Θυμάστε;

Εκτιμήσατε την ανάγνωση των πρόσφατων τευχών της Σκοπιάς; Τότε δείτε αν μπορείτε να απαντήσετε στις επόμενες ερωτήσεις:

• Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους η Ρουθ αποτελούσε καλό παράδειγμα;

Ήταν υποδειγματική όσον αφορά την αγάπη της για τον Ιεχωβά, την όσια αγάπη της προς τη Ναομί και την εκδήλωση φιλοπονίας και ταπεινοφροσύνης. Εύλογα, οι άλλοι τη θεωρούσαν «έξοχη γυναίκα». (Ρουθ 3:11)—15/4, σελίδες 23-26.

• Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για τους συνηθισμένους ανθρώπους;

Ο ίδιος είπε στους Ισραηλίτες, οι οποίοι είχαν υποστεί βάναυση μεταχείριση στην Αίγυπτο, να μην κακομεταχειρίζονται τους μη προνομιούχους. (Έξοδος 22:21-24) Ο Ιησούς, ο οποίος μιμήθηκε τον Πατέρα του, εκδήλωσε γνήσιο ενδιαφέρον για τους κοινούς ανθρώπους και επέλεξε ως αποστόλους ανθρώπους “αγράμματους και συνηθισμένους”. (Πράξεις 4:13· Ματθαίος 9:36) Μπορούμε να μιμούμαστε τον Θεό εκδηλώνοντας ενδιαφέρον για τους άλλους, όπως για τους νέους.—15/4, σελίδες 28-31.

• Τι λόγο έχουμε να πιστεύουμε ότι ο Ιεχωβά παρατηρεί τα όσα κάνουμε εμείς;

Γραφικές αφηγήσεις δείχνουν ότι ο Ιεχωβά παρατηρεί τα επιτεύγματα των ανθρώπων. Όπως παρατήρησε τη θυσία που πρόσφερε ο Άβελ, έτσι παρατηρεί και τις δικές μας “θυσίες αίνου, τον καρπό των χειλιών” μας. (Εβραίους 13:15) Ο Ιεχωβά γνώριζε ότι ο Ενώχ προσπαθούσε να τον ευαρεστεί διάγοντας καθαρή, ηθική ζωή. Επιπλέον, ο Θεός πρόσεξε πώς μια μη Ισραηλίτισσα χήρα από τα Σαρεπτά μοιράστηκε τα λιγοστά υπάρχοντά της με τον προφήτη Ηλία. Ο Ιεχωβά παρατηρεί και τις δικές μας πράξεις πίστης.—1/5, σελίδες 28-31.

• Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. οι Ιουδαίοι που έγιναν Χριστιανοί έπρεπε να κάνουν προσωπική αφιέρωση στον Θεό;

Το 1513 Π.Κ.Χ., οι αρχαίοι Ισραηλίτες εισήλθαν σε μια σχέση αφιέρωσης με τον Ιεχωβά. (Έξοδος 19:3-8) Έκτοτε, οι Ιουδαίοι γεννιούνταν σε αυτό το αφιερωμένο έθνος υπό τη διαθήκη του Νόμου. Ο Ιεχωβά, όμως, εξάλειψε τη διαθήκη του Νόμου μέσω του θανάτου του Χριστού το 33 Κ.Χ. (Κολοσσαείς 2:14) Από τότε και έπειτα, οι Ιουδαίοι που ήθελαν να υπηρετούν τον Θεό με αποδεκτό τρόπο χρειαζόταν να αφιερωθούν σε αυτόν και να βαφτιστούν στο όνομα του Ιησού Χριστού.—15/5, σελίδες 30, 31.

• Έχει η καύση θυμιάματος θέση στην αληθινή λατρεία σήμερα;

Η χρήση θυμιάματος αποτελούσε μέρος της αληθινής λατρείας στον αρχαίο Ισραήλ. (Έξοδος 30:37, 38· Λευιτικό 16:12, 13) Ωστόσο, η διαθήκη του Νόμου, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης θυμιάματος, έληξε με το θάνατο του Χριστού. Οι Χριστιανοί μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιοι για το αν θα χρησιμοποιούν θυμίαμα για μη θρησκευτικούς σκοπούς, αλλά αυτό δεν αποτελεί μέρος της αληθινής λατρείας σήμερα. Το πώς αισθάνονται οι άλλοι πρέπει επίσης να λαβαίνεται υπόψη έτσι ώστε να μη σκανδαλιστούν.—1/6, σελίδες 28-30.

• Ποια πρόσφατη είδηση έχει υποκινήσει πολλούς να σκεφτούν σοβαρότερα αν ο Ιησούς περπάτησε πράγματι στη γη;

Έχει δοθεί μεγάλη δημοσιότητα σε ένα κιβώτιο—μια οστεοθήκη—που βρέθηκε στο Ισραήλ. Φαίνεται ότι χρονολογείται από τον πρώτο αιώνα και φέρει μια επιγραφή που λέει: «Ιάκωβος, γιος του Ιωσήφ, αδελφός του Ιησού». Ορισμένοι θεωρούν ότι αυτή αποτελεί «την παλαιότερη εξωβιβλική αρχαιολογική μαρτυρία» για την ύπαρξη του Ιησού.—15/6, σελίδες 3, 4.

• Πώς μαθαίνουν οι άνθρωποι να αγαπούν;

Οι άνθρωποι μαθαίνουν να αγαπούν αρχικά από το παράδειγμα και την εκπαίδευση των γονέων τους. Όταν ο σύζυγος και η σύζυγος εκδηλώνουν αγάπη και σεβασμό ο ένας στον άλλον, τα παιδιά μπορούν να μάθουν να αγαπούν. (Εφεσίους 5:28· Τίτο 2:4) Ακόμη και αν κάποιος δεν προέρχεται από μια γεμάτη αγάπη οικογένεια, μπορεί να μάθει να αγαπάει αποδεχόμενος την πατρική καθοδηγία του Ιεχωβά, λαβαίνοντας τη βοήθεια του αγίου πνεύματος και επωφελούμενος από τη θερμή υποστήριξη της Χριστιανικής αδελφότητας.—1/7, σελίδες 4-7.

• Ποιος ήταν ο Ευσέβιος, και ποιο μάθημα διδασκόμαστε από τη ζωή του;

Ο Ευσέβιος ήταν ένας αρχαίος ιστορικός ο οποίος, το 324 Κ.Χ., ολοκλήρωσε το δεκάτομο έργο του με τίτλο Εκκλησιαστική Ιστορία. Αν και πίστευε ότι ο Πατέρας υπήρχε πριν από τον Γιο, ο Ευσέβιος υιοθέτησε διαφορετική άποψη στη σύνοδο της Νίκαιας. Προφανώς αγνόησε την απαίτηση του Ιησού ότι οι ακόλουθοί Του “δεν έπρεπε να είναι μέρος του κόσμου”. (Ιωάννης 17:16)—15/7, σελίδες 29-31.

• Έχει αλλάξει ο Ιεχωβά την άποψή του για την πολυγαμία;

Όχι, ο Ιεχωβά δεν έχει αλλάξει την άποψή του για την πολυγαμία. (Μαλαχίας 3:6) Η διευθέτηση του Θεού για τον πρώτο άντρα ήταν να «προσκολληθεί στη σύζυγό του» και να γίνει μία σάρκα με αυτήν. (Γένεση 2:24) Ο Ιησούς είπε ότι το να πάρει κάποιος διαζύγιο εκτός εξαιτίας πορνείας και κατόπιν να ξαναπαντρευτεί τον καθιστά μοιχό. (Ματθαίος 19:4-6, 9) Η ανοχή της πολυγαμίας από μέρους του Ιεχωβά τερματίστηκε με το σχηματισμό της Χριστιανικής εκκλησίας.—1/8, σελίδα 28.