Μία Αληθινή Χριστιανική Πίστη​—Πράγματι Υπάρχει

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ εγκαθίδρυσε μόνο μία εκκλησία. Αυτή η εκκλησία αποτελούσε ένα πνευματικό σώμα, μια πνευματική οικογένεια. Με αυτό εννοούμε ότι επρόκειτο για μια σύναξη ανθρώπων που επιλέχθηκαν από το άγιο πνεύμα του Θεού—και που όλοι τους αναγνωρίζονταν από τον Θεό ως «παιδιά» του.​—Ρωμαίους 8:16, 17· Γαλάτες 3:26.

Ο Ιησούς δίδαξε ότι ο Θεός χρησιμοποίησε μόνο μία οδό για να κατευθύνει τους ανθρώπους στην αλήθεια και στη ζωή. Για να δείξει με παράδειγμα αυτή τη σημαντική αλήθεια, ο Ιησούς παρέβαλε την οδό προς την αιώνια ζωή με έναν κατά γράμμα δρόμο, λέγοντας: «Μπείτε από τη στενή πύλη· επειδή πλατύς και ευρύχωρος είναι ο δρόμος που οδηγεί στην καταστροφή, και πολλοί είναι εκείνοι που μπαίνουν από αυτόν· ενώ στενή είναι η πύλη και στενόχωρος ο δρόμος που οδηγεί στη ζωή, και λίγοι είναι εκείνοι που τον βρίσκουν».​—Ματθαίος 7:13, 14· Ιωάννης 14:6· Πράξεις 4:11, 12.

Μια Ενοποιημένη Εκκλησία

Δεν πρέπει να θεωρούμε εκείνη την εκκλησία του πρώτου αιώνα «μια παγκόσμια, οικουμενική, οργανωμένη κοινωνία όπως αυτή που εννοούμε σήμερα όταν αναφερόμαστε στην καθολική εκκλησία», παρατηρεί Το Νέο Λεξικό Θεολογίας (The New Dictionary of Theology). Γιατί όχι; «Για τον απλό λόγο», λέει, «ότι μια τέτοια οργανωμένη, οικουμενική κοινωνία ουδέποτε υπήρξε».

Κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει βάσιμα με το γεγονός ότι η πρώτη Χριστιανική εκκλησία δεν είχε καμία ομοιότητα με τα παγιωμένα εκκλησιαστικά συστήματα που βλέπουμε σήμερα. Ωστόσο, ήταν οργανωμένη. Η κάθε τοπική εκκλησία δεν λειτουργούσε ανεξάρτητα από τις άλλες. Όλες αναγνώριζαν την εξουσία ενός κυβερνώντος σώματος στην Ιερουσαλήμ. Αυτό το σώμα—το οποίο αποτελούνταν από τους αποστόλους και τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ—βοήθησε να διατηρηθεί ενωμένη η εκκλησία ως το «ένα σώμα» του Χριστού.​—Εφεσίους 4:4, 11-16· Πράξεις 15:22-31· 16:4, 5.

 Τι συνέβη σε εκείνη τη μία αληθινή εκκλησία; Μήπως έγινε τελικά η ισχυρή Καθολική Εκκλησία; Μήπως εξελίχθηκε στο κατακερματισμένο Προτεσταντικό εκκλησιαστικό σύστημα που βλέπουμε σήμερα; Ή μήπως συνέβη κάτι διαφορετικό;

«Σιτάρι» και «Ζιζάνια»

Για να βρούμε τις απαντήσεις, ας εξετάσουμε προσεκτικά τι είπε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός ότι θα συνέβαινε. Ίσως εκπλαγείτε αν μάθετε ότι ο Ιησούς ανέμενε πως η εκκλησία του θα εξαφανιζόταν από το προσκήνιο και ότι ο ίδιος θα επέτρεπε σε αυτή τη θλιβερή κατάσταση να συνεχίζεται επί αιώνες.

Ταυτίζοντας την εκκλησία του με “τη βασιλεία των ουρανών”, είπε: «Η βασιλεία των ουρανών έχει ομοιωθεί με κάποιον άνθρωπο που έσπειρε καλό σπόρο στον αγρό του. Ενώ κοιμούνταν οι άνθρωποι, ήρθε ο εχθρός του και έσπειρε από πάνω ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι και έφυγε. Όταν βλάστησε το χόρτο και παρήγαγε καρπό, τότε φάνηκαν και τα ζιζάνια. Πλησίασαν, λοιπόν, οι δούλοι του οικοδεσπότη και του είπαν: “Κύριε, δεν έσπειρες καλό σπόρο στον αγρό σου; Πώς γίνεται, τότε, να έχει ζιζάνια;” Αυτός τους είπε: “Εχθρός άνθρωπος το έκανε αυτό”. Εκείνοι του είπαν: “Θέλεις, λοιπόν, να πάμε και να τα μαζέψουμε;” Αυτός είπε: “Όχι· μη τυχόν, ενώ μαζεύετε τα ζιζάνια, ξεριζώσετε μαζί με αυτά το σιτάρι. Αφήστε να μεγαλώνουν και τα δύο μαζί μέχρι το θερισμό· και την εποχή του θερισμού θα πω στους θεριστές: Πρώτα μαζέψτε τα ζιζάνια και δέστε τα σε δεμάτια για να τα κατακάψετε· κατόπιν αρχίστε να μαζεύετε το σιτάρι στην αποθήκη μου”».​—Ματθαίος 13:24-30.

Ο Ιησούς εξήγησε ότι εκείνος ήταν «ο σπορέας». “Ο καλός σπόρος” εξεικόνιζε τους γνήσιους μαθητές του. «Ο εχθρός» του ήταν ο Σατανάς ο Διάβολος. «Τα ζιζάνια» ήταν οι κίβδηλοι Χριστιανοί οι οποίοι διείσδυσαν στην πρώτη Χριστιανική εκκλησία. Είπε ότι θα άφηνε «το σιτάρι» και «τα ζιζάνια» να μεγαλώσουν μαζί μέχρι «το θερισμό», ο οποίος θα λάβαινε χώρα στην «τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». (Ματθαίος 13:37-43) Τι σήμαιναν όλα αυτά;

Η Χριστιανική Εκκλησία Διαφθείρεται

Λίγο μετά το θάνατο των αποστόλων, αποστατικοί δάσκαλοι μέσα από την εκκλησία άρχισαν να αποκτούν τον έλεγχό της. Έλεγαν «διεστραμμένα πράγματα για να παρασύρουν τους μαθητές πίσω τους». (Πράξεις 20:29, 30) Ως αποτέλεσμα, πολλοί Χριστιανοί “έπεσαν από την πίστη”. “Εκτράπηκαν σε ψεύτικες ιστορίες”.​—1 Τιμόθεο 4:1-3· 2 Τιμόθεο 4:3, 4.

Τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ., λέει Το Νέο Λεξικό Θεολογίας (The New Dictionary of Theology),  «η Καθολική Χριστιανοσύνη είχε γίνει η επίσημη . . . θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας». Έλαβε χώρα μια «ενσωμάτωση της εκκλησίας και των πολιτών στην κοινωνία»—μια συγχώνευση Εκκλησίας και Κράτους που ήταν διαμετρικά αντίθετη με τις πεποιθήσεις των πρώτων Χριστιανών. (Ιωάννης 17:16· Ιακώβου 4:4) Η ίδια πηγή αναφέρει ότι, με τον καιρό, ολόκληρη η δομή και η φύση της εκκλησίας, καθώς και πολλές θεμελιώδεις δοξασίες της, άλλαξαν ριζικά «υπό την επιρροή ενός περίεργου και άκρως επιβλαβούς συνδυασμού της Π[αλαιάς] Δ[ιαθήκης] και των νεοπλατωνικών προτύπων». Όπως πρόβλεψε ο Ιησούς Χριστός, οι γνήσιοι μαθητές του πέρασαν στην αφάνεια καθώς άκμαζαν οι κίβδηλοι Χριστιανοί.

Οι ακροατές του Ιησού γνώριζαν πόσο δύσκολο ήταν να ξεχωρίσει κάποιος το γνήσιο σιτάρι από τα ζιζάνια, όπως είναι η δηλητηριώδης ήρα, η οποία την περίοδο της ανάπτυξης μοιάζει πολύ με το σιτάρι. Επομένως, ο Ιησούς έδειξε ότι, για κάποιο διάστημα, θα ήταν δύσκολο να διακρίνει κανείς τους αληθινούς Χριστιανούς από τους κίβδηλους. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Χριστιανική εκκλησία έπαψε να υπάρχει, επειδή ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι θα συνέχιζε να καθοδηγεί τους πνευματικούς αδελφούς του «όλες τις ημέρες μέχρι την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». (Ματθαίος 28:20) Ο Ιησούς είπε ότι το σιτάρι θα συνέχιζε να μεγαλώνει. Έστω και με αυτές τις συνθήκες, στο διάβα των αιώνων, οι γνήσιοι Χριστιανοί​—μεμονωμένοι ή ως ομάδες—​αναμφισβήτητα έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν για να παραμένουν προσκολλημένοι στις διδασκαλίες του Χριστού. Ωστόσο, δεν αποτελούσαν πλέον ένα ευπροσδιόριστο, ορατό σώμα, ή αλλιώς οργάνωση. Ασφαλώς δεν ταυτίζονταν με το ορατό αποστατικό θρησκευτικό σύστημα που στο διάβα της ιστορίας δεν έφερε τίποτα άλλο παρά όνειδος και ατίμωση στο όνομα του Ιησού Χριστού.​—2 Πέτρου 2:1, 2.

“Αποκαλύπτεται ο Άνθρωπος της Ανομίας”

Ο απόστολος Παύλος προείπε κάτι άλλο που θα χαρακτήριζε το κίβδηλο θρησκευτικό σύστημα, γράφοντας: «Ας μη σας παραπλανήσει κανείς με κανέναν τρόπο, επειδή [η ημέρα του Ιεχωβά] δεν θα έρθει αν δεν έρθει πρώτα η αποστασία και αποκαλυφτεί ο άνθρωπος της ανομίας». (2 Θεσσαλονικείς 2:2-4) Αυτός «ο άνθρωπος της ανομίας» δεν είναι άλλος από την τάξη του κλήρου ο οποίος εξύψωσε τον εαυτό του σε θέση εξουσίας επί της «Χριστιανικής» εκκλησίας. a

Η αποστασία ξεκίνησε στις ημέρες του αποστόλου Παύλου. Εξαπλώθηκε ραγδαία όταν πέθαναν οι απόστολοι οπότε χάθηκε και η ανασταλτική επιρροή τους. Η αποστασία θα χαρακτηριζόταν, είπε ο Παύλος, από «τον τρόπο ενέργειας του Σατανά, με κάθε δυναμικό έργο καθώς και με ψεύτικα σημεία και θαυμαστά προμηνύματα και με κάθε άδικη απάτη». (2 Θεσσαλονικείς 2:6-12) Με πόση ακρίβεια περιγράφονται οι δραστηριότητες τόσο πολλών θρησκευτικών ηγετών στο διάβα της ιστορίας!

Υποστηρίζοντας τον ισχυρισμό τους ότι ο Ρωμαιοκαθολικισμός είναι η μία αληθινή εκκλησία, οι Καθολικοί κληρικοί λένε ότι οι επίσκοποί τους «έχουν μια ζωτική σχέση με τους πρώτους αποστόλους μέσω μιας γραμμής διαδοχής η οποία οδηγεί απευθείας στην αρχή». Στην πραγματικότητα, αυτός ο ισχυρισμός περί αποστολικής διαδοχής δεν έχει ιστορική ή Γραφική βάση. Δεν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία που να δείχνουν ότι το εκκλησιαστικό σύστημα το οποίο προέκυψε μετά το θάνατο των αποστόλων του Ιησού είχε ποτέ την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος του Θεού.—Ρωμαίους 8:9· Γαλάτες 5:19-21.

Τι μπορούμε να πούμε, όμως, για τις άλλες εκκλησίες που προέκυψαν έπειτα από την αποκαλούμενη Μεταρρύθμιση; Μήπως επέστρεψαν στο πρότυπο της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας; Αποκατέστησαν την αγνότητα της αυθεντικής Χριστιανικής εκκλησίας; Είναι αλήθεια ότι, μετά τη Μεταρρύθμιση, η Αγία Γραφή έγινε διαθέσιμη σε πολλούς κοινούς ανθρώπους στην καθομιλουμένη γλώσσα τους. Εντούτοις, η ιστορία δείχνει ότι αυτές οι εκκλησίες συνέχισαν να διδάσκουν εσφαλμένα δόγματα. b​—Ματθαίος 15:7-9.

 Ωστόσο, προσέξτε το εξής. Ο Ιησούς Χριστός προείπε σαφώς ότι η μία αληθινή εκκλησία του θα αποκαθίστατο στη διάρκεια της τελικής περιόδου ενός συστήματος πραγμάτων, όπως την αποκάλεσε. (Ματθαίος 13:30, 39) Η εκπλήρωση των Βιβλικών προφητειών δείχνει ότι ζούμε τώρα σε αυτόν τον καιρό. (Ματθαίος 24:3-35) Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, ο καθένας μας χρειάζεται να ρωτήσει: “Πού είναι αυτή η μία αληθινή εκκλησία;” Ο προσδιορισμός της θα πρέπει να καθίσταται όλο και πιο εύκολος.

Ίσως αισθάνεστε ότι έχετε ήδη βρει αυτή την εκκλησία. Είναι σπουδαίο να είστε βέβαιοι για αυτό. Γιατί; Επειδή, όπως και τον πρώτο αιώνα, μπορεί να υπάρχει μόνο μία αληθινή εκκλησία. Έχετε αφιερώσει χρόνο για να βεβαιωθείτε ότι η εκκλησία σας συμβαδίζει πιστά με το υπόδειγμα που έθεσε η Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα και ότι προσκολλάται όσια στις διδασκαλίες του Ιησού Χριστού; Γιατί να μην το εξετάσετε τώρα; Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα χαρούν να σας βοηθήσουν να κάνετε αυτό ακριβώς.​—Πράξεις 17:11.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στη σελίδα 5]

Τι μας διδάσκει η παραβολή του Ιησού για το σιτάρι και τα ζιζάνια σχετικά με την αληθινή εκκλησία;

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Αντανακλά η εκκλησία σας το υπόδειγμα που έθεσαν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα αναφορικά με το κήρυγμα και τη μελέτη;