Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Να Αναζητάτε το Καλό σε Όλους

Να Αναζητάτε το Καλό σε Όλους

Να Αναζητάτε το Καλό σε Όλους

«Θυμήσου με, Θεέ μου, για καλό».​—ΝΕΕΜΙΑΣ 13:31.

1. Πώς ενεργεί ο Ιεχωβά με αγαθότητα προς όλους;

 ΥΣΤΕΡΑ από πολλές συννεφιασμένες και μουντές ημέρες, η λιακάδα φέρνει μια ευπρόσδεκτη αλλαγή. Η διάθεση γίνεται πιο χαρωπή και οι άνθρωποι αισθάνονται ωραία. Παρόμοια, έπειτα από μακρές περιόδους καύσωνα και ξηρασίας, μια βροχή—ακόμη και μια νεροποντή—προσφέρει αναζωογόνηση και ανακούφιση. Ο στοργικός μας Δημιουργός, ο Ιεχωβά, έχει ενσωματώσει στην ατμόσφαιρα της γης αυτό το υπέροχο δώρο—τον καιρό. Ο Ιησούς επέστησε την προσοχή στη γενναιοδωρία του Θεού όταν δίδαξε: «Να αγαπάτε τους εχθρούς σας και να προσεύχεστε για εκείνους που σας διώκουν· ώστε να αποδειχτείτε γιοι του Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς, επειδή αυτός κάνει τον ήλιο του να ανατέλλει σε πονηρούς και αγαθούς και φέρνει βροχή σε δικαίους και αδίκους». (Ματθαίος 5:43-45) Ναι, ο Ιεχωβά ενεργεί με αγαθότητα προς όλους. Οι υπηρέτες του πρέπει να προσπαθούν να τον μιμούνται αναζητώντας το καλό στους άλλους.

2. (α) Για ποιο λόγο ενεργεί ο Ιεχωβά με αγαθότητα; (β) Τι προσέχει ο Ιεχωβά όσον αφορά την ανταπόκρισή μας στην αγαθότητά του;

2 Για ποιο λόγο ενεργεί ο Ιεχωβά με αγαθότητα; Από την πτώση του Αδάμ στην αμαρτία, ο Ιεχωβά δεν έχει πάψει να αναζητάει το καλό στους ανθρώπους. (Ψαλμός 130:3, 4) Ο σκοπός του είναι να αποκαταστήσει την υπάκουη ανθρωπότητα σε ζωή στον Παράδεισο. (Εφεσίους 1:9, 10) Η παρ’ αξία καλοσύνη του μας έχει δώσει την προοπτική της απελευθέρωσης από την αμαρτία και την ατέλεια μέσω του υποσχεμένου Σπέρματος. (Γένεση 3:15· Ρωμαίους 5:12, 15) Η αποδοχή της διευθέτησης του λύτρου ανοίγει το δρόμο για την τελική επιστροφή στην τελειότητα. Ο Ιεχωβά παρατηρεί τώρα τον καθένα μας για να δει, μεταξύ άλλων, την ανταπόκρισή μας στη γενναιοδωρία του. (1 Ιωάννη 3:16) Προσέχει οτιδήποτε κάνουμε προκειμένου να δείξουμε την εκτίμησή μας για την αγαθότητά του. «Ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του», έγραψε ο απόστολος Παύλος.—Εβραίους 6:10.

3. Ποια ερώτηση αξίζει να εξετάσουμε;

3 Πώς μπορούμε λοιπόν να μιμούμαστε τον Ιεχωβά αναζητώντας το καλό στους άλλους; Ας εξετάσουμε ορισμένες απαντήσεις σε αυτή την ερώτηση σε τέσσερις τομείς της ζωής: (1) στη Χριστιανική διακονία, (2) στην οικογένεια, (3) στην εκκλησία και (4) στις σχέσεις μας με τους άλλους.

Στο Κήρυγμα και στη Μαθήτευση

4. Πώς δείχνει η συμμετοχή μας στη Χριστιανική διακονία ότι αναζητούμε το καλό στους άλλους;

4 «Ο αγρός είναι ο κόσμος», εξήγησε ο Ιησούς απαντώντας στις ερωτήσεις των μαθητών του αναφορικά με το νόημα της παραβολής του σιταριού και των ζιζανίων. Ως σύγχρονοι μαθητές του Χριστού, αναγνωρίζουμε αυτή την αλήθεια όταν ενασχολούμαστε με τη διακονία μας. (Ματθαίος 13:36-38· 28:19, 20) Η διακονία μας στον αγρό περιλαμβάνει τη δημόσια διακήρυξη της πίστης μας. Το γεγονός και μόνο ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πασίγνωστοι τώρα για τη διακονία τους από σπίτι σε σπίτι και στους δρόμους πιστοποιεί την επιμέλεια με την οποία αναζητούμε όλους όσους αξίζουν να ακούσουν το άγγελμα της Βασιλείας. Πράγματι, ο Ιησούς έδωσε την εξής οδηγία: «Σε όποια πόλη ή χωριό μπείτε, ψάξτε να βρείτε ποιος μέσα σε αυτά είναι άξιος».​—Ματθαίος 10:11· Πράξεις 17:17· 20:20.

5, 6. Γιατί εμμένουμε στο να κάνουμε επανειλημμένες επισκέψεις στους ανθρώπους στα σπίτια τους;

5 Όταν κάνουμε απροειδοποίητες επισκέψεις στους ανθρώπους, παρατηρούμε την αντίδρασή τους στο άγγελμά μας. Μερικές φορές διαπιστώνουμε ότι ένα μέλος του σπιτικού είναι δεκτικό, ενώ κάποιο άλλο μέσα από το σπίτι φωνάζει: «Δεν ενδιαφερόμαστε», και η επίσκεψη τελειώνει εκεί. Πόσο λυπόμαστε που η εναντίωση ή η έλλειψη ενδιαφέροντος από μέρους ενός ατόμου επηρεάζει την ανταπόκριση κάποιου άλλου! Τι μπορούμε, λοιπόν, να κάνουμε για να εμμένουμε αναζητώντας το καλό σε όλους;

6 Η επόμενη επίσκεψή μας στο ίδιο σπίτι όταν κηρύττουμε σε εκείνη την περιοχή ίσως μας δώσει την ευκαιρία να μιλήσουμε απευθείας στο άτομο που παρεμπόδισε την προηγούμενη επίσκεψη. Το να θυμόμαστε τι συνέβη σε εκείνη την περίπτωση μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε προετοιμασμένοι. Το εναντιούμενο άτομο ίσως ενήργησε με καλά κίνητρα, πιστεύοντας ότι έπρεπε να εμποδίσει το δεκτικό άτομο να ακούσει το άγγελμα της Βασιλείας. Οι απόψεις του μπορεί να είχαν διαμορφωθεί από παραπληροφόρηση σχετικά με τις προθέσεις μας. Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει εμάς να εμμείνουμε στο να κηρύξουμε τα καλά νέα της Βασιλείας σε εκείνο το σπίτι, προσπαθώντας με διακριτικότητα να διορθώσουμε τις παρανοήσεις. Ενδιαφερόμαστε να βοηθήσουμε όλους να αποκτήσουν ακριβή γνώση του Θεού. Ίσως τότε ο Ιεχωβά να ελκύσει αυτό το άτομο κοντά του.​—Ιωάννης 6:44· 1 Τιμόθεο 2:4.

7. Τι μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε θετικοί όταν πλησιάζουμε τους ανθρώπους;

7 Οι οδηγίες του Ιησού προς τους μαθητές του έλαβαν υπόψη την εναντίωση από την οικογένεια. Μήπως δεν είπε εκείνος: «Ήρθα να προξενήσω διαίρεση στρέφοντας άνθρωπο εναντίον του πατέρα του, και κόρη εναντίον της μητέρας της, και νύφη εναντίον της πεθεράς της»; Ο Ιησούς πρόσθεσε: «Εχθροί του ανθρώπου θα είναι άτομα από το ίδιο του το σπιτικό». (Ματθαίος 10:35, 36) Εντούτοις, οι περιστάσεις και οι διαθέσεις αλλάζουν. Κάποια ξαφνική ασθένεια, η απώλεια ενός συγγενικού προσώπου, φυσικές καταστροφές, συναισθηματικές κρίσεις και αναρίθμητοι άλλοι παράγοντες επηρεάζουν την αντίδραση των ανθρώπων στο κήρυγμά μας. Αν εμείς έχουμε αρνητική άποψη—ότι οι άνθρωποι στους οποίους κηρύττουμε θα παραμείνουν μη δεκτικοί—αναζητούμε πράγματι το καλό σε αυτούς; Γιατί να μην επανεπισκεφτούμε με χαρωπή διάθεση τα σπίτια τους σε κάποια άλλη περίπτωση; Μπορεί να συναντήσουμε διαφορετική αντίδραση. Μερικές φορές εκείνο που προκαλεί την αλλαγή στην ανταπόκριση δεν είναι μόνο το τι λέμε αλλά και το πώς το λέμε. Η ένθερμη προσευχή στον Ιεχωβά προτού αρχίσουμε να κηρύττουμε είναι βέβαιο ότι θα μας βοηθήσει να είμαστε θετικοί και να παρουσιάζουμε το άγγελμα της Βασιλείας με ελκυστικό τρόπο σε όλους.—Κολοσσαείς 4:6· 1 Θεσσαλονικείς 5:17.

8. Ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα όταν οι Χριστιανοί αναζητούν το καλό στους μη ομόπιστους συγγενείς τους;

8 Σε μερικές εκκλησίες πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας υπηρετούν τον Ιεχωβά. Συχνά, αυτό που προσέλκυσε το θαυμασμό και το σεβασμό των νεοτέρων ήταν η εγκαρτέρηση κάποιου μεγαλύτερου συγγενή του οποίου οι καλές σχέσεις μέσα στην οικογένεια καθώς και εντός του γαμήλιου δεσμού προετοίμασαν το έδαφος για μια αλλαγή στην καρδιά των νεοτέρων. Το ότι έδωσαν προσοχή στις συμβουλές του αποστόλου Πέτρου έχει βοηθήσει πολλές Χριστιανές συζύγους να κερδίσουν το σύζυγό τους «χωρίς το λόγο».—1 Πέτρου 3:1, 2.

Στην Οικογένεια

9, 10. Πώς αναζήτησαν τόσο ο Ιακώβ όσο και ο Ιωσήφ το καλό στην οικογένειά τους;

9 Οι στενοί δεσμοί που συνδέουν τα μέλη της οικογένειας αποτελούν άλλον έναν τομέα στον οποίο μπορούμε να αναζητούμε το καλό στους άλλους. Εξετάστε ένα μάθημα από την πολιτεία του Ιακώβ με τους γιους του. Στα εδάφια Γένεση 37:3, 4, η Γραφή δείχνει ότι ο Ιακώβ είχε ιδιαίτερη αγάπη για τον Ιωσήφ. Τα αδέλφια του Ιωσήφ αντέδρασαν με ζήλια, φτάνοντας μάλιστα μέχρι του σημείου να συνωμοτήσουν για να δολοφονήσουν τον αδελφό τους. Προσέξτε όμως τη στάση του Ιακώβ και του Ιωσήφ αργότερα στη ζωή τους. Και οι δύο αναζήτησαν το καλό στην οικογένειά τους.

10 Όταν ο Ιωσήφ υπηρετούσε ως ο ανώτατος διαχειριστής τροφίμων στην πληγείσα από την πείνα Αίγυπτο, καλοδέχτηκε τους αδελφούς του. Μολονότι δεν αποκάλυψε αμέσως την ταυτότητά του, κανόνισε τα πράγματα έτσι ώστε να τύχουν καλής φροντίδας και να έχουν τρόφιμα για να τα πάνε στον ηλικιωμένο πατέρα τους. Ναι, παρότι είχε πέσει θύμα του μίσους τους, ο Ιωσήφ ενήργησε με γνώμονα τα καλύτερα συμφέροντά τους. (Γένεση 41:53–42:8· 45:23) Παρόμοια, στην επιθανάτια κλίνη του, ο Ιακώβ ανέφερε προφητικές ευλογίες για όλους τους γιους του. Αν και διάφορες εσφαλμένες πράξεις τους οδήγησαν στην περικοπή ορισμένων προνομίων, κανένας δεν αποκλείστηκε από το να λάβει κληρονομιά στη γη. (Γένεση 49:3-28) Τι θαυμάσια εκδήλωση ακατάπαυστης αγάπης από μέρους του Ιακώβ!

11, 12. (α) Ποιο προφητικό παράδειγμα τονίζει πόσο σπουδαίο είναι να αναζητούμε το καλό μέσα στην οικογένειά μας; (β) Ποιο μάθημα διδασκόμαστε από το παράδειγμα του πατέρα στην παραβολή του Ιησού για τον άσωτο γιο;

11 Η μακροθυμία με την οποία πολιτεύτηκε ο Ιεχωβά με το άπιστο έθνος του Ισραήλ παρέχει περαιτέρω ενόραση στο πώς αναζητάει εκείνος το καλό στο λαό του. Χρησιμοποιώντας τις οικογενειακές περιστάσεις του προφήτη Ωσηέ, ο Ιεχωβά έδειξε με παράδειγμα την ακατάπαυστη αγάπη του. Η Γόμερ, η σύζυγος του Ωσηέ, διέπραξε επανειλημμένα μοιχεία. Ωστόσο, ο Ιεχωβά παρήγγειλε στον Ωσηέ: «Πήγαινε άλλη μια φορά, αγάπησε γυναίκα που την αγαπάει ο σύντροφός της και η οποία μοιχεύει, όπως στην περίπτωση της αγάπης του Ιεχωβά για τους γιους του Ισραήλ ενώ αυτοί στρέφονται σε άλλους θεούς και αγαπούν τις σταφιδόπιτες». (Ωσηέ 3:1) Γιατί δόθηκαν αυτές οι οδηγίες; Ο Ιεχωβά γνώριζε ότι, μέσα από το έθνος που είχε παρεκκλίνει από τις οδούς του, κάποια άτομα θα ανταποκρίνονταν στην υπομονή του. Ο Ωσηέ διακήρυξε: «Ύστερα οι γιοι του Ισραήλ θα επιστρέψουν και θα αναζητήσουν τον Ιεχωβά τον Θεό τους και τον Δαβίδ το βασιλιά τους· και θα έρθουν τρέμοντας στον Ιεχωβά και στην αγαθότητά του κατά το τελικό διάστημα των ημερών». (Ωσηέ 3:5) Ασφαλώς, αυτό είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα το οποίο μπορούμε να στοχαζόμαστε όταν αντιμετωπίζουμε οικογενειακές δυσκολίες. Το να εξακολουθείτε να αναζητάτε το καλό στα άλλα μέλη της οικογένειας θα θέσει τουλάχιστον ένα θαυμάσιο παράδειγμα υπομονής.

12 Η παραβολή του Ιησού για τον άσωτο γιο παρέχει ακόμη περισσότερη ενόραση στο πώς μπορούμε να αναζητούμε το καλό σε σχέση με την ίδια μας την οικογένεια. Ο μικρότερος γιος επέστρεψε στο σπίτι αφού εγκατέλειψε την έκλυτη ζωή του. Ο πατέρας τού συμπεριφέρθηκε με έλεος. Πώς αντέδρασε ο πατέρας στα παράπονα του μεγαλύτερου γιου ο οποίος δεν είχε εγκαταλείψει ποτέ την οικογένειά του; Απευθυνόμενος στο μεγαλύτερο γιο του, ο πατέρας δήλωσε: «Παιδί μου, εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου, και όλα όσα είναι δικά μου είναι δικά σου». Αυτό δεν ήταν μια αγανακτισμένη αντίδραση αλλά μια επιβεβαίωση της πατρικής αγάπης. «Έπρεπε να διασκεδάσουμε και να χαρούμε», συνέχισε, «επειδή αυτός ο αδελφός σου ήταν νεκρός και ήρθε στη ζωή, και ήταν χαμένος και βρέθηκε». Μπορούμε και εμείς παρόμοια να αναζητούμε το καλό στους άλλους.​—Λουκάς 15:11-32.

Στη Χριστιανική Εκκλησία

13, 14. Ποιος είναι ένας τρόπος για να εφαρμόζουμε το βασιλικό νόμο της αγάπης μέσα στη Χριστιανική εκκλησία;

13 Ως Χριστιανοί, επιδιώκουμε να εφαρμόζουμε το βασιλικό νόμο της αγάπης. (Ιακώβου 2:1-9) Είναι αλήθεια ότι μπορεί να αποδεχόμαστε διάφορα μέλη της εκκλησίας μας των οποίων η οικονομική κατάσταση διαφέρει από τη δική μας. Μήπως όμως έχουμε «ταξικές διακρίσεις» που βασίζονται στο φυλετικό, στο πολιτισμικό ή ακόμη και στο θρησκευτικό παρελθόν; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πώς μπορούμε να δίνουμε προσοχή στη συμβουλή του Ιακώβου;

14 Το να καλοδεχόμαστε όλους όσους παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις δείχνει πόσο μεγαλόκαρδοι είμαστε. Όταν παίρνουμε την πρωτοβουλία να μιλάμε με τα καινούρια άτομα που επισκέπτονται την Αίθουσα Βασιλείας, κάθε αρχική νευρικότητα και συστολή από μέρους τους μπορεί κάλλιστα να χαθεί. Πράγματι, μερικοί που παρακολουθούν κάποια Χριστιανική συνάθροιση για πρώτη φορά σχολιάζουν: «Όλοι ήταν πολύ φιλικοί. Φαινόταν σαν να με γνώριζαν ήδη. Ένιωσα σαν στο σπίτι μου».

15. Πώς μπορούν να βοηθηθούν τα νεαρά άτομα στην εκκλησία να δείχνουν ενδιαφέρον για τους μεγαλύτερους;

15 Σε κάποιες εκκλησίες, μερικοί νεαροί ίσως μαζεύονται εντός ή εκτός της Αίθουσας Βασιλείας στο τέλος της συνάθροισης, αποφεύγοντας τη συναναστροφή με τους μεγαλύτερους. Πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι θετικό για να υπερνικηθεί αυτή η τάση; Ένα πρώτο βήμα είναι, βεβαίως, να εκπαιδεύουν οι γονείς τα παιδιά τους στο σπίτι, προετοιμάζοντάς τα για τις συναθροίσεις. (Παροιμίες 22:6) Μπορούν να τους αναθέτουν την ευθύνη να ετοιμάζουν για όλους τα διάφορα έντυπα που χρειάζεται να έχουν στη συνάθροιση. Οι γονείς είναι επίσης στην καλύτερη θέση να παροτρύνουν τα παιδιά τους να ανταλλάσσουν μερικές σκέψεις με ηλικιωμένα και ανήμπορα άτομα στην Αίθουσα Βασιλείας. Το να έχουν κάτι το ουσιαστικό να πουν σε τέτοια άτομα μπορεί να δώσει στα παιδιά ένα αίσθημα ικανοποίησης.

16, 17. Πώς μπορούν οι ενήλικοι να αναζητούν το καλό στα νεότερα άτομα στην εκκλησία;

16 Οι μεγαλύτεροι αδελφοί και αδελφές θα πρέπει να ενδιαφέρονται για τα νεαρά άτομα στην εκκλησία. (Φιλιππησίους 2:4) Θα μπορούσαν να παίρνουν την πρωτοβουλία να μιλούν ενθαρρυντικά στα νεαρά άτομα. Συνήθως στη διάρκεια της συνάθροισης ξεχωρίζουν κάποια σημεία. Θα μπορούσαν να ρωτήσουν τα νεαρά άτομα αν απόλαυσαν τη συνάθροιση και αν υπήρξαν κάποια σημεία που εκτίμησαν ιδιαίτερα και τα οποία θα ήταν σε θέση να εφαρμόσουν. Ως αναπόσπαστο κομμάτι της εκκλησίας, οι νεαροί πρέπει να λαβαίνουν αναγνώριση για την προσοχή που δείχνουν και έπαινο για οποιαδήποτε σχόλια κάνουν στη διάρκεια της συνάθροισης ή για όποια συμμετοχή έχουν σε μέρη του προγράμματος. Οι σχέσεις που έχουν με τους μεγαλύτερους στην εκκλησία καθώς και ο τρόπος με τον οποίο φροντίζουν για απλές δουλειές στο σπίτι θα δείξουν ότι μπορούν πιθανώς να φροντίσουν αποτελεσματικά για σοβαρότερες ευθύνες αργότερα στη ζωή.—Λουκάς 16:10.

17 Αποδεχόμενοι ευθύνες, μερικοί νεαροί προοδεύουν μέχρι του σημείου να καθίστανται ικανοί να λάβουν πιο σημαντικές ευθύνες χάρη στις πνευματικές τους ιδιότητες. Το να έχουν κάτι να κάνουν μπορεί επίσης να τους βοηθήσει να καταπνίξουν την τάση για ανόητη διαγωγή. (2 Τιμόθεο 2:22) Τέτοιοι διορισμοί μπορεί να “δοκιμάσουν ως προς την καταλληλότητα” αδελφούς που επιδιώκουν να υπηρετήσουν ως διακονικοί υπηρέτες. (1 Τιμόθεο 3:10) Η πρόθυμη συμμετοχή τους στις συναθροίσεις και ο ζήλος τους στη διακονία, καθώς και η στοργική τους στάση προς όλους στην εκκλησία, επιτρέπουν στους πρεσβυτέρους να διακρίνουν τις δυνατότητές τους όταν τους σκέφτονται για επιπρόσθετους διορισμούς.

Να Αναζητάτε το Καλό σε Όλους

18. Ποια παγίδα πρέπει να αποφεύγεται όσον αφορά την κρίση, και γιατί;

18 «Δεν είναι καλό να εκδηλώνεται προσωποληψία στην κρίση», δηλώνει το εδάφιο Παροιμίες 24:23. Η ουράνια σοφία υπαγορεύει στους πρεσβυτέρους να αποφεύγουν την προσωποληψία όταν κρίνουν διάφορα ζητήματα στην εκκλησία. Ο Ιάκωβος δήλωσε: «Η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι πρώτα από όλα αγνή, έπειτα ειρηνική, λογική, πρόθυμη να υπακούει, γεμάτη έλεος και καλούς καρπούς, δεν κάνει μεροληπτικές διακρίσεις, δεν είναι υποκριτική». (Ιακώβου 3:17) Προφανώς, καθώς αναζητούν το καλό στους άλλους, οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να βεβαιώνονται ότι η κρίση τους δεν συσκοτίζεται από προσωπικές σχέσεις ή συναισθήματα. «Ο Θεός στέκεται στη σύναξη του Θεϊκού Όντος», έγραψε ο ψαλμωδός Ασάφ. «Στο μέσο των θεών [«θεϊκών», υποσημείωση στη ΜΝΚ, το οποίο αναφέρεται στους ανθρώπινους κριτές] κρίνει: “Ως πότε θα εξακολουθείτε να κρίνετε με αδικία και να προσωποληπτείτε υπέρ των πονηρών;”» (Ψαλμός 82:1, 2) Έτσι λοιπόν, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι αποφεύγουν έστω και την ελάχιστη μεροληψία όταν εξετάζονται ζητήματα που περιλαμβάνουν κάποιον φίλο ή συγγενή. Με αυτόν τον τρόπο διατηρούν την ενότητα στην εκκλησία και επιτρέπουν στο πνεύμα του Ιεχωβά να ρέει ελεύθερα.​—1 Θεσσαλονικείς 5:23.

19. Με ποιους τρόπους μπορούμε να αναζητούμε το καλό στους άλλους;

19 Καθώς αναζητούμε το καλό στους αδελφούς και στις αδελφές μας, αναλογιζόμαστε τη στάση που είχε ο Παύλος όταν απευθύνθηκε στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης, λέγοντας: «Έχουμε δε εμπιστοσύνη στον Κύριο σχετικά με εσάς, ότι κάνετε και θα συνεχίσετε να κάνετε αυτά που παραγγέλλουμε». (2 Θεσσαλονικείς 3:4) Θα τείνουμε περισσότερο να καλύπτουμε τα σφάλματα των άλλων όταν αναζητούμε το καλό σε αυτούς. Θα ψάχνουμε για τομείς στους οποίους να μπορούμε να επαινούμε τους αδελφούς μας, αποφεύγοντας οπωσδήποτε το επικριτικό πνεύμα. «Εκείνο που ζητείται όσον αφορά τους οικονόμους», έγραψε ο Παύλος, «είναι να βρεθεί κανείς πιστός». (1 Κορινθίους 4:2) Η πιστότητα, όχι μόνο εκείνων που υπηρετούν ως οικονόμοι στην εκκλησία, αλλά όλων των Χριστιανών αδελφών μας, αντρών και γυναικών, τους κάνει αγαπητούς σε εμάς. Έτσι ελκυόμαστε πιο κοντά τους, και αυτό ενισχύει τους δεσμούς της Χριστιανικής φιλίας. Υιοθετούμε μια άποψη σαν και αυτήν που είχε ο Παύλος απέναντι στους αδελφούς των ημερών του. Για εμάς, οι αδελφοί είναι «συνεργάτες . . . για τη βασιλεία του Θεού» και «ενισχυτική βοήθεια». (Κολοσσαείς 4:11) Έτσι εκδηλώνουμε τη στάση του Ιεχωβά.

20. Ποιες ευλογίες θα έρθουν σε εκείνους που αναζητούν το καλό σε όλους;

20 Ασφαλώς, απηχούμε την προσευχή του Νεεμία: «Θυμήσου με, Θεέ μου, για καλό». (Νεεμίας 13:31) Πόσο χαιρόμαστε που ο Ιεχωβά αναζητάει το καλό στους ανθρώπους! (1 Βασιλέων 14:13) Είθε να ενεργούμε παρόμοια στις σχέσεις μας με τους άλλους. Αυτός ο τρόπος ενέργειας μας προσφέρει την προοπτική της απολύτρωσης και της αιώνιας ζωής στο νέο κόσμο που είναι τώρα τόσο κοντά.​—Ψαλμός 130:3-8.

Πώς θα Απαντούσατε;

Για ποιο λόγο ενεργεί ο Ιεχωβά με αγαθότητα προς όλους;

Πώς μπορούμε εμείς να αναζητούμε το καλό στους άλλους

στη διακονία μας;

στην οικογένειά μας;

στην εκκλησία μας;

σε όλες τις σχέσεις μας;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Παρά το μίσος που είχαν παλιότερα οι αδελφοί του απέναντί του, ο Ιωσήφ αναζητούσε το καλό σε αυτούς

[Εικόνα στη σελίδα 19]

Η εναντίωση δεν μας εμποδίζει να προσπαθούμε να βοηθάμε τους πάντες

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Παρά το παρελθόν τους, κανένας από τους γιους του Ιακώβ δεν αποκλείστηκε από τις ευλογίες του

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Να τους καλοδέχεστε όλους στις Χριστιανικές συναθροίσεις