Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Κάντε τον Ιεχωβά Πεποίθησή Σας

Κάντε τον Ιεχωβά Πεποίθησή Σας

Κάντε τον Ιεχωβά Πεποίθησή Σας

«Εσύ είσαι η ελπίδα μου, Υπέρτατε Κύριε Ιεχωβά, η πεποίθησή μου από τη νεότητά μου».​—ΨΑΛΜΟΣ 71:5.

1. Ποια πρόκληση αντιμετώπισε ο νεαρός βοσκός Δαβίδ;

 ΗΤΑΝ σχεδόν τρία μέτρα ψηλός. Καθόλου παράξενο που όλοι οι στρατιώτες στις τάξεις του Ισραήλ φοβούνταν να τον αντιμετωπίσουν! Εβδομάδες ολόκληρες, κάθε πρωί και κάθε βράδυ, ο Φιλισταίος γίγαντας Γολιάθ ενέπαιζε το στρατό του Ισραήλ, προκαλώντας τους να στείλουν έναν πρόμαχο να αναμετρηθεί μαζί του. Τελικά, την πρόκληση δέχτηκε, όχι κάποιος στρατιώτης, αλλά ένας απλός νεαρός. Ο Δαβίδ, ένας νεαρός βοσκός, φαινόταν σαν νάνος μπροστά στον αντίπαλό του. Μάλιστα, ίσως να ζύγιζε λιγότερο από την πανοπλία και τα όπλα του Γολιάθ! Ωστόσο, ο νεαρός αντιμετώπισε το γίγαντα και έγινε αξέχαστο σύμβολο θάρρους.​—1 Σαμουήλ 17:1-51.

2, 3. (α) Γιατί μπόρεσε ο Δαβίδ να αντιμετωπίσει τον Γολιάθ με τέτοια πεποίθηση; (β) Ποια δύο βήματα θα εξετάσουμε με τα οποία μπορούμε να κάνουμε τον Ιεχωβά πεποίθησή μας;

2 Τι έδωσε τέτοιο θάρρος στον Δαβίδ; Προσέξτε μερικά λόγια που προφανώς γράφτηκαν από τον Δαβίδ σε μετέπειτα χρόνια: «Εσύ είσαι η ελπίδα μου, Υπέρτατε Κύριε Ιεχωβά, η πεποίθησή μου από τη νεότητά μου». (Ψαλμός 71:5) Ναι, ως νέος, ο Δαβίδ εμπιστευόταν στον Ιεχωβά ανεπιφύλακτα. Αντιμετώπισε τον Γολιάθ, λέγοντας: «Εσύ έρχεσαι σε εμένα με σπαθί και με δόρυ και με ακόντιο· εγώ όμως έρχομαι σε εσένα με το όνομα του Ιεχωβά των στρατευμάτων, του Θεού των στρατευμάτων του Ισραήλ, που εσύ ενέπαιξες». (1 Σαμουήλ 17:45) Ενώ η πεποίθηση του Γολιάθ βασιζόταν στη μεγάλη του δύναμη και στον οπλισμό του, η πεποίθηση του Δαβίδ βασιζόταν στον Ιεχωβά. Με τον Υπέρτατο Κύριο του σύμπαντος στο πλευρό του, γιατί να ενδώσει ο Δαβίδ στο φόβο ενός απλού ανθρώπου, όσο μεγαλόσωμος και πάνοπλος και αν ήταν;

3 Καθώς διαβάζετε για τον Δαβίδ, μήπως διαπιστώνετε ότι εύχεστε να ήταν ισχυρότερη και η δική σας πεποίθηση στον Ιεχωβά; Πιθανώς έτσι αισθάνονται πολλοί από εμάς. Γι’ αυτό, ας εξετάσουμε δύο βήματα με τα οποία μπορούμε να κάνουμε τον Ιεχωβά πεποίθησή μας. Πρώτον, χρειάζεται να ελέγξουμε και να διατηρήσουμε υπό έλεγχο έναν συνηθισμένο παράγοντα που εμποδίζει αυτή την πεποίθηση. Δεύτερον, χρειάζεται να μάθουμε τι ακριβώς περιλαμβάνεται στο να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά.

Υπερνίκηση ενός Συνηθισμένου Παράγοντα που Εμποδίζει την Πεποίθηση στον Ιεχωβά

4, 5. Γιατί δυσκολεύονται πολλοί άνθρωποι να θέσουν την πεποίθησή τους στον Θεό;

4 Τι εμποδίζει τους ανθρώπους να θέτουν την πεποίθησή τους στον Θεό; Πολύ συχνά, μερικοί βρίσκονται σε σύγχυση όσον αφορά το γιατί συμβαίνουν άσχημα πράγματα. Πολλοί διδάσκονται ότι ο Θεός ευθύνεται για τα παθήματα. Όταν ξεσπάει κάποια τραγωδία, οι κληρικοί μπορεί να πουν ότι ο Θεός «πήρε» τα θύματα κοντά του στον ουρανό. Επιπλέον, πλήθος θρησκευτικών ηγετών διδάσκουν ότι ο Θεός έχει προ πολλού καθορίσει κάθε γεγονός—περιλαμβανομένης και κάθε τραγωδίας και άνομης πράξης—που συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο. Θα ήταν δύσκολο να θέσουμε την εμπιστοσύνη μας σε έναν τέτοιον σκληρόκαρδο Θεό. Ο Σατανάς, ο οποίος τυφλώνει τις διάνοιες των απίστων, επιθυμεί διακαώς να προωθεί όλες αυτές τις «διδασκαλίες δαιμόνων».​—1 Τιμόθεο 4:1· 2 Κορινθίους 4:4.

5 Ο Σατανάς θέλει να χάσουν οι άνθρωποι την πεποίθησή τους στον Ιεχωβά. Αυτός ο εχθρός του Θεού δεν θέλει να γνωρίζουμε τις πραγματικές αιτίες των ανθρώπινων παθημάτων. Και αν εμείς έχουμε μάθει τους λόγους που αποκαλύπτει η Γραφή για την ύπαρξη των παθημάτων, ο Σατανάς θέλει να τους ξεχάσουμε. Συνεπώς, είναι καλό να ανασκοπούμε από καιρό σε καιρό τρεις βασικούς λόγους για τα παθήματα στον κόσμο. Κάνοντάς το αυτό, μπορούμε να βεβαιώνουμε την καρδιά μας ότι ο Ιεχωβά δεν ευθύνεται για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή.​—Φιλιππησίους 1:9, 10.

6. Πώς στρέφει την προσοχή το εδάφιο 1 Πέτρου 5:8 σε έναν λόγο για τα ανθρώπινα παθήματα;

6 Ένας λόγος για τα ανθρώπινα παθήματα είναι ότι ο Σατανάς θέλει να διασπάσει την ακεραιότητα του πιστού λαού του Ιεχωβά. Ο ίδιος προσπάθησε να διασπάσει την ακεραιότητα του Ιώβ. Ο Σατανάς απέτυχε τότε, αλλά δεν έχει εγκαταλείψει τις προσπάθειες. Ως ο άρχοντας αυτού του κόσμου, ζητάει να «καταβροχθίσει» τους πιστούς υπηρέτες του Ιεχωβά. (1 Πέτρου 5:8) Αυτό περιλαμβάνει τον καθένα μας! Ο Σατανάς θέλει να μας κάνει να σταματήσουμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά. Γι’ αυτό, πολλές φορές ξεσηκώνει διωγμό. Αν και τέτοια παθήματα είναι οδυνηρά, εμείς έχουμε βάσιμους λόγους να υπομένουμε. Κάνοντάς το αυτό, συμβάλλουμε στο να αποδεικνύεται ο Σατανάς ψεύτης και έτσι φέρνουμε χαρά στον Ιεχωβά. (Ιώβ 2:4· Παροιμίες 27:11) Καθώς ο Ιεχωβά μάς ενισχύει ώστε να υπομένουμε το διωγμό, η πεποίθησή μας σε αυτόν μεγαλώνει.​—Ψαλμός 9:9, 10.

7. Ποιο λόγο για τα παθήματα μας βοηθάει να αναγνωρίσουμε το εδάφιο Γαλάτες 6:7;

7 Ένας δεύτερος λόγος για τα παθήματα εντοπίζεται στην εξής αρχή: «Ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει». (Γαλάτες 6:7) Μερικές φορές οι άνθρωποι σπέρνουν κάνοντας κακές επιλογές και συνεπώς θερίζουν κάποια παθήματα. Ίσως επιλέγουν να οδηγούν απρόσεκτα, με αποτέλεσμα να συμβεί ατύχημα. Πολλοί επιλέγουν να καπνίζουν, πράγμα που προκαλεί καρδιοπάθεια ή καρκίνο του πνεύμονα. Όσοι επιλέγουν να εμπλακούν σε ανήθικη σεξουαλική διαγωγή διακινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν κατεστραμμένες οικογενειακές σχέσεις, απώλεια του αυτοσεβασμού, σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες και ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Οι άνθρωποι μπορεί να επιδιώκουν να επιρρίψουν στον Θεό την ευθύνη για αυτά τα παθήματα, αλλά στην πραγματικότητα είναι θύματα των δικών τους εσφαλμένων αποφάσεων.​—Παροιμίες 19:3.

8. Σύμφωνα με το εδάφιο Εκκλησιαστής 9:11, γιατί υφίστανται παθήματα οι άνθρωποι;

8 Ένας τρίτος λόγος για τα παθήματα αναφέρεται στο εδάφιο Εκκλησιαστής 9:11: «Επέστρεψα για να δω κάτω από τον ήλιο ότι δεν έχουν οι ταχείς τον αγώνα δρόμου ούτε οι κραταιοί τη μάχη ούτε και οι σοφοί έχουν την τροφή ούτε και αυτοί που διαθέτουν κατανόηση έχουν τα πλούτη ούτε και εκείνοι που διαθέτουν γνώση έχουν την εύνοια· επειδή καιρός και απρόβλεπτη περίσταση τους βρίσκουν όλους». Μερικές φορές, οι άνθρωποι απλώς βρίσκονται σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Άσχετα με τα προσωπικά μας προτερήματα και ελαττώματα, τα παθήματα και ο θάνατος μπορεί να πλήξουν τον καθένα μας αναπάντεχα και ανά πάσα στιγμή. Λόγου χάρη, στις ημέρες του Ιησού ένας πύργος στην Ιερουσαλήμ έπεσε και σκότωσε 18 άτομα. Ο Ιησούς έδειξε ότι ο Θεός δεν τους τιμωρούσε για κάποια παλιότερα αμαρτήματα. (Λουκάς 13:4) Όχι, ο Ιεχωβά δεν ευθύνεται για τέτοια παθήματα.

9. Τι δεν κατανοούν πολλοί σχετικά με τα παθήματα;

9 Το να κατανοήσουμε μερικές από τις αιτίες των παθημάτων είναι σημαντικό. Ωστόσο, υπάρχει μια πτυχή σε αυτό το ζήτημα την οποία πολλοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν. Αυτή είναι η εξής: Γιατί επιτρέπει ο Ιεχωβά Θεός τα παθήματα;

Γιατί Επιτρέπει ο Ιεχωβά τα Παθήματα;

10, 11. (α) Σύμφωνα με τα εδάφια Ρωμαίους 8:19-22, τι συνέβη σε “όλη τη δημιουργία”; (β) Πώς μπορούμε να διακρίνουμε ποιος ήταν εκείνος που υπέταξε τη δημιουργία στη ματαιότητα;

10 Ένα απόσπασμα από την επιστολή του αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους ρίχνει φως σε αυτό το σημαντικό ζήτημα. Ο Παύλος έγραψε: «Με έντονη προσδοκία η δημιουργία περιμένει την αποκάλυψη των γιων του Θεού. Διότι η δημιουργία υποτάχθηκε στη ματαιότητα, όχι με τη θέλησή της, αλλά μέσω εκείνου που την υπέταξε, με βάση την ελπίδα ότι και η ίδια η δημιουργία θα ελευθερωθεί από την υποδούλωση στη φθορά και θα έχει την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού. Διότι γνωρίζουμε ότι όλη μαζί η δημιουργία στενάζει και πονάει μέχρι τώρα».​—Ρωμαίους 8:19-22.

11 Για να κατανοήσουμε αυτά τα εδάφια, χρειάζεται πρώτα να απαντήσουμε σε μερικά βασικά ερωτήματα. Παραδείγματος χάρη, ποιος υπέταξε τη δημιουργία στη ματαιότητα; Μερικοί έχουν υποδείξει τον Σατανά, άλλοι τον Αδάμ. Αλλά ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θα μπορούσαν να το είχαν κάνει αυτό. Γιατί όχι; Επειδή εκείνος που υποτάσσει τη δημιουργία στη ματαιότητα το κάνει αυτό «με βάση την ελπίδα». Ναι, προσφέρει την ελπίδα ότι οι πιστοί τελικά θα “ελευθερωθούν από την υποδούλωση στη φθορά”. Ούτε ο Αδάμ ούτε ο Σατανάς θα ήταν σε θέση να προσφέρουν τέτοια ελπίδα. Μόνο ο Ιεχωβά θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Σαφώς, λοιπόν, εκείνος ήταν που υπέταξε τη δημιουργία στη ματαιότητα.

12. Ποια σύγχυση έχει δημιουργηθεί όσον αφορά το ποια είναι “όλη η δημιουργία”, και πώς μπορεί να απαντηθεί αυτό το ερώτημα;

12 Ποια είναι, όμως, “όλη η δημιουργία” που αναφέρεται σε αυτή την περικοπή; Μερικοί λένε ότι η έκφραση “όλη η δημιουργία” αναφέρεται σε ολόκληρο το φυσικό κόσμο, περιλαμβανομένων των ζώων και της βλάστησης. Αλλά ελπίζουν τα ζώα και τα φυτά να αποκτήσουν «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού»; Όχι. (2 Πέτρου 2:12) Επομένως, η έκφραση “όλη η δημιουργία” δεν μπορεί παρά να αναφέρεται στην ανθρωπότητα. Αυτή είναι η δημιουργία που επηρεάζεται από την αμαρτία και το θάνατο εξαιτίας του στασιασμού στην Εδέμ και η οποία έχει απεγνωσμένα ανάγκη ελπίδας.​—Ρωμαίους 5:12.

13. Τι έκανε στην ανθρωπότητα ο στασιασμός στην Εδέμ;

13 Τι ακριβώς έκανε στην ανθρωπότητα αυτός ο στασιασμός; Ο Παύλος περιγράφει τα αποτελέσματά του με μία και μόνο λέξη: ματαιότητα. a Σύμφωνα με κάποιο σύγγραμμα, αυτή η λέξη περιγράφει «τη ματαιότητα ενός αντικειμένου το οποίο δεν λειτουργεί όπως σχεδιάστηκε». Οι άνθρωποι ήταν σχεδιασμένοι να ζουν για πάντα, να εργάζονται μαζί ως τέλεια, ενωμένη οικογένεια φροντίζοντας μια παραδεισιακή γη. Αντί για αυτό, η ύπαρξή τους είναι σύντομη, οδυνηρή και συχνά απογοητευτική. Όπως το έθεσε ο Ιώβ, «άνθρωπος γεννημένος από γυναίκα είναι λιγόχρονος και χορτασμένος ταραχή». (Ιώβ 14:1) Πράγματι, ματαιότητα!

14, 15. (α) Ποια απόδειξη δικαιοσύνης βρίσκουμε στην καταδίκη που εξήγγειλε ο Ιεχωβά για την ανθρωπότητα; (β) Γιατί είπε ο Παύλος ότι η δημιουργία υποτάχθηκε στη ματαιότητα «όχι με τη θέλησή της»;

14 Τώρα ερχόμαστε στο βασικό ερώτημα: Γιατί υπέταξε «ο Κριτής όλης της γης» την ανθρωπότητα σε αυτή την οδυνηρή, απογοητευτική ύπαρξη; (Γένεση 18:25) Ήταν δίκαιο αυτό από μέρους του; Θυμηθείτε τι έκαναν οι πρώτοι μας γονείς. Στασιάζοντας εναντίον του Θεού, συμπαρατάχθηκαν με τον Σατανά, ο οποίος ήγειρε μια γενικευμένη πρόκληση εναντίον της κυριαρχίας του Ιεχωβά. Με τις πράξεις τους, υποστήριξαν τον ισχυρισμό ότι ο άνθρωπος είναι καλύτερα χωρίς τον Ιεχωβά, κυβερνώντας ο ίδιος τον εαυτό του υπό την κατεύθυνση ενός στασιαστικού πνευματικού πλάσματος. Καταδικάζοντας τους στασιαστές, ο Ιεχωβά τούς έδωσε στην ουσία αυτό που ζήτησαν. Επέτρεψε στον άνθρωπο να αυτοκυβερνηθεί υπό την επιρροή του Σατανά. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, ποια απόφαση θα μπορούσε να είναι τόσο ανυπέρβλητα δίκαιη από την υποταγή της ανθρωπότητας στη ματαιότητα αλλά με βάση την ελπίδα;

15 Βεβαίως, αυτό δεν αποτελούσε «θέληση της» δημιουργίας. Εμείς γεννιόμαστε ως δούλοι στην αμαρτία και στη φθορά χωρίς καμιά δυνατότητα επιλογής σε αυτό το ζήτημα. Ωστόσο, ο Ιεχωβά, δείχνοντας έλεος, επέτρεψε στον Αδάμ και στην Εύα να ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους και να κάνουν παιδιά. Μολονότι εμείς, οι απόγονοί τους, είμαστε υποταγμένοι στη ματαιότητα της αμαρτίας και του θανάτου, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε ό,τι δεν έκαναν ο Αδάμ και η Εύα. Μπορούμε να δώσουμε προσοχή στον Ιεχωβά και να μάθουμε ότι η κυριαρχία του είναι δίκαιη και ιδεώδης, ενώ η ανθρώπινη διακυβέρνηση μακριά από τον Ιεχωβά φέρνει μόνο πόνο, απογοήτευση και ματαιότητα. (Ιερεμίας 10:23· Αποκάλυψη 4:11) Και η επιρροή του Σατανά απλώς επιδεινώνει τα πράγματα. Η ανθρώπινη ιστορία επιβεβαιώνει αυτές τις αλήθειες.​—Εκκλησιαστής 8:9.

16. (α) Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά δεν ευθύνεται για τα παθήματα που βλέπουμε στον κόσμο σήμερα; (β) Ποια ελπίδα έχει παράσχει στοργικά ο Ιεχωβά για τους πιστούς ανθρώπους;

16 Σαφώς, ο Ιεχωβά είχε βάσιμους λόγους να υποτάξει την ανθρωπότητα στη ματαιότητα. Μήπως σημαίνει αυτό, όμως, ότι ο Ιεχωβά είναι η αιτία της ματαιότητας και των παθημάτων που πλήττουν τον καθένα μας σήμερα; Σκεφτείτε έναν δικαστή που εκφέρει τη δίκαιη καταδίκη ενός εγκληματία. Ο κατάδικος ίσως υφίσταται σοβαρά παθήματα ενόσω εκτίει την ποινή του, αλλά μπορεί να κατηγορήσει δικαιολογημένα το δικαστή ως την αιτία για τα παθήματά του; Σε καμία περίπτωση! Επιπλέον, ο Ιεχωβά ποτέ δεν είναι η πηγή της πονηρίας. Το εδάφιο Ιακώβου 1:13 λέει: «Ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν». Ας θυμόμαστε, επίσης, ότι ο Ιεχωβά εξέφερε αυτή την καταδίκη «με βάση την ελπίδα». Ο ίδιος έχει κάνει στοργικά διευθετήσεις ώστε οι πιστοί απόγονοι του Αδάμ και της Εύας να δουν το τέλος της ματαιότητας και να απολαύσουν «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού». Σε όλη την αιωνιότητα, η πιστή ανθρωπότητα ποτέ δεν θα χρειάζεται να ανησυχεί μήπως περιπέσει και πάλι ολόκληρη η δημιουργία σε μια οδυνηρή κατάσταση ματαιότητας. Ο δίκαιος τρόπος με τον οποίο χειρίζεται ο Ιεχωβά τα πράγματα θα έχει εδραιώσει την ορθότητα της κυριαρχίας του για πάντα.​—Ησαΐας 25:8.

17. Πώς πρέπει να επηρεαζόμαστε ανασκοπώντας τους λόγους για τους οποίους υπάρχουν παθήματα στον κόσμο σήμερα;

17 Καθώς ανασκοπούμε αυτούς τους λόγους για τα ανθρώπινα παθήματα, μήπως διακρίνουμε κάποια βάση για να επιρρίψουμε την ευθύνη για την πονηρία στον Ιεχωβά ή για να χάσουμε την πεποίθησή μας σε αυτόν; Τουναντίον, αυτή η μελέτη μάς δίνει λόγους για να επαναλαμβάνουμε τα εξής λόγια του Μωυσή: «Ο Βράχος—οι ενέργειές του είναι τέλειες, διότι όλες οι οδοί του είναι δικαιοσύνη. Θεός πιστότητας, στον οποίο δεν υπάρχει αδικία· δίκαιος και ευθύς είναι αυτός». (Δευτερονόμιο 32:4) Στοχαζόμενοι τα εν λόγω ζητήματα, ας ανανεώνουμε την κατανόησή μας για αυτά από καιρό σε καιρό. Με αυτόν τον τρόπο, όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, θα αντιστεκόμαστε στις προσπάθειες που καταβάλλει ο Σατανάς για να σπέρνει αμφιβολίες στη διάνοιά μας. Τι θα λεχθεί όμως για το δεύτερο βήμα που αναφέραμε στην αρχή; Τι περιλαμβάνεται στο να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά;

Τι Σημαίνει να Εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά

18, 19. Με ποια λόγια μάς παροτρύνει η Γραφή να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά, αλλά ποιες εσφαλμένες αντιλήψεις έχουν μερικοί ως προς αυτό;

18 Ο Λόγος του Θεού μάς παροτρύνει: «Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση. Σε όλες σου τις οδούς αυτόν να λαβαίνεις υπόψη, και αυτός θα κάνει ευθείς τους δρόμους σου». (Παροιμίες 3:5, 6) Αυτά είναι όμορφα λόγια διαβεβαίωσης. Ασφαλώς, κανένας σε όλο το σύμπαν δεν είναι πιο αξιόπιστος από τον αγαπητό ουράνιο Πατέρα μας. Εντούτοις, είναι ευκολότερο να διαβάζουμε αυτά τα λόγια στις Παροιμίες παρά να τα εφαρμόζουμε.

19 Πολλοί έχουν εσφαλμένες αντιλήψεις σχετικά με το τι σημαίνει να εμπιστεύεται κάποιος στον Ιεχωβά. Μερικοί θεωρούν αυτή την εμπιστοσύνη απλώς ένα συναίσθημα, κάποιου είδους ευδαιμονία που θα πρέπει να ξεπηδάει αυθόρμητα από την καρδιά. Άλλοι φαίνεται να πιστεύουν πως το να εμπιστευόμαστε στον Θεό σημαίνει ότι μπορούμε να αναμένουμε από αυτόν να μας προφυλάσσει από κάθε δυσκολία, να λύνει το κάθε μας πρόβλημα, να κάνει όλες τις καθημερινές προκλήσεις να εξελίσσονται όπως ακριβώς ελπίζουμε εμείς—και μάλιστα αμέσως! Εντούτοις, τέτοιες αντιλήψεις είναι αβάσιμες. Η εμπιστοσύνη είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό συναίσθημα, και δεν είναι εξωπραγματική. Στους ενηλίκους, η εμπιστοσύνη περιλαμβάνει τη λήψη συνειδητών αποφάσεων που είναι απόρροια προσεκτικής σκέψης.

20, 21. Τι περιλαμβάνεται στο να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά; Δείξτε το με παράδειγμα.

20 Προσέξτε και πάλι τι λέει το εδάφιο Παροιμίες 3:5. Αντιδιαστέλλει το να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά με το να στηριζόμαστε στη δική μας κατανόηση, υποδηλώνοντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε και τα δύο. Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις της κατανόησής μας; Όχι, διότι ο Ιεχωβά, ο οποίος μας έδωσε αυτές τις δυνάμεις, αναμένει από εμάς να τις χρησιμοποιούμε για να τον υπηρετούμε. (Ρωμαίους 12:1) Αλλά σε τι στηριζόμαστε ή από τι εξαρτόμαστε; Αν ο τρόπος σκέψης μας δεν εναρμονίζεται με του Ιεχωβά, δεχόμαστε τη σοφία του ως απείρως ανώτερη από τη δική μας; (Ησαΐας 55:8, 9) Το να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά σημαίνει να αφήνουμε τον τρόπο σκέψης του να καθοδηγεί το δικό μας.

21 Παραδείγματος χάρη: Σκεφτείτε κάποιο παιδάκι που κάθεται στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου, με τους γονείς του στα μπροστινά καθίσματα. Ο πατέρας του είναι στο τιμόνι. Όταν ανακύπτουν δυσκολίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού—κάποιο ερώτημα σχετικά με την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουν ή ίσως ένα πρόβλημα με τον καιρό ή με την κατάσταση του δρόμου—πώς αντιδράει ένα υπάκουο παιδί που δείχνει εμπιστοσύνη; Μήπως φωνάζει δίνοντας οδηγίες από το πίσω κάθισμα, λέγοντας στον πατέρα του πώς να οδηγήσει το αυτοκίνητο; Μήπως αμφισβητεί τις αποφάσεις των γονέων του ή αντιστέκεται όταν εκείνοι του υπενθυμίζουν ότι πρέπει να παραμένει δεμένο με τη ζώνη ασφαλείας στο κάθισμά του; Όχι, φυσιολογικά εμπιστεύεται στους γονείς του σε ό,τι αφορά το χειρισμό τέτοιων ζητημάτων, μολονότι αυτοί είναι ατελείς. Στο πρόσωπο του Ιεχωβά, εμείς έχουμε έναν τέλειο Πατέρα. Άραγε, δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε ανεπιφύλακτα σε αυτόν, ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις;​—Ησαΐας 30:21.

22, 23. (α) Γιατί πρέπει να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα, και πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

22 Ωστόσο, το εδάφιο Παροιμίες 3:6 δείχνει ότι πρέπει “να λαβαίνουμε υπόψη τον Ιεχωβά σε όλες μας τις οδούς”, όχι μόνο όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις. Επομένως, οι καθημερινές αποφάσεις που παίρνουμε στη ζωή πρέπει να αντανακλούν την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά. Όταν ανακύπτουν προβλήματα, δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, να πανικοβαλλόμαστε ή να αντιστεκόμαστε στην καθοδηγία που δίνει ο Ιεχωβά για το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος χειρισμού των ζητημάτων. Χρειάζεται να βλέπουμε τις δοκιμασίες ως ευκαιρίες για να υποστηρίζουμε την κυριαρχία του Ιεχωβά, να συμβάλλουμε στο να αποδεικνύεται ο Σατανάς ψεύτης και να καλλιεργούμε υπακοή και άλλες ιδιότητες που ευαρεστούν τον Ιεχωβά.​—Εβραίους 5:7, 8.

23 Μπορούμε να δείχνουμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά άσχετα με τα εμπόδια που ίσως ορθώνονται μπροστά μας. Το κάνουμε αυτό με τις προσευχές μας και με τον τρόπο με τον οποίο αποβλέπουμε στο Λόγο του Ιεχωβά και στην οργάνωσή του για καθοδηγία. Συγκεκριμένα, όμως, πώς μπορούμε να δείχνουμε εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα προβλήματα που ανακύπτουν στο σημερινό κόσμο; Το επόμενο άρθρο μας θα εξετάσει αυτό το ζήτημα.

[Υποσημείωση]

a Η λέξη που χρησιμοποίησε ο Παύλος στο πρωτότυπο κείμενο είναι η ίδια που χρησιμοποιείται στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα για την απόδοση της έκφρασης που χρησιμοποίησε επανειλημμένα ο Σολομών στο βιβλίο του Εκκλησιαστή, όπως στη φράση «τα πάντα είναι ματαιότητα!»​—Εκκλησιαστής 1:2, 14· 2:11, 17· 3:19· 12:8.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Πώς έδειξε ο Δαβίδ ότι είχε κάνει τον Ιεχωβά πεποίθησή του;

• Ποιες είναι τρεις αιτίες των ανθρώπινων παθημάτων σήμερα, και γιατί είναι καλό να τις ανασκοπούμε από καιρό σε καιρό;

• Ποια καταδίκη εξέφερε ο Ιεχωβά εναντίον του ανθρωπίνου γένους, και γιατί ήταν δίκαιη αυτή η καταδίκη;

• Τι περιλαμβάνεται στο να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 8]

Ο Δαβίδ έκανε τον Ιεχωβά πεποίθησή του

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Ο Ιησούς έδειξε πως, όταν κάποιος πύργος έπεσε στην Ιερουσαλήμ, δεν ευθυνόταν ο Ιεχωβά για αυτό