Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Είναι εσφαλμένο να θανατωθεί ένα κατοικίδιο ζώο που είναι πολύ άρρωστο ή έχει γεράσει;

Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν διάφορα ζώα ελκυστικά και χαριτωμένα. Μερικά εξημερωμένα ζώα γίνονται καλοί σύντροφοι ως κατοικίδια. Παραδείγματος χάρη, τα σκυλιά είναι γνωστά για την υπερβολική υπακοή και αγάπη τους προς τα αφεντικά τους. Ως εκ τούτου, είναι κατανοητό γιατί οι άνθρωποι μπορεί να νιώθουν δεμένοι με ένα τέτοιο κατοικίδιο, ιδιαίτερα όταν το έχουν χρόνια ολόκληρα.

Ωστόσο, η διάρκεια ζωής των περισσότερων κατοικίδιων δεν είναι πολύ μεγάλη. Τα σκυλιά ζουν 10 ως 15 χρόνια περίπου, όπως μπορεί να συμβαίνει και με τις γάτες, ανάλογα με τη ράτσα. Όταν γεράσουν, τα κατοικίδια ίσως υποφέρουν από αρρώστιες και αναπηρίες που μπορεί να θλίβουν τους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι θυμούνται τα χρόνια κατά τα οποία αυτά τα ζώα ήταν νεότερα και πιο ζωηρά. Θα ήταν άραγε εσφαλμένο να γλιτώσει κανείς αυτά τα ζώα από τα βάσανά τους, τερματίζοντας τη ζωή τους;

Ο Χριστιανός πρέπει να ενεργεί σε αρμονία με το θέλημα του Θεού σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά του προς τα ζώα. Η βάναυση μεταχείρισή τους αναμφίβολα αντιβαίνει στο θέλημα του Θεού, διότι ο Λόγος του λέει: «Ο δίκαιος φροντίζει για την ψυχή του κατοικίδιου ζώου του». (Παροιμίες 12:10) Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός βλέπει τα ζώα έτσι όπως βλέπει τους ανθρώπους. Όταν ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους, έδειξε ότι υπήρχε σαφής διαχωρισμός ανάμεσα σε εκείνους και στα ζώα. Λόγου χάρη, έδωσε στους ανθρώπους την ελπίδα της αιώνιας ζωής, αλλά ποτέ δεν πρόσφερε αυτή την ελπίδα στα ζώα. (Ρωμαίους 6:23· 2 Πέτρου 2:12) Ως ο Δημιουργός, έχει το δικαίωμα να καθορίζει την κατάλληλη σχέση ανάμεσα στους ανθρώπους και στα ζώα.

Το εδάφιο Γένεση 1:28 μας λέει ποια είναι αυτή η σχέση. Ο Θεός είπε στους πρώτους ανθρώπους: «Να έχετε σε υποταγή τα ψάρια της θάλασσας και τα πετούμενα πλάσματα των ουρανών και κάθε ζωντανό πλάσμα που κινείται πάνω στη γη». Παρόμοια, τα εδάφια Ψαλμός 8:6-8 αναφέρουν: «[Εσύ, ο Θεός,] έθεσες τα πάντα κάτω από τα πόδια του [ανθρώπου]: όλα τα γιδοπρόβατα και τα βόδια, καθώς και τα ζώα της υπαίθρου, τα πουλιά του ουρανού και τα ψάρια της θάλασσας».

Ο Θεός κατέστησε σαφές ότι τα ζώα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται κατάλληλα και να θανατώνονται από τον άνθρωπο. Παραδείγματος χάρη, το δέρμα τους μπορούσε να χρησιμοποιείται για ενδύματα. Ο Θεός έδωσε επίσης την άδεια να τρώνε οι άνθρωποι κρέας ζώων μετά τον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε, συμπληρώνοντας το διαιτολόγιο των φυτικών τροφών που τους είχε δοθεί αρχικά.—Γένεση 3:21· 4:4· 9:3.

Αυτό δεν επιτρέπει την αδικαιολόγητη θανάτωση ζώων ως σπορ. Στο εδάφιο Γένεση 10:9, η Γραφή περιγράφει τον Νεβρώδ ως “κραταιό κυνηγό”. Αλλά το ίδιο εδάφιο λέει ότι εξαιτίας αυτού ο Νεβρώδ ήταν «εναντίον του Ιεχωβά».

Συνεπώς, αν και ο άνθρωπος έχει εξουσία πάνω στα ζώα, δεν πρέπει να καταχράται αυτή την εξουσία αλλά να τη χρησιμοποιεί σε αρμονία με τις αρχές του Λόγου του Θεού. Αυτό θα μπορούσε να συνεπάγεται το να μην αφήσει ένα κατοικίδιο να υποφέρει άσκοπα εξαιτίας γηρατειών, σοβαρού τραυματισμού ή κάποιας θανατηφόρας ασθένειας. Σε μια τέτοια περίπτωση, αποτελεί ευθύνη του Χριστιανού να αποφασίσει τι θα κάνει. Αν αποφασίσει ότι θα ήταν πράξη ελέους να μην αφήσει το κατοικίδιο να εξακολουθήσει να υποφέρει χωρίς κάποια λογική ελπίδα ανάρρωσης, τότε ίσως επιλέξει να διευθετήσει τον τερματισμό της ζωής του.