύλωνες τα γόνατα που λύγιζαν». (Ιώβ 4:4) Πώς τα πάμε εμείς σε αυτό; Ως άτομα έχουμε την ευθύνη να βοηθούμε τους πνευματικούς μας αδελφούς και αδελφές να υπομένουν στην υπηρεσία του Θεού. Στις σχέσεις μας με αυτούς, μπορούμε να ενεργούμε σύμφωνα με το πνεύμα των εξής λόγων: «Ενισχύστε τα αδύναμα χέρια και στυλώστε τα κλονισμένα γόνατα». (Ησαΐας 35:3) Γιατί, λοιπόν, να μη βάλετε στόχο σας να ενισχύετε και να ενθαρρύνετε έναν ή δύο συγχριστιανούς σας κάθε φορά που τους συναντάτε στις συναθροίσεις;  (Εβραίους 10:24, 25) Τα εμψυχωτικά λόγια επαίνου και ευγνωμοσύνης για τις συνεχιζόμενες προσπάθειες που καταβάλλουν προκειμένου να ευαρεστούν τον Ιεχωβά μπορούν να τους βοηθήσουν πραγματικά να παραμείνουν σταθεροί με προοπτική να κερδίσουν τον αγώνα για τη ζωή.

Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι μπορούν να κάνουν μεγάλο καλό ενθαρρύνοντας τα καινούρια άτομα. Αυτό μπορεί να γίνει με το να προσφέρουν υποβοηθητικές εισηγήσεις και ωφέλιμες Γραφικές συμβουλές, καθώς και με το να συνεργάζονται μαζί τους στη διακονία αγρού. Ο απόστολος Παύλος επωφελούνταν πάντοτε από τις ευκαιρίες που είχε για να ενισχύει τους άλλους. Λαχταρούσε να δει τους Χριστιανούς στη Ρώμη ώστε να μπορέσει να τους βοηθήσει να ενισχυθούν πνευματικά. (Ρωμαίους 1:11) Θεωρούσε τους αγαπητούς αδελφούς και αδελφές του στους Φιλίππους «χαρά και στεφάνι» του και τους πρότρεψε να μένουν «σταθεροί σε σχέση με τον Κύριο». (Φιλιππησίους 4:1) Όταν άκουσε για τις δυσκολίες των αδελφών του στη Θεσσαλονίκη, ο Παύλος έστειλε τον Τιμόθεο ώστε να τους “κάνει σταθερούς και να τους παρηγορήσει για να μην ταλαντευτεί κανείς από τις θλίψεις”.​—1 Θεσσαλονικείς 3:1-3.

Οι απόστολοι Παύλος και Πέτρος αναγνώριζαν και εκτιμούσαν τις πιστές προσπάθειες που κατέβαλλαν οι συλλάτρεις τους. (Κολοσσαείς 2:5· 1 Θεσσαλονικείς 3:7, 8· 2 Πέτρου 1:12) Είθε και εμείς, παρόμοια, να συγκεντρώνουμε την προσοχή μας, όχι στις αδυναμίες των αδελφών μας, αλλά στις καλές τους ιδιότητες και στον επιτυχημένο αγώνα που κάνουν για να παραμείνουν σταθεροί και να τιμούν τον Ιεχωβά.

Αν είμαστε αρνητικοί ή επικριτικοί, μπορεί άθελά μας να καθιστούμε δυσκολότερο για μερικούς το να παραμείνουν σταθεροί στην πίστη. Πόσο κατάλληλο είναι να θυμόμαστε ότι οι αδελφοί μας είναι «γδαρμένοι και παραπεταμένοι» σε αυτό το σύστημα πραγμάτων! (Ματθαίος 9:36) Μέσα στη Χριστιανική εκκλησία αναμένουν δικαιολογημένα να βρουν παρηγοριά και αναζωογόνηση. Γι’ αυτό, είθε όλοι μας να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε ώστε να εποικοδομούμε τους ομοπίστους μας και να τους βοηθούμε να παραμείνουν σταθεροί.

Κάποιοι άλλοι ίσως να μας συμπεριφέρονται κατά καιρούς με τρόπο που θα μπορούσε να μειώσει τη σταθερότητά μας. Μήπως θα επιτρέψουμε σε ένα απότομο σχόλιο ή σε μια άστοργη πράξη να μας κάνει να περιορίσουμε την υπηρεσία μας προς τον Ιεχωβά; Είθε να μην επιτρέψουμε ποτέ σε κανέναν να μας κάνει να χάσουμε τη σταθερότητά μας!​—2 Πέτρου 3:17.

Οι Υποσχέσεις του Θεού​—Σταθεροποιητική Επιρροή

Η υπόσχεση του Ιεχωβά για ένα θαυμάσιο μέλλον υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας μάς δίνει ελπίδα η οποία μας βοηθάει να διατηρούμε τη σταθερότητά μας. (Εβραίους 6:19) Επίσης, η πεποίθηση ότι ο Θεός εκπληρώνει πάντοτε τις υποσχέσεις του μας υποκινεί να “μένουμε άγρυπνοι και να στεκόμαστε σταθεροί στην πίστη”. (1 Κορινθίους 16:13· Εβραίους 3:6) Μια φαινομενική καθυστέρηση στην εκπλήρωση ορισμένων υποσχέσεων του Θεού μπορεί να θέσει σε δοκιμασία την πίστη μας. Επομένως, επιβάλλεται να επαγρυπνούμε ώστε να μην παροδηγηθούμε από ψεύτικες διδασκαλίες και μετακινηθούμε από την ελπίδα μας.​—Κολοσσαείς 1:23· Εβραίους 13:9.

Το κακό παράδειγμα των Ισραηλιτών που αφανίστηκαν επειδή δεν είχαν πίστη στις υποσχέσεις του Ιεχωβά πρέπει να αποτελεί προειδοποίηση για εμάς. (Ψαλμός 78:37) Αντί να είμαστε σαν εκείνους, είθε να είμαστε σταθεροί, υπηρετώντας τον Θεό με το αίσθημα του επείγοντος σε αυτές τις τελευταίες ημέρες. «Ζω την κάθε ημέρα σαν  να πρόκειται να έρθει η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά αύριο», είπε ένας έμπειρος πρεσβύτερος.​—Ιωήλ 1:15.

Ναι, η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά επίκειται. Ωστόσο, εμείς δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε όσο παραμένουμε κοντά στον Θεό. Αν προσκολλούμαστε ακλόνητα στους δίκαιους κανόνες του και παραμένουμε σταθεροί, μπορούμε να τρέχουμε με επιτυχία τον αγώνα για την αιώνια ζωή!​—Παροιμίες 11:19· 1 Τιμόθεο 6:12, 17-19.

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Κάνετε εσείς ό,τι μπορείτε για να βοηθάτε τους συγχριστιανούς σας να παραμείνουν σταθεροί;

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 21]

The Complete Encyclopedia of Illustration/J. G. Heck